Admin
11-07-2014, 05:24 PM
13- رمضان - 1435 هـ
10 - 07 - 2014 مـ
۱۹- تیر -۱۳۹۳ه. ش.
07:47 صبح
ــــــــــــــــــــ
{وَقُلِ الْحَمْدُ لِلَّهِ سَيُرِيكُمْ آيَاتِهِ فَتَعْرِفُونَهَا ۚ وَمَا رَبُّكَ بِغَافِلٍ عَمَّا تَعْمَلُونَ} صدق الله العظيم
بسم الله الرحمن الرحيم، والصلاة والسلام على رسول الله وآله وجميع المؤمنين في كل زمانٍ ومكانٍ إلى يوم الدين، أمّا بعد..
خداوند تعالی می‌فرماید:
{وَقُلِ الْحَمْدُ لِلَّهِ سَيُرِيكُمْ آيَاتِهِ فَتَعْرِفُونَهَا ۚ وَمَا رَبُّكَ بِغَافِلٍ عَمَّا تَعْمَلُونَ (۹۳)} صدق الله العظيم [النمل].
برخی از آیات و نشانه‌های خداوند هستند که قبل از رخ دادن آنها در زمین، قرآن از آنها خبر داده است و از آنجا که این نشانه‌ها قبل از آن رخ نداده‌اند، بشر از وجود آنها بی خبر است اما خداوند به کافران وعده می‌دهد که آنها را در عالم واقعیت و به صورت حقیقی خواهند دید، باشد که -درباره‌شان- فکر کنند. از جمله این نشانه‌ها تندبادهای حاوی آتش است که درطول تمام قرن‌های اولیه رخ نداده و لذا شناخته شده نبودند. اما خداوند وعده داده است که بشر آنها را خواهد دید، از جمله تندبادهایی که با خودشان آتش حمل می‌کنند و به خاطر اینکه از نشانه‌های بزرگ ویران کننده هستند، خداوند به کافران وعده داده است که آنها را خواهند دید. این ها نشانه‌های غیبی خداوند هستند. تصدیق فرموده خداوند تعالی:
{وَقُلِ الْحَمْدُ لِلَّهِ سَيُرِيكُمْ آيَاتِهِ فَتَعْرِفُونَهَا ۚ وَمَا رَبُّكَ بِغَافِلٍ عَمَّا تَعْمَلُونَ (۹۳)} صدق الله العظيم.
سؤالی که مطرح می‌شود این است که چرا خداوند تعالی فرموده است:
{وَقُلِ الْحَمْدُ لِلَّهِ سَيُرِيكُمْ آيَاتِهِ فَتَعْرِفُونَهَا}
خداوند به نبی خود امر نموده که خداوند را حمد گوید چون به او وعده می‌دهد که حقیقت آیات و نشانه‌های خود را درعالم واقعیت به آنها - کافران - نشان خواهد داد. اینها از نشانه‌هایی است که در آینده روی خواهند داد؛ نشانه‌هایی که برخی از آنها قبل از آن اتفاق نیفتاده بودند، برای همین هم هست که خداوند تعالی می‌فرماید:
{سَيُرِيكُمْ آيَاتِهِ}
برخی از نشانه‌ها درآن زمان - نزول قرآن بر پیامبر - موجود نبوده و مردم از وجودشان اطلاع نداشتند. برای مثال این فرموده خداوند تعالی:
{سَنُرِيهِمْ آيَاتِنَا فِي الْآفَاقِ وَفِي أَنْفُسِهِمْ حَتَّىٰ يَتَبَيَّنَ لَهُمْ أَنَّهُ الْحَقُّ أَوَلَمْ يَكْفِ بِرَبِّكَ أَنَّهُ عَلَىٰ كُلِّ شَيْءٍ شَهِيدٌ} صدق الله العظيم [فصلت:۵۳].
این نشانه‌ها از آیات غیبی خداوندند که کسی از وجودشان خبر ندارد و پروردگار آنها را برهانی برای اثبات حقیقت بودن قرآن عظیم قرار داده است که به راستی از جانب حکیمی داناست [اشاره به آیات کریمه: وَإِنَّكَ لَتُلَقَّى الْقُرْآنَ مِن لَّدُنْ حَكِيمٍ عَلِيمٍ ﴿۶﴾ النمل]. از جمله این نشانه‌ها گردبادهای آتشین است (تندبادهایی که آتش را با خود جابه‌جا می‌کنند). این از نشانه‌های عذاب خداوند است که قدرت تخریبی زیادی داشته و انسان و درختان را سوزانده و همه چیز را خاکستر کرده و به باد می‌دهد.
همه چیز نابود شده و تمام می‌شود مگر انفاقی که در راه خداوند و برای کسب رضایت الهی شده باشد. این نفقات به آخرت انتقال یافته و نزد خداوند چند برابر می‌شوند. تصدیق فرموده خداوند تعالی:
{مَّن ذَا الَّذِي يُقْرِضُ اللَّهَ قَرْضًا حَسَنًا فَيُضَاعِفَهُ لَهُ أَضْعَافًا كَثِيرَةً ۚ وَاللَّهُ يَقْبِضُ وَيَبْسُطُ وَإِلَيْهِ تُرْجَعُونَ (۲۴۵)} صدق الله العظيم [البقرة].
این اموالی است که برایتان می‌ماند و آنچه که در نزد خود دارید به پایان می‌رسد. تصدیق فرموده خداوند تعالی:
{مَا عِنْدَكُمْ يَنفَدُ وَمَا عِنْدَ اللَّهِ بَاقٍ} صدق الله العظيم [النحل:۹۶].
چیزی که باقی می‌ماند این است که در فرمایش خداوند تعالی آمده است:
{مَّثَلُ الَّذِينَ يُنفِقُونَ أَمْوَالَهُمْ فِي سَبِيلِ اللَّـهِ كَمَثَلِ حَبَّةٍ أَنبَتَتْ سَبْعَ سَنَابِلَ فِي كُلِّ سُنبُلَةٍ مِّائَةُ حَبَّةٍ وَاللَّـهُ يُضَاعِفُ لِمَن يَشَاءُ وَاللَّـهُ وَاسِعٌ عَلِيمٌ ﴿٢٦١﴾ الَّذِينَ يُنفِقُونَ أَمْوَالَهُمْ فِي سَبِيلِ اللَّـهِ ثُمَّ لَا يُتْبِعُونَ مَا أَنفَقُوا مَنًّا وَلَا أَذًى لَّهُمْ أَجْرُهُمْ عِندَ رَبِّهِمْ وَلَا خَوْفٌ عَلَيْهِمْ وَلَا هُمْ يَحْزَنُونَ ﴿٢٦٢﴾ قَوْلٌ مَّعْرُوفٌ وَمَغْفِرَةٌ خَيْرٌ مِّن صَدَقَةٍ يَتْبَعُهَا أَذًى وَاللَّـهُ غَنِيٌّ حَلِيمٌ ﴿٢٦٣﴾ يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا لَا تُبْطِلُوا صَدَقَاتِكُم بِالْمَنِّ وَالْأَذَىٰ كَالَّذِي يُنفِقُ مَالَهُ رِئَاءَ النَّاسِ وَلَا يُؤْمِنُ بِاللَّـهِ وَالْيَوْمِ الْآخِرِ فَمَثَلُهُ كَمَثَلِ صَفْوَانٍ عَلَيْهِ تُرَابٌ فَأَصَابَهُ وَابِلٌ فَتَرَكَهُ صَلْدًا لَّا يَقْدِرُونَ عَلَىٰ شَيْءٍ مِّمَّا كَسَبُوا وَاللَّـهُ لَا يَهْدِي الْقَوْمَ الْكَافِرِينَ ﴿٢٦٤﴾ وَمَثَلُ الَّذِينَ يُنفِقُونَ أَمْوَالَهُمُ ابْتِغَاءَ مَرْضَاتِ اللَّـهِ وَتَثْبِيتًا مِّنْ أَنفُسِهِمْ كَمَثَلِ جَنَّةٍ بِرَبْوَةٍ أَصَابَهَا وَابِلٌ فَآتَتْ أُكُلَهَا ضِعْفَيْنِ فَإِن لَّمْ يُصِبْهَا وَابِلٌ فَطَلٌّ وَاللَّـهُ بِمَا تَعْمَلُونَ بَصِيرٌ ﴿٢٦٥﴾ أَيَوَدُّ أَحَدُكُمْ أَن تَكُونَ لَهُ جَنَّةٌ مِّن نَّخِيلٍ وَأَعْنَابٍ تَجْرِي مِن تَحْتِهَا الْأَنْهَارُ لَهُ فِيهَا مِن كُلِّ الثَّمَرَاتِ وَأَصَابَهُ الْكِبَرُ وَلَهُ ذُرِّيَّةٌ ضُعَفَاءُ فَأَصَابَهَا إِعْصَارٌ فِيهِ نَارٌ فَاحْتَرَقَتْ كَذَٰلِكَ يُبَيِّنُ اللَّـهُ لَكُمُ الْآيَاتِ لَعَلَّكُمْ تَتَفَكَّرُونَ ﴿٢٦٦﴾ يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا أَنفِقُوا مِن طَيِّبَاتِ مَا كَسَبْتُمْ وَمِمَّا أَخْرَجْنَا لَكُم مِّنَ الْأَرْضِ ۖ وَلَا تَيَمَّمُوا الْخَبِيثَ مِنْهُ تُنفِقُونَ وَلَسْتُم بِآخِذِيهِ إِلَّا أَن تُغْمِضُوا فِيهِ ۚ وَاعْلَمُوا أَنَّ اللَّـهَ غَنِيٌّ حَمِيدٌ ﴿٢٦٧﴾ الشَّيْطَانُ يَعِدُكُمُ الْفَقْرَ وَيَأْمُرُكُم بِالْفَحْشَاءِ ۖ وَاللَّـهُ يَعِدُكُم مَّغْفِرَةً مِّنْهُ وَفَضْلًا ۗ وَاللَّـهُ وَاسِعٌ عَلِيمٌ ﴿٢٦٨﴾ يُؤْتِي الْحِكْمَةَ مَن يَشَاءُ ۚ وَمَن يُؤْتَ الْحِكْمَةَ فَقَدْ أُوتِيَ خَيْرًا كَثِيرًا ۗ وَمَا يَذَّكَّرُ إِلَّا أُولُو الْأَلْبَابِ ﴿٢٦٩﴾ وَمَا أَنفَقْتُم مِّن نَّفَقَةٍ أَوْ نَذَرْتُم مِّن نَّذْرٍ فَإِنَّ اللَّـهَ يَعْلَمُهُ ۗ وَمَا لِلظَّالِمِينَ مِنْ أَنصَارٍ ﴿٢٧٠﴾ إِن تُبْدُوا الصَّدَقَاتِ فَنِعِمَّا هِيَ ۖ وَإِن تُخْفُوهَا وَتُؤْتُوهَا الْفُقَرَاءَ فَهُوَ خَيْرٌ لَّكُمْ ۚ وَيُكَفِّرُ عَنكُم مِّن سَيِّئَاتِكُمْ ۗ وَاللَّـهُ بِمَا تَعْمَلُونَ خَبِيرٌ ﴿٢٧١﴾ لَّيْسَ عَلَيْكَ هُدَاهُمْ وَلَـٰكِنَّ اللَّـهَ يَهْدِي مَن يَشَاءُ ۗ وَمَا تُنفِقُوا مِنْ خَيْرٍ فَلِأَنفُسِكُمْ ۚ وَمَا تُنفِقُونَ إِلَّا ابْتِغَاءَ وَجْهِ اللَّـهِ ۚ وَمَا تُنفِقُوا مِنْ خَيْرٍ يُوَفَّ إِلَيْكُمْ وَأَنتُمْ لَا تُظْلَمُونَ ﴿٢٧٢﴾ لِلْفُقَرَاءِ الَّذِينَ أُحْصِرُوا فِي سَبِيلِ اللَّـهِ لَا يَسْتَطِيعُونَ ضَرْبًا فِي الْأَرْضِ يَحْسَبُهُمُ الْجَاهِلُ أَغْنِيَاءَ مِنَ التَّعَفُّفِ تَعْرِفُهُم بِسِيمَاهُمْ لَا يَسْأَلُونَ النَّاسَ إِلْحَافًا ۗ وَمَا تُنفِقُوا مِنْ خَيْرٍ فَإِنَّ اللَّـهَ بِهِ عَلِيمٌ ﴿٢٧٣﴾ الَّذِينَ يُنفِقُونَ أَمْوَالَهُم بِاللَّيْلِ وَالنَّهَارِ سِرًّا وَعَلَانِيَةً فَلَهُمْ أَجْرُهُمْ عِندَ رَبِّهِمْ وَلَا خَوْفٌ عَلَيْهِمْ وَلَا هُمْ يَحْزَنُونَ ﴿٢٧٤﴾} صدق الله العظيم [البقرة].
آنچه که نزد شماست فانی است و آنچه که درنزد خداست باقی می‌ماند و آنچه که پیشاپیش برای خود فرستاده‌اید تا آخر نابود نمی‌شود. آنچه که در نزد شماست پایانی دارد و سپس گردبادی از آتش که قدرت تخریب انسان و درختان را دارد آمده و نابودش می‌سازد؛ آنچه نزد شماست تمام شدنی است و آنچه نزد خداوند است باقی خواهد بود. این نکته را از این آیات برداشت می‌کنیم که خداوند تعالی فرموده است:
{أَيَوَدُّ أَحَدُڪُمۡ أَن تَكُونَ لَهُ ۥ جَنَّةٌ۬ مِّن نَّخِيلٍ۬ وَأَعۡنَابٍ۬ تَجۡرِى مِن تَحۡتِهَا ٱلۡأَنۡهَـٰرُ لَهُ ۥ فِيهَا مِن ڪُلِّ ٱلثَّمَرَٲتِ وَأَصَابَهُ ٱلۡكِبَرُ وَلَهُ ۥ ذُرِّيَّةٌ۬ ضُعَفَآءُ فَأَصَابَهَآ إِعۡصَارٌ۬ فِيهِ نَارٌ۬ فَٱحۡتَرَقَتۡۗ كَذَٲلِكَ يُبَيِّنُ ٱللَّهُ لَڪُمُ ٱلۡأَيَـٰتِ لَعَلَّكُمۡ تَتَفَكَّرُونَ (٢٦٦)} صدق الله العظيم [البقرة].
همانند تندبادی که در سال ۲۰۱۳ استرالیا را درنوردید؛ این از نشانه‌هایی بود که در آینده اتفاق می‌افتند و برای همین خداوند تعالی می‌فرماید:
{وَقُلِ الْحَمْدُ لِلَّهِ سَيُرِيكُمْ آيَاتِهِ فَتَعْرِفُونَهَا ۚ وَمَا رَبُّكَ بِغَافِلٍ عَمَّا تَعْمَلُونَ (۹۳)} صدق الله العظيم
بیان فرمایش خداوند تعالی {فَتَعْرِفُونَهَا} این است که قبل از آنکه شما از آنها آگاهی یابید در محکمات قرآن به وجودشان اشاره شده است (و زمان که اتفاق افتاد تشخیص می‌دهید که در قرآن وقوع آن وعده داده شده بود). و سلام بر رسولان خداوند و الحمدلله رب العالمین.
اما بیان این فرموده خدواند تعالی:
{يأَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا لَا تُبْطِلُوا صَدَقَاتِكُم بِالْمَنِّ وَالْأَذَىٰ كَالَّذِي يُنفِقُ مَالَهُ رِئَاءَ النَّاسِ وَلَا يُؤْمِنُ بِاللَّهِ وَالْيَوْمِ الْآخِرِ فَمَثَلُهُ كَمَثَلِ صَفْوَانٍ عَلَيْهِ تُرَابٌ فَأَصَابَهُ وَابِلٌ فَتَرَكَهُ صَلْدًا لَّا يَقْدِرُونَ عَلَىٰ شَيْءٍ مِّمَّا كَسَبُوا وَاللَّهُ لَا يَهْدِي الْقَوْمَ الْكَافِرِينَ(۲۶۴)} صدق الله العظيم [البقرة].
خداوند در این آیه محکم فتوا می‌دهد نفقات کسی که بعد از دادن نفقه منت گذاشته و آزار و اذیت کند، پذیرفته نمی‌شود. همان طور که انفاق کسانی که به پروردگار ایمان نداشته و به نعیم رضوان خداوند و حب و قرب او مؤمن نیستند و برای ریاکاری در برابر مردم انفاق می‌کنند، پذیرفته نمی‌شود. برای شما مثالی آورده شده است. این مانند بارش باران بر زمین تشنه‌ای است که سخت می‌ماند و آب را نگه نمی‌دارد و به هیچ وجه رویشی ندارد و از کاری که کرده است سودی نمی‌برد. در مورد قرآن عظیم هم، چنین است. برخی از آن سود می‌برند و خداوند با آن به قلبشان بصیرت داده و این بصیرت برایشان نور و روشنایی می‌آورد؛ برخی‌ها آن را آموخته و به دیگران یاد می‌دهند و برای برخی قرآن هیچ ثمری در قلبشان ندارد.
محمد رسول الله صلى الله عليه وآله وسلم فرموده است:
[مثل ما بعثني الله به من الهدى والعلم كمثل غيث أصاب أرضاً فكان منها طائفة طيبة قبلت الماء وأنبتت الكلأ والعشب الكثير وكان منها أجادب أمسكت الماء؛ فسقى الناس وزرعوا، وأصابت طائفة أخرى إنما هي قيعان لا تمسك ماء ولا تنبت كلأ، فذلك مثل من فقه في دين الله، ونفعه ما بعثني الله به من الهدى فعلم وعلم، ومثل من لم يرفع بذلك رأسا، ولم يقبل هدى الله الذي أرسلت به] صدق عليه الصلاة والسلام.
{هدايتی كه خداوند مرا با آن مبعوث گردانيده است مثال باران بسياري می‌باشد كه به زمين می‌بارد. مقداري از آن زمين نیک است و آب را در خود پذیرفته و گياهان و علف فراوان می‌روياند. و مقداري از آن زمين، زمين خشك و سخت است، آب را بر روی خود نگه می‌دارد و مردم از آب جمع شده بر روی زمين می‌آشامند و زراعت می‌نمايند و آن باران به قسمتی از زمين‌های ديگر اصابت مي‌كند كه زمين رِخْوه و سست است. اين زمين‌ها نه آب را بر روی خود حفظ می‌نمايند و نه گياه مي‌رويانند. برای كسانی كه از دین خداوند آگاه می‌شوند نیز چنین است؛ فردی از آنچه كه خداوند مرا به آن مبعوث گردانيده است سود می‌برد که خودش یاد می‌گیرد و به دیگران نیز می‌آموزاند. و کسی هم هست که - این هدایت - باعث عزت و سربلندی او نشده و از هدايتی كه خدا مرا بدان ارسال فرموده است، چيزی را نمی‌پذیرد.}
وسلامٌ على المرسلين، والحمد لله ربّ العالمين.
أخوكم الإمام المهديّ ناصر محمد اليماني.
اقتباس المشاركة: : https://mahdialumma.online/showthread.php?p=150643
10 - 07 - 2014 مـ
۱۹- تیر -۱۳۹۳ه. ش.
07:47 صبح
ــــــــــــــــــــ
{وَقُلِ الْحَمْدُ لِلَّهِ سَيُرِيكُمْ آيَاتِهِ فَتَعْرِفُونَهَا ۚ وَمَا رَبُّكَ بِغَافِلٍ عَمَّا تَعْمَلُونَ} صدق الله العظيم
بسم الله الرحمن الرحيم، والصلاة والسلام على رسول الله وآله وجميع المؤمنين في كل زمانٍ ومكانٍ إلى يوم الدين، أمّا بعد..
خداوند تعالی می‌فرماید:
{وَقُلِ الْحَمْدُ لِلَّهِ سَيُرِيكُمْ آيَاتِهِ فَتَعْرِفُونَهَا ۚ وَمَا رَبُّكَ بِغَافِلٍ عَمَّا تَعْمَلُونَ (۹۳)} صدق الله العظيم [النمل].
برخی از آیات و نشانه‌های خداوند هستند که قبل از رخ دادن آنها در زمین، قرآن از آنها خبر داده است و از آنجا که این نشانه‌ها قبل از آن رخ نداده‌اند، بشر از وجود آنها بی خبر است اما خداوند به کافران وعده می‌دهد که آنها را در عالم واقعیت و به صورت حقیقی خواهند دید، باشد که -درباره‌شان- فکر کنند. از جمله این نشانه‌ها تندبادهای حاوی آتش است که درطول تمام قرن‌های اولیه رخ نداده و لذا شناخته شده نبودند. اما خداوند وعده داده است که بشر آنها را خواهد دید، از جمله تندبادهایی که با خودشان آتش حمل می‌کنند و به خاطر اینکه از نشانه‌های بزرگ ویران کننده هستند، خداوند به کافران وعده داده است که آنها را خواهند دید. این ها نشانه‌های غیبی خداوند هستند. تصدیق فرموده خداوند تعالی:
{وَقُلِ الْحَمْدُ لِلَّهِ سَيُرِيكُمْ آيَاتِهِ فَتَعْرِفُونَهَا ۚ وَمَا رَبُّكَ بِغَافِلٍ عَمَّا تَعْمَلُونَ (۹۳)} صدق الله العظيم.
سؤالی که مطرح می‌شود این است که چرا خداوند تعالی فرموده است:
{وَقُلِ الْحَمْدُ لِلَّهِ سَيُرِيكُمْ آيَاتِهِ فَتَعْرِفُونَهَا}
خداوند به نبی خود امر نموده که خداوند را حمد گوید چون به او وعده می‌دهد که حقیقت آیات و نشانه‌های خود را درعالم واقعیت به آنها - کافران - نشان خواهد داد. اینها از نشانه‌هایی است که در آینده روی خواهند داد؛ نشانه‌هایی که برخی از آنها قبل از آن اتفاق نیفتاده بودند، برای همین هم هست که خداوند تعالی می‌فرماید:
{سَيُرِيكُمْ آيَاتِهِ}
برخی از نشانه‌ها درآن زمان - نزول قرآن بر پیامبر - موجود نبوده و مردم از وجودشان اطلاع نداشتند. برای مثال این فرموده خداوند تعالی:
{سَنُرِيهِمْ آيَاتِنَا فِي الْآفَاقِ وَفِي أَنْفُسِهِمْ حَتَّىٰ يَتَبَيَّنَ لَهُمْ أَنَّهُ الْحَقُّ أَوَلَمْ يَكْفِ بِرَبِّكَ أَنَّهُ عَلَىٰ كُلِّ شَيْءٍ شَهِيدٌ} صدق الله العظيم [فصلت:۵۳].
این نشانه‌ها از آیات غیبی خداوندند که کسی از وجودشان خبر ندارد و پروردگار آنها را برهانی برای اثبات حقیقت بودن قرآن عظیم قرار داده است که به راستی از جانب حکیمی داناست [اشاره به آیات کریمه: وَإِنَّكَ لَتُلَقَّى الْقُرْآنَ مِن لَّدُنْ حَكِيمٍ عَلِيمٍ ﴿۶﴾ النمل]. از جمله این نشانه‌ها گردبادهای آتشین است (تندبادهایی که آتش را با خود جابه‌جا می‌کنند). این از نشانه‌های عذاب خداوند است که قدرت تخریبی زیادی داشته و انسان و درختان را سوزانده و همه چیز را خاکستر کرده و به باد می‌دهد.
همه چیز نابود شده و تمام می‌شود مگر انفاقی که در راه خداوند و برای کسب رضایت الهی شده باشد. این نفقات به آخرت انتقال یافته و نزد خداوند چند برابر می‌شوند. تصدیق فرموده خداوند تعالی:
{مَّن ذَا الَّذِي يُقْرِضُ اللَّهَ قَرْضًا حَسَنًا فَيُضَاعِفَهُ لَهُ أَضْعَافًا كَثِيرَةً ۚ وَاللَّهُ يَقْبِضُ وَيَبْسُطُ وَإِلَيْهِ تُرْجَعُونَ (۲۴۵)} صدق الله العظيم [البقرة].
این اموالی است که برایتان می‌ماند و آنچه که در نزد خود دارید به پایان می‌رسد. تصدیق فرموده خداوند تعالی:
{مَا عِنْدَكُمْ يَنفَدُ وَمَا عِنْدَ اللَّهِ بَاقٍ} صدق الله العظيم [النحل:۹۶].
چیزی که باقی می‌ماند این است که در فرمایش خداوند تعالی آمده است:
{مَّثَلُ الَّذِينَ يُنفِقُونَ أَمْوَالَهُمْ فِي سَبِيلِ اللَّـهِ كَمَثَلِ حَبَّةٍ أَنبَتَتْ سَبْعَ سَنَابِلَ فِي كُلِّ سُنبُلَةٍ مِّائَةُ حَبَّةٍ وَاللَّـهُ يُضَاعِفُ لِمَن يَشَاءُ وَاللَّـهُ وَاسِعٌ عَلِيمٌ ﴿٢٦١﴾ الَّذِينَ يُنفِقُونَ أَمْوَالَهُمْ فِي سَبِيلِ اللَّـهِ ثُمَّ لَا يُتْبِعُونَ مَا أَنفَقُوا مَنًّا وَلَا أَذًى لَّهُمْ أَجْرُهُمْ عِندَ رَبِّهِمْ وَلَا خَوْفٌ عَلَيْهِمْ وَلَا هُمْ يَحْزَنُونَ ﴿٢٦٢﴾ قَوْلٌ مَّعْرُوفٌ وَمَغْفِرَةٌ خَيْرٌ مِّن صَدَقَةٍ يَتْبَعُهَا أَذًى وَاللَّـهُ غَنِيٌّ حَلِيمٌ ﴿٢٦٣﴾ يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا لَا تُبْطِلُوا صَدَقَاتِكُم بِالْمَنِّ وَالْأَذَىٰ كَالَّذِي يُنفِقُ مَالَهُ رِئَاءَ النَّاسِ وَلَا يُؤْمِنُ بِاللَّـهِ وَالْيَوْمِ الْآخِرِ فَمَثَلُهُ كَمَثَلِ صَفْوَانٍ عَلَيْهِ تُرَابٌ فَأَصَابَهُ وَابِلٌ فَتَرَكَهُ صَلْدًا لَّا يَقْدِرُونَ عَلَىٰ شَيْءٍ مِّمَّا كَسَبُوا وَاللَّـهُ لَا يَهْدِي الْقَوْمَ الْكَافِرِينَ ﴿٢٦٤﴾ وَمَثَلُ الَّذِينَ يُنفِقُونَ أَمْوَالَهُمُ ابْتِغَاءَ مَرْضَاتِ اللَّـهِ وَتَثْبِيتًا مِّنْ أَنفُسِهِمْ كَمَثَلِ جَنَّةٍ بِرَبْوَةٍ أَصَابَهَا وَابِلٌ فَآتَتْ أُكُلَهَا ضِعْفَيْنِ فَإِن لَّمْ يُصِبْهَا وَابِلٌ فَطَلٌّ وَاللَّـهُ بِمَا تَعْمَلُونَ بَصِيرٌ ﴿٢٦٥﴾ أَيَوَدُّ أَحَدُكُمْ أَن تَكُونَ لَهُ جَنَّةٌ مِّن نَّخِيلٍ وَأَعْنَابٍ تَجْرِي مِن تَحْتِهَا الْأَنْهَارُ لَهُ فِيهَا مِن كُلِّ الثَّمَرَاتِ وَأَصَابَهُ الْكِبَرُ وَلَهُ ذُرِّيَّةٌ ضُعَفَاءُ فَأَصَابَهَا إِعْصَارٌ فِيهِ نَارٌ فَاحْتَرَقَتْ كَذَٰلِكَ يُبَيِّنُ اللَّـهُ لَكُمُ الْآيَاتِ لَعَلَّكُمْ تَتَفَكَّرُونَ ﴿٢٦٦﴾ يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا أَنفِقُوا مِن طَيِّبَاتِ مَا كَسَبْتُمْ وَمِمَّا أَخْرَجْنَا لَكُم مِّنَ الْأَرْضِ ۖ وَلَا تَيَمَّمُوا الْخَبِيثَ مِنْهُ تُنفِقُونَ وَلَسْتُم بِآخِذِيهِ إِلَّا أَن تُغْمِضُوا فِيهِ ۚ وَاعْلَمُوا أَنَّ اللَّـهَ غَنِيٌّ حَمِيدٌ ﴿٢٦٧﴾ الشَّيْطَانُ يَعِدُكُمُ الْفَقْرَ وَيَأْمُرُكُم بِالْفَحْشَاءِ ۖ وَاللَّـهُ يَعِدُكُم مَّغْفِرَةً مِّنْهُ وَفَضْلًا ۗ وَاللَّـهُ وَاسِعٌ عَلِيمٌ ﴿٢٦٨﴾ يُؤْتِي الْحِكْمَةَ مَن يَشَاءُ ۚ وَمَن يُؤْتَ الْحِكْمَةَ فَقَدْ أُوتِيَ خَيْرًا كَثِيرًا ۗ وَمَا يَذَّكَّرُ إِلَّا أُولُو الْأَلْبَابِ ﴿٢٦٩﴾ وَمَا أَنفَقْتُم مِّن نَّفَقَةٍ أَوْ نَذَرْتُم مِّن نَّذْرٍ فَإِنَّ اللَّـهَ يَعْلَمُهُ ۗ وَمَا لِلظَّالِمِينَ مِنْ أَنصَارٍ ﴿٢٧٠﴾ إِن تُبْدُوا الصَّدَقَاتِ فَنِعِمَّا هِيَ ۖ وَإِن تُخْفُوهَا وَتُؤْتُوهَا الْفُقَرَاءَ فَهُوَ خَيْرٌ لَّكُمْ ۚ وَيُكَفِّرُ عَنكُم مِّن سَيِّئَاتِكُمْ ۗ وَاللَّـهُ بِمَا تَعْمَلُونَ خَبِيرٌ ﴿٢٧١﴾ لَّيْسَ عَلَيْكَ هُدَاهُمْ وَلَـٰكِنَّ اللَّـهَ يَهْدِي مَن يَشَاءُ ۗ وَمَا تُنفِقُوا مِنْ خَيْرٍ فَلِأَنفُسِكُمْ ۚ وَمَا تُنفِقُونَ إِلَّا ابْتِغَاءَ وَجْهِ اللَّـهِ ۚ وَمَا تُنفِقُوا مِنْ خَيْرٍ يُوَفَّ إِلَيْكُمْ وَأَنتُمْ لَا تُظْلَمُونَ ﴿٢٧٢﴾ لِلْفُقَرَاءِ الَّذِينَ أُحْصِرُوا فِي سَبِيلِ اللَّـهِ لَا يَسْتَطِيعُونَ ضَرْبًا فِي الْأَرْضِ يَحْسَبُهُمُ الْجَاهِلُ أَغْنِيَاءَ مِنَ التَّعَفُّفِ تَعْرِفُهُم بِسِيمَاهُمْ لَا يَسْأَلُونَ النَّاسَ إِلْحَافًا ۗ وَمَا تُنفِقُوا مِنْ خَيْرٍ فَإِنَّ اللَّـهَ بِهِ عَلِيمٌ ﴿٢٧٣﴾ الَّذِينَ يُنفِقُونَ أَمْوَالَهُم بِاللَّيْلِ وَالنَّهَارِ سِرًّا وَعَلَانِيَةً فَلَهُمْ أَجْرُهُمْ عِندَ رَبِّهِمْ وَلَا خَوْفٌ عَلَيْهِمْ وَلَا هُمْ يَحْزَنُونَ ﴿٢٧٤﴾} صدق الله العظيم [البقرة].
آنچه که نزد شماست فانی است و آنچه که درنزد خداست باقی می‌ماند و آنچه که پیشاپیش برای خود فرستاده‌اید تا آخر نابود نمی‌شود. آنچه که در نزد شماست پایانی دارد و سپس گردبادی از آتش که قدرت تخریب انسان و درختان را دارد آمده و نابودش می‌سازد؛ آنچه نزد شماست تمام شدنی است و آنچه نزد خداوند است باقی خواهد بود. این نکته را از این آیات برداشت می‌کنیم که خداوند تعالی فرموده است:
{أَيَوَدُّ أَحَدُڪُمۡ أَن تَكُونَ لَهُ ۥ جَنَّةٌ۬ مِّن نَّخِيلٍ۬ وَأَعۡنَابٍ۬ تَجۡرِى مِن تَحۡتِهَا ٱلۡأَنۡهَـٰرُ لَهُ ۥ فِيهَا مِن ڪُلِّ ٱلثَّمَرَٲتِ وَأَصَابَهُ ٱلۡكِبَرُ وَلَهُ ۥ ذُرِّيَّةٌ۬ ضُعَفَآءُ فَأَصَابَهَآ إِعۡصَارٌ۬ فِيهِ نَارٌ۬ فَٱحۡتَرَقَتۡۗ كَذَٲلِكَ يُبَيِّنُ ٱللَّهُ لَڪُمُ ٱلۡأَيَـٰتِ لَعَلَّكُمۡ تَتَفَكَّرُونَ (٢٦٦)} صدق الله العظيم [البقرة].
همانند تندبادی که در سال ۲۰۱۳ استرالیا را درنوردید؛ این از نشانه‌هایی بود که در آینده اتفاق می‌افتند و برای همین خداوند تعالی می‌فرماید:
{وَقُلِ الْحَمْدُ لِلَّهِ سَيُرِيكُمْ آيَاتِهِ فَتَعْرِفُونَهَا ۚ وَمَا رَبُّكَ بِغَافِلٍ عَمَّا تَعْمَلُونَ (۹۳)} صدق الله العظيم
بیان فرمایش خداوند تعالی {فَتَعْرِفُونَهَا} این است که قبل از آنکه شما از آنها آگاهی یابید در محکمات قرآن به وجودشان اشاره شده است (و زمان که اتفاق افتاد تشخیص می‌دهید که در قرآن وقوع آن وعده داده شده بود). و سلام بر رسولان خداوند و الحمدلله رب العالمین.
اما بیان این فرموده خدواند تعالی:
{يأَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا لَا تُبْطِلُوا صَدَقَاتِكُم بِالْمَنِّ وَالْأَذَىٰ كَالَّذِي يُنفِقُ مَالَهُ رِئَاءَ النَّاسِ وَلَا يُؤْمِنُ بِاللَّهِ وَالْيَوْمِ الْآخِرِ فَمَثَلُهُ كَمَثَلِ صَفْوَانٍ عَلَيْهِ تُرَابٌ فَأَصَابَهُ وَابِلٌ فَتَرَكَهُ صَلْدًا لَّا يَقْدِرُونَ عَلَىٰ شَيْءٍ مِّمَّا كَسَبُوا وَاللَّهُ لَا يَهْدِي الْقَوْمَ الْكَافِرِينَ(۲۶۴)} صدق الله العظيم [البقرة].
خداوند در این آیه محکم فتوا می‌دهد نفقات کسی که بعد از دادن نفقه منت گذاشته و آزار و اذیت کند، پذیرفته نمی‌شود. همان طور که انفاق کسانی که به پروردگار ایمان نداشته و به نعیم رضوان خداوند و حب و قرب او مؤمن نیستند و برای ریاکاری در برابر مردم انفاق می‌کنند، پذیرفته نمی‌شود. برای شما مثالی آورده شده است. این مانند بارش باران بر زمین تشنه‌ای است که سخت می‌ماند و آب را نگه نمی‌دارد و به هیچ وجه رویشی ندارد و از کاری که کرده است سودی نمی‌برد. در مورد قرآن عظیم هم، چنین است. برخی از آن سود می‌برند و خداوند با آن به قلبشان بصیرت داده و این بصیرت برایشان نور و روشنایی می‌آورد؛ برخی‌ها آن را آموخته و به دیگران یاد می‌دهند و برای برخی قرآن هیچ ثمری در قلبشان ندارد.
محمد رسول الله صلى الله عليه وآله وسلم فرموده است:
[مثل ما بعثني الله به من الهدى والعلم كمثل غيث أصاب أرضاً فكان منها طائفة طيبة قبلت الماء وأنبتت الكلأ والعشب الكثير وكان منها أجادب أمسكت الماء؛ فسقى الناس وزرعوا، وأصابت طائفة أخرى إنما هي قيعان لا تمسك ماء ولا تنبت كلأ، فذلك مثل من فقه في دين الله، ونفعه ما بعثني الله به من الهدى فعلم وعلم، ومثل من لم يرفع بذلك رأسا، ولم يقبل هدى الله الذي أرسلت به] صدق عليه الصلاة والسلام.
{هدايتی كه خداوند مرا با آن مبعوث گردانيده است مثال باران بسياري می‌باشد كه به زمين می‌بارد. مقداري از آن زمين نیک است و آب را در خود پذیرفته و گياهان و علف فراوان می‌روياند. و مقداري از آن زمين، زمين خشك و سخت است، آب را بر روی خود نگه می‌دارد و مردم از آب جمع شده بر روی زمين می‌آشامند و زراعت می‌نمايند و آن باران به قسمتی از زمين‌های ديگر اصابت مي‌كند كه زمين رِخْوه و سست است. اين زمين‌ها نه آب را بر روی خود حفظ می‌نمايند و نه گياه مي‌رويانند. برای كسانی كه از دین خداوند آگاه می‌شوند نیز چنین است؛ فردی از آنچه كه خداوند مرا به آن مبعوث گردانيده است سود می‌برد که خودش یاد می‌گیرد و به دیگران نیز می‌آموزاند. و کسی هم هست که - این هدایت - باعث عزت و سربلندی او نشده و از هدايتی كه خدا مرا بدان ارسال فرموده است، چيزی را نمی‌پذیرد.}
وسلامٌ على المرسلين، والحمد لله ربّ العالمين.
أخوكم الإمام المهديّ ناصر محمد اليماني.
اقتباس المشاركة: : https://mahdialumma.online/showthread.php?p=150643