پاسخ امام مهدی به محمود العامر كلمة الله كن فيكون هم چنان در هر زمان و مکانی جاری و ساری است

[Admin]

پاسخ امام مهدی به محمود العامر : كلمة الله كن فيكون هم چنان در هر زمان و مکانی جاری و ساری است.

- 1 -
(https://mahdialumma.online/showthread.php?p=108430)الإمام ناصر محمد اليماني
11 - رمضان - 1434 هـ
18 - 07 - 2013 مـ
۲۷-تیر-۱۳۹۲ه.ش
10:03 صباحاً
ـــــــــــــــــــــ

پاسخ امام مهدی به محمود العامر ..

بسم الله الرحمن الرحيم، والصلاة والسلام على كافّة أنبياء الله ورسله من أوّلهم إلى خاتمِهم محمد رسول الله وآلهم الطيبين وجميع المسلمين إلى يوم الدّين، أما بعد.
ای محمود؛ کلمه"قلیلاً" در بعضی جاهای قرآن اشاره به "یک سوم" دارد. برای مثال فرموده خداوند تعالی:


{وَاذْكُرُوا إِذْ أَنْتُمْ قَلِيلٌ مُسْتَضْعَفُونَ فِي الْأَرْضِ تَخَافُونَ أَنْ يَتَخَطَّفَكُمُ النَّاسُ فَآوَاكُمْ وَأَيَّدَكُمْ بِنَصْرِهِ وَرَزَقَكُمْ مِنَ الطَّيِّبَاتِ لَعَلَّكُمْ تَشْكُرُونَ} صدق الله العظيم [الأنفال:۲۶].


و خداوند درکتاب به مؤمنان همراه پیامبر یادآوری می‌کند که درجنگ بدر به آنها اولین پیروزی را عنایت کرده است در حالی که قبل از آن ضعیف بودند و می‌ترسیدند مردم آنها را بربایند . ولی بعد از پیروزی در جنگ بدر؛ میان مردم هیبت پیدا کردند و بعد از آن که ذلیل بودند و مردم هیچ از آنان نمی‌ترسیدند؛ عظمت یافتند. خداوند تعالی می‌فرماید:

{وَلَقَدْ نَصَرَكُمُ اللَّهُ بِبَدْرٍ وَأَنْتُمْ أَذِلَّةٌ فَاتَّقُوا اللَّهَ لَعَلَّكُمْ تَشْكُرُونَ ﴿١٢٣﴾} صدق الله العظيم [آل عمران].
در هر صورت نمی‌خواهیم از موضوع خارج شویم : { وَاذْكُرُوا إِذْ أَنْتُمْ قَلِيلٌ } مقصود خداوند از "قلیل" چقدر است؟ جواب را درجای دیگری پیدا می‌کنیم که نشان می‌دهد مقصود "ثلث" است و آنها یک سوم و دشمنان‌شان دو برابر مسلمین بودند . تصدیق فرموده خداوند تعالی:
{قَدْ كَانَ لَكُمْ آيَةٌ فِي فِئَتَيْنِ الْتَقَتَا فِئَةٌ تُقَاتِلُ فِي سَبِيلِ اللَّـهِ وَأُخْرَىٰ كَافِرَةٌ يَرَوْنَهُم مِّثْلَيْهِمْ رَأْيَ الْعَيْنِ وَاللَّـهُ يُؤَيِّدُ بِنَصْرِهِ مَن يَشَاءُ إِنَّ فِي ذَٰلِكَ لَعِبْرَةً لِّأُولِي الْأَبْصَارِ} صدق الله العظيم [آل عمران:١٣].

ولی فتوا نمی‌دهیم معنای "قلیل" در همه آیات قرآن به معنی " یک سوم" است؛ بلکه بستگی به موضعش دارد.
وبرهانش هم این است که نمی‌توانی انکار کنی که برایت روشن شده مقصود خداوند از کلمه { قلِيل } در اینجا این است که آنها یک سوم بودند و برایت روشن شد آنها واقعاً یک سوم بودند. اما می‌خواهی تمام آیات قرآن را مشمول این تأویل کنی! پس به تو می‌گوییم: خیر بستگی دارد به موضعش و برهانی که از قرآن استنباط می‌شود این است که این کلمه گاهی اشاره دارد به "یک سوم" و در مواضع دیگر به عدد "سه" و در جاهای دیگر به معنای کم و اندک است یعنی چیز قابل توجهی نیست. برای مثال فتوای محمدٍ رسول الله صلّى الله عليه وآله وسلم:
[ قال موضع سوط في الجنّة خير من الدنيا وما فيها، واقرأوا إن شئتم: وما الحياة الدنيا إلا متاع الغرور ].

[ فرمود جای تازیانه در بهشت بهتر از همه چیز دنیاست و اگر می‌خواهید بخوانید: زندگی دنیا جز متاعی فریبنده نیست]
همان طور که گفتیم کلمه قلیل گاهی به معنای اندک و ناچیز است ولذا خداوند تعالی می‌فرماید:
{قُلْ مَتَاعُ الدُّنْيَا قَلِيلٌ وَالْآَخِرَةُ خَيْرٌ لِمَنِ اتَّقَى وَلَا تُظْلَمُونَ فَتِيلًا} صدق الله العظيم [النساء:۷۷].

و اما همان طور که قبلاً برایتان ثابت کردیم و به صورت مفصل توضیح دادیم، در مواضع دیگر قرآن مقصود از کلمه "قلیل" یک سوم و یا عدد "سه" است . محمود العامر در بیانات حق بسیار تدبر کن باشد که خداوند بخواهد تو را آگاه نموده و متذکر سازد


وسلامٌ على المرسلين، والحمد لله ربّ العالمين..
أخوكم الإمام المهديّ ناصر محمد اليماني.

اقتباس المشاركة: : https://mahdialumma.online/showthread.php?p=108438

[Admin]

- 2 -


الإمام ناصر محمد اليماني
14 - رمضان - 1434 هـ
21 - 07 - 2013 مـ
۳۰-تیر-۱۳۹۲ه.ش.
08:38 صبح
(https://nasser-alyamani.org/showthread.php?p=108903)[ لمتابعة رابط المشاركـــــــــــــة الأصليّة للبيــــــــــــــان ] (https://nasser-alyamani.org/showthread.php?p=108903)
https://nasser-alyamani.org/showthread.php?p=108903

ـــــــــــــــــــــ

پاسخ مهدی منتظر به محمود العامر از آیات محکم ذکر ..




نوشته اصلی توسط محمود العامر


بسم الله الرحمن الرحيم، والصلاة والسلام على رسوله الأعظم وبعد..


از پاسخ شما متشکرم وآرزو دارم در مورد کلمه" کن فیکون"( باش و پس می‌شود) از اماممان ناصر محمد یمانی بشنوم و چرا گفته نشد "کن فکان" (باش و شد)




بسم الله الرحمن الرحيم، وسلامٌ على المرسلين والحمد لله ربّ العالمين، أمّا بعد..
عزیز من محمود العامر که در بیان ذکر به دنبال حق می‌گردی؛ همانا که این فتوای خداوند منحصربه زمان و مکان نیست بلکه قدرت مطلقه خداوند است چه در گذشته و چه در حال و آینده؛ وقتی خداوند چیزی را اراده کند می‌فرماید" کن فیکون"؛ فرقی ندارد امرانجام شده باشد یا در آینده رخ دهد؛ برای مثال فرموده خداوند تعالی:


{وَهُوَ الَّذِيْ خَلَقَ السَّمَاوَاتِ وَالأَرْضَ بِالْحَقِّ وَيَوْمَ يَقُوْلُ كُنْ فَيَكُوْنُ قَوْلُهُ الْحَقُّ وَلَهُ الْمُلْكُ يَوْمَ يُنْفَخُ فِي الصُّوْرِ عَالِمُ الْغَيْبِ وَالشَّهَادَةِ وَهُوَ الْحَكِيْمُ الْخَبِيْرُ} صدق الله العظيم [الأنعام:۷۳].


همین طور در گذشته کن فیکون؛ فراموش نکن که باز آوردن آنچه که آفریده شده نیز با کن فیکون است. کلمة الله "کن فیکون"قدرت خداوند است که همواره در هر زمان و مکانی ساری و جاری است و اگر عمل گذشته و تمام شده باشد؛ کلمات خدا "کن فیکون" منقضی نمی‌شود و هرچیزی را که خداوند اراده کند به آن می‌گوید: کن فیکون؛ سبحان الله. این فرمان خداوند الرحمن در هر زمان و مکانی است! تصدیق فرموده خداوند تعالی:


{إنَّما أمرُهُ إذا أرادَ شيئًا أن يقولَ لَهُ كُنْ فَيَكون} صدق الله العظيم [يس:۸۲].


چون این امر قدرت خداست که مطلق بوده و محدودیت و قیدی نداشته و بی‌نهایت است. تصدیق فرموده خداوند تعالی:


{إنَّما أمرُهُ إذا أرادَ شيئًا أن يقولَ لَهُ كُنْ فَيَكون} صدق الله العظيم [يس:۸۲].


و می‌دانم مقصود سؤالت در مورد این فرموده خداوند تعالی دقیقاً چیست:


{إِنَّ مَثَلَ عِيسَى عِنْدَ اللَّهِ كَمَثَلِ آَدَمَ خَلَقَهُ مِنْ تُرَابٍ ثُمَّ قَالَ لَهُ كُنْ فَيَكُونُ} صدق الله العظيم [آل عمران:۵۹].
محمد العامر می‌گوید: " ولی این عمل گذشته و تمام شده است چون خداوند آدم و عیسی عليهما الصلاة والسلام را آفریده و کار تمام شده پس چرا نگفته است "کن فکان" (باش و شد) چون این عمل انجام شده و گذشته است؟" امام مهدی ناصر محمد یمانی در پاسخ می‌گوید: بین فرمان برای "خلقت چیزی" با فرمان و امرمربوط به "قدرت روح" تفاوت هست؛ روح امر الله است که نهایت ندارد ولی مخلوق می‌میرد ولی " امری که مربوط به قدرت روح است" هیچ وقت نمی‌میرد چون در " امر مربوط به قدرت روح" سر حیات مخلوق نهفته است و برای همین می‌بینی که خداوند فرمان ساختن و خلقت شیء را از قدرت روحی آن جدا می‌کند. برای همین خداوند تعالی می‌فرماید:


{فَإِذَا سَوَّيْته وَنَفَخْت فِيهِ مِنْ رُوحِي} صدق الله العظيم [الحجر:۲۹].


مقصود از " تّسوية" چیست؟ می‌گوییم مقصود قدرت و توان خلقت؛ جز امرمربوط به قدرت روح است. و خداوند تعالی می‌فرماید:


{إِذْ قَالَ رَبّك لِلْمَلَائِكَةِ إِنِّي خَالِق بَشَرًا مِنْ طِين} صدق الله العظيم [ص:۷۱].


اینجا می‌بینید به آینده اشاره می‌شود و برای همین می‌فرماید:


{إِنِّي خَالِق بَشَرًا مِنْ طِين} ولی آیا این مربوط به "امر روح"‌است؟ و جواب: خیر این فرمان قدرت خدا برای خلق شیء است که در معرض نابودی است ولی "امر قدرت روح" موضوعی دیگر است و کن فیکونی بدون انتهاست.


و توضیح بیشتر این که "فرمان قدرت خلقت" به ظاهر مخلوق تعلق دارد و انسان و جماد از این نظر یکسان هستند و وقتی خداوند جسم انسان را خلق می‌کند این مانند خلق جمادات است که روح حیات نداشته و در معرض نابودی است ولی فرمان "قدرت روح"" وبعد صدور فرمان "کن فیکون" دیگر نهایت و پایانی برای آن نیست چون آن چه به آخر می‌رسد جسد است و روح جسد را ترک می‌کند و به همین خاطر جسد از بین می‌رود و وقتی روح از جسد رفت؛ جسد مانند جمادات می‌شود چون روح حیات دیگر در آن نیست. این "قدرت روح" از فرمان خداوند است و بی ‌نهایت ادامه دارد و بعد از صدور فرمان کاف و نون کن فیکون شروعی بدون پایان دارد.


و وقتی خداوند امتی را با عذاب هلاک می‌کند؛ آیا هلاک می‌شوند؟ پاسخ این است که أجساد آنها هلاک می‌شود که مربوط به فرمان خلقت اشیاء است( یعنی بخشی از آفرینش که متعلق به جسد است نابود می‌شود) و اما کلمه قدرت مربوط به روح بعد از صدور فرمان کن فیکون؛هم چنان جاری و ساری و درعمل است . این کلمه و قدرت روح است که جسد را زنده نگه می‌دارد و این کلمة الله است و هیچ وقت نمی‌میرد و وقتی جسد را ترک کند؛ جسم می‌میرد. برای همین است که می‌گویید فلانی فاقد حیات است یعنی" روح قدرت حیات" بدنش را ترک کرد و تبدیل به جسدی جامد شد ولی امر مربوط به قدرت روحی تا بی‌نهایت به حیات خود ادامه می‌دهد.


و برای مثال به فلانی گفتی: برو، پس می‌رود؛ کن فیکون هم همین طور است؛ کلمه فیکون بعد از آن که رخ داد بر فعلی مستمر و ادامه دار دلالت دارد؛ مثل اینکه بگویی برو و می‌رود .همانا که بیان روح و فهم آن از پیچیده‌ترین بیانات و فهم آن برای محققان مشکل است؛ باید بین کلمات خلقت (آفرینش جسم) و کلمات "الروح" فرق قایل شد و همه‌ی آنها کن فیکون هستند ولی بین کلمه قدرت الهی برای خلق موجودات و با کلمه‌ای که مختص روح است فرق وجود دارد اولی مربوط به ظاهر و دومی مربوط به باطن است.


برای مثال خداوند تعالى می‌فرماید:
{وَكَلِمَتُهُ أَلْقَاهَا إِلَىَ مَرْيَمَ وَرُوحٌ مّنْهُ} صدق الله العظيم [النساء:۱۷۱].
و می‌بینید دو کلمه القا شده است یکی کلمه مربوط به قدرت خلقت جسم و آفرینش آن از خاک و دیگری کلمه قدرت روح و قرار دادن آن به صورت مخلوق زنده‌ای که سخن می‌گوید.


برای همین خداوند تعالی می‌فرماید:


{وَمَرْيَمَ ابْنَتَ عِمْرَانَ الَّتِي أَحْصَنَتْ فَرْجَهَا فَنَفَخْنَا فِيهِ مِنْ رُوحِنَا وَصَدَّقَتْ بِكَلِمَاتِ رَبِّهَا وَكُتُبِهِ وَكَانَتْ مِنَ الْقَانِتِينَ (۱۲)} صدق الله العظيم [التحريم].
"کلمات" چیست؟ همانا که مقصود از کلمات؛ قدرت‌های خداوند برای بارداری طفل( جسد و روح) در حالی است که هیچ بشری او را لمس نکرده است؛ بلکه این امر با کلمات قدرت الهی کن فیکون رخ داده است.


و اما می‌خواهم روی کلمه "فیکون" تدبر کنید که مختص روح است و مفهوم عملی را با خود دارد که استمرار دارد. برایتان مثالی می‌آوریم. مثلا به چیزی بگویید برو آن هم برود؛ فقط نکته این است که آن شیء در راه و یا بعد از رسیدن به مقصد می‌ایستد و اما درمورد روح وقتی کن فیکون صادر شد حیاتش ادامه دارد و روح مرگ ندارد این امر قدرت روح است؛ جسدی که درنتیجه کلمه "قدرت خلقت شیء" به وجود آمده می‌میرد ولی روح خیر.


و سؤالی که مطرح می‌شود این است: آیا روح هم مانند جسد می‌میرد؟ و جواب:


این جسد است که با جدا شدن روح می‌میرد؛ چون راز حیات در روح است و اصل انسان همین روح است؛ روح است که قدرت دیدن و شنیدن و بوییدن و طعم را دارد و جسد را حمل کرده و بر طبق آن چه که روح بخواهد آن را به حرکت درمی‌آورد و اگر جسد تلف شود؛ آن را ترک می‌کند ولی نمی‌میرد.


ارواح شهدا را برای‌تان مثال می‌آوریم. خداوند تعالی می‌فرماید:


{وَلاَ تَحْسَبَنَّ الَّذِينَ قُتِلُواْ فِي سَبِيلِ اللّهِ أَمْوَاتاً بَلْ أَحْيَاء عِندَ ربّهم يُرْزَقُونَ (۱۶۹) فَرِحِينَ بِمَا آتَاهُمُ اللّهُ مِن فَضْلِهِ وَيَسْتَبْشِرُونَ بِالَّذِينَ لَمْ يَلْحَقُواْ بِهِم مِّنْ خَلْفِهِمْ أَلاَّ خَوْفٌ عَلَيْهِمْ وَلاَ هُمْ يَحْزَنُونَ (۱۷۰) يَسْتَبْشِرُونَ بِنِعْمَةٍ مِّنَ اللّهِ وَفَضْلٍ وَأَنَّ اللّهَ لاَ يُضِيعُ أَجْرَ الْمُؤْمِنِينَ (۱۷۱)} صدق الله العظيم [آل عمران]
با این که أجساد شهدا کشته شده‌اند ومرده آنها دربرابر شماست وبر آنها نماز می‌خوانید ولی در حقیقت در پیشگاه شما نیستند؛ بلکه در نزد پروردگارشان زنده و روزی‌ داده می‌شوند و شما روی جسد مرده نماز می‌گذارید. اما کلمه قدرت حیاتی که نمی‌میرد(روح) به زندگی خود ادامه می‌دهد و برای همین خداوند تعالی می‌فرماید:
{خَلَقَهُ مِنْ تُرَابٍ ثُمَّ قَالَ لَهُ كُنْ فَيَكُونُ}
مثل اینکه بگویی برو و می‌رود. ممکن است کسی سؤال کند:" اما فقط ارواح شهدا نمی‌میرند که این هم از روی تکریم آنان است". امام مهدی ناصر محمدیمانی در پاسخ می‌گوید: خداوند تعالی می‌فرماید:


{وَحَاقَ بِآلِ فِرْعَوْنَ سُوءُ الْعَذَابِ ﴿٤٥﴾ النَّارُ يُعْرَضُونَ عَلَيْهَا غُدُوًّا وَعَشِيًّا ۖ وَيَوْمَ تَقُومُ السَّاعَةُ أَدْخِلُوا آلَ فِرْعَوْنَ أَشَدَّ الْعَذَابِ ﴿٤٦﴾ } صدق الله العظيم [غافر]،
مگر نمی‌بینید ارواح آل فرعون هم بعد از غرق شدن هنوز به حیات خود ادامه می‌دهند؟ أجساد آنها که حاصل کلمه "قدرت خلقت شیء" است مرده ولی کلمه " قدرت روح" از لحظه‌ای که خداوند فرمود کن فیکون؛ و از زمانی که خداوند آدم وهمه‌ی ذریه او در زمین قبل از این که وارد رحم مادرانشان شوند را آفرید؛ به حیات خود ادامه می‌دهد و روح از قدرت کن فیکون الهی است و هم چنان به حیات خود ادامه می‌دهد و مثال (برو می‌رود) و همین طور (کن فیکون) را فراموش مکن.


آیا متوجه شدی چرا خداوند فعل را به صورت ماضی و گذشته نیاورده است؟ چون عزیز من محمود العامر از فرموده خداوند "کن فیکون"‌دهشت کرده؛ با این که خداوند ازعملی سخن می‌گوید که در نظر شما مربوط به گذشته است ومنقضی شده، ولی برایتان روشن شد کلمه کن فیکون به حیاتی اشاره دارد که تا بی‌نهایت ادامه دارد؛ قوم نوح را به خاطر داشته باشید؛ آیا حیاتشان تمام شده است؟ و جواب این است که حیات جسمشان با جدا شدن "کلمه روح حیات" خاتمه یافته ولی روح با انتقال به حیات برزخی به زندگی خود ادامه می‌دهد. برای همین خداوند تعالی می‌فرماید:


{مِمَّا خَطِيئَاتِهِمْ أُغْرِقُوا فَأُدْخِلُوا نَارًا فَلَمْ يَجِدُوا لَهُم مِّن دُونِ اللَّهِ أَنصَارًا (۲۵)} صدق الله العظيم [نوح].
آل فرعون هم همین طور. خداوند تعالی می‌فرماید:


{وَحَاقَ بِآلِ فِرْعَوْنَ سُوءُ الْعَذَابِ ﴿٤٥﴾ النَّارُ يُعْرَضُونَ عَلَيْهَا غُدُوًّا وَعَشِيًّا وَيَوْمَ تَقُومُ السَّاعَةُ أَدْخِلُوا آلَ فِرْعَوْنَ أَشَدَّ الْعَذَابِ ﴿٤٦﴾} صدق الله العظيم [غافر].
و بیان حق فرموده خداوند تعالی برایتان روشن شد:


{إِنَّ مَثَلَ عِيسَى عِنْدَ اللَّهِ كَمَثَلِ آَدَمَ خَلَقَهُ مِنْ تُرَابٍ ثُمَّ قَالَ لَهُ كُنْ فَيَكُونُ} صدق الله العظيم،
چون سؤال محمود العامراین بود:" چون موضوع تمام شده و گذشته است چرا خداوند تعالی نفرموده کن فکان؛ چون آن امر انجام شده و گذشته است"؟ و برای همین صاحب علم کتاب دلیل اینکه خداوند تعالی می‌فرماید: {فَيَكُونُ} صدق الله العظيم را برایتان روشن می‌کند.


برایتان مثالی می‌آورم. اگر یکی از شما دو شمشیر داشته باشد و یکی از آنها را به دوستش بدهد تا از خود دفاع کند؛ و روزی بخواهد شمشیر را به صاحبش پس بدهد و صاحب شمشیر بگوید بگذار نزدت باشد ( یکون عندک ) تا برای خودت یکی بخری . پس معنای لغوی کلمه فیکون برایتان روشن شد؛ مقصود امری است که استمرار داشته باشد. برای همین صاحب شمشیر وقتی می‌بیند می‌خواهد شمشیر را پس بدهد می‌گوید بگذار(باشد) که استعاره از این است که بگذار پیشت بماند و مقصودش ماندن شمشیر نزد دوستش است. روح هم همین طور است و بعد از مرگ جسد باقی می‌ماند.


شاید این بیان را جز عده‌‌ی کمی از افراد زیرک و باهوش؛ دیگران نفهمند؛ تنها کسانی که به شدت باهوشند متوجه می‌شوند و ما دیگران را به خاطر درک نکردنشان ملامت نمی‌کنیم چون موضوع روح امری به غایت پیچیده است. همانا که کلمه قدرت برای آفریدن و خلق جسد و روح؛ فرمان و امر خدا "کن فیکون" است ؛ یکی برای مدتی مشخص می‌ماند و تمام می‌شود که همان جسد است و امر دیگر تا بی‌نهایت استمرار خواهد داشت. برایتان مثالی هم زدیم؛ ارواح شهداء و ارواح کافران؛ می‌بینید که آنها واقعاً نمرده‌اند ولو این که شما أجساد مرده آنها را ببینید. اما در کتاب خدا چنین می‌یابید که شهداء واقعاً نمرده‌اند بلکه زنده‌اند و نزد پروردگارشان روزی دارند و همانا که نماز شما دربرابر أجساد مرده آنان است ولی ارواح آنان به حیات خود ادامه می‌دهد. کافران هم همین طور؛ بعد از مرگ اجسادشان؛ ارواح کافران به حیات خود ادامه می‌دهد و آنها تا همین ساعت به حیات خود ادامه می‌دهند. امر روح مختص قدرت ربانی است و نهایت ندارد و آن چه که از علم به شما داده شده اندک است و عقل دشمن جهل و نادانی است؟. برایتان یک چیستان مثال می‌آورم که شخص اول کار چون معنی آن را نمی‌فهمد از آن می‌گریزد چون درکش نمی‌کند ولی وقتی فهمید؛ عقل آن را به راحتی می‌پذیرد.


( فمثلاً لو أقول: حلال حرّمه الله وأحلّه، ولو أقول: حرامٌ حرّمه الله وأحلّه )
( برای مثال اگر بگویم: حلالی که خداوند حرامش کرده و حلال نموده و اگر بگویم: حرامی که خداوند حرامش کرده و حلال نموده است)
فسبحان ربّك ربّ العزة عمّا يصفون، وسلامٌ على المرسلين، والحمد لله ربّ العالمين..
أخوكم؛ الإمام المهدي ناصر محمد اليماني.‌



اقتباس المشاركة: : https://mahdialumma.online/showthread.php?p=108910

[Admin]

-3-
الإمام ناصر محمد اليماني
20 - رمضان - 1434 هـ
27 - 07 - 2013 مـ
۵-مرداد-۱۳۹۲ه.ش.

10:19 صبح
[ لمتابعة رابط المشاركــــة الأصليّة للبيــــان ] (https://nasser-alyamani.org/showthread.php?p=109583)
https://nasser-alyamani.org/showthread.php?p=109583

ــــــــــــــــ


اطلاعات بیشتری از دانش نهفته در ذکرالحکیم (قرآن) از جانب امام مهدی در پاسخ به محمود العامر باشد که خداوند او را به راه راست هدایت فرماید...

نوشته اصلی توسط محمود العامر:
السلام علیکم و رحمة الله و برکاته و اما بعد...
آقای من امام ناصر محمد یمانی! به تو درود فرستاده و سؤالی از شما دارم، سؤالی که درمورد آن با افراد دیگر بحث و مناقشه داشتیم ولی پاسخ هیچ‌کس مرا قانع نکرد. چند وقت پیش [که خیلی دور هم نیست] از فرصتی که به دستم آمده بود استفاده کرده و از یکی از علما سؤال کردم: آیا خداوند از تمام کارهایی که ما در این عالم انجام خواهیم داد، خبر دارد؟ جوابش ساده بود: بله. کاملاً... به او گفتم چطور عقل می‌پذیرد که [خداوند] چیزی را بیافریند و به یقین بداند که مخلوقش چه خواهد کرد و سپس او را وارد آتش کرده یا حتی مورد محاسبه قرار دهد؟
اینجا بود که شروع کرد به توضیح دادن که علم خداوند: «سابق است نه سائق» و این جمله را چیزی جز راه گریز عقلی، از آن چه در تفسیر آن عاجز ماندند؛ نیافتم و به سادگی بعد از تمام شدن توضیحاتش سؤالم را دوباره مطرح کردم...آیا خداوند از پیش می‌داند که من اینجا با شما خواهم نشست و فردا فلان کار را انجام خواهم داد و اینکه گناه کرده و توبه خواهم کرد یا هر یک از اعمالی که انجام خواهم داد را می‌داند؟ این که علم او سابق است نه سائق برایم مهم نیست و نمی‌خواهم عقلم با این جمله مصادره شود. سؤال من واضح مانند وضوح خورشید است: آیا می‌داند یا نمی‌داند؟ و پاسخ به این سؤال، عقل را تنها به دو جواب می‌رساند. اول اینکه اگر بگویم او می‌داند، دانستن او برایم کافی است و لازم نیست برایم شرح داده شود، در انجام اعمالم آزادم و او مرا مجبور به انجام آنها نکرده است و برایم کافی است که به تو بگویم اراده مرا که با آن هر طور که بخواهم تصمیم گیری بکنم را رها کن [لازم نیست در مورد اراده توضیح بدهی] و از خدایی با من سخن بگو که از پیش می‌داند که بنده‌اش از روز اول خلقت تا زمان مرگ چه خواهد کرد و [با این وجود] او را مورد محاسبه و عقوبت قرار می‌دهد. این آگاهی خداوند [از اعمال بنده]، خود پرسش‌های عقلی را مطرح می‌کند که تقدس عقل را زیر سوال برده و آن را ناتوان می‌کند و اما جواب دوم این است که او جز تقدیر چیزی نمی‌داند و از روی یقین نیست و لذا اینجا سوالم ملغی می‌شود و باور ندارم این جواب صحیح باشد. آقای من امام ناصر محمد یمانی، پاسخ شما به سؤال من چیست؟ با عرض محبت و تقدیر فراوان و السلام علیکم و رحمة الله و برکاته
بسم الله الرحمن الرحيم، والصلاة والسلام على كافة أنبياء الله وآلهم الأطهار وجميع أنصارهم الأخيار في الأولين وفي الآخرين وفي الملأ الأعلى إلى يوم الدين ..
برادر ارجمند محمود العامر اول به سوال اولتان پاسخ می‌دهم که پرسیدید:
سؤال ۱- آیا خداوند از تمام اعمال ما در این دنیا اطلاع دارد؟
جواب ۱-امام مهدی به شما پاسخ می‌دهد و می‌گوید:
جواب شما را مستقیما از جانب کتاب محکم [قرآن] برایتان بیان می‌کنم. خداوند تعالی فرموده است:


{وَلَقَدْ عَلِمْنَا ٱلْمُسْتَقْدِمِينَ مِنكُمْ وَلَقَدْ عَلِمْنَا ٱلْمُسْتَأْخِرِينَ} صدق الله العظيم [الحجر:۲۴]
مقصود خداوند این است که او از اعمال تمام مخلوفات از اولینشان تا آخرینشان آگاه است و می‌داند کدام در پیروی از حق پیش می‌افتد و کدام از پیروی حق تأخیر می‌کند؛ نه اینکه در سرنوشت آنها اعمال سوء را مقدر کرده باشد...خداوند عظیم پاک و منزه است. از آنجا که او از غیب آگاه است، می‌داند چه کرده و چه می‌کنید و خواهید کرد. سپس احکام مربوط به کیفرشان نوشته می‌شود، برخی از عذاب‌های کمتر [نزدیک‌تر] ازعذاب بزرگ‌تر در این دنیا دامن گیرشان می‌شود، شاید که بازگردند و عذاب اصلی در آخرت خواهد بود. و اما در مورد احکام کیفری در این دنیا، خداوند میان زمان انجام عمل و زمان اجرای کیفر فاصله گذاشته است تا اگر فرد از عمل سوء خود پشیمان شد و توبه کرد، حکم کیفر را به بخشش و غفران تبدیل کند؛ چرا که بنده قبل از اجرای حکم کیفر پشیمان شده است و این گونه خداوند کیفر را از فرد پشیمان و توبه کننده بر می‌دارد و تصدیق آن فرموده خداوند بلند مرتبه است که:
{ مَا أَصَابَ مِن مُّصِيبَةٍ فِي الأَرْضِ وَلا فِي أَنفُسِكُمْ إِلاَّ فِي كِتَابٍ مِّن قَبْلِ أَن نَّبْرَأَهَا إِنَّ ذَلِكَ عَلَى اللَّهِ يَسِيرٌ }صدق الله العظيم [الحديد:۲۲]
و خداوند تعالی می‌فرماید:
{ وَالَّذِينَ لَا يَدْعُونَ مَعَ اللَّهِ إِلَهًا آخَرَ وَلَا يَقْتُلُونَ النَّفْسَ الَّتِي حَرَّمَ اللَّهُ إِلَّا بِالْحَقِّ وَلَا يَزْنُونَ وَمَن يَفْعَلْ ذَلِكَ يَلْقَ أَثَامًا (۶۸) يُضَاعَفْ لَهُ الْعَذَابُ يَوْمَ الْقِيَامَةِ وَيَخْلُدْ فِيهِ مُهَانًا (۶۹) إِلَّا مَن تَابَ وَآمَنَ وَعَمِلَ عَمَلًا صَالِحًا فَأُوْلَئِكَ يُبَدِّلُ اللَّهُ سَيِّئَاتِهِمْ حَسَنَاتٍ وَكَانَ اللَّهُ غَفُورًا رَّحِيمًا (۷۰) }صدق الله العظيم [الفرقان]
خداوند حکم کیفر اعمال بد را به عفو و مغفرت تبدیل می‌کند زیرا توبه و انجام اعمال نیک اثر اعمال سوء را محو می‌کنند. و تصدیق فرموده خداوند تعالی:
{ إِنَّ الحَسَنَاتِ يُذْهِبْنَ السَّيِّئَاتِ ذَلِكَ ذِكْرَى ‏لِلذَّاكِرِينَ } صدق الله العظيم [هود: ۱۱۴]
محمود العامر! حبیب من در راه خدا! به درستی که خداوند از غیب آگاه است و همان‌طور که توبه را می‌پذیرد، مجازاتش هم شدید است و شاید محمود العامری بخواهد بگوید ای ناصر محمد! سؤال من این استک «حال که خداوند پیشاپیش از اعمالِ اهلِ آتش خبر دارد، چرا آنها را آفریده است؟». سپس امام مهدی ناصر محمد یمانی در جواب می‌گوید: ای محمود! خداوند می‌خواهد آنها را وارد جهنم کند، زیرا که می‌داند همانند چهارپایان از عقلشان هیچ استفاده نکرده‌اند.
و خداوند تعالی می‌فرماید:
{وَلَقَدْ ذَرَأْنَا لِجَهَنَّمَ كَثِيرًا مِنَ الْجِنِّ وَالْإِنْسِ ۖ لَهُمْ قُلُوبٌ لَا يَفْقَهُونَ بِهَا وَلَهُمْ أَعْيُنٌ لَا يُبْصِرُونَ بِهَا وَلَهُمْ آذَانٌ لَا يَسْمَعُونَ بِهَا ۚ أُولَٰئِكَ كَالْأَنْعَامِ بَلْ هُمْ أَضَلُّ ۚ أُولَٰئِكَ هُمُ الْغَافِلُونَ} صدق الله العظيم [الأعراف:۱۷۹]
به همین دلیل اهالی آتش به حق در مورد خودشان اعتراف می کنند:
{ وَقَالُوا لَوْ كُنَّا نَسْمَعُ أَوْ نَعْقِلُ مَا كُنَّا فِي أَصْحَابِ السَّعِيرِ } صدق الله العظيم [الملك:۱۰]
به همین دلیل است که امام مهدی ناصر محمد یمانی همیشه شما را دعوت می‌کند به جای پیروی از آنچه که ازپدران و گذشتگانتان به شما رسیده، از عقلتان استفاده کنید. قبل پیروی از پدرانتان، بیندیشد آیا عقل و منطق آن را می‌پذیرد یا نه، بلکه باطل بوده و قابل پذیرش عقلانی نیست. ممکن است محمود العامری بگوید: «ای برادر ناصر محمد! من نسبت به آگاهیِ خداوند از غیب، کافر نیستم و سؤالم این است و می‌گویم: وقتی خداوند به درستی از همان روز اول، از تمام اعمال آفریدگانش آگاهی دارد، چرا وقتی از قبل می‌داند چه می‌کنند؛ آنها را می‌آفریند؟» و پاسخ امام مهدی به او این است: محمود العامر! خداوند پاک ومنزه است و آنها را برای عذاب دادن نیافریده و عذابشان نمی‌کند؛تصدیق فرموده خداوند تعالی:
{مَّا يَفْعَلُ اللّهُ بِعَذَابِكُمْ إِن شَكَرْتُمْ وَآمَنتُمْ وَكَانَ اللّهُ شَاكِراً عَلِيماً (۱۴۷)} صدق الله العظيم [النساء]
و علی‌رغم آگاهی غیبی از اعمالشان، در نفس خود بر آنها خشمگین نیست چرا که هنوز عمل سوء را انجام نداده‌اند و خداوند هم می‌داند انجام خواهند داد. با این حال در نفس او چیزی نیست. گرچه با علم غیب خود می‌داند چه خواهند کرد؛ اما آنها را مورد غضب قرار نمی‌دهد. او پاک و منزه است و غضب بر بندگان، قبل انجام عمل را، بر خود حرام کرده است. خداوند با اینکه با علم غیب خود می‌داند، پاک و منزه است و غضب بر بنده قبل انجام عمل را برخود حرام کرده است؛ چرا که خدای سبحان آن را ظلم در حق آنها می‌داند که قبل از انجام کار سوء، مورد غضب قرار دهد و برای اینکه در مقابل خداوند بهانه‌ای نداشته باشند، اول رسولی به جهت هشدار دادن از غضب خداوند و نهی می‌فرستد و به آنها هشدار می‌دهد که به خداوند شرک نورزند، عمل ناشایست انجام ندهند و در زمین فساد نکنند که باعث غضب خداوند خواهد شد تا به این ترتیب دیگر در برابر خداوند دلیلی نداشته باشند.
تصدیق فرموده خداوند تعالی:
{ رُسُلا مُبَشِّرِينَ وَمُنْذِرِينَ لِئَلا يَكُونَ لِلنَّاسِ عَلَى اللَّهِ حُجَّةٌ بَعْدَ الرُّسُلِ وَكَانَ اللَّهُ عَزِيزًا حَكِيمًا (۱۶۵) }صدق الله العظيم [النساء]
به همین دلیل خداوند رسولانش را بر می‌انگیزد که به آنها در مورد غضب خداوند در نفسش هشدار دهند. تصدیق فرموده خداوند تعالی:
{ وَيُحَذِّرُكُمُ اللَّهُ نَفْسَهُ وَاللَّهُ رَءُوفٌ بِالْعِبَادِ } صدق الله العظيم [آل عمران:۳۰]
تصدیق فرموده خداوند تعالی:
{ وَيُحَذِّرُكُمُ اللَّهُ نَفْسَهُ وَإِلَى اللَّهِ الْمَصِيرُ}صدق الله العظيم [آل عمران:۲۸]
و اگر رسولان خدا را تکذیب کنند، از امر خدا و رسولانش سرپیچی کرده‌اند و خداوند حجت را بر آنها تمام کرده است و بر او حلال است که بعد از ارتکاب عمل سوء، به خاطر آن بر ایشان غضب نماید. تصدیق فرموده خداوند تعالی:
{يَا بَنِي إِسْرَائِيلَ قَدْ أَنجَيْنَاكُم مِّنْ عَدُوِّكُمْ وَوَاعَدْنَاكُمْ جَانِبَ الطُّورِ الْأَيْمَنَ وَنَزَّلْنَا عَلَيْكُمُ الْمَنَّ وَالسَّلْوَىٰ ﴿٨٠﴾كُلُوا مِن طَيِّبَاتِ مَا رَزَقْنَاكُمْ وَلَا تَطْغَوْا فِيهِ فَيَحِلَّ عَلَيْكُمْ غَضَبِي ۖ وَمَن يَحْلِلْ عَلَيْهِ غَضَبِي فَقَدْ هَوَىٰ ﴿٨١﴾وَإِنِّي لَغَفَّارٌ لِّمَن تَابَ وَآمَنَ وَعَمِلَ صَالِحًا ثُمَّ اهْتَدَىٰ ﴿٨٢﴾} صدق الله العظيم [طه]
خداوند بر نفس خود رحمت را فرض نموده واز کسی که با حکم خداوند و رسولش مخالفت و از آن سرپیچی کرده و عملی را که مورد غضب خداوند در نفسش می‌شود انجام داده در صورت توبه و انابه و انجام عمل صالح می‌گذرد.
تصدیق فرموده خداوند تعالی:
{وَمَن يَحْلِلْ عَلَيْهِ غَضَبِي فَقَدْ هَوَىٰ ﴿٨١﴾وَإِنِّي لَغَفَّارٌ لِّمَن تَابَ وَآمَنَ وَعَمِلَ صَالِحًا ثُمَّ اهْتَدَىٰ ﴿٨٢﴾} صدق الله العظيم
محمود العامر عفو محبوب نفس خداست؛ به همین دلیل است که کسانی که به خاطر او عصبانیت خود را فرو می‌نشانند و با مردم با مدارا برخورد می‌کنند را دوست دارد. دوست داشتن عفواز رحمت‌های عظیم خداوند بر بندگانش است. با وجود آگاهی خداوند از اعمال بندگانش، او قادر است تمام گناهان آنها را آمرزیده و به اعمال شایسته مبدل کند. چنانچه آنان به سوی خداوند بازگشته و از خداوند طلب توبه و انابه کنند او را غفور و رحیم خواهند یافت. به همین دلیل خداوند در کتاب استوار و محکم خود، تمام آفریدگانش در ملکوت را مورد خطاب قرار می‌دهد ملکوتی که در آن شیاطین جن و انس و ابلیس هم حضور دارند. این خطاب در کلام خداوند تعالی است که:
{ قُلْ يَا عِبَادِيَ الَّذِينَ أَسْرَفُوا عَلَى أَنْفُسِهِمْ لا تَقْنَطُوا مِنْ رَحْمَةِ اللَّهِ إِنَّ اللَّهَ يَغْفِرُ الذُّنُوبَ جَمِيعًا إِنَّهُ هُوَ الْغَفُورُ الرَّحِيمُ (۵۳) وَأَنِيبُوا إِلَى رَبِّكُمْ وَأَسْلِمُوا لَهُ مِنْ قَبْلِ أَنْ يَأْتِيَكُمُ الْعَذَابُ ثُمَّ لا تُنْصَرُونَ (۵۴) وَاتَّبِعُوا أَحْسَنَ مَا أُنْزِلَ إِلَيْكُمْ مِنْ رَبِّكُمْ مِنْ قَبْلِ أَنْ يَأْتِيَكُمُ الْعَذَابُ بَغْتَةً وَأَنْتُمْ لا تَشْعُرُونَ (۵۵) أَنْ تَقُولَ نَفْسٌ يَا حَسْرَتَا عَلَى مَا فَرَّطْتُ فِي جَنْبِ اللَّهِ وَإِنْ كُنْتُ لَمِنَ السَّاخِرِينَ (۵۶)أَوْ تَقُولَ لَوْ أَنَّ اللَّهَ هَدَانِي لَكُنْتُ مِنَ الْمُتَّقِينَ(۵۷)أَوْ تَقُولَ حِينَ تَرَى الْعَذَابَ لَوْ أَنَّ لِي كَرَّةً فَأَكُونَ مِنَ الْمُحْسِنِينَ(۵۸)بَلَى قَدْ جَاءَتْكَ ءَايَاتِي فَكَذَّبْتَ بِهَا وَاسْتَكْبَرْتَ وَكُنْتَ مِنَ الْكَافِرِينَ(۵۹)} صدق الله العظيم [الزمر‏]
پس ای محمود! شما دلیلی در مقابل خداوند سبحان و تعالی ندارید و او بسیار بلند مرتبه‌تر از این است و به احدی ظلم نمی‌کند.
{إِنَّ اللّهَ لاَ يَظْلِمُ النَّاسَ شَيْئًا وَلَكِنَّ النَّاسَ أَنفُسَهُمْ يَظْلِمُونَ ﴿۴۴﴾} صدق الله العظيم [يونس]
وسلامٌ على المرسلين، والحمد لله ربَ العالمين..
برادرتان إمام مهدي ناصر محمد اليماني.
اقتباس المشاركة: : https://mahdialumma.online/showthread.php?p=113803