Admin
20-04-2017, 04:44 AM
الإمام ناصر محمد اليماني
17 - محرم - 1430 هـ
14 - 01 - 2009 مـ
۲۵ - دی - ۱۳۸۷ ه.ش.
02:45 صباحاً
ــــــــــــــــــ
فرق بين رضى الله و رضایت خدا درنفسش و فتوای حق درمورد آویختن یا گذاشتن دست‌ها بر سینه‌ها حین نماز...
و جواب حق برای شما و شایسته نیست جز حق به خدا نسبت دهم.
بسم الله الرحمن الرحيم، والصلاة والسلام على محمد وناصر محمد وآل محمد أجمعين والتابعين للحقّ إلى يوم الدين، وبعد..
خواهر گرامیم سلام علیکم؛ هم چنین سلام بر تمام انصار پیشگام برگزیده و تمام مسلمانان. پاسخ حق تو این است:
فرق بین رضی الله و رضایت نفس خدا این است که:
رضی الله یعنی می‌خواهی خداوند از تو راضی باشد و به همین بسنده کنی.
اما رضایت نفس خداوند هدف بسیار بزرگ و گسترده‌تری است : یعنی بخواهی خداوند در نفس خود راضی باشد و نسبت به بندگانش خشمگین و غضبناک نباشد. این نهایت خواست و غایت امام مهدی است که خداوند در نفسش راضی باشد؛ و چگونه خدا درنفس خود راضی می‌شود؟ این که همه چیزمشمول رحمت خدا شود. برای همین خداوند تمام مردم را به امتی واحد بدل خواهد کرد که در صراط مستقیم باشند تا غایت امام مهدی محقق شود و خداوند در نفسش راضی گردد؛ این نعیمی است که نزد من از ملکوت دنیا و آخرت بسیار بزرگ‌تر است؛ این که خدا در نفسش راضی باشد و برای احدی از بندگانش متحسر و حزین نباشد؛ چون خداوند برای بندگانی که نسبت به رسولان خدا کافر شدند و پروردگارشان را مجبور کردند آنها را از بیخ و بن نابود کند و خاموش و بی‌جنبش شوند؛ متحسر است [إِن كَانَتْ إِلَّا صَيْحَةً وَاحِدَةً فَإِذَا هُمْ خَامِدُونَ ﴿٢٩﴾ سوره یس] وسپس نزد خود چیزی را می‌گوید که احدی از بندگانش نمی‌شنود. و آن این فرموده خداوند تعالی است:
{إِن كَانَتْ إِلَّا صَيْحَةً وَاحِدَةً فَإِذَا هُمْ خَامِدُونَ ﴿٢٩﴾ يَا حَسْرَ‌ةً عَلَى الْعِبَادِ مَا يَأْتِيهِم مِّن رَّ‌سُولٍ إِلَّا كَانُوا بِهِ يَسْتَهْزِئُونَ ﴿٣٠﴾ أَلَمْ يَرَ‌وْا كَمْ أَهْلَكْنَا قَبْلَهُم مِّنَ الْقُرُ‌ونِ أَنَّهُمْ إِلَيْهِمْ لَا يَرْ‌جِعُونَ ﴿٣١﴾ وَإِن كلّ لَّمَّا جَمِيعٌ لَّدَيْنَا مُحْضَرُ‌ونَ ﴿٣٢﴾} صدق الله العظيم [يـس].
ممکن است سؤال شود: «چطور ممکن است خداوند عظیم و جبار در نفس خود برای بندگان متحسر شود؟» در پاسخ به حق می‌گوییم: چون خداوند الرحم الراحمین است ولی آنها از رحمت خداوند به کل ناامید هستند و تنها کسانی از رحمت خدا ناامید می‌شوند که از قوم ظالمین باشند؛ کسانی که پروردگارشان را آن گونه که شایسته است نشناخته‌اند.
و جواب سؤأل دیگر که در مورد آویختن دست‌ها حین نماز یا گذاشتن آنها روی سینه است؛ خواهر گرامی بدان که محمد رسول الله - صلّى الله عليه وعلى آله وسلّم – قطعاً دست‌هایش را در کنارش نمی‌آویخت و خداوند برای آویزان بودن دست هیچ برهانی نازل نفرموده است؛ بلکه بازوهایت را به خود بچسبان و دست‌هایت را بر سینه‌ات بگذار و از خشیت الهی زمانی که در پیشگاه خدا برای نماز می‌ایستی و با او سخن می‌گویی از رهب پروردگارت بازوهایت را به خود بچسبان و دست‌هایت را بر سینه‌ات بگذار. تصدیق فرموده خداوند تعالی:
{وَاضْمُمْ إِلَيْكَ جَنَاحَكَ مِنَ الرّهْبِ} صدق الله العظيم [القصص:۳۲]
أخوكم في دين الله الخبير بالرحمن؛ عبده الإمام المهديّ ناصر محمد اليماني.
اقتباس المشاركة: : https://mahdialumma.online/showthread.php?p=251926
17 - محرم - 1430 هـ
14 - 01 - 2009 مـ
۲۵ - دی - ۱۳۸۷ ه.ش.
02:45 صباحاً
ــــــــــــــــــ
فرق بين رضى الله و رضایت خدا درنفسش و فتوای حق درمورد آویختن یا گذاشتن دست‌ها بر سینه‌ها حین نماز...
و جواب حق برای شما و شایسته نیست جز حق به خدا نسبت دهم.
بسم الله الرحمن الرحيم، والصلاة والسلام على محمد وناصر محمد وآل محمد أجمعين والتابعين للحقّ إلى يوم الدين، وبعد..
خواهر گرامیم سلام علیکم؛ هم چنین سلام بر تمام انصار پیشگام برگزیده و تمام مسلمانان. پاسخ حق تو این است:
فرق بین رضی الله و رضایت نفس خدا این است که:
رضی الله یعنی می‌خواهی خداوند از تو راضی باشد و به همین بسنده کنی.
اما رضایت نفس خداوند هدف بسیار بزرگ و گسترده‌تری است : یعنی بخواهی خداوند در نفس خود راضی باشد و نسبت به بندگانش خشمگین و غضبناک نباشد. این نهایت خواست و غایت امام مهدی است که خداوند در نفسش راضی باشد؛ و چگونه خدا درنفس خود راضی می‌شود؟ این که همه چیزمشمول رحمت خدا شود. برای همین خداوند تمام مردم را به امتی واحد بدل خواهد کرد که در صراط مستقیم باشند تا غایت امام مهدی محقق شود و خداوند در نفسش راضی گردد؛ این نعیمی است که نزد من از ملکوت دنیا و آخرت بسیار بزرگ‌تر است؛ این که خدا در نفسش راضی باشد و برای احدی از بندگانش متحسر و حزین نباشد؛ چون خداوند برای بندگانی که نسبت به رسولان خدا کافر شدند و پروردگارشان را مجبور کردند آنها را از بیخ و بن نابود کند و خاموش و بی‌جنبش شوند؛ متحسر است [إِن كَانَتْ إِلَّا صَيْحَةً وَاحِدَةً فَإِذَا هُمْ خَامِدُونَ ﴿٢٩﴾ سوره یس] وسپس نزد خود چیزی را می‌گوید که احدی از بندگانش نمی‌شنود. و آن این فرموده خداوند تعالی است:
{إِن كَانَتْ إِلَّا صَيْحَةً وَاحِدَةً فَإِذَا هُمْ خَامِدُونَ ﴿٢٩﴾ يَا حَسْرَ‌ةً عَلَى الْعِبَادِ مَا يَأْتِيهِم مِّن رَّ‌سُولٍ إِلَّا كَانُوا بِهِ يَسْتَهْزِئُونَ ﴿٣٠﴾ أَلَمْ يَرَ‌وْا كَمْ أَهْلَكْنَا قَبْلَهُم مِّنَ الْقُرُ‌ونِ أَنَّهُمْ إِلَيْهِمْ لَا يَرْ‌جِعُونَ ﴿٣١﴾ وَإِن كلّ لَّمَّا جَمِيعٌ لَّدَيْنَا مُحْضَرُ‌ونَ ﴿٣٢﴾} صدق الله العظيم [يـس].
ممکن است سؤال شود: «چطور ممکن است خداوند عظیم و جبار در نفس خود برای بندگان متحسر شود؟» در پاسخ به حق می‌گوییم: چون خداوند الرحم الراحمین است ولی آنها از رحمت خداوند به کل ناامید هستند و تنها کسانی از رحمت خدا ناامید می‌شوند که از قوم ظالمین باشند؛ کسانی که پروردگارشان را آن گونه که شایسته است نشناخته‌اند.
و جواب سؤأل دیگر که در مورد آویختن دست‌ها حین نماز یا گذاشتن آنها روی سینه است؛ خواهر گرامی بدان که محمد رسول الله - صلّى الله عليه وعلى آله وسلّم – قطعاً دست‌هایش را در کنارش نمی‌آویخت و خداوند برای آویزان بودن دست هیچ برهانی نازل نفرموده است؛ بلکه بازوهایت را به خود بچسبان و دست‌هایت را بر سینه‌ات بگذار و از خشیت الهی زمانی که در پیشگاه خدا برای نماز می‌ایستی و با او سخن می‌گویی از رهب پروردگارت بازوهایت را به خود بچسبان و دست‌هایت را بر سینه‌ات بگذار. تصدیق فرموده خداوند تعالی:
{وَاضْمُمْ إِلَيْكَ جَنَاحَكَ مِنَ الرّهْبِ} صدق الله العظيم [القصص:۳۲]
أخوكم في دين الله الخبير بالرحمن؛ عبده الإمام المهديّ ناصر محمد اليماني.
اقتباس المشاركة: : https://mahdialumma.online/showthread.php?p=251926