[انس بن مالک گفته است: مُحَمَّدٌ صَلَّى اللَّه عَلَيْهِ وَسَلَّمَ به ما گفتند: در روز قیامت مردم درهم موج می‌زنند و به سراغ آدم می‌آیند و می‌گویند شفاعت ما را در پیشگاه پروردگارت کن؛ او می‌گوید این با من نیست ومن نمی‌توانم اما به سراغ ابراهیم بروید که او خلیل خداوند رحمن است. نزد ابراهیم می‌روند .ابراهیم می‌گوید این با من نیست اما به سراغ موسی بروید که او کلیم الله است . نزد موسی می‌روند او می‌گوید این با من نیست اما به سراغ عیسی بروید که رو الله و کلمه خداوند است. نزد عیسی می‌روند و او می‌گوید این امر با من نیست اما به سراغ مُحَمَّدٌ صَلَّى اللَّه عَلَيْهِ وَسَلَّمَ بروید. مردم به سراغ من می‌آیند و من می‌گویم این با من است و پروردگارم چنین اجازه‌ای را به من داده است و حمد و ثنایی را به من الهام نموده که الان یادم نمی آید. من آن حمد و ثنا را بجا آورده و در پیشگاه خداوند سجده می‌کنم و خداوند می‌فرماید یا محمد سرخود را بالا بیاور و بگو که به حرف تو گوش می‌دهم و سؤال کن که عطا خواهم کرد و شفاعت کن که می‌پذیرم. من می‌گویم : امتم امتم؛ خداوند می‌فرماید برو و هرکسی از آنان را که در قلبش به اندازه دانه جویی ایمان باشد از آنجا خارج ساز.من این کار را خواهم کرد و باز می‌گردم و بار دیگرآن حمد و ثنا را بجا می‌آورم و سجده می‌کنم خداوند می‌فرماید یا محمد سرخود را بالا بیاور و بگو که به حرف تو گوش می‌دهم و سؤال کن که عطا خواهم کرد و شفاعت کن که می‌پذیرم. من می‌گویم : امتم امتم؛ خداوند می‌فرماید برو و هرکسی از آنان را که در قلبش به اندازه ذره خردلی ایمان باشد از آنجا خارج ساز.من این کار را خواهم کرد و باز می‌گردم و بار دیگرآن حمد و ثنا را بجا می‌آورم و سجده می‌کنم خداوند می‌فرماید یا محمد سرخود را بالا بیاور و بگو که به حرف تو گوش می‌دهم و سؤال کن که عطا خواهم کرد و شفاعت کن که می‌پذیرم. من می‌گویم : امتم امتم؛ خداوند می‌فرماید برو و هرکسی از آنان را که در قلبش به اندازه‌ای کمتر و کمتر و کمتر از ذره خردلی ایمان باشد از آنجا خارج ساز.من این کار را خواهم کرد ]