الإمام ناصر محمد اليماني
24 - ذی القعدة - 1433 هـ
10 - 10 - 2012 مـ
۱۹ - مهر - ۱۳۹۱ ه.ش.
06:00 صباحاً
ـــــــــــــــــ
توصیف محمد رسول الله و امام مهدي از قومی که محبوب خداوند هستند و محب او؛ آنانی که خالص‌ترین انسان‌ها و بهترین موجودات هستند.....
بسم الله الرحمن الرحيم، والصلاة والسلام على كافة أنبياء الله وآلهم الطيبين ومن تبعهم بإحسانٍ إلى يوم الدين، أمّا بعد..
این تعریف حقی است که از زبان محمد رسول الله صلّى الله عليه وآله وسلم نقل شده و می‌فرماید:
[يَا أَيُّهَا النّاس، اسمعُوا وَاعْقِلُوا وَاعْلَمُوا أَنَّ لِلَّهِ عِبَادًا لَيْسُوا بِأَنْبِيَاءَ وَلا شُهَدَاءَ يَغْبِطُهُمُ النَّبِيُّونَ وَالشُّهَدَاءُ عَلَى مَجَالِسِهِمْ وَقُربهم مِنَ اللَّهِ. فَجَاءَ رَجُلٌ مِنَ الأَعْرَابِ مِنْ قَاصِيَةِ النّاس وَأَلْوَى بِيَدِهِ إِلَى نَبِيِّ اللَّهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ، فَقَالَ: يَا نَبِيَّ اللَّهِ، مِنَ النّاس لَيْسُوا بِأَنْبِيَاءَ وَلا شُهَدَاءَ يَغْبِطُهُمُ النَّبِيُّونَ وَالشُّهَدَاءُ عَلَى مَجَالِسِهِمْ وَقُربهم مِنَ اللَّهِ انْعَتْهُمْ لَنَا، صِفْهُمْ لَنَا، فَسُرَّ وَجْهُ رَسُولِ اللَّهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ لِسُؤَالِ الأَعْرَابِيِّ، فَقَالَ رَسُولُ اللَّهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ: "هُمْ نَاسٌ مِنْ أَفْنَاءِ النّاس وَنَوَازِعِ الْقَبَائِلِ لَمْ تَصِلْ بَيْنَهُمْ أَرْحَامٌ مُتَقَارِبَةٌ تَحَابُّوا فِي اللَّهِ وَتَصَافَوْا فِيهِ يَضَعُ اللَّهُ لَهُمْ يَوْمَ الْقِيَامَةِ مَنَابِرَ مِنْ نُورٍ فَيُجْلِسُهُمْ عَلَيْهَا فَيَجْعَلُ وُجُوهَهُمْ وَثِيَابَهُمْ نُورًا يَفْزَعُ النّاس يَوْمَ الْقِيَامَةِ وَلا يَفْزَعُونَ].
[ ای مردم بشنوید و بیندیشید و بدانید به درستی که برای خداي عز وجل بندگانی وجود دارد که نبی و شهید نیستند ولی شهدا و انبیاء بخاطر جایگاه و نزدیکی آنها به خداوند به آنها غبطه می خورند.مردی عرب ازدورترین مكان دست خود را به سوی نبی الله صلی الله علیه وآله و سلم دراز کرد و گفت: یا نبی الله ،از مردمی که نبی و شهید نیستند ولی شهدا و انبیاء بخاطر جایگاه و نزدیکی آنها به خداوند به آنها غبطه می خورند برای ما می‌گویید؟ اوصافشان را برای ما آشکار می کنید؟ رَسُولُ اللَّهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ ازسؤال او لبخند زده و فرمودند"آنان مردمی گمنام و ازگروه های ناشناخته اند، نسبت خویشاوندی سبب ارتباط ایشان با یکدیگر نیست، [بلکه] با خداوندعزوجل پیمان مستحکم دوستی بستند.روز قیامت [نیز]، خداوندعزوجل منبرهایی از نور برایشان قرار داده، ایشان را بر روی آن می نشاند و صورت هایشان را نور می گرداند. و لباسشان را نور می گرداند انسان ها در روز قیامت هراسناکند امّا آنان نمی هراسند. آنان اولیای خدا هستند که هیچ هراسی ندارند و اندوهناک نمی شوند.]
صدق محمد رسول الله صلّى الله عليه وآله وسلم.
اینها قومی هستند که خداوند در آیات محکم قرآن عظیم وعده آمدنشان(برانگیختنشان) را داده است و می‌فرماید:
{يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا مَن يَرْتَدَّ مِنكُمْ عَن دِينِهِ فَسَوْفَ يَأْتِي اللَّهُ بِقَوْمٍ يُحِبُّهُمْ وَيُحِبُّونَهُ أَذِلَّةٍ عَلَى الْمُؤْمِنِينَ أَعِزَّةٍ عَلَى الْكَافِرِينَ يُجَاهِدُونَ فِي سَبِيلِ اللَّهِ وَلَا يَخَافُونَ لَوْمَةَ لَائِمٍ ۚ ذَٰلِكَ فَضْلُ اللَّهِ يُؤْتِيهِ مَن يَشَاءُ ۚ وَاللَّهُ وَاسِعٌ عَلِيمٌ ﴿٥٤﴾ } صدق الله العظيم [المائدة].
و اما خداوند مقدر فرموده تا آنان در زمانی برانگیخته شوند که مؤمنان از پیروی از کتاب حق پروردگارشان؛ قرآن عظیم محفوظ از تحریف و دست‌کاری مرتد شده باشند؛ و حال آن زمان مقدر شده در کتاب مسطور؛ در دوران گفتگو قبل از ظهور فرا رسیده است و بازگشت امور به خداوند است که از نگاه‌های خیانت‌بار و رازهای پنهان در سینه‌ها آگاه است.
شاید کسی بخواهد این سؤال را مطرح کند:" رسول عليه الصلاة والسلام راز عبادت آنها به درگاه پروردگارشان را روشن نموده است و فرموده که آنها به خاطر محبت به پروردگارشان گرد هم آمده‌اند؛ با این که در نقاط مختلف زمین پراکنده‌اند و میان آنها خویشاوندی خونی یا نسبی نیست؛ ارتباط مالی نیز آنها را گردهم نیاورده است و از آنجا که شما جناب ناصر محمد یمانی به مسلمانان فتوا می‌دهید که زمان برانگیخته شدن و آمدن آنها بر حسب کتاب مسطور فرا رسیده است و هم چنین فتوا می‌دهید که آنها انصارمهدی منتظر در دوران گفتگو قبل از ظهور هستند و از آنجا که می‌گویی تو مهدی منتظری؛ اگر واقعاً مهدی منتظر باشی قاعدتاً خداوند باید در مورد این افراد اطلاعات بیشتری به تو داده باشد. پس درمورد آنها و صفات‌شان برای ما بیشتر توضیح بده تا شاید آنها را بشناسیم."
امام مهدی ناصر محمد یمانی در پاسخ به پرسش‌گران می‌گوید: ای مردم؛ سخن در مورد آنان آن قدر بزرگ است که عقل شما قادر به تحلیل ودرک آن نیست! ای علمای مسلمین و نصاری(مسیحی) و یهود؛ اگر خداوند به یکی از شما تمام ملکوت خود را عطا نموده و او را خلیفه خود بر تمام ملکوتش در دنیا و آخرت کند و بالاترین و عالی‌ترین درجه بهشت را به او عطا نماید و او را محبوب‌ترین و مقرب‌ترین عبد خود قرار دهد؛ آیا علمای مسلمین و نصاری و یهود این عطا را می‌پذیرند؟ من می‌دانم دهشت شما را فرا می‌گیرد و همگی از این سؤال تعجب کرده ویک زبان می‌گویید:" چطور ممکن است کسی که خداوند ملکوت بهشتی که به اندازه آسمان‌ها و زمین است را به او عرضه می‌کند و بالاترین و عالی‌ترین درجه بهشت و نجات از آتش را نصیبش می‌نماید و او را محبوب‌ترین وو مقرب‌ترین بنده اش می‌گرداند؛به این همه عطا راضی نباشد؛ او به فوز عظیمی دست یافته! ناصر محمد دیگر چه نعمتی بالاتر از اینها هست؟"
مهدی منتظرناصر محمد یمانی؛در دوران گفتگو قبل از ظهور به آنان پاسخ می‌دهد که: از آنان سؤال کنید آیا نعیمی بزرگ‌تر از این هست؟ وبه جای آنها زبان سخنگوی آنها ( امام مهدی ) به حق پاسخ می دهد . شایسته نیست چیزی جز حق به زبان بیاورم و خود آنها شاهد هستند که توصیفی که امام مهدی ناصر محمد یمانی از آنان می‌کند؛ حقیقت است و آنها این احساس را در نزد خود می‌یابند:
به پروردگار آسمان‌ها و زمین و آنچه که بین آنهاست قسم؛ به پروردگار عرش عظیم که جنیان را از شرار آتش و انسان را از گل سفال‌گون افرید؛ قسم به خداوند واحد قهار که هیچ یک ازآنان؛ مردمانی که محبوب خداوندند و محب او(یحبهم الله و یحبونه) به ملکوت خدا در دینا و آخرت راضی نخواهند شد- هرچه که می‌خواهد باشد- وحتی اگر خداوند به یکی از آنان قدرت بدون محدودیت کن فیکون را بدهد که به چیزی بگوید "باش" و موجود شود(کن فیکون)؛ ملک مطلقی را به اوعنایت فرماید که حد و مرزی ندارد و سپس او را محبوب‌ترین و مقرب‌ترین بنده کرده و بپرسد؛ ای بنده‌ی من ایا بدان چه که پروردگارت از فضل خود به تو عطا نموده راضی شدی؟ جواب می‌دهد: پروردگارا مگر تو درآیات محکم کتابت با خود عهد نکرده‌ای که بندگانی را که از آنان راضی باشی؛ راضی خواهی کرد؛ فرموده‌ای و فرموده تو حق است:
{رَضِيَ اللَّهُ عَنْهُمْ وَرَضُوا عَنْهُ} صدق الله العظيم [التوبة:۱۰۰]؟
و پروردگارشان در پاسخ می‌فرماید:
{وَمَنْ أَوْفَى بِعَهْدِهِ مِنَ اللَّهِ} صدق الله العظيم [التوبة:۱۱۱]!
آیا با بالاترین درجه از درجات بهشت و حور العینی که مانند یاقوت مرجان هستند و برای مردان صالح درنظر گرفته شده‌اند و جوانانی که تا ابد جوانند و مانند لؤلؤ مکنون و برای بانوان صالح منظور شده‌اند؛ مهیا شدن هرچه که در نفس خود بخواهید وآرزو کنید-از جانب خداوند غفور و رحیم - شما را راضی نکردم؟ جواب قومی که محبوب خداوندند و محب او این است: هیهات هیهات ما تا تو راضی نشوی؛ راضی نمی‌شویم. چطور حبیب بعد از آگاهی از حال محبوبش و اطلاع از حسرت و حزن او برای بندگان کافر و گمراه؛ می‌تواند به اینها راضی شود و چشمش با این مواهب روشن گردد؟. ما دریافته‌ایم خداوندی که بر عرش عظیم خود استیلا دارد در چه حالی است؛ می‌دانیم خداوند مسرور و سعید نیست بلکه در نفسش متحسر و حزین است و علت آن هم بندگانی هستند که نسبت به رسولان پروردگارشان کافر بودند وخداوند شاهد است که از کوتاهی‌هایی که در پیشگاه پروردگار کرده‌اند نادم و متحسرند . خداوند نسبت به آنان متحسر نمی‌شود مگر بعد از این که آنها از کوتاهی‌هایی که نزد پروردگارشان کرده‌اند؛ پشیمان و نادم شوند. آنان بعد از فرود صیحه و عذاب خداوند متحسر می‌شوند:
{قَالُوا يَا وَيْلَنَا إِنَّا كُنَّا ظَالِمِينَ ﴿١٤﴾} صدق الله العظيم [الأنبياء].
تک تک‌شان می‌گویند:
{يَا حَسْرَتَى علَى مَا فَرَّطتُ فِي جَنبِ اللَّهِ وَإِن كُنتُ لَمِنَ السَّاخِرِينَ} صدق الله العظيم [الزمر:۵۶].
ای علمای امت؛ اگر انسانی در حق یکی از شما خطا کند و سپس دریابید از کرده خود به شدت پشیمان است؛آیا بعد از پشیمانی بازهم نسبت به آن فرد خطاکار خشمگین خواهید بود؟ خیر به خاطر پشیمان شدن خطاکار؛ غضب فروکش کرده و نفس آرام می‌شود.درمورد پروردگار عالمیان نیزهمین طور است. خداوند نیز بعد از این که از بندگان کافرش انتقام می‌گیرد و آنها نیز از کرده خود نادم می‌شوند و خداوند از سخن آنها آگاه می‌شود که تک تک‌شان می‌گویند:
{يَا حَسْرَتَى علَى مَا فَرَّطتُ فِي جَنبِ اللَّهِ وَإِن كُنتُ لَمِنَ السَّاخِرِينَ} صدق الله العظيم [الزمر:۵۶].
سپس به خاطر سخنی که تک تک آنها می‌گویند؛ خشم خداوند فرومی‌نشیند: {يَا حَسْرَتَى علَى مَا فَرَّطتُ فِي جَنبِ اللَّهِ وَإِن كُنتُ لَمِنَ السَّاخِرِينَ} صدق الله العظيم [الزمر:۵۶].
در اینجا حسرت در نفس خداوند ارحم الراحمین روا می‌گردد. حسرت خداوند ناشی از رفتاری که با کافران کرده نیست؛ سبحان الله و تعالی علواً کبیرا! چون خداوند هیچ ظلمی به آنان نکرده و خطایی درحق آنان مرتکب نشده است؛ سبحان الله!.پروردگارت به احدی ظلم نمی‌کند؛ بلکه خداوند به خاطر ظلمی که آنان در حق خود کرده‌اند؛ حسرت می‌خورد. تصدیق فرموده خداوند تعالی:
{وَمَا ظَلَمْنَاهُمْ وَلَكِنْ كَانُوا أَنْفُسَهُمْ يَظْلِمُونَ} صدق الله العظيم [النحل:۱۱۸].
و از آنجا که خداوند ارحم الراحمین است؛ به دلیل همین صفت؛ می‌بینید که به خاطربندگانی که گرفتار صیحه عذاب شده‌اند متحسر است؛ با وجود این که آنان نسبت به رسولان پروردگار کافر بودند و به همین دلیل نیز خداوند با صیحه عذاب آنان را نابود کرده است. اما به علت پشیمان شدن ازاعمال‌شان- تکذیب رسولان پروردگارو کوتاهی‌هایی که در پیشگاه وی مرتکب شده‌اند- خداوند برای آنان متحسر است.
ببینید بعد از آن که گرفتار صیحه عذاب شده و به خاطر کوتاهی‌هایی که در پیشگاه پروردگار کرده‌اند نادم شدند؛ در نفس خداوندی که بر عرش عظیم استیلا دارد چه می‌گذرد؛ بنگرید بعد ازآنان؛ حال خداوند سبحان چگونه است:
{إِن كَانَتْ إِلَّا صَيْحَةً وَاحِدَةً فَإِذَا هُمْ خَامِدُونَ ﴿٢٩﴾ يَا حَسْرَ‌ةً عَلَى الْعِبَادِ مَا يَأْتِيهِم مِّن رَّ‌سُولٍ إِلَّا كَانُوا بِهِ يَسْتَهْزِئُونَ ﴿٣٠﴾ أَلَمْ يَرَ‌وْا كَمْ أَهْلَكْنَا قَبْلَهُم مِّنَ الْقُرُ‌ونِ أَنَّهُمْ إِلَيْهِمْ لَا يَرْ‌جِعُونَ ﴿٣١﴾ وَإِن كُلٌّ لَّمَّا جَمِيعٌ لَّدَيْنَا مُحْضَرُ‌ونَ ﴿٣٢﴾} صدق الله العظيم [يس].
کسانی که محبوب خداوندند و محب او؛ وقتی از بیان حق این ایه باخبر می‌شوند، می‌گویند:" اگر چنین است و پروردگار ما به خاطر صفت رحمت در نفسش؛ متحسر و حزین است؛از بهشت و حور العین و قصرهایش چه می‌خواهیم؟ هیهات هیهات. ما راضی نمی‌شویم مگر این که پروردگار الرحمن و الرحیم در نفسش راضی شود". مهدی منتظر ناصر محمد یمانی در پاسخ مردمی که محبوب خداوندند و محب او می‌گوید: ای کسانی که محبوب خداوندید و محب او؛ آن چه که خداوند بیش از هر چیز دوست دارد این است که بندگانش شکرگزار باشند؛ پس همراه امام مهدی تلاش کنید تا از انسان‌ها امتی واحد بسازیم که درصراط مستقیم هستند و شکرگزار پروردگار؛ تا به این ترتیب خداوند راضی گردد. چون خداوند از کفر بندگان ناراضی و از شکرگزاری آنان راضی است. تصدیق فرموده خداوند تعالی:
{إِن تَكْفُرُوا فَإِنَّ اللَّهَ غَنِيٌّ عَنكُمْ وَلَا يَرْضَى لِعِبَادِهِ الْكُفْرَ وَإِن تَشْكُرُوا يَرْضَهُ لَكُمْ} صدق الله العظيم [الزمر:۷].
ای کسانی که محبوب خداوندید و محب او؛ هدفتان عکس هدف شیطان و حزبش-شیاطین جن و انس- باشد. ممکن است کسی سؤال کند که:" هدف شیطان و حزبش چیست؟" در پاسخش می‌گوییم:هدف شیطان و حزبش این است که رضوان خدا درنفسش نسبت به بندگان؛ محقق نشود. از آنجا که آنها می‌دانند رضای خداوند درشکرگزار بودن بندگانش است؛ شبانه روز تلاش می‌کنند تا بندگان پروردگار شکر گزار او نباشند؛ برای همین بزرگ آنها یعنی ابلیس؛ شیطان رجیم می‌گوید:
{قَالَ فَبِمَا أَغْوَيْتَنِي لَأَقْعُدَنَّ لَهُمْ صِرَاطَكَ الْمُسْتَقِيمَ ﴿١٦﴾ ثُمَّ لَآتِيَنَّهُم مِّن بَيْنِ أَيْدِيهِمْ وَمِنْ خَلْفِهِمْ وَعَنْ أَيْمَانِهِمْ وَعَن شَمَائِلِهِمْ ۖ وَلَا تَجِدُ أَكْثَرَهُمْ شَاكِرِينَ ﴿١٧﴾} صدق الله العظيم [الأعراف].
این هدف شیاطین جن و انس است. آنها به صورت شبانه روزی و بدون خستگی برای محقق شدن هدف فراگیرشان؛ تلاش می‌کنند تا بندگان خدا شاکر نباشند و رضوان نفس خدا محقق نشود. اما قومی که محبوب خداوند و محب او(یحبونهم الله و یحبونه) روز و شب و بدون خستگی تلاش می‌کنند تا مردم امتی واحد شوند که در صراط مسنقیم گام برمی‌دارند و شاکر خداوند تا به این ترتیب پروردگار در نفس خود راضی باشد. اینها بهترین مخلوقات خداوندند؛ برعکس شیاطین که بدترین مخلوقات خدا هستند.
ای علمای مسلمین و امت‌شان؛ما را از تحقق هدف‌مان باز ندارید که در این صورت مورد لعنت بزرگ خدا واقع شده و گرفتار عذاب بسیار شدید او خواهید شد. شما را چه می‌شود که بر سر راه راست کمین کرده و قومی را که از حبیبان خداو محبوب و محب او هستند از راه راست بازمی‌دارید؟ آیا از نظر شما آنها مردم را به سوی باطل دعوت می‌کنند که می‌خواهید آنها را از این کار باز دارید؟
به خداوندی که خدایی جز او نیست قسم؛ آنها مردم را به عبادت عاری از شرک خداوند دعوت می‌کنند؛ آنها کسانی هستند که هیچ یک از مخلوقات خدا را با او شریک نمی‌گیرند؛ آنها با رحمت خدا خود را از مادون خدا بی‌نیاز می‌دانند و منتظر شفاعت بنده در پیشگاه رب المعبود نیستند؛ آنها مردم را به پیروی از کتاب خدا و سنت حق رسولش دعوت می‌کنند. آنها امیدوارند خداوند انسان‌ها را رحمت کند نه عذاب. اشتیاق آنان برای هدایت تمام مردم؛ مانند اشتیاق آنان برای هدایت برادرانشان است.آیا از نظر شما آنها مجرمند یا رحمتی هستند برای عالمیان! شما را چه می‌شود چگونه حکم می‌کنید؟ به خدا قسم هرکس آنان را دوست بدارد؛ مورد محبت خدا و هرکس بر آنان خشم گیرد مورد خشم خدا واقع خواهد شد. چون آنان دوستان و حبیبان خدا هستند؛ مردمی که محبوب خداوندند و محب او. برای همین می‌بینید خداوند هرکس که محبان خدا را دوست داشته باشد؛ دوست دارد و نسبت به هرکس که بر آنان خشم گیرد؛ خشمگین است. به خودتان نگاه کنید؛ آیا اگر دوستانی داشته باشید؛ هرکس که آنها را دوست داشته باشد؛ دوست ندارید و از هرکس که نسبت به آنها خشمگین باشد؛ خشمگین نخواهید شد؟از خدا بترسید و به اولیای خدا تعدی نکنید. به خداوند بزرگ قسم که پروردگار، آنها و امامشان مهدی را به عنوان رحمتی به سوی عالمیان فرستاده است. ما قومی هستیم که ارزو نمی‌کنیم با کافران روبرو شویم تا ما خون آنها و آنان خون ما را بر زمین بریزند؛ چون این ضد هدف ماست، مگر این که مجبور شویم. بلکه هدف ما این است که آن چه که نزد خداوند بیش از هر چیزی محبوب است محقق گردد؛ آیا محبوب‌ترین عمل نزد خدا ریختن خون ما و آنها به دست یکدیگر است؟ یا خداوند بیشتر دوست دارد تا برای تحقق هدایت آنها و توبه کردن ایشان به درگاه خدا،جهاد کنیم؟ آیا می دانید چقدر خداوند ازتوبه بندگانش شادمان می‌شود؟ چون به کفر و جهنمی شدن آنها راضی نیست؛ بلکه شکر گزار بودن و به نعیم رفتن آنها مورد رضای اوست. خداوند قبلاً از زبان رسولش صلی الله علیه و آله و سلم درمورد شدت فرحمندی خداوند از توبه بندگانش فتوا داده و رسول الله صلّى الله عليه وآله وسلم فرموده است:
[لَلَّهُ أَشَدُّ فَرَحًا بِتَوْبَةِ عَبْدِهِ حِينَ يَتُوبُ إِلَيْهِ مِنْ أَحَدِكُمْ كَانَ عَلَى رَاحِلَتِهِ بِأَرْضِ فَلَاةٍ فَانْفَلَتَتْ مِنْهُ وَعَلَيْهَا طَعَامُهُ وَشَرَابُهُ فَأَيِسَ مِنْهَا فَأَتَى شَجَرَةً فَاضْطَجَعَ فِي ظِلِّهَا قَدْ أَيِسَ مِنْ رَاحِلَتِهِ فَبَيْنَا هُوَ كَذَلِكَ إِذَا هُوَ بِهَا قَائِمَةً عِنْدَهُ فَأَخَذَ بِخِطَامِهَا، ثُمَّ قَالَ: " مِنْ شِدَّةِ الْفَرَحِ اللَّهُمَّ أَنْتَ عَبْدِي وَأَنَا رَبُّكَ أَخْطَأَ مِنْ شِدَّةِ الْفَرَحِ"]. [
[همانا هنگامي که بنده به درگاه خداوند توبه کند، شادی خداوند از توبۀ او بیش از يکي از شما است که در بيابان بر شترش سوار بوده،وناگهان شترش از نزدش فرار کرده، در حاليکه طعام و آبش بر بالاي شتر باشد و چون از رسيدن به شترش مأيوس و نا اميد شده آمده و در سايۀ درختي آرميده است که ناگهان متوجه مي شود که شترش در کنارش ايستاده است، و او زمامش را بدست مي گيرد و از نهايت شادماني ميگويد: خدايا تو بنده ی مني و من خداي تو ام! و از نهايت شادماني "الفاظ را اشتباه تلفظ مي کند"]]
صدق عليه الصلاة والسلام
ای قومی که محبوب خداوندید و محب او؛ جهاد بزرگ شما با مردم؛ بیان حق قرآن عظیم باشد؛ با برهان علمی و بر اساس بصیرتی که پروردگارتان عنایت فرموده یعنی با بیان حق قرآن عظیم برای آنان دلیل و برهان بیاورید؛ این بیان قرآن با قرآن و برای روشن کردن مردم عالم است؛ هرکس می خواهد ایمان بیاورد و هرکس می‌خواهد کافر شود. خداوند به شما امر نمی‌کند مردم را به زور وادار کنید ایمان بیاورند. در دین خدا اکراه و اجبار راه ندارد. پس در برابر آزار آنها صبر و ایستادگی پیشه کنید؛ از خدا پروا کنید باشد که مورد رحمت خدا وواقع شوید و خداوند به خاطر شما آنان را هدایت فرماید که وعده او حق است و او ارحم الراحمین...
وسلامٌ على المرسلين، والحمد لله ربّ العالمين..
ای انصار پیشگام برگزیده؛ میان مردم تبلیغ کنید ودر راه دعوت مردم به سوی خدا در حد توان و به صورت شبانه روزی تلاش کرده وسستی نکنید؛ آرام نگرفته و خسته نشوید. خداوند با برهان علمی شما را یاری نموده؛ پس با سخنانی که از نزد خودتان است با مردم محاجه نکنید؛ بلکه با آن چه که خداوند با قلم بنده‌اش امام مهدی ناصر محمد یمانی به شما آموخته با آنان سخن بگویید.
أخوكم الإمام المهديّ ناصر محمد اليماني.
اقتباس: اضغط للقراءة
24 - ذی القعدة - 1433 هـ
10 - 10 - 2012 مـ
۱۹ - مهر - ۱۳۹۱ ه.ش.
06:00 صباحاً
ـــــــــــــــــ
توصیف محمد رسول الله و امام مهدي از قومی که محبوب خداوند هستند و محب او؛ آنانی که خالص‌ترین انسان‌ها و بهترین موجودات هستند.....
بسم الله الرحمن الرحيم، والصلاة والسلام على كافة أنبياء الله وآلهم الطيبين ومن تبعهم بإحسانٍ إلى يوم الدين، أمّا بعد..
این تعریف حقی است که از زبان محمد رسول الله صلّى الله عليه وآله وسلم نقل شده و می‌فرماید:
[يَا أَيُّهَا النّاس، اسمعُوا وَاعْقِلُوا وَاعْلَمُوا أَنَّ لِلَّهِ عِبَادًا لَيْسُوا بِأَنْبِيَاءَ وَلا شُهَدَاءَ يَغْبِطُهُمُ النَّبِيُّونَ وَالشُّهَدَاءُ عَلَى مَجَالِسِهِمْ وَقُربهم مِنَ اللَّهِ. فَجَاءَ رَجُلٌ مِنَ الأَعْرَابِ مِنْ قَاصِيَةِ النّاس وَأَلْوَى بِيَدِهِ إِلَى نَبِيِّ اللَّهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ، فَقَالَ: يَا نَبِيَّ اللَّهِ، مِنَ النّاس لَيْسُوا بِأَنْبِيَاءَ وَلا شُهَدَاءَ يَغْبِطُهُمُ النَّبِيُّونَ وَالشُّهَدَاءُ عَلَى مَجَالِسِهِمْ وَقُربهم مِنَ اللَّهِ انْعَتْهُمْ لَنَا، صِفْهُمْ لَنَا، فَسُرَّ وَجْهُ رَسُولِ اللَّهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ لِسُؤَالِ الأَعْرَابِيِّ، فَقَالَ رَسُولُ اللَّهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ: "هُمْ نَاسٌ مِنْ أَفْنَاءِ النّاس وَنَوَازِعِ الْقَبَائِلِ لَمْ تَصِلْ بَيْنَهُمْ أَرْحَامٌ مُتَقَارِبَةٌ تَحَابُّوا فِي اللَّهِ وَتَصَافَوْا فِيهِ يَضَعُ اللَّهُ لَهُمْ يَوْمَ الْقِيَامَةِ مَنَابِرَ مِنْ نُورٍ فَيُجْلِسُهُمْ عَلَيْهَا فَيَجْعَلُ وُجُوهَهُمْ وَثِيَابَهُمْ نُورًا يَفْزَعُ النّاس يَوْمَ الْقِيَامَةِ وَلا يَفْزَعُونَ].
[ ای مردم بشنوید و بیندیشید و بدانید به درستی که برای خداي عز وجل بندگانی وجود دارد که نبی و شهید نیستند ولی شهدا و انبیاء بخاطر جایگاه و نزدیکی آنها به خداوند به آنها غبطه می خورند.مردی عرب ازدورترین مكان دست خود را به سوی نبی الله صلی الله علیه وآله و سلم دراز کرد و گفت: یا نبی الله ،از مردمی که نبی و شهید نیستند ولی شهدا و انبیاء بخاطر جایگاه و نزدیکی آنها به خداوند به آنها غبطه می خورند برای ما می‌گویید؟ اوصافشان را برای ما آشکار می کنید؟ رَسُولُ اللَّهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ ازسؤال او لبخند زده و فرمودند"آنان مردمی گمنام و ازگروه های ناشناخته اند، نسبت خویشاوندی سبب ارتباط ایشان با یکدیگر نیست، [بلکه] با خداوندعزوجل پیمان مستحکم دوستی بستند.روز قیامت [نیز]، خداوندعزوجل منبرهایی از نور برایشان قرار داده، ایشان را بر روی آن می نشاند و صورت هایشان را نور می گرداند. و لباسشان را نور می گرداند انسان ها در روز قیامت هراسناکند امّا آنان نمی هراسند. آنان اولیای خدا هستند که هیچ هراسی ندارند و اندوهناک نمی شوند.]
صدق محمد رسول الله صلّى الله عليه وآله وسلم.
اینها قومی هستند که خداوند در آیات محکم قرآن عظیم وعده آمدنشان(برانگیختنشان) را داده است و می‌فرماید:
{يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا مَن يَرْتَدَّ مِنكُمْ عَن دِينِهِ فَسَوْفَ يَأْتِي اللَّهُ بِقَوْمٍ يُحِبُّهُمْ وَيُحِبُّونَهُ أَذِلَّةٍ عَلَى الْمُؤْمِنِينَ أَعِزَّةٍ عَلَى الْكَافِرِينَ يُجَاهِدُونَ فِي سَبِيلِ اللَّهِ وَلَا يَخَافُونَ لَوْمَةَ لَائِمٍ ۚ ذَٰلِكَ فَضْلُ اللَّهِ يُؤْتِيهِ مَن يَشَاءُ ۚ وَاللَّهُ وَاسِعٌ عَلِيمٌ ﴿٥٤﴾ } صدق الله العظيم [المائدة].
و اما خداوند مقدر فرموده تا آنان در زمانی برانگیخته شوند که مؤمنان از پیروی از کتاب حق پروردگارشان؛ قرآن عظیم محفوظ از تحریف و دست‌کاری مرتد شده باشند؛ و حال آن زمان مقدر شده در کتاب مسطور؛ در دوران گفتگو قبل از ظهور فرا رسیده است و بازگشت امور به خداوند است که از نگاه‌های خیانت‌بار و رازهای پنهان در سینه‌ها آگاه است.
شاید کسی بخواهد این سؤال را مطرح کند:" رسول عليه الصلاة والسلام راز عبادت آنها به درگاه پروردگارشان را روشن نموده است و فرموده که آنها به خاطر محبت به پروردگارشان گرد هم آمده‌اند؛ با این که در نقاط مختلف زمین پراکنده‌اند و میان آنها خویشاوندی خونی یا نسبی نیست؛ ارتباط مالی نیز آنها را گردهم نیاورده است و از آنجا که شما جناب ناصر محمد یمانی به مسلمانان فتوا می‌دهید که زمان برانگیخته شدن و آمدن آنها بر حسب کتاب مسطور فرا رسیده است و هم چنین فتوا می‌دهید که آنها انصارمهدی منتظر در دوران گفتگو قبل از ظهور هستند و از آنجا که می‌گویی تو مهدی منتظری؛ اگر واقعاً مهدی منتظر باشی قاعدتاً خداوند باید در مورد این افراد اطلاعات بیشتری به تو داده باشد. پس درمورد آنها و صفات‌شان برای ما بیشتر توضیح بده تا شاید آنها را بشناسیم."
امام مهدی ناصر محمد یمانی در پاسخ به پرسش‌گران می‌گوید: ای مردم؛ سخن در مورد آنان آن قدر بزرگ است که عقل شما قادر به تحلیل ودرک آن نیست! ای علمای مسلمین و نصاری(مسیحی) و یهود؛ اگر خداوند به یکی از شما تمام ملکوت خود را عطا نموده و او را خلیفه خود بر تمام ملکوتش در دنیا و آخرت کند و بالاترین و عالی‌ترین درجه بهشت را به او عطا نماید و او را محبوب‌ترین و مقرب‌ترین عبد خود قرار دهد؛ آیا علمای مسلمین و نصاری و یهود این عطا را می‌پذیرند؟ من می‌دانم دهشت شما را فرا می‌گیرد و همگی از این سؤال تعجب کرده ویک زبان می‌گویید:" چطور ممکن است کسی که خداوند ملکوت بهشتی که به اندازه آسمان‌ها و زمین است را به او عرضه می‌کند و بالاترین و عالی‌ترین درجه بهشت و نجات از آتش را نصیبش می‌نماید و او را محبوب‌ترین وو مقرب‌ترین بنده اش می‌گرداند؛به این همه عطا راضی نباشد؛ او به فوز عظیمی دست یافته! ناصر محمد دیگر چه نعمتی بالاتر از اینها هست؟"
مهدی منتظرناصر محمد یمانی؛در دوران گفتگو قبل از ظهور به آنان پاسخ می‌دهد که: از آنان سؤال کنید آیا نعیمی بزرگ‌تر از این هست؟ وبه جای آنها زبان سخنگوی آنها ( امام مهدی ) به حق پاسخ می دهد . شایسته نیست چیزی جز حق به زبان بیاورم و خود آنها شاهد هستند که توصیفی که امام مهدی ناصر محمد یمانی از آنان می‌کند؛ حقیقت است و آنها این احساس را در نزد خود می‌یابند:
به پروردگار آسمان‌ها و زمین و آنچه که بین آنهاست قسم؛ به پروردگار عرش عظیم که جنیان را از شرار آتش و انسان را از گل سفال‌گون افرید؛ قسم به خداوند واحد قهار که هیچ یک ازآنان؛ مردمانی که محبوب خداوندند و محب او(یحبهم الله و یحبونه) به ملکوت خدا در دینا و آخرت راضی نخواهند شد- هرچه که می‌خواهد باشد- وحتی اگر خداوند به یکی از آنان قدرت بدون محدودیت کن فیکون را بدهد که به چیزی بگوید "باش" و موجود شود(کن فیکون)؛ ملک مطلقی را به اوعنایت فرماید که حد و مرزی ندارد و سپس او را محبوب‌ترین و مقرب‌ترین بنده کرده و بپرسد؛ ای بنده‌ی من ایا بدان چه که پروردگارت از فضل خود به تو عطا نموده راضی شدی؟ جواب می‌دهد: پروردگارا مگر تو درآیات محکم کتابت با خود عهد نکرده‌ای که بندگانی را که از آنان راضی باشی؛ راضی خواهی کرد؛ فرموده‌ای و فرموده تو حق است:
{رَضِيَ اللَّهُ عَنْهُمْ وَرَضُوا عَنْهُ} صدق الله العظيم [التوبة:۱۰۰]؟
و پروردگارشان در پاسخ می‌فرماید:
{وَمَنْ أَوْفَى بِعَهْدِهِ مِنَ اللَّهِ} صدق الله العظيم [التوبة:۱۱۱]!
آیا با بالاترین درجه از درجات بهشت و حور العینی که مانند یاقوت مرجان هستند و برای مردان صالح درنظر گرفته شده‌اند و جوانانی که تا ابد جوانند و مانند لؤلؤ مکنون و برای بانوان صالح منظور شده‌اند؛ مهیا شدن هرچه که در نفس خود بخواهید وآرزو کنید-از جانب خداوند غفور و رحیم - شما را راضی نکردم؟ جواب قومی که محبوب خداوندند و محب او این است: هیهات هیهات ما تا تو راضی نشوی؛ راضی نمی‌شویم. چطور حبیب بعد از آگاهی از حال محبوبش و اطلاع از حسرت و حزن او برای بندگان کافر و گمراه؛ می‌تواند به اینها راضی شود و چشمش با این مواهب روشن گردد؟. ما دریافته‌ایم خداوندی که بر عرش عظیم خود استیلا دارد در چه حالی است؛ می‌دانیم خداوند مسرور و سعید نیست بلکه در نفسش متحسر و حزین است و علت آن هم بندگانی هستند که نسبت به رسولان پروردگارشان کافر بودند وخداوند شاهد است که از کوتاهی‌هایی که در پیشگاه پروردگار کرده‌اند نادم و متحسرند . خداوند نسبت به آنان متحسر نمی‌شود مگر بعد از این که آنها از کوتاهی‌هایی که نزد پروردگارشان کرده‌اند؛ پشیمان و نادم شوند. آنان بعد از فرود صیحه و عذاب خداوند متحسر می‌شوند:
{قَالُوا يَا وَيْلَنَا إِنَّا كُنَّا ظَالِمِينَ ﴿١٤﴾} صدق الله العظيم [الأنبياء].
تک تک‌شان می‌گویند:
{يَا حَسْرَتَى علَى مَا فَرَّطتُ فِي جَنبِ اللَّهِ وَإِن كُنتُ لَمِنَ السَّاخِرِينَ} صدق الله العظيم [الزمر:۵۶].
ای علمای امت؛ اگر انسانی در حق یکی از شما خطا کند و سپس دریابید از کرده خود به شدت پشیمان است؛آیا بعد از پشیمانی بازهم نسبت به آن فرد خطاکار خشمگین خواهید بود؟ خیر به خاطر پشیمان شدن خطاکار؛ غضب فروکش کرده و نفس آرام می‌شود.درمورد پروردگار عالمیان نیزهمین طور است. خداوند نیز بعد از این که از بندگان کافرش انتقام می‌گیرد و آنها نیز از کرده خود نادم می‌شوند و خداوند از سخن آنها آگاه می‌شود که تک تک‌شان می‌گویند:
{يَا حَسْرَتَى علَى مَا فَرَّطتُ فِي جَنبِ اللَّهِ وَإِن كُنتُ لَمِنَ السَّاخِرِينَ} صدق الله العظيم [الزمر:۵۶].
سپس به خاطر سخنی که تک تک آنها می‌گویند؛ خشم خداوند فرومی‌نشیند: {يَا حَسْرَتَى علَى مَا فَرَّطتُ فِي جَنبِ اللَّهِ وَإِن كُنتُ لَمِنَ السَّاخِرِينَ} صدق الله العظيم [الزمر:۵۶].
در اینجا حسرت در نفس خداوند ارحم الراحمین روا می‌گردد. حسرت خداوند ناشی از رفتاری که با کافران کرده نیست؛ سبحان الله و تعالی علواً کبیرا! چون خداوند هیچ ظلمی به آنان نکرده و خطایی درحق آنان مرتکب نشده است؛ سبحان الله!.پروردگارت به احدی ظلم نمی‌کند؛ بلکه خداوند به خاطر ظلمی که آنان در حق خود کرده‌اند؛ حسرت می‌خورد. تصدیق فرموده خداوند تعالی:
{وَمَا ظَلَمْنَاهُمْ وَلَكِنْ كَانُوا أَنْفُسَهُمْ يَظْلِمُونَ} صدق الله العظيم [النحل:۱۱۸].
و از آنجا که خداوند ارحم الراحمین است؛ به دلیل همین صفت؛ می‌بینید که به خاطربندگانی که گرفتار صیحه عذاب شده‌اند متحسر است؛ با وجود این که آنان نسبت به رسولان پروردگار کافر بودند و به همین دلیل نیز خداوند با صیحه عذاب آنان را نابود کرده است. اما به علت پشیمان شدن ازاعمال‌شان- تکذیب رسولان پروردگارو کوتاهی‌هایی که در پیشگاه وی مرتکب شده‌اند- خداوند برای آنان متحسر است.
ببینید بعد از آن که گرفتار صیحه عذاب شده و به خاطر کوتاهی‌هایی که در پیشگاه پروردگار کرده‌اند نادم شدند؛ در نفس خداوندی که بر عرش عظیم استیلا دارد چه می‌گذرد؛ بنگرید بعد ازآنان؛ حال خداوند سبحان چگونه است:
{إِن كَانَتْ إِلَّا صَيْحَةً وَاحِدَةً فَإِذَا هُمْ خَامِدُونَ ﴿٢٩﴾ يَا حَسْرَ‌ةً عَلَى الْعِبَادِ مَا يَأْتِيهِم مِّن رَّ‌سُولٍ إِلَّا كَانُوا بِهِ يَسْتَهْزِئُونَ ﴿٣٠﴾ أَلَمْ يَرَ‌وْا كَمْ أَهْلَكْنَا قَبْلَهُم مِّنَ الْقُرُ‌ونِ أَنَّهُمْ إِلَيْهِمْ لَا يَرْ‌جِعُونَ ﴿٣١﴾ وَإِن كُلٌّ لَّمَّا جَمِيعٌ لَّدَيْنَا مُحْضَرُ‌ونَ ﴿٣٢﴾} صدق الله العظيم [يس].
کسانی که محبوب خداوندند و محب او؛ وقتی از بیان حق این ایه باخبر می‌شوند، می‌گویند:" اگر چنین است و پروردگار ما به خاطر صفت رحمت در نفسش؛ متحسر و حزین است؛از بهشت و حور العین و قصرهایش چه می‌خواهیم؟ هیهات هیهات. ما راضی نمی‌شویم مگر این که پروردگار الرحمن و الرحیم در نفسش راضی شود". مهدی منتظر ناصر محمد یمانی در پاسخ مردمی که محبوب خداوندند و محب او می‌گوید: ای کسانی که محبوب خداوندید و محب او؛ آن چه که خداوند بیش از هر چیز دوست دارد این است که بندگانش شکرگزار باشند؛ پس همراه امام مهدی تلاش کنید تا از انسان‌ها امتی واحد بسازیم که درصراط مستقیم هستند و شکرگزار پروردگار؛ تا به این ترتیب خداوند راضی گردد. چون خداوند از کفر بندگان ناراضی و از شکرگزاری آنان راضی است. تصدیق فرموده خداوند تعالی:
{إِن تَكْفُرُوا فَإِنَّ اللَّهَ غَنِيٌّ عَنكُمْ وَلَا يَرْضَى لِعِبَادِهِ الْكُفْرَ وَإِن تَشْكُرُوا يَرْضَهُ لَكُمْ} صدق الله العظيم [الزمر:۷].
ای کسانی که محبوب خداوندید و محب او؛ هدفتان عکس هدف شیطان و حزبش-شیاطین جن و انس- باشد. ممکن است کسی سؤال کند که:" هدف شیطان و حزبش چیست؟" در پاسخش می‌گوییم:هدف شیطان و حزبش این است که رضوان خدا درنفسش نسبت به بندگان؛ محقق نشود. از آنجا که آنها می‌دانند رضای خداوند درشکرگزار بودن بندگانش است؛ شبانه روز تلاش می‌کنند تا بندگان پروردگار شکر گزار او نباشند؛ برای همین بزرگ آنها یعنی ابلیس؛ شیطان رجیم می‌گوید:
{قَالَ فَبِمَا أَغْوَيْتَنِي لَأَقْعُدَنَّ لَهُمْ صِرَاطَكَ الْمُسْتَقِيمَ ﴿١٦﴾ ثُمَّ لَآتِيَنَّهُم مِّن بَيْنِ أَيْدِيهِمْ وَمِنْ خَلْفِهِمْ وَعَنْ أَيْمَانِهِمْ وَعَن شَمَائِلِهِمْ ۖ وَلَا تَجِدُ أَكْثَرَهُمْ شَاكِرِينَ ﴿١٧﴾} صدق الله العظيم [الأعراف].
این هدف شیاطین جن و انس است. آنها به صورت شبانه روزی و بدون خستگی برای محقق شدن هدف فراگیرشان؛ تلاش می‌کنند تا بندگان خدا شاکر نباشند و رضوان نفس خدا محقق نشود. اما قومی که محبوب خداوند و محب او(یحبونهم الله و یحبونه) روز و شب و بدون خستگی تلاش می‌کنند تا مردم امتی واحد شوند که در صراط مسنقیم گام برمی‌دارند و شاکر خداوند تا به این ترتیب پروردگار در نفس خود راضی باشد. اینها بهترین مخلوقات خداوندند؛ برعکس شیاطین که بدترین مخلوقات خدا هستند.
ای علمای مسلمین و امت‌شان؛ما را از تحقق هدف‌مان باز ندارید که در این صورت مورد لعنت بزرگ خدا واقع شده و گرفتار عذاب بسیار شدید او خواهید شد. شما را چه می‌شود که بر سر راه راست کمین کرده و قومی را که از حبیبان خداو محبوب و محب او هستند از راه راست بازمی‌دارید؟ آیا از نظر شما آنها مردم را به سوی باطل دعوت می‌کنند که می‌خواهید آنها را از این کار باز دارید؟
به خداوندی که خدایی جز او نیست قسم؛ آنها مردم را به عبادت عاری از شرک خداوند دعوت می‌کنند؛ آنها کسانی هستند که هیچ یک از مخلوقات خدا را با او شریک نمی‌گیرند؛ آنها با رحمت خدا خود را از مادون خدا بی‌نیاز می‌دانند و منتظر شفاعت بنده در پیشگاه رب المعبود نیستند؛ آنها مردم را به پیروی از کتاب خدا و سنت حق رسولش دعوت می‌کنند. آنها امیدوارند خداوند انسان‌ها را رحمت کند نه عذاب. اشتیاق آنان برای هدایت تمام مردم؛ مانند اشتیاق آنان برای هدایت برادرانشان است.آیا از نظر شما آنها مجرمند یا رحمتی هستند برای عالمیان! شما را چه می‌شود چگونه حکم می‌کنید؟ به خدا قسم هرکس آنان را دوست بدارد؛ مورد محبت خدا و هرکس بر آنان خشم گیرد مورد خشم خدا واقع خواهد شد. چون آنان دوستان و حبیبان خدا هستند؛ مردمی که محبوب خداوندند و محب او. برای همین می‌بینید خداوند هرکس که محبان خدا را دوست داشته باشد؛ دوست دارد و نسبت به هرکس که بر آنان خشم گیرد؛ خشمگین است. به خودتان نگاه کنید؛ آیا اگر دوستانی داشته باشید؛ هرکس که آنها را دوست داشته باشد؛ دوست ندارید و از هرکس که نسبت به آنها خشمگین باشد؛ خشمگین نخواهید شد؟از خدا بترسید و به اولیای خدا تعدی نکنید. به خداوند بزرگ قسم که پروردگار، آنها و امامشان مهدی را به عنوان رحمتی به سوی عالمیان فرستاده است. ما قومی هستیم که ارزو نمی‌کنیم با کافران روبرو شویم تا ما خون آنها و آنان خون ما را بر زمین بریزند؛ چون این ضد هدف ماست، مگر این که مجبور شویم. بلکه هدف ما این است که آن چه که نزد خداوند بیش از هر چیزی محبوب است محقق گردد؛ آیا محبوب‌ترین عمل نزد خدا ریختن خون ما و آنها به دست یکدیگر است؟ یا خداوند بیشتر دوست دارد تا برای تحقق هدایت آنها و توبه کردن ایشان به درگاه خدا،جهاد کنیم؟ آیا می دانید چقدر خداوند ازتوبه بندگانش شادمان می‌شود؟ چون به کفر و جهنمی شدن آنها راضی نیست؛ بلکه شکر گزار بودن و به نعیم رفتن آنها مورد رضای اوست. خداوند قبلاً از زبان رسولش صلی الله علیه و آله و سلم درمورد شدت فرحمندی خداوند از توبه بندگانش فتوا داده و رسول الله صلّى الله عليه وآله وسلم فرموده است:
[لَلَّهُ أَشَدُّ فَرَحًا بِتَوْبَةِ عَبْدِهِ حِينَ يَتُوبُ إِلَيْهِ مِنْ أَحَدِكُمْ كَانَ عَلَى رَاحِلَتِهِ بِأَرْضِ فَلَاةٍ فَانْفَلَتَتْ مِنْهُ وَعَلَيْهَا طَعَامُهُ وَشَرَابُهُ فَأَيِسَ مِنْهَا فَأَتَى شَجَرَةً فَاضْطَجَعَ فِي ظِلِّهَا قَدْ أَيِسَ مِنْ رَاحِلَتِهِ فَبَيْنَا هُوَ كَذَلِكَ إِذَا هُوَ بِهَا قَائِمَةً عِنْدَهُ فَأَخَذَ بِخِطَامِهَا، ثُمَّ قَالَ: " مِنْ شِدَّةِ الْفَرَحِ اللَّهُمَّ أَنْتَ عَبْدِي وَأَنَا رَبُّكَ أَخْطَأَ مِنْ شِدَّةِ الْفَرَحِ"]. [
[همانا هنگامي که بنده به درگاه خداوند توبه کند، شادی خداوند از توبۀ او بیش از يکي از شما است که در بيابان بر شترش سوار بوده،وناگهان شترش از نزدش فرار کرده، در حاليکه طعام و آبش بر بالاي شتر باشد و چون از رسيدن به شترش مأيوس و نا اميد شده آمده و در سايۀ درختي آرميده است که ناگهان متوجه مي شود که شترش در کنارش ايستاده است، و او زمامش را بدست مي گيرد و از نهايت شادماني ميگويد: خدايا تو بنده ی مني و من خداي تو ام! و از نهايت شادماني "الفاظ را اشتباه تلفظ مي کند"]]
صدق عليه الصلاة والسلام
ای قومی که محبوب خداوندید و محب او؛ جهاد بزرگ شما با مردم؛ بیان حق قرآن عظیم باشد؛ با برهان علمی و بر اساس بصیرتی که پروردگارتان عنایت فرموده یعنی با بیان حق قرآن عظیم برای آنان دلیل و برهان بیاورید؛ این بیان قرآن با قرآن و برای روشن کردن مردم عالم است؛ هرکس می خواهد ایمان بیاورد و هرکس می‌خواهد کافر شود. خداوند به شما امر نمی‌کند مردم را به زور وادار کنید ایمان بیاورند. در دین خدا اکراه و اجبار راه ندارد. پس در برابر آزار آنها صبر و ایستادگی پیشه کنید؛ از خدا پروا کنید باشد که مورد رحمت خدا وواقع شوید و خداوند به خاطر شما آنان را هدایت فرماید که وعده او حق است و او ارحم الراحمین...
وسلامٌ على المرسلين، والحمد لله ربّ العالمين..
ای انصار پیشگام برگزیده؛ میان مردم تبلیغ کنید ودر راه دعوت مردم به سوی خدا در حد توان و به صورت شبانه روزی تلاش کرده وسستی نکنید؛ آرام نگرفته و خسته نشوید. خداوند با برهان علمی شما را یاری نموده؛ پس با سخنانی که از نزد خودتان است با مردم محاجه نکنید؛ بلکه با آن چه که خداوند با قلم بنده‌اش امام مهدی ناصر محمد یمانی به شما آموخته با آنان سخن بگویید.
أخوكم الإمام المهديّ ناصر محمد اليماني.
اقتباس: اضغط للقراءة