الإمام ناصر محمد اليماني
29 - 07 - 1432 هـ
01 - 07 - 2011 مـ
۱۰-تیر-۱۳۹۰ه.ش.
4:30 صباحاً
ـــــــــــــــــ
از امام مهدی به تمام علمای امت؛ او از آنان دعوت می‌کند تا اگر به اسلام و مسلمانان اهمیت می‌دهند از حریم و حدود اسلام دفاع کنند..
بسم الله الرحمن الرحيم صلوات و سلام برجدّم محمد رسول الله صلّى الله عليه وآله الأطهار وجميع الأخيار السابقين الأنصار، أنصار الله الواحد القهّار في كل عصرٍ إلى اليوم الآخر، السلام عليكم ورحمة الله وبركاته، السلام علينا وعلى عباد الله الصالحين، وسلامٌ على المُرسلين والحمدُ لله ربّ العالمين..
ای بندگان خدا؛ ای کسانی که در قلب‌شان خداوند الودود را بیش از هر چیزی دوست دارند و مجاز نیست چیزی را بیش از خداوند غفور و الودود دوست داشته باشید؛ این چیزی است که دوست‌داران و محبان خدا-احباب الله- در قلب‌شان می‌یابند و می‌بینند شدیدترین محبت در قلب‌شان؛ حب خداوند ارحم الراحمین است. تصدیق فرموده خداوند تعالی:
{وَالَّذِينَ آمَنُوا أَشَدُّ حُبًّا لِلَّهِ} صدق الله العظيم [البقرة:165]
{آنان که ایمان دارند، محبتشان به خدا شدیدتر است}
اگر امام مهدی از تمام کسانی که تسلیم پروردگارعالمیان هستند -مسلمانان در درگاه پروردگار عالم- سؤال کند: آیا خدا را دوست دارید؟ همگی یک صدا جواب می‌دهند:" کدام مسلمانی هست که خداوند را دوست نداشته باشد؟". امام مهدی ناصر محمد در پاسخ به آنان می‌گوید: آیا در قلب‌تان خداوند را بیش از همه چیز دوست دارید یا یکی از بندگانش را در این مرتبه ازمحبت، شریک او گرفته‌اید؟ جواب نصاری-مسیحیان- اگراین باشد که :" پسر خداوند مسیح عیسی بن مریم علیه الصلاة و السلام در این مقام و درجه با پروردگار شریک است"؛ امام مهدی ناصر محمد یمانی در پاسخ‌شان می‌گوید: چرا مسیح عیسی بن مریم علیه الصلاة و السلام را در این درجه‌ی حب الهی با پروردگار شریک گرفته‌اید؟ جواب‌شان معلوم است. خواهند گفت:" چون او پسر خداست و لذا محبت به پدر و پسر در قلب مساوی هم است". امام مهدی در پاسخ آنان می‌گوید: " پاک و منزه است خداوند عظیم و تعالی از آن چه که برای خدا شریک می‌گیرید؛ اوبسیار برتر و والاتر است.. خداوند نه همسری گرفته و نه فرزندی دارد و هر آن چه که در آسمانها و زمین است همگی تنها عبد و بنده خداوند رحمن هستند. در حب خداوند هیچ یک از بندگانش را با او شریک نگیرید و همتایی برایش قایل نشوید که در این صورت خداوند الودود شما را گرفتار عذابی بسیار سخت خواهد کرد؛ و فرموده خداوند تعالی را تصدیق کنید که:
{وَمِنَ النّاس مَنْ يَتَّخِذُ مِنْ دُونِ اللَّهِ أَندَادًا يُحِبُّونَهُمْ كَحبّ اللَّهِ وَالَّذِينَ آمَنُوا أَشَدُّ حُبًّا لِلَّهِ وَلَوْ يَرَى الَّذِينَ ظَلَمُوا إِذْ يَرَوْنَ الْعَذَابَ أَنَّ الْقُوَّةَ لِلَّهِ جَمِيعًا وَأَنَّ اللَّهَ شَدِيدُ الْعَذَابِ} صدق الله العظيم [البقرة:165].
{بعضی از مردم، معبودهایی غیر از خداوند برای خود انتخاب می‌کنند؛ و آنها را همچون خدا دوست می‌دارند. امّا آنها که ایمان دارند، عشقشان به خدا، شدیدتر است. و آنها که ستم کردند، هنگامی که عذاب را مشاهده کنند، خواهند دانست که تمامِ قدرت، از آنِ خداست؛ و خدا دارای مجازات شدید است؛}
همانا که خداوند مقرر نموده شما رسول الله عیسی بن مریم علیه الصلاة و السلام را از یک دیگر بیشتر دوست داشته باشید، ولی اگر در قلب‌تان او را به اندازه خداوند دوست داشته باشید؛ به خدا شرک آورده‌اید و جز خداوند ولی و نصیری نخواهید یافت. هم چنان با فرموده خداوند در آیات محکم کتابش برای شما حجت و دلیل می‌آوریم:
{وَمِنَ النّاس مَنْ يَتَّخِذُ مِنْ دُونِ اللَّهِ أَندَادًا يُحِبُّونَهُمْ كَحبّ اللَّهِ وَالَّذِينَ آمَنُوا أَشَدُّ حُبًّا لِلَّهِ وَلَوْ يَرَى الَّذِينَ ظَلَمُوا إِذْ يَرَوْنَ الْعَذَابَ أَنَّ الْقُوَّةَ لِلَّهِ جَمِيعًا وَأَنَّ اللَّهَ شَدِيدُ الْعَذَابِ} صدق الله العظيم [البقرة:165].
{بعضی از مردم، معبودهایی غیر از خداوند برای خود انتخاب می‌کنند؛ و آنها را همچون خدا دوست می‌دارند. امّا آنها که ایمان دارند، عشقشان به خدا، شدیدتر است. و آنها که ستم کردند، هنگامی که عذاب را مشاهده کنند، خواهند دانست که تمامِ قدرت، از آنِ خداست؛ و خدا دارای مجازات شدید است؛}
و خداوند تعالی می‌فرماید:
{وَمَا يُؤْمِنُ أَكْثَرُهُمْ بِاللَّهِ إِلا وَهُمْ مُشْرِكُونَ} صدق الله العظيم [يوسف:106].
{ اکثر آنان ایمان نمیآورند مگر آلوده به شرک}
و اما مسلمانان امیّ پیرو محمد رسول الله صلی الله علیه وآله و سلم؛ اگر مهدی منتظر از آنان سؤال کند: آیا در قلب‌های‌تان محمد رسول الله صلی الله علیه و آله وسلم را به اندازه خدا دوست دارید؟ جواب‌شان روشن است؛ خواهند گفت:" ما مسلمانان درمورد محمد رسول الله صلی الله علیه و آله وسلم مبالغه نمی‌کنیم چون نمی‌گوییم او فرزند خداوند است سبحان الله؛ او بنده ورسول خداست" سپس مهدی منتظر در پاسخ به آنان می‌گوید: آیا باور دارید این حق شماست که در راه حب و قرب بیشتر به خدا با محمد رسول الله صلی الله علیه و آله وسلم رقابت کنید؟ جواب آنان که ایمان نمیآورند مگر آلوده به شرک روشن است. خواهند گفت:" تو مهدی منتظر نیستی؛ بلکه دروغ‌گویی جسور و گستاخی. چگونه به ما فرمان می‌دهی در راه حب و قرب الهی با محمد رسول الله صلی الله علیه و آله وسلم رقابت کنیم. او بیش از همه بندگان سزاوار است که محبوب‌ترین و مقرب‌ترین بنده در پیشگاه پروردگار باشد؛ چرا که خاتم الأنبیا و مرسلین و رسول خداست که با قرآن عظیم به سوی تمام جن و انس فرستاده شده است. چگونه از ما می‌خواهی باور داشته باشیم احدی از ما حق دارد آرزوو تمنا داشته باشد که در راه حب و قرب بیشتر به خداوند با محمد رسول رقابت کند؟ پیروان او تنها حق دارند برای حب و قرب الهی با هم رقابت کنند وحدّ پیروان انبیاء فقط این است که با یک دیگر رقابت نمایند. ولی کسی در میان ما پیدا نمی‌کنی که برای حب و قرب الهی با انبیاء ورسولان خدا رقابت کند، چون آنها بندگان مکرم بر تمام علمیان ارجحیت دارند. مگر خداوند تعالی نفرموده است:
{وَوَهَبْنَا لَهُ إِسْحَاقَ وَيَعْقُوبَ كُلًّا هَدَيْنَا وَنُوحًا هَدَيْنَا مِن قَبْلُ وَمِن ذُرِّ‌يَّتِهِ دَاوُودَ وَسُلَيْمَانَ وَأَيُّوبَ وَيُوسُفَ وَمُوسَىٰ وَهَارُ‌ونَ وَكَذَٰلِكَ نَجْزِي الْمُحْسِنِينَ ﴿٨٤﴾ وَزَكَرِ‌يَّا وَيَحْيَىٰ وَعِيسَىٰ وَإِلْيَاسَ كُلٌّ مِّنَ الصَّالِحِينَ ﴿٨٥﴾ وَإِسْمَاعِيلَ وَالْيَسَعَ وَيُونُسَ وَلُوطًا وَكُلًّا فَضَّلْنَا عَلَى الْعَالَمِينَ ﴿٨٦﴾} صدق الله العظيم [الأنعام].
{ و اسحاق و یعقوب را به او [= ابراهیم] بخشیدیم؛ و هر دو را هدایت کردیم؛ و نوح را (نیز) پیش از آن هدایت نمودیم؛ و از فرزندان او، داوود و سلیمان و ایّوب و یوسف و موسی و هارون را و این‌گونه نیکوکاران را پاداش می‌دهیم! (۸۴) و زکریّا و یحیی و عیسی و الیاس را؛ همه از صالحان بودند. (۸۵) و اسماعیل و الیسع و یونس و لوط را؛ و همه را بر جهانیان برتری دادیم. (۸۶)}
مهدی منتظر ناصر محمد یمانی در پاسخ می‌گوید: همانا که خداوند با هدایت کردن‌شان آنها را در میان مردم عالم که هم دوره آنان بودند، مکرم داشته است و می‌گویم: آیا این تکریم تنها منحصر به آنان شده و ذریه صالح آنان و برادران مؤمن‌شان ر دربرنمی‌گیرد؟ خداوند تعالی می‌فرماید:
{فَلَمَّا رَ‌أَى الشَّمْسَ بَازِغَةً قَالَ هَـٰذَا رَ‌بِّي هَـٰذَا أَكْبَرُ فَلَمَّا أَفَلَتْ قَالَ يَا قَوْمِ إِنِّي بَرِ‌يءٌ مِّمَّا تُشْرِ‌كُونَ ﴿٧٨﴾ إِنِّي وَجَّهْتُ وَجْهِيَ لِلَّذِي فَطَرَ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْ‌ضَ حَنِيفًا وَمَا أَنَا مِنَ الْمُشْرِ‌كِينَ ﴿٧٩﴾ وَحَاجَّهُ قَوْمُهُ قَالَ أَتُحَاجُّونِّي فِي اللَّـهِ وَقَدْ هَدَانِ وَلَا أَخَافُ مَا تُشْرِ‌كُونَ بِهِ إِلَّا أَن يَشَاءَ رَ‌بِّي شَيْئًا وَسِعَ رَ‌بِّي كُلَّ شَيْءٍ عِلْمًا أَفَلَا تَتَذَكَّرُ‌ونَ ﴿٨٠﴾ وَكَيْفَ أَخَافُ مَا أَشْرَ‌كْتُمْ وَلَا تَخَافُونَ أَنَّكُمْ أَشْرَ‌كْتُم بِاللَّـهِ مَا لَمْ يُنَزِّلْ بِهِ عَلَيْكُمْ سُلْطَانًا فَأَيُّ الْفَرِ‌يقَيْنِ أَحَقُّ بِالْأَمْنِ إِن كُنتُمْ تَعْلَمُونَ ﴿٨١﴾ الَّذِينَ آمَنُوا وَلَمْ يَلْبِسُوا إِيمَانَهُم بِظُلْمٍ أُولَـٰئِكَ لَهُمُ الْأَمْنُ وَهُم مُّهْتَدُونَ ﴿٨٢﴾ وَتِلْكَ حُجَّتُنَا آتَيْنَاهَا إِبْرَ‌اهِيمَ عَلَىٰ قَوْمِهِ نَرْ‌فَعُ دَرَ‌جَاتٍ مَّن نَّشَاءُ إِنَّ رَ‌بَّكَ حَكِيمٌ عَلِيمٌ ﴿٨٣﴾ وَوَهَبْنَا لَهُ إِسْحَاقَ وَيَعْقُوبَ كُلًّا هَدَيْنَا وَنُوحًا هَدَيْنَا مِن قَبْلُ وَمِن ذُرِّ‌يَّتِهِ دَاوُودَ وَسُلَيْمَانَ وَأَيُّوبَ وَيُوسُفَ وَمُوسَىٰ وَهَارُ‌ونَ وَكَذَٰلِكَ نَجْزِي الْمُحْسِنِينَ ﴿٨٤﴾ وَزَكَرِ‌يَّا وَيَحْيَىٰ وَعِيسَىٰ وَإِلْيَاسَ كُلٌّ مِّنَ الصَّالِحِينَ ﴿٨٥﴾ وَإِسْمَاعِيلَ وَالْيَسَعَ وَيُونُسَ وَلُوطًا وَكُلًّا فَضَّلْنَا عَلَى الْعَالَمِينَ ﴿٨٦﴾ وَمِنْ آبَائِهِمْ وَذُرِّ‌يَّاتِهِمْ وَإِخْوَانِهِمْ وَاجْتَبَيْنَاهُمْ وَهَدَيْنَاهُمْ إِلَىٰ صِرَ‌اطٍ مُّسْتَقِيمٍ ﴿٨٧﴾ ذَٰلِكَ هُدَى اللَّـهِ يَهْدِي بِهِ مَن يَشَاءُ مِنْ عِبَادِهِ وَلَوْ أَشْرَ‌كُوا لَحَبِطَ عَنْهُم مَّا كَانُوا يَعْمَلُونَ ﴿٨٨﴾ أُولَـٰئِكَ الَّذِينَ آتَيْنَاهُمُ الْكِتَابَ وَالْحُكْمَ وَالنُّبُوَّةَ فَإِن يَكْفُرْ بِهَا هَـٰؤُلَاءِ فَقَدْ وَكَّلْنَا بِهَا قَوْمًا لَّيْسُوا بِهَا بِكَافِرِ‌ينَ ﴿٨٩﴾ أُولَـٰئِكَ الَّذِينَ هَدَى اللَّـهُ فَبِهُدَاهُمُ اقْتَدِهْ قُل لَّا أَسْأَلُكُمْ عَلَيْهِ أَجْرً‌ا إِنْ هُوَ إِلَّا ذِكْرَ‌ىٰ لِلْعَالَمِينَ ﴿٩٠﴾} صدق الله العظيم [الأنعام].
{ پس چون خورشيد را برآمده و درخشنده ديد گفت: «این است پروردگار من! این بزرگتر است.» امّا چون غروب کرد، گفت: «اى قوم من! همانا من از آنچه براى خداوند شریک قرار مى‌دهید، بیزارم. (۷۸) من از سر اخلاص روى خود را به سوى کسى گرداندم که آسمانها و زمین را پدید آورد و من از مشرکان نیستم.» (۷۹) و قومش با وى به گفتگو و ستیزه پرداختند، او گفت: «آیا درباره‌ى خدا با من مُحاجّه و ستیزه مى‌کنید؟ و حال آن که او مرا هدایت کرده است. و من از آنچه شما شریک او مى‌پندارید، بیم ندارم، مگر آن که پروردگارم چیزى بخواهد، علم پروردگارم همه چیز را فراگرفته، پس آیا پند نمى‌گیرید؟ (۸۰) و چگونه از چیزى که شریک خدا ساخته‌اید بترسم؟ و حال آن که شما آنچه را که خدا هیچ دلیلى درباره‌ى آن بر شما نازل نکرده است، شریک او گرفته و نمى‌ترسید. اگر مى‌دانید کدام یک از ما دودسته، به ایمِنى سزاوارتر است؟ (۸۱)كسانى كه ايمان آورده و ايمان خود را به شرك نيالوده‌اند، آنان راست ايمنى و ايشان راه‌يافتگانند. (۸۲) و آن حجّت ما بود كه به ابراهيم در برابر قومش داديم. درجات هر كس را كه بخواهيم فرا مى‌بريم، زيرا پروردگار تو حكيم داناست. (۸۳) و به او اسحاق و يعقوب را بخشيديم، و همه را به راه راست درآورديم، و نوح را از پيش راه نموديم، و از نسل او داوود و سليمان و ايوب و يوسف و موسى و هارون را [هدايت كرديم] و اين گونه، نيكوكاران را پاداش مى‌دهيم. (۸۴) و زكريّا و يحيى و عيسى و الياس را كه همه از شايستگان بودند، (۸۵) و اسماعيل و يسع و يونس و لوط، و همه را بر جهانیان برتری دادیم. (۸۶) و از پدران و فرزندان و برادران آنها و برگزیدیم و به راه راست، هدایت نمودیم. (۸۷) این، هدایت خداست؛ که هر کس از بندگان خود را بخواهد با آن راهنمایی می‌کند! و اگر آنها مشرک شوند، اعمال (نیکی) که انجام داده‌اند، نابود می‌گردد (۸۸) آنها کسانی هستند که کتاب و حکم و نبوّت به آنان دادیم؛ و اگر اينان بدان كفر ورزند، بى‌گمان، گروهى [ديگر] را بر آن گماريم كه بدان كافر نباشند. (۸۹) آنها کسانی هستند که خداوند هدایتشان کرده؛ پس به هدایت آنان اقتدا کن! (و) بگو: «در برابر این پاداشی از شما نمی‌طلبم! این (رسالت)، چیزی جز یک یادآوری برای جهانیان نیست! (۹۰)}
به فرموده خداوند تعالی بنگرید:
{وَكُلًّا فَضَّلْنَا عَلَى الْعَالَمِينَ ﴿٨٦﴾ وَمِنْ آبَائِهِمْ وَذُرِّ‌يَّاتِهِمْ وَإِخْوَانِهِمْ وَاجْتَبَيْنَاهُمْ وَهَدَيْنَاهُمْ إِلَىٰ صِرَ‌اطٍ مُّسْتَقِيمٍ ﴿٨٧﴾ ذَٰلِكَ هُدَى اللَّـهِ يَهْدِي بِهِ مَن يَشَاءُ مِنْ عِبَادِهِ وَلَوْ أَشْرَ‌كُوا لَحَبِطَ عَنْهُم مَّا كَانُوا يَعْمَلُونَ ﴿٨٨﴾ أُولَـٰئِكَ الَّذِينَ آتَيْنَاهُمُ الْكِتَابَ وَالْحُكْمَ وَالنُّبُوَّةَ فَإِن يَكْفُرْ بِهَا هَـٰؤُلَاءِ فَقَدْ وَكَّلْنَا بِهَا قَوْمًا لَّيْسُوا بِهَا بِكَافِرِ‌ينَ ﴿٨٩﴾ أُولَـٰئِكَ الَّذِينَ هَدَى اللَّـهُ فَبِهُدَاهُمُ اقْتَدِهْ قُل لَّا أَسْأَلُكُمْ عَلَيْهِ أَجْرً‌ا إِنْ هُوَ إِلَّا ذِكْرَ‌ىٰ لِلْعَالَمِينَ ﴿٩٠﴾} صدق الله العظيم [الأنعام].
{و همه را بر جهانیان برتری دادیم. (۸۶) و از پدران و فرزندان و برادران آنها و برگزیدیم و به راه راست، هدایت نمودیم. (۸۷) این، هدایت خداست؛ که هر کس از بندگان خود را بخواهد با آن راهنمایی می‌کند! و اگر آنها مشرک شوند، اعمال (نیکی) که انجام داده‌اند، نابود می‌گردد (۸۸) آنها کسانی هستند که کتاب و حکم و نبوّت به آنان دادیم؛ و اگر اينان بدان كفر ورزند، بى‌گمان، گروهى [ديگر] را بر آن گماريم كه بدان كافر نباشند. (۸۹) آنها کسانی هستند که خداوند هدایتشان کرده؛ پس به هدایت آنان اقتدا کن! (و) بگو: «در برابر این پاداشی از شما نمی‌طلبم! این (رسالت)، چیزی جز یک یادآوری برای جهانیان نیست! (۹۰)}
چگونه این برتری را در کتاب منحصر به انبیاء کرده و صالحان را کنار می‌گذارید؛ آیا تقوا نمی‌کنید؟ همانا که خداوند هم انبیاء و هم ذریه وبرادران‌شان را که پیروآنان گردند؛ با هدایت کردن‌شان به راه راست؛ برتری داده است. برای همین خداوند تعالی می‌فرماید:
{ وَكُلًّا فَضَّلْنَا عَلَى الْعَالَمِينَ ﴿٨٦﴾ وَمِنْ آبَائِهِمْ وَذُرِّ‌يَّاتِهِمْ وَإِخْوَانِهِمْ وَاجْتَبَيْنَاهُمْ وَهَدَيْنَاهُمْ إِلَىٰ صِرَ‌اطٍ مُّسْتَقِيمٍ ﴿٨٧﴾ ذَٰلِكَ هُدَى اللَّـهِ يَهْدِي بِهِ مَن يَشَاءُ مِنْ عِبَادِهِ وَلَوْ أَشْرَ‌كُوا لَحَبِطَ عَنْهُم مَّا كَانُوا يَعْمَلُونَ ﴿٨٨﴾} صدق الله العظيم [الأنعام]
{و همه را بر جهانیان برتری دادیم. (۸۶) و از پدران و فرزندان و برادران آنها و برگزیدیم و به راه راست، هدایت نمودیم. (۸۷) این، هدایت خداست؛ که هر کس از بندگان خود را بخواهد با آن راهنمایی می‌کند! و اگر آنها مشرک شوند، اعمال (نیکی) که انجام داده‌اند، نابود می‌گردد (۸۸) }
ای امت اسلام یه پروردگارعالمیان قسم می‌خورم شما چندان از نصاری-مسیحیان-دور نیستید؛ چرا که ایمان اکثر شما به خدا،با شریک گرفتن بندگان مکرم او با خدا به شرک آلوده شده است. از خدا بترسید و اطاعت کنید؛ از من پیروی کنید تا شما را به راه خداوند عزیز و حمید هدایت کنم؛ خداوندی که پروردگار من و شماست و نه همسری اختیار کرده و نه فرزندی دارد و هرچه که در آسمانها و زمین است؛ بنده‌ی اوست. از قرآن مجید پیروی کنید تا شما را به راه خداوند عزیز و حمید هدایت کنیم. خداوندی که پروردگار من و شماست. او را به یگانگی عبادت کنید خداوندی که شریکی ندارد و برای این که محبوب‌ترین و مقرب‌ترین بنده درگاه پوردگار گردید؛ رقابت نمایید. این هدایت الهی برای کسی است که بخواهد به راه راست هدایت شود و همراه بندگانی باشد که خداوند آنها را از میان عالمیان- گذشتگان و آیندگان-هدایت کرده است. مگر خداوند درمورد این که چگونه به سوی پروردگارشان هدایت شدند، برای‌تان فتوا نداده است؟ خداوند تعالی می‌فرماید:
{يَبْتَغُونَ إِلَى ربّهم الْوَسِيلَةَ أيّهم أَقْرَبُ وَيَرْجُونَ رَحْمَتَهُ وَيَخَافُونَ عَذَابَهُ إِنَّ عَذَابَ ربّك كَانَ مَحْذُورًا} صدق الله العظيم [الإسراء:57]
{ وسیله را می‌جویند تا کدام نزدیک‌تر به او باشند و به رحمت او امیدوارند؛ و از عذاب او می‌ترسند؛ چرا که عذاب پروردگارت، همواره در خور پرهیز و وحشت است}
سزاوار شما نیست خداوند را انفاق کنید سبحانه و تعالی علواً کبیراً.
شاید جناب شیخ عبدالعزیز آل شیخ رییس هیئت علمای بزرگ بخواهد سخن
مرا قطع کرده و بگوید:" ناصر محمد یمانی از خدا بترس در بیانت حرف بزرگی زده‌ای.چگونه می‌گویی:" سزاوار مسلمانان نیست که خدا را انفاق کنند" چگونه مسلمانان را متهم می‌کنی که پروردگارشان را انفاق کرده‌اند. سبحانه و تعالی علواً کبیراً؟" امام مهدی ناصر محمد یمانی در پاسخ می‌گوید: مگر شما بالاترین درجه حب و قرب خدا را به محمد رسول الله صلی الله علیه و آله و سلم واگذار نکردید؟ جواب تمام علمای مسلمین روشن است. همگی یک صدا می‌گویند:" چه کسی بیش از محمد عبد و رسول خدا اولی‌تر است تا به بالاترین درجه حب و قرب الهی نایل گردد؟" امام مهدی ناصرمحمد یمانی در جواب می‌گوید: شما بندگان که هستید؟ دوباره از آنها سؤال می‌کنم: شما بندگان چه کسی هستید؟ اگر راست می‌گویید جواب مرا بدهید جواب‌تان معلوم است. خواهید گفت:" ما بندگان خداوندیم". امام هدایت‌‌گر به سوی خدا- امام مهدی- در پاسخ می‌گوید: پس برای قربت به چه کسی از تلاش و رقابت با دیگر بندگان برای رسیدن به رب المعبود دست کشیدید؟ آیا نمی‌بینید بندگانی که خداوند آنان را هدایت فرموده؛ کسی را برای نزدیکی بیشتر به پروردگار بر دیگری برتری و ترجیح نمی‌دهند و همگی، با تمام بندگان برای محبوب‌تر و مقرب‌تر بودن به درگاه رب المعبود رقابت می‌کنند؟ تصدیق فرموده خداوند تعالی:
{يَبْتَغُونَ إِلَى ربّهم الْوَسِيلَةَ أيّهم أَقْرَبُ وَيَرْجُونَ رَحْمَتَهُ وَيَخَافُونَ عَذَابَهُ إِنَّ عَذَابَ ربّك كَانَ مَحْذُورًا} صدق الله العظيم [الإسراء:57].
{وسیله را می‌جویند تا کدام نزدیک‌تر به او باشند و به رحمت او امیدوارند؛ و از عذاب او می‌ترسند؛ چرا که عذاب پروردگارت، همواره در خور پرهیز و وحشت است}
ولی شما از رقابت با انبیاء در راه قرب پروردگارتان کنار کشیده‌اید چون آنها را از بندگان مکرم و گرامی خدا می‌دانید و خودتان از مکرمین نیستید. به شما می‌گویم بله، شما از بندگان مکرم خدا نیستید مگر این که تقوای الهی پیشه کرده و خدا را آن گونه که شایسته اوست به یگانگی و بدون شریک عبادت نمایید. مکرمترین و گرامی‌ترین مخلوقات با تقواترین آنها هستند؛ بندگانی که خداوند را به یگانگی و بدون این که شریک برایش قایل شوند، عبادت می‌کنند. تصدیق فرموده خداوند تعالی:
{يَا أيّها النّاس إِنَّا خَلَقْنَاكُمْ مِنْ ذَكَرٍ وَأُنثَى وَجَعَلْنَاكُمْ شُعُوبًا وَقَبَائِلَ لِتَعَارَفُوا إِنَّ أَكْرَمَكُمْ عِنْدَ اللَّهِ أَتْقَاكُمْ إِنَّ اللَّهَ عَلِيمٌ خَبِيرٌ} صدق الله العظيم [الحجرات:13].
{ ای مردم! ما شما را از یک مرد و زن آفریدیم و شما را تیره‌ها و قبیله‌ها قرار دادیم تا یکدیگر را بشناسید؛ همانا که گرامی‌ترین شما نزد خداوند با تقواترین شماست؛ خداوند دانا و آگاه است!}
شما را چه می‌شود که به عظمت و بزرگی خدا باور ندارید [اشاره به آیه کریمه سوره نوح:مَّا لَكُمْ لَا تَرْجُونَ لِلَّـهِ وَقَارًا ﴿١٣﴾]؟ شما را چه می‌شود که خداوند را آن گونه که باید نشناخته و او را آن گونه که باید ارج نمی‌نهید؟ ای مردم بعد ازحق چه چیزی جز گمراهی است. وقتی از پروردگار و خداوندتان کوتاه آمدید و پذیرفتید یکی از انبیاء مقرب‌ترین و محبوب‌ترین بنده در نزد خدا باشد؛ با این کار خدا را انفاق کرده‌اید؛ چون از رقابت برای رسیدن به بالاترین درجه حب و قرب خدا کوتاه آمده و آن را به کسی غیراز خودتان وانهادید.
امام مهدی دوباره سؤالی را که در این بیان مطرح کرده بود؛ از شما می‌کند. برای قربت به چه چیزی از رقابت در راه حب پروردگار کوتاه آمدید؟ برای انبیاء و رسولان الهی؟ اگر او را عبادت می‌کنید! آیا بعد از حق چیزی جز گمراهی است؟ خداوند تعالی می‌فرماید:
{فَذَلِكُمُ اللَّهُ ربّكم الحقّ فَمَاذَا بَعْدَ الحقّ إِلاَّ الضَّلالُ فَأَنَّى تُصْرَفُونَ} صدق الله العظيم [يونس:32].
{ آن است خداوند، پروردگار حقّ شما! با این حال، بعد از حق، چه چیزی جز گمراهی وجود دارد؟! پس چرا روی گردان می‌شوید؟!}
ای مردم؛ شما حق دارید هرچه که در دنیا و آخرت هست در راه خدا و به خاطر رقابت در راه حب و قرب الهی انفاق کنید؛ ولی حق ندارید خداوند را انفاق نمایید سبحانه و تعالی علواً کبیرا. او پروردگار شماست و شما بنده‌ی او هستید. به شما امر نموده به شکل عام در راه او جهاد کنید وبه دنبال وسیله‌ای باشید تا محبوب‌ترین و مقرب‌ترین بنده درگاه او گردید. تصدیق فرموده خداوند تعالی:
{يَا أيّها الَّذِينَ آَمَنُوا اتَّقُوا اللَّهَ وَابْتَغُوا إِلَيْهِ الْوَسِيلَةَ وَجَاهِدُوا فِي سَبِيلِهِ لَعَلَّكُمْ تُفْلِحُونَ} صدق الله العظيم [المائدة:35].
{ای کسانی که ایمان آورده‌اید! از خدا بترسید! و وسیله رابرای تقرب به او بجوئید! و در راه او جهاد کنید، باشد که رستگار شوید! (۳۵)}
و از آن جا که خداوند همسر و فرزندی اختیار نکرده است وتمام مخلوقات بنده او هستند؛ پس همگی از حقی برابر در پیشگاه پروردگارشان برخوردارند و تمام بندگان حق دارند برای قربت و حب بیشتر در راه رب المعبود و پروردگارشان رقابت کنند. این منهاج حق هدایت در کتاب خداست. تصدیق فرموده خداوند تعالی:
{يَبْتَغُونَ إِلَى ربّهم الْوَسِيلَةَ أيّهم أَقْرَبُ وَيَرْجُونَ رَحْمَتَهُ وَيَخَافُونَ عَذَابَهُ إِنَّ عَذَابَ ربّك كَانَ مَحْذُورًا} صدق الله العظيم [الإسراء:57].
{وسیله را می‌جویند تا کدام نزدیک‌تر به او باشند و به رحمت او امیدوارند؛ و از عذاب او می‌ترسند؛ چرا که عذاب پروردگارت، همواره در خور پرهیز و وحشت است}
من مهدی منتظرتبری خود از انصاری را اعلان می‌کنم که مرا مورد تعظیم و تکریم قرار داده و معتقدند حق ندارند با ناصرمحمد یمانی رقابت کنند و شیطان آنها را وسوسه می‌کند که چگونه حق دارید با خلیفه خدا امام مهدی منتظر که خداوند او را امام انبیاء قرار داده است رقابت کنید؛ مگر خداوند او را امام مسیح عیسی بن مریم نکرده است؟ سپس شیطان آنها را اقناع می‌کند که در راه حب و قرب الهی با مهدی منتظر ناصرمحمد یمانی رقابت نکنند و سپس انصار شیطان به شرک به خداوند واحد قهار برمی‌گردند و دراین صورت جز خداوند ولیّ و نصیری نخواهند داشت. ای بندگان خدا؛ آیا معنای این فرموده خداوند تعالی را می‌فهمید:
{وَيَوْمَ يَحْشُرُهُمْ وَمَا يَعْبُدُونَ مِنْ دُونِ اللَّهِ فَيَقُولُ أَأَنْتُمْ أَضْلَلْتُمْ عِبَادِي هَؤُلَاءِ أَمْ هُمْ ضلوا السَّبِيلَ (17) قَالُوا سُبْحَانَكَ مَا كَانَ يَنبَغِي لَنَا أَن نَّتَّخِذَ مِن دُونِكَ مِنْ أَوْلِيَاءَ وَلَكِن مَّتَّعْتَهُمْ وَآبَاءَهُمْ حَتَّى نَسُوا الذِّكْرَ وَكَانُوا قَوْمًا بُورًا (18)} صدق الله العظيم [الفرقان].
{روزی که همه آنان و معبودهایی را که غیر از خدا می‌پرستند جمع می‌کند، آنگاه به آنها می‌گوید: «آیا شما این بندگان مرا گمراه کردید یا خود آنان راه را گم کردند؟!» (۱۷) (در پاسخ) می‌گویند: «منزّهی تو! برای ما شایسته نبود که غیر از تو اولیایی برگزینیم، ولی آنان و پدرانشان را از نعمتها برخوردار نمودی تا اینکه یاد تو را فراموش کردند و تباه و هلاک شدند.» (۱۸) }
همانا که این سؤالی است که پروردگار از انبیا و رسولانش می‌پرسد و به آنان می‌فرماید: آیا شما این بندگان مرا گمراه کردید و رقابت با شما در راه حب و قرب خداوند را برآنان حرام نمودید تا شما را به جای من به ولایت گیرند؟ و تمام انبیاء و رسولان خدا به پروردگارشان چنین پاسخ می‌دهند:
{قَالُوا سُبْحَانَكَ مَا كَانَ يَنبَغِي لَنَا أَن نَّتَّخِذَ مِن دُونِكَ مِنْ أَوْلِيَاءَ وَلَكِن مَّتَّعْتَهُمْ وَآبَاءَهُمْ حَتَّى نَسُوا الذِّكْرَ وَكَانُوا قَوْمًا بُورًا} صدق الله العظيم [الفرقان:18].
می‌گویند: «منزّهی تو! برای ما شایسته نبود که غیر از تو اولیایی برگزینیم، ولی آنان و پدرانشان را از نعمتها برخوردار نمودی تا اینکه یاد تو را فراموش کردند و تباه و هلاک شدند.» (۱۸) }
ای جماعتی که از ذکر خدا رومی‌گردانید؛ ذکری که برای گذشتگان و متأخران است و ما با آن با شما محاجه می‌کنیم، از خدا پروا کنید. بعد از این ذکر به چه چیزی می‌خواهید ایمان بیاورید؟ همانا که خداوند خلیفه خود امام مهدی را برانگیخته تا بندگان را از بندگی بندگان و تعظیم ناحق آنها خارج و آنان را به سوی عبادت رب المعبود هدایت کند؛ خداوندی که پروردگار من و شماست؛ پس خداوند یکتا و بی شریک را عبادت کرده و در راه حب و قرب او رقابت کنید؛ اگر او را می‌پرستید.
ای جماعت انصار پیشگام برگزیده؛ ای تمام امت اسلامی؛ محمد رسول الله در یک رؤیای حق با دیگر به من فرمود:
[قال سمعت الربّ من وراء الحجاب يقسم بمحمدٍ رسول الله وبكافة المرسلين من ربّ العالمين أنه لن يهتدي إلى الحقّ من أعرض عن فتوى الله عن الذين هدى الله من عباده في محكم كتابه في قول الله تعالى: {يَبْتَغُونَ إِلَى ربّهم الْوَسِيلَةَ أيّهم أَقْرَبُ} صدق الله العظيم، فأنذر الذين جعلوا لله انداداً في الحبّ بعذاب الله؛ قد اقترب وهم في غفلةٍ مُعرضون]
[ گفت از پروردگار از ورای حجاب شنیدم که به محمد رسول الله و تمام رسولان پروردگار عالمیان قسم می‌خورد او کسی را که از فتوای حق پروردگاردر آیات محکم کتاب در مورد بندگانی که خداوند آنها را به سوی حق هدایت کرده و در باره آنان می‌فرماید: {يَبْتَغُونَ إِلَى ربّهم الْوَسِيلَةَ أيّهم أَقْرَبُ} صدق الله العظيم رومی‌گردانند؛ هدایت نخواهد کرد. پس به کسانی که در حب نسبت به خدا برایش شریکی قایل می‌شوند هشدار بده که گرفتار عذاب الهی خواهند شد. موعد نزدیک شده و آنها در غفلت هستند و رومی‌گردانند.]
ــــــــــــــــــــــــ
پایان رؤيای حقّ.
هم چنان این فتوا را تکرار می‌کنیم که سزاوار نیست در احکام دین برای رؤیا وزنی قایل شوید؛ ولو این که رؤیا حق باشد باز مربوط به صاحب رؤیاست و احکام شرعی امت براساس آن بنا نمی‌شود و رؤیا برای دعوت کننده حجتی در برابر پیروان نیست. ولی حجت در این رؤیا؛ تصدیقی است که شما در کتاب خداوند قرآن عظیم برایش پیدا می‌کنید؛ آن جا که خداوند تعالی می‌فرماید:
{يَبْتَغُونَ إِلَى ربّهم الْوَسِيلَةَ أيّهم أَقْرَبُ} صدق الله العظيم [الإسراء:57].
{وسیله را می‌جویند تا کدام نزدیک‌تر به او باشند}
ای بندگان خدا؛ تقوای الهی پیشه کنید و از روح خدا-روح الله- مأیوس نشوید؛ ای کسانی که از رحمت خدا ناامید شده‌اید؛ همانا که در کتاب، مأیوس شدن از رحمت خدا، گناهی بسیار بزرگ و ظلمی عظیم در حق خودتان است. ای کسانی که به شفاعت بنده در پیشگاه رب المعبود اعتقاد دارید از خدا بترسید و تقوا کنید. چگونه ممکن است بنده‌ای در پیشگاه خداوندی که بیش از تمام بندگان نسبت به بنده‌هایش رحیم است؛ شفاعت بندگان خدا را بکند؟ خداوند ارحم الراحمین است! این با صفات پروردگار منافات دارد و سزاوار احدی از بندگان نیست که بیش از پروردگار و رب المعبود نسبت به بندگان رحمت داشته باشد. خداوند ارحم الراحمین است و کسی که در انتظار رحمت و شفاعت بنده‌ای مانند خود باشد؛ از رحمت خداوند ارحم الراحمین مأیوس شده است و جز خداوند ولیّ و نصیری نخواهد داشت. تصدیق فرموده خداوند تعالی:
{أَمِ اتَّخَذُوا مِن دُونِ اللَّـهِ شُفَعَاءَ ۚ قُلْ أَوَلَوْ كَانُوا لَا يَمْلِكُونَ شَيْئًا وَلَا يَعْقِلُونَ ﴿٤٣﴾ قُل لِّلَّـهِ الشَّفَاعَةُ جَمِيعًا ۖ لَّهُ مُلْكُ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ ۖ ثُمَّ إِلَيْهِ تُرْجَعُونَ ﴿٤٤﴾ وَإِذَا ذُكِرَ اللَّـهُ وَحْدَهُ اشْمَأَزَّتْ قُلُوبُ الَّذِينَ لَا يُؤْمِنُونَ بِالْآخِرَةِ ۖ وَإِذَا ذُكِرَ الَّذِينَ مِن دُونِهِ إِذَا هُمْ يَسْتَبْشِرُونَ ﴿٤٥﴾ قُلِ اللَّـهُمَّ فَاطِرَ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ عَالِمَ الْغَيْبِ وَالشَّهَادَةِ أَنتَ تَحْكُمُ بَيْنَ عِبَادِكَ فِي مَا كَانُوا فِيهِ يَخْتَلِفُونَ ﴿٤٦﴾ وَلَوْ أَنَّ لِلَّذِينَ ظَلَمُوا مَا فِي الْأَرْضِ جَمِيعًا وَمِثْلَهُ مَعَهُ لَافْتَدَوْا بِهِ مِن سُوءِ الْعَذَابِ يَوْمَ الْقِيَامَةِ ۚ وَبَدَا لَهُم مِّنَ اللَّـهِ مَا لَمْ يَكُونُوا يَحْتَسِبُونَ ﴿٤٧﴾ وَبَدَا لَهُمْ سَيِّئَاتُ مَا كَسَبُوا وَحَاقَ بِهِم مَّا كَانُوا بِهِ يَسْتَهْزِئُونَ ﴿٤٨﴾ فَإِذَا مَسَّ الْإِنسَانَ ضُرٌّ دَعَانَا ثُمَّ إِذَا خَوَّلْنَاهُ نِعْمَةً مِّنَّا قَالَ إِنَّمَا أُوتِيتُهُ عَلَىٰ عِلْمٍ ۚ بَلْ هِيَ فِتْنَةٌ وَلَـٰكِنَّ أَكْثَرَهُمْ لَا يَعْلَمُونَ ﴿٤٩﴾ قَدْ قَالَهَا الَّذِينَ مِن قَبْلِهِمْ فَمَا أَغْنَىٰ عَنْهُم مَّا كَانُوا يَكْسِبُونَ ﴿٥٠﴾ فَأَصَابَهُمْ سَيِّئَاتُ مَا كَسَبُوا ۚ وَالَّذِينَ ظَلَمُوا مِنْ هَـٰؤُلَاءِ سَيُصِيبُهُمْ سَيِّئَاتُ مَا كَسَبُوا وَمَا هُم بِمُعْجِزِينَ ﴿٥١﴾ أَوَلَمْ يَعْلَمُوا أَنَّ اللَّـهَ يَبْسُطُ الرِّزْقَ لِمَن يَشَاءُ وَيَقْدِرُ ۚ إِنَّ فِي ذَٰلِكَ لَآيَاتٍ لِّقَوْمٍ يُؤْمِنُونَ ﴿٥٢﴾ قُلْ يَا عِبَادِيَ الَّذِينَ أَسْرَفُوا عَلَىٰ أَنفُسِهِمْ لَا تَقْنَطُوا مِن رَّحْمَةِ اللَّـهِ ۚ إِنَّ اللَّـهَ يَغْفِرُ الذُّنُوبَ جَمِيعًا ۚ إِنَّهُ هُوَ الْغَفُورُ الرَّحِيمُ ﴿٥٣﴾ وَأَنِيبُوا إِلَىٰ رَبِّكُمْ وَأَسْلِمُوا لَهُ مِن قَبْلِ أَن يَأْتِيَكُمُ الْعَذَابُ ثُمَّ لَا تُنصَرُونَ ﴿٥٤﴾ وَاتَّبِعُوا أَحْسَنَ مَا أُنزِلَ إِلَيْكُم مِّن رَّبِّكُم مِّن قَبْلِ أَن يَأْتِيَكُمُ الْعَذَابُ بَغْتَةً وَأَنتُمْ لَا تَشْعُرُونَ ﴿٥٥﴾ أَن تَقُولَ نَفْسٌ يَا حَسْرَتَىٰ عَلَىٰ مَا فَرَّطتُ فِي جَنبِ اللَّـهِ وَإِن كُنتُ لَمِنَ السَّاخِرِينَ ﴿٥٦﴾ أَوْ تَقُولَ لَوْ أَنَّ اللَّـهَ هَدَانِي لَكُنتُ مِنَ الْمُتَّقِينَ ﴿٥٧﴾ أَوْ تَقُولَ حِينَ تَرَى الْعَذَابَ لَوْ أَنَّ لِي كَرَّةً فَأَكُونَ مِنَ الْمُحْسِنِينَ ﴿٥٨﴾ بَلَىٰ قَدْ جَاءَتْكَ آيَاتِي فَكَذَّبْتَ بِهَا وَاسْتَكْبَرْتَ وَكُنتَ مِنَ الْكَافِرِينَ ﴿٥٩﴾ وَيَوْمَ الْقِيَامَةِ تَرَى الَّذِينَ كَذَبُوا عَلَى اللَّـهِ وُجُوهُهُم مُّسْوَدَّةٌ ۚ أَلَيْسَ فِي جَهَنَّمَ مَثْوًى لِّلْمُتَكَبِّرِينَ ﴿٦٠﴾ وَيُنَجِّي اللَّـهُ الَّذِينَ اتَّقَوْا بِمَفَازَتِهِمْ لَا يَمَسُّهُمُ السُّوءُ وَلَا هُمْ يَحْزَنُونَ ﴿٦١﴾ اللَّـهُ خَالِقُ كُلِّ شَيْءٍ ۖ وَهُوَ عَلَىٰ كُلِّ شَيْءٍ وَكِيلٌ ﴿٦٢﴾ لَّهُ مَقَالِيدُ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ ۗ وَالَّذِينَ كَفَرُوا بِآيَاتِ اللَّـهِ أُولَـٰئِكَ هُمُ الْخَاسِرُونَ ﴿٦٣﴾ قُلْ أَفَغَيْرَ اللَّـهِ تَأْمُرُونِّي أَعْبُدُ أَيُّهَا الْجَاهِلُونَ ﴿٦٤﴾ وَلَقَدْ أُوحِيَ إِلَيْكَ وَإِلَى الَّذِينَ مِن قَبْلِكَ لَئِنْ أَشْرَكْتَ لَيَحْبَطَنَّ عَمَلُكَ وَلَتَكُونَنَّ مِنَ الْخَاسِرِينَ ﴿٦٥﴾ بَلِ اللَّـهَ فَاعْبُدْ وَكُن مِّنَ الشَّاكِرِينَ ﴿٦٦﴾ وَمَا قَدَرُوا اللَّـهَ حَقَّ قَدْرِهِ وَالْأَرْضُ جَمِيعًا قَبْضَتُهُ يَوْمَ الْقِيَامَةِ وَالسَّمَاوَاتُ مَطْوِيَّاتٌ بِيَمِينِهِ ۚ سُبْحَانَهُ وَتَعَالَىٰ عَمَّا يُشْرِكُونَ ﴿٦٧﴾ وَنُفِخَ فِي الصُّورِ فَصَعِقَ مَن فِي السَّمَاوَاتِ وَمَن فِي الْأَرْضِ إِلَّا مَن شَاءَ اللَّـهُ ۖ ثُمَّ نُفِخَ فِيهِ أُخْرَىٰ فَإِذَا هُمْ قِيَامٌ يَنظُرُونَ ﴿٦٨﴾ وَأَشْرَقَتِ الْأَرْضُ بِنُورِ رَبِّهَا وَوُضِعَ الْكِتَابُ وَجِيءَ بِالنَّبِيِّينَ وَالشُّهَدَاءِ وَقُضِيَ بَيْنَهُم بِالْحَقِّ وَهُمْ لَا يُظْلَمُونَ ﴿٦٩﴾ وَوُفِّيَتْ كُلُّ نَفْسٍ مَّا عَمِلَتْ وَهُوَ أَعْلَمُ بِمَا يَفْعَلُونَ ﴿٧٠﴾ وَسِيقَ الَّذِينَ كَفَرُوا إِلَىٰ جَهَنَّمَ زُمَرًا ۖ حَتَّىٰ إِذَا جَاءُوهَا فُتِحَتْ أَبْوَابُهَا وَقَالَ لَهُمْ خَزَنَتُهَا أَلَمْ يَأْتِكُمْ رُسُلٌ مِّنكُمْ يَتْلُونَ عَلَيْكُمْ آيَاتِ رَبِّكُمْ وَيُنذِرُونَكُمْ لِقَاءَ يَوْمِكُمْ هَـٰذَا ۚ قَالُوا بَلَىٰ وَلَـٰكِنْ حَقَّتْ كَلِمَةُ الْعَذَابِ عَلَى الْكَافِرِينَ ﴿٧١﴾ قِيلَ ادْخُلُوا أَبْوَابَ جَهَنَّمَ خَالِدِينَ فِيهَا ۖ فَبِئْسَ مَثْوَى الْمُتَكَبِّرِينَ ﴿٧٢﴾ وَسِيقَ الَّذِينَ اتَّقَوْا رَبَّهُمْ إِلَى الْجَنَّةِ زُمَرًا ۖ حَتَّىٰ إِذَا جَاءُوهَا وَفُتِحَتْ أَبْوَابُهَا وَقَالَ لَهُمْ خَزَنَتُهَا سَلَامٌ عَلَيْكُمْ طِبْتُمْ فَادْخُلُوهَا خَالِدِينَ ﴿٧٣﴾ وَقَالُوا الْحَمْدُ لِلَّـهِ الَّذِي صَدَقَنَا وَعْدَهُ وَأَوْرَثَنَا الْأَرْضَ نَتَبَوَّأُ مِنَ الْجَنَّةِ حَيْثُ نَشَاءُ ۖ فَنِعْمَ أَجْرُ الْعَامِلِينَ ﴿٧٤﴾ وَتَرَى الْمَلَائِكَةَ حَافِّينَ مِنْ حَوْلِ الْعَرْشِ يُسَبِّحُونَ بِحَمْدِ رَبِّهِمْ ۖ وَقُضِيَ بَيْنَهُم بِالْحَقِّ وَقِيلَ الْحَمْدُ لِلَّـهِ رَبِّ الْعَالَمِينَ ﴿٧٥﴾ صدق الله العظيم [الزمر]
{آیا آنان غیر از خدا شفیعانی گرفته‌اند؟! به آنان بگو: «آیا (از آنها شفاعت می‌طلبید) هر چند مالک چیزی نباشند و -راز شفاعت را- نمی دانند (۴۳) بگو: «تمام شفاعت از آن خداست؛ حاکمیّت آسمانها و زمین از آن اوست و سپس همه شما را به سوی او بازمی‌گردانند!» (۴۴) هنگامی که خداوند به یگانگی یاد می‌شود، دلهای کسانی که به آخرت ایمان ندارند مشمئزّ (و متنفّر) می‌گردد؛ امّا هنگامی که از معبودهای دیگر یاد می‌شود، آنان خوشحال می‌شوند. (۴۵) بگو: «خداوندا! ای آفریننده آسمانها و زمین، و آگاه از اسرار نهان و آشکار، تو در میان بندگانت در آنچه اختلاف داشتند داوری خواهی کرد!» (۴۶) اگر ستمکاران تمام آنچه را روی زمین است مالک باشند و همانند آن بر آن افزوده شود، حاضرند همه را فدا کنند تا از عذاب شدید روز قیامت رهایی یابند؛ و از سوی خدا برای آنها اموری ظاهر می‌شود که هرگز گمان نمی‌کردند! (۴۷)در آن روز اعمال بدی را که انجام داده‌اند برای آنها آشکار می‌شود، و آنچه را استهزا می‌کردند بر آنها واقع می‌گردد. (۴۸) هنگامی که انسان را زیانی رسد، ما را می‌خواند؛ سپس هنگامی که از جانب خود به او نعمتی دهیم، می‌گوید: «این نعمت را بخاطر کاردانی خودم به من داده‌اند»؛ ولی این وسیله آزمایش (آنها) است، امّا بیشترشان نمی‌دانند. (۴۹) این سخن را کسانی که قبل از آنها بودند نیز گفتند، ولی آنچه را به دست می‌آوردند برای آنها سودی نداشت! (۵۰) سپس بدیهای اعمالشان به آنها رسید؛ و ظالمان این گروه نیز بزودی گرفتار بدیهای اعمالی که انجام داده‌اند خواهند شد، و هرگز نمی‌توانند از چنگال عذاب الهی بگریزند. (۵۱) آیا آنها ندانستند که خداوند روزی را برای هر کس بخواهد گسترده یا تنگ می‌سازد؟! در این، آیات و نشانه‌هایی است برای گروهی که ایمان می‌آورند. (۵۲) بگو: «ای بندگان من که بر خود اسراف و ستم کرده‌اید! از رحمت خداوند نومید نشوید که خدا همه گناهان را می‌آمرزد، زیرا او بسیار آمرزنده و مهربان است. (۵۳) و به درگاه پروردگارتان بازگردید و در برابر او تسلیم شوید، پیش از آنکه عذاب به سراغ شما آید، سپس از سوی هیچ کس یاری نشوید! (۵۴) و از بهترین دستورهائی که از سوی پروردگارتان بر شما نازل شده پیروی کنید پیش از آنکه عذاب (الهی) ناگهان به سراغ شما آید در حالی که از آن خبر ندارید!» (۵۵) مبادا کسی روز قیامت بگوید: «افسوس بر من از کوتاهیهایی که در اطاعت فرمان خدا کردم و از مسخره‌کنندگان بودم!» (۵۶)یا بگوید: «اگر خداوند مرا هدایت می‌کرد، از پرهیزگاران بودم!» (۵۷) یا هنگامی که عذاب را می‌بیند بگوید: «ای کاش بار دیگر بازمی‌گشتم و از نیکوکاران بودم!» (۵۸) آری، آیات من به سراغ تو آمد، امّا آن را تکذیب کردی و تکبّر نمودی و از کافران بودی! (۵۹) و روز قیامت کسانی را که بر خدا دروغ بستند می‌بینی که صورتهایشان سیاه است؛ آیا در جهنّم جایگاهی برای متکبّران نیست؟! (۶۰) و خداوند کسانی را که تقوا پیشه کردند با رستگاری رهایی می‌بخشد؛ هیچ بدی به آنان نمی‌رسد و هرگز غمگین نخواهند شد. (۶۱) خداوند آفریدگار همه چیز است و حافظ و ناظر بر همه اشیا است. (۶۲) کلیدهای آسمانها و زمین از آن اوست؛ و کسانی که به آیات خداوند کافر شدند زیانکارانند. (۶۳) بگو: «آیا به من دستور می‌دهید که غیر خدا را بپرستم ای جاهلان؟!» (۶۴) به تو و همه پیامبران پیشین وحی شده که اگر مشرک شوی، تمام اعمالت تباه می‌شود و از زیانکاران خواهی بود! (۶۵) بلکه تنها خداوند را عبادت کن و از شکرگزاران باش! (۶۶) آنها خدا را آن گونه که شایسته است نشناختند، در حالی که تمام زمین در روز قیامت در قبضه اوست و آسمانها پیچیده در دست او؛ خداوند منزّه و بلندمقام است از شریکیهایی که برای او می‌پندارند (۶۷) و در «صور»ـکالبدها- دمیده می‌شود، پس همه کسانی که در آسمانها و زمینند می‌میرند، مگر کسانی که خدا بخواهد؛ سپس بار دیگر در «صور» -کالبدها-دمیده می‌شود، ناگهان همگی به پا می‌خیزند و در انتظار هستند. (۶۸) و زمین به نور پروردگارش روشن می‌شود، و نامه‌های اعمال را پیش می‌نهند و پیامبران و گواهان را حاضر می‌سازند، و میان آنها به حق داوری می‌شود و به آنان ستم نخواهد شد! (۶۹) و به هر کس آنچه انجام داده است بی‌کم و کاست داده می‌شود؛ و او نسبت به آنچه انجام می‌دادند از همه آگاهتر است. (۷۰) و کسانی که کافر شدند گروه گروه به سوی جهنّم رانده می‌شوند؛ وقتی به دوزخ می‌رسند، درهای آن گشوده می‌شود و نگهبانان دوزخ به آنها می‌گویند: «آیا رسولانی از میان شما به سویتان نیامدند که آیات پروردگارتان را برای شما بخوانند و از ملاقات این روز شما را بر حذر دارند؟!» می‌گویند: «آری، ولی فرمان عذاب الهی بر کافران مسلّم شده است. (۷۱) به آنان گفته می‌شود: «از درهای جهنّم وارد شوید، جاودانه در آن بمانید؛ چه بد جایگاهی است جایگاه متکبّران!» (۷۲) و کسانی که تقوای الهی پیشه کردند گروه گروه به سوی بهشت برده می‌شوند؛ هنگامی که به آن می‌رسند درهای بهشت گشوده می‌شود و نگهبانان به آنان می‌گویند: «سلام بر شما! گوارایتان باد این نعمتها! داخل بهشت شوید و جاودانه بمانید!» (۷۳) آنها می‌گویند: «حمد و ستایش مخصوص خداوندی است که به وعده خویش درباره ما وفا کرد و زمین را میراث ما قرار داد که هر جا را بخواهیم منزلگاه خود قرار دهیم؛ چه نیکوست پاداش عمل کنندگان!» (۷۴) فرشتگان را می‌بینی که بر گرد عرش خدا حلقه زده‌اند و با ستایش پروردگارشان تسبیح می‌گویند؛ و در میان بندگان بحق داوری می‌شود؛ و گفته خواهد شد: «حمد مخصوص خدا پروردگار جهانیان است!» (۷۵) }
جناب شیخ ابوسیدالانصاری! ای کسی که قصد داری مسلمانان را از دعوت امام مهدی ناصرمحمد یمانی نجات دهی؛ می‌خواهی آنها را نجات دهی تا چه چیزی را عبادت کنند؟ بعد از حق چی چیزی جز گمراهی است! همانا که امام مهدی ناصر محمد یمانی مردم را به سوی عبادت خداوند یکتا و بی‌شریک دعوت می‌کند؛ لذا بدترین علما زیر سقف آسمان کسانی هستند که مردم را از دعوت امام مهدی ناصر محمد یمانی بازمی‌دارند، مگر کسانی که پروردگارم به آنان رحم کند. ما هم چنان نسبت به ابوسید الانصاری خوش‌بین هستیم و براوست که اگر به خداوند وروزآخرت ایمان دارد و ناصر محمد یمانی را در گمراهی آشکار می‌بیند؛ برای دفاع از حریم دین؛ به پایگاه امام مهدی ناصر محمد یمانی بیاید. هیهات هیهات؛ به پروردگار آسمانها و زمین قسم، خواهی دید با آیات محکم و ام الکتاب؛ بر شما غلبه کرده و مهیمن خواهم شد؛ باز هم آیاتی را برای کسانی تکرار می‌کنم که به خدا ایمان نمیآورند مگر آلوده به شرک. از جمله فرموده خداوند تعالی:
{وَأَنذِرْ بِهِ الَّذِينَ يَخَافُونَ أَن يُحْشَرُواْ إِلَى ربّهم لَيْسَ لَهُم مِّن دُونِهِ وَلِيٌّ وَلاَ شَفِيعٌ لَّعَلَّهُمْ يَتَّقُونَ} صدق الله العظيم [الأنعام:51].
{ و به وسیله آن (قرآن)، کسانی را که از روز حشر و رستاخیز می‌ترسند، بیم ده! (روزی که در آن،) یاور و سرپرست و شفاعت‌کننده‌ای جز او [= خدا] ندارند؛ شاید پرهیزگاری پیشه کنند!}
{يَا أيّها الَّذِينَ آمَنُواْ أَنفِقُواْ مِمَّا رَزَقْنَاكُم مِّن قَبْلِ أَن يَأْتِيَ يَوْمٌ لاَّ بَيْعٌ فِيهِ وَلاَ خُلَّةٌ وَلاَ شَفَاعَةٌ وَالْكَافِرُونَ هُمُ الظَّالِمُونَ (254)} صدق الله العظيم [البقرة].
{ای کسانی که ایمان آورده‌اید! از آنچه به شما روزی داده‌ایم، انفاق کنید! پیش از آنکه روزی فرا رسد که در آن، نه خرید و فروش است ، و نه دوستی و نه شفاعت؛و کافران(به این سخن) خود ستمگرند}
{هَلْ يَنظُرُونَ إِلاَّ تَأْوِيلَهُ يَوْمَ يَأْتِي تَأْوِيلُهُ يَقُولُ الَّذِينَ نَسُوهُ مِن قَبْلُ قَدْ جَاءتْ رُسُلُ ربّنا بالحقّ فَهَل لَّنَا مِن شُفَعَاء فَيَشْفَعُواْ لَنَا أَوْ نُردّ فَنَعْمَلَ غَيْرَ الَّذِي كُنَّا نَعْمَلُ قَدْ خَسِرُواْ أَنفُسَهُمْ وَضَلَّ عَنْهُم مَّا كَانُواْ يَفْتَرُونَ} صدق الله العظيم [الأعراف:53].
{ آیا آنها انتظار دارند سرانجامِ تهدیدهاى الهى را مشاهده کنند؟ آن روز که این امر صورت گیرد، آنها که آن را قبلاً فراموش کرده بودند، مى‌گویند: «فرستادگان پروردگار ما به حق آمدند، آیا شفیعانى براى ما وجود دارند که ما را شفاعت کنند؟ یا بازگردیم و اعمالى غیر از آنچه انجام دادیم، انجام دهیم؟!» [ولى] آنها وجود خود را از دست دادند و افتراهایی را که به دروغ ساخته بودند، همگى از نظرشان گم مى‌شوند}
به فرموده خداوند تعالی بنگر:
{قَدْ خَسِرُواْ أَنفُسَهُمْ وَضَلَّ عَنْهُم مَّا كَانُواْ يَفْتَرُونَ } صدق الله العظيم،
{و افتراهایی را که به دروغ ساخته بودند، همگى از نظرشان گم مى‌شوند}
یعنی آن افتراهایی که در حیات دنیوی درمورد شفاعت بنده در پیشگاه رب المعبود- که خداوند درباره آن در آیات محکم کتابش هیچ برهانی برایش نازل نفرموده است- می‌زدند وآن شفیعان از نظرشان گم می‌شوند و برای همین روزی که مردم در پیشگاه پروردگار عالمیان می‌ایستند؛ اثری از آنان نمی‌یابند. خداوند تعالی می‌فرماید:
{وَيَعْبُدُونَ مِن دُونِ اللّهِ مَا لاَ يَضُرُّهُمْ وَلاَ يَنفَعُهُمْ وَيَقُولُونَ هَـؤُلاء شُفَعَاؤُنَا عِندَ اللّهِ قُلْ أَتُنَبِّئُونَ اللّهَ بِمَا لاَ يَعْلَمُ فِي السَّمَاوَاتِ وَلاَ فِي الأَرْضِ سُبْحَانَهُ وَتَعَالَى عَمَّا يُشْرِكُونَ (18)} صدق الله العظيم [يونس].
{ و به جاى خدا چیزهایى را مى‌پرستند که نه به آنان ضرر مى‌رساند و نه سودشان مى‌دهد. و مى‌گویند: «اینها شفیعان ما نزد خدایند.» بگو: «آیا خدا را به چیزى خبر مى‌دهید که او خبرى از آنها در آسمانها و زمین ندارد؟» منزّه و والاتر است از شریکانى که برایش قرار مى‌دهند.}
ای جماعت مشرکین! به فرموده خداوند تعالی بنگرید:
{وَيَقُولُونَ هَـؤُلاء شُفَعَاؤُنَا عِندَ اللّهِ قُلْ أَتُنَبِّئُونَ اللّهَ بِمَا لاَ يَعْلَمُ فِي السَّمَاوَاتِ وَلاَ فِي الأَرْضِ سُبْحَانَهُ وَتَعَالَى عَمَّا يُشْرِكُونَ(18)} صدق الله العظيم،
{و مى‌گویند: «اینها شفیعان ما نزد خدایند.» بگو: «آیا خدا را به چیزى خبر مى‌دهید که او خبرى از آنها در آسمانها و زمین ندارد؟» منزّه و والاتر است از شریکانى که برایش قرار مى‌دهند.}
چون خداوند می‌داند هیچ بنده‌ای جرأت نمی‌کند در روز قیامت در پیشگاه رب المعبود شفاعت کند و خداوند تعالی می‌فرماید:
{ثُمَّ مَا أَدْرَ‌اكَ مَا يَوْمُ الدِّينِ ﴿١٨﴾ يَوْمَ لَا تَمْلِكُ نَفْسٌ لِّنَفْسٍ شَيْئًا وَالْأَمْرُ يَوْمَئِذٍ لِّلَّـهِ ﴿١٩﴾} صدق الله العظيم [الإنفطار].
{ باز، چه می‌دانى که روز جزا چه روزى است؟ (۱۸) روزى که هیچ کس براى دیگرى هیچ اختیارى ندارد و در آن روز، فرمان، فرمان خداست. (۱۹)}
و خداوند تعالی می‌فرماید:
{وَاتَّقُوا يَوْمًا لَا تَجْزِي نَفْسٌ عَنْ نَفْسٍ شَيْئًا وَلَا يُقْبَلُ مِنْهَا شَفَاعَةٌ وَلَا يُؤْخَذُ مِنْهَا عَدْلٌ} صدق الله العظيم [البقرة:48].
{ از آن روز بترسید که کسی مجازات دیگری را نمی‌پذیرد و نه از او شفاعت پذیرفته می‌شود؛ و نه غرامت از او قبول خواهد شد}
و خداوند تعالی می‌فرماید:
{يَا أيّها النّاس اتَّقُوا ربّكم وَاخْشَوْا يَوْماً لَّا يَجْزِي وَالِدٌ عَن وَلَدِهِ وَلَا مَوْلُودٌ هُوَ جَازٍ عَن وَالِدِهِ شَيْئاً} صدق الله العظيم [لقمان:33].
{ اى مردم! از پروردگارتان پروا کنید و بترسید از روزى که هیچ پدرى به کار فرزندش نمى‌آید و هیچ فرزندى به کار پدرش نخواهد آمد.}
و خداوند تعالی می‌فرماید:
{قُلْ لِلَّهِ الشَّفَاعَةُ جَمِيعًا لَهُ مُلْكُ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ ثمّ إِلَيْهِ تُرْجَعُونَ (44)} صدق الله العظيم [الزمر].
{ بگو: شفاعت تماما از آنِ خداست. براى اوست ملک آسمانها و زمین. سپس به سوى او بازگردانده مى‌شوید}
و خداوند تعالی می‌فرماید:
{وَلَا تَنْفَعُ الشَّفَاعَةُ عِنْدَهُ إِلَّا لِمَنْ أَذِنَ لَهُ حَتَّى إِذَا فُزِّعَ عَنْ قُلُوبِهِمْ قَالُوا مَاذَا قَالَ ربّكم قَالُوا الحقّ وَهُوَ الْعَلِيُّ الْكَبِيرُ} صدق الله العلي العظيم [سبأ:23].
{نزد او هیچ شفاعتی نیست مگر به کسی که او اجازه دهد-تا سخن بگوید-، تا زمانی که اضطراب از دلهای آنان زایل گردد می‌گویند: «پروردگارتان چه دستوری داده؟» می‌گویند: «حقّ را ؛ و اوست بلند مقام و بزرگ مرتبه!»}
و خداوند به او اجازه شفاعت نمی‌دهد سبحان الله؛ بلکه به این بنده اجازه داده می‌شود سخن بگوید و قول صواب در مورد تحقق نعیم اعظم است. تصدیق فرموده خداوند تعالی:
{لَّا يَسْمَعُونَ فِيهَا لَغْوًا وَلَا كِذَّابًا ﴿٣٥﴾ جَزَاءً مِّن رَّ‌بِّكَ عَطَاءً حِسَابًا ﴿٣٦﴾ رَّ‌بِّ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ وَمَا بَيْنَهُمَا الرَّ‌حْمَـٰنِ لَا يَمْلِكُونَ مِنْهُ خِطَابًا ﴿٣٧﴾ يَوْمَ يَقُومُ الرُّ‌وحُ وَالْمَلَائِكَةُ صَفًّا لَّا يَتَكَلَّمُونَ إِلَّا مَنْ أَذِنَ لَهُ الرَّ‌حْمَـٰنُ وَقَالَ صَوَابًا ﴿٣٨﴾}
صدق الله العظيم [النبأ].
{ در آنجا نه سخن پوچ و بیهوده‌ای می‌شنوند، و نه دروغی (۳۵) این پاداش پروردگار تو است و عطیّه‌ی بسنده‌ای (۳۶) پروردگارآسمان‌ها و زمین و همه‌ی چیزهائی که در میان آنها قرار دارد. پروردگار رحمان هیچ کس اجازه گفتن و سخن با او را ندارد. (۳۷)روزی که «روح» و «ملائکه» در یک صف می‌ایستند و هیچ یک سخن نمی گوید ، جز کسی که خداوند به او اذن دهد و سخن صواب بگوید (۳۸)}
و سخن صواب این است: بنده‌ای از بندگان؛ پروردگارش را مورد خطاب قرار داده ونعیم اعظم را از او طلب می‌کند؛ نعیمی که از بهشت خداوند بزرگتر است. نعیم اعظم یعنی راضی بودن خداوند در نفسش و نداشتن تحسر و تحزن است؛ چگونه خداوند در نفسش راضی می‌شود؟ این که بندگانش مشمول رحمتش گردند و سپس شفاعت از نزد خداوند ارحم الراحمین می‌آید و مآیوسان از این امر شگفت زده می‌شوند و می‌گویند:
{مَاذَا قَالَ ربّكم}؟
{ «پروردگارتان چه دستوری داده؟»} و متقیان به آنان پاسخ می‌دهند:
{قَالُوا الحقّ وَهُوَ الْعَلِيُّ الْكَبِيرُ} صدق الله العلي العظيم.
{می‌گویند: «حقّ را ؛ و اوست بلند مقام و بزرگ مرتبه!»}
یعنی: شفاعت از نزد خدا می‌آید و رحمتش در برابر غضبش از بندگانش شفاعت می‌کند. تصدیق فرموده خداوند تعالی:
{وَلَا تَنْفَعُ الشَّفَاعَةُ عِنْدَهُ إِلَّا لِمَنْ أَذِنَ لَهُ حَتَّى إِذَا فُزِّعَ عَنْ قُلُوبِهِمْ قَالُوا مَاذَا قَالَ ربّكم قَالُوا الحقّ وَهُوَ الْعَلِيُّ الْكَبِيرُ} صدق الله العلي العظيم [سبأ:23].
{نزد او هیچ شفاعتی نیست مگر به کسی که او اجازه دهد-تا سخن بگوید-، تا زمانی که اضطراب از دلهای آنان زایل گردد می‌گویند: «پروردگارتان چه دستوری داده؟» می‌گویند: «حقّ را ؛ و اوست بلند مقام و بزرگ مرتبه!»}
آن گونه که شما گمان می‌کنید، شفاعت این نیست که آن بنده از پروردگارش طلب شفاعت کند؛ خداوند تعالی از آن چه که با او شریک می‌گیرند پاک و بسیاروالاتر و برتر از این نسبت‌هاست! همانا که خداوند به او اجازه می‌دهد با پروردگارش سخن گوید؛ چون سخن صواب را خواهد گفت و درباره تحقق نعیم اعظم با پروردگارش سخن می‌گوید و پروردگار در نفسش راضی می‌شود.
برای همین خداوند تعالی می‌فرماید:
{إِلَّا مِن بَعْدِ أَن يَأْذَنَ اللَّهُ لِمَن يَشَاء وَيَرْضَى} صدق الله العظيم [النجم:26].
{مگر پس از آنکه خدا به کسی که بخواهد اجازه دهد وراضی شود}
و اما فرموده خداوند تعالی:
{إِلَّا مِن بَعْدِ أَن يَأْذَنَ اللَّهُ لِمَن يَشَاء} صدق الله العظيم [النجم:26].
{مگر پس از آنکه خدا به کسی که بخواهد اجازه دهد وراضی شود}
یعنی کسی که خداوند می‌خواهد به او اجازه سخن گفتن با پروردگارش را بدهد؛ و اما فرموده خداوند تعالی:
{ وَيَرْضَى }،
این تحقق رضوان در نفس خداوند است. ولی هیهات هیهات که بسیاری از آنان بعد از مرگ‌شان طعم تلخ کار خود را چشیدند[اشاره به آیه کریمه سوره الحشر: كَمَثَلِ الَّذِينَ مِن قَبْلِهِمْ قَرِيبًا ۖ ذَاقُوا وَبَالَ أَمْرِهِمْ وَلَهُمْ عَذَابٌ أَلِيمٌ ﴿١٥﴾] و خداوند آنها را شب و روز در آتش عذاب کرده است ولی اکثر شما نمی‌دانید.
جناب شیخ ابوسید الانصاری؛ می‌بینم یکی از انصارم فتوا می‌دهد که از امام مهدی ناصر محمد یمانی دعوت کرده‌ای برای گفتگو به پایگاهت بیاید؛ امام مهدی اصر محمد درپاسخت می‌گوید: چطور از من می‌خواهی به دعوت به گفتگو در پایگاهت لبیک گویم در حالی که وقتی نتوانستی حتی در برابریک مورد از مطالب بیانی که به پایگاهت فرستاده شده بودحجت بیاوری؛ آن را حذف کردی!؟آیا از کسانی هستی که خداوند تعالی درمورد آنان می‌فرماید:
{وَإِنْ يَرَوْا سَبِيلَ الرُّشْدِ لا يَتَّخِذُوهُ سَبِيلاً وَإِنْ يَرَوْا سَبِيلَ الغَيِّ يَتَّخِذُوهُ سَبِيلاً} صدق الله العظيم [الأعراف:146].
{و اگر راه هدایت را ببینند، آن را راه خود انتخاب نمى‌کنند. و اگر طریق گمراهى را ببینند، راه خود انتخاب می‌کنند.}
در حالی که واجب بود بیان را در پایگاهت بگذاری و با حجت مبرهن و قاطع به آن پاسخ دهی؛ اگراز راست گویان بودی.
به خداوندی که خدایی جز او نیست قسم نمی‌توانی حتی در یک نکته‌ی واحد از قرآن عظیم در برابر امام مهدی منتظر ناصر محمد یمانی، حجت اقامه کنی. اما در مورد روایاتی که قصد داری با آنها قرآن عظیم را درهم کوبی؛ بدان هر روایتی از سنت نبوی که بر خلاف محکمات قرآن عظیم باشد، از نزد خدا نیست؛ بلکه توسط شیطان رجیم و برای بازداشتن شما از پیروی ازصراط مستقیمی که در محکمات قرآن عظیم آمده است؛ نقل شده است.
ولی من خداوند واحد قهار وکلیه انصارمکرم و نیک کردار در عصر گفتگو قبل از ظهورو هم چنین تمام بشریت چه مسلمان و چه کافر را به شهادت می‌گیرم که من مهدی منتظر از تمام علمای امت و مفتیان در کلیه کشورها و تمام خطبای منابردعوت می‌کنم تا برای گفتگو بر سر میز جهانی"گفتگو در دوران قبل از ظهور" در پایگاه الإمام المهديّ ناصر محمد اليماني منتديات البشرى الإسلامية حاضر شوند؛ هیهات هیهات چه کسی می‌تواند با قرآن عظیم با من مجادله کند؛ من به اذن خداوند وپروردگارعالمیان بر همگان به حق و به صورت مبین و آشکارغلبه خواهم کرد.
اگر ناصر محمد یمانی را در گمراهی آشکار می‌بینید بشتابید تا از حریم دین دفاع کنید؛ و اگر من- مانند ابوسید که بیان مرا از پایگاهش حذف کرد- بیانات علمای امت را حذف کردم؛ مهدی منتظر نیستم. برای دفاع از حریم دین بشتابید و در کنار جناب شیخ محترم ابوسید الانصاری که قصد دفاع از حریم دین را دارد قرار گیرید.
و می‌گویم جناب شیخ ابوسید الانصاری چه مرد خوبی است و من امام مهدی منتظر به شما انسان کریم خیرمقدم می‌گویم؛ میهمان گرامی میز گفتگوی جهانی در پایگاه الإمام المهديّ ناصر محمد اليماني منتديات البشرى الإسلامية پایگاه آزاد برای تمام علمای امت. ما بیانات علمای بزرگ و جلیل را از پایگاه‌مان حذف نمی‌کنیم. همانا که مدیران میز گفتگو تنها بیاناتی را حذف می‌کنند که برخی نادانان و سفهاء نوشته و تنها کاری که در بیان‌شان کرده‌اند استفاده از کلمات گوناگون درسبّ و شتم بوده و فاقد هرگونه برهان علمی از آیات محکم قران عظیم است. اما درمورد علمای امت؛ مدیران پایگاه امام مهدی ناصر محمد یمانی حق ندارند هیچ یک از بیانات علما را حذف کنند و سزاوار آنان نیست با فرمان مهدی منتظر مخالفت نمایند. شایسته نیست اگر یکی از علما در برابراو حجت اقامه کرد؛ تعصب کور نسبت به امام‌شان ناصر محمد یمانی داشته و به گناه کشیده شوند؛ مدرسه جهانی "پایگاه مهدی منتظر امام مهدی ناصر محمد یمانی" ایشان را به خوبی و به صورت حسنه تربیت کرده است.
طالبان علم از تمام عالم به این پایگاه خوش آمده‌اند؛ برای کسانی که می‌خواهند راه راست را در پیش گیرند ؛تنها یک شرط قائلیم و آن هم این است که براساس قرآن عظیم که ذکر عالمیان است باید حکمیت شود. تصدیق فرموده خداوند تعالی:
{فَأَيْنَ تَذْهَبُونَ (26) إِنْ هُوَ إِلَّا ذِكْرٌ لِّلْعَالَمِينَ (27) لِمَن شَاء مِنكُمْ أَن يَسْتَقِيمَ (28) وَمَا تَشَاؤُونَ إِلَّا أَن يَشَاءَ اللَّهُ ربّ العالمين (29)} صدق الله العظيم [التكوير].
{پس به کجا می‌روید؟! (۲۶) این قرآن چیزی جز تذکّری برای جهانیان نیست، (۲۷) برای کسی از شما که بخواهد راه مستقیم در پیش گیرد! (۲۸) و شما اراده نمی‌کنید مگر اینکه خداوند -پروردگار جهانیان- اراده کند و بخواهد! (۲۹)}
وسلامٌ على المرسلين، والحمدُ لله ربّ العالمين..
کسی که مردم را بر اساس بصیرتی که از نزد خدا آمده-قرآن عظیم- به سوی پروردگار دعوت می‌کند؛ الإمام المهديّ ناصر محمد اليماني.
اقتباس: اضغط للقراءة
29 - 07 - 1432 هـ
01 - 07 - 2011 مـ
۱۰-تیر-۱۳۹۰ه.ش.
4:30 صباحاً
ـــــــــــــــــ
از امام مهدی به تمام علمای امت؛ او از آنان دعوت می‌کند تا اگر به اسلام و مسلمانان اهمیت می‌دهند از حریم و حدود اسلام دفاع کنند..
بسم الله الرحمن الرحيم صلوات و سلام برجدّم محمد رسول الله صلّى الله عليه وآله الأطهار وجميع الأخيار السابقين الأنصار، أنصار الله الواحد القهّار في كل عصرٍ إلى اليوم الآخر، السلام عليكم ورحمة الله وبركاته، السلام علينا وعلى عباد الله الصالحين، وسلامٌ على المُرسلين والحمدُ لله ربّ العالمين..
ای بندگان خدا؛ ای کسانی که در قلب‌شان خداوند الودود را بیش از هر چیزی دوست دارند و مجاز نیست چیزی را بیش از خداوند غفور و الودود دوست داشته باشید؛ این چیزی است که دوست‌داران و محبان خدا-احباب الله- در قلب‌شان می‌یابند و می‌بینند شدیدترین محبت در قلب‌شان؛ حب خداوند ارحم الراحمین است. تصدیق فرموده خداوند تعالی:
{وَالَّذِينَ آمَنُوا أَشَدُّ حُبًّا لِلَّهِ} صدق الله العظيم [البقرة:165]
{آنان که ایمان دارند، محبتشان به خدا شدیدتر است}
اگر امام مهدی از تمام کسانی که تسلیم پروردگارعالمیان هستند -مسلمانان در درگاه پروردگار عالم- سؤال کند: آیا خدا را دوست دارید؟ همگی یک صدا جواب می‌دهند:" کدام مسلمانی هست که خداوند را دوست نداشته باشد؟". امام مهدی ناصر محمد در پاسخ به آنان می‌گوید: آیا در قلب‌تان خداوند را بیش از همه چیز دوست دارید یا یکی از بندگانش را در این مرتبه ازمحبت، شریک او گرفته‌اید؟ جواب نصاری-مسیحیان- اگراین باشد که :" پسر خداوند مسیح عیسی بن مریم علیه الصلاة و السلام در این مقام و درجه با پروردگار شریک است"؛ امام مهدی ناصر محمد یمانی در پاسخ‌شان می‌گوید: چرا مسیح عیسی بن مریم علیه الصلاة و السلام را در این درجه‌ی حب الهی با پروردگار شریک گرفته‌اید؟ جواب‌شان معلوم است. خواهند گفت:" چون او پسر خداست و لذا محبت به پدر و پسر در قلب مساوی هم است". امام مهدی در پاسخ آنان می‌گوید: " پاک و منزه است خداوند عظیم و تعالی از آن چه که برای خدا شریک می‌گیرید؛ اوبسیار برتر و والاتر است.. خداوند نه همسری گرفته و نه فرزندی دارد و هر آن چه که در آسمانها و زمین است همگی تنها عبد و بنده خداوند رحمن هستند. در حب خداوند هیچ یک از بندگانش را با او شریک نگیرید و همتایی برایش قایل نشوید که در این صورت خداوند الودود شما را گرفتار عذابی بسیار سخت خواهد کرد؛ و فرموده خداوند تعالی را تصدیق کنید که:
{وَمِنَ النّاس مَنْ يَتَّخِذُ مِنْ دُونِ اللَّهِ أَندَادًا يُحِبُّونَهُمْ كَحبّ اللَّهِ وَالَّذِينَ آمَنُوا أَشَدُّ حُبًّا لِلَّهِ وَلَوْ يَرَى الَّذِينَ ظَلَمُوا إِذْ يَرَوْنَ الْعَذَابَ أَنَّ الْقُوَّةَ لِلَّهِ جَمِيعًا وَأَنَّ اللَّهَ شَدِيدُ الْعَذَابِ} صدق الله العظيم [البقرة:165].
{بعضی از مردم، معبودهایی غیر از خداوند برای خود انتخاب می‌کنند؛ و آنها را همچون خدا دوست می‌دارند. امّا آنها که ایمان دارند، عشقشان به خدا، شدیدتر است. و آنها که ستم کردند، هنگامی که عذاب را مشاهده کنند، خواهند دانست که تمامِ قدرت، از آنِ خداست؛ و خدا دارای مجازات شدید است؛}
همانا که خداوند مقرر نموده شما رسول الله عیسی بن مریم علیه الصلاة و السلام را از یک دیگر بیشتر دوست داشته باشید، ولی اگر در قلب‌تان او را به اندازه خداوند دوست داشته باشید؛ به خدا شرک آورده‌اید و جز خداوند ولی و نصیری نخواهید یافت. هم چنان با فرموده خداوند در آیات محکم کتابش برای شما حجت و دلیل می‌آوریم:
{وَمِنَ النّاس مَنْ يَتَّخِذُ مِنْ دُونِ اللَّهِ أَندَادًا يُحِبُّونَهُمْ كَحبّ اللَّهِ وَالَّذِينَ آمَنُوا أَشَدُّ حُبًّا لِلَّهِ وَلَوْ يَرَى الَّذِينَ ظَلَمُوا إِذْ يَرَوْنَ الْعَذَابَ أَنَّ الْقُوَّةَ لِلَّهِ جَمِيعًا وَأَنَّ اللَّهَ شَدِيدُ الْعَذَابِ} صدق الله العظيم [البقرة:165].
{بعضی از مردم، معبودهایی غیر از خداوند برای خود انتخاب می‌کنند؛ و آنها را همچون خدا دوست می‌دارند. امّا آنها که ایمان دارند، عشقشان به خدا، شدیدتر است. و آنها که ستم کردند، هنگامی که عذاب را مشاهده کنند، خواهند دانست که تمامِ قدرت، از آنِ خداست؛ و خدا دارای مجازات شدید است؛}
و خداوند تعالی می‌فرماید:
{وَمَا يُؤْمِنُ أَكْثَرُهُمْ بِاللَّهِ إِلا وَهُمْ مُشْرِكُونَ} صدق الله العظيم [يوسف:106].
{ اکثر آنان ایمان نمیآورند مگر آلوده به شرک}
و اما مسلمانان امیّ پیرو محمد رسول الله صلی الله علیه وآله و سلم؛ اگر مهدی منتظر از آنان سؤال کند: آیا در قلب‌های‌تان محمد رسول الله صلی الله علیه و آله وسلم را به اندازه خدا دوست دارید؟ جواب‌شان روشن است؛ خواهند گفت:" ما مسلمانان درمورد محمد رسول الله صلی الله علیه و آله وسلم مبالغه نمی‌کنیم چون نمی‌گوییم او فرزند خداوند است سبحان الله؛ او بنده ورسول خداست" سپس مهدی منتظر در پاسخ به آنان می‌گوید: آیا باور دارید این حق شماست که در راه حب و قرب بیشتر به خدا با محمد رسول الله صلی الله علیه و آله وسلم رقابت کنید؟ جواب آنان که ایمان نمیآورند مگر آلوده به شرک روشن است. خواهند گفت:" تو مهدی منتظر نیستی؛ بلکه دروغ‌گویی جسور و گستاخی. چگونه به ما فرمان می‌دهی در راه حب و قرب الهی با محمد رسول الله صلی الله علیه و آله وسلم رقابت کنیم. او بیش از همه بندگان سزاوار است که محبوب‌ترین و مقرب‌ترین بنده در پیشگاه پروردگار باشد؛ چرا که خاتم الأنبیا و مرسلین و رسول خداست که با قرآن عظیم به سوی تمام جن و انس فرستاده شده است. چگونه از ما می‌خواهی باور داشته باشیم احدی از ما حق دارد آرزوو تمنا داشته باشد که در راه حب و قرب بیشتر به خداوند با محمد رسول رقابت کند؟ پیروان او تنها حق دارند برای حب و قرب الهی با هم رقابت کنند وحدّ پیروان انبیاء فقط این است که با یک دیگر رقابت نمایند. ولی کسی در میان ما پیدا نمی‌کنی که برای حب و قرب الهی با انبیاء ورسولان خدا رقابت کند، چون آنها بندگان مکرم بر تمام علمیان ارجحیت دارند. مگر خداوند تعالی نفرموده است:
{وَوَهَبْنَا لَهُ إِسْحَاقَ وَيَعْقُوبَ كُلًّا هَدَيْنَا وَنُوحًا هَدَيْنَا مِن قَبْلُ وَمِن ذُرِّ‌يَّتِهِ دَاوُودَ وَسُلَيْمَانَ وَأَيُّوبَ وَيُوسُفَ وَمُوسَىٰ وَهَارُ‌ونَ وَكَذَٰلِكَ نَجْزِي الْمُحْسِنِينَ ﴿٨٤﴾ وَزَكَرِ‌يَّا وَيَحْيَىٰ وَعِيسَىٰ وَإِلْيَاسَ كُلٌّ مِّنَ الصَّالِحِينَ ﴿٨٥﴾ وَإِسْمَاعِيلَ وَالْيَسَعَ وَيُونُسَ وَلُوطًا وَكُلًّا فَضَّلْنَا عَلَى الْعَالَمِينَ ﴿٨٦﴾} صدق الله العظيم [الأنعام].
{ و اسحاق و یعقوب را به او [= ابراهیم] بخشیدیم؛ و هر دو را هدایت کردیم؛ و نوح را (نیز) پیش از آن هدایت نمودیم؛ و از فرزندان او، داوود و سلیمان و ایّوب و یوسف و موسی و هارون را و این‌گونه نیکوکاران را پاداش می‌دهیم! (۸۴) و زکریّا و یحیی و عیسی و الیاس را؛ همه از صالحان بودند. (۸۵) و اسماعیل و الیسع و یونس و لوط را؛ و همه را بر جهانیان برتری دادیم. (۸۶)}
مهدی منتظر ناصر محمد یمانی در پاسخ می‌گوید: همانا که خداوند با هدایت کردن‌شان آنها را در میان مردم عالم که هم دوره آنان بودند، مکرم داشته است و می‌گویم: آیا این تکریم تنها منحصر به آنان شده و ذریه صالح آنان و برادران مؤمن‌شان ر دربرنمی‌گیرد؟ خداوند تعالی می‌فرماید:
{فَلَمَّا رَ‌أَى الشَّمْسَ بَازِغَةً قَالَ هَـٰذَا رَ‌بِّي هَـٰذَا أَكْبَرُ فَلَمَّا أَفَلَتْ قَالَ يَا قَوْمِ إِنِّي بَرِ‌يءٌ مِّمَّا تُشْرِ‌كُونَ ﴿٧٨﴾ إِنِّي وَجَّهْتُ وَجْهِيَ لِلَّذِي فَطَرَ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْ‌ضَ حَنِيفًا وَمَا أَنَا مِنَ الْمُشْرِ‌كِينَ ﴿٧٩﴾ وَحَاجَّهُ قَوْمُهُ قَالَ أَتُحَاجُّونِّي فِي اللَّـهِ وَقَدْ هَدَانِ وَلَا أَخَافُ مَا تُشْرِ‌كُونَ بِهِ إِلَّا أَن يَشَاءَ رَ‌بِّي شَيْئًا وَسِعَ رَ‌بِّي كُلَّ شَيْءٍ عِلْمًا أَفَلَا تَتَذَكَّرُ‌ونَ ﴿٨٠﴾ وَكَيْفَ أَخَافُ مَا أَشْرَ‌كْتُمْ وَلَا تَخَافُونَ أَنَّكُمْ أَشْرَ‌كْتُم بِاللَّـهِ مَا لَمْ يُنَزِّلْ بِهِ عَلَيْكُمْ سُلْطَانًا فَأَيُّ الْفَرِ‌يقَيْنِ أَحَقُّ بِالْأَمْنِ إِن كُنتُمْ تَعْلَمُونَ ﴿٨١﴾ الَّذِينَ آمَنُوا وَلَمْ يَلْبِسُوا إِيمَانَهُم بِظُلْمٍ أُولَـٰئِكَ لَهُمُ الْأَمْنُ وَهُم مُّهْتَدُونَ ﴿٨٢﴾ وَتِلْكَ حُجَّتُنَا آتَيْنَاهَا إِبْرَ‌اهِيمَ عَلَىٰ قَوْمِهِ نَرْ‌فَعُ دَرَ‌جَاتٍ مَّن نَّشَاءُ إِنَّ رَ‌بَّكَ حَكِيمٌ عَلِيمٌ ﴿٨٣﴾ وَوَهَبْنَا لَهُ إِسْحَاقَ وَيَعْقُوبَ كُلًّا هَدَيْنَا وَنُوحًا هَدَيْنَا مِن قَبْلُ وَمِن ذُرِّ‌يَّتِهِ دَاوُودَ وَسُلَيْمَانَ وَأَيُّوبَ وَيُوسُفَ وَمُوسَىٰ وَهَارُ‌ونَ وَكَذَٰلِكَ نَجْزِي الْمُحْسِنِينَ ﴿٨٤﴾ وَزَكَرِ‌يَّا وَيَحْيَىٰ وَعِيسَىٰ وَإِلْيَاسَ كُلٌّ مِّنَ الصَّالِحِينَ ﴿٨٥﴾ وَإِسْمَاعِيلَ وَالْيَسَعَ وَيُونُسَ وَلُوطًا وَكُلًّا فَضَّلْنَا عَلَى الْعَالَمِينَ ﴿٨٦﴾ وَمِنْ آبَائِهِمْ وَذُرِّ‌يَّاتِهِمْ وَإِخْوَانِهِمْ وَاجْتَبَيْنَاهُمْ وَهَدَيْنَاهُمْ إِلَىٰ صِرَ‌اطٍ مُّسْتَقِيمٍ ﴿٨٧﴾ ذَٰلِكَ هُدَى اللَّـهِ يَهْدِي بِهِ مَن يَشَاءُ مِنْ عِبَادِهِ وَلَوْ أَشْرَ‌كُوا لَحَبِطَ عَنْهُم مَّا كَانُوا يَعْمَلُونَ ﴿٨٨﴾ أُولَـٰئِكَ الَّذِينَ آتَيْنَاهُمُ الْكِتَابَ وَالْحُكْمَ وَالنُّبُوَّةَ فَإِن يَكْفُرْ بِهَا هَـٰؤُلَاءِ فَقَدْ وَكَّلْنَا بِهَا قَوْمًا لَّيْسُوا بِهَا بِكَافِرِ‌ينَ ﴿٨٩﴾ أُولَـٰئِكَ الَّذِينَ هَدَى اللَّـهُ فَبِهُدَاهُمُ اقْتَدِهْ قُل لَّا أَسْأَلُكُمْ عَلَيْهِ أَجْرً‌ا إِنْ هُوَ إِلَّا ذِكْرَ‌ىٰ لِلْعَالَمِينَ ﴿٩٠﴾} صدق الله العظيم [الأنعام].
{ پس چون خورشيد را برآمده و درخشنده ديد گفت: «این است پروردگار من! این بزرگتر است.» امّا چون غروب کرد، گفت: «اى قوم من! همانا من از آنچه براى خداوند شریک قرار مى‌دهید، بیزارم. (۷۸) من از سر اخلاص روى خود را به سوى کسى گرداندم که آسمانها و زمین را پدید آورد و من از مشرکان نیستم.» (۷۹) و قومش با وى به گفتگو و ستیزه پرداختند، او گفت: «آیا درباره‌ى خدا با من مُحاجّه و ستیزه مى‌کنید؟ و حال آن که او مرا هدایت کرده است. و من از آنچه شما شریک او مى‌پندارید، بیم ندارم، مگر آن که پروردگارم چیزى بخواهد، علم پروردگارم همه چیز را فراگرفته، پس آیا پند نمى‌گیرید؟ (۸۰) و چگونه از چیزى که شریک خدا ساخته‌اید بترسم؟ و حال آن که شما آنچه را که خدا هیچ دلیلى درباره‌ى آن بر شما نازل نکرده است، شریک او گرفته و نمى‌ترسید. اگر مى‌دانید کدام یک از ما دودسته، به ایمِنى سزاوارتر است؟ (۸۱)كسانى كه ايمان آورده و ايمان خود را به شرك نيالوده‌اند، آنان راست ايمنى و ايشان راه‌يافتگانند. (۸۲) و آن حجّت ما بود كه به ابراهيم در برابر قومش داديم. درجات هر كس را كه بخواهيم فرا مى‌بريم، زيرا پروردگار تو حكيم داناست. (۸۳) و به او اسحاق و يعقوب را بخشيديم، و همه را به راه راست درآورديم، و نوح را از پيش راه نموديم، و از نسل او داوود و سليمان و ايوب و يوسف و موسى و هارون را [هدايت كرديم] و اين گونه، نيكوكاران را پاداش مى‌دهيم. (۸۴) و زكريّا و يحيى و عيسى و الياس را كه همه از شايستگان بودند، (۸۵) و اسماعيل و يسع و يونس و لوط، و همه را بر جهانیان برتری دادیم. (۸۶) و از پدران و فرزندان و برادران آنها و برگزیدیم و به راه راست، هدایت نمودیم. (۸۷) این، هدایت خداست؛ که هر کس از بندگان خود را بخواهد با آن راهنمایی می‌کند! و اگر آنها مشرک شوند، اعمال (نیکی) که انجام داده‌اند، نابود می‌گردد (۸۸) آنها کسانی هستند که کتاب و حکم و نبوّت به آنان دادیم؛ و اگر اينان بدان كفر ورزند، بى‌گمان، گروهى [ديگر] را بر آن گماريم كه بدان كافر نباشند. (۸۹) آنها کسانی هستند که خداوند هدایتشان کرده؛ پس به هدایت آنان اقتدا کن! (و) بگو: «در برابر این پاداشی از شما نمی‌طلبم! این (رسالت)، چیزی جز یک یادآوری برای جهانیان نیست! (۹۰)}
به فرموده خداوند تعالی بنگرید:
{وَكُلًّا فَضَّلْنَا عَلَى الْعَالَمِينَ ﴿٨٦﴾ وَمِنْ آبَائِهِمْ وَذُرِّ‌يَّاتِهِمْ وَإِخْوَانِهِمْ وَاجْتَبَيْنَاهُمْ وَهَدَيْنَاهُمْ إِلَىٰ صِرَ‌اطٍ مُّسْتَقِيمٍ ﴿٨٧﴾ ذَٰلِكَ هُدَى اللَّـهِ يَهْدِي بِهِ مَن يَشَاءُ مِنْ عِبَادِهِ وَلَوْ أَشْرَ‌كُوا لَحَبِطَ عَنْهُم مَّا كَانُوا يَعْمَلُونَ ﴿٨٨﴾ أُولَـٰئِكَ الَّذِينَ آتَيْنَاهُمُ الْكِتَابَ وَالْحُكْمَ وَالنُّبُوَّةَ فَإِن يَكْفُرْ بِهَا هَـٰؤُلَاءِ فَقَدْ وَكَّلْنَا بِهَا قَوْمًا لَّيْسُوا بِهَا بِكَافِرِ‌ينَ ﴿٨٩﴾ أُولَـٰئِكَ الَّذِينَ هَدَى اللَّـهُ فَبِهُدَاهُمُ اقْتَدِهْ قُل لَّا أَسْأَلُكُمْ عَلَيْهِ أَجْرً‌ا إِنْ هُوَ إِلَّا ذِكْرَ‌ىٰ لِلْعَالَمِينَ ﴿٩٠﴾} صدق الله العظيم [الأنعام].
{و همه را بر جهانیان برتری دادیم. (۸۶) و از پدران و فرزندان و برادران آنها و برگزیدیم و به راه راست، هدایت نمودیم. (۸۷) این، هدایت خداست؛ که هر کس از بندگان خود را بخواهد با آن راهنمایی می‌کند! و اگر آنها مشرک شوند، اعمال (نیکی) که انجام داده‌اند، نابود می‌گردد (۸۸) آنها کسانی هستند که کتاب و حکم و نبوّت به آنان دادیم؛ و اگر اينان بدان كفر ورزند، بى‌گمان، گروهى [ديگر] را بر آن گماريم كه بدان كافر نباشند. (۸۹) آنها کسانی هستند که خداوند هدایتشان کرده؛ پس به هدایت آنان اقتدا کن! (و) بگو: «در برابر این پاداشی از شما نمی‌طلبم! این (رسالت)، چیزی جز یک یادآوری برای جهانیان نیست! (۹۰)}
چگونه این برتری را در کتاب منحصر به انبیاء کرده و صالحان را کنار می‌گذارید؛ آیا تقوا نمی‌کنید؟ همانا که خداوند هم انبیاء و هم ذریه وبرادران‌شان را که پیروآنان گردند؛ با هدایت کردن‌شان به راه راست؛ برتری داده است. برای همین خداوند تعالی می‌فرماید:
{ وَكُلًّا فَضَّلْنَا عَلَى الْعَالَمِينَ ﴿٨٦﴾ وَمِنْ آبَائِهِمْ وَذُرِّ‌يَّاتِهِمْ وَإِخْوَانِهِمْ وَاجْتَبَيْنَاهُمْ وَهَدَيْنَاهُمْ إِلَىٰ صِرَ‌اطٍ مُّسْتَقِيمٍ ﴿٨٧﴾ ذَٰلِكَ هُدَى اللَّـهِ يَهْدِي بِهِ مَن يَشَاءُ مِنْ عِبَادِهِ وَلَوْ أَشْرَ‌كُوا لَحَبِطَ عَنْهُم مَّا كَانُوا يَعْمَلُونَ ﴿٨٨﴾} صدق الله العظيم [الأنعام]
{و همه را بر جهانیان برتری دادیم. (۸۶) و از پدران و فرزندان و برادران آنها و برگزیدیم و به راه راست، هدایت نمودیم. (۸۷) این، هدایت خداست؛ که هر کس از بندگان خود را بخواهد با آن راهنمایی می‌کند! و اگر آنها مشرک شوند، اعمال (نیکی) که انجام داده‌اند، نابود می‌گردد (۸۸) }
ای امت اسلام یه پروردگارعالمیان قسم می‌خورم شما چندان از نصاری-مسیحیان-دور نیستید؛ چرا که ایمان اکثر شما به خدا،با شریک گرفتن بندگان مکرم او با خدا به شرک آلوده شده است. از خدا بترسید و اطاعت کنید؛ از من پیروی کنید تا شما را به راه خداوند عزیز و حمید هدایت کنم؛ خداوندی که پروردگار من و شماست و نه همسری اختیار کرده و نه فرزندی دارد و هرچه که در آسمانها و زمین است؛ بنده‌ی اوست. از قرآن مجید پیروی کنید تا شما را به راه خداوند عزیز و حمید هدایت کنیم. خداوندی که پروردگار من و شماست. او را به یگانگی عبادت کنید خداوندی که شریکی ندارد و برای این که محبوب‌ترین و مقرب‌ترین بنده درگاه پوردگار گردید؛ رقابت نمایید. این هدایت الهی برای کسی است که بخواهد به راه راست هدایت شود و همراه بندگانی باشد که خداوند آنها را از میان عالمیان- گذشتگان و آیندگان-هدایت کرده است. مگر خداوند درمورد این که چگونه به سوی پروردگارشان هدایت شدند، برای‌تان فتوا نداده است؟ خداوند تعالی می‌فرماید:
{يَبْتَغُونَ إِلَى ربّهم الْوَسِيلَةَ أيّهم أَقْرَبُ وَيَرْجُونَ رَحْمَتَهُ وَيَخَافُونَ عَذَابَهُ إِنَّ عَذَابَ ربّك كَانَ مَحْذُورًا} صدق الله العظيم [الإسراء:57]
{ وسیله را می‌جویند تا کدام نزدیک‌تر به او باشند و به رحمت او امیدوارند؛ و از عذاب او می‌ترسند؛ چرا که عذاب پروردگارت، همواره در خور پرهیز و وحشت است}
سزاوار شما نیست خداوند را انفاق کنید سبحانه و تعالی علواً کبیراً.
شاید جناب شیخ عبدالعزیز آل شیخ رییس هیئت علمای بزرگ بخواهد سخن
مرا قطع کرده و بگوید:" ناصر محمد یمانی از خدا بترس در بیانت حرف بزرگی زده‌ای.چگونه می‌گویی:" سزاوار مسلمانان نیست که خدا را انفاق کنند" چگونه مسلمانان را متهم می‌کنی که پروردگارشان را انفاق کرده‌اند. سبحانه و تعالی علواً کبیراً؟" امام مهدی ناصر محمد یمانی در پاسخ می‌گوید: مگر شما بالاترین درجه حب و قرب خدا را به محمد رسول الله صلی الله علیه و آله و سلم واگذار نکردید؟ جواب تمام علمای مسلمین روشن است. همگی یک صدا می‌گویند:" چه کسی بیش از محمد عبد و رسول خدا اولی‌تر است تا به بالاترین درجه حب و قرب الهی نایل گردد؟" امام مهدی ناصرمحمد یمانی در جواب می‌گوید: شما بندگان که هستید؟ دوباره از آنها سؤال می‌کنم: شما بندگان چه کسی هستید؟ اگر راست می‌گویید جواب مرا بدهید جواب‌تان معلوم است. خواهید گفت:" ما بندگان خداوندیم". امام هدایت‌‌گر به سوی خدا- امام مهدی- در پاسخ می‌گوید: پس برای قربت به چه کسی از تلاش و رقابت با دیگر بندگان برای رسیدن به رب المعبود دست کشیدید؟ آیا نمی‌بینید بندگانی که خداوند آنان را هدایت فرموده؛ کسی را برای نزدیکی بیشتر به پروردگار بر دیگری برتری و ترجیح نمی‌دهند و همگی، با تمام بندگان برای محبوب‌تر و مقرب‌تر بودن به درگاه رب المعبود رقابت می‌کنند؟ تصدیق فرموده خداوند تعالی:
{يَبْتَغُونَ إِلَى ربّهم الْوَسِيلَةَ أيّهم أَقْرَبُ وَيَرْجُونَ رَحْمَتَهُ وَيَخَافُونَ عَذَابَهُ إِنَّ عَذَابَ ربّك كَانَ مَحْذُورًا} صدق الله العظيم [الإسراء:57].
{وسیله را می‌جویند تا کدام نزدیک‌تر به او باشند و به رحمت او امیدوارند؛ و از عذاب او می‌ترسند؛ چرا که عذاب پروردگارت، همواره در خور پرهیز و وحشت است}
ولی شما از رقابت با انبیاء در راه قرب پروردگارتان کنار کشیده‌اید چون آنها را از بندگان مکرم و گرامی خدا می‌دانید و خودتان از مکرمین نیستید. به شما می‌گویم بله، شما از بندگان مکرم خدا نیستید مگر این که تقوای الهی پیشه کرده و خدا را آن گونه که شایسته اوست به یگانگی و بدون شریک عبادت نمایید. مکرمترین و گرامی‌ترین مخلوقات با تقواترین آنها هستند؛ بندگانی که خداوند را به یگانگی و بدون این که شریک برایش قایل شوند، عبادت می‌کنند. تصدیق فرموده خداوند تعالی:
{يَا أيّها النّاس إِنَّا خَلَقْنَاكُمْ مِنْ ذَكَرٍ وَأُنثَى وَجَعَلْنَاكُمْ شُعُوبًا وَقَبَائِلَ لِتَعَارَفُوا إِنَّ أَكْرَمَكُمْ عِنْدَ اللَّهِ أَتْقَاكُمْ إِنَّ اللَّهَ عَلِيمٌ خَبِيرٌ} صدق الله العظيم [الحجرات:13].
{ ای مردم! ما شما را از یک مرد و زن آفریدیم و شما را تیره‌ها و قبیله‌ها قرار دادیم تا یکدیگر را بشناسید؛ همانا که گرامی‌ترین شما نزد خداوند با تقواترین شماست؛ خداوند دانا و آگاه است!}
شما را چه می‌شود که به عظمت و بزرگی خدا باور ندارید [اشاره به آیه کریمه سوره نوح:مَّا لَكُمْ لَا تَرْجُونَ لِلَّـهِ وَقَارًا ﴿١٣﴾]؟ شما را چه می‌شود که خداوند را آن گونه که باید نشناخته و او را آن گونه که باید ارج نمی‌نهید؟ ای مردم بعد ازحق چه چیزی جز گمراهی است. وقتی از پروردگار و خداوندتان کوتاه آمدید و پذیرفتید یکی از انبیاء مقرب‌ترین و محبوب‌ترین بنده در نزد خدا باشد؛ با این کار خدا را انفاق کرده‌اید؛ چون از رقابت برای رسیدن به بالاترین درجه حب و قرب خدا کوتاه آمده و آن را به کسی غیراز خودتان وانهادید.
امام مهدی دوباره سؤالی را که در این بیان مطرح کرده بود؛ از شما می‌کند. برای قربت به چه چیزی از رقابت در راه حب پروردگار کوتاه آمدید؟ برای انبیاء و رسولان الهی؟ اگر او را عبادت می‌کنید! آیا بعد از حق چیزی جز گمراهی است؟ خداوند تعالی می‌فرماید:
{فَذَلِكُمُ اللَّهُ ربّكم الحقّ فَمَاذَا بَعْدَ الحقّ إِلاَّ الضَّلالُ فَأَنَّى تُصْرَفُونَ} صدق الله العظيم [يونس:32].
{ آن است خداوند، پروردگار حقّ شما! با این حال، بعد از حق، چه چیزی جز گمراهی وجود دارد؟! پس چرا روی گردان می‌شوید؟!}
ای مردم؛ شما حق دارید هرچه که در دنیا و آخرت هست در راه خدا و به خاطر رقابت در راه حب و قرب الهی انفاق کنید؛ ولی حق ندارید خداوند را انفاق نمایید سبحانه و تعالی علواً کبیرا. او پروردگار شماست و شما بنده‌ی او هستید. به شما امر نموده به شکل عام در راه او جهاد کنید وبه دنبال وسیله‌ای باشید تا محبوب‌ترین و مقرب‌ترین بنده درگاه او گردید. تصدیق فرموده خداوند تعالی:
{يَا أيّها الَّذِينَ آَمَنُوا اتَّقُوا اللَّهَ وَابْتَغُوا إِلَيْهِ الْوَسِيلَةَ وَجَاهِدُوا فِي سَبِيلِهِ لَعَلَّكُمْ تُفْلِحُونَ} صدق الله العظيم [المائدة:35].
{ای کسانی که ایمان آورده‌اید! از خدا بترسید! و وسیله رابرای تقرب به او بجوئید! و در راه او جهاد کنید، باشد که رستگار شوید! (۳۵)}
و از آن جا که خداوند همسر و فرزندی اختیار نکرده است وتمام مخلوقات بنده او هستند؛ پس همگی از حقی برابر در پیشگاه پروردگارشان برخوردارند و تمام بندگان حق دارند برای قربت و حب بیشتر در راه رب المعبود و پروردگارشان رقابت کنند. این منهاج حق هدایت در کتاب خداست. تصدیق فرموده خداوند تعالی:
{يَبْتَغُونَ إِلَى ربّهم الْوَسِيلَةَ أيّهم أَقْرَبُ وَيَرْجُونَ رَحْمَتَهُ وَيَخَافُونَ عَذَابَهُ إِنَّ عَذَابَ ربّك كَانَ مَحْذُورًا} صدق الله العظيم [الإسراء:57].
{وسیله را می‌جویند تا کدام نزدیک‌تر به او باشند و به رحمت او امیدوارند؛ و از عذاب او می‌ترسند؛ چرا که عذاب پروردگارت، همواره در خور پرهیز و وحشت است}
من مهدی منتظرتبری خود از انصاری را اعلان می‌کنم که مرا مورد تعظیم و تکریم قرار داده و معتقدند حق ندارند با ناصرمحمد یمانی رقابت کنند و شیطان آنها را وسوسه می‌کند که چگونه حق دارید با خلیفه خدا امام مهدی منتظر که خداوند او را امام انبیاء قرار داده است رقابت کنید؛ مگر خداوند او را امام مسیح عیسی بن مریم نکرده است؟ سپس شیطان آنها را اقناع می‌کند که در راه حب و قرب الهی با مهدی منتظر ناصرمحمد یمانی رقابت نکنند و سپس انصار شیطان به شرک به خداوند واحد قهار برمی‌گردند و دراین صورت جز خداوند ولیّ و نصیری نخواهند داشت. ای بندگان خدا؛ آیا معنای این فرموده خداوند تعالی را می‌فهمید:
{وَيَوْمَ يَحْشُرُهُمْ وَمَا يَعْبُدُونَ مِنْ دُونِ اللَّهِ فَيَقُولُ أَأَنْتُمْ أَضْلَلْتُمْ عِبَادِي هَؤُلَاءِ أَمْ هُمْ ضلوا السَّبِيلَ (17) قَالُوا سُبْحَانَكَ مَا كَانَ يَنبَغِي لَنَا أَن نَّتَّخِذَ مِن دُونِكَ مِنْ أَوْلِيَاءَ وَلَكِن مَّتَّعْتَهُمْ وَآبَاءَهُمْ حَتَّى نَسُوا الذِّكْرَ وَكَانُوا قَوْمًا بُورًا (18)} صدق الله العظيم [الفرقان].
{روزی که همه آنان و معبودهایی را که غیر از خدا می‌پرستند جمع می‌کند، آنگاه به آنها می‌گوید: «آیا شما این بندگان مرا گمراه کردید یا خود آنان راه را گم کردند؟!» (۱۷) (در پاسخ) می‌گویند: «منزّهی تو! برای ما شایسته نبود که غیر از تو اولیایی برگزینیم، ولی آنان و پدرانشان را از نعمتها برخوردار نمودی تا اینکه یاد تو را فراموش کردند و تباه و هلاک شدند.» (۱۸) }
همانا که این سؤالی است که پروردگار از انبیا و رسولانش می‌پرسد و به آنان می‌فرماید: آیا شما این بندگان مرا گمراه کردید و رقابت با شما در راه حب و قرب خداوند را برآنان حرام نمودید تا شما را به جای من به ولایت گیرند؟ و تمام انبیاء و رسولان خدا به پروردگارشان چنین پاسخ می‌دهند:
{قَالُوا سُبْحَانَكَ مَا كَانَ يَنبَغِي لَنَا أَن نَّتَّخِذَ مِن دُونِكَ مِنْ أَوْلِيَاءَ وَلَكِن مَّتَّعْتَهُمْ وَآبَاءَهُمْ حَتَّى نَسُوا الذِّكْرَ وَكَانُوا قَوْمًا بُورًا} صدق الله العظيم [الفرقان:18].
می‌گویند: «منزّهی تو! برای ما شایسته نبود که غیر از تو اولیایی برگزینیم، ولی آنان و پدرانشان را از نعمتها برخوردار نمودی تا اینکه یاد تو را فراموش کردند و تباه و هلاک شدند.» (۱۸) }
ای جماعتی که از ذکر خدا رومی‌گردانید؛ ذکری که برای گذشتگان و متأخران است و ما با آن با شما محاجه می‌کنیم، از خدا پروا کنید. بعد از این ذکر به چه چیزی می‌خواهید ایمان بیاورید؟ همانا که خداوند خلیفه خود امام مهدی را برانگیخته تا بندگان را از بندگی بندگان و تعظیم ناحق آنها خارج و آنان را به سوی عبادت رب المعبود هدایت کند؛ خداوندی که پروردگار من و شماست؛ پس خداوند یکتا و بی شریک را عبادت کرده و در راه حب و قرب او رقابت کنید؛ اگر او را می‌پرستید.
ای جماعت انصار پیشگام برگزیده؛ ای تمام امت اسلامی؛ محمد رسول الله در یک رؤیای حق با دیگر به من فرمود:
[قال سمعت الربّ من وراء الحجاب يقسم بمحمدٍ رسول الله وبكافة المرسلين من ربّ العالمين أنه لن يهتدي إلى الحقّ من أعرض عن فتوى الله عن الذين هدى الله من عباده في محكم كتابه في قول الله تعالى: {يَبْتَغُونَ إِلَى ربّهم الْوَسِيلَةَ أيّهم أَقْرَبُ} صدق الله العظيم، فأنذر الذين جعلوا لله انداداً في الحبّ بعذاب الله؛ قد اقترب وهم في غفلةٍ مُعرضون]
[ گفت از پروردگار از ورای حجاب شنیدم که به محمد رسول الله و تمام رسولان پروردگار عالمیان قسم می‌خورد او کسی را که از فتوای حق پروردگاردر آیات محکم کتاب در مورد بندگانی که خداوند آنها را به سوی حق هدایت کرده و در باره آنان می‌فرماید: {يَبْتَغُونَ إِلَى ربّهم الْوَسِيلَةَ أيّهم أَقْرَبُ} صدق الله العظيم رومی‌گردانند؛ هدایت نخواهد کرد. پس به کسانی که در حب نسبت به خدا برایش شریکی قایل می‌شوند هشدار بده که گرفتار عذاب الهی خواهند شد. موعد نزدیک شده و آنها در غفلت هستند و رومی‌گردانند.]
ــــــــــــــــــــــــ
پایان رؤيای حقّ.
هم چنان این فتوا را تکرار می‌کنیم که سزاوار نیست در احکام دین برای رؤیا وزنی قایل شوید؛ ولو این که رؤیا حق باشد باز مربوط به صاحب رؤیاست و احکام شرعی امت براساس آن بنا نمی‌شود و رؤیا برای دعوت کننده حجتی در برابر پیروان نیست. ولی حجت در این رؤیا؛ تصدیقی است که شما در کتاب خداوند قرآن عظیم برایش پیدا می‌کنید؛ آن جا که خداوند تعالی می‌فرماید:
{يَبْتَغُونَ إِلَى ربّهم الْوَسِيلَةَ أيّهم أَقْرَبُ} صدق الله العظيم [الإسراء:57].
{وسیله را می‌جویند تا کدام نزدیک‌تر به او باشند}
ای بندگان خدا؛ تقوای الهی پیشه کنید و از روح خدا-روح الله- مأیوس نشوید؛ ای کسانی که از رحمت خدا ناامید شده‌اید؛ همانا که در کتاب، مأیوس شدن از رحمت خدا، گناهی بسیار بزرگ و ظلمی عظیم در حق خودتان است. ای کسانی که به شفاعت بنده در پیشگاه رب المعبود اعتقاد دارید از خدا بترسید و تقوا کنید. چگونه ممکن است بنده‌ای در پیشگاه خداوندی که بیش از تمام بندگان نسبت به بنده‌هایش رحیم است؛ شفاعت بندگان خدا را بکند؟ خداوند ارحم الراحمین است! این با صفات پروردگار منافات دارد و سزاوار احدی از بندگان نیست که بیش از پروردگار و رب المعبود نسبت به بندگان رحمت داشته باشد. خداوند ارحم الراحمین است و کسی که در انتظار رحمت و شفاعت بنده‌ای مانند خود باشد؛ از رحمت خداوند ارحم الراحمین مأیوس شده است و جز خداوند ولیّ و نصیری نخواهد داشت. تصدیق فرموده خداوند تعالی:
{أَمِ اتَّخَذُوا مِن دُونِ اللَّـهِ شُفَعَاءَ ۚ قُلْ أَوَلَوْ كَانُوا لَا يَمْلِكُونَ شَيْئًا وَلَا يَعْقِلُونَ ﴿٤٣﴾ قُل لِّلَّـهِ الشَّفَاعَةُ جَمِيعًا ۖ لَّهُ مُلْكُ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ ۖ ثُمَّ إِلَيْهِ تُرْجَعُونَ ﴿٤٤﴾ وَإِذَا ذُكِرَ اللَّـهُ وَحْدَهُ اشْمَأَزَّتْ قُلُوبُ الَّذِينَ لَا يُؤْمِنُونَ بِالْآخِرَةِ ۖ وَإِذَا ذُكِرَ الَّذِينَ مِن دُونِهِ إِذَا هُمْ يَسْتَبْشِرُونَ ﴿٤٥﴾ قُلِ اللَّـهُمَّ فَاطِرَ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ عَالِمَ الْغَيْبِ وَالشَّهَادَةِ أَنتَ تَحْكُمُ بَيْنَ عِبَادِكَ فِي مَا كَانُوا فِيهِ يَخْتَلِفُونَ ﴿٤٦﴾ وَلَوْ أَنَّ لِلَّذِينَ ظَلَمُوا مَا فِي الْأَرْضِ جَمِيعًا وَمِثْلَهُ مَعَهُ لَافْتَدَوْا بِهِ مِن سُوءِ الْعَذَابِ يَوْمَ الْقِيَامَةِ ۚ وَبَدَا لَهُم مِّنَ اللَّـهِ مَا لَمْ يَكُونُوا يَحْتَسِبُونَ ﴿٤٧﴾ وَبَدَا لَهُمْ سَيِّئَاتُ مَا كَسَبُوا وَحَاقَ بِهِم مَّا كَانُوا بِهِ يَسْتَهْزِئُونَ ﴿٤٨﴾ فَإِذَا مَسَّ الْإِنسَانَ ضُرٌّ دَعَانَا ثُمَّ إِذَا خَوَّلْنَاهُ نِعْمَةً مِّنَّا قَالَ إِنَّمَا أُوتِيتُهُ عَلَىٰ عِلْمٍ ۚ بَلْ هِيَ فِتْنَةٌ وَلَـٰكِنَّ أَكْثَرَهُمْ لَا يَعْلَمُونَ ﴿٤٩﴾ قَدْ قَالَهَا الَّذِينَ مِن قَبْلِهِمْ فَمَا أَغْنَىٰ عَنْهُم مَّا كَانُوا يَكْسِبُونَ ﴿٥٠﴾ فَأَصَابَهُمْ سَيِّئَاتُ مَا كَسَبُوا ۚ وَالَّذِينَ ظَلَمُوا مِنْ هَـٰؤُلَاءِ سَيُصِيبُهُمْ سَيِّئَاتُ مَا كَسَبُوا وَمَا هُم بِمُعْجِزِينَ ﴿٥١﴾ أَوَلَمْ يَعْلَمُوا أَنَّ اللَّـهَ يَبْسُطُ الرِّزْقَ لِمَن يَشَاءُ وَيَقْدِرُ ۚ إِنَّ فِي ذَٰلِكَ لَآيَاتٍ لِّقَوْمٍ يُؤْمِنُونَ ﴿٥٢﴾ قُلْ يَا عِبَادِيَ الَّذِينَ أَسْرَفُوا عَلَىٰ أَنفُسِهِمْ لَا تَقْنَطُوا مِن رَّحْمَةِ اللَّـهِ ۚ إِنَّ اللَّـهَ يَغْفِرُ الذُّنُوبَ جَمِيعًا ۚ إِنَّهُ هُوَ الْغَفُورُ الرَّحِيمُ ﴿٥٣﴾ وَأَنِيبُوا إِلَىٰ رَبِّكُمْ وَأَسْلِمُوا لَهُ مِن قَبْلِ أَن يَأْتِيَكُمُ الْعَذَابُ ثُمَّ لَا تُنصَرُونَ ﴿٥٤﴾ وَاتَّبِعُوا أَحْسَنَ مَا أُنزِلَ إِلَيْكُم مِّن رَّبِّكُم مِّن قَبْلِ أَن يَأْتِيَكُمُ الْعَذَابُ بَغْتَةً وَأَنتُمْ لَا تَشْعُرُونَ ﴿٥٥﴾ أَن تَقُولَ نَفْسٌ يَا حَسْرَتَىٰ عَلَىٰ مَا فَرَّطتُ فِي جَنبِ اللَّـهِ وَإِن كُنتُ لَمِنَ السَّاخِرِينَ ﴿٥٦﴾ أَوْ تَقُولَ لَوْ أَنَّ اللَّـهَ هَدَانِي لَكُنتُ مِنَ الْمُتَّقِينَ ﴿٥٧﴾ أَوْ تَقُولَ حِينَ تَرَى الْعَذَابَ لَوْ أَنَّ لِي كَرَّةً فَأَكُونَ مِنَ الْمُحْسِنِينَ ﴿٥٨﴾ بَلَىٰ قَدْ جَاءَتْكَ آيَاتِي فَكَذَّبْتَ بِهَا وَاسْتَكْبَرْتَ وَكُنتَ مِنَ الْكَافِرِينَ ﴿٥٩﴾ وَيَوْمَ الْقِيَامَةِ تَرَى الَّذِينَ كَذَبُوا عَلَى اللَّـهِ وُجُوهُهُم مُّسْوَدَّةٌ ۚ أَلَيْسَ فِي جَهَنَّمَ مَثْوًى لِّلْمُتَكَبِّرِينَ ﴿٦٠﴾ وَيُنَجِّي اللَّـهُ الَّذِينَ اتَّقَوْا بِمَفَازَتِهِمْ لَا يَمَسُّهُمُ السُّوءُ وَلَا هُمْ يَحْزَنُونَ ﴿٦١﴾ اللَّـهُ خَالِقُ كُلِّ شَيْءٍ ۖ وَهُوَ عَلَىٰ كُلِّ شَيْءٍ وَكِيلٌ ﴿٦٢﴾ لَّهُ مَقَالِيدُ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ ۗ وَالَّذِينَ كَفَرُوا بِآيَاتِ اللَّـهِ أُولَـٰئِكَ هُمُ الْخَاسِرُونَ ﴿٦٣﴾ قُلْ أَفَغَيْرَ اللَّـهِ تَأْمُرُونِّي أَعْبُدُ أَيُّهَا الْجَاهِلُونَ ﴿٦٤﴾ وَلَقَدْ أُوحِيَ إِلَيْكَ وَإِلَى الَّذِينَ مِن قَبْلِكَ لَئِنْ أَشْرَكْتَ لَيَحْبَطَنَّ عَمَلُكَ وَلَتَكُونَنَّ مِنَ الْخَاسِرِينَ ﴿٦٥﴾ بَلِ اللَّـهَ فَاعْبُدْ وَكُن مِّنَ الشَّاكِرِينَ ﴿٦٦﴾ وَمَا قَدَرُوا اللَّـهَ حَقَّ قَدْرِهِ وَالْأَرْضُ جَمِيعًا قَبْضَتُهُ يَوْمَ الْقِيَامَةِ وَالسَّمَاوَاتُ مَطْوِيَّاتٌ بِيَمِينِهِ ۚ سُبْحَانَهُ وَتَعَالَىٰ عَمَّا يُشْرِكُونَ ﴿٦٧﴾ وَنُفِخَ فِي الصُّورِ فَصَعِقَ مَن فِي السَّمَاوَاتِ وَمَن فِي الْأَرْضِ إِلَّا مَن شَاءَ اللَّـهُ ۖ ثُمَّ نُفِخَ فِيهِ أُخْرَىٰ فَإِذَا هُمْ قِيَامٌ يَنظُرُونَ ﴿٦٨﴾ وَأَشْرَقَتِ الْأَرْضُ بِنُورِ رَبِّهَا وَوُضِعَ الْكِتَابُ وَجِيءَ بِالنَّبِيِّينَ وَالشُّهَدَاءِ وَقُضِيَ بَيْنَهُم بِالْحَقِّ وَهُمْ لَا يُظْلَمُونَ ﴿٦٩﴾ وَوُفِّيَتْ كُلُّ نَفْسٍ مَّا عَمِلَتْ وَهُوَ أَعْلَمُ بِمَا يَفْعَلُونَ ﴿٧٠﴾ وَسِيقَ الَّذِينَ كَفَرُوا إِلَىٰ جَهَنَّمَ زُمَرًا ۖ حَتَّىٰ إِذَا جَاءُوهَا فُتِحَتْ أَبْوَابُهَا وَقَالَ لَهُمْ خَزَنَتُهَا أَلَمْ يَأْتِكُمْ رُسُلٌ مِّنكُمْ يَتْلُونَ عَلَيْكُمْ آيَاتِ رَبِّكُمْ وَيُنذِرُونَكُمْ لِقَاءَ يَوْمِكُمْ هَـٰذَا ۚ قَالُوا بَلَىٰ وَلَـٰكِنْ حَقَّتْ كَلِمَةُ الْعَذَابِ عَلَى الْكَافِرِينَ ﴿٧١﴾ قِيلَ ادْخُلُوا أَبْوَابَ جَهَنَّمَ خَالِدِينَ فِيهَا ۖ فَبِئْسَ مَثْوَى الْمُتَكَبِّرِينَ ﴿٧٢﴾ وَسِيقَ الَّذِينَ اتَّقَوْا رَبَّهُمْ إِلَى الْجَنَّةِ زُمَرًا ۖ حَتَّىٰ إِذَا جَاءُوهَا وَفُتِحَتْ أَبْوَابُهَا وَقَالَ لَهُمْ خَزَنَتُهَا سَلَامٌ عَلَيْكُمْ طِبْتُمْ فَادْخُلُوهَا خَالِدِينَ ﴿٧٣﴾ وَقَالُوا الْحَمْدُ لِلَّـهِ الَّذِي صَدَقَنَا وَعْدَهُ وَأَوْرَثَنَا الْأَرْضَ نَتَبَوَّأُ مِنَ الْجَنَّةِ حَيْثُ نَشَاءُ ۖ فَنِعْمَ أَجْرُ الْعَامِلِينَ ﴿٧٤﴾ وَتَرَى الْمَلَائِكَةَ حَافِّينَ مِنْ حَوْلِ الْعَرْشِ يُسَبِّحُونَ بِحَمْدِ رَبِّهِمْ ۖ وَقُضِيَ بَيْنَهُم بِالْحَقِّ وَقِيلَ الْحَمْدُ لِلَّـهِ رَبِّ الْعَالَمِينَ ﴿٧٥﴾ صدق الله العظيم [الزمر]
{آیا آنان غیر از خدا شفیعانی گرفته‌اند؟! به آنان بگو: «آیا (از آنها شفاعت می‌طلبید) هر چند مالک چیزی نباشند و -راز شفاعت را- نمی دانند (۴۳) بگو: «تمام شفاعت از آن خداست؛ حاکمیّت آسمانها و زمین از آن اوست و سپس همه شما را به سوی او بازمی‌گردانند!» (۴۴) هنگامی که خداوند به یگانگی یاد می‌شود، دلهای کسانی که به آخرت ایمان ندارند مشمئزّ (و متنفّر) می‌گردد؛ امّا هنگامی که از معبودهای دیگر یاد می‌شود، آنان خوشحال می‌شوند. (۴۵) بگو: «خداوندا! ای آفریننده آسمانها و زمین، و آگاه از اسرار نهان و آشکار، تو در میان بندگانت در آنچه اختلاف داشتند داوری خواهی کرد!» (۴۶) اگر ستمکاران تمام آنچه را روی زمین است مالک باشند و همانند آن بر آن افزوده شود، حاضرند همه را فدا کنند تا از عذاب شدید روز قیامت رهایی یابند؛ و از سوی خدا برای آنها اموری ظاهر می‌شود که هرگز گمان نمی‌کردند! (۴۷)در آن روز اعمال بدی را که انجام داده‌اند برای آنها آشکار می‌شود، و آنچه را استهزا می‌کردند بر آنها واقع می‌گردد. (۴۸) هنگامی که انسان را زیانی رسد، ما را می‌خواند؛ سپس هنگامی که از جانب خود به او نعمتی دهیم، می‌گوید: «این نعمت را بخاطر کاردانی خودم به من داده‌اند»؛ ولی این وسیله آزمایش (آنها) است، امّا بیشترشان نمی‌دانند. (۴۹) این سخن را کسانی که قبل از آنها بودند نیز گفتند، ولی آنچه را به دست می‌آوردند برای آنها سودی نداشت! (۵۰) سپس بدیهای اعمالشان به آنها رسید؛ و ظالمان این گروه نیز بزودی گرفتار بدیهای اعمالی که انجام داده‌اند خواهند شد، و هرگز نمی‌توانند از چنگال عذاب الهی بگریزند. (۵۱) آیا آنها ندانستند که خداوند روزی را برای هر کس بخواهد گسترده یا تنگ می‌سازد؟! در این، آیات و نشانه‌هایی است برای گروهی که ایمان می‌آورند. (۵۲) بگو: «ای بندگان من که بر خود اسراف و ستم کرده‌اید! از رحمت خداوند نومید نشوید که خدا همه گناهان را می‌آمرزد، زیرا او بسیار آمرزنده و مهربان است. (۵۳) و به درگاه پروردگارتان بازگردید و در برابر او تسلیم شوید، پیش از آنکه عذاب به سراغ شما آید، سپس از سوی هیچ کس یاری نشوید! (۵۴) و از بهترین دستورهائی که از سوی پروردگارتان بر شما نازل شده پیروی کنید پیش از آنکه عذاب (الهی) ناگهان به سراغ شما آید در حالی که از آن خبر ندارید!» (۵۵) مبادا کسی روز قیامت بگوید: «افسوس بر من از کوتاهیهایی که در اطاعت فرمان خدا کردم و از مسخره‌کنندگان بودم!» (۵۶)یا بگوید: «اگر خداوند مرا هدایت می‌کرد، از پرهیزگاران بودم!» (۵۷) یا هنگامی که عذاب را می‌بیند بگوید: «ای کاش بار دیگر بازمی‌گشتم و از نیکوکاران بودم!» (۵۸) آری، آیات من به سراغ تو آمد، امّا آن را تکذیب کردی و تکبّر نمودی و از کافران بودی! (۵۹) و روز قیامت کسانی را که بر خدا دروغ بستند می‌بینی که صورتهایشان سیاه است؛ آیا در جهنّم جایگاهی برای متکبّران نیست؟! (۶۰) و خداوند کسانی را که تقوا پیشه کردند با رستگاری رهایی می‌بخشد؛ هیچ بدی به آنان نمی‌رسد و هرگز غمگین نخواهند شد. (۶۱) خداوند آفریدگار همه چیز است و حافظ و ناظر بر همه اشیا است. (۶۲) کلیدهای آسمانها و زمین از آن اوست؛ و کسانی که به آیات خداوند کافر شدند زیانکارانند. (۶۳) بگو: «آیا به من دستور می‌دهید که غیر خدا را بپرستم ای جاهلان؟!» (۶۴) به تو و همه پیامبران پیشین وحی شده که اگر مشرک شوی، تمام اعمالت تباه می‌شود و از زیانکاران خواهی بود! (۶۵) بلکه تنها خداوند را عبادت کن و از شکرگزاران باش! (۶۶) آنها خدا را آن گونه که شایسته است نشناختند، در حالی که تمام زمین در روز قیامت در قبضه اوست و آسمانها پیچیده در دست او؛ خداوند منزّه و بلندمقام است از شریکیهایی که برای او می‌پندارند (۶۷) و در «صور»ـکالبدها- دمیده می‌شود، پس همه کسانی که در آسمانها و زمینند می‌میرند، مگر کسانی که خدا بخواهد؛ سپس بار دیگر در «صور» -کالبدها-دمیده می‌شود، ناگهان همگی به پا می‌خیزند و در انتظار هستند. (۶۸) و زمین به نور پروردگارش روشن می‌شود، و نامه‌های اعمال را پیش می‌نهند و پیامبران و گواهان را حاضر می‌سازند، و میان آنها به حق داوری می‌شود و به آنان ستم نخواهد شد! (۶۹) و به هر کس آنچه انجام داده است بی‌کم و کاست داده می‌شود؛ و او نسبت به آنچه انجام می‌دادند از همه آگاهتر است. (۷۰) و کسانی که کافر شدند گروه گروه به سوی جهنّم رانده می‌شوند؛ وقتی به دوزخ می‌رسند، درهای آن گشوده می‌شود و نگهبانان دوزخ به آنها می‌گویند: «آیا رسولانی از میان شما به سویتان نیامدند که آیات پروردگارتان را برای شما بخوانند و از ملاقات این روز شما را بر حذر دارند؟!» می‌گویند: «آری، ولی فرمان عذاب الهی بر کافران مسلّم شده است. (۷۱) به آنان گفته می‌شود: «از درهای جهنّم وارد شوید، جاودانه در آن بمانید؛ چه بد جایگاهی است جایگاه متکبّران!» (۷۲) و کسانی که تقوای الهی پیشه کردند گروه گروه به سوی بهشت برده می‌شوند؛ هنگامی که به آن می‌رسند درهای بهشت گشوده می‌شود و نگهبانان به آنان می‌گویند: «سلام بر شما! گوارایتان باد این نعمتها! داخل بهشت شوید و جاودانه بمانید!» (۷۳) آنها می‌گویند: «حمد و ستایش مخصوص خداوندی است که به وعده خویش درباره ما وفا کرد و زمین را میراث ما قرار داد که هر جا را بخواهیم منزلگاه خود قرار دهیم؛ چه نیکوست پاداش عمل کنندگان!» (۷۴) فرشتگان را می‌بینی که بر گرد عرش خدا حلقه زده‌اند و با ستایش پروردگارشان تسبیح می‌گویند؛ و در میان بندگان بحق داوری می‌شود؛ و گفته خواهد شد: «حمد مخصوص خدا پروردگار جهانیان است!» (۷۵) }
جناب شیخ ابوسیدالانصاری! ای کسی که قصد داری مسلمانان را از دعوت امام مهدی ناصرمحمد یمانی نجات دهی؛ می‌خواهی آنها را نجات دهی تا چه چیزی را عبادت کنند؟ بعد از حق چی چیزی جز گمراهی است! همانا که امام مهدی ناصر محمد یمانی مردم را به سوی عبادت خداوند یکتا و بی‌شریک دعوت می‌کند؛ لذا بدترین علما زیر سقف آسمان کسانی هستند که مردم را از دعوت امام مهدی ناصر محمد یمانی بازمی‌دارند، مگر کسانی که پروردگارم به آنان رحم کند. ما هم چنان نسبت به ابوسید الانصاری خوش‌بین هستیم و براوست که اگر به خداوند وروزآخرت ایمان دارد و ناصر محمد یمانی را در گمراهی آشکار می‌بیند؛ برای دفاع از حریم دین؛ به پایگاه امام مهدی ناصر محمد یمانی بیاید. هیهات هیهات؛ به پروردگار آسمانها و زمین قسم، خواهی دید با آیات محکم و ام الکتاب؛ بر شما غلبه کرده و مهیمن خواهم شد؛ باز هم آیاتی را برای کسانی تکرار می‌کنم که به خدا ایمان نمیآورند مگر آلوده به شرک. از جمله فرموده خداوند تعالی:
{وَأَنذِرْ بِهِ الَّذِينَ يَخَافُونَ أَن يُحْشَرُواْ إِلَى ربّهم لَيْسَ لَهُم مِّن دُونِهِ وَلِيٌّ وَلاَ شَفِيعٌ لَّعَلَّهُمْ يَتَّقُونَ} صدق الله العظيم [الأنعام:51].
{ و به وسیله آن (قرآن)، کسانی را که از روز حشر و رستاخیز می‌ترسند، بیم ده! (روزی که در آن،) یاور و سرپرست و شفاعت‌کننده‌ای جز او [= خدا] ندارند؛ شاید پرهیزگاری پیشه کنند!}
{يَا أيّها الَّذِينَ آمَنُواْ أَنفِقُواْ مِمَّا رَزَقْنَاكُم مِّن قَبْلِ أَن يَأْتِيَ يَوْمٌ لاَّ بَيْعٌ فِيهِ وَلاَ خُلَّةٌ وَلاَ شَفَاعَةٌ وَالْكَافِرُونَ هُمُ الظَّالِمُونَ (254)} صدق الله العظيم [البقرة].
{ای کسانی که ایمان آورده‌اید! از آنچه به شما روزی داده‌ایم، انفاق کنید! پیش از آنکه روزی فرا رسد که در آن، نه خرید و فروش است ، و نه دوستی و نه شفاعت؛و کافران(به این سخن) خود ستمگرند}
{هَلْ يَنظُرُونَ إِلاَّ تَأْوِيلَهُ يَوْمَ يَأْتِي تَأْوِيلُهُ يَقُولُ الَّذِينَ نَسُوهُ مِن قَبْلُ قَدْ جَاءتْ رُسُلُ ربّنا بالحقّ فَهَل لَّنَا مِن شُفَعَاء فَيَشْفَعُواْ لَنَا أَوْ نُردّ فَنَعْمَلَ غَيْرَ الَّذِي كُنَّا نَعْمَلُ قَدْ خَسِرُواْ أَنفُسَهُمْ وَضَلَّ عَنْهُم مَّا كَانُواْ يَفْتَرُونَ} صدق الله العظيم [الأعراف:53].
{ آیا آنها انتظار دارند سرانجامِ تهدیدهاى الهى را مشاهده کنند؟ آن روز که این امر صورت گیرد، آنها که آن را قبلاً فراموش کرده بودند، مى‌گویند: «فرستادگان پروردگار ما به حق آمدند، آیا شفیعانى براى ما وجود دارند که ما را شفاعت کنند؟ یا بازگردیم و اعمالى غیر از آنچه انجام دادیم، انجام دهیم؟!» [ولى] آنها وجود خود را از دست دادند و افتراهایی را که به دروغ ساخته بودند، همگى از نظرشان گم مى‌شوند}
به فرموده خداوند تعالی بنگر:
{قَدْ خَسِرُواْ أَنفُسَهُمْ وَضَلَّ عَنْهُم مَّا كَانُواْ يَفْتَرُونَ } صدق الله العظيم،
{و افتراهایی را که به دروغ ساخته بودند، همگى از نظرشان گم مى‌شوند}
یعنی آن افتراهایی که در حیات دنیوی درمورد شفاعت بنده در پیشگاه رب المعبود- که خداوند درباره آن در آیات محکم کتابش هیچ برهانی برایش نازل نفرموده است- می‌زدند وآن شفیعان از نظرشان گم می‌شوند و برای همین روزی که مردم در پیشگاه پروردگار عالمیان می‌ایستند؛ اثری از آنان نمی‌یابند. خداوند تعالی می‌فرماید:
{وَيَعْبُدُونَ مِن دُونِ اللّهِ مَا لاَ يَضُرُّهُمْ وَلاَ يَنفَعُهُمْ وَيَقُولُونَ هَـؤُلاء شُفَعَاؤُنَا عِندَ اللّهِ قُلْ أَتُنَبِّئُونَ اللّهَ بِمَا لاَ يَعْلَمُ فِي السَّمَاوَاتِ وَلاَ فِي الأَرْضِ سُبْحَانَهُ وَتَعَالَى عَمَّا يُشْرِكُونَ (18)} صدق الله العظيم [يونس].
{ و به جاى خدا چیزهایى را مى‌پرستند که نه به آنان ضرر مى‌رساند و نه سودشان مى‌دهد. و مى‌گویند: «اینها شفیعان ما نزد خدایند.» بگو: «آیا خدا را به چیزى خبر مى‌دهید که او خبرى از آنها در آسمانها و زمین ندارد؟» منزّه و والاتر است از شریکانى که برایش قرار مى‌دهند.}
ای جماعت مشرکین! به فرموده خداوند تعالی بنگرید:
{وَيَقُولُونَ هَـؤُلاء شُفَعَاؤُنَا عِندَ اللّهِ قُلْ أَتُنَبِّئُونَ اللّهَ بِمَا لاَ يَعْلَمُ فِي السَّمَاوَاتِ وَلاَ فِي الأَرْضِ سُبْحَانَهُ وَتَعَالَى عَمَّا يُشْرِكُونَ(18)} صدق الله العظيم،
{و مى‌گویند: «اینها شفیعان ما نزد خدایند.» بگو: «آیا خدا را به چیزى خبر مى‌دهید که او خبرى از آنها در آسمانها و زمین ندارد؟» منزّه و والاتر است از شریکانى که برایش قرار مى‌دهند.}
چون خداوند می‌داند هیچ بنده‌ای جرأت نمی‌کند در روز قیامت در پیشگاه رب المعبود شفاعت کند و خداوند تعالی می‌فرماید:
{ثُمَّ مَا أَدْرَ‌اكَ مَا يَوْمُ الدِّينِ ﴿١٨﴾ يَوْمَ لَا تَمْلِكُ نَفْسٌ لِّنَفْسٍ شَيْئًا وَالْأَمْرُ يَوْمَئِذٍ لِّلَّـهِ ﴿١٩﴾} صدق الله العظيم [الإنفطار].
{ باز، چه می‌دانى که روز جزا چه روزى است؟ (۱۸) روزى که هیچ کس براى دیگرى هیچ اختیارى ندارد و در آن روز، فرمان، فرمان خداست. (۱۹)}
و خداوند تعالی می‌فرماید:
{وَاتَّقُوا يَوْمًا لَا تَجْزِي نَفْسٌ عَنْ نَفْسٍ شَيْئًا وَلَا يُقْبَلُ مِنْهَا شَفَاعَةٌ وَلَا يُؤْخَذُ مِنْهَا عَدْلٌ} صدق الله العظيم [البقرة:48].
{ از آن روز بترسید که کسی مجازات دیگری را نمی‌پذیرد و نه از او شفاعت پذیرفته می‌شود؛ و نه غرامت از او قبول خواهد شد}
و خداوند تعالی می‌فرماید:
{يَا أيّها النّاس اتَّقُوا ربّكم وَاخْشَوْا يَوْماً لَّا يَجْزِي وَالِدٌ عَن وَلَدِهِ وَلَا مَوْلُودٌ هُوَ جَازٍ عَن وَالِدِهِ شَيْئاً} صدق الله العظيم [لقمان:33].
{ اى مردم! از پروردگارتان پروا کنید و بترسید از روزى که هیچ پدرى به کار فرزندش نمى‌آید و هیچ فرزندى به کار پدرش نخواهد آمد.}
و خداوند تعالی می‌فرماید:
{قُلْ لِلَّهِ الشَّفَاعَةُ جَمِيعًا لَهُ مُلْكُ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ ثمّ إِلَيْهِ تُرْجَعُونَ (44)} صدق الله العظيم [الزمر].
{ بگو: شفاعت تماما از آنِ خداست. براى اوست ملک آسمانها و زمین. سپس به سوى او بازگردانده مى‌شوید}
و خداوند تعالی می‌فرماید:
{وَلَا تَنْفَعُ الشَّفَاعَةُ عِنْدَهُ إِلَّا لِمَنْ أَذِنَ لَهُ حَتَّى إِذَا فُزِّعَ عَنْ قُلُوبِهِمْ قَالُوا مَاذَا قَالَ ربّكم قَالُوا الحقّ وَهُوَ الْعَلِيُّ الْكَبِيرُ} صدق الله العلي العظيم [سبأ:23].
{نزد او هیچ شفاعتی نیست مگر به کسی که او اجازه دهد-تا سخن بگوید-، تا زمانی که اضطراب از دلهای آنان زایل گردد می‌گویند: «پروردگارتان چه دستوری داده؟» می‌گویند: «حقّ را ؛ و اوست بلند مقام و بزرگ مرتبه!»}
و خداوند به او اجازه شفاعت نمی‌دهد سبحان الله؛ بلکه به این بنده اجازه داده می‌شود سخن بگوید و قول صواب در مورد تحقق نعیم اعظم است. تصدیق فرموده خداوند تعالی:
{لَّا يَسْمَعُونَ فِيهَا لَغْوًا وَلَا كِذَّابًا ﴿٣٥﴾ جَزَاءً مِّن رَّ‌بِّكَ عَطَاءً حِسَابًا ﴿٣٦﴾ رَّ‌بِّ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ وَمَا بَيْنَهُمَا الرَّ‌حْمَـٰنِ لَا يَمْلِكُونَ مِنْهُ خِطَابًا ﴿٣٧﴾ يَوْمَ يَقُومُ الرُّ‌وحُ وَالْمَلَائِكَةُ صَفًّا لَّا يَتَكَلَّمُونَ إِلَّا مَنْ أَذِنَ لَهُ الرَّ‌حْمَـٰنُ وَقَالَ صَوَابًا ﴿٣٨﴾}
صدق الله العظيم [النبأ].
{ در آنجا نه سخن پوچ و بیهوده‌ای می‌شنوند، و نه دروغی (۳۵) این پاداش پروردگار تو است و عطیّه‌ی بسنده‌ای (۳۶) پروردگارآسمان‌ها و زمین و همه‌ی چیزهائی که در میان آنها قرار دارد. پروردگار رحمان هیچ کس اجازه گفتن و سخن با او را ندارد. (۳۷)روزی که «روح» و «ملائکه» در یک صف می‌ایستند و هیچ یک سخن نمی گوید ، جز کسی که خداوند به او اذن دهد و سخن صواب بگوید (۳۸)}
و سخن صواب این است: بنده‌ای از بندگان؛ پروردگارش را مورد خطاب قرار داده ونعیم اعظم را از او طلب می‌کند؛ نعیمی که از بهشت خداوند بزرگتر است. نعیم اعظم یعنی راضی بودن خداوند در نفسش و نداشتن تحسر و تحزن است؛ چگونه خداوند در نفسش راضی می‌شود؟ این که بندگانش مشمول رحمتش گردند و سپس شفاعت از نزد خداوند ارحم الراحمین می‌آید و مآیوسان از این امر شگفت زده می‌شوند و می‌گویند:
{مَاذَا قَالَ ربّكم}؟
{ «پروردگارتان چه دستوری داده؟»} و متقیان به آنان پاسخ می‌دهند:
{قَالُوا الحقّ وَهُوَ الْعَلِيُّ الْكَبِيرُ} صدق الله العلي العظيم.
{می‌گویند: «حقّ را ؛ و اوست بلند مقام و بزرگ مرتبه!»}
یعنی: شفاعت از نزد خدا می‌آید و رحمتش در برابر غضبش از بندگانش شفاعت می‌کند. تصدیق فرموده خداوند تعالی:
{وَلَا تَنْفَعُ الشَّفَاعَةُ عِنْدَهُ إِلَّا لِمَنْ أَذِنَ لَهُ حَتَّى إِذَا فُزِّعَ عَنْ قُلُوبِهِمْ قَالُوا مَاذَا قَالَ ربّكم قَالُوا الحقّ وَهُوَ الْعَلِيُّ الْكَبِيرُ} صدق الله العلي العظيم [سبأ:23].
{نزد او هیچ شفاعتی نیست مگر به کسی که او اجازه دهد-تا سخن بگوید-، تا زمانی که اضطراب از دلهای آنان زایل گردد می‌گویند: «پروردگارتان چه دستوری داده؟» می‌گویند: «حقّ را ؛ و اوست بلند مقام و بزرگ مرتبه!»}
آن گونه که شما گمان می‌کنید، شفاعت این نیست که آن بنده از پروردگارش طلب شفاعت کند؛ خداوند تعالی از آن چه که با او شریک می‌گیرند پاک و بسیاروالاتر و برتر از این نسبت‌هاست! همانا که خداوند به او اجازه می‌دهد با پروردگارش سخن گوید؛ چون سخن صواب را خواهد گفت و درباره تحقق نعیم اعظم با پروردگارش سخن می‌گوید و پروردگار در نفسش راضی می‌شود.
برای همین خداوند تعالی می‌فرماید:
{إِلَّا مِن بَعْدِ أَن يَأْذَنَ اللَّهُ لِمَن يَشَاء وَيَرْضَى} صدق الله العظيم [النجم:26].
{مگر پس از آنکه خدا به کسی که بخواهد اجازه دهد وراضی شود}
و اما فرموده خداوند تعالی:
{إِلَّا مِن بَعْدِ أَن يَأْذَنَ اللَّهُ لِمَن يَشَاء} صدق الله العظيم [النجم:26].
{مگر پس از آنکه خدا به کسی که بخواهد اجازه دهد وراضی شود}
یعنی کسی که خداوند می‌خواهد به او اجازه سخن گفتن با پروردگارش را بدهد؛ و اما فرموده خداوند تعالی:
{ وَيَرْضَى }،
این تحقق رضوان در نفس خداوند است. ولی هیهات هیهات که بسیاری از آنان بعد از مرگ‌شان طعم تلخ کار خود را چشیدند[اشاره به آیه کریمه سوره الحشر: كَمَثَلِ الَّذِينَ مِن قَبْلِهِمْ قَرِيبًا ۖ ذَاقُوا وَبَالَ أَمْرِهِمْ وَلَهُمْ عَذَابٌ أَلِيمٌ ﴿١٥﴾] و خداوند آنها را شب و روز در آتش عذاب کرده است ولی اکثر شما نمی‌دانید.
جناب شیخ ابوسید الانصاری؛ می‌بینم یکی از انصارم فتوا می‌دهد که از امام مهدی ناصر محمد یمانی دعوت کرده‌ای برای گفتگو به پایگاهت بیاید؛ امام مهدی اصر محمد درپاسخت می‌گوید: چطور از من می‌خواهی به دعوت به گفتگو در پایگاهت لبیک گویم در حالی که وقتی نتوانستی حتی در برابریک مورد از مطالب بیانی که به پایگاهت فرستاده شده بودحجت بیاوری؛ آن را حذف کردی!؟آیا از کسانی هستی که خداوند تعالی درمورد آنان می‌فرماید:
{وَإِنْ يَرَوْا سَبِيلَ الرُّشْدِ لا يَتَّخِذُوهُ سَبِيلاً وَإِنْ يَرَوْا سَبِيلَ الغَيِّ يَتَّخِذُوهُ سَبِيلاً} صدق الله العظيم [الأعراف:146].
{و اگر راه هدایت را ببینند، آن را راه خود انتخاب نمى‌کنند. و اگر طریق گمراهى را ببینند، راه خود انتخاب می‌کنند.}
در حالی که واجب بود بیان را در پایگاهت بگذاری و با حجت مبرهن و قاطع به آن پاسخ دهی؛ اگراز راست گویان بودی.
به خداوندی که خدایی جز او نیست قسم نمی‌توانی حتی در یک نکته‌ی واحد از قرآن عظیم در برابر امام مهدی منتظر ناصر محمد یمانی، حجت اقامه کنی. اما در مورد روایاتی که قصد داری با آنها قرآن عظیم را درهم کوبی؛ بدان هر روایتی از سنت نبوی که بر خلاف محکمات قرآن عظیم باشد، از نزد خدا نیست؛ بلکه توسط شیطان رجیم و برای بازداشتن شما از پیروی ازصراط مستقیمی که در محکمات قرآن عظیم آمده است؛ نقل شده است.
ولی من خداوند واحد قهار وکلیه انصارمکرم و نیک کردار در عصر گفتگو قبل از ظهورو هم چنین تمام بشریت چه مسلمان و چه کافر را به شهادت می‌گیرم که من مهدی منتظر از تمام علمای امت و مفتیان در کلیه کشورها و تمام خطبای منابردعوت می‌کنم تا برای گفتگو بر سر میز جهانی"گفتگو در دوران قبل از ظهور" در پایگاه الإمام المهديّ ناصر محمد اليماني منتديات البشرى الإسلامية حاضر شوند؛ هیهات هیهات چه کسی می‌تواند با قرآن عظیم با من مجادله کند؛ من به اذن خداوند وپروردگارعالمیان بر همگان به حق و به صورت مبین و آشکارغلبه خواهم کرد.
اگر ناصر محمد یمانی را در گمراهی آشکار می‌بینید بشتابید تا از حریم دین دفاع کنید؛ و اگر من- مانند ابوسید که بیان مرا از پایگاهش حذف کرد- بیانات علمای امت را حذف کردم؛ مهدی منتظر نیستم. برای دفاع از حریم دین بشتابید و در کنار جناب شیخ محترم ابوسید الانصاری که قصد دفاع از حریم دین را دارد قرار گیرید.
و می‌گویم جناب شیخ ابوسید الانصاری چه مرد خوبی است و من امام مهدی منتظر به شما انسان کریم خیرمقدم می‌گویم؛ میهمان گرامی میز گفتگوی جهانی در پایگاه الإمام المهديّ ناصر محمد اليماني منتديات البشرى الإسلامية پایگاه آزاد برای تمام علمای امت. ما بیانات علمای بزرگ و جلیل را از پایگاه‌مان حذف نمی‌کنیم. همانا که مدیران میز گفتگو تنها بیاناتی را حذف می‌کنند که برخی نادانان و سفهاء نوشته و تنها کاری که در بیان‌شان کرده‌اند استفاده از کلمات گوناگون درسبّ و شتم بوده و فاقد هرگونه برهان علمی از آیات محکم قران عظیم است. اما درمورد علمای امت؛ مدیران پایگاه امام مهدی ناصر محمد یمانی حق ندارند هیچ یک از بیانات علما را حذف کنند و سزاوار آنان نیست با فرمان مهدی منتظر مخالفت نمایند. شایسته نیست اگر یکی از علما در برابراو حجت اقامه کرد؛ تعصب کور نسبت به امام‌شان ناصر محمد یمانی داشته و به گناه کشیده شوند؛ مدرسه جهانی "پایگاه مهدی منتظر امام مهدی ناصر محمد یمانی" ایشان را به خوبی و به صورت حسنه تربیت کرده است.
طالبان علم از تمام عالم به این پایگاه خوش آمده‌اند؛ برای کسانی که می‌خواهند راه راست را در پیش گیرند ؛تنها یک شرط قائلیم و آن هم این است که براساس قرآن عظیم که ذکر عالمیان است باید حکمیت شود. تصدیق فرموده خداوند تعالی:
{فَأَيْنَ تَذْهَبُونَ (26) إِنْ هُوَ إِلَّا ذِكْرٌ لِّلْعَالَمِينَ (27) لِمَن شَاء مِنكُمْ أَن يَسْتَقِيمَ (28) وَمَا تَشَاؤُونَ إِلَّا أَن يَشَاءَ اللَّهُ ربّ العالمين (29)} صدق الله العظيم [التكوير].
{پس به کجا می‌روید؟! (۲۶) این قرآن چیزی جز تذکّری برای جهانیان نیست، (۲۷) برای کسی از شما که بخواهد راه مستقیم در پیش گیرد! (۲۸) و شما اراده نمی‌کنید مگر اینکه خداوند -پروردگار جهانیان- اراده کند و بخواهد! (۲۹)}
وسلامٌ على المرسلين، والحمدُ لله ربّ العالمين..
کسی که مردم را بر اساس بصیرتی که از نزد خدا آمده-قرآن عظیم- به سوی پروردگار دعوت می‌کند؛ الإمام المهديّ ناصر محمد اليماني.
اقتباس: اضغط للقراءة