1 07-03-2015 03:30 PM

السلام عليكم ورحمة الله وبركاته أحبتي الأنصار السابقين الأخيار.

-1-

الإمام ناصر محمد اليماني
09 - جمادی الأول - 1436 هـ
28 - 02 - 2015 مـ
۹-اسفند-۱۳۹۳ه.ش.
06:43 صباحاً
ـــــــــــــــــ

السلام عليكم ورحمة الله وبركاته أحبتي الأنصار السابقين الأخيار..
ــــــــــــــــــــــــ
الإمام المهدي ناصر محمد اليماني.

اقتباس: اضغط للقراءة

2 07-03-2015 03:41 PM

و بعد از سلام ، كلامی مهم خطاب به مردمك دیدگان امام

-2-
الإمام ناصر محمد اليماني
10 - جمادی الأول - 1436 هـ
01 - 03 - 2015 مـ
۱۰-اسفند-۱۳۹۳ه.ش.
07:11 صباحاً
ـــــــــــــــــ

و بعد از سلام ، كلامی مهم خطاب به مردمك دیدگان امام

و بعد از سلام، می‌گویم: ای جماعت انصار پیشگام و برگزیده در عصر «گفت‌وگو قبل از ظهور» اگر رضوان نفس خداوند بر بندگانش تحقق نیابد و تحسر و حزن در نفس خداوند ارحم الراحمین را پایانی نباشد؛ شما چه خواهید کرد؟ ممکن است یکی از بندگان نعیم اعظم، از مردمانی که محبوب خداوند هستند و محب او [قوم يحبهم الله و يحبونه] بخواهد بگوید: «صبرکن، صبرکن، ای امام عالمیان! آیا این امر به معنای فتوای شما برای عدم تحقق یافتن رضوان نفس خداوند بر بندگان نادم و معذب اوست؟»
امام مهدی ناصر محمد یمانی در پاسخ به تمامی بندگان نعیم اعظم که این سؤال برایشان مطرح شده‌اس،؛ می‌گوید: من قبل از دادن فتوا، سؤالم را تکرار کرده و می‌گویم: اگر بدانید که حزن و تحسر در نفس خداوند ابدی و جاودان بوده و نهایتی برای آن نخواهد بود؛ چه خواهید کرد؟ ممکن است یکی دیگر از انصار سؤال کند: «صبر کن، صبر کن، ای امام عالمیان! سؤالت ما را می‌ترساند. آیا این بدان معنی است که ما باید بعد از آن منتظر فتوای امام مهدی ناصر محمد یمانی باشيم که رضوان نفس «الرحمن الرحیم» نسبت به بندگانی که از کوتاهی‌های خود در نزد پروردگارشان نادم هستند؛ محقق نخواهد شد و خداوند آنها را مورد مغفرت قرار نمی‌دهد و راضی نمی‌شود؟»
امام مهدی ناصر محمد یمانی در پاسخ می‌گوید: ای مرد، من قبل از دادن فتوا، جواب می‌خواهم و برای سومین بار سؤال را مطرح کرده و می‌گویم: اگر رضوان نفس خداوند ارحم الراحمین تحقق نیابد و شما بدانید که خداوند تا ابد و تا بی‌نهایت حزین و متحسر خواهد ماند؛ چه می‌کنید؟ ممکن است یکی از انصار دیگر بگوید: «امام من! آیا اين به منزله فتوای شما مبنی بر عدم تحقق ابدی و سرمدی رضوان در نفس خداوند ارحم الراحمین است؟»
امام مهدی ناصر محمد یمانی در پاسخ به پرسشگران می‌گوید: آیا قبل از دادن فتوا، به حق جواب مرا می‌دهید که چه خواهید کرد؟ ممکن است تمام انصار پیشگام و برگزیده بخواهند بگویند: «ای امام مهدی ناصر محمد یمانی؛ ما چه می‌توانیم بکنیم؟ اگر كه شرط تحقق رضوان نفس خداوند این باشد که خود را به قعر جهنم بیفکنیم؛ برایمان مهم نیست و بی تردید آن را انجام می‌دهیم و از قبل به این امر شهادت داده‌ایم و شما شاهد شهادت‌های ما بوده‌اید».
آن‌گاه امام مهدی ناصر محمد یمانی پاسخ داده و می‌گوید:اگر بدانید حتی این کار نیز فایده‌ای نخواهد داشت و از طرفی به یقین بدانید که رضوان نفس خداوند ارحم الراحمین به هیچ وجه و هیچ وقت محقق نخواهد شد؛ آن‌گاه چه خواهید کرد؟ من جواب قاطع می‌خواهم و نه جواب گزافه ....
پس امام مهدی ناصر محمد یمانی به شما امر می‌کند تا یک ساعت صبر کرده و باقی بیان را قرائت ننمایید و ما بین این قسمت از بیان با ادامه آن جای خالی خواهیم گذاشت. بعد از یک ساعت ویا بیشتر [مسئله‌ای نیست] باقی بیان را بخوانید. اما مهم این است که یک ساعت کامل صبر کنید و این زمان برای خلوت کردن با خود و تفکر برای دادن جواب آخر کافی است تا بعد از آن فتوا داده شود.
وسلامٌ على المرسلين والحمد لله ربّ العالمين..
ــــــــــــــــــ

بسم الله الرحمن الرحيم، والصلاة والسلام على كافة أنبياء الله ورسله من أولهم إلى خاتمهم محمد رسول الله صلى الله عليه وعليهم أجمعين وعلى آلهم الطيبين الطاهرين وعلى كافة المؤمنين في الأولين وفي الآخرين وفي الملأ الأعلى إلى يوم الدين، أمّا بعد..
و می‌گویم: صبر کنيد، صبرکنيد، انگار که چشم‌های شما را می‌بینم که از شدت گریه قرمز شده‌است و حرف تک تک بندگان نعیم اعظم این است که: «پس به نظر می‌رسد بعد از این فاصله؛ امام فتوا خواهند داد که رضوان خداوند به هیچ وجه و تحت هیچ شرایطی محقق نخواهد شد، و اگر امام مهدی چنین فتوایی بدهد، ما فتوای او را تكذيب نمی‌كنيم، ولی خواهیم گفت: پس ای خداوند عالمیان برای چه ما را آفریده‌ای، ما نه به این زندگانی دنیایی نیازی داریم و نه خواهان حیات اخروی و بهشت نعیم و حورالعین هستیم و اگر بخواهی برای راضی کردن ما بهشتی بزرگتر از این نعیم جنت که برایمان آفریده‌ای، خلق کنی [می‌گوییم] نیازی به خلق بهشتی بزرگتر و عظیم‌تر نیست چرا که اگر چنین کنی؛ کاری عبث است و ما راضی نخواهیم شد تا اینکه تو راضی شوی! ای خداوند عالمیان، ای ارحم الراحمین، چگونه جنات نعیم بر ما گوارا باشد درحالی‌که عزیزترین چیز در نزد ما به خاطر بندگان خود متحسر و حزین است؛ بندگان گمراهی که به خاطر کوتاهی‌های خود در پیشگاه پروردگارشان نادم و از رحمت او مأیوس هستند. بندگانی که خداوند در حق آنان ظلم نکرده‌است، بلکه این خودشان بوده‌اند که به خود ظلم کرده‌اند! حزن و حسرت ما به خاطر آنان نیست، بلکه ما برای تحقق نیافتن نعیمی که از جنت نعیم عظیم‌تر است متحسر و حزین هستیم و حیات دنیایی را تنها برای این نیاز داریم که رضوان نفس خداوند را به عنوان هدف دنیا و آخرت خود برگزینیم و اگر این هدف محقق نشود؛ نابود باد حیات دنیا و نابود باد حیات آخرت؛ نابود باد جنات نعیم و نابود باد حورالعین و ولدان مخلدون؛ نابود باد نهرهای عسل مصفا و نهرهای آب گوارا و نابود باد تمام چیزهایی که در عالم وجودند، جز خداوند که قبل از عالم وجود؛ موجود بوده‌است. اگر رضوان نفس خداوند تحقق نمی‌یابد و حزن به صورت جاودانه و ابدی از نفس خداوند نمی‌رود؛ می‌گوییم اگر چنین است؛ ای پروردگار عالمیان پس ما را برای چه آفریده‌ای؟ به عزت و جلالت قسم که بندگان تو؛ قومی که محبوب تو و محب تو هستند؛ به تمام ملکوتت نیز راضی نخواهند شد و ای خداوند ارحم الراحمین اف بر این ملکوت؛ اگر قرار باشد رضوان نفست محقق نشود. هیهات هیهات ؛ به پروردگار آسمان‌ها و زمین و پروردگار آنچه که گذشته و آنچه که خواهد آمد قسم، که جنات نعیم هر چه هست و هر چه که باشد؛ ما به آن راضی نخواهیم گشت تا رضوان نفست محقق گردد ای پروردگار ما و حزنت مرتفع شده و نفست را راضی نمایی و ما تو راعبادت کرده و برای تو سجده می‌کنیم و در این امر تبدیلی نخواهیم داد و راضی نمی‌شویم تا تو راضی گردی.
ای امام مهدی ناصر محمد یمانی گوش کن، برای ما فرقی ندارد که تو فتوا بدهی یا ندهی، ما تبدیلی در این امر نخواهیم داد. ای امام مهدی ناصر محمد یمانی گوش کن، شما زنده باشید یا از دنیا بروید؛ ما تبدیلی در این امر نخواهیم داد. ما از حق آگاه شده‌ایم و بعد از حق آیا چیزي جز گمراهی است؟ ناصر محمد، ما تو را عبادت نمی‌کنیم، ظهور و یا تمکین تو بر زمین را نیز عبادت نمی‌کنیم؛ بلکه خداوندی که پروردگار ما و توست را عبادت می‌نماییم. شما زنده باشی یا نباشی ما بر عهد خود پایداریم . وعده ما پابرجاست و از آن باز نمی‌گردیم.»
سپس امام مهدی ناصرمحمد یمانی به تمام بندگان نعیم اعظم؛ قومی که محبوب خداوند هستند و محب او پاسخ می‌دهد: هیهات، هیهات، به اذن خداوند ناصر محمد یمانی از دنیا نخواهد رفت تا خداوند تمکين و فرمانروایی زمین را به او عنایت نماید و زمین را همان طور که آکنده از ظلم و جور شده است؛ به اذن خداوند از عدل آکنده نماید. اما در مورد فتوای مربوط به محقق شدن نعیم اعظم؛ والله؛ والله والله من می‌دانم شما جرات کرده و با خداوند خود مجادله خواهید کرد و با اطمینان کامل سرهای خود را بالا گرفته و می‌گویید: «ای خدای عالمیان؛ اگر قرار است نعیم عظیم‌تر از جنات نعیمت برای ما محقق نشود، پس ما را برای چه آفریده‌ای؟ پس به عزت و جلالت قسم که اگر نعیم عظیم‌تر از نعیم جنت یعنی رضوان نفس تو تحقق نیابد؛ ای خدای عالمیان ما به حق در برابرت حجت اقامه خواهیم کرد که تو به ما ظلم کرده‌ای. تو خود فرموده‌ای و کلام تو حق است که :
{{ وَلَا يَظْلِمُ رَبُّكَ أَحَدًا}} صدق الله العظيم [الكهف:۴۹].
ولی اگر نعیم اعظم که از نعیم جنت تو بسیار بزرگتر است برای ما محقق نشود و تو راضی نشوی، ما دو گروه بزرگ جن و انس [ثقلان] و هر موجودی که بر روی زمین راه می‌رود و یا هر پرنده‌ای که در آسمان پرواز می‌نماید را به شهادت می‌گیریم و شهادت خداوند کافی است که بندگان نعیم اعظم؛ انصار امام مهدی منتظر در دوران گفت‌وگو قبل از ظهور، قومی که محبوب خداوند هستند و محب او؛ مورد ظلم بسیار بزرگی قرار گرفته‌اند که برابر هیچ ظلم دیگری در عالم وجود نیست؛ اگر که رضوان نفس خداوند ارحم الراحمین محقق نشود و حزن از نفس خداوند نرود و راضی نگردی، ما راضی نمی‌شویم تا تو راضی گردی. ختم کلام، نامه تمام. حتی اگر هر یک از ما را محبوب‌ترین بنده در نزد خود گردانی و بیش از تمام بندگانت به قرب خود رسانده و در نزدیک‌ترین مکان نسبت به عرش خود قرار دهی و او را درعالی‌ترين درجه بهشت نعیم در ملکوتت سکونت دهی ما راضی نخواهیم شد تا تو راضی شوی.. می‌خواهی ما را عذاب کن ؛ می‌خواهی بر ما رحمت آور و وعده تو حق است و تو ارحم الراحمینی».
.......................
پایان بیان.

والله والله والله که حقیقت نعیم اعظم را تنها قلب محبوبان و محبان خداوند [قوم يحبهم الله و يحبونه] درک می‌کند. ای مسلمانان؛ آیا می‌دانید چرا اینان تا خداوند راضی نشود؛ رضایت نخواهند داد؟ چون اینان قومی هستند که محبوب خداوند هستند و محب او؛ چگونه می‌توانند به جنات نعیم رضایت دهند درحالی‌که دانسته‌اند محبوب‌ترین چیز در قلبشان؛ به خاطر بندگان خود متحسر و حزین است؛ بندگانی که از کوتاهی‌های خود در نزد پروردگار نادم‌اند؟ چقدر مقام و قدر آنان در نزد پروردگارشان بالاست! به خداوندی که آسمان را بدون ستون‌هایی که قابل رؤیت باشند، برپا داشته است[اشاره به آیه کریمه سوره الرعد: اللَّـهُ الَّذِي رَ‌فَعَ السَّمَاوَاتِ بِغَيْرِ‌ عَمَدٍ تَرَ‌وْنَهَا ۖ ( ۲)] که اینان از انبیا و شهدا نیستند وانبیا و شهدا به جایگاه آنان و مقام قربشان غبطه می‌خورند اما اکثر مردم نمی‌دانند. با وجود اینکه گناهانی انجام داده‌اند ولی توبه‌کنان به سوی خداوند باز می‌گردند و خداوند توبه آنان را می‌پذیرد که پروردگار توابین و متطهرين را دوست دارد.
وسلامٌ على المرسلين والحمد لله ربّ العالمين..
أخوكم عبد النّعيم الأعظم الإمام المهدي ناصر محمد اليماني.
و خداوند حقیقت امر مرا در نام‌هایم قرار داده است؛ هرکس می‌خواهد بپذیرد و هرکس که می‌خواهد کافر گردد و عاقبت امور به سوی خداوند است و او از نگاه‌های دزدانه و رازهای نهان در سینه‌ها آگاه است.

اقتباس: اضغط للقراءة

اخرین به روز رسانی: 08-07-2023 10:44 AM

3 09-03-2015 07:13 PM

بیان راز استمرار اصرار انصار بر حقیقت نعیم اعظم كه تبديلی در آن نيست ...

- 3 -

الإمام ناصر محمد اليماني
11 - جمادی الأوّل - 1436 هـ
02 - 03 - 2015 مـ

۱۱-اسفند-۱۳۹۳ه.ش.

08:36 صباحاً
ـــــــــــــــــ

بیان راز استمرار اصرار انصار بر حقیقت نعیم اعظم كه تبديلی در آن نيست ...

نوشته اصلی توسط «مخلوق»

وعلیکم السلام و رحمة الله و برکاته

ههههههههههههههههههههههههه بسم الله و بالله والصلاة والسلام على رسول الله،

«مخلوق» [نام یکی از اعضای پایگاه] به خداوند قسم که باعث خنده من شدی؛ انگار که جواب‌های انصار بتعث دهشت تو شده است. حتی اگر منکر حقیقت نعیم اعظم [نعیمی بزرگتر از نعیم جنت خداوند] باشی، باز هم همان‌قدر که مشتاق خواندن نظرات انصار هستم؛ دوست دارم نظر تو را در لابه‌لای پاسخ‌های انصار بخوانم. اما عزیز من، چیزی که از تو انتظار دارم این است که شگفت‌زدگی و تعجب شدیدت را برایمان تشریح کنی. چه بسا بگویی: «آیا اینها دیوانه‌اند؟ چگونه هیچ‌یک به ملکوت جنت راضی نمی‌شوند و حتی اگر محبوب‌ترین و مقرب‌ترین بنده نسبت به عرش گردند و سپس خداوند امر کاف و نون را به آنها بدهد تا به چیزی بگویند باش و موجود شود: «کن فیکون» ، با این وجود علی‌رغم رضایت خداوند از آنان، هیچ‌یک حتی به این هم نیز راضی نشوند؛ این چیز عجیبی است!!» انگار که این زبان حال «مخلوق» است که چنین می‌گوید و اگر از بندگان نعیم اعظم نباشد؛ حتماً چنین خواهد گفت...
ولی میهمان عزیز من «مخلوق»! پیش از این به حق قسم خورده شد که حقیقت آنچه را که در این بیان آمده است، جز بندگان نعیم اعظم؛ کس دیگری نمی‌تواند درک نماید و ما نمی‌دانیم در نفس تو چه می‌گذرد. اما دیدیم تو به پاسخ گفتن به سلام بر امام اکتفا کرده و سپس سکوت اختیار نمودی؛ انگار به شدت حیرت کرده و متعجب شده بودی. شاید تصمیم گرفتی که از حقیقت این امر سر در بیاوری؛ یا کار دیگری می‌خواهی بکنی؟ عزیز من، ولو اینکه منکر حقیقت نعیم اعظم باشی، من مشتاق خواندن نظر تو هستم. اما می‌بینم نه آن را انکار می‌کنی و نه تأیید، ولی این کلام بسیار بزرگ، تو را به شدت و به صورت جدی حیرت زده کرده است! و نزدیک است بگویی: «آیا این قوم درباره حقیقت چیزی که در قلب‌هایشان است متفق‌اند؟ انگار که همگی با زبانی واحد سخن می‌گویند و پاسخ همگی آنها و اصرارشان نیز یکی است. گویا روح واحدی هستند که در جسم‌هایشان تقسیم شده و احساسشان یکی است. آیا آنها واقعاً صادق‌اند و به ملکوت بهشتی که عرضش به اندازه آسمان‌ها و زمین است راضی نمی‌شوند، مگر اینکه پروردگارشان راضی گردد؟» پس امام مهدی ناصر محمد یمانی در پاسخ به تو و تمام پرسشگران می‌گوید: عزیز من ای «مخلوق» محترم از مخلوقات خداوند، به خداوندی که خدا و معبودی جز او نیست قسم، تمام پیروان انبیا، اگر نبیّ‌ِشان از امری عقب می‌نشست و به صحابه خود می‌گفت که از فلان فتوا باز می‌گردد، بر آنان بود که از آن فتوا بازگشته و از فرمان وی پیروی نمایند. عده‌ای از آنها [به فرمان نبیّ از آن فتوا] بازگشته و همراه نبی می‌ماندند[و در قلبشان هرچه كه باشد] و اما دیگران روبرگردانده و به اعتقادات پیشین باز می‌گشتند و نبیّ را دروغ‌گو می‌خواندند. اما درباره قومی که محبوب خداوند هستند و محب او [یحبهم الله و یحبونه] انصار مهدی منتظر درعصر گفت‌وگو قبل از ظهور، اگر امامشان فتوا دهد که او از فتوای خود در مورد حقیقت نعیمی که از بهشت جنت خداوند بزرگتر است [نعیم اعظم] بازمی‌گردد و بر آنهاست که از این فتوا بازگشته و رضوان نفس خداوند را وسیله تحقق بهشت نعیم کنند؛ بندگان نعیم اعظم خواهند گفت:
«به خداوند قسم که ما بازگشت از هر چیزی را از تو قبول کرده و همراه تو از آن باز می‌گردیم و از شما پیروی و از امرتان اطاعت می‌نماییم مگر در باره این چیز که هیچ‌چیز مثل آن نیست و آن هم فتوای شما پیرامون حقیقت رضوان نفس خداوند بر بندگان است که همانا نعیمی است که از جنات نعیم بزرگتر است [نعیم اعظم]. اینجاست که بازگشتی در کار نیست و در واقع چنین امری غیرممکن و محال است».
و حتی اگر امامشان آنها را مورد خطاب قرار دهد و بگوید: این من بودم که بیان حقیقت نعیم اعظم نسبت به نعیم جنت را به شما آموختم؛ خواهند گفـت: «صبرکن امام ما، ما گفتیم اگر شما از هر فتوایی که برایمان داده و به ما آموختی، بازگردی؛ ما نیز همراه شما از آن فتوا بازگشته و همراه تو خواهیم بود و از هر مسئله‌ای که بازگردی ما نیز باز خواهیم گشت مگر بیان تو درباره این فرموده خداوند تعالی:

{وَعَدَ اللَّهُ الْمُؤْمِنِينَ وَالْمُؤْمِنَاتِ جَنَّاتٍ تَجْرِي مِنْ تَحْتِهَا الأَنْهَارُ خَالِدِينَ فِيهَا وَمَسَاكِنَ طَيِّبَةً فِي جَنَّاتِ عَدْنٍ وَرِضْوَانٌ مِنَ اللَّهِ أَكْبَرُ ذَلِكَ هُوَ الْفَوْزُ الْعَظِيمُ (۷۲)} صدق الله العظيم [التوبة]

و این بیان با تمام بیانات متفاوت است، چون تمام بیانات دیگر فقط بر پایه دانش قاطع علمی است که از جانب خداوند در آیات محکم کتاب برایمان آورده‌ای. اما بیان این حقیقت که «رضوان خداوند بر بندگانش نعیمی بزرگتر از نعیم بهشت است» بیانی است که ما عظمت و حقیقت آن را در قلب خود احساس و پیدا کردیم و این حقیقت همان‌گونه که خداوند در آیات محکم کتابش برای تمام مردم بیان نموده این است که رضوان خداوند بر بندگانش نعیمی بزرگتر از نعیم جنت است. تصدیق از فرموده خداوند تعالی :
{وَعَدَ اللَّهُ الْمُؤْمِنِينَ وَالْمُؤْمِنَاتِ جَنَّاتٍ تَجْرِي مِنْ تَحْتِهَا الأَنْهَارُ خَالِدِينَ فِيهَا وَمَسَاكِنَ طَيِّبَةً فِي جَنَّاتِ عَدْنٍ وَرِضْوَانٌ مِنَ اللَّهِ أَكْبَرُ ذَلِكَ هُوَ الْفَوْزُ الْعَظِيمُ (۷۲)} صدق الله العظيم [التوبة].
ای امام ما، چگونه ممکن است با وجود اینکه حقیقت این بیان را در قلب‌هایمان یافته‌ایم [در صورت بازگشت شما از آن] همراه تو از این فتوا بازگردیم؟ آگاه شدن از بیان حقیقت نعیم اعظم باعث شد یقین کنیم که شما بی شک و تردید امام مهدی هستید و ما در حالی که هنوز در حیات دنیایی هستیم می‌دانیم که رضوان نفس الله بر بندگانش به حق نعیمی است که از نعیم جنت عظیم‌تر است و لذا به ملکوت بهشتی که عرض آن به اندازه آسمان‌ها و زمین است راضی نمی‌شویم تا نعیم اعظم رضوان نفس «الرحمن» برایمان محقق گردد و حزن از نفس او برود. ما به يقين رسيده‌ايم ای امام و الگوی ما، معذرت می‌خواهیم ولی اگر تو از این امر بازگردی، به عزت خداوند قسم که ما باز نمی‌گردیم؛ بلکه خواهیم گفت:‌ ای امام ما! به عزت و جلال خداوند قسم که اگر «الرحمن الرحیم» از بلندای عرش عظیم و از عرش اعلی ما را مورد خطاب قرار دهد، اگر خداوند سبحان بفرماید: آیا رضوان پروردگارتان را وسیله ورود به جنت من و دوری و نجات از آتش قرار می‌دهید؟ می‌گوییم: ای خداوند عالمیان؛ آیا ما را به‌خاطر جنات نعیم و حورالعین آفریده‌ای؟ آیا ما را برای عذاب دادن در آتش خلق نموده‌ای؟ یا اینکه برای هدفی آفریده شده‌ایم که منحصر به نفس توست تا رضایت تو را هدف نهایی خود قرار دهیم و تو را به یگانگی و بدون شریک عبادت کرده و برای تو سجده نماییم و راضی نشویم تا تو راضی گردی؟ چگونه حق را با گمراهی عوض کنیم؟ هیهات هیهات که در خلقت خداوند تبديلی ندارد و برای همین آفریده شده‌ایم».

این جواب آنان به خداوند و خلیفه او و تمام خلق الله است و نه در حیات دنیوی و نه بعد از مرگشان از این امر باز نمی‌گردند. آنها از این تصمیم باز نمی‌گردند و اصرار آنها در زندگی دنیوی و بعد از مرگ ادامه خواهد داشت تا روزی فرا رسد که مردم در برابر خداوند واحد قهار گرد خواهند آمد اصرار آنها همچنان و بدون نهایت ادامه خواهد یافت تا خداوند نعیم عظیم‌تر از نعیم جنت را برایشان محقق گرداند و راضی شود. آیا می‌دانید علت اصرار قلبی شدید و بی‌نهایت آنها برای تحقق نعیم اعظم چیست؟ سؤال را تکرار کرده و می‌گویم: آیا می‌دانید چرا؟ جواب را از آیات محکم کتاب خداوند برایتان می‌آورم که می‌فرماید:
{فَأَقِمْ وَجْهَكَ لِلدِّينِ حَنِيفًا ۚ فِطْرَتَ اللَّهِ الَّتِي فَطَرَ النَّاسَ عَلَيْهَا ۚ لَا تَبْدِيلَ لِخَلْقِ اللَّهِ ۚ ذَٰلِكَ الدِّينُ الْقَيِّمُ وَلَٰكِنَّ أَكْثَرَ النَّاسِ لَا يَعْلَمُونَ (۳۰)} صدق الله العظيم [الروم].

راز اصرار آنان در این آیات نهفته است چون این راز فطرتی است که خداوند آنان را بر آن آفریده است، فطرتی که انسان بر آن آفریده شده و در خلقت خداوند تبدیلی نیست. یعنی تبدیلی در هدفی که پروردگارشان آنان را به‌خاطر آن خلق کرده، نیست. برای همین می‌بینید که نمی‌خواهند قلبشان به راه دیگری هدایت شود و قلب‌هایشان نمی‌خواهد که تبدیلی در آن صورت گیرد و لذا می‌بینید که هیچ‌یک از آنها چنین جوابی را به سؤال امام مهدی نمی‌دهد و نخواهد داد که : «ای امام من، به درگاه پروردگارم با تضرع روکرده و از وی می‌طلبم تا قلبم را به این سو هدایت نماید که رضوان الله را وسیله تحقق نعیم جنت سازد تا مانند کسانی که به جنات نعیم شاد هستند؛ از آنچه که خداوند از فضلش به او عطا نموده شاد باشد». تکرار کرده و می‌گوییم آیا کسی از آنها را دیدی که بگوید در پیشگاه خداوند انابه می‌کند تا قلبش را هدایت نماید و رضوان نفس الله را وسیله تحقق نعیم جنت سازد؟ هیچ‌یک از بندگان نعیم اعظم چنین چیزی نگفته و نخواهند گفت بلکه می‌بینید که در عهد خود تبدیلی نخواهند داد و این فطرتی است که خداوند مردم را بر اساس آن آفریده است و راز خلقت آنان در این نهفته است و خلقت خداوند قابل تغییر و تبدیل نیست. وسلامٌ على المرسلين، والحمد لله ربّ العالمين ..
عزیز من «مخلوق»نظر تو درباره آنان چیست؟ می‌خواهم روی تک‌تک کلماتی که [دست] چپ و راستت در پاسخ خواهند نوشت، تدبر كنم با اینکه تو را نمی‌شناسم و نمی‌دانم چه کسی هستی اما جوابت برایم اهمیت دارد و بسیار از شما متشکرم. وسلامٌ على المرسلين والحمد لله ربّ العالمين.
ـــــــــــــــــــــــ

اقتباس: اضغط للقراءة

اخرین به روز رسانی: 08-07-2023 10:42 AM

4 10-03-2015 07:47 PM

بيان فرموده خداوند تعالى: {فِطْرَتَ اللَّـهِ الَّتِي فَطَرَ النَّاسَ عَلَيْهَا ۚ لَا تَبْدِيلَ لِخَلْقِ اللَّـهِ ۚ ذَٰلِكَ الدِّينُ الْقَيِّمُ وَلَـٰكِنَّ أَكْثَرَ النَّاسِ لَا يَعْلَمُونَ}

-4-
الإمام ناصر محمد اليماني
12 - جمادی الأوّل - 1436 هـ
03 - 03 - 2015 مـ

۱۲-اسفند-۱۳۹۳ه.ش
08:56 صبح
ـــــــــــــــــ

بيان فرموده خداوند تعالى:
{فِطْرَتَ اللَّـهِ الَّتِي فَطَرَ النَّاسَ عَلَيْهَا ۚ لَا تَبْدِيلَ لِخَلْقِ اللَّـهِ ۚ ذَٰلِكَ الدِّينُ الْقَيِّمُ وَلَـٰكِنَّ أَكْثَرَ النَّاسِ لَا يَعْلَمُونَ}

بسم الله الرحمن الرحيم، والصلاة والسلام على محمد رسول الله وآله الطيبين وجميع المؤمنين في كل زمانٍ ومكانٍ إلى يوم الدين، أمّا بعد..

ای قومی که محبوب خداوند هستید و محب او [قوم يحبهم الله و يحبونه] ، ای بندگان نعیم اعظم؛ آیا می‌خواهید درباره‌ی این سخن خداوند تعالی دانش بیشتری به شما بیاموزیم که می‌فرماید:

{فَأَقِمْ وَجْهَكَ لِلدِّينِ حَنِيفًا ۚ فِطْرَتَ اللَّـهِ الَّتِي فَطَرَ النَّاسَ عَلَيْهَا ۚ لَا تَبْدِيلَ لِخَلْقِ اللَّـهِ ۚ ذَٰلِكَ الدِّينُ الْقَيِّمُ وَلَـٰكِنَّ أَكْثَرَ النَّاسِ لَا يَعْلَمُونَ ﴿٣٠﴾} صدق الله العظيم [الروم]؟

و بیان بیشتر درباره این کلام خداوند تعالی است: {لَا تَبْدِيلَ لِخَلْقِ اللَّـهِ} صدق الله العظيم.
سؤالی که در اینجا مطرح می‌شود این است که مقصود از «لا تبدیل لخلق الله» چیست؟ آیا از عدم تبديل در قلب کسانی صحبت می‌شود که نعمت خدا را به کفران تبدیل کردند، و قوم خود را به سرای نیستی و نابودی کشاندند؟![اشاره به آیه کریمه سوره ابراهیم: أَلَم تَرَ إِلَى الَّذينَ بَدَّلوا نِعمَتَ اللَّهِ كُفرًا وَأَحَلّوا قَومَهُم دارَ البَوارِ﴿۲۸﴾] یا اینکه «لا تبدیل لخلق الله» قلب مؤمنانی است که به حیات دنیا راضی شده و به آن اطمینان کرده‌اند و سهم آنان از علم در همین حد است و مثلشان همانند کافران است و از ایمان خود خیری کسب نکرده‌اند؟ اینها قلب‌هایی هستند که به دنیا و مُلک آن راضی شده و به آن اطمینان کرده‌اند و نه به خاطر خداوند، بلکه به خاطر حب به دنیا نمی‌خواهند آن را ترک کنند و چیزی بیشتر از این نمی‌دانند و به خاطر همین نیز به حیات دنیا راضی می‌شوند و به آن اطمینان می‌کنند و سهمشان از علم همین قدر است و هر یک از آنان آرزو می‌کند کاش هزار سال در دنیا زندگی نماید ولی هر چقدر عمر کند، از عذاب خداوند گریزی ندارد و فرجام و عاقبت او در آتش است. [اشاره به آیه کریمه سوره البقرة: يَوَدُّ أَحَدُهُمْ لَوْ يُعَمَّرُ‌ أَلْفَ سَنَةٍ وَمَا هُوَ بِمُزَحْزِحِهِ مِنَ الْعَذَابِ أَن يُعَمَّرَ‌(۹۶)].
یا اینکه مقصود از «لا تبدیل لخلق الله» قلب‌های صالحانی است که به نعیم جنت راضی شده‌اند:

{فَرِحِينَ بِمَا آتَاهُمُ اللَّهُ مِن فَضْلِهِ وَيَسْتَبْشِرُونَ بِالَّذِينَ لَمْ يَلْحَقُوا بِهِم مِّنْ خَلْفِهِمْ أَلَّا خَوْفٌ عَلَيْهِمْ وَلَا هُمْ يَحْزَنُونَ ‎﴿١٧٠﴾‏ } صدق الله العظیم[آل عمران]
اما به نعیم بهشت و حورالعین و قصرهای آن راضی شده‌اند و از فضلِ عنایت شده از جانب خداوند راضی و شادمان هستند و خداوند نیز از تلاش آنها قدردانی کرده و به واسطه رحمت و عفو خود از آنان راضی است و از آنها قدردانی کرده و تلاش آنها مورد تشکر خداوند واقع گردیده و پروردگارشان از آنان راضی است و به وعده‌ای که به آنان داده‌است، وفا نموده و آنها را مورد مغفرت قرار داده و وارد بهشت شده‌اند. آنچه که می‌خواستند را خداوند به ایشان عنایت نموده است .این گروه گمراه نیستند اما خداوند را آن‌گونه که شایسته اوست؛ نشناخته‌اند[اشاره به آیه کریمه سوره الانعام: وَمَا قَدَرُ‌وا اللَّـهَ حَقَّ قَدْرِ‌هِ سوره الانعام (۹۱)]
ای عزیزان من،سؤال را یکبار دیگر تکرار می‌کنیم: «لا تبدیل لخلق الله» نزد چه کسانی است؟
وجواب : «لا تبدیل لخلق الله» در قلب قومی است که خداوند آنان را دوست دارد و آنان نیز دوست‌دار خدا هستند [یحبهم الله و یحبونه] و اگر نعیم اعظم برایشان محقق نشده و خداوند راضی نشود؛ می‌گویند: «ای خداوند عالمیان، پس ما را برای چه آفریده‌ای؟ برای حیات دنیایی و باغ‌ها و نعمت‌های آن؛ یا برای حیات اخروی و بهشت و نعمت‌های آن و یا برای آتش و جهنم؟» و پاسخ خداوند که در آیات محکم کتابش آورده شده‌است، برای تمام پرسشگران روشن است. خداوند تعالی می‌فرماید:
{وَمَا خَلَقْتُ الْجِنَّ وَالْإِنسَ إِلَّا لِيَعْبُدُونِ ﴿٥٦﴾ مَا أُرِيدُ مِنْهُم مِّن رِّزْقٍ وَمَا أُرِيدُ أَن يُطْعِمُونِ ﴿٥٧﴾ إِنَّ اللَّـهَ هُوَ الرَّزَّاقُ ذُو الْقُوَّةِ الْمَتِينُ﴿٥٨﴾} صدق الله العظيم [الذاريات].
اینان کسانی هستند که هدف حقی که در قلبشان است را دگرگون (تبدیل) نمی‌کنند، هدفی که خداوند آنان را به خاطر آن آفریده است. راضی نمی‌شوند تا او راضی گردد و به خاطر همین نیز آنان را آفریده است.

چه قدر به خداوند قسم بخورم؛ قسم بخورم؛ قسم بخورم و این سوگند مهدی منتظر حق است نه سوگند یک کافر یا یک مؤمن بدکار، خداوند با قدرت بی نهایت کلمات الهی نیز آنان را راضی نخواهند كرد مگر خود راضی شود؛ «لا تبديل لخلق الله» را در قلب‌های آنان خواهید یافت و راضی نمی‌شوند تا او راضی گردد و برای همین نیز آنان را آفریده است تا حق عبادت پروردگارشان را به‌جا آورده و او را چنان که شایسته اوست بشناسند و قدر بدانند. برهانی که نشان می‌دهد آنان خداوند را آن گونه که باید در قلب خود شناخته و قدر می‌دانند؛ این است که می‌بینید آنان به ملکوت بهشت پروردگار که عرض آن به اندازه آسمان‌ها و زمین است نیز راضی نمی‌شوند تا او راضی گردد و از وعده‌ای که خداوند درآیات محکم کتاب خود به بندگان صالحان خویش داده است، استفاده می‌كنند :

{{رَّضِيَ اللَّهُ عَنْهُمْ وَرَضُوا عَنْهُ}} صدق الله العظيم [المائدة:۱۱۹].

و قومی که محبوب خداوند هستند و محب او به پروردگار خویش می‌گویند: «یا رب، یا رب، یا رب، ای پروردگاری که در ورای حجابی، ای پروردگار همه جنبدگان در زمین و مرغان پرواز کننده در آسمان؛ ای پروردگار ملکوت که هرچه که در ملکوت است بنده تو هستند؛ ما تو را عبادت کرده و برای تو سجده می‌نماییم و تو خداوند بی‌شریک و همتای مایی؛ به وعده حق خود وفا کن که فرموده‌ای:
{{رَّضِيَ اللَّهُ عَنْهُمْ وَرَضُوا عَنْهُ}} صدق الله العظيم [المائدة:۱۱۹].»
آن‌گاه پروردگارشان در پاسخ می‌فرماید: «ای کسانی که گناهان بسیاری مرتکب شده‌اید، آیا تمام گناهانتان را نیامرزیدم و با رحمت خود بدی‌هایتان را به حسنات مبدل نکرده و از شما راضی نشدم؟ و این جنات نعیمی است که به متقیان وعده داده‌ام .از هر دری که می‌خواهید وارد آن شوید». ولی آنان نمی‌توانند جز با اشک‌هایی که از دیدگانشان جاری است؛ نشان دهند که قادر به پذیرش پیشنهاد و پیشکش پروردگارشان نیستند. ملائکه می‌خواهند آنان را به سوی بهشت سوق دهند تا از هر دری که می‌خواهند وارد آن گردند؛ ولی آنان حاضر نمی‌شوند قدمی از جایگاه خود در زمین محشر کنار بروند! ملائکه به صورت‌های آنها نظری می‌اندازند و می‌بینند که چهره‌هایشان به شدت حزین و چشم‌هایشان مملو از اشک است که نشانه عمق و شدت عدم پذیرش آنها در برابر پیشنهاد و پاداش خداوند است. آنان بدون آنکه زبان خود را به حرکت درآورند و کلامی بر لب بیاورند بی‌صدا و با قلب‌هایشان مستقیم با پروردگارشان راز و نیاز می‌کنند و می‌گویند: «چگونه می‌خواهی ما به ملکوت جنت نعیم تو راضی شویم درحالی‌که محبوب‌ترین چیز در نزد ما حزین و متحسر است؟» و ملائکه به چشم‌های مملو از اشک و چهره‌های نورانی آنها نگاه می‌کنند که در انتظار رحمت پروردگارشان هستند...
آن‌گاه خداوند به ملائکه فرمان می‌دهد که منابری از نور برایشان آورده و در زیر پای هر یک از آنان منبری از نور قرار دهند و سپس این منابر نور آنها را به سوی حجاب پروردگار بالا می‌برد تا چون میهمانان مکرم در نزد خداوند باشند. آن‌گاه به ایشان اجازه سخن گفتن داده می‌شود و سخن صوابی گفته خواهد شد و خداوند راضی می‌گردد. اینجاست که بزرگترین شگفتی تاریخ خلقت روی می‌دهد! و گمراهان می‌گویند:

{مَاذَا قَالَ رَبُّكُمْ قَالُوا الْحَقَّ وَهُوَ الْعَلِيُّ الْكَبِيرُ} صدق الله العظیم [سبأ:۲۳].
به خداوند بزرگ سوگند؛ انگار که چشم‌های محبوبان و محبان خداوند [قومٍ يحبّهم الله ويحبّونه] را می‌بینم که به خاطر حقی که شناخته‌اند؛ مملو از اشک است و هر یک از آنان می‌خواهد پای امام مهدی را ببوسند. پس به حق به آنان می‌گویم: شما را به خداوند قسم می‌دهم که در روز ملاقاتمان چنین کاری نکنید، شما را به خداوند قسم می‌دهم درمورد امامتان مبالغه ننمایید و از او نخواهید برایتان دعا کند که این شرک به خداوند است؛ مگر آنکه من خودم برایتان دعا کنم و شما دعا را بازگردانده و یا با بهتر از آن پاسخ دهید. امام مهدی انسانی مانند شماست که عبد خداوند است و همان حقی که امام مهدی در ذات خداوند دارد را شما نیز دارید و فرقی بین من و شما نیست. پس خداوند را که پروردگار من و شماست عبادت کنید خداوند واحد احد و صمد را که همسر و فرزندی اختیار نکرده است و هیچ همانندی در ذات خود ندارد و به صالحان شما شمه‌ای از صفات بزرگ خود را داده است و از جمله آنها صفت رحمت است تا با یکدیگر مهربان و رحیم بوده و برای عالمیان نیز مایه رحمت باشید ولی این خداوند است که ارحم الراحمین است. و چقدر خداوند را کم شناخته و قدر او را ندانسته‌اید؛ هم علمایتان و هم جاهلانتان مگر کسی که خداوند به او رحم نماید. ای انسان‌ها تا کی می‌خواهید از دعوت مهدی منتظر ناصر محمد یمانی که شما را به سوی خداوند فرا می‌خواند تا مورد مغفرتش قرار گیرید؛ اعراض کنید. در ابتدای سومین ماه از یازدهمین سال دعوت جهانی مهدویت هستیم و هنوز حتی مسلمانان که به قرآن عظیم ایمان دارند هم حاضر نیستند دعوت به سوی آن را بپذیرند تا خداوند در موارد اختلافات فیمابین برایشان حکم نماید و از حق آمده از جانب پروردگارشان پیروی نمایند. هم‌چنان دچار اختلاف هستند مگر کسانی که خداوند به آنها رحم نماید و برای همین نیز آنان را آفریده است. هنوز صبری جمیل در قلب من است و می‌گویم:
خداوندا، مسلمانان را که به خاطر تو دوستشان دارم، مورد مغفرت خود قرار ده چرا که نمی‌دانند من امام مهدی حق پروردگارشان هستم. خداوندا بصیرت دیدن حق آمده از جانب پروردگارشان را به آنان عطا فرما باشد که تقوا پیشه کنند و آنان را؛ مردگان و زندگان و تمام نادمان در جهنم را مورد مغفرت خود قرار ده که تو خداوند غفار و رحیم هستی.ای که رحمتت همه چیز را در برمی‌گیرد ..و وعده تو حق است و تو ارحم الراحمینی.
وسلامٌ على المرسلين والحمد لله ربّ العالمين..
خليفة الله في الأرض الذليل على المؤمنين الإمام المهديّ ناصر محمد اليماني.
ــــــــــــــــــــــــ

اقتباس: اضغط للقراءة

اخرین به روز رسانی: 08-07-2023 10:46 AM

5 12-03-2015 10:44 AM

خداوند بندگان خود در آسمان‌ها و زمین را با آیات محکم کتابش مورد ندا قرار می‌دهد...

- 5 -

الإمام ناصر محمد اليمانی

13 - جمادی الأوّل - 1436 هـ
04 - 03 - 2015 مـ

۱۳-اسفند-۱۳۹۳ه.ش

07:57 صباحاً
ـــــــــــــــــ

خداوند بندگان خود در آسمان‌ها و زمین را با آیات محکم کتابش مورد ندا قرار می‌دهد:

{قُلْ يَا عِبَادِيَ الَّذِينَ أَسْرَفُوا عَلَى أَنْفُسِهِمْ لَا تَقْنَطُوا مِنْ رَحْمَةِ اللَّهِ إِنَّ اللَّهَ يَغْفِرُ الذُّنُوبَ جَمِيعًا إِنَّهُ هُوَ الْغَفُورُ الرَّحِيمُ (۵۳) وَأَنِيبُوا إِلَى رَبِّكُمْ وَأَسْلِمُوا لَهُ مِنْ قَبْلِ أَنْ يَأْتِيَكُمُ الْعَذَابُ ثُمَّ لَا تُنْصَرُونَ (۵۴) وَاتَّبِعُوا أَحْسَنَ مَا أُنْزِلَ إِلَيْكُمْ مِنْ رَبِّكُمْ مِنْ قَبْلِ أَنْ يَأْتِيَكُمُ الْعَذَابُ بَغْتَةً وَأَنْتُمْ لَا تَشْعُرُونَ (۵۵) أَنْ تَقُولَ نَفْسٌ يَا حَسْرَتَا عَلَى مَا فَرَّطْتُ فِي جَنْبِ اللَّهِ وَإِنْ كُنْتُ لَمِنَ السَّاخِرِينَ (۵۶) أَوْ تَقُولَ لَوْ أَنَّ اللَّهَ هَدَانِي لَكُنْتُ مِنَ الْمُتَّقِينَ (۵۷) أَوْ تَقُولَ حِينَ تَرَى الْعَذَابَ لَوْ أَنَّ لِي كَرَّةً فَأَكُونَ مِنَ الْمُحْسِنِينَ (۵۸) بَلَى قَدْ جَاءَتْكَ آَيَاتِي فَكَذَّبْتَ بِهَا وَاسْتَكْبَرْتَ وَكُنْتَ مِنَ الْكَافِرِينَ (۵۹)} صدق الله العظيم [الزمر].

اما در خصوص مردگانی که از کوتاهی‌های خود در نزد خداوند متحسر هستند، در نفس خداوند حزن و حسرتی نهفته است و خداوند درنفس خود می‌فرماید:
{يَا حَسْرَةً عَلَى الْعِبَادِ مَا يَأْتِيهِم مِّن رَّسُولٍ إِلاَّ كَانُوا بِهِ يَسْتَهْزِئُون (۳۰) أَلَمْ يَرَوْا كَمْ أَهْلَكْنَا قَبْلَهُم مِّنْ الْقُرُونِ أَنَّهُمْ إِلَيْهِمْ لاَ يَرْجِعُونَ (۳۱) وَإِن كُلٌّ لَّمَّا جَمِيعٌ لَّدَيْنَا مُحْضَرُونَ (۳۲)} صدق الله العظيم [يس].

و ممکن است پرسشگری بخواهد سؤال نماید: «ناصر محمد، آیا خداوند در نفس خود برای احدی از زندگان متحسر است؟». پس امام مهدی ناصر محمد در جواب می‌گوید: در نفس خداوند برای ظالمانی که در قید حیات هستند؛ حسرتی وجود ندارد؛ بلکه خداوند در نفسش نسبت به آنها به شدت خشمگین است و مورد لعن خداوند بوده و عذاب شدیدی برای آنها فراهم نموده است.
ای امت اسلام! شما را چه می‌شود که نمی‌خواهید متوجه سخن شده و هدایت گردید، مگر کسی که خداوند به او رحم نماید؟ ای پرسشگران عزیز؛ مثالی برایتان می‌آورم. اگر دو پسر جوان داشته باشید که باعث خشم و عصبانیت شدید شما شده باشند؛ سپس آنها را احضار کنید تا به حضورتان بیایند. یکی از آنها هم‌چنان اصرار داشته باشد که در برابر پدر عصیان نماید و تمرد کرده و امر او را اطاعت نکند ولی به چهره دیگری نگاه کرده و ببینید که چشمانش به خاطر حسرت خوردن بر کوتاهی‌هایی که در نزد پدر مرتکب گردیده و به خاطر عصیان‌هایش مملو از اشک است؛ آیا این دو برایتان یکسان هستند؟ در بیانات متعدد به شما آموختیم و گفتیم که سزاوار نیست در نفس خداوند نسبت به بندگان زنده ظالمی که در قید حیات هستند حسرت رخ دهد؛ بلکه خداوند نسبت به آنان غضبناک و خشمگین است و آنان را لعن نموده وعذابی بسیار عظیم برای آنان فراهم نموده است. سزاوار خداوند سبحان و تعالی نیست که در نفس خود نسبت به آنان متحسر باشد. چگونه می‌تواند بخاطر قوم مجرمی متحسر باشد که مصرانه در برابر پروردگارشان عناد می‌ورزند و به حدود الهی تعدی می‌کنند؟ آنچه را که خداوند در آیات محکم کتاب قرآن عظیم به ما آموخته را به شما آموختیم: همانا، آنان که در حق خود ظلم کرده‌اند به خاطر فرو گذاشتن جانب خداوند و کوتاهی‌های خود، دچار حسرت در نفس نمی‌گردند مگر بعد از آنکه خداوند آنان را هلاک نمود و به عذاب آتش جهنم گرفتار کرد؛ اینجاست که در نفسشان دچار حسرت می‌شوند. تصدیق فرموده خداوند تعالی:
{وَأَنِيبُوا إِلَى رَبِّكُمْ وَأَسْلِمُوا لَهُ مِنْ قَبْلِ أَنْ يَأْتِيَكُمُ الْعَذَابُ ثُمَّ لَا تُنْصَرُونَ (۵۴) وَاتَّبِعُوا أَحْسَنَ مَا أُنْزِلَ إِلَيْكُمْ مِنْ رَبِّكُمْ مِنْ قَبْلِ أَنْ يَأْتِيَكُمُ الْعَذَابُ بَغْتَةً وَأَنْتُمْ لَا تَشْعُرُونَ (۵۵) أَنْ تَقُولَ نَفْسٌ يَا حَسْرَتَا عَلَى مَا فَرَّطْتُ فِي جَنْبِ اللَّهِ وَإِنْ كُنْتُ لَمِنَ السَّاخِرِينَ (۵۶) أَوْ تَقُولَ لَوْ أَنَّ اللَّهَ هَدَانِي لَكُنْتُ مِنَ الْمُتَّقِينَ (۵۷) أَوْ تَقُولَ حِينَ تَرَى الْعَذَابَ لَوْ أَنَّ لِي كَرَّةً فَأَكُونَ مِنَ الْمُحْسِنِينَ (۵۸) بَلَى قَدْ جَاءَتْكَ آَيَاتِي فَكَذَّبْتَ بِهَا وَاسْتَكْبَرْتَ وَكُنْتَ مِنَ الْكَافِرِينَ (۵۹)} صدق الله العظيم [الزمر].

چون آنان دیگر در زمره کافران به پروردگار نیستند، بلکه اقوام مؤمنند [بعد از دیدن عذاب ایمان آورده‌اند] اما ایمانشان برایشان سودی نداشته و از رحمت خداوند مأیوس شده‌ و می‌گویند فرقی ندارد چه عجز و لابه کنیم و چه [بر عذاب خداوند] صبر کنیم؛ حاصل یکی است و راه نجاتی برایمان وجود ندارد و خداوند تعالی می‌فرماید:
{ وَبَرَزُوا لِلَّهِ جَمِيعًا فَقَالَ الضُّعَفَاءُ لِلَّذِينَ اسْتَكْبَرُوا إِنَّا كُنَّا لَكُمْ تَبَعًا فَهَلْ أَنتُم مُّغْنُونَ عَنَّا مِنْ عَذَابِ اللَّهِ مِن شَيْءٍ قَالُوا لَوْ هَدَانَا اللَّهُ لَهَدَيْنَاكُمْ سَوَاءٌ عَلَيْنَا أَجَزِعْنَا أَمْ صَبَرْنَا مَا لَنَا مِن مَّحِيصٍ ‎﴿٢١﴾} صدق الله العظيم [إبراهيم]،

هنگامی که قلبشان به خاطر کوتاهی‌هایی که در برابر خداوند کرده‌اند، به شدت متحسر می‌گردد، اینجاست که خداوند بر بندگانی که در حق خویش ظلم کرده‌اند؛ حسرت می‌خورد. حسرت خداوند از لحظه‌ای آغاز می‌شود که خود بندگان به خاطر کوتاهی خود در نزد خداوند متحسر شوند.

ای کسانی که در مورد حال خداوند ارحم الراحمین و حال امواتی که به خود ظلم کرده‌اند، سؤال می‌کنید! و اما در مورد اموات، حال آنان را از سخن یک یکشان می‌فهمید که می‌گویند:
{يَا حَسْرَتَىٰ عَلَىٰ مَا فَرَّطتُ فِي جَنبِ اللَّـهِ وَإِن كُنتُ لَمِنَ السَّاخِرِينَ} صدق الله العظيم [الزمر:۵۶].
و اما حال خداوند ارحم الراحمین، تصور می‌کنید اگر مادری ببیند پسرش ولو اینکه هزار سال در برابرش عصیان کرده باشد، در آتش جهنم عذاب شده و فریاد می‌کشد؛ چه حالی پیدا می‌کند؟ فکر می‌کنید حال او حین مشاهده فریادهای فرزندش در آتش چگونه است؟ خوب شما می‌دانید تحسر و اندوه این مادر چقدر شدید است. حال می‌گوییم: اگر این حال مادری است که نسبت به فرزندش رحیم است، پس حال خداوند که ارحم الراحمین است؛ چگونه خواهد بود؟ عقلتان چه جوابی می‌دهد؟ عقل همه شما چنین پاسخ می‌دهد: «از آنجا که خداوند ارحم الراحمین است، پس باید به خاطر بندگان گمراهش متحسر و حزین باشد؛ بندگانی که به خود ظلم کرده و در طول اعصار هلاک شده‌اند و بعد از آن نادم شده و به خاطر کوتاهی خود در نزد پروردگار بر خود حسرت می‌خورند؛ اما این ندامت و حسرت بعد از مرگ به سراغ آنها آمده است و به دلیل اینکه بر روی کفر و عناد با حق و ارتکاب معصیت مصر نبوده و به خاطر کوتاهی‌های خود در نزد پروردگار؛ نادم و متحسر هستند؛ لذا از آنجایی که پروردگار ارحم الراحمین است پس باید در نفس خود برای آنان متحسر و حزین باشد. اما اگر خداوند رحم نداشت و رحیم نبود؛ می‌بایست در بهترین حال بوده و مسرور باشد که کسانی را عذاب می‌کند که در حق خود ظلم کرده‌اند. جواب را مستقیم به خداوند و پروردگار عالمیان می‌سپاریم تا از حال خود به شما خبر دهد. در هر دوره و عصری بعد از آنکه امتی به خاطر تکذیب رسولان و ارتکاب گناه هلاک می‌شدند و این هلاکت ظلم خداوند نبود بلکه حاصل ظلمی بود که خودشان در حق خودشان مرتکب شده بودند، بعد از هلاکت به خاطر کوتاهی‌های خود در نزد پروردگار نادم می‌شدند. ممکن است «مخلوق» [نام یکی از اعضای پایگاه] بخواهد بگوید: «شما پیش از این از حال ظالمان به ما خبر دادید که تک‌تکشان می‌گویند:
{يَا حَسْرَتَىٰ عَلَىٰ مَا فَرَّطتُ فِي جَنبِ اللَّـهِ وَإِن كُنتُ لَمِنَ السَّاخِرِينَ} صدق الله العظيم [الزمر:۵۶].
ناصر محمد در مورد حال آنان و ندامت و تحسرشان به خاطر کوتاهی در پیشگاه خداوند قبلا به ما خبرداده‌ای؛ از حال خداوند ارحم الراحمین بگو. آیا خداوند هم برایشان متحسر و حزین است؟ بیا و برایمان برهانی روشن از حال پروردگار عالمیان بیاور». پس جواب را به خداوند می‌سپاریم تا مستقیماً سؤال کنندگان را در جریان حال پروردگارشان قرار دهد و خداوند تعالی می‌فرماید:
{يَا حَسْرَةً عَلَى الْعِبَادِ مَا يَأْتِيهِم مِّن رَّسُولٍ إِلاَّ كَانُوا بِهِ يَسْتَهْزِئُون (۳۰) أَلَمْ يَرَوْا كَمْ أَهْلَكْنَا قَبْلَهُم مِّنْ الْقُرُونِ أَنَّهُمْ إِلَيْهِمْ لاَ يَرْجِعُونَ (۳۱) وَإِن كُلٌّ لَّمَّا جَمِيعٌ لَّدَيْنَا مُحْضَرُونَ (۳۲)} صدق الله العظيم [يس].

اگر از درگاه خداوند طلب رحمت نمایند؛ خواهند دید که پروردگار غفور و رحیم است ولی آنها تصور می‌کنند که خداوند بعد از ظلمی که ایشان در حق خود مرتکب شده‌اند؛ به حالشان رحم نمی‌کند و به همین دلیل نیز از رحمت خداوند نا امید و مأیوس هستند. این ظن و گمان آنها نسبت به خداوند است که باعث می‌شود دچار خسران و عذاب شوند؛ تا اینکه رو به سوی پروردگارشان نموده و با انابه بگویند:
«ربنا ظلمنا أنفسنا وإن لم تغفر لنا و ترحمنا لنكونن من الخاسرين المعذَّبين الخالدين»
البته اگر بدانند که در میان آتش جهنم، تنها رحمت خداوند است که به کارشان می‌آید و از شفاعت در پیشگاه خداوند [توسط دیگران] نا امید شوند. اما با کمال تأسف گمان می‌کنند که خداوند به مؤمنان رحم نکرده است و مومنان را تنها به سبب اعمالشان؛ از عذاب آتش حفظ نموده و آنان را به بهشت برده است در حالی که ورود به بهشت با رحمت خداوند ممکن می‌شود. حتی انبیا و رسولان نیز اعمالشان فقط «سبب» است و منتظر نیستند که خداوند به واسطه اعمالشان آنها را به بهشت ببرد بلکه در انتظار رحمت خداوند هستند؛ چون هر چه کرده باشند خود را در پیشگاه خداوند مقصر و کم کار می‌دانند. لذا منتظرند که خداوند با رحمت خود آنان را از آتش حفظ نموده و با رحمت خود آنان را وارد بهشت نماید. ولی کسانی که در حق خود ظلم کرده‌اند پروردگارشان را نشناخته و قدر او را آن گونه که شایسته است نمی‌دانند. خداوند به آنان ظلم نمی‌کند؛ این خودشان هستند که در حق خویش ظلم می‌نمایند.
وسلامٌ على المرسلين والحمد لله ربّ العالمين، وعجلت إليك ربّي لترضى..
أخوكم الإمام المهدي ناصر محمد اليماني.
ــــــــــــــــ

اقتباس: اضغط للقراءة

اخرین به روز رسانی: 10-09-2022 10:10 AM

الموضوع: السلام عليكم ورحمة الله وبركاته أحبتي الأنصار السابقين الأخيار

السلام عليكم ورحمة الله وبركاته أحبتي الأنصار السابقين الأخيار.

و بعد از سلام ، كلامی مهم خطاب به مردمك دیدگان امام

بیان راز استمرار اصرار انصار بر حقیقت نعیم اعظم كه تبديلی در آن نيست ...

خداوند بندگان خود در آسمان‌ها و زمین را با آیات محکم کتابش مورد ندا قرار می‌دهد...