امام مهدي ناصر محمد اليمانيّ
18 - ربيع الثاني - 1443 ه‍ـ
23 - 11 - 2021 مـ
۲ - آذر - ۱۴۰۰ ه. ش.
10:34 صبح
( بحسب التقويم الرسمي لأمّ القرى )
[ لمتابعة رابط المشاركة الأصلية للبيان ]
https://mahdialumma.online/showthread.php?p=364304
__________
نشانه‌های پیاپی و حوادث بسیار بزرگ نزدیک شده‌است و فتوایی برای پرسشگران...
سلام خدا و رحمت و برکات او بر شما باد؛ خداوند، نعیمی که از بهشت بزرگتر است، یعنی نعیم اعظم رضوانش را، در روز لقای [الهی] برایتان محقق کند. هرچند شما، قومی که محبوب خداوندید و محب او، ناخواسته، از هم اکنون آن را [در نفس خود] احساس می‌کنید و خلاصه‌ی سرّ، در عظمتِ محبتِ آنها به پروردگارشان و عظمتِ محبتِ خداوند به ایشان است و والله حورالعین و تمام ملکوت بهشت، برای مردان صالحی که از محبوبان و مُحبّان خداوند هستند [يحبّهم اللهُ ويحبّونه] گوارا نیست، درحالی‌که خبر دارند در روزی که مردم در پیشگاه پروردگار عالمیان قرار می‌گیرند، نفس الله در چه حالی است.
به همین ترتیب، بندگان خداوند، زنانی که از بندگان نعیم اعظم هستند نیز برایشان گوارا نیست، نه به مردانی راضی می‌شوند که تا ابد جوان می‌مانند و چون مروارید پنهان در صدف هستند و نه به قصرهای آراسته و پر نقش و نگار که نمی‌دانید چقدر چشم‌نواز هستند و نه به تمام ملکوت بزرگ بهشت؛ حال زیبایی و جمال ملکوت بهشت و «نعیم مقیم» به هر حدی که برسد و هر چه که باشد و بشود چراکه از حال خداوند و پروردگار عالمیان که بیش از هر چیز نزد او عزیز و محبوب است، باخبر شده‌است و می‌داند که خداوند در نفس خود برای بندگانی که در حق خود ظلم کرده‌اند و حال از کوتاهی‌هایی که در نزد پروردگار داشته‌اند، نادم و پشیمان هستند متحسر است. بلکه آنان از هم اکنون با خداوند رحمان عهد کرده‌اند، راضی نمی‌شوند تا خداوند سبحان در نفس خود راضی گردد. بعد از آنکه خداوند در مورد شناختِ نعیمِ عظیمِ خداوندِ غفور الودود، به او یقین عطا نمود، دیگر، با اینکه پدر و مادر و فرزندان و برادرانش از اصحاب جهنم باشند و از کوتاهی‌هایی که در نزد پروردگارشان کرده‌اند نادم و متحسر باشند، مشکلی ندارد و سپس می‌گوید:
«الهی، من بنده ودود توام [محبت بسیاری به تو دارم] و تو خداوند الودودی [که بندگان خود را بسیار دوست داری]، ای حبیبِ بنده‌ای که فرزند می‌آورد و محبت بسیاری به تو دارد [ای حبیب بنده الودود الولود]، والله، والله، والله، هیچ چیزی را مانند تو دوست ندارم، عظیم‌ترین محبتم برای توست و در قلبم، هیچ‌یک از بندگانت، نمی‌توانند با تو رقابت کنند؛ چراکه من از مؤمنانی هستم که شدیدترین محبت در قلبشان برای خداست و قلب من از آن توست. ای حبیب من، خدایا، شهادت می‌دهم خدایی جز تو نیست و معبودی جز تو وجود ندارد و رضوانت را به عنوان غایت و نهایت آمالم عبادت می‌کنم، نه به عنوان وسیله‌ای برای رسیدن به یکی از جوانان [بهشتی] از ولدان المخلدین که مانند «لؤلؤ مکنون» هستند و اگر از دور آنها را ببینی، آن قدر جمالشان زیباست که گمان می‌کنی مرواریدهای پراکنده‌اند [لؤلؤ منثور]. خدایا من، بنده‌ی ودودِ تو، نمی‌خواهم به جمال همسری که وعده او را در جنات نعیم به من داده‌ای بنگرم که مانند لؤلؤ مکنون‌اند و از شدت زیبایی می‌درخشند. خدایا من، بنده‌ی ودود تو، راضی نمی‌شوم مرا به ازدواج احدی از «ولدان مخلدون» دربیاوری که اگر یکی از آنان به زمین فرود آید تا زنان زمین به او بنگرند، چشمانشان واله او می‌گردد و دل از تمام زنان جهان می‌رباید، چراکه زیبایی «ولدان المخلدون» مانند زیبایی حور العین است. تصدیق فرموده خداوند تعالی:
{يَطُوفُ عَلَيْهِمْ وِلْدَانٌ مُّخَلَّدُونَ ﴿١٧﴾ بِأَكْوَابٍ وَأَبَارِيقَ وَكَأْسٍ مِّن مَّعِينٍ ﴿١٨﴾ لَّا يُصَدَّعُونَ عَنْهَا وَلَا يُنزِفُونَ ﴿١٩﴾ وَفَاكِهَةٍ مِّمَّا يَتَخَيَّرُونَ ﴿٢٠﴾ وَلَحْمِ طَيْرٍ مِّمَّا يَشْتَهُونَ ﴿٢١﴾ وَحُورٌ عِينٌ ﴿٢٢﴾ كَأَمْثَالِ اللُّؤْلُؤِ الْمَكْنُونِ ﴿٢٣﴾ جَزَاءً بِمَا كَانُوا يَعْمَلُونَ ﴿٢٤﴾ لَا يَسْمَعُونَ فِيهَا لَغْوًا وَلَا تَأْثِيمًا ﴿٢٥﴾ إِلَّا قِيلًا سَلَامًا سَلَامًا ﴿٢٦﴾ وَأَصْحَابُ الْيَمِينِ مَا أَصْحَابُ الْيَمِينِ ﴿٢٧﴾ فِي سِدْرٍ مَّخْضُودٍ ﴿٢٨﴾ وَطَلْحٍ مَّنضُودٍ ﴿٢٩﴾ وَظِلٍّ مَّمْدُودٍ ﴿٣٠﴾ وَمَاءٍ مَّسْكُوبٍ ﴿٣١﴾ وَفَاكِهَةٍ كَثِيرَةٍ ﴿٣٢﴾ لَّا مَقْطُوعَةٍ وَلَا مَمْنُوعَةٍ ﴿٣٣﴾ وَفُرُشٍ مَّرْفُوعَةٍ ﴿٣٤﴾ إِنَّا أَنشَأْنَاهُنَّ إِنشَاءً ﴿٣٥﴾ فَجَعَلْنَاهُنَّ أَبْكَارًا ﴿٣٦﴾ عُرُبًا أَتْرَابًا ﴿٣٧﴾ لِّأَصْحَابِ الْيَمِينِ ﴿٣٨﴾ ثُلَّةٌ مِّنَ الْأَوَّلِينَ ﴿٣٩﴾ وَثُلَّةٌ مِّنَ الْآخِرِينَ ﴿٤٠﴾} صدق الله العظيم [ الواقعة ].*
{وَيَطُوفُ عَلَيْهِمْ وِلْدَانٌ مُّخَلَّدُونَ إِذَا رَأَيْتَهُمْ حَسِبْتَهُمْ لُؤْلُؤًا مَّنثُورًا ﴿١٩﴾} صدق الله العظيم [ الإنسان ].**
چطور ممکن است خداوند به مردان صالح در جنات نعیم وعده حور العین بدهد که همانند «لؤلؤ مکنون»اند و به زنان صالح، اجر و ملک عظیم عنایت نفرماید درحالی‌که خداوند خود را عادل بین بندگان توصیف می‌کند؟
ولی ای امام ما که به خاطر حبِّ پروردگار، حبیب قلب ما هستی، تو به ما خبر داده‌ای که در نفس خداوندی که از همه چیز بیشتر دوستش داریم چه می‌گذرد. لذا هر چقدر خداوند به زنانی که بنده نعیم اعظمش هستند، وعده بدهد، هر چه که می‌خواهد باشد، ما رضوان خداوند رحمان را عبادت می‌کنیم که نزد ما از همه چیز محبوب‌تر است، ما زنانی هستیم که خداوند را بسیار دوست داریم [الودودات] و خداوندِ «الودودِ» صاحب ِعرشِ مجید که هر آنچه بخواهد می‌کند، نزد ما از همه‌چیز محبوب‌تر است. به آنکه میان ما و قلب ما حائل می‌شود پناه می‌بریم از اینکه به همسرانی از «ولدان المخلدون» راضی شویم، مگر حبیب الودود ما در نفسش راضی شود.
و سرّ اصلی در شدت و عظمت محبت ما به خداوند است و او می‌داند شدیدترین محبت در قلب ما برای خداوند الودود است، پاک و منزه است او. پس ای امام ما، گوش کن، بیان حق این فرموده خداوند تعالی را دانستیم:
{الْخَبِيثَاتُ لِلْخَبِيثِينَ وَالْخَبِيثُونَ لِلْخَبِيثَاتِ ۖ وَالطَّيِّبَاتُ لِلطَّيِّبِينَ وَالطَّيِّبُونَ لِلطَّيِّبَاتِ ۚ أُولَٰئِكَ مُبَرَّءُونَ مِمَّا يَقُولُونَ ۖ لَهُم مَّغْفِرَةٌ وَرِزْقٌ كَرِيمٌ ﴿٢٦﴾} صدق الله العظيم [النور]***
در بیانات قبلی، بیان این آیه به صورت مفصل آمده‌است، ولی نفس ما نمی‌خواهد وصف جمال «الولدان المخلدين» و زیبایی و جمال «جنات نعیم» را قبول کند، هر چه که می‌خواهد باشد. حبیب قلب ما در راه حب خدا، به ما اجازه بده که به تو بگوییم:
«ای امام ما، ما زندگی راحت و سعادت را در محبت به خداوند الودود یافته‌ایم و با او عهد بستیم که تا او راضی نشود، راضی نشویم. او می‌داند ما چقدر رضوان نفس او را عبادت می‌کنیم و اینکه میزان حب ما به خداوند الودود چقدر است، محبتی که حدودی ندارد [هو يعلم لَكَم نحن نعبد رضوان نفسه (قد أيه) بحبّ الودود؛ حُبًّا ليس له حدود؛]، به عزت و جلال خداوندِ غفورِ وَدود، راضی نمی‌شویم تا او راضی شود و این عهدی است که ما نزد خدا داریم، مانند عهدی که بندگان نعیم اعظم در روز لقای الهی نزد او دارند. و بله خداوند با تعدد زوجات در زندگی با یک مرد، ما را به فتنه انداخت و دریافتیم همانا که این فتنه و ابتلایی برای ماست و محبت به همسرانمان در دنیا ما را از غیرت در حب به خداوند وَدود و رحمان و رحیم هرگزغافل نخواهد کرد. چقدر مقام زنانی که از این فتنه نجات یافته‌اند، بالاست و با همسر و تمام زنانش در راه حب و قرب خداوند رقابت می‌کند و محبت به خدا، بالاترین محبت در قلب‌های ماست و راضی نمی‌شویم تا خدا راضی شود. و رضوان نفس خداوند را عبادت کرده و برای او نماز می‌خوانیم و برای او سجده می‌کنیم و ما همان حقی را در حب ذات خداوندِ وَدود داریم که قدیسه صدیقه مریم بنت عمران داشت، بانویی که خداوند او را بر عالمیان هم‌عصرش تکریم داده بود. و سپس خداوند، مهدی ناصر محمد یمانی را برانگیخت و از حال خداوند ارحم الراحیمن به ما خبر داد، پس جنات النعیم دیگر نزد ما ارزشی نداشت، چراکه دانستیم رضوان خدا بر بندگانش، به حق نعیمی است که از جنات نعیم خداوند [هر چه که بوده و می‌خواهد باشد] بزرگتر است. این حقیقتی است که ما به آن یقین پیدا کردیم و راضی نمی‌شویم تا آنچه که نزد ما محبوب‌ترین است، راضی شود.
خدایا ما را به آنچه که برایش آفریده شده‌ایم مشغول دار و ما را به چیزهایی که برای ما آفریده‌ای مشغول و سرگرم مفرما، قلوب ما در دستان توست و هر طور که بخواهی در آن تصرف می‌کنی. خداوندا، ما در بیانات اماممان، حوادث بزرگ و پیاپی را می‌بینیم که برای ظهور خلیفه و عبدت مهدی ناصر محمد یمانی رخ خواهند داد. خدایا، برایت شهادت می‌دهیم که منتظر تصدیق اعجاز بیان حق قرآن با اخباری که از زبان خلیفه‌ات بیان شده‌اند نیستیم. [او] فهم ذکر، قرآن عظیم را برایمان آسان کرده‌‌است، ولی هر چقدر هم فهم بیان قرآن عظیم را برایمان آسان نمود و همچنان بیانات بسیار عجیب به ما وعده می‌دهد، ولی این‌ها عظیم‌تر از آن چیزی که شناختیم: «حقیقت نعیم رضوان نفس خداوند غفور و ودود در نفسمان»، نبوده و نخواهند بود. ای امام ما، با ذکر نعیم جنت و قصرهای آن، ما را نرجان؛ این‌ها در نظر ما حقیر است، تا زمانی که رضوان حبیب ما، خداوند رحمان، محقق شود، و سپس به نعیم جنات نعیم راضی می‌شویم و از خدا می‌خواهیم ما را مشغول آن چیزی فرماید که برایش آفریده شده‌ایم و مشغول چیزی نگرداند که برای ما آفریده‌است. خداوند، ما را برای نعیم اعظم خلق نموده و نعیم جنت را برای ما آفریده است. تصدیق فرموده خداوند تعالی:
بِسۡمِ ٱللَّهِ ٱلرَّحۡمَـٰنِ ٱلرَّحِیمِ
{أَلْهَاكُمُ التَّكَاثُرُ ﴿١﴾ حَتَّىٰ زُرْتُمُ الْمَقَابِرَ ﴿٢﴾ كَلَّا سَوْفَ تَعْلَمُونَ ﴿٣﴾ ثُمَّ كَلَّا سَوْفَ تَعْلَمُونَ ﴿٤﴾ كَلَّا لَوْ تَعْلَمُونَ عِلْمَ الْيَقِينِ ﴿٥﴾ لَتَرَوُنَّ الْجَحِيمَ ﴿٦﴾ ثُمَّ لَتَرَوُنَّهَا عَيْنَ الْيَقِينِ ﴿٧﴾ ثُمَّ لَتُسْأَلُنَّ يَوْمَئِذٍ عَنِ النَّعِيمِ ﴿٨﴾ } صدق الله العظيم [التكاثر].****
خداوند ما را نه برای نعمات دنیا آفریده و نه برای جنات نعیم در آخرت، بلکه نعمت‌های دنیا و بهشت «جنات نعیم» در آخرت را برای ما آفریده‌است و می‌گوییم:
خدایا، ما را مشغولِ آنچه برایش آفریده شده‌ایم بفرما و سرگرم آنچه که برای ما آفریده شده مگردان، از ما دعا و انابه و از تو استجابت ای ارحم الراحمین و عهد ما را نزد خود بنویس و ما را در روز لقای تو بر آن ثابت نگاه دار: «راضی نشویم تا تو راضی شوی». نسبت به شناختی که از نعیم رضوان نفست پیدا کرده‌ایم، یقین به ما عطا کردی و نشانه‌هایی که برای ظهور خلیفه‌ات می‌آیند، به یقین ما اضافه نمی‌کند. تمام حوادثی که از نشانه‌های بزرگ ساعت هستند [اشراط الساعة الکبر] به یقین ما چیزی اضافه نمی‌کنند، تمام وقایعِ حیات اُخروی نیز به یقین ما اضافه نمی‌کنند، چون هیچ چیز بزرگتر از حقیقت نعیم رضوان نفس تو بر بندگانت نیست، پاک ومنزهی خدایا. ای خدای عالمیان راست گفتی زمانی که در آیات محکم کتابت فتوا دادی و فرمودی که ما خواهیم دید رضوان نفس تو بر بندگانت، به حق از نعیم جنت تو بزرگتر است و نفس ما به این یقین پیدا کرد و دریافتیم که نعیم رضوان تو از نعیم جنت بزرگتر است، تصدیق فتوای تو در آیات محکم کتابت در این فرموده حق:
{وَعَدَ اللَّهُ الْمُؤْمِنِينَ وَالْمُؤْمِنَاتِ جَنَّاتٍ تَجْرِي مِن تَحْتِهَا الْأَنْهَارُ خَالِدِينَ فِيهَا وَمَسَاكِنَ طَيِّبَةً فِي جَنَّاتِ عَدْنٍ ۚ وَ رِضْوَانٌ مِّنَ اللَّهِ أَكْبَرُ ۚ ذَٰلِكَ هُوَ الْفَوْزُ الْعَظِيمُ ﴿٧٢﴾} صدق الله العظيم [التوبة].
هیچ یک از مردم عالم، جز قومی که محبوب خداوند هستند و محب او [از میان انصار مکرم در جهان] این [نعیم اعظم] را درک نکرده و بصیرت پیدا نمی‌کنند. همانا این فضلی است که خداوند به آنان عطا نموده و این بزرگترین فضل در کتاب است. بلکه شناخت «حقیقت نعیم اعظم» است که باعث شد یقین بیاوریم، این تو هستی که خلیفه‌ات، ناصر محمد یمانی را انتخاب کرده‌ای، این حقیقتی است که کسی نمی‌تواند آن را دریابد مگر اینکه ایمان داشته باشد خداوند به حق ارحم الراحمین است».
زمان وعده الهی و تمکین نزدیک شده است و مردم عالم درخواهند یافت که خداوند امر خود را به انجام می‌رساند ولی اکثر مردم نمی‌دانند و زمان مقدر شده در کتاب مسطور، برای دیدار عزیزان، [امام مهدی و اصحابش] نزدیک شده‌است و بازگشت امور به خداوند است.
وسلامٌ على المُرسَلين والحمدُ للهِ ربّ العالمين..
خليفةُ الله وعبدُه؛ خليفةُ الله المهدي ناصر محمد اليماني.
ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
پی‌نوشت:18 - ربيع الثاني - 1443 ه‍ـ
23 - 11 - 2021 مـ
۲ - آذر - ۱۴۰۰ ه. ش.
10:34 صبح
( بحسب التقويم الرسمي لأمّ القرى )
[ لمتابعة رابط المشاركة الأصلية للبيان ]
https://mahdialumma.online/showthread.php?p=364304
__________
نشانه‌های پیاپی و حوادث بسیار بزرگ نزدیک شده‌است و فتوایی برای پرسشگران...
سلام خدا و رحمت و برکات او بر شما باد؛ خداوند، نعیمی که از بهشت بزرگتر است، یعنی نعیم اعظم رضوانش را، در روز لقای [الهی] برایتان محقق کند. هرچند شما، قومی که محبوب خداوندید و محب او، ناخواسته، از هم اکنون آن را [در نفس خود] احساس می‌کنید و خلاصه‌ی سرّ، در عظمتِ محبتِ آنها به پروردگارشان و عظمتِ محبتِ خداوند به ایشان است و والله حورالعین و تمام ملکوت بهشت، برای مردان صالحی که از محبوبان و مُحبّان خداوند هستند [يحبّهم اللهُ ويحبّونه] گوارا نیست، درحالی‌که خبر دارند در روزی که مردم در پیشگاه پروردگار عالمیان قرار می‌گیرند، نفس الله در چه حالی است.
به همین ترتیب، بندگان خداوند، زنانی که از بندگان نعیم اعظم هستند نیز برایشان گوارا نیست، نه به مردانی راضی می‌شوند که تا ابد جوان می‌مانند و چون مروارید پنهان در صدف هستند و نه به قصرهای آراسته و پر نقش و نگار که نمی‌دانید چقدر چشم‌نواز هستند و نه به تمام ملکوت بزرگ بهشت؛ حال زیبایی و جمال ملکوت بهشت و «نعیم مقیم» به هر حدی که برسد و هر چه که باشد و بشود چراکه از حال خداوند و پروردگار عالمیان که بیش از هر چیز نزد او عزیز و محبوب است، باخبر شده‌است و می‌داند که خداوند در نفس خود برای بندگانی که در حق خود ظلم کرده‌اند و حال از کوتاهی‌هایی که در نزد پروردگار داشته‌اند، نادم و پشیمان هستند متحسر است. بلکه آنان از هم اکنون با خداوند رحمان عهد کرده‌اند، راضی نمی‌شوند تا خداوند سبحان در نفس خود راضی گردد. بعد از آنکه خداوند در مورد شناختِ نعیمِ عظیمِ خداوندِ غفور الودود، به او یقین عطا نمود، دیگر، با اینکه پدر و مادر و فرزندان و برادرانش از اصحاب جهنم باشند و از کوتاهی‌هایی که در نزد پروردگارشان کرده‌اند نادم و متحسر باشند، مشکلی ندارد و سپس می‌گوید:
«الهی، من بنده ودود توام [محبت بسیاری به تو دارم] و تو خداوند الودودی [که بندگان خود را بسیار دوست داری]، ای حبیبِ بنده‌ای که فرزند می‌آورد و محبت بسیاری به تو دارد [ای حبیب بنده الودود الولود]، والله، والله، والله، هیچ چیزی را مانند تو دوست ندارم، عظیم‌ترین محبتم برای توست و در قلبم، هیچ‌یک از بندگانت، نمی‌توانند با تو رقابت کنند؛ چراکه من از مؤمنانی هستم که شدیدترین محبت در قلبشان برای خداست و قلب من از آن توست. ای حبیب من، خدایا، شهادت می‌دهم خدایی جز تو نیست و معبودی جز تو وجود ندارد و رضوانت را به عنوان غایت و نهایت آمالم عبادت می‌کنم، نه به عنوان وسیله‌ای برای رسیدن به یکی از جوانان [بهشتی] از ولدان المخلدین که مانند «لؤلؤ مکنون» هستند و اگر از دور آنها را ببینی، آن قدر جمالشان زیباست که گمان می‌کنی مرواریدهای پراکنده‌اند [لؤلؤ منثور]. خدایا من، بنده‌ی ودودِ تو، نمی‌خواهم به جمال همسری که وعده او را در جنات نعیم به من داده‌ای بنگرم که مانند لؤلؤ مکنون‌اند و از شدت زیبایی می‌درخشند. خدایا من، بنده‌ی ودود تو، راضی نمی‌شوم مرا به ازدواج احدی از «ولدان مخلدون» دربیاوری که اگر یکی از آنان به زمین فرود آید تا زنان زمین به او بنگرند، چشمانشان واله او می‌گردد و دل از تمام زنان جهان می‌رباید، چراکه زیبایی «ولدان المخلدون» مانند زیبایی حور العین است. تصدیق فرموده خداوند تعالی:
{يَطُوفُ عَلَيْهِمْ وِلْدَانٌ مُّخَلَّدُونَ ﴿١٧﴾ بِأَكْوَابٍ وَأَبَارِيقَ وَكَأْسٍ مِّن مَّعِينٍ ﴿١٨﴾ لَّا يُصَدَّعُونَ عَنْهَا وَلَا يُنزِفُونَ ﴿١٩﴾ وَفَاكِهَةٍ مِّمَّا يَتَخَيَّرُونَ ﴿٢٠﴾ وَلَحْمِ طَيْرٍ مِّمَّا يَشْتَهُونَ ﴿٢١﴾ وَحُورٌ عِينٌ ﴿٢٢﴾ كَأَمْثَالِ اللُّؤْلُؤِ الْمَكْنُونِ ﴿٢٣﴾ جَزَاءً بِمَا كَانُوا يَعْمَلُونَ ﴿٢٤﴾ لَا يَسْمَعُونَ فِيهَا لَغْوًا وَلَا تَأْثِيمًا ﴿٢٥﴾ إِلَّا قِيلًا سَلَامًا سَلَامًا ﴿٢٦﴾ وَأَصْحَابُ الْيَمِينِ مَا أَصْحَابُ الْيَمِينِ ﴿٢٧﴾ فِي سِدْرٍ مَّخْضُودٍ ﴿٢٨﴾ وَطَلْحٍ مَّنضُودٍ ﴿٢٩﴾ وَظِلٍّ مَّمْدُودٍ ﴿٣٠﴾ وَمَاءٍ مَّسْكُوبٍ ﴿٣١﴾ وَفَاكِهَةٍ كَثِيرَةٍ ﴿٣٢﴾ لَّا مَقْطُوعَةٍ وَلَا مَمْنُوعَةٍ ﴿٣٣﴾ وَفُرُشٍ مَّرْفُوعَةٍ ﴿٣٤﴾ إِنَّا أَنشَأْنَاهُنَّ إِنشَاءً ﴿٣٥﴾ فَجَعَلْنَاهُنَّ أَبْكَارًا ﴿٣٦﴾ عُرُبًا أَتْرَابًا ﴿٣٧﴾ لِّأَصْحَابِ الْيَمِينِ ﴿٣٨﴾ ثُلَّةٌ مِّنَ الْأَوَّلِينَ ﴿٣٩﴾ وَثُلَّةٌ مِّنَ الْآخِرِينَ ﴿٤٠﴾} صدق الله العظيم [ الواقعة ].*
{وَيَطُوفُ عَلَيْهِمْ وِلْدَانٌ مُّخَلَّدُونَ إِذَا رَأَيْتَهُمْ حَسِبْتَهُمْ لُؤْلُؤًا مَّنثُورًا ﴿١٩﴾} صدق الله العظيم [ الإنسان ].**
چطور ممکن است خداوند به مردان صالح در جنات نعیم وعده حور العین بدهد که همانند «لؤلؤ مکنون»اند و به زنان صالح، اجر و ملک عظیم عنایت نفرماید درحالی‌که خداوند خود را عادل بین بندگان توصیف می‌کند؟
ولی ای امام ما که به خاطر حبِّ پروردگار، حبیب قلب ما هستی، تو به ما خبر داده‌ای که در نفس خداوندی که از همه چیز بیشتر دوستش داریم چه می‌گذرد. لذا هر چقدر خداوند به زنانی که بنده نعیم اعظمش هستند، وعده بدهد، هر چه که می‌خواهد باشد، ما رضوان خداوند رحمان را عبادت می‌کنیم که نزد ما از همه چیز محبوب‌تر است، ما زنانی هستیم که خداوند را بسیار دوست داریم [الودودات] و خداوندِ «الودودِ» صاحب ِعرشِ مجید که هر آنچه بخواهد می‌کند، نزد ما از همه‌چیز محبوب‌تر است. به آنکه میان ما و قلب ما حائل می‌شود پناه می‌بریم از اینکه به همسرانی از «ولدان المخلدون» راضی شویم، مگر حبیب الودود ما در نفسش راضی شود.
و سرّ اصلی در شدت و عظمت محبت ما به خداوند است و او می‌داند شدیدترین محبت در قلب ما برای خداوند الودود است، پاک و منزه است او. پس ای امام ما، گوش کن، بیان حق این فرموده خداوند تعالی را دانستیم:
{الْخَبِيثَاتُ لِلْخَبِيثِينَ وَالْخَبِيثُونَ لِلْخَبِيثَاتِ ۖ وَالطَّيِّبَاتُ لِلطَّيِّبِينَ وَالطَّيِّبُونَ لِلطَّيِّبَاتِ ۚ أُولَٰئِكَ مُبَرَّءُونَ مِمَّا يَقُولُونَ ۖ لَهُم مَّغْفِرَةٌ وَرِزْقٌ كَرِيمٌ ﴿٢٦﴾} صدق الله العظيم [النور]***
در بیانات قبلی، بیان این آیه به صورت مفصل آمده‌است، ولی نفس ما نمی‌خواهد وصف جمال «الولدان المخلدين» و زیبایی و جمال «جنات نعیم» را قبول کند، هر چه که می‌خواهد باشد. حبیب قلب ما در راه حب خدا، به ما اجازه بده که به تو بگوییم:
«ای امام ما، ما زندگی راحت و سعادت را در محبت به خداوند الودود یافته‌ایم و با او عهد بستیم که تا او راضی نشود، راضی نشویم. او می‌داند ما چقدر رضوان نفس او را عبادت می‌کنیم و اینکه میزان حب ما به خداوند الودود چقدر است، محبتی که حدودی ندارد [هو يعلم لَكَم نحن نعبد رضوان نفسه (قد أيه) بحبّ الودود؛ حُبًّا ليس له حدود؛]، به عزت و جلال خداوندِ غفورِ وَدود، راضی نمی‌شویم تا او راضی شود و این عهدی است که ما نزد خدا داریم، مانند عهدی که بندگان نعیم اعظم در روز لقای الهی نزد او دارند. و بله خداوند با تعدد زوجات در زندگی با یک مرد، ما را به فتنه انداخت و دریافتیم همانا که این فتنه و ابتلایی برای ماست و محبت به همسرانمان در دنیا ما را از غیرت در حب به خداوند وَدود و رحمان و رحیم هرگزغافل نخواهد کرد. چقدر مقام زنانی که از این فتنه نجات یافته‌اند، بالاست و با همسر و تمام زنانش در راه حب و قرب خداوند رقابت می‌کند و محبت به خدا، بالاترین محبت در قلب‌های ماست و راضی نمی‌شویم تا خدا راضی شود. و رضوان نفس خداوند را عبادت کرده و برای او نماز می‌خوانیم و برای او سجده می‌کنیم و ما همان حقی را در حب ذات خداوندِ وَدود داریم که قدیسه صدیقه مریم بنت عمران داشت، بانویی که خداوند او را بر عالمیان هم‌عصرش تکریم داده بود. و سپس خداوند، مهدی ناصر محمد یمانی را برانگیخت و از حال خداوند ارحم الراحیمن به ما خبر داد، پس جنات النعیم دیگر نزد ما ارزشی نداشت، چراکه دانستیم رضوان خدا بر بندگانش، به حق نعیمی است که از جنات نعیم خداوند [هر چه که بوده و می‌خواهد باشد] بزرگتر است. این حقیقتی است که ما به آن یقین پیدا کردیم و راضی نمی‌شویم تا آنچه که نزد ما محبوب‌ترین است، راضی شود.
خدایا ما را به آنچه که برایش آفریده شده‌ایم مشغول دار و ما را به چیزهایی که برای ما آفریده‌ای مشغول و سرگرم مفرما، قلوب ما در دستان توست و هر طور که بخواهی در آن تصرف می‌کنی. خداوندا، ما در بیانات اماممان، حوادث بزرگ و پیاپی را می‌بینیم که برای ظهور خلیفه و عبدت مهدی ناصر محمد یمانی رخ خواهند داد. خدایا، برایت شهادت می‌دهیم که منتظر تصدیق اعجاز بیان حق قرآن با اخباری که از زبان خلیفه‌ات بیان شده‌اند نیستیم. [او] فهم ذکر، قرآن عظیم را برایمان آسان کرده‌‌است، ولی هر چقدر هم فهم بیان قرآن عظیم را برایمان آسان نمود و همچنان بیانات بسیار عجیب به ما وعده می‌دهد، ولی این‌ها عظیم‌تر از آن چیزی که شناختیم: «حقیقت نعیم رضوان نفس خداوند غفور و ودود در نفسمان»، نبوده و نخواهند بود. ای امام ما، با ذکر نعیم جنت و قصرهای آن، ما را نرجان؛ این‌ها در نظر ما حقیر است، تا زمانی که رضوان حبیب ما، خداوند رحمان، محقق شود، و سپس به نعیم جنات نعیم راضی می‌شویم و از خدا می‌خواهیم ما را مشغول آن چیزی فرماید که برایش آفریده شده‌ایم و مشغول چیزی نگرداند که برای ما آفریده‌است. خداوند، ما را برای نعیم اعظم خلق نموده و نعیم جنت را برای ما آفریده است. تصدیق فرموده خداوند تعالی:
بِسۡمِ ٱللَّهِ ٱلرَّحۡمَـٰنِ ٱلرَّحِیمِ
{أَلْهَاكُمُ التَّكَاثُرُ ﴿١﴾ حَتَّىٰ زُرْتُمُ الْمَقَابِرَ ﴿٢﴾ كَلَّا سَوْفَ تَعْلَمُونَ ﴿٣﴾ ثُمَّ كَلَّا سَوْفَ تَعْلَمُونَ ﴿٤﴾ كَلَّا لَوْ تَعْلَمُونَ عِلْمَ الْيَقِينِ ﴿٥﴾ لَتَرَوُنَّ الْجَحِيمَ ﴿٦﴾ ثُمَّ لَتَرَوُنَّهَا عَيْنَ الْيَقِينِ ﴿٧﴾ ثُمَّ لَتُسْأَلُنَّ يَوْمَئِذٍ عَنِ النَّعِيمِ ﴿٨﴾ } صدق الله العظيم [التكاثر].****
خداوند ما را نه برای نعمات دنیا آفریده و نه برای جنات نعیم در آخرت، بلکه نعمت‌های دنیا و بهشت «جنات نعیم» در آخرت را برای ما آفریده‌است و می‌گوییم:
خدایا، ما را مشغولِ آنچه برایش آفریده شده‌ایم بفرما و سرگرم آنچه که برای ما آفریده شده مگردان، از ما دعا و انابه و از تو استجابت ای ارحم الراحمین و عهد ما را نزد خود بنویس و ما را در روز لقای تو بر آن ثابت نگاه دار: «راضی نشویم تا تو راضی شوی». نسبت به شناختی که از نعیم رضوان نفست پیدا کرده‌ایم، یقین به ما عطا کردی و نشانه‌هایی که برای ظهور خلیفه‌ات می‌آیند، به یقین ما اضافه نمی‌کند. تمام حوادثی که از نشانه‌های بزرگ ساعت هستند [اشراط الساعة الکبر] به یقین ما چیزی اضافه نمی‌کنند، تمام وقایعِ حیات اُخروی نیز به یقین ما اضافه نمی‌کنند، چون هیچ چیز بزرگتر از حقیقت نعیم رضوان نفس تو بر بندگانت نیست، پاک ومنزهی خدایا. ای خدای عالمیان راست گفتی زمانی که در آیات محکم کتابت فتوا دادی و فرمودی که ما خواهیم دید رضوان نفس تو بر بندگانت، به حق از نعیم جنت تو بزرگتر است و نفس ما به این یقین پیدا کرد و دریافتیم که نعیم رضوان تو از نعیم جنت بزرگتر است، تصدیق فتوای تو در آیات محکم کتابت در این فرموده حق:
{وَعَدَ اللَّهُ الْمُؤْمِنِينَ وَالْمُؤْمِنَاتِ جَنَّاتٍ تَجْرِي مِن تَحْتِهَا الْأَنْهَارُ خَالِدِينَ فِيهَا وَمَسَاكِنَ طَيِّبَةً فِي جَنَّاتِ عَدْنٍ ۚ وَ رِضْوَانٌ مِّنَ اللَّهِ أَكْبَرُ ۚ ذَٰلِكَ هُوَ الْفَوْزُ الْعَظِيمُ ﴿٧٢﴾} صدق الله العظيم [التوبة].
هیچ یک از مردم عالم، جز قومی که محبوب خداوند هستند و محب او [از میان انصار مکرم در جهان] این [نعیم اعظم] را درک نکرده و بصیرت پیدا نمی‌کنند. همانا این فضلی است که خداوند به آنان عطا نموده و این بزرگترین فضل در کتاب است. بلکه شناخت «حقیقت نعیم اعظم» است که باعث شد یقین بیاوریم، این تو هستی که خلیفه‌ات، ناصر محمد یمانی را انتخاب کرده‌ای، این حقیقتی است که کسی نمی‌تواند آن را دریابد مگر اینکه ایمان داشته باشد خداوند به حق ارحم الراحمین است».
زمان وعده الهی و تمکین نزدیک شده است و مردم عالم درخواهند یافت که خداوند امر خود را به انجام می‌رساند ولی اکثر مردم نمی‌دانند و زمان مقدر شده در کتاب مسطور، برای دیدار عزیزان، [امام مهدی و اصحابش] نزدیک شده‌است و بازگشت امور به خداوند است.
وسلامٌ على المُرسَلين والحمدُ للهِ ربّ العالمين..
خليفةُ الله وعبدُه؛ خليفةُ الله المهدي ناصر محمد اليماني.
ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
*وِلْدَانٌ مُّخَلَّدُونَ: پسرانی همیشه جوان
-------------
**إِذَا رَأَيْتَهُمْ حَسِبْتَهُمْ لُؤْلُؤًا مَّنثُورًا(۱۹)
چون آنها را ببينى، پندارى مرواريد پراكنده‌اند
------------چون آنها را ببينى، پندارى مرواريد پراكنده‌اند
*** بیان الخبیثات و الخبثین و الطیبات و الطیبون در لینک زیر:
https://mahdialumma.online/showthread.php?p=282199#post282199
---------------
**** حَتَّىٰ زُرْتُمُ الْمَقَابِرَ ﴿٢﴾ التکاثر
تا آنجا که به دیدار قبرها رسیدید: اجلتان رسید
ثُمَّ لَتُسْأَلُنَّ يَوْمَئِذٍ عَنِ النَّعِيمِ ﴿٨﴾ التکاثر
سپس در آن روز درباره نعیم اعظم مورد پرسش قرار خواهید گرفت
ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
======== اقتباس =========
اقتباس: اضغط للقراءة