امام ناصر محمد اليماني
15 - ربیع الأوّل - 1426 هـ
24 - 04 - 2005 مـ
۴ - اردیبهشت - ۱۳۸۴ ه.ش.
ــــــــــــــــــ
خسوف ماه اولین شرط از اشراط بزرگ ساعت (قیامت) است....
بسم الله الرحمن الرحيم، وسلامٌ على المُرسلين والحمدُ لله ربّ العالمين....
برادران مسلمان من، امیدوارم لائیک‌ها که به این قرآن عظیم ایمان ندارند، باعث گمراهی ما نشوند. آن‌ها وقتی می‌بینند ما به محض خسوف ماه به سرعت به‌سوی مساجد می‌رویم، به ما می‌خندند و می‌گویند: «این کار نشانه عقب‌ماندگی مسلمانان است» اما این آن‌ها هستند که عقب مانده‌اند و خواهند دید چه کسی عقب مانده‌است و چه کسی راست می‌گوید و به این قرآن عظیم پایبند است، قرآنی که رسول الله و هرکسی که با اوست به آن پایبندند و سلام و صلوات بر او و آنان باد. خداوند تعالی می‌فرماید:
{فَإِمَّا نَذْهَبَنَّ بِكَ فَإِنَّا مِنْهُم مُّنتَقِمُونَ ﴿٤١﴾ أَوْ نُرِ‌يَنَّكَ الَّذِي وَعَدْنَاهُمْ فَإِنَّا عَلَيْهِم مُّقْتَدِرُ‌ونَ ﴿٤٢﴾ فَاسْتَمْسِكْ بِالَّذِي أُوحِيَ إِلَيْكَ إِنَّكَ عَلَىٰ صِرَ‌اطٍ مُّسْتَقِيمٍ ﴿٤٣﴾ وَإِنَّهُ لَذِكْرٌ لَّكَ وَلِقَوْمِكَ وَسَوْفَ تُسْأَلُونَ ﴿٤٤﴾} صدق الله العظيم [الزخرف].
به این ترتیب، قرآن حبل خداوند و عروة الوثقی است؛ هرکس به آن ملتزم بود، نجات می‌یابد و کسی که از آن منحرف شد، بر باد رفته و مانند آن است که از آسمان به زمین سقوط کند و پرنده‌ای او را برباید یا بادی او را به سحیق ـ جهنم ـ بیندازد.
ای جماعت مسلمین، در ماه رمضان سال ۱۴۲۵، خداوند نشانه انذار کننده‌ای برای انسان فرستاد؛ این نشانه ماه بود و ماه به شما گفت: «برحذر باشید که عذاب خداوند به‌سوی‌تان می‌آید» فقط اینکه انسان زبان ماه را نفهمید، پس زبان ماه را برای مردم ترجمه خواهم کرد که با نشانه‌ای کیهانی به شما هشدار داد. ماه در موعد معمول خسوف نکرد، یعنی به‌جای خسوف در شب پانزدهم، در شب چهاردهم خسوف کرد تا به بشریت هشدار داده شود.
ای جماعت مسلمین، خداوند در قرآن آیاتی در مورد خسوف هشداردهنده ماه نازل نموده است، چراکه خسوف ماه، اولین نشانه از اشراط بزرگ ساعت (قیامت) است و قرآن ماه و زمان وقوع و رخ دادن آن را با منتهای دقت به تفصیل بیان کرده‌است. شاید یکی از جاهلان بگوید: «یک روز از رمضان از دست رفته (رمضان را دیر شروع کرده‌ایم)» ولی چنین نبود و با برهان روشن از قرآن این موضوع را برای‌تان ثابت می‌کنیم، برای کسانی که قلب - بصیر - و گوش شنوا دارند و شاهدند. بدانید که در نزد خداوند زمان (ساعت روز) در روی کره زمین بر اساس وقت گرینویچ نیست، بلکه اساس ساعت و زمان نزد خداوند، اولین خانه‌ای است که برای - عبادت - مردم مقرر شده که همان طور که می‌دانید در ام القری و مرکز زمین است و شایسته‌ی مسلمانان نیست و اجازه ندارند جز زمان و وقت ام القری در سرزمینی که خداوند آن را برای عالمیان مایه برکت قرار داده است، از هیچ ساعات زمانی جهانی دیگر استفاده کنند.
ای جماعت مسلمین، همانا که خداوند زمان و موعد خسوف هشداردهنده‌ی ماه را بر اساس وقت مکه مکرمه قرار داده‌است و سعی می‌کنیم خلاصه و مفید دلایل را برای‌تان بیاوریم:
اولاً: در قرآن این شرط آمده‌است که خسوف هشداردهنده ماه در رمضان رخ می‌دهد.
شرط دوم: خسوف باید در شب چهاردهم باشد نه شب پانزدهم.
شرط سوم: زمان خسوف هشداردهنده ماه است که باید در زمانی که شب به شهر مکه مکرمه پشت کرده و صبح بر مکه مکرمه می‌تابد، خسوف کامل تمام شود. تصدیق فرموده خداوند تعالی:
{كَلَّا وَالْقَمَرِ ﴿٣٢﴾ وَاللَّيْلِ إِذْ أَدْبَرَ ﴿٣٣﴾ وَالصُّبْحِ إِذَا أَسْفَرَ ﴿٣٤﴾ إِنَّهَا لَإِحْدَى الْكُبَرِ ﴿٣٥﴾ نَذِيرً‌ا لِّلْبَشَرِ ﴿٣٦﴾ لِمَن شَاءَ مِنكُمْ أَن يَتَقَدَّمَ أَوْ يَتَأَخَّرَ﴿٣٧﴾} صدق الله العظيم [المدثر]
و معنی فرموده خداوند تعالی: {لَإِحْدَى الْكُبَرِ} یعنی یکی از نشانه‌ها و اشراط بزرگ ساعت [قیامت]، در حقیقت این خسوف اولین شرط از اشراط بزرگ ساعت در قرآن عظیم است و در قرآن اشراط بزرگ ساعت با نهایت دقت و ترتیب آمده‌است و بدون حساب و کتاب و بدون نظم ذکر نشده‌اند، درحالی‌که در احادیث بدون توجه به ترتیب و توالی آن‌ها آمده‌اند. وقتی ترتیب و توالی اشراط بزرگ روشن نباشد، چه فایده‌ای دارد؟ موضوع را طولانی نمی‌کنیم و به صحبت در مورد اولین نشانه و شرط که خداوند آن را کلیدی از کلیدهای بزرگ در علم غیب قرار داده ادامه می‌دهیم. خداوند با این خسوف ماه، برای هرکسی که عاقل باشد و اهل فکر، قسم می‌خورد، تا جایی که در مورد خسوف هشداردهنده در فجر چهاردهم رمضان ۱۴۲۵، سوره‌ای در قرآن نازل می‌فرماید و نام آن را سوره الفجر نهاده و خسوف ماه را از لحظه تولدش در فجر پنجشنبه به وقت مکه مکرمه تا لحظه خسوف کامل ماه در فجر پنجشنبه تشریح می‌فرماید. خداوند تعالی می‌فرماید:
{وَالْفَجْرِ} [الفجر:۱]
این لحظه تولد هلال ماه رمضان ۱۴۲۵ در فجر روز پنجشنبه بلافاصله بعد از کسوف خورشید در آخر شعبان است.
{وَلَيَالٍ عَشْرٍ} [الفجر:۲]
و این دهه اول رمضان است و ماه مبارک رمضان از روز جمعه آغاز می‌شود.
{وَالشَّفْعِ} [الفجر:۳]
این دو رکعت است که رمز شب یازدهم و دوازدهم ماه مبارک رمضان است.
{وَالْوَتْرِ} [الفجر:۳]
همانا که وتر یک رکعت است که رمز شب سیزدهم ماه مبارک رمضان است.
{وَاللَّيْلِ إِذَا يَسْرِ}
این شب چهاردهم است و معنای فرموده خداوند تعالی {...إِذَا يَسْرِ} یعنی زمانی که شب به وقت مکه مکرمه پشت کرده و می‌گذرد و این زمان خسوف کامل ماه است.
{هَلْ فِي ذَٰلِكَ قَسَمٌ لِّذِي حِجْرٍ} [الفجر:۵]
یعنی انسان عاقل، تصدیق و باور می‌کند که این خسوف، هشدار به مردم در مورد عذاب خداوند است، برای کسانی که بخواهند ایمان بیاورند یا آن را به تأخیر بیندازند. انسان در زمین و دریا فساد زیادی برپا کرده‌است. همین طور هشداری به بوش کوچک [بوش پسر] و اولیای اوست که به شدت سرکشی و ظلم و طغیان کرده و می‌گویند ما جماعتی متحّد و نیرومند و پیروزیم [اشاره به آیه کریمه سوره القمر: أَمْ يَقُولُونَ نَحْنُ جَمِيعٌ مُنْتَصِرٌ ﴿٤٤﴾] و می‌گوید چه کسی قدرتمندتر از ماست؟ آیا نمی‌بینند خداوندی که آن‌ها را آفریده و علمی را که خواسته به آنان داده، از آن‌ها بسیار قوی‌تر و قدرتش بیشتر، و مجازاتش دردناک‌تر است؟ [اشاره به بخشی از آیه کریمه سوره النساء: وَاللَّـهُ أَشَدُّ بَأْسًا وَأَشَدُّ تَنْكِيلًا ﴿٨٤﴾]
{أَلَمْ تَرَ كَيْفَ فَعَلَ رَ‌بُّكَ بِعَادٍ ﴿٦﴾ إِرَ‌مَ ذَاتِ الْعِمَادِ ﴿٧﴾ الَّتِي لَمْ يُخْلَقْ مِثْلُهَا فِي الْبِلَادِ ﴿٨﴾} [الفجر].
آن‌ها تصور می‌کردند قدرتی دارند که کسی را یارای غلبه بر آنان نیست و گمانشان این بود که حتی خداوند نمی‌تواند بر آنان غلبه نماید و وقتی نبی الله هود آنان را از عذاب خداوند ترساند، گفتند: چه کسی از ما قدرتمندتر است؟
{فَصَبَّ عَلَيْهِمْ رَ‌بُّكَ سَوْطَ عَذَابٍ ﴿١٣﴾ إِنَّ رَ‌بَّكَ لَبِالْمِرْ‌صَادِ ﴿١٤﴾} [الفجر].
{وَثَمُودَ الَّذِينَ جَابُوا الصَّخْرَ بِالْوَادِ* ﴿٩﴾ وَفِرْ‌عَوْنَ ذِي الْأَوْتَادِ** ﴿١٠﴾} [الفجر]
و صاحب اهرامی که به شکل کوه و رمز قوت آنان بود و خداوند آنان را گرفتار عذاب بسیار شدیدی کرد، چراکه در زمین طغیان کرده و فساد زیادی در آن برپا کرده بودند و به خود مغرور بودند و گمان می‌کردند قدرتی دارند که کسی را یارای غلبه بر آنان نیست، همان تصوری که اکنون بوش کوچک می‌کند و تصور می‌کند دارای قدرتی است که کسی بر آن غالب نخواهد بود. پس خداوند بمب اتمی کیهانی را بر سرش فرود خواهد آورد که قدرت و مجازاتش دردناک‌تر است و جزای هرکس از جنس اعمال خود اوست.
کسی می‌گوید: «برادر، در آمریکا مسلمانان هم زندگی می‌کنند» و جواب: پس باید در برابر آنچه که بوش با برادرانشان می‌کند کاری کنند و یا مهاجرت کرده و بوش و کشور او را ترک کنند تا آنچه که بر سر او خواهد آمد، بر سر آنان نیاید و زمین خدا پهناور است مگر برای مستضعفانی که قادر به مهاجرت نیستند و راهی ندارند که خداوند به رحمت خود آنان را نجات خواهد داد. خداوند تعالی می‌فرماید:
{إِنَّ الَّذِينَ تَوَفَّاهُمُ الْمَلَائِكَةُ ظَالِمِي أَنفُسِهِمْ قَالُوا فِيمَ كُنتُمْ قَالُوا كُنَّا مُسْتَضْعَفِينَ فِي الْأَرْ‌ضِ قَالُوا أَلَمْ تَكُنْ أَرْ‌ضُ اللَّـهِ وَاسِعَةً فَتُهَاجِرُ‌وا فِيهَا فَأُولَـٰئِكَ مَأْوَاهُمْ جَهَنَّمُ وَسَاءَتْ مَصِيرً‌ا ﴿٩٧﴾ إِلَّا الْمُسْتَضْعَفِينَ مِنَ الرِّ‌جَالِ وَالنِّسَاءِ وَالْوِلْدَانِ لَا يَسْتَطِيعُونَ حِيلَةً وَلَا يَهْتَدُونَ سَبِيلًا ﴿٩٨﴾ فَأُولَـٰئِكَ عَسَى اللَّـهُ أَن يَعْفُوَ عَنْهُمْ وَكَانَ اللَّـهُ عَفُوًّا غَفُورً‌ا ﴿٩٩﴾ وَمَن يُهَاجِرْ فِي سَبِيلِ اللَّـهِ يَجِدْ فِي الْأَرْ‌ضِ مُرَ‌اغَمًا كَثِيرً‌ا وَسَعَةً وَمَن يَخْرُ‌جْ مِن بَيْتِهِ مُهَاجِرً‌ا إِلَى اللَّـهِ وَرَ‌سُولِهِ ثُمَّ يُدْرِ‌كْهُ الْمَوْتُ فَقَدْ وَقَعَ أَجْرُ‌هُ عَلَى اللَّـهِ وَكَانَ اللَّـهُ غَفُورً‌ا رَّ‌حِيمًا ﴿١٠٠﴾} صدق الله العظيم [النساء].
و یکی از جاهلانی که قرآن را منحصر به زمان و مکانی خاص می‌کنند، می‌گوید: «برادر این آیه در مورد مسلمانان مکه نازل شده است». علت این است که بعضی از علما، قرآن را در اسباب نزول آیات محصور می‌کنند؛ انگار که زمان قرآن گذشته و تمام شده‌است. خیر، قرآن در تمام زمان‌ها و مکان‌ها با مردم سخن می‌گوید. همانا که خداوند برای برخی آیات اسباب نزول قرار داده تا خطاب به تمام مردم برسد و حکم آن برای تمام امت‌ها در هر زمان و مکانی جاری است.
هرکس به این خطابه اعتراض دارد، بگوید ولی شرط این است که از قرآن با من سخن بگوید. موضوع در مورد آنچه که از آن سؤال دارید تمام شده‌است و ضربه‌ای الهی در این سال [۲۰۰۵] و دروغی در این نیست...
وسلامٌ على المُرسلين، والحمدُ لله ربّ العالمين..
الإمام ناصر محمد اليماني.
ــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
مترجم:15 - ربیع الأوّل - 1426 هـ
24 - 04 - 2005 مـ
۴ - اردیبهشت - ۱۳۸۴ ه.ش.
ــــــــــــــــــ
خسوف ماه اولین شرط از اشراط بزرگ ساعت (قیامت) است....
بسم الله الرحمن الرحيم، وسلامٌ على المُرسلين والحمدُ لله ربّ العالمين....
برادران مسلمان من، امیدوارم لائیک‌ها که به این قرآن عظیم ایمان ندارند، باعث گمراهی ما نشوند. آن‌ها وقتی می‌بینند ما به محض خسوف ماه به سرعت به‌سوی مساجد می‌رویم، به ما می‌خندند و می‌گویند: «این کار نشانه عقب‌ماندگی مسلمانان است» اما این آن‌ها هستند که عقب مانده‌اند و خواهند دید چه کسی عقب مانده‌است و چه کسی راست می‌گوید و به این قرآن عظیم پایبند است، قرآنی که رسول الله و هرکسی که با اوست به آن پایبندند و سلام و صلوات بر او و آنان باد. خداوند تعالی می‌فرماید:
{فَإِمَّا نَذْهَبَنَّ بِكَ فَإِنَّا مِنْهُم مُّنتَقِمُونَ ﴿٤١﴾ أَوْ نُرِ‌يَنَّكَ الَّذِي وَعَدْنَاهُمْ فَإِنَّا عَلَيْهِم مُّقْتَدِرُ‌ونَ ﴿٤٢﴾ فَاسْتَمْسِكْ بِالَّذِي أُوحِيَ إِلَيْكَ إِنَّكَ عَلَىٰ صِرَ‌اطٍ مُّسْتَقِيمٍ ﴿٤٣﴾ وَإِنَّهُ لَذِكْرٌ لَّكَ وَلِقَوْمِكَ وَسَوْفَ تُسْأَلُونَ ﴿٤٤﴾} صدق الله العظيم [الزخرف].
به این ترتیب، قرآن حبل خداوند و عروة الوثقی است؛ هرکس به آن ملتزم بود، نجات می‌یابد و کسی که از آن منحرف شد، بر باد رفته و مانند آن است که از آسمان به زمین سقوط کند و پرنده‌ای او را برباید یا بادی او را به سحیق ـ جهنم ـ بیندازد.
ای جماعت مسلمین، در ماه رمضان سال ۱۴۲۵، خداوند نشانه انذار کننده‌ای برای انسان فرستاد؛ این نشانه ماه بود و ماه به شما گفت: «برحذر باشید که عذاب خداوند به‌سوی‌تان می‌آید» فقط اینکه انسان زبان ماه را نفهمید، پس زبان ماه را برای مردم ترجمه خواهم کرد که با نشانه‌ای کیهانی به شما هشدار داد. ماه در موعد معمول خسوف نکرد، یعنی به‌جای خسوف در شب پانزدهم، در شب چهاردهم خسوف کرد تا به بشریت هشدار داده شود.
ای جماعت مسلمین، خداوند در قرآن آیاتی در مورد خسوف هشداردهنده ماه نازل نموده است، چراکه خسوف ماه، اولین نشانه از اشراط بزرگ ساعت (قیامت) است و قرآن ماه و زمان وقوع و رخ دادن آن را با منتهای دقت به تفصیل بیان کرده‌است. شاید یکی از جاهلان بگوید: «یک روز از رمضان از دست رفته (رمضان را دیر شروع کرده‌ایم)» ولی چنین نبود و با برهان روشن از قرآن این موضوع را برای‌تان ثابت می‌کنیم، برای کسانی که قلب - بصیر - و گوش شنوا دارند و شاهدند. بدانید که در نزد خداوند زمان (ساعت روز) در روی کره زمین بر اساس وقت گرینویچ نیست، بلکه اساس ساعت و زمان نزد خداوند، اولین خانه‌ای است که برای - عبادت - مردم مقرر شده که همان طور که می‌دانید در ام القری و مرکز زمین است و شایسته‌ی مسلمانان نیست و اجازه ندارند جز زمان و وقت ام القری در سرزمینی که خداوند آن را برای عالمیان مایه برکت قرار داده است، از هیچ ساعات زمانی جهانی دیگر استفاده کنند.
ای جماعت مسلمین، همانا که خداوند زمان و موعد خسوف هشداردهنده‌ی ماه را بر اساس وقت مکه مکرمه قرار داده‌است و سعی می‌کنیم خلاصه و مفید دلایل را برای‌تان بیاوریم:
اولاً: در قرآن این شرط آمده‌است که خسوف هشداردهنده ماه در رمضان رخ می‌دهد.
شرط دوم: خسوف باید در شب چهاردهم باشد نه شب پانزدهم.
شرط سوم: زمان خسوف هشداردهنده ماه است که باید در زمانی که شب به شهر مکه مکرمه پشت کرده و صبح بر مکه مکرمه می‌تابد، خسوف کامل تمام شود. تصدیق فرموده خداوند تعالی:
{كَلَّا وَالْقَمَرِ ﴿٣٢﴾ وَاللَّيْلِ إِذْ أَدْبَرَ ﴿٣٣﴾ وَالصُّبْحِ إِذَا أَسْفَرَ ﴿٣٤﴾ إِنَّهَا لَإِحْدَى الْكُبَرِ ﴿٣٥﴾ نَذِيرً‌ا لِّلْبَشَرِ ﴿٣٦﴾ لِمَن شَاءَ مِنكُمْ أَن يَتَقَدَّمَ أَوْ يَتَأَخَّرَ﴿٣٧﴾} صدق الله العظيم [المدثر]
و معنی فرموده خداوند تعالی: {لَإِحْدَى الْكُبَرِ} یعنی یکی از نشانه‌ها و اشراط بزرگ ساعت [قیامت]، در حقیقت این خسوف اولین شرط از اشراط بزرگ ساعت در قرآن عظیم است و در قرآن اشراط بزرگ ساعت با نهایت دقت و ترتیب آمده‌است و بدون حساب و کتاب و بدون نظم ذکر نشده‌اند، درحالی‌که در احادیث بدون توجه به ترتیب و توالی آن‌ها آمده‌اند. وقتی ترتیب و توالی اشراط بزرگ روشن نباشد، چه فایده‌ای دارد؟ موضوع را طولانی نمی‌کنیم و به صحبت در مورد اولین نشانه و شرط که خداوند آن را کلیدی از کلیدهای بزرگ در علم غیب قرار داده ادامه می‌دهیم. خداوند با این خسوف ماه، برای هرکسی که عاقل باشد و اهل فکر، قسم می‌خورد، تا جایی که در مورد خسوف هشداردهنده در فجر چهاردهم رمضان ۱۴۲۵، سوره‌ای در قرآن نازل می‌فرماید و نام آن را سوره الفجر نهاده و خسوف ماه را از لحظه تولدش در فجر پنجشنبه به وقت مکه مکرمه تا لحظه خسوف کامل ماه در فجر پنجشنبه تشریح می‌فرماید. خداوند تعالی می‌فرماید:
{وَالْفَجْرِ} [الفجر:۱]
این لحظه تولد هلال ماه رمضان ۱۴۲۵ در فجر روز پنجشنبه بلافاصله بعد از کسوف خورشید در آخر شعبان است.
{وَلَيَالٍ عَشْرٍ} [الفجر:۲]
و این دهه اول رمضان است و ماه مبارک رمضان از روز جمعه آغاز می‌شود.
{وَالشَّفْعِ} [الفجر:۳]
این دو رکعت است که رمز شب یازدهم و دوازدهم ماه مبارک رمضان است.
{وَالْوَتْرِ} [الفجر:۳]
همانا که وتر یک رکعت است که رمز شب سیزدهم ماه مبارک رمضان است.
{وَاللَّيْلِ إِذَا يَسْرِ}
این شب چهاردهم است و معنای فرموده خداوند تعالی {...إِذَا يَسْرِ} یعنی زمانی که شب به وقت مکه مکرمه پشت کرده و می‌گذرد و این زمان خسوف کامل ماه است.
{هَلْ فِي ذَٰلِكَ قَسَمٌ لِّذِي حِجْرٍ} [الفجر:۵]
یعنی انسان عاقل، تصدیق و باور می‌کند که این خسوف، هشدار به مردم در مورد عذاب خداوند است، برای کسانی که بخواهند ایمان بیاورند یا آن را به تأخیر بیندازند. انسان در زمین و دریا فساد زیادی برپا کرده‌است. همین طور هشداری به بوش کوچک [بوش پسر] و اولیای اوست که به شدت سرکشی و ظلم و طغیان کرده و می‌گویند ما جماعتی متحّد و نیرومند و پیروزیم [اشاره به آیه کریمه سوره القمر: أَمْ يَقُولُونَ نَحْنُ جَمِيعٌ مُنْتَصِرٌ ﴿٤٤﴾] و می‌گوید چه کسی قدرتمندتر از ماست؟ آیا نمی‌بینند خداوندی که آن‌ها را آفریده و علمی را که خواسته به آنان داده، از آن‌ها بسیار قوی‌تر و قدرتش بیشتر، و مجازاتش دردناک‌تر است؟ [اشاره به بخشی از آیه کریمه سوره النساء: وَاللَّـهُ أَشَدُّ بَأْسًا وَأَشَدُّ تَنْكِيلًا ﴿٨٤﴾]
{أَلَمْ تَرَ كَيْفَ فَعَلَ رَ‌بُّكَ بِعَادٍ ﴿٦﴾ إِرَ‌مَ ذَاتِ الْعِمَادِ ﴿٧﴾ الَّتِي لَمْ يُخْلَقْ مِثْلُهَا فِي الْبِلَادِ ﴿٨﴾} [الفجر].
آن‌ها تصور می‌کردند قدرتی دارند که کسی را یارای غلبه بر آنان نیست و گمانشان این بود که حتی خداوند نمی‌تواند بر آنان غلبه نماید و وقتی نبی الله هود آنان را از عذاب خداوند ترساند، گفتند: چه کسی از ما قدرتمندتر است؟
{فَصَبَّ عَلَيْهِمْ رَ‌بُّكَ سَوْطَ عَذَابٍ ﴿١٣﴾ إِنَّ رَ‌بَّكَ لَبِالْمِرْ‌صَادِ ﴿١٤﴾} [الفجر].
{وَثَمُودَ الَّذِينَ جَابُوا الصَّخْرَ بِالْوَادِ* ﴿٩﴾ وَفِرْ‌عَوْنَ ذِي الْأَوْتَادِ** ﴿١٠﴾} [الفجر]
و صاحب اهرامی که به شکل کوه و رمز قوت آنان بود و خداوند آنان را گرفتار عذاب بسیار شدیدی کرد، چراکه در زمین طغیان کرده و فساد زیادی در آن برپا کرده بودند و به خود مغرور بودند و گمان می‌کردند قدرتی دارند که کسی را یارای غلبه بر آنان نیست، همان تصوری که اکنون بوش کوچک می‌کند و تصور می‌کند دارای قدرتی است که کسی بر آن غالب نخواهد بود. پس خداوند بمب اتمی کیهانی را بر سرش فرود خواهد آورد که قدرت و مجازاتش دردناک‌تر است و جزای هرکس از جنس اعمال خود اوست.
کسی می‌گوید: «برادر، در آمریکا مسلمانان هم زندگی می‌کنند» و جواب: پس باید در برابر آنچه که بوش با برادرانشان می‌کند کاری کنند و یا مهاجرت کرده و بوش و کشور او را ترک کنند تا آنچه که بر سر او خواهد آمد، بر سر آنان نیاید و زمین خدا پهناور است مگر برای مستضعفانی که قادر به مهاجرت نیستند و راهی ندارند که خداوند به رحمت خود آنان را نجات خواهد داد. خداوند تعالی می‌فرماید:
{إِنَّ الَّذِينَ تَوَفَّاهُمُ الْمَلَائِكَةُ ظَالِمِي أَنفُسِهِمْ قَالُوا فِيمَ كُنتُمْ قَالُوا كُنَّا مُسْتَضْعَفِينَ فِي الْأَرْ‌ضِ قَالُوا أَلَمْ تَكُنْ أَرْ‌ضُ اللَّـهِ وَاسِعَةً فَتُهَاجِرُ‌وا فِيهَا فَأُولَـٰئِكَ مَأْوَاهُمْ جَهَنَّمُ وَسَاءَتْ مَصِيرً‌ا ﴿٩٧﴾ إِلَّا الْمُسْتَضْعَفِينَ مِنَ الرِّ‌جَالِ وَالنِّسَاءِ وَالْوِلْدَانِ لَا يَسْتَطِيعُونَ حِيلَةً وَلَا يَهْتَدُونَ سَبِيلًا ﴿٩٨﴾ فَأُولَـٰئِكَ عَسَى اللَّـهُ أَن يَعْفُوَ عَنْهُمْ وَكَانَ اللَّـهُ عَفُوًّا غَفُورً‌ا ﴿٩٩﴾ وَمَن يُهَاجِرْ فِي سَبِيلِ اللَّـهِ يَجِدْ فِي الْأَرْ‌ضِ مُرَ‌اغَمًا كَثِيرً‌ا وَسَعَةً وَمَن يَخْرُ‌جْ مِن بَيْتِهِ مُهَاجِرً‌ا إِلَى اللَّـهِ وَرَ‌سُولِهِ ثُمَّ يُدْرِ‌كْهُ الْمَوْتُ فَقَدْ وَقَعَ أَجْرُ‌هُ عَلَى اللَّـهِ وَكَانَ اللَّـهُ غَفُورً‌ا رَّ‌حِيمًا ﴿١٠٠﴾} صدق الله العظيم [النساء].
و یکی از جاهلانی که قرآن را منحصر به زمان و مکانی خاص می‌کنند، می‌گوید: «برادر این آیه در مورد مسلمانان مکه نازل شده است». علت این است که بعضی از علما، قرآن را در اسباب نزول آیات محصور می‌کنند؛ انگار که زمان قرآن گذشته و تمام شده‌است. خیر، قرآن در تمام زمان‌ها و مکان‌ها با مردم سخن می‌گوید. همانا که خداوند برای برخی آیات اسباب نزول قرار داده تا خطاب به تمام مردم برسد و حکم آن برای تمام امت‌ها در هر زمان و مکانی جاری است.
هرکس به این خطابه اعتراض دارد، بگوید ولی شرط این است که از قرآن با من سخن بگوید. موضوع در مورد آنچه که از آن سؤال دارید تمام شده‌است و ضربه‌ای الهی در این سال [۲۰۰۵] و دروغی در این نیست...
وسلامٌ على المُرسلين، والحمدُ لله ربّ العالمين..
الإمام ناصر محمد اليماني.
ــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
*ثَمُودَ الَّذِينَ جَابُوا الصَّخْرَ بِالْوَادِ ﴿٩﴾
و قوم «ثمود» که صخره‌های عظیم را تراشیده و به وادی می‌آوردند.
**وَفِرْ‌عَوْنَ ذِي الْأَوْتَادِ ﴿١٠﴾
اهرام به اوتاد - کوه‌ها - تشبیه شده‌اند.