الإمام المهديّ ناصر محمد اليمانيّ
14 - رمضان - 1444 هـ
05 - 04 - 2023 مـ
۱۶- فروردین- ۱۴۰۲ ه.ش.
12:02 بعد از ظهر
(بحسب التّقويم الرّسميّ لأم القُرى)
[لمتابعة رابط المشاركة الأصلية لبيان]
https://mahdialumma.online/showthread.php?p=411950
______________
اندرز بده که تذکر و اندرز برای مؤمنان سودمند است، خداوند مرا به عنوان خلیفهی خود بر عالمیان انتخاب کرده‌است، پس از خدا تقوا کنید و خود را از مکر خداوند در امان نپندارید و بدانید که خداوند امر خود را به انجام خواهد رساند...
بِسْمِ الله الرّحمن الرّحيم و صلوات و سلام بر محمد رسول الله و تمام انبیا و رسولان پیش از او و بر پیروان آنان در میان پیشینیان و آیندگان و در عالم بالا تا یوم الدین. انصار پیشگام نیکوکار [الابرار]* عزیزم، ماه رمضان بر شما و ما و تمام کسانی که تسلیم پروردگار عالمیان هستند، مبارک باد..
عزیزان من در راه خدا، ای مسلمانان، بر شماست بدانید که من داستان‌های قرآن عظیم را از خودم نمی‌گویم و وحیَ قرآنی جدید هم در کار نیست، بلکه این بیان حق قرآن مجید است و ای مسلمانان عزیزم، خداوند تعالی می‌فرماید:
{يَا دَاوُودُ إِنَّا جَعَلْنَاكَ خَلِيفَةً فِي الْأَرْضِ فَاحْكُم بَيْنَ النَّاسِ بِالْحَقِّ وَلَا تَتَّبِعِ الْهَوَىٰ فَيُضِلَّكَ عَن سَبِيلِ اللَّهِ ۚ إِنَّ الَّذِينَ يَضِلُّونَ عَن سَبِيلِ اللَّهِ لَهُمْ عَذَابٌ شَدِيدٌ بِمَا نَسُوا يَوْمَ الْحِسَابِ ﴿٢٦﴾} صدق الله العظيم [سورة: ص].
ولی خداوند، داوود علیه الصلاة و السلام را خلیفهی سرزمین‌های شام قرار داد و نبیّ الله داوود از یمن [سرزمین پاک و طیب] به هیچ‌وجه اطلاعی نداشت و همچنین نبیّ الله سلیمان هم که حکومت و مُلک را از او به ارث برد، از پادشاهی یمن، این سرزمین پاک و طیب بی خبر بود. پس خداوند به هدهد، وزیر سلیمان [در امور] پرندگان وحی نمود تا سفری اکتشافی به سرزمین پاک و طیب [پادشاهی سبا در یمن] داشته باشد و از آنجایی که خداوند مستقیم به هدهد فرمان داده بود، جایز نبود برای رفتن به این سفر اکتشافی از نبیّ الله سلیمان اجازه بگیرد و این باعث خشم نبیّ الله سلیمان شد، چون هدهد برای سفر اکتشافیِ خود، از سلیمان اجازه نگرفته بود. از آنجا که هدهد از جانب پروردگارش مأموریت داشت، چطور از نبیّ الله سلیمان علیه الصلاة و السلام اجازه بگیرد؟ اما نبیّ الله سلیمان در اول کار نمی‌دانست هدهد این فرمان را مستقیم از خداوند دریافت کرده و مأمور پروردگارش است تا سلیمان را از پادشاهی بزرگ سبا با خبر کند، امری که نه نبیّ الله سلیمان از آن آگاهی داشت و نه پدرش داوود و خداوند تعالی می‌فرماید:
{وَتَفَقَّدَ الطَّيْرَ فَقَالَ مَا لِيَ لَا أَرَى الْهُدْهُدَ أَمْ كَانَ مِنَ الْغَائِبِينَ ﴿٢٠﴾ لَأُعَذِّبَنَّهُ عَذَابًا شَدِيدًا أَوْ لَأَذْبَحَنَّهُ أَوْ لَيَأْتِيَنِّي بِسُلْطَانٍ مُّبِينٍ ﴿٢١﴾ فَمَكَثَ غَيْرَ بَعِيدٍ فَقَالَ أَحَطتُ بِمَا لَمْ تُحِطْ بِهِ وَجِئْتُكَ مِن سَبَإٍ بِنَبَإٍ يَقِينٍ ﴿٢٢﴾ إِنِّي وَجَدتُّ امْرَأَةً تَمْلِكُهُمْ وَأُوتِيَتْ مِن كُلِّ شَيْءٍ وَلَهَا عَرْشٌ عَظِيمٌ ﴿٢٣﴾ وَجَدتُّهَا وَقَوْمَهَا يَسْجُدُونَ لِلشَّمْسِ مِن دُونِ اللَّهِ وَزَيَّنَ لَهُمُ الشَّيْطَانُ أَعْمَالَهُمْ فَصَدَّهُمْ عَنِ السَّبِيلِ فَهُمْ لَا يَهْتَدُونَ ﴿٢٤﴾ أَلَّا يَسْجُدُوا لِلَّهِ الَّذِي يُخْرِجُ الْخَبْءَ فِي السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ وَيَعْلَمُ مَا تُخْفُونَ وَمَا تُعْلِنُونَ ﴿٢٥﴾ اللَّهُ لَا إِلَٰهَ إِلَّا هُوَ رَبُّ الْعَرْشِ الْعَظِيمِ ۩ ﴿٢٦﴾ ۞ قَالَ سَنَنظُرُ أَصَدَقْتَ أَمْ كُنتَ مِنَ الْكَاذِبِينَ ﴿٢٧﴾ اذْهَب بِّكِتَابِي هَٰذَا فَأَلْقِهْ إِلَيْهِمْ ثُمَّ تَوَلَّ عَنْهُمْ فَانظُرْ مَاذَا يَرْجِعُونَ ﴿٢٨﴾} صدق الله العظيم [سورة النمل].
پس استنباط می‌کنیم هنگامی که خداوند، خلیفه‌ای در زمین معین می‌فرماید، این خلافت، درجاتی دارد. دوران خلافت خلیفهی خدا داوود علیه الصلاة و السلام گذشت بدون اینکه خداوند او را از پادشاهی سبا در یمن با خبر کرده باشد با اینکه در جوار او در جزیره عربی بود و همچنین وارث او نبیّ الله سلیمان علیهم الصلاة و السلام هم از آن بی خبر بود تا اینکه توسط هدهد پرنده، نبیّ الله سلیمان از وجود آن با خبر گردید و هدهد گفت:
{أَحَطتُ بِمَا لَمْ تُحِطْ بِهِ وَجِئْتُكَ مِن سَبَإٍ بِنَبَإٍ يَقِينٍ ﴿٢٢﴾} صدق الله العظيم [سورة: النمل].
وقتی خداوند در زمین خلیفه‌ای برمی‌گزیند، این خلافت در مُلک، درجاتی دارد ولی خداوند مرا خلیفه بر سراسر عالم [خشکی‌ها و دریاها] قرار داده‌است.
و سؤالی که مطرح می‌شود این است که آیا ناصر محمد یمانی دیوانه است که چشم به خلافت بر ملکوت عالم دوخته‌است؟ بلکه: خداوند است که به عنوان رحمتی برای عالمیان، او را بر سراسر عالم خلافت خواهد داد و کسانی که از بیانات امام مهدی ناصر محمد یمانی برای قرآن عظیم بی اطلاع هستند، گمان می‌کنند ناصر محمد یمانی برای امرار معاش ادعا می‌کند امام مهدی خلیفهی خدا بر سراسر عالم است و پناه می‌برم بر خدا که از نادانان و جاهلان باشم. کیست آن‌که ادعا می‌کند خداوند او را به عنوان خلیفهی خود بر ملکوت عالم برگزیده درحالی‌که دروغ می‌گوید؟! پس لعنت خدا و ملائکه و تمام مردم بر او باد.
ولی مصیبت بزرگ این است که ناصر محمد یمانی از راستگویان است و لذا حتماً خداوند امر خود را به انجام می‌رساند و جنگ کیهانی و کرونایی خداوند که شما گرفتار آن هستید عقب‌گرد ندارد تا امر خداوند برای اطاعت از خلیفه‌اش فرا برسد و پروردگار، گردن تمام عالمیان را در برابر خلیفهی خدا، مهدی، امام تمام ملت‌های جهان، خاضع گرداند. گمان شما به پروردگار عالمیان چیست اگر ناصر محمد یمانی راست بگوید درحالی‌که شما از خلیفهی خدا روگردانید؟ آیا خداوند امر خود را به سرانجام نمی‌رساند؟ گمان می‌کنید خداوند با مردم عالم، به خصوص مستکبرانشان، چه خواهد کرد؟ اگر آنها [تمام رهبران عرب و غیر عرب جهان] شکر خدا را به‌جا بیاورند، خداوند ملکشان را از آنان نمی‌گیرد، بلکه به آنان عزت و قدرت بیشتری خواهد داد. در مورد قدرت اهالی شهر «إرم» با قصرهای با شکوه که مانندش در زمین آفریده نشده بود، چه گمانی دارید؟** در روی زمین کسی قدرتمندتر از آنان وجود نداشت مگر خداوند و برای همین خداوند تعالی می‌فرماید:
{فَأَمَّا عَادٌ فَاسْتَكْبَرُوا فِي الْأَرْضِ بِغَيْرِ الْحَقِّ وَقَالُوا مَنْ أَشَدُّ مِنَّا قُوَّةً ۖ أَوَلَمْ يَرَوْا أَنَّ اللَّهَ الَّذِي خَلَقَهُمْ هُوَ أَشَدُّ مِنْهُمْ قُوَّةً ۖ وَكَانُوا بِآيَاتِنَا يَجْحَدُونَ ﴿١٥﴾ فَأَرْسَلْنَا عَلَيْهِمْ رِيحًا صَرْصَرًا فِي أَيَّامٍ نَّحِسَاتٍ لِّنُذِيقَهُمْ عَذَابَ الْخِزْيِ فِي الْحَيَاةِ الدُّنْيَا ۖ وَلَعَذَابُ الْآخِرَةِ أَخْزَىٰ ۖ وَهُمْ لَا يُنصَرُونَ ﴿١٦﴾} صدق الله العظيم [سورة فصلت].
عذاب در کتاب به صورت یک «صیحة» [در آنی] رخ می‌دهد و خاموششان می‌کند مگر در مورد اهالی «أرم» با قصرهای باشکوه که مانندش در زمین آفریده نشده بود [إرَم ذاتِ العِمادِ التي لم يُخلَق مِثلها في البلادِ]. چنین می‌یابم که خداوند با مرگی آهسته و کُند، هزاران بار آنها را میراند که به دلیل سرمای سخت ناشی از باد صرصر بسیار شدید رخ داد، بادی که هفت شب و هشت روز به صورت متوالی و بدون انقطاع بر آنان وزید و آنان در خانه‌هایشان که از جنس طلا بود و به علت فلزی بودن، به شدت جاذب سرما بود، مردند. خداوند باد بسیار سرد شدیدی را بر آنان مسلط ساخت و در آن مدّت آن مردم را بر زمین افتاده می‌بینی که گویی تنه‌های نخل‌هایی فرو افتاده‌اند چون خداوند را به خاطر قدرت فرمانروایی و ملکی که به ایشان عطا نموده‌بود، شکر نکرده و به خود ظلم کردند. اما اگر خدا را شکر کرده و از رسول پروردگارشان اطاعت می‌نمودند، با وجود اینکه قدرتمندترین [ملت] جهان بودند، با شکرگزاری، خداوند بر عزت و قدرتشان می‌افزود. تصدیقِ فرموده‌ی خداوند تعالی:
{وَإِلَىٰ عَادٍ أَخَاهُمْ هُودًا ۚ قَالَ يَا قَوْمِ اعْبُدُوا اللَّهَ مَا لَكُم مِّنْ إِلَٰهٍ غَيْرُهُ ۖ إِنْ أَنتُمْ إِلَّا مُفْتَرُونَ ﴿٥٠﴾ يَا قَوْمِ لَا أَسْأَلُكُمْ عَلَيْهِ أَجْرًا ۖ إِنْ أَجْرِيَ إِلَّا عَلَى الَّذِي فَطَرَنِي ۚ أَفَلَا تَعْقِلُونَ ﴿٥١﴾ وَيَا قَوْمِ اسْتَغْفِرُوا رَبَّكُمْ ثُمَّ تُوبُوا إِلَيْهِ يُرْسِلِ السَّمَاءَ عَلَيْكُم مِّدْرَارًا وَيَزِدْكُمْ قُوَّةً إِلَىٰ قُوَّتِكُمْ وَلَا تَتَوَلَّوْا مُجْرِمِينَ ﴿٥٢﴾} صدق الله العظیم [سورة هود].
سبحان الله! بعد از این وعده‌ی پروردگار برای افزودن بر عزت و قدرتشان، دیگر چه می‌خواستند؟ دعوتگر الهی را تکذیب کردند و از فرمانِ بزرگان جبار و ستیزه‌جو و سرسخت قوم پیروی نمودند و به دعوتگر الهی [رسول خدا، هود] گفتند:
{إِن نَّقُولُ إِلَّا اعْتَرَاكَ بَعْضُ آلِهَتِنَا بِسُوءٍ ۗ قَالَ إِنِّي أُشْهِدُ اللَّهَ وَاشْهَدُوا أَنِّي بَرِيءٌ مِّمَّا تُشْرِكُونَ ﴿٥٤﴾ مِن دُونِهِ ۖ فَكِيدُونِي جَمِيعًا ثُمَّ لَا تُنظِرُونِ ﴿٥٥﴾ إِنِّي تَوَكَّلْتُ عَلَى اللَّهِ رَبِّي وَرَبِّكُم ۚ مَّا مِن دَابَّةٍ إِلَّا هُوَ آخِذٌ بِنَاصِيَتِهَا ۚ إِنَّ رَبِّي عَلَىٰ صِرَاطٍ مُّسْتَقِيمٍ ﴿٥٦﴾ فَإِن تَوَلَّوْا فَقَدْ أَبْلَغْتُكُم مَّا أُرْسِلْتُ بِهِ إِلَيْكُمْ ۚ وَيَسْتَخْلِفُ رَبِّي قَوْمًا غَيْرَكُمْ وَلَا تَضُرُّونَهُ شَيْئًا ۚ إِنَّ رَبِّي عَلَىٰ كُلِّ شَيْءٍ حَفِيظٌ ﴿٥٧﴾ وَلَمَّا جَاءَ أَمْرُنَا نَجَّيْنَا هُودًا وَالَّذِينَ آمَنُوا مَعَهُ بِرَحْمَةٍ مِّنَّا وَنَجَّيْنَاهُم مِّنْ عَذَابٍ غَلِيظٍ ﴿٥٨﴾ وَتِلْكَ عَادٌ ۖ جَحَدُوا بِآيَاتِ رَبِّهِمْ وَعَصَوْا رُسُلَهُ وَاتَّبَعُوا أَمْرَ كُلِّ جَبَّارٍ عَنِيدٍ ﴿٥٩﴾ وَأُتْبِعُوا فِي هَٰذِهِ الدُّنْيَا لَعْنَةً وَيَوْمَ الْقِيَامَةِ ۗ أَلَا إِنَّ عَادًا كَفَرُوا رَبَّهُمْ ۗ أَلَا بُعْدًا لِّعَادٍ قَوْمِ هُودٍ ﴿٦٠﴾} صدق الله العظيم [سورة: هود].
چقدر به خصوص به عرب‌ها و به صورت عام به غیرعرب‌ها نصیحت کردم ولی نصیحت‌کنندگان را دوست ندارید.
«خدایا، آنها به کسی که به عنوان خلیفهی خدا برای سراسر عالم برگزیدی، راضی نشدند، پس [با آنان] چه خواهی کرد؟ خدایا آنها از ذکر تو رو گردانده و خود را از مکر تو در امان می‌دانند، پس میان من و بندگان مستکبرت با حول و قوه‌ات داوری نما، تمام کسانی که از رضوان نفس تو نسبت به بندگانت بیزار هستند، تو از آنچه که در سینه مردم عالم می‌گذرد باخبری و به‌جز این گروه، باقی مردم را با رحمتت هدایت فرما که تو بر هر چیز قادری و تو بهترین مولا و بهترین یاوری»
وسَلامٌ على المُرسَلين؛ والحمدُ لله ربّ العالَمين.
خليفة الله على العالم بأسرِه؛ الإمام المهديّ ناصر محمد اليماني.
---------------
*مترجم: توصیف البرّو الأبرار در کلام خداوند: { لَّيْسَ الْبِرَّ أَن تُوَلُّوا وُجُوهَكُمْ قِبَلَ الْمَشْرِقِ وَالْمَغْرِبِ وَلَٰكِنَّ الْبِرَّ مَنْ آمَنَ بِاللَّهِ وَالْيَوْمِ الْآخِرِ وَالْمَلَائِكَةِ وَالْكِتَابِ وَالنَّبِيِّينَ وَآتَى الْمَالَ عَلَىٰ حُبِّهِ ذَوِي الْقُرْبَىٰ وَالْيَتَامَىٰ وَالْمَسَاكِينَ وَابْنَ السَّبِيلِ وَالسَّائِلِينَ وَفِي الرِّقَابِ وَأَقَامَ الصَّلَاةَ وَآتَى الزَّكَاةَ وَالْمُوفُونَ بِعَهْدِهِمْ إِذَا عَاهَدُوا وَالصَّابِرِينَ فِي الْبَأْسَاءِ وَالضَّرَّاءِ وَحِينَ الْبَأْسِ أُولَٰئِكَ الَّذِينَ صَدَقُوا وَأُولَٰئِكَ هُمُ الْمُتَّقُونَ ﴿١٧٧﴾} صدق الله العظیم.14 - رمضان - 1444 هـ
05 - 04 - 2023 مـ
۱۶- فروردین- ۱۴۰۲ ه.ش.
12:02 بعد از ظهر
(بحسب التّقويم الرّسميّ لأم القُرى)
[لمتابعة رابط المشاركة الأصلية لبيان]
https://mahdialumma.online/showthread.php?p=411950
______________
اندرز بده که تذکر و اندرز برای مؤمنان سودمند است، خداوند مرا به عنوان خلیفهی خود بر عالمیان انتخاب کرده‌است، پس از خدا تقوا کنید و خود را از مکر خداوند در امان نپندارید و بدانید که خداوند امر خود را به انجام خواهد رساند...
بِسْمِ الله الرّحمن الرّحيم و صلوات و سلام بر محمد رسول الله و تمام انبیا و رسولان پیش از او و بر پیروان آنان در میان پیشینیان و آیندگان و در عالم بالا تا یوم الدین. انصار پیشگام نیکوکار [الابرار]* عزیزم، ماه رمضان بر شما و ما و تمام کسانی که تسلیم پروردگار عالمیان هستند، مبارک باد..
عزیزان من در راه خدا، ای مسلمانان، بر شماست بدانید که من داستان‌های قرآن عظیم را از خودم نمی‌گویم و وحیَ قرآنی جدید هم در کار نیست، بلکه این بیان حق قرآن مجید است و ای مسلمانان عزیزم، خداوند تعالی می‌فرماید:
{يَا دَاوُودُ إِنَّا جَعَلْنَاكَ خَلِيفَةً فِي الْأَرْضِ فَاحْكُم بَيْنَ النَّاسِ بِالْحَقِّ وَلَا تَتَّبِعِ الْهَوَىٰ فَيُضِلَّكَ عَن سَبِيلِ اللَّهِ ۚ إِنَّ الَّذِينَ يَضِلُّونَ عَن سَبِيلِ اللَّهِ لَهُمْ عَذَابٌ شَدِيدٌ بِمَا نَسُوا يَوْمَ الْحِسَابِ ﴿٢٦﴾} صدق الله العظيم [سورة: ص].
ولی خداوند، داوود علیه الصلاة و السلام را خلیفهی سرزمین‌های شام قرار داد و نبیّ الله داوود از یمن [سرزمین پاک و طیب] به هیچ‌وجه اطلاعی نداشت و همچنین نبیّ الله سلیمان هم که حکومت و مُلک را از او به ارث برد، از پادشاهی یمن، این سرزمین پاک و طیب بی خبر بود. پس خداوند به هدهد، وزیر سلیمان [در امور] پرندگان وحی نمود تا سفری اکتشافی به سرزمین پاک و طیب [پادشاهی سبا در یمن] داشته باشد و از آنجایی که خداوند مستقیم به هدهد فرمان داده بود، جایز نبود برای رفتن به این سفر اکتشافی از نبیّ الله سلیمان اجازه بگیرد و این باعث خشم نبیّ الله سلیمان شد، چون هدهد برای سفر اکتشافیِ خود، از سلیمان اجازه نگرفته بود. از آنجا که هدهد از جانب پروردگارش مأموریت داشت، چطور از نبیّ الله سلیمان علیه الصلاة و السلام اجازه بگیرد؟ اما نبیّ الله سلیمان در اول کار نمی‌دانست هدهد این فرمان را مستقیم از خداوند دریافت کرده و مأمور پروردگارش است تا سلیمان را از پادشاهی بزرگ سبا با خبر کند، امری که نه نبیّ الله سلیمان از آن آگاهی داشت و نه پدرش داوود و خداوند تعالی می‌فرماید:
{وَتَفَقَّدَ الطَّيْرَ فَقَالَ مَا لِيَ لَا أَرَى الْهُدْهُدَ أَمْ كَانَ مِنَ الْغَائِبِينَ ﴿٢٠﴾ لَأُعَذِّبَنَّهُ عَذَابًا شَدِيدًا أَوْ لَأَذْبَحَنَّهُ أَوْ لَيَأْتِيَنِّي بِسُلْطَانٍ مُّبِينٍ ﴿٢١﴾ فَمَكَثَ غَيْرَ بَعِيدٍ فَقَالَ أَحَطتُ بِمَا لَمْ تُحِطْ بِهِ وَجِئْتُكَ مِن سَبَإٍ بِنَبَإٍ يَقِينٍ ﴿٢٢﴾ إِنِّي وَجَدتُّ امْرَأَةً تَمْلِكُهُمْ وَأُوتِيَتْ مِن كُلِّ شَيْءٍ وَلَهَا عَرْشٌ عَظِيمٌ ﴿٢٣﴾ وَجَدتُّهَا وَقَوْمَهَا يَسْجُدُونَ لِلشَّمْسِ مِن دُونِ اللَّهِ وَزَيَّنَ لَهُمُ الشَّيْطَانُ أَعْمَالَهُمْ فَصَدَّهُمْ عَنِ السَّبِيلِ فَهُمْ لَا يَهْتَدُونَ ﴿٢٤﴾ أَلَّا يَسْجُدُوا لِلَّهِ الَّذِي يُخْرِجُ الْخَبْءَ فِي السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ وَيَعْلَمُ مَا تُخْفُونَ وَمَا تُعْلِنُونَ ﴿٢٥﴾ اللَّهُ لَا إِلَٰهَ إِلَّا هُوَ رَبُّ الْعَرْشِ الْعَظِيمِ ۩ ﴿٢٦﴾ ۞ قَالَ سَنَنظُرُ أَصَدَقْتَ أَمْ كُنتَ مِنَ الْكَاذِبِينَ ﴿٢٧﴾ اذْهَب بِّكِتَابِي هَٰذَا فَأَلْقِهْ إِلَيْهِمْ ثُمَّ تَوَلَّ عَنْهُمْ فَانظُرْ مَاذَا يَرْجِعُونَ ﴿٢٨﴾} صدق الله العظيم [سورة النمل].
پس استنباط می‌کنیم هنگامی که خداوند، خلیفه‌ای در زمین معین می‌فرماید، این خلافت، درجاتی دارد. دوران خلافت خلیفهی خدا داوود علیه الصلاة و السلام گذشت بدون اینکه خداوند او را از پادشاهی سبا در یمن با خبر کرده باشد با اینکه در جوار او در جزیره عربی بود و همچنین وارث او نبیّ الله سلیمان علیهم الصلاة و السلام هم از آن بی خبر بود تا اینکه توسط هدهد پرنده، نبیّ الله سلیمان از وجود آن با خبر گردید و هدهد گفت:
{أَحَطتُ بِمَا لَمْ تُحِطْ بِهِ وَجِئْتُكَ مِن سَبَإٍ بِنَبَإٍ يَقِينٍ ﴿٢٢﴾} صدق الله العظيم [سورة: النمل].
وقتی خداوند در زمین خلیفه‌ای برمی‌گزیند، این خلافت در مُلک، درجاتی دارد ولی خداوند مرا خلیفه بر سراسر عالم [خشکی‌ها و دریاها] قرار داده‌است.
و سؤالی که مطرح می‌شود این است که آیا ناصر محمد یمانی دیوانه است که چشم به خلافت بر ملکوت عالم دوخته‌است؟ بلکه: خداوند است که به عنوان رحمتی برای عالمیان، او را بر سراسر عالم خلافت خواهد داد و کسانی که از بیانات امام مهدی ناصر محمد یمانی برای قرآن عظیم بی اطلاع هستند، گمان می‌کنند ناصر محمد یمانی برای امرار معاش ادعا می‌کند امام مهدی خلیفهی خدا بر سراسر عالم است و پناه می‌برم بر خدا که از نادانان و جاهلان باشم. کیست آن‌که ادعا می‌کند خداوند او را به عنوان خلیفهی خود بر ملکوت عالم برگزیده درحالی‌که دروغ می‌گوید؟! پس لعنت خدا و ملائکه و تمام مردم بر او باد.
ولی مصیبت بزرگ این است که ناصر محمد یمانی از راستگویان است و لذا حتماً خداوند امر خود را به انجام می‌رساند و جنگ کیهانی و کرونایی خداوند که شما گرفتار آن هستید عقب‌گرد ندارد تا امر خداوند برای اطاعت از خلیفه‌اش فرا برسد و پروردگار، گردن تمام عالمیان را در برابر خلیفهی خدا، مهدی، امام تمام ملت‌های جهان، خاضع گرداند. گمان شما به پروردگار عالمیان چیست اگر ناصر محمد یمانی راست بگوید درحالی‌که شما از خلیفهی خدا روگردانید؟ آیا خداوند امر خود را به سرانجام نمی‌رساند؟ گمان می‌کنید خداوند با مردم عالم، به خصوص مستکبرانشان، چه خواهد کرد؟ اگر آنها [تمام رهبران عرب و غیر عرب جهان] شکر خدا را به‌جا بیاورند، خداوند ملکشان را از آنان نمی‌گیرد، بلکه به آنان عزت و قدرت بیشتری خواهد داد. در مورد قدرت اهالی شهر «إرم» با قصرهای با شکوه که مانندش در زمین آفریده نشده بود، چه گمانی دارید؟** در روی زمین کسی قدرتمندتر از آنان وجود نداشت مگر خداوند و برای همین خداوند تعالی می‌فرماید:
{فَأَمَّا عَادٌ فَاسْتَكْبَرُوا فِي الْأَرْضِ بِغَيْرِ الْحَقِّ وَقَالُوا مَنْ أَشَدُّ مِنَّا قُوَّةً ۖ أَوَلَمْ يَرَوْا أَنَّ اللَّهَ الَّذِي خَلَقَهُمْ هُوَ أَشَدُّ مِنْهُمْ قُوَّةً ۖ وَكَانُوا بِآيَاتِنَا يَجْحَدُونَ ﴿١٥﴾ فَأَرْسَلْنَا عَلَيْهِمْ رِيحًا صَرْصَرًا فِي أَيَّامٍ نَّحِسَاتٍ لِّنُذِيقَهُمْ عَذَابَ الْخِزْيِ فِي الْحَيَاةِ الدُّنْيَا ۖ وَلَعَذَابُ الْآخِرَةِ أَخْزَىٰ ۖ وَهُمْ لَا يُنصَرُونَ ﴿١٦﴾} صدق الله العظيم [سورة فصلت].
عذاب در کتاب به صورت یک «صیحة» [در آنی] رخ می‌دهد و خاموششان می‌کند مگر در مورد اهالی «أرم» با قصرهای باشکوه که مانندش در زمین آفریده نشده بود [إرَم ذاتِ العِمادِ التي لم يُخلَق مِثلها في البلادِ]. چنین می‌یابم که خداوند با مرگی آهسته و کُند، هزاران بار آنها را میراند که به دلیل سرمای سخت ناشی از باد صرصر بسیار شدید رخ داد، بادی که هفت شب و هشت روز به صورت متوالی و بدون انقطاع بر آنان وزید و آنان در خانه‌هایشان که از جنس طلا بود و به علت فلزی بودن، به شدت جاذب سرما بود، مردند. خداوند باد بسیار سرد شدیدی را بر آنان مسلط ساخت و در آن مدّت آن مردم را بر زمین افتاده می‌بینی که گویی تنه‌های نخل‌هایی فرو افتاده‌اند چون خداوند را به خاطر قدرت فرمانروایی و ملکی که به ایشان عطا نموده‌بود، شکر نکرده و به خود ظلم کردند. اما اگر خدا را شکر کرده و از رسول پروردگارشان اطاعت می‌نمودند، با وجود اینکه قدرتمندترین [ملت] جهان بودند، با شکرگزاری، خداوند بر عزت و قدرتشان می‌افزود. تصدیقِ فرموده‌ی خداوند تعالی:
{وَإِلَىٰ عَادٍ أَخَاهُمْ هُودًا ۚ قَالَ يَا قَوْمِ اعْبُدُوا اللَّهَ مَا لَكُم مِّنْ إِلَٰهٍ غَيْرُهُ ۖ إِنْ أَنتُمْ إِلَّا مُفْتَرُونَ ﴿٥٠﴾ يَا قَوْمِ لَا أَسْأَلُكُمْ عَلَيْهِ أَجْرًا ۖ إِنْ أَجْرِيَ إِلَّا عَلَى الَّذِي فَطَرَنِي ۚ أَفَلَا تَعْقِلُونَ ﴿٥١﴾ وَيَا قَوْمِ اسْتَغْفِرُوا رَبَّكُمْ ثُمَّ تُوبُوا إِلَيْهِ يُرْسِلِ السَّمَاءَ عَلَيْكُم مِّدْرَارًا وَيَزِدْكُمْ قُوَّةً إِلَىٰ قُوَّتِكُمْ وَلَا تَتَوَلَّوْا مُجْرِمِينَ ﴿٥٢﴾} صدق الله العظیم [سورة هود].
سبحان الله! بعد از این وعده‌ی پروردگار برای افزودن بر عزت و قدرتشان، دیگر چه می‌خواستند؟ دعوتگر الهی را تکذیب کردند و از فرمانِ بزرگان جبار و ستیزه‌جو و سرسخت قوم پیروی نمودند و به دعوتگر الهی [رسول خدا، هود] گفتند:
{إِن نَّقُولُ إِلَّا اعْتَرَاكَ بَعْضُ آلِهَتِنَا بِسُوءٍ ۗ قَالَ إِنِّي أُشْهِدُ اللَّهَ وَاشْهَدُوا أَنِّي بَرِيءٌ مِّمَّا تُشْرِكُونَ ﴿٥٤﴾ مِن دُونِهِ ۖ فَكِيدُونِي جَمِيعًا ثُمَّ لَا تُنظِرُونِ ﴿٥٥﴾ إِنِّي تَوَكَّلْتُ عَلَى اللَّهِ رَبِّي وَرَبِّكُم ۚ مَّا مِن دَابَّةٍ إِلَّا هُوَ آخِذٌ بِنَاصِيَتِهَا ۚ إِنَّ رَبِّي عَلَىٰ صِرَاطٍ مُّسْتَقِيمٍ ﴿٥٦﴾ فَإِن تَوَلَّوْا فَقَدْ أَبْلَغْتُكُم مَّا أُرْسِلْتُ بِهِ إِلَيْكُمْ ۚ وَيَسْتَخْلِفُ رَبِّي قَوْمًا غَيْرَكُمْ وَلَا تَضُرُّونَهُ شَيْئًا ۚ إِنَّ رَبِّي عَلَىٰ كُلِّ شَيْءٍ حَفِيظٌ ﴿٥٧﴾ وَلَمَّا جَاءَ أَمْرُنَا نَجَّيْنَا هُودًا وَالَّذِينَ آمَنُوا مَعَهُ بِرَحْمَةٍ مِّنَّا وَنَجَّيْنَاهُم مِّنْ عَذَابٍ غَلِيظٍ ﴿٥٨﴾ وَتِلْكَ عَادٌ ۖ جَحَدُوا بِآيَاتِ رَبِّهِمْ وَعَصَوْا رُسُلَهُ وَاتَّبَعُوا أَمْرَ كُلِّ جَبَّارٍ عَنِيدٍ ﴿٥٩﴾ وَأُتْبِعُوا فِي هَٰذِهِ الدُّنْيَا لَعْنَةً وَيَوْمَ الْقِيَامَةِ ۗ أَلَا إِنَّ عَادًا كَفَرُوا رَبَّهُمْ ۗ أَلَا بُعْدًا لِّعَادٍ قَوْمِ هُودٍ ﴿٦٠﴾} صدق الله العظيم [سورة: هود].
چقدر به خصوص به عرب‌ها و به صورت عام به غیرعرب‌ها نصیحت کردم ولی نصیحت‌کنندگان را دوست ندارید.
«خدایا، آنها به کسی که به عنوان خلیفهی خدا برای سراسر عالم برگزیدی، راضی نشدند، پس [با آنان] چه خواهی کرد؟ خدایا آنها از ذکر تو رو گردانده و خود را از مکر تو در امان می‌دانند، پس میان من و بندگان مستکبرت با حول و قوه‌ات داوری نما، تمام کسانی که از رضوان نفس تو نسبت به بندگانت بیزار هستند، تو از آنچه که در سینه مردم عالم می‌گذرد باخبری و به‌جز این گروه، باقی مردم را با رحمتت هدایت فرما که تو بر هر چیز قادری و تو بهترین مولا و بهترین یاوری»
وسَلامٌ على المُرسَلين؛ والحمدُ لله ربّ العالَمين.
خليفة الله على العالم بأسرِه؛ الإمام المهديّ ناصر محمد اليماني.
---------------
** بیان { إِرَمَ ذَاتِ الْعِمَادِ ﴿٧﴾ الَّتِي لَمْ يُخْلَقْ مِثْلُهَا فِي الْبِلَادِ ﴿٨﴾} الفجر
https://mahdialumma.online/showthread.php?p=306865#post_306865