پاسخی به ناصر محمد المصری اما تو امتناع کرده و نسبت به آنان جز تعظیم ومبالغه ‌ناحقّ انجام نمی دهی

الإمام ناصر محمد اليماني
10 – ذی‌القعدة - 1431 هـ
17 - 10 - 2010 مـ
۲۵-مهر-۱۳۸۹ه.ش.
08:14 صباحاً
[ لمتابعة رابط المشاركة الأصليّة للبيان ]
https://mahdialumma.online/showthread.php?p=8938
ــــــــــــــــــــــ

پاسخی به ناصر محمد المصری:
اما تو امتناع کرده و نسبت به آنان ؛ جز تعظیم ومبالغه ‌ناحقّ انجام نمی‌دهی

نوشته اصلی توسط ناصر محمد المصری
بسم الله الرحمن الرحيم
{بگو: «این راه من است من و پیروانم، و با بصیرت کامل، همه مردم را به سوی خدا دعوت می‌کنیم! منزّه است خدا! و من از مشرکان نیستم!» (۱۰۸)}
السلام عليكم ورحمة الله وبركاته، جناب ناصر اگر به تو بگویم از راه محمد رسول الله که راه تمام رسولان است، پیروی کن؛ سخن مرا به خودم برگردانده و می‌گویی بلکه تو از راه محمد رسول الله پیروی کن و این راهی است که من و قبل از من، جدّم بر آن هستیم. می‌گویم ناصر الیمانی! آیا مسلمانان دیگر راه محمد را به وضوح و روشنی نمی‌بینند؟ پس به من می‌گویی: به ریسمان استوار(حبل المتین) الهی قرآن مجید تمسک جو؛ که من و محمد رسول الله به آن پایبندیم.-این مسیر من و محمد رسول الله است-. و من به تو می‌گویم: من پیرو کتاب خداوندم، کتابی که محمد رسول الله صلی الله علیه و سلم بر مردم می‌خواند. گفتن اینکه تو مهدی مبشر نیستی، هم من و هم تو را غمگین می‌کند و اما حزن تو به‌خاطر این است که نزد خود باور داری مهدی هستی و مردم به تو ایمان نمی‌آورند و از عذاب دردناک خدا بر آنان هراسانی و اما حزن من به‌خاطر حسرتی در نفس من است، چرا که از راه حق و مبین منحرف شده‌ای و به‌ چند دلیل به تو ایمان ندارم. یکی از آنها را برایت ذکر می‌کنم؛ تو عکس خود را در پایگاه گذاشته‌ای در حالی که چیزی بر سر نداری و سرت پوشیده نیست، تا موقعی‌ که یکی از علما با تو گفتگو می‌کند، به آن بنگرد و متوجه شباهت تو با محمد رسول‌الله شود. اما ناصر محمد یمانی، من به تو می‌گویم به‌اندازه یک در ده شبیه ایشان نیستی. من این را از خودم نمی‌گویم، بلکه خداوند بنده و رسولش محمد صلی الله علیه و سلم را در خواب به من نشان داده است.
ناصر یمانی! بدان در نزد پروردگار، انبیاء از مردمان والامقام هستند؛ خداوند آنها را برای خود خالص فرموده و در بزرگی مقام و منزلت (شرف و علو) هیچ‌کس همتای آنان نیست و نزد خداوند، نبیّ‌الله محمد رسول‌الله که بهترین آفریده خداوند است، از همه‌ی آنان بالاتر و بزرگ‌تر است.
گمان من در مورد مهدی (که تو، او نیستی) این است که ایشان از نظر مقام و درجه، بی‌شک از نبی‌الله یونس‌‌بن‌‌متی فروتر است.
محمد رسول‌الله فرموده است: « هرکس بگوید من از یونس‌‌بن‌متی بهترم، دروغ گفته‌است». لذا همان‌طور که برایت ذکر کردم، همانا که انبیاء هرعملی هم انجام داده باشند؛ شأنشان بالاتر وعباداتشان پرهیزگارانه‌تربوده و نزد خدا پذیرفته‌است و شناخت بسیار بزرگی از پروردگارشان دارند.
در امر دعوتت، جسارت تو به انبیاء ونسبت جهل دادن به آنها در امر "آگاهی از حال پروردگار"؛ برایم بس است؛ این آنها هستند که کتاب را به شما آموخته و پاکتان کردند و مسیر رستگاری را برایتان ترسیم نمودند. پس ناصر یمانی! از اهل سنّت و جماعت پیروی کن؛ والله آنها بهترین بندگان خداوند و بازماندگان "التابعین"( نسل دوم مسلمانان بعد فوت رسول‌الله) و نوادگان اقوام سلف هستند. آنها تو را به راه راست هدایت خواهند کرد؛ ای مرد! آنان حکیمان هدایتگر و امت وسط هستند. ناصر یمانی! خداوند، تمام صفت‌هایی که به انسان نسبت داده می‌شوند را ندارد. انسان نادم می‌شود، ولی در خداوند صفت ندامت وجود ندارد. انسان متحسر می‌شود، ولی صفت حسرت در نفس خداوند وجود ندارد. چیزی را که نمی‌دانی به خدا نسبت مده و آنچه که پیشینیان امت گفته‌اند را بگو که آنان از بهترین امتها هستند. ای مرد! من می‌دانم، سخنان من، تو را از دعوت دارای شائبه واشتباهت منصرف نمی‌کند و فکر می‌کنی کارت درست است ولی از اینکه خدا تو را هدایت نماید، قطع امید نکرده‌م و[به امید رحمت الهی] با تومجادله می‌کنم تا به راه راست هدایت شوی و خدایی جز پروردگار عالمیان نیست و به سیّدمان محمد و آله و سلم صلوات و سلام می‌فرستم.

بِسْمِ اللَّـهِ الرَّحْمَـٰنِ الرَّحِيمِ {إِنَّ اللَّـهَ وَمَلَائِكَتَهُ يُصَلُّونَ عَلَى النَّبِيِّ ۚ يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا صَلُّوا عَلَيْهِ وَسَلِّمُوا تَسْلِيمًا ﴿٥٦﴾} صدق الله العظيم [الأحزاب]،
خداوندا بر نبیّ کریم و خاتم الأنبیاء جدّم محمد رسول‌الله-صلی الله علیه و آله و سلم- و انصار پیشگام برگزیده در میان گذشتگان و متأخران و در ملأ اعلی تا یوم الدین، صلوات و سلام بفرست و به آنان برکت ده...
به کسی که برای تمسخر و برای مقابله با نام ناصر محمد یمانی، نام خود را "ناصر محمد المصری" گذاشته می‌گویم: ولی من مانند تو دروغ نمی‌گویم؛ بلکه "ناصر محمد" اسم واقعی و حقّ من است. اما تو تنها برای مسخره کردن، این نام را روی خودت گذاشته‌ای. مدت‌های طولانی است که تو را می‌شناسیم و چقدر با تو گفتگو کرده و در برابرت به حقّ، حجت آوردیم ولی سرباز زدی و فقط می‌خواهی، به‌جای خداوند، انبیاء را عبادت کنی. حاضر نشدی راه محمد رسول‌الله صلی الله علیه و آله و سلم را پیش بگیری، که در راه حب و قرب خداوند با تمام بندگان خدا رقابت کرده و می‌خواست به بالاترین درجه و مقام نسبت به ذات الهی دست یابد؛ چون خدا را بدون اینکه هیچ‌چیزی را با او شریک بگیرد، عبادت می‌کرد تا فرمانی را که خداوند در آیات محکم کتابش به او داده بود، تنفیذ کند. خداوند تعالی می‌فرماید:
{أُولَـٰئِكَ الَّذِينَ آتَيْنَاهُمُ الْكِتَابَ وَالْحُكْمَ وَالنُّبُوَّةَ ۚ فَإِن يَكْفُرْ بِهَا هَـٰؤُلَاءِ فَقَدْ وَكَّلْنَا بِهَا قَوْمًا لَّيْسُوا بِهَا بِكَافِرِينَ ﴿٨٩﴾ أُولَـٰئِكَ الَّذِينَ هَدَى اللَّـهُ ۖ فَبِهُدَاهُمُ اقْتَدِهْ....} صدق الله العظيم [الأنعام].
به فرموده خداوند تعالی بنگر:
{أُولَـٰئِكَ الَّذِينَ هَدَى اللَّـهُ ۖ فَبِهُدَاهُمُ اقْتَدِهْ} صدق الله العظيم
و محمد رسول‌الله -صلّی الله علیه و آله و سلم - از این سخن خداوند تعالی دانست که طریقه‌ی هدایت آنان به‌سوی پروردگار چگونه است:
يَبْتَغُونَ إِلَىٰ رَبِّهِمُ الْوَسِيلَةَ أَيُّهُمْ أَقْرَبُ وَيَرْجُونَ رَحْمَتَهُ وَيَخَافُونَ عَذَابَهُ ۚ إِنَّ عَذَابَ رَبِّكَ كَانَ مَحْذُورًا} صدق الله العظيم [الإسراء:۵۷].
و از آنجا که محمد رسول‌الله -صلّی الله علیه و آله و سلم – می‌داند اقتدا یعنی پیروی نه تعظیم؛ برای همین می‌بینید که به‌شدت در آرزوی آن است که خودش محبوب‌ترین و مقرب‌ترین بنده درگاه پروردگار و صاحب درجه‌ی عالی و رفیع- بهشتی- گردد و اثری از اینکه آنها را مورد تعظیم قرار دهد و بگوید سزاوار من نیست که در راه حب و قرب الهی با آنان رقابت کنم، نمی‌یابی، نه مانند تو که رقابت با محمد رسول‌الله -صلّی الله علیه و آله و سلم – را برخود حرام کرده و خود را مجاز به این‌کار نمی‌بینی، و این به‌دلیل تعظیم و بزرگ پنداری و مبالغه ناحق در مورد محمد رسول‌الله -صلّی الله علیه و آله و سلم – است؛[ و مبالغه را] به جایی رسانده‌ای که از مشرکان شده‌ای.
و به خداوند بزرگ، پروردگار آسمان‌ها و زمین و آنچه میان آنهاست و پروردگار عرش عظیم، قسم می‌خورم! همانا که تو از کسانی هستی که به‌دلیل تعظیم و بزرگ‌ پنداری انبیا و مبالغه‌ی ناحق درمورد ایشان، به پروردگار عالمیان شرک آورده‌اند و آنها در برابر خدا به‌ هیچ کارت نمی‌آیند. هربار تو را از دایره شرک خارج می‌کنیم، به آن بازمی‌گردی و حاضر نیستی در راه حب و قرب الهی، با انبیای الهی و رسولانش، رقابت کنی و از آنجا که تو خود را از خدا بی‌نیاز می‌دانی؛ خداوند نیز از تو و امثال تو بی‌نیاز است. تصدیق فرموده خداوند تعالی:
{كَلَّا إِنَّ الْإِنسَانَ لَيَطْغَىٰ ﴿٦﴾ أَن رَّآهُ اسْتَغْنَىٰ ﴿٧﴾ إِنَّ إِلَىٰ رَبِّكَ الرُّجْعَىٰ ﴿٨﴾} صدق الله العظيم [العلق].
ای مرد! از خدا بترس. به خداوندی که بیش از همه سزاوار عظیم‌ترین حب توست، قسم! اگر انبیا از عقیده تو خبر داشتند که فتوا می‌دهی مجاز نیست در راه پروردگار با آنان رقابت شود، همگی می‌گفتند:« در این صورت، دلیل اینکه خداوند ما را به‌سوی مردم عالم فرستاد، چیست؟ مگر برای این نبود که آنان را به‌سوی همان چیزی دعوت کنیم که امام مهدی ناصر محمد دعوت می‌کند؛ یعنی خداوند را به‌یگانگی و بدون شریک عبادت کرده و برای حب و قرب او رقابت کنید تا روشن شود مقرب‌ترین بنده کیست» و می‌گفتند:«ما همه انسان‌هایی مانند شما هستیم و ما مانند شما فقط بندگان خداوندیم » . آنها به شما فتوا نمی‌دهند که فرزندان خدا هستند و درباره خدا بیش از صالحان حقّ دارند.
ناصر محمد المصری! می‌بینم که مردم را به سوی شرک به خدا دعوت می‌کنی؛ دلیل آن هم شیطانی است که هنوز هم جسم تو را ترک نکرده و به تو فرمان داد، انبیای الهی را مورد تعظیم و مبالغه ناحقّ قرار دهی . او تو را از راه هدایت بازداشته، ولی تو خود را هدایت‌ شده به حساب می‌آوری؛ در حالی که در گمراهی آشکاری. بلکه شیطانت، می‌خواهد از طریق تو، نور خدا را خاموش سازد و تو را به شدت تحریک می‌کند تا علیه نور خدا مکر کند، چراکه می‌خواهد از هر راه‌ و وسیله‌ای که شده نور خدا را خاموش کند. پس از خدا بترس که داور و حَکَم میان من و توست؛ ای کسی‌که خود می‌دانی چه کسی هستی همانطور که ما هم می‌دانیم چه کسی هستی.
و اما بهتانی که به امام ناصر محمد یمانی زدی و گفتی او به انبیای الهی نسبت جهل می‌دهد؛ این افتراست و به خودت بازمی‌گردد و در پیشگاه خدا که داور و حَکَم میان من و توست، از آن سؤال خواهی شد. چقدر شبیه کسانی هستی که ایمان آوردند، بعد کافر شدند؛ باز ایمان آوردند و باز کافر شدند و سپس کفر بیشتری ورزیدند و خداوند تعالی می‌فرماید:
{إِنَّ الَّذِينَ آمَنُوا ثُمَّ كَفَرُوا ثُمَّ آمَنُوا ثُمَّ كَفَرُوا ثُمَّ ازْدَادُوا كُفْرًا لَّمْ يَكُنِ اللَّـهُ لِيَغْفِرَ لَهُمْ وَلَا لِيَهْدِيَهُمْ سَبِيلًا ﴿١٣٧﴾} صدق الله العظيم [النساء].
تو هم، عهد خدا و میثاقش را بعد از بیعت کردن، نقض کرده و عهد خود را شکستی؛ همان‌طور که امثال تو چنین می‌کنند. پس چرا همچنان اصرار داری با امام ناصر محمد یمانی گفتگو کنی؛ همان‌طور که آنان شب‌ و روز اصرار داشتند، تظاهر کنند ایمان دارند و کفر و مکر خود را پنهان کنند؟ تو را به خدا واگذار کردم تا آن‌طور که می‌خواهد با تو رفتار کند، برعلیه تو دعا نمی‌کنم و صبری زیبا و جمیل پیشه کرده و تو را به خدا وا می‌گذارم تا با تو آن کند که خود خواهد. تصدیق فرموده خداوند تعالی:
{فَذَرْنِي وَمَن يُكَذِّبُ بِهَـٰذَا الْحَدِيثِ ۖ سَنَسْتَدْرِجُهُم مِّنْ حَيْثُ لَا يَعْلَمُونَ ﴿٤٤﴾ وَأُمْلِي لَهُمْ ۚ إِنَّ كَيْدِي مَتِينٌ ﴿٤٥﴾} صدق الله العظيم [القلم].
ای‌ مرد! همانا که من با حدیث خداوند با تو سخن گفته و از آیات محکم کتابش برایت (برهان) می‌آورم و تو می‌خواهی با آنچه که مخالف آن است، با من محاجه کنی؛ چون از حقّ اکراه داشته و از آن ناخشنودی و سرباز می‌زنی و تنها می‌خواهی از مشرکان باشی. ای مرد! همانا که محمد رسول‌الله و تمام انبیا و رسولان الهی و امام مهدی، هیچ‌یک به انصارشان دستور نمی‌دهند آنها را مورد تعظیم قرار داده و به‌ ناحقّ درباره‌شان مبالغه کنند. بلکه فتوا می‌دهد تا در باب رقابت برای پروردگار، به ایشان اقتدا کنند؛ همان‌طور که انبیا چنین کرده و برای اینکه محبوب‌ترین و مقرب‌ترین بنده درگاه خداوند باشند؛ رقابت و تلاش می‌کنند. مؤمن حقّ ندارد بگوید من از فلانی بهترم؛ باب اعمال بسته نیست و شما رحمت الهی را تقسیم نمی‌کنید و در دنیا و آخرت این امر مربوط به خداوند است. بلکه مهم‌ این است که به دعوت برای رقابت در راه حبّ و قربش پاسخ دهید تا خداوند شما را دوست داشته‌ باشد و اگر صادق باشید؛ شما را به مقام قرب خود برساند. این راه‌‌ وروش محمد رسول‌الله -صلی‌ الله علیه و آله و سلم- است. ایشان با بندگان خدا برای حبّ و قرب الهی رقابت کرده و می‌خواهد نزدیک‌ترین و محبوب‌ترین بنده درگاه الهی باشد. کسانی که پیش از ایشان -علیه الصلاة و السلام- هدایت شده بودند نیز، چنین می‌کردند و تک‌تک آنها می‌خواستند خودشان مقرب‌ترین و محبوب‌ترین بنده درگاه خداوند باشند. تصدیق فرموده خداوند تعالی:
{يَبْتَغُونَ إِلَىٰ رَبِّهِمُ الْوَسِيلَةَ أَيُّهُمْ أَقْرَبُ وَيَرْجُونَ رَحْمَتَهُ وَيَخَافُونَ عَذَابَهُ ۚ إِنَّ عَذَابَ رَبِّكَ كَانَ مَحْذُورًا} صدق الله العظيم [الإسراء:۵۷]
و خداوند تعالی می‌فرماید:
{أُولَـٰئِكَ الَّذِينَ هَدَى اللَّـهُ ۖ فَبِهُدَاهُمُ اقْتَدِهْ} صدق الله العظيم [الأنعام:۹۰].
ای مرد! چرا از اقتدا به راه هدایت انبیا و مهدی منتظر امتناع می‌ورزی؟ اگر از راستگویانی، کاری را بکن که آنان انجام می‌دهند. اما تو امتناع کرده و تنها کاری که حاضری انجام دهی؛ تعظیم ومبالغه ‌ناحقّ درمورد آنان است و رقابت به سوی پروردگار را مختص آنان کرده و صالحان را کنار می‌گذاری. از آنجا که رقابت با انبیای الهی در راه حب و قرب خداوند را بر خود حرام کرده‌ای؛ برای همین از کسانی نیستی که خداوند در آیات محکم کتابش آنان را هدایت کرده‌است:
{يَبْتَغُونَ إِلَىٰ رَبِّهِمُ الْوَسِيلَةَ أَيُّهُمْ أَقْرَبُ وَيَرْجُونَ رَحْمَتَهُ وَيَخَافُونَ عَذَابَهُ ۚ إِنَّ عَذَابَ رَبِّكَ كَانَ مَحْذُورًا} صدق الله العظيم [الإسراء:۵۷]
و خداوند تعالی می‌فرماید:
{أُولَـٰئِكَ الَّذِينَ هَدَى اللَّـهُ ۖ فَبِهُدَاهُمُ اقْتَدِهْ} صدق الله العظيم [الأنعام:۹۰].
ولی تو "وسیله به‌سوی پروردگار" را به آنان واگذاشتی و مؤمنان را محروم کرده‌ای و سپس از فرمانی که خداوند در آیات محکم کتابش به مؤمنان داده‌است، روگرداندی:
{يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا اتَّقُوا اللَّـهَ وَابْتَغُوا إِلَيْهِ الْوَسِيلَةَ} صدق الله العظيم [المائدة:۳۵]،
این فرمانی از سوی خداوند به مؤمنان است:
{اتَّقُوا اللَّـهَ وَابْتَغُوا إِلَيْهِ الْوَسِيلَةَ}
تا به راه هدایت انبیا و رسولان اقتدا کنند؛ چون آنها:
{يَبْتَغُونَ إِلَىٰ رَبِّهِمُ الْوَسِيلَةَ أَيُّهُمْ أَقْرَبُ وَيَرْجُونَ رَحْمَتَهُ وَيَخَافُونَ عَذَابَهُ ۚ إِنَّ عَذَابَ رَبِّكَ كَانَ مَحْذُورًا} صدق الله العظيم [الإسراء:۵۷]
{أُولَـٰئِكَ الَّذِينَ هَدَى اللَّـهُ ۖ فَبِهُدَاهُمُ اقْتَدِهْ} صدق الله العظيم [الأنعام:۹۰].
حجّت تو برای حرام کردن اقتدا به راه هدایت آنان چیست و چرا خدا را منحصر به آنان کرده و صالحانی که پیرو آنان هستند را محروم می‌کنی؟ ای کسی‌که مردم را به شدت از پیروی از کتاب خدا بازداشته و قصد داری به هر حیله و وسیله‌ای که شده، نور خداوند را خاموش سازی؛ چه‌کسی تو را از عذاب خدا درامان نگاه می‌دارد؟ آیا خود را از مکر خدا ایمن می‌پنداری؟ خداوند تعالی می‌فرماید:
{قَدْ مَكَرَ الَّذِينَ مِن قَبْلِهِمْ فَأَتَى اللَّـهُ بُنْيَانَهُم مِّنَ الْقَوَاعِدِ فَخَرَّ عَلَيْهِمُ السَّقْفُ مِن فَوْقِهِمْ وَأَتَاهُمُ الْعَذَابُ مِنْ حَيْثُ لَا يَشْعُرُونَ ﴿٢٦﴾} صدق الله العظيم [النحل].
و خداوند تعالی می‌فرماید:
{وَقَدْ مَكَرَ الَّذِينَ مِن قَبْلِهِمْ فَلِلَّـهِ الْمَكْرُ جَمِيعًا ۖ يَعْلَمُ مَا تَكْسِبُ كُلُّ نَفْسٍ ۗ وَسَيَعْلَمُ الْكُفَّارُ لِمَنْ عُقْبَى الدَّارِ ﴿٤٢﴾} صدق الله العظيم [الرعد].
و خداوند تعالی می‌فرماید:
{وَكَانَ فِي الْمَدِينَةِ تِسْعَةُ رَهْطٍ يُفْسِدُونَ فِي الْأَرْضِ وَلَا يُصْلِحُونَ ﴿٤٨﴾ قَالُوا تَقَاسَمُوا بِاللَّـهِ لَنُبَيِّتَنَّهُ وَأَهْلَهُ ثُمَّ لَنَقُولَنَّ لِوَلِيِّهِ مَا شَهِدْنَا مَهْلِكَ أَهْلِهِ وَإِنَّا لَصَادِقُونَ ﴿٤٩﴾ وَمَكَرُوا مَكْرًا وَمَكَرْنَا مَكْرًا وَهُمْ لَا يَشْعُرُونَ ﴿٥٠﴾ فَانظُرْ كَيْفَ كَانَ عَاقِبَةُ مَكْرِهِمْ أَنَّا دَمَّرْنَاهُمْ وَقَوْمَهُمْ أَجْمَعِينَ ﴿٥١﴾ فَتِلْكَ بُيُوتُهُمْ خَاوِيَةً بِمَا ظَلَمُوا ۗ إِنَّ فِي ذَٰلِكَ لَآيَةً لِّقَوْمٍ يَعْلَمُونَ ﴿٥٢﴾ وَأَنجَيْنَا الَّذِينَ آمَنُوا وَكَانُوا يَتَّقُونَ ﴿٥٣﴾} صدق الله العظيم [النمل].
و خداوند تعالی می‌فرماید:
{وَإِذْ يَمْكُرُ بِكَ الَّذِينَ كَفَرُوا لِيُثْبِتُوكَ أَوْ يَقْتُلُوكَ أَوْ يُخْرِجُوكَ ۚ وَيَمْكُرُونَ وَيَمْكُرُ اللَّـهُ ۖ وَاللَّـهُ خَيْرُ الْمَاكِرِينَ ﴿٣٠﴾} صدق الله العظيم [الأنفال].
و خداوند تعالی می‌فرماید:
{وَاصْبِرْ وَمَا صَبْرُكَ إِلَّا بِاللَّـهِ ۚ وَلَا تَحْزَنْ عَلَيْهِمْ وَلَا تَكُ فِي ضَيْقٍ مِّمَّا يَمْكُرُونَ ﴿١٢٧﴾} صدق الله العظيم [النحل].
و خداوند تعالی می‌فرماید:
{وَمَا يَمْكُرُونَ إِلَّا بِأَنفُسِهِمْ وَمَا يَشْعُرُونَ} صدق الله العظيم [الأنعام:۱۲۳].
و خداوند تعالی می‌فرماید:
{وَلَا يَحِيقُ الْمَكْرُ السَّيِّئُ إِلَّا بِأَهْلِهِ} صدق الله العظيم [فاطر:۴۳].
و خداوند تعالی می‌فرماید:
{وَأَنَّ اللَّـهَ لَا يَهْدِي كَيْدَ الْخَائِنِينَ} صدق الله العظيم [يوسف:۵۲].
و خداوند تعالی می‌فرماید:
{ذَٰلِكُمْ وَأَنَّ اللَّـهَ مُوهِنُ كَيْدِ الْكَافِرِينَ ﴿١٨﴾} صدق الله العظيم [الأنفال].
و خداوند تعالی می‌فرماید:
{إِنَّ كَيْدَ الشَّيْطَانِ كَانَ ضَعِيفًا} صدق الله العظيم [النساء:۷۶].
و خداوند تعالی می‌فرماید:
{وَأَرَادُوا بِهِ كَيْدًا فَجَعَلْنَاهُمُ الْأَخْسَرِينَ ﴿٧٠﴾} صدق الله العظيم [الأنبياء].
و خداوند تعالی می‌فرماید:
{فَأَرَادُوا بِهِ كَيْدًا فَجَعَلْنَاهُمُ الْأَسْفَلِينَ ﴿٩٨﴾} صدق الله العظيم [الصافات].
و خداوند تعالی می‌فرماید:
{أَمْ يُرِيدُونَ كَيْدًا ۖ فَالَّذِينَ كَفَرُوا هُمُ الْمَكِيدُونَ ﴿٤٢﴾} صدق الله العظيم [الطور].
و خداوند تعالی می‌فرماید:
{فَإِن كَانَ لَكُمْ كَيْدٌ فَكِيدُونِ ﴿٣٩﴾} صدق الله العظيم [المرسلات].
و خداوند تعالی می‌فرماید:
{أَفَأَمِنَ الَّذِينَ مَكَرُوا السَّيِّئَاتِ أَن يَخْسِفَ اللَّـهُ بِهِمُ الْأَرْضَ أَوْ يَأْتِيَهُمُ الْعَذَابُ مِنْ حَيْثُ لَا يَشْعُرُونَ ﴿٤٥﴾ أَوْ يَأْخُذَهُمْ فِي تَقَلُّبِهِمْ فَمَا هُم بِمُعْجِزِينَ ﴿٤٦﴾ أَوْ يَأْخُذَهُمْ عَلَىٰ تَخَوُّفٍ فَإِنَّ رَبَّكُمْ لَرَءُوفٌ رَّحِيمٌ ﴿٤٧﴾} صدق الله العظيم [النحل].
و خداوند تعالی می‌فرماید:
{فَذَكِّرْ بِالْقُرْآنِ مَن يَخَافُ وَعِيدِ} صدق الله العظيم [ق:۴۵].
خليفة الله وعبده؛ الإمام المهديّ ناصر محمد اليماني

اقتباس: اضغط للقراءة

- 2 -
الإمام ناصر محمد اليماني
11 – ذی‌القعدة - 1431 هـ
18 - 10 - 2010 مـ
۲۶-مهر-۱۳۸۹ه.ش.
02:56 صباحاً
[ لمتابعة رابط المشاركة الأصليّة للبيان ]
https://mahdialumma.online/showthread.php?p=8971
ــــــــــــــــــــــ

همانا که خداوند بندگان مقرب خود را با درجه عالیه (بهشتی) امتحان می‌کند تا شناخته شود چه کسانی به آن راضی می‌شوند، و چه کسانی امتناع کرده و خواستار تحقق نعیم اعظم و راضی‌شدن خداوند در نفسش هستند...

بِسْمِ اللَّـهِ الرَّحْمَـٰنِ الرَّحِيمِ
{إِنَّ اللَّـهَ وَمَلَائِكَتَهُ يُصَلُّونَ عَلَى النَّبِيِّ ۚ يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا صَلُّوا عَلَيْهِ وَسَلِّمُوا تَسْلِيمًا ﴿٥٦﴾} صدق الله العظيم [الأحزاب]
خدایا بر نبیّ کریم و خاتم الأنبیاء جدّم محمد رسول‌الله-صلی الله علیه و آله و سلم- و انصار پیشگام برگزیده در میان گذشتگان و متأخران و در ملأ اعلی تا یوم الدین، صلوات و سلام بفرست و به آنان برکت ده...
جناب المصری! ای مسلمانان و ای جماعت جنّ و انس از هرجنس و از همه‌ی امت‌ها، (چه جنبندگان و چه پرندگان در آسمان‌ها و زمین) ! آن‌گونه که باید از خدا پروا کنید و خدا را بدان‌سان که شایسته اوست، بشناسید و او را چنان که باید، عبادت کنید و هیچ‌چیز را با او شریک نگیرید. همه‌ی شما بندگان خدایید و در میان شما کسی نیست که فرزند خدا باشد، تا حقی بیش از شما در ذات خداوند داشته باشد؛ پاک و منزه است او. خداوند بزرگ، منزّه و برتر است، بسی برتر و والاتر!و خداوند تعالی می‌فرماید:
{وَقَالُوا اتَّخَذَ الرَّحْمَـٰنُ وَلَدًا ﴿٨٨﴾ لَّقَدْ جِئْتُمْ شَيْئًا إِدًّا ﴿٨٩﴾ تَكَادُ السَّمَاوَاتُ يَتَفَطَّرْنَ مِنْهُ وَتَنشَقُّ الْأَرْضُ وَتَخِرُّ الْجِبَالُ هَدًّا ﴿٩٠﴾ أَن دَعَوْا لِلرَّحْمَـٰنِ وَلَدًا ﴿٩١﴾ وَمَا يَنبَغِي لِلرَّحْمَـٰنِ أَن يَتَّخِذَ وَلَدًا ﴿٩٢﴾ إِن كُلُّ مَن فِي السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ إِلَّا آتِي الرَّحْمَـٰنِ عَبْدًا ﴿٩٣﴾} صدق الله العظيم [مريم].
ای بندگان خدا! از خدا پروا کنید و رقابت در راه پروردگار را به خاطر باور اشتباه و باطل به اینکه آنها گرامی‌ترین و مکرم‌ترین انسان‌ها هستند، به انبیا واگذار نکرده و خود را محروم نکنید. واقعیت این است که گرامی‌ترین شما نزد پروردگار، باتقواترین شماست و آنها [انبیا و رسولان الهی] بندگانی هستند که در راه رب المعبود رقابت می‌کنند که کدام مقرب‌تر باشند و نزد رب المعبود؛ بین بندگان تفاوتی نیست. تصدیق فرموده خداوند تعالی:
{إِنَّ هَـٰذِهِ أُمَّتُكُمْ أُمَّةً وَاحِدَةً وَأَنَا رَبُّكُمْ فَاعْبُدُونِ ﴿٩٢﴾ وَتَقَطَّعُوا أَمْرَهُم بَيْنَهُمْ ۖ كُلٌّ إِلَيْنَا رَاجِعُونَ ﴿٩٣﴾} صدق الله العظيم [الأنبياء].
ای جماعت جن و انس! هر فعلی، فاعلی دارد و معقول نیست بدون خالق، آفریده شده‌ باشید و همچنین معقول نیست شما خالق خود باشید یا مگر این شما هستید که آسمان‌ها و زمین را آفریده‌اید؟ و خداوند تعالی می‌فرماید:
{فَذَكِّرْ فَمَا أَنتَ بِنِعْمَتِ رَبِّكَ بِكَاهِنٍ وَلَا مَجْنُونٍ ﴿٢٩﴾ أَمْ يَقُولُونَ شَاعِرٌ نَّتَرَبَّصُ بِهِ رَيْبَ الْمَنُونِ ﴿٣٠﴾ قُلْ تَرَبَّصُوا فَإِنِّي مَعَكُم مِّنَ الْمُتَرَبِّصِينَ ﴿٣١﴾ أَمْ تَأْمُرُهُمْ أَحْلَامُهُم بِهَـٰذَا ۚ أَمْ هُمْ قَوْمٌ طَاغُونَ ﴿٣٢﴾ أَمْ يَقُولُونَ تَقَوَّلَهُ ۚ بَل لَّا يُؤْمِنُونَ ﴿٣٣﴾ فَلْيَأْتُوا بِحَدِيثٍ مِّثْلِهِ إِن كَانُوا صَادِقِينَ ﴿٣٤﴾ أَمْ خُلِقُوا مِنْ غَيْرِ شَيْءٍ أَمْ هُمُ الْخَالِقُونَ ﴿٣٥﴾ أَمْ خَلَقُوا السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضَ ۚ بَل لَّا يُوقِنُونَ ﴿٣٦﴾ أَمْ عِندَهُمْ خَزَائِنُ رَبِّكَ أَمْ هُمُ الْمُصَيْطِرُونَ ﴿٣٧﴾ أَمْ لَهُمْ سُلَّمٌ يَسْتَمِعُونَ فِيهِ ۖ فَلْيَأْتِ مُسْتَمِعُهُم بِسُلْطَانٍ مُّبِينٍ ﴿٣٨﴾ أَمْ لَهُ الْبَنَاتُ وَلَكُمُ الْبَنُونَ ﴿٣٩﴾ أَمْ تَسْأَلُهُمْ أَجْرًا فَهُم مِّن مَّغْرَمٍ مُّثْقَلُونَ ﴿٤٠﴾ أَمْ عِندَهُمُ الْغَيْبُ فَهُمْ يَكْتُبُونَ ﴿٤١﴾ أَمْ يُرِيدُونَ كَيْدًا ۖ فَالَّذِينَ كَفَرُوا هُمُ الْمَكِيدُونَ ﴿٤٢﴾ أَمْ لَهُمْ إِلَـٰهٌ غَيْرُ اللَّـهِ ۚ سُبْحَانَ اللَّـهِ عَمَّا يُشْرِكُونَ ﴿٤٣﴾ وَإِن يَرَوْا كِسْفًا مِّنَ السَّمَاءِ سَاقِطًا يَقُولُوا سَحَابٌ مَّرْكُومٌ ﴿٤٤﴾ فَذَرْهُمْ حَتَّىٰ يُلَاقُوا يَوْمَهُمُ الَّذِي فِيهِ يُصْعَقُونَ ﴿٤٥﴾ يَوْمَ لَا يُغْنِي عَنْهُمْ كَيْدُهُمْ شَيْئًا وَلَا هُمْ يُنصَرُونَ ﴿٤٦﴾ وَإِنَّ لِلَّذِينَ ظَلَمُوا عَذَابًا دُونَ ذَٰلِكَ وَلَـٰكِنَّ أَكْثَرَهُمْ لَا يَعْلَمُونَ ﴿٤٧﴾ وَاصْبِرْ لِحُكْمِ رَبِّكَ فَإِنَّكَ بِأَعْيُنِنَا ۖ وَسَبِّحْ بِحَمْدِ رَبِّكَ حِينَ تَقُومُ ﴿٤٨﴾ وَمِنَ اللَّيْلِ فَسَبِّحْهُ وَإِدْبَارَ النُّجُومِ ﴿٤٩﴾} صدق الله العظيم [الطور].
ای جماعت جن و انس! پروردگار عالمیان رسولانی از جنس خودتان فرستاد به سویتان فرستاد؛ رسولانی از جن و انس تا با آیات الهی به شما پند داده و متذکرتان کنند؛ اما اکثر شما سرباز زدید وایمان نیاوردید، مگر با شرک آوردن به پروردگار عالمیان. پس در یوم الدین، روزی که جن و انس در پیشگاه خداوند بزرگ که بر عرش عظیمش استیلا دارد، قرار می‌گیرند؛ چه کسی شما را از عذاب او پناه می‌دهد؟ روزی که مورد خطاب خداوندی قرار می‌گیرند که با برانگیختن رسولان دربرابر آنان حجت اقامه کرده است؛ رسولانی که خبر دادند، خداوند، آنان را برای این آفریده که پروردگارشان را بدون شریک و به یگانگی عبادت کرده و در راه حب و قربش رقابت کنند. تصدیق فرموده خداوند تعالی:
{وَمَا خَلَقْتُ الْجِنَّ وَالْإِنسَ إِلَّا لِيَعْبُدُونِ ﴿٥٦﴾} صدق الله العظيم [الذاريات].
خداوند به رسولان جنّ و انس خود فرمان داد تا به بندگان خدا[از جنّ و انس] بگویند: « تنها خداوند را بدون اینکه شریکی برایش قائل شوید، عبادت کنید و از بندگانی باشید که برای مقرب‌تر بودن به سوی رب المعبود رقابت می‌کنند» . اما اکثریت جنّ و انس از دعوت رسولان پروردگارشان روگرداندند و نسبت به دعوت رسولان برای عبادت رب المعبود [بدان‌سان که شایسته اوست] ، یعنی عبادت عاری از شرک خداوند، کافر شدند. پس خداوند به حقّ در برابر آنان حجت آورد و رسولان الهی، فرمان خدا را ابلاغ کرده و آیات الهی را برآنان خواندند؛ اما اکثر جنّ و انس روگرداندند؛ درحالی‌که خداوند با برانگیختن رسولان، حجت را تمام کرد و خداوند تعالی می‌فرماید:
{يَا مَعْشَرَ الْجِنِّ وَالْإِنسِ أَلَمْ يَأْتِكُمْ رُسُلٌ مِّنكُمْ يَقُصُّونَ عَلَيْكُمْ آيَاتِي وَيُنذِرُونَكُمْ لِقَاءَ يَوْمِكُمْ هَـٰذَا ۚ قَالُوا شَهِدْنَا عَلَىٰ أَنفُسِنَا ۖ وَغَرَّتْهُمُ الْحَيَاةُ الدُّنْيَا وَشَهِدُوا عَلَىٰ أَنفُسِهِمْ أَنَّهُمْ كَانُوا كَافِرِينَ ﴿١٣٠﴾ ذَٰلِكَ أَن لَّمْ يَكُن رَّبُّكَ مُهْلِكَ الْقُرَىٰ بِظُلْمٍ وَأَهْلُهَا غَافِلُونَ ﴿١٣١﴾} صدق الله العظيم [الأنعام].
و خداوند تعالی می‌فرماید:
{وَمَا خَلَقْتُ الْجِنَّ وَالْإِنسَ إِلَّا لِيَعْبُدُونِ ﴿٥٦﴾} صدق الله العظيم.
ای مردم! زمانی که یک پرنده، دریافت قومی هستند که به‌جای خداوند، خورشید را می‌پرستند؛ ایشان را تحقیر کرد و با سخنی رسا و بلیغ به آنان اندرز داد؛ این پرنده، هدهد است که گفت:
{أَلَّا يَسْجُدُوا لِلَّـهِ الَّذِي يُخْرِجُ الْخَبْءَ فِي السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ وَيَعْلَمُ مَا تُخْفُونَ وَمَا تُعْلِنُونَ ﴿٢٥﴾ اللَّـهُ لَا إِلَـٰهَ إِلَّا هُوَ رَبُّ الْعَرْشِ الْعَظِيمِ ۩ ﴿٢٦﴾} صدق الله العظيم [النمل].
ای بندگان خدا! پروردگار، شما را بیهوده نیافریده است، پاک و منزه است او. تصدیق فرموده خداوند تعالی:
{وَمَا مِن دَابَّةٍ فِي الْأَرْضِ وَلَا طَائِرٍ يَطِيرُ بِجَنَاحَيْهِ إِلَّا أُمَمٌ أَمْثَالُكُم ۚ مَّا فَرَّطْنَا فِي الْكِتَابِ مِن شَيْءٍ ۚ ثُمَّ إِلَىٰ رَبِّهِمْ يُحْشَرُونَ ﴿٣٨﴾} صدق الله العظيم [الأنعام].
و خداوند تعالی می‌فرماید:
{أَلَمْ تَرَ أَنَّ اللَّـهَ يُسَبِّحُ لَهُ مَن فِي السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ وَالطَّيْرُ صَافَّاتٍ ۖ كُلٌّ قَدْ عَلِمَ صَلَاتَهُ وَتَسْبِيحَهُ ۗ وَاللَّـهُ عَلِيمٌ بِمَا يَفْعَلُونَ ﴿٤١﴾} صدق الله العظيم [النور].
تمام موجودات عالم وجود، بندگان او هستند؛ و گرامی‌ترین آنها، پرهیزگارترین‌ آنها هستند؛ بندگانی از جن و انس و از هرجنسی که خداوند، ایشان را هدایت فرموده است. پس اگر واقعاً خدا را می‌پرستید، به روش هدایت ایشان، اقتدا کنید و با تمام بندگان رقابت نمایید. به‌ناحق بندگان را مورد تعظیم و بزرگ‌نمايی قرار ندهید و تعظیم آفریننده و خالق را از یاد مبرید.
شاید برادر محمد المصری بخواهد بگوید: « ولی من محمد رسول‌الله صلی الله علیه و‌اله و سلم را بیش از خودم دوست دارم» . پس امام ناصر محمد یمانی در پاسخ او می‌گوید: بله، والله اگر کسی محمد رسول‌الله صلی الله علیه و‌اله و سلم را بیش از خود و پدر و مادر و فرزندانش دوست نداشته باشد؛ مؤمن نیست. تصدیق فرموده خداوند تعالی:
{النَّبِيُّ أَوْلَىٰ بِالْمُؤْمِنِينَ مِنْ أَنفُسِهِمْ} صدق الله العظيم [الأحزاب:۶].
و من امام مهدی ناصر محمد یمانی، محمد رسول‌الله را بیش از خودم و مادر و پدرم و تمام مردم، دوست دارم و اگر درجه عالیه و رفیع بهشتی از آن من گردد؛ اگر خدا بخواهد، آن را تقدیم محمد رسول‌الله صلی الله علیه و‌اله و سلم خواهم کرد و عاقبت امور گذشته و آینده ازآن خداوند است.
ولی ای مردم؛ چرا من چنین خواهم کرد؟ و جواب: برای رسیدن به بالاترین درجه محبت در نفس خداوند تا محبوب‌ترین ومقرب‌ترین بنده به نفس پروردگارم باشم و حتی اگر این محقق گردد و به بالاترین درجه حب در نفس خدا دست یابم و آن‌گاه خداوند مرا خلیفه تمام ملکوت گرداند؛ به خداوند بزرگ و پرورگار و آسمان‌ها وزمین و مابین آنها و پروردگار عرش عظیم، قسم می‌خورم؛ راضی نخواهم شد مگر اینکه خداوند برای بنده‌اش نعیمی را محقق گرداند که از تمام ملکوت بزرگ‌تر است و راضی گردد.
شاید یکی از برداران مسلمانم بخواهد سخنم را قطع کرده و بگوید: « ناصر محمد یمانی! چگونه با وجود اینکه خداوند از تو راضی شده و به بالاترین درجه حب در نفس خدا دست یافته‌ای، راضی نمی‌شوی! چگونه می‌گویی راضی نمی‌شوی تا خدا راضی شود، او از تو راضی شده‌است؟». پس امام مهدی ناصر محمد یمانی در پاسخ او می‌گوید: ای مرد! آیا می‌دانی اگر به بهشت نعیم خداوند و حور العین و ملکوت پروردگار عالمیان راضی شوم، به معنای این است که نعیم اعظم و بزرگ‌تر خدا یعنی رضوان او را وسیله رسیدن و به نعیم کوچک‌تر یعنی بهشت نعیم او قرار داده‌ام؟ هیهات هیهات... به خداوندی که خدایی جز او نیست قسم! راضی نخواهم شد مگر اینکه خداوند نعیمی را برای بنده‌اش محقق گرداند که از همه اینها بزرگ‌تر است و آن راضی شدن خداوند در نفس خود است. پناه برخدا از اینکه پروردگارم مرا با نعیم بهشت و ملکوت بیازماید و به فتنه بیندازد و من راضی شوم درحالی‌که رضوان نفس خداوند، برایم محقق نشده‌باشد؛ چون رضوان خداوند برای من وسیله نیست، بلکه هدف است و خداوند مرا برای این خلق نموده تا رضوان خداوند در نفسش را عبادت کنم. از آنجا که امام مهدی رضوان خداوند را هدف و نهایتِ خواست خود قرار داده‌است، نه وسیله‌ای برای تحقق بهشت؛ پس چگونه می‌توانم رضوان خداوند(نعیم اعظم) را وسیله رسیدن به بهشت کوچک خدا( بهشت نعیم) و حورالعین قرار دهم؟ اما رضوان خدا، نعیمی بسیار بزرگ‌تر از بهشت نعیم است؛ چطور آن‌ را وسیله رسیدن به بهشت نعیم قرار دهم؟ مگر در آیات محکم کتابش، فتوای خداوند را پیدا نکرده‌اید که می‌فرماید رضوان خدا نعیمی است که از بهشت نعیم بزرگ‌تر است؟ تصدیق فرموده خداوند تعالی:
{وَعَدَ اللَّـهُ الْمُؤْمِنِينَ وَالْمُؤْمِنَاتِ جَنَّاتٍ تَجْرِي مِن تَحْتِهَا الْأَنْهَارُ خَالِدِينَ فِيهَا وَمَسَاكِنَ طَيِّبَةً فِي جَنَّاتِ عَدْنٍ ۚ وَرِضْوَانٌ مِّنَ اللَّـهِ أَكْبَرُ ۚ ذَٰلِكَ هُوَ الْفَوْزُ الْعَظِيمُ ﴿٧٢﴾} صدق الله العظيم [التوبة].
ای بندگان خدا! به خداوند قسم، آفرینش نعیم دنیا برای شناسایی کسانی است که به آن راضی می‌شوند و سهم آنان از علم همین است. آفرینش نعیم بهشت برای شناسایی کسانی است که به آن راضی می‌شوند و سهم آنان از علم، همین است. آن‌گاه بندگاه مقرب خدا مشخص می‌شوند که درجات مختلفی دارند و لذا می‌بینید که روز قیامت دو گروه، یعنی اصحاب بهشت و اصحاب آتش وجود ندارد؛ بلکه سه گروهید. تصدیق فرموده خداوند تعالی:
{إِذَا وَقَعَتِ الْوَاقِعَةُ ﴿١﴾ لَيْسَ لِوَقْعَتِهَا كَاذِبَةٌ ﴿٢﴾ خَافِضَةٌ رَّافِعَةٌ ﴿٣﴾ إِذَا رُجَّتِ الْأَرْضُ رَجًّا ﴿٤﴾ وَبُسَّتِ الْجِبَالُ بَسًّا ﴿٥﴾ فَكَانَتْ هَبَاءً مُّنبَثًّا ﴿٦﴾ وَكُنتُمْ أَزْوَاجًا ثَلَاثَةً ﴿٧﴾ فَأَصْحَابُ الْمَيْمَنَةِ مَا أَصْحَابُ الْمَيْمَنَةِ ﴿٨﴾ وَأَصْحَابُ الْمَشْأَمَةِ مَا أَصْحَابُ الْمَشْأَمَةِ ﴿٩﴾ وَالسَّابِقُونَ السَّابِقُونَ ﴿١٠﴾ أُولَـٰئِكَ الْمُقَرَّبُونَ ﴿١١﴾} صدق الله العظيم [الواقعة].
همانا که مقربان، کسانی هستند که خداوند در آیات محکم کتابش درباره آنان می‌فرماید:
{يَبْتَغُونَ إِلَىٰ رَبِّهِمُ الْوَسِيلَةَ أَيُّهُمْ أَقْرَبُ} صدق الله العظيم [الإسراء:۵۷].
ولی خداوند آنان را با درجه عالیِ خود، هم می‌آزماید تا مشخص شود چه کسی به آن راضی می‌شود و چه کسی سرباز زده و خواهان تحقق نعیمی است که از آن بزرگ‌تر است. او به‌دنبال راضی شدن خداوند در نفسش است، و هرچه که از ملکوت به او پیشنهاد شود [نمی‌پذیرد] ، باعث اصرار بیشترش خواهد شد و می‌گوید: «من نعیمی را می‌خواهم که از نعیم ملکوت بزرگ‌تر است؛ تا راضی شوی ای ارحم الراحمین!». چون رضوان خدا را هدف خود قرار داده نه وسیله؛ یعنی می‌خواهد خداوند در نفسش راضی باشد. ای مردم! چطور خداوند در نفس خود راضی می‌شود؟ رضوان نفس خداوند محقق نمی‌گردد مگر اینکه از تمام مردم امتی واحد تشکیل دهد که در راه راست باشند و آنها را برای عبادت کردن رضوان پروردگارشان آفریده‌ است و راز عبادت مهدی منتظر که شما از شأن و رازش بی‌خبرید، در این نهفته است. خداوند از روی رحمت به مهدی منتظر، که رضوان خداوند را هدف نهایی خود قرار داده‌است؛ تمام مردم را به‌وسیله‌ی او هدایت خواهد کرد و از آنان امتی واحد تشکیل می‌دهد که بر راه راست هستند تا هدف آفرینش‌شان محقق گردد. تصدیق فرموده خداوند تعالی:
{وَلَوْ شَاءَ رَبُّكَ لَجَعَلَ النَّاسَ أُمَّةً وَاحِدَةً ۖ وَلَا يَزَالُونَ مُخْتَلِفِينَ ﴿١١٨﴾ إِلَّا مَن رَّحِمَ رَبُّكَ ۚ وَلِذَٰلِكَ خَلَقَهُمْ...} صدق الله العظيم [هود].
و در این آیه، بشارت خداوند در مورد برانگیخته شدن مهدی منتظر را می‌یابید؛ کسی‌ که خداوند به او رحم کرده و به‌خاطرش تمام مردم را هدایت می‌کند، چرا که برای تحقق هدف آفرینش مردم تلاش می‌کند تا رضوان خدا هدف نهایی آنان باشد نه وسیله؛ ولی اکثر شما نسبت به او جاهلید...
ای جماعت انصار! هرچقدر هم که خداوند، مهدی منتظر را گرامی بدارد؛ به‌ناحق درباره او مبالغه نکنید. همانا که او مانند شما، بنده‌ای از بندگان خداوند است و هریک از انصار من که باور داشته باشد، سزوار او نیست که برای حب و قرب خداوند، با او رقابت کند؛ به خدا شرک آورده‌است و در برابر پروردگار، مهدی منتظر به هیچ‌کار او نمی‌آید و کسی را جز خدا، ولّی و یاور خود نخواهد یافت.
به خداوندی که خدایی جز او نیست قسم! بنده برای خدا خالص نیست مگر اینکه آرزو داشته باشد، خودش محبوب‌ترین و مقرب‌ترین بنده درگاه الهی باشد و برای اینکه دچار سستی و دل‌سردی نشوید، خداوند مقرب‌ترین و محبوب‌ترین بنده را ناشناس باقی گذاشته‌است تا رقابت به سوی پروردگار و رب المعبود در میان تمام بندگان خدا[ از ملائکه گرفته تا جن و انس از هر جنسی] ادامه داشته و هریک بخواهند که خود آن بنده‌ ناشناسی باشند که محبوب‌ترین و مقرب‌ترین بنده درگاه الهی باشند...اگر تنها او را مى‌پرستید.
پس به راه هدایت انبیا و رسولان الهی و مهدی منتظر، اقتدا کنید؛ دعوت همه‌ی ما یک‌سان است. می‌بینید که تک‌تک انبیا و رسولان الهی و مهدی منتظر، همان سخن رسول‌الله مسیح‌عیسی‌بن‌مریم صلّى‌ الله عليه وعلى أُمّه وآل عمران وسلّم، را بر زبان می‌آورند که گفت:
{اعْبُدُوا اللَّـهَ رَبِّي وَرَبَّكُمْ ۖ إِنَّهُ مَن يُشْرِكْ بِاللَّـهِ فَقَدْ حَرَّمَ اللَّـهُ عَلَيْهِ الْجَنَّةَ وَمَأْوَاهُ النَّارُ ۖ وَمَا لِلظَّالِمِينَ مِنْ أَنصَارٍ} صدق الله العظيم [المائدة:۷۲].
هیچ بنده‌ای که خداوند به او حکم و علم کتاب داده است [چه نبیّ باشد یا از ائمه صالح] ، حقّ ندارد به مردم بگوید: «خداوندی را عبادت کنید که پروردگار من و شماست؛ فقط اینکه سزوار نیست در راه حب و قرب خدا با من رقابت کنید.» سبحان الله! به خداوند بزرگ قسم! اگر یکی از انبیا یا رسولان الهی یا مهدی منتظر، چنین چیزی را بگوید؛ خداوند او را چنان عذاب می‌کند که هیچ‌یک از عالمیان را نکرده‌است. چه کسی جرئت می‌کند رقابت در راه حب و قرب خدا را بر بندگان خداوند حرام گرداند؟ آیا فرزند خداوند است-سبحان‌الله- که بخواهد چنین چیزی بگوید؟ دعوتگران الهی حقّ ندارند پیروان خود را از رقابت در راه حب و قرب الهی بازدارند؛ پاک ومنزه است خداوند بزرگ... همانا که آنها نیز مانند شما، بندگان خدا هستند و حقی غیر از حقّ سایر بندگان در ذات خداوند ندارند. همانا که انبیا و مهدی منتظر، از مردم دعوت می‌کنند خداوند را بدون گرفتن شریک، به یگانگی عبادت کنند و به بندگان خدا فرمان می‌دهند از ربانیّیون بوده و برای حبّ و قرب الهی رقابت کنند. آنها به مردم امر نمی‌کنند که به‌جای خداوند، آنها را مورد تعظیم و بزرگ‌داشت قرار دهند و رقابت در راه حبّ و قرب الهی را منحصر به خود نکرده و پیروان صالحشان را محروم نمی‌کنند؛ پاک و منزه است خداوند، بسی برتر و والاتر! بلکه به بندگان خدا می‌گویند:
{وَلَـٰكِن كُونُوا رَبَّانِيِّينَ بِمَا كُنتُمْ تُعَلِّمُونَ الْكِتَابَ وَبِمَا كُنتُمْ تَدْرُسُونَ} صدق الله العظيم [آل عمران:۷۹].
{وَابْتَغُوا إِلَيْهِ الْوَسِيلَةَ وَجَاهِدُوا فِي سَبِيلِهِ لَعَلَّكُمْ تُفْلِحُونَ} صدق الله العظيم [المائدة:۳۵].
از ما پیروی کرده و در راه حب و قرب الهی با ما رقابت کنید تا [معلوم گردد] چه کسی مقرب‌تر است، بین ما و شما فرقی نیست و ما نیز همانند شما از بندگان خداوندیم و شما از همان حقی در مورد خداوندی که پروردگار ما و شماست، برخوردارید؛ که انبیا و مهدی منتظر برخوردارند. خداوند شما را بیهوده و عبث نیافریده‌است. شما را برای اینکه چیزی جز او را عبادت کنید، نیافریده‌است. پس آن‌گونه که شایسته خداوند است، او را بشناسید و ارج نهید و فقط او را بدون آنکه شریکی برایش قائل شوید عبادت نموده و برای حب و قرب الهی رقابت کنید؛ اگر تنها او را مى‌پرستید....
برادر محمود المصری! چگونه می‌گویی: « همانا که امام مهدی ناصر محمد یمانی در گمراهی آشکار است.»؟ برای تو و تمام مردم جهان قسم می‌خورم من امام مهدی منتظر حقّ پروردگار عالمیانم و لعنت خداوند بر دروغ‌گویان باد. پس کیست ستمکارتر از کسى که بر خداوند دروغ بندد و چون سخن حق برایش آمد، تکذیب کرد؟ آیا براى کافران در دوزخ جایگاهى نیست؟[اشاره به آیه کریمه سوره الزمر: فَمَنْ أَظْلَمُ مِمَّن كَذَبَ عَلَى اللَّـهِ وَكَذَّبَ بِالصِّدْقِ إِذْ جَاءَهُ ۚ أَلَيْسَ فِي جَهَنَّمَ مَثْوًى لِّلْكَافِرِينَ ﴿٣٢﴾]. برادر گرامی از خدا بترس! اول بار با ما بیعت کردی ولی مبالغه تو در باره انبیا ـ علیهم الصلاة و السلام- تو را به فتنه انداخت، چون معتقد هستی سزوار تو نیست که در راه حب و قرب الهی با آنان رقابت کنی. پس خداوند تا مدتی تو را امتحان کرد و به فتنه انداخت؛ سپس بار دیگر تو را به‌سوی حق هدایت نمود و با امام مهدی بیعت کردی که حق و شأن پروردگار را آن‌گونه که سزوار اوست بشناسی و ادا کنی و خداوند تا مدتی تو را هدایت نمود. اما به دلیل اینکه دوباره به مبالغه در تعظیم انبیا و رسولان الهی پرداختی و در حقّ آنان به‌ناحق مبالغه کردی؛ بازخداوند تو را امتحان کرد و به فتنه انداخت. تعظیم ناحق یعنی معتقد باشی حق نداری در راه حب و قرب الهی با آنان رقابت کنید. پس به خدا شرک آوردی و خدا برای بار دوم تو را به فتنه افکند و عهد و بیعت حقّی که کرده بودی، شکستی و سپس کفرت تشدید شد و سايتی بر ضد امام ناصر محمد یمانی ایجاد کردی تا پایگاهی برای کسانی باشد که با دعوت امام ناصر محمد یمانی می‌جنگند و ناصر محمد یمانی را در گمراهی آشکار می‌خوانی. پاک و منزه است پروردگارم! چگونه ممکن است امام ناصر محمد یمانی در گمراهی آشکار باشد؛ در حالی‌ که او شما را به عبادت خداوند یکتا و بی‌شریک دعوت کرده و به شما می‌گوید: اگر تصدیق و باور کردید من مهدی منتظرم، به‌ناحق مرا مورد تعظیم قرار ندهید. باور نداشته باشید که حق ندارید برای حبّ وقرب الهی با مهدی منتظر رقابت کنید، اگر چنین باوری داشته باشید، به خدا شرک آورده‌اید. محمود المصری؛ من از شما دعوت نکردم که مرا عبادت کنید؛ سبحان الله! من هم مانند شما بنده خدا هستم. بلکه من از شما دعوت کردم ربّ الوجود؛ پروردگار من و شما و پروردگار همه‌چیز را که خدا و معبودی جز او نیست، عبادت کنید. ای محمود! چگونه دعوت ناصر محمد یمانی را گمراهی آشکار می‌نامی؟ برادر گرامی از خدا بترس! آیا مرا از کسانی یافته‌ای که بدون بصیرتی از نزد خداوند، مردم را به سوی راه خدا دعوت می‌کنند؛ یا از کسانی هستم که با همان بصیرت محمد رسول‌الله صلی الله علیه و آله و سلم "قرآن عظیم" برای مردم حجت آورده و استدلال می‌کنم؟ برادر گرامی از شکرگزاران باش نه از کافران. شاکر باش که خداوند خلیفه‌ی منتظر خود را در امت تو برانگیخته و [بیش از آن] شاکر باش که خداوند تو را از دعوت مهدی منتظر در دوران "گفتگو قبل از ظهور" آگاه کرده‌است. چرا نباید شکرگزار خدا باشی، در حالی‌که بعد از آنکه به دنبال حق بودی، خداوند تو را به سوی آن هدایت نمود و به حق دست یافتی؟ ولی به دلیل مبالغه در مورد انبیا و رسولان الهی [که تنها حقی که بر تو دارند؛ محبت داشتن به آنان است جناب محمود!] خداوند قلبت را از حقّ منحرف ساخت. ولی محبوب‌ترین آنها در قلبت؛ کسی باشد که قرآن عظیم را آورد و در برابر آزار و اذیّت‌ها صبر پیشه نمود تا خداوند دین‌تان را برایتان کامل گرداند و شما را در مسیر و منهاج روشنی که شبش مانند روز روشن بود؛ ترک نمود. ولی بعد از این، شیاطین شما را به فتنه انداختند و مانند پیروان [سایر] انبیا، در دین دچار اختلاف شدید، در حالی‌که خداوند بیّنات و آیات روشن خود را به شما داد. خداوند تعالی می‌فرماید:
{كَانَ النَّاسُ أُمَّةً وَاحِدَةً فَبَعَثَ اللَّـهُ النَّبِيِّينَ مُبَشِّرِينَ وَمُنذِرِينَ وَأَنزَلَ مَعَهُمُ الْكِتَابَ بِالْحَقِّ لِيَحْكُمَ بَيْنَ النَّاسِ فِيمَا اخْتَلَفُوا فِيهِ ۚ وَمَا اخْتَلَفَ فِيهِ إِلَّا الَّذِينَ أُوتُوهُ مِن بَعْدِ مَا جَاءَتْهُمُ الْبَيِّنَاتُ بَغْيًا بَيْنَهُمْ ۖ فَهَدَى اللَّـهُ الَّذِينَ آمَنُوا لِمَا اخْتَلَفُوا فِيهِ مِنَ الْحَقِّ بِإِذْنِهِ ۗ وَاللَّـهُ يَهْدِي مَن يَشَاءُ إِلَىٰ صِرَاطٍ مُّسْتَقِيمٍ ﴿٢١٣﴾ أَمْ حَسِبْتُمْ أَن تَدْخُلُوا الْجَنَّةَ وَلَمَّا يَأْتِكُم مَّثَلُ الَّذِينَ خَلَوْا مِن قَبْلِكُم ۖ مَّسَّتْهُمُ الْبَأْسَاءُ وَالضَّرَّاءُ وَزُلْزِلُوا حَتَّىٰ يَقُولَ الرَّسُولُ وَالَّذِينَ آمَنُوا مَعَهُ مَتَىٰ نَصْرُ اللَّـهِ ۗ أَلَا إِنَّ نَصْرَ اللَّـهِ قَرِيبٌ ﴿٢١٤﴾} صدق الله العظيم [البقرة].
به فرموده خداوند تعالی بنگر:
{وَمَا اخْتَلَفَ فِيهِ إِلَّا الَّذِينَ أُوتُوهُ مِن بَعْدِ مَا جَاءَتْهُمُ الْبَيِّنَاتُ} صدق الله العظيم،
دلیل بروز اختلاف در میان آنان، مکر دشمنان خداوند از شیاطین جن و انس بود که به‌ناحق به رسولان الهی نسبت دروغ می‌دادند تا مردم را از راه راست منحرف کنند، آن‌هم بعد از آنکه انبیایشان، مردم را در حالی ترک کردند که در راه راست بودند. پس کاری کردند که درباره انبیا و رسولان الهی و کسانی که خداوند آنها را گرامی داشته بود، مبالغه کنند تا بار دیگر به خداوند و پروردگار عالمیان، شرک بیاورند و برای نزدیک شدن به خداوند، آنان را بخوانند و باور داشته باشند اینها نزد خدا برایشان شفاعت می‌کنند. پس خداوند نبیّ جدید برمی‌انگیخت تا با آیات بیّنه و روشن الهی، آنان را از تاریکی به نور ببرند. تصدیق فرموده خداوند تعالی:
{هُوَ الَّذِي يُنَزِّلُ عَلَىٰ عَبْدِهِ آيَاتٍ بَيِّنَاتٍ لِّيُخْرِجَكُم مِّنَ الظُّلُمَاتِ إِلَى النُّورِ ۚ وَإِنَّ اللَّـهَ بِكُمْ لَرَءُوفٌ رَّحِيمٌ ﴿٩﴾ وَمَا لَكُمْ أَلَّا تُنفِقُوا فِي سَبِيلِ اللَّـهِ وَلِلَّـهِ مِيرَاثُ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ ۚ لَا يَسْتَوِي مِنكُم مَّنْ أَنفَقَ مِن قَبْلِ الْفَتْحِ وَقَاتَلَ ۚ أُولَـٰئِكَ أَعْظَمُ دَرَجَةً مِّنَ الَّذِينَ أَنفَقُوا مِن بَعْدُ وَقَاتَلُوا ۚ وَكُلًّا وَعَدَ اللَّـهُ الْحُسْنَىٰ ۚ وَاللَّـهُ بِمَا تَعْمَلُونَ خَبِيرٌ ﴿١٠﴾ مَّن ذَا الَّذِي يُقْرِضُ اللَّـهَ قَرْضًا حَسَنًا فَيُضَاعِفَهُ لَهُ وَلَهُ أَجْرٌ كَرِيمٌ ﴿١١﴾ يَوْمَ تَرَى الْمُؤْمِنِينَ وَالْمُؤْمِنَاتِ يَسْعَىٰ نُورُهُم بَيْنَ أَيْدِيهِمْ وَبِأَيْمَانِهِم بُشْرَاكُمُ الْيَوْمَ جَنَّاتٌ تَجْرِي مِن تَحْتِهَا الْأَنْهَارُ خَالِدِينَ فِيهَا ۚ ذَٰلِكَ هُوَ الْفَوْزُ الْعَظِيمُ ﴿١٢﴾ يَوْمَ يَقُولُ الْمُنَافِقُونَ وَالْمُنَافِقَاتُ لِلَّذِينَ آمَنُوا انظُرُونَا نَقْتَبِسْ مِن نُّورِكُمْ قِيلَ ارْجِعُوا وَرَاءَكُمْ فَالْتَمِسُوا نُورًا فَضُرِبَ بَيْنَهُم بِسُورٍ لَّهُ بَابٌ بَاطِنُهُ فِيهِ الرَّحْمَةُ وَظَاهِرُهُ مِن قِبَلِهِ الْعَذَابُ ﴿١٣﴾ يُنَادُونَهُمْ أَلَمْ نَكُن مَّعَكُمْ ۖ قَالُوا بَلَىٰ وَلَـٰكِنَّكُمْ فَتَنتُمْ أَنفُسَكُمْ وَتَرَبَّصْتُمْ وَارْتَبْتُمْ وَغَرَّتْكُمُ الْأَمَانِيُّ حَتَّىٰ جَاءَ أَمْرُ اللَّـهِ وَغَرَّكُم بِاللَّـهِ الْغَرُورُ ﴿١٤﴾} صدق الله العظيم [الحديد]،
همانا که آیات روشن و بیّنه، آیات محکمی هستند که برای عالم و جاهلتان روشن و واضح است؛ تصدیق فرموده خداوند تعالی:
{وَلَقَدْ أَنزَلْنَا إِلَيْكَ آيَاتٍ بَيِّنَاتٍ ۖ وَمَا يَكْفُرُ بِهَا إِلَّا الْفَاسِقُونَ ﴿٩٩﴾} صدق الله العظيم [البقرة].
و از جمله آیات بیّنه، فتوای خداوند درباره چگونگی عبادت پروردگار توسط انبیا است و خداوند تعالی می‌فرماید:
{يَبْتَغُونَ إِلَىٰ رَبِّهِمُ الْوَسِيلَةَ أَيُّهُمْ أَقْرَبُ} صدق الله العظيم [الإسراء:۵۷]،
خداوند "وسیله به سوی پروردگار" را منحصر به آنان نکرده و شما محروم نشده‌اید؛ خداوند بزرگ، منزّه و برتر است، بسی برتر و والاتر! بلکه به شما فرمان می‌دهد که به منش هدایت آنان اقتدا کنید. خداوند تعالی می‌فرماید:
{يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا اتَّقُوا اللَّـهَ وَابْتَغُوا إِلَيْهِ الْوَسِيلَةَ وَجَاهِدُوا فِي سَبِيلِهِ لَعَلَّكُمْ تُفْلِحُونَ ﴿٣٥﴾} صدق الله العظيم [المائدة].
محمود! چرا در برابر فرمان خداوند عصیان می‌کنی و وسیله را منحصر به انبیا و رسولان کرده و صالحان را محروم می‌کنی؟ همانا که تو از خطاکارنی.
برادر گرامی! به خداوندی که خدایی جز او نیست قسم، اینکه گفتی ما را ترک خواهی کرد، برایم ناگوار است. ولی جناب محمود المصری تو هم جزو اهداف امام مهدی ناصر محمد یمانی هستی؛ پس برادر گرامی، ما را ترک نکن. به خداوند بزرگ قسم، دلیل اینکه الآن با حکمت و با موعظه حسنه با تو سخن می‌گویم، از ترس اینکه نسبت به پایگاه مکری انجام دهی نیست؛ به پروردگار عالمیان چنین نیست. به پروردگارعالمیان قسم، این از روی اصرار شدید من برای هدایت برادر و حبیب من در راه خدا محمود المصری است، شاید بدل به دوستی نزدیک گردد و خداوند او را به راه راست-صراط مستقیم- هدایت نماید؛ پس ای جماعت انصار با او با مهربانی رفتار کنید و به نیکی با او سخن بگویید.
ای انصار عزیزم، خداوند امام مهدی و پیروانش، را رحمت بر عالمیان قرار داد، همان‌طور که محمد رسول‌الله و انصارش- که صلوات و سلام بر او و همه‌ی آنان باد- را به عنوان رحمتی برای عالمیان برانگیخت. هرچقدر هم آزار کلامی می‌بینید، در برابر مردم صبر پیشه کنید؛ تنها کاری که می‌توانند انجام دهند آزار است و نمی‌توانند صدمه‌ای به شما برسانند. محمود المصری و دیگران، جزو اهداف شما باشند تا برایشان روشن شود دعوت شما حق است و راه راست را نشان می‌دهید.
ای جماعت انصار! از روح‌الله [رحمت خدا] ناامید نشوید و " نعیم اعظم‌تان" یعنی راضی بودن خدا در نفسش را فراموش نکنید. اما چطور خداوند در نفسش از بندگانش راضی می‌شود؛ بدون اینکه تمام کسانی که در زمین هستند را هدایت نکرده باشد؟ تصدیق فرموده خداوند تعالی:
{وَلَوْ شَاءَ رَبُّكَ لَآمَنَ مَن فِي الْأَرْضِ كُلُّهُمْ جَمِيعًا} صدق الله العظيم [يونس:۹۹].
[بدانید] که این کار برای خداوند مشکل نیست؛ ‌ما آنچه که باعث تأسف من می‌شود این است که طبق آنچه که در کتاب یافته‌ام تاکنون تمام مردم جهان به قرآن عظیم ایمان نیاورده‌اند؛ بلکه به شکّ خود نسبت به حقّ آمده از نزد پروردگارشان ادامه خواهند داد تا اینکه نشانه‌ی دود آشکار (دخان المبین) را ببینند. آن‌گاه همگی به قرآن ایمان آورده و در حالی پیرو آن خواهند شد که گردن‌هایشان دربرابر خلیفه‌ی خدا خاضع شده و فروآمده‌است. تصدیق فرموده خداوند تعالی:
{إِن نَّشَأْ نُنَزِّلْ عَلَيْهِم مِّنَ السَّمَاءِ آيَةً فَظَلَّتْ أَعْنَاقُهُمْ لَهَا خَاضِعِينَ ﴿٤﴾} صدق الله العظيم [الشعراء].
و خداوند تعالی می‌فرماید:
{حم ﴿١﴾ وَالْكِتَابِ الْمُبِينِ ﴿٢﴾ إِنَّا أَنزَلْنَاهُ فِي لَيْلَةٍ مُّبَارَكَةٍ ۚ إِنَّا كُنَّا مُنذِرِينَ ﴿٣﴾ فِيهَا يُفْرَقُ كُلُّ أَمْرٍ حَكِيمٍ ﴿٤﴾ أَمْرًا مِّنْ عِندِنَا ۚ إِنَّا كُنَّا مُرْسِلِينَ ﴿٥﴾ رَحْمَةً مِّن رَّبِّكَ ۚ إِنَّهُ هُوَ السَّمِيعُ الْعَلِيمُ ﴿٦﴾ رَبِّ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ وَمَا بَيْنَهُمَا ۖ إِن كُنتُم مُّوقِنِينَ ﴿٧﴾ لَا إِلَـٰهَ إِلَّا هُوَ يُحْيِي وَيُمِيتُ ۖ رَبُّكُمْ وَرَبُّ آبَائِكُمُ الْأَوَّلِينَ ﴿٨﴾ بَلْ هُمْ فِي شَكٍّ يَلْعَبُونَ ﴿٩﴾ فَارْتَقِبْ يَوْمَ تَأْتِي السَّمَاءُ بِدُخَانٍ مُّبِينٍ ﴿١٠﴾ يَغْشَى النَّاسَ ۖ هَـٰذَا عَذَابٌ أَلِيمٌ ﴿١١﴾ رَّبَّنَا اكْشِفْ عَنَّا الْعَذَابَ إِنَّا مُؤْمِنُونَ ﴿١٢﴾ أَنَّىٰ لَهُمُ الذِّكْرَىٰ وَقَدْ جَاءَهُمْ رَسُولٌ مُّبِينٌ ﴿١٣﴾ ثُمَّ تَوَلَّوْا عَنْهُ وَقَالُوا مُعَلَّمٌ مَّجْنُونٌ ﴿١٤﴾ إِنَّا كَاشِفُو الْعَذَابِ قَلِيلًا ۚ إِنَّكُمْ عَائِدُونَ ﴿١٥﴾ يَوْمَ نَبْطِشُ الْبَطْشَةَ الْكُبْرَىٰ إِنَّا مُنتَقِمُونَ ﴿١٦﴾} صدق الله العظيم [الدخان].
واین عذاب، عذاب برپایی قیامت نیست؛ بلکه قبل از برپایی قیامت رخ می‌دهد و در کتاب با نام عذاب روز عقیم [روزی که از نظر شدت عذاب، همانند ندارد] نامیده شده‌است. تصدیق فرموده خداوند تعالی:
{وَلَا يَزَالُ الَّذِينَ كَفَرُوا فِي مِرْيَةٍ مِّنْهُ حَتَّىٰ تَأْتِيَهُمُ السَّاعَةُ بَغْتَةً أَوْ يَأْتِيَهُمْ عَذَابُ يَوْمٍ عَقِيمٍ ﴿٥٥﴾} صدق الله العظيم [الحج].
ولی خداوند به شما آموخته‌است که با نشانه‌ی دود آشکار (دخان مبین) ، شکّ نسبت به قرآن عظیم از قلب تمام مردم جهان زایل می‌شود. تصدیق فرموده خداوند تعالی:
{حم ﴿١﴾ وَالْكِتَابِ الْمُبِينِ ﴿٢﴾ إِنَّا أَنزَلْنَاهُ فِي لَيْلَةٍ مُّبَارَكَةٍ ۚ إِنَّا كُنَّا مُنذِرِينَ ﴿٣﴾ فِيهَا يُفْرَقُ كُلُّ أَمْرٍ حَكِيمٍ ﴿٤﴾ أَمْرًا مِّنْ عِندِنَا ۚ إِنَّا كُنَّا مُرْسِلِينَ ﴿٥﴾ رَحْمَةً مِّن رَّبِّكَ ۚ إِنَّهُ هُوَ السَّمِيعُ الْعَلِيمُ ﴿٦﴾ رَبِّ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ وَمَا بَيْنَهُمَا ۖ إِن كُنتُم مُّوقِنِينَ ﴿٧﴾ لَا إِلَـٰهَ إِلَّا هُوَ يُحْيِي وَيُمِيتُ ۖ رَبُّكُمْ وَرَبُّ آبَائِكُمُ الْأَوَّلِينَ ﴿٨﴾ بَلْ هُمْ فِي شَكٍّ يَلْعَبُونَ ﴿٩﴾ فَارْتَقِبْ يَوْمَ تَأْتِي السَّمَاءُ بِدُخَانٍ مُّبِينٍ ﴿١٠﴾ يَغْشَى النَّاسَ ۖ هَـٰذَا عَذَابٌ أَلِيمٌ ﴿١١﴾ رَّبَّنَا اكْشِفْ عَنَّا الْعَذَابَ إِنَّا مُؤْمِنُونَ ﴿١٢﴾ أَنَّىٰ لَهُمُ الذِّكْرَىٰ وَقَدْ جَاءَهُمْ رَسُولٌ مُّبِينٌ ﴿١٣﴾ ثُمَّ تَوَلَّوْا عَنْهُ وَقَالُوا مُعَلَّمٌ مَّجْنُونٌ ﴿١٤﴾ إِنَّا كَاشِفُو الْعَذَابِ قَلِيلًا ۚ إِنَّكُمْ عَائِدُونَ ﴿١٥﴾ يَوْمَ نَبْطِشُ الْبَطْشَةَ الْكُبْرَىٰ إِنَّا مُنتَقِمُونَ ﴿١٦﴾} صدق الله العظيم [الدخان].
و این نشانه‌ی عذاب، براساس تقویم بشری، قبل از فرارسیدن روز قیامت، رخ خواهد داد و متأسفانه می‌بینم که عذاب تمام مناطقی که بشر در آن زندگی می‌کند [هم مناطق کافرنشین و هم مناطق مسلمان‌نشین] را فراخواهد گرفت؛ چون همگی از آنچه که خداوند در قرآن عظیم برایشان نازل فرموده، روگردانده و از پیروی از آن سرباز زده و آن را مهجور و رها کرده‌اند. مسلمانان از آنچه که مخالف آیات محکم قرآن عظیم است، پیروی کرده و دربرابر فرمان پروردگارشان عصیان کردند و"وسیله" را منحصر به انبیا کرده و صالحان را محروم دانسته و خود را هدایت‌شده می‌پندارند. برای همین است که می‌بینید عذاب تمام مناطق مسکونی بشری که از ذکر خداوند روگردان هستند[ چه مسلمان و چه کافر] را فرامی‌گیرد. تصدیق فرموده خداوند تعالی:
{قُلِ ادْعُوا الَّذِينَ زَعَمْتُم مِّن دُونِهِ فَلَا يَمْلِكُونَ كَشْفَ الضُّرِّ عَنكُمْ وَلَا تَحْوِيلًا ﴿٥٦﴾} صدق الله العظيم [الإسراء].
{يَبْتَغُونَ إِلَىٰ رَبِّهِمُ الْوَسِيلَةَ أَيُّهُمْ أَقْرَبُ وَيَرْجُونَ رَحْمَتَهُ وَيَخَافُونَ عَذَابَهُ ۚ إِنَّ عَذَابَ رَبِّكَ كَانَ مَحْذُورًا} صدق الله العظيم [الإسراء:۵۷].
{وَإِن مِّن قَرْيَةٍ إِلَّا نَحْنُ مُهْلِكُوهَا قَبْلَ يَوْمِ الْقِيَامَةِ أَوْ مُعَذِّبُوهَا عَذَابًا شَدِيدًا ۚ كَانَ ذَٰلِكَ فِي الْكِتَابِ مَسْطُورًا ﴿٥٨﴾} صدق الله العظيم [الإسراء].
خدایا ابلاغ کردم، خدایا شاهد باش.
وسلامٌ على المرسلين، والحمد لله ربّ العالمين ..
أخوكم؛ الإمام المهديّ ناصر محمد اليماني

اقتباس: اضغط للقراءة

الموضوع: پاسخی به ناصر محمد المصری اما تو امتناع کرده و نسبت به آنان جز تعظیم ومبالغه ‌ناحقّ انجام نمی دهی

پاسخی به ناصر محمد المصری: اما تو امتناع کرده و نسبت به آنان ؛ جز تعظیم ومبالغه ‌ناحقّ انجام نمی دهی