الإمام المهديّ ناصر محمد اليماني
01 - رجب - 1429 هـ
04 - 07 - 2008 مـ
۱۴-تیر-۱۳۸۷ه.ش.
12:47 صبح
(بحسب التّقويم الرّسميّ لأمّ القُرى)
ــــــــــــــــــــــــــــــ
{ يَوْمَ يُكْشَفُ عَن سَاقٍ وَيُدْعَوْنَ إِلَى السُّجُودِ فَلَا يَسْتَطِيعُونَ}
بسم الله الرحمن الرحيم، وسلامٌ على المرسلين، والحمد لله ربّ العالمين، وبعد.
01 - رجب - 1429 هـ
04 - 07 - 2008 مـ
۱۴-تیر-۱۳۸۷ه.ش.
12:47 صبح
(بحسب التّقويم الرّسميّ لأمّ القُرى)
ــــــــــــــــــــــــــــــ
{ يَوْمَ يُكْشَفُ عَن سَاقٍ وَيُدْعَوْنَ إِلَى السُّجُودِ فَلَا يَسْتَطِيعُونَ}
بسم الله الرحمن الرحيم، وسلامٌ على المرسلين، والحمد لله ربّ العالمين، وبعد.
حسین! همانا این آیه از آیات متشابه قرآن عظیم بوده و ظاهر آن غیر از باطن آن است و از آیات محکم نیست که ظاهر و باطن آن مثل هم باشند. و اما کسی که قلبش از آیات محکم منحرف است، از ظاهر این آیهٰی متشابه پیروی کرده و گمان می‌کند، مقصود هویدا شدن ساق خداوند است، سبحانه وتعالى علواً كبيراً. اما بیان حق آیه چنین است:
مقصود این است که حق برایشان روشن می‌شود و حقیقت ، ساق خود را به آنان نشان می‌دهد و پرده از روی آن کنار می‌رود پس می‌فهمند که آشکارا گمراه بوده‌اند. نمی‌توانند برای پروردگارشان سجده کنند چون بعد از تمام شدن عمر دنیوی، خدا از آنها نمی‌پذیرد؛ عمری که زمان آزمون و امتحان بود. در آن روز درمی‌یابند به‌خاطر این که [در دنیا] در پیشگاه پروردگارشان سجده نکردند، چه ظلمی به خود کرده‌آند. از آنجا که در آن روز، چیزی از آنان پذیرفته نمی‌شود، آرزو می‌کنند کاش به دنیا بازگردند و اعمالی غیر از افعال گذشته‌شان انجام دهند. در آن روز است که تأویل حق قرآن عظیم به صورت واقعی و حقیقی برایشان روشن می‌شود و می‌بینند که حق است و می‌گویند: «رسولان پروردگار ما به حق آمده بودند» و حقیقت در برابر چشمشان آشکار می‌شود درحالیکه قبلا کور بودند. و همان‌طور که می‌گوید و حقیقت خود را برایشان آشکار می‌کند «یکشف عن ساق»، اما نمی‌توانند با سمع و طاعت در برابر پروردگارشان سجده کنند و در عذاب جاودان خواهند بود؛ آنها در دنیا و درحالیکه سالم بودند، به سجود و سمع و طاعت خدا خوانده می‌شدند و می‌گفتند: «آیا آن طور که به ما دستور می‌دهید سجده کنیم و الهه‌های خود و پدران و اجدادمان را رها کنیم؟ تو تمام الهه‌های ما را یک خدا کرده‌ای. [اشاره به آیه کریمه سوره ص: أَجَعَلَ الْآلِهَةَ إِلَـٰهًا وَاحِدًا ۖ إِنَّ هَـٰذَا لَشَيْءٌ عُجَابٌ ﴿٥﴾]. این چیز بسیار عجیبی است!» حق آمده در کتاب را تکذیب کردند و حال نادم شده و دستشان از همه چیز کوتاه شده است. [اشاره به آیه کریمه سوره: البقره إِذْ تَبَرَّأَ الَّذِينَ اتُّبِعُوا مِنَ الَّذِينَ اتَّبَعُوا وَرَأَوُا الْعَذَابَ وَتَقَطَّعَتْ بِهِمُ الْأَسْبَابُ ﴿١٦٦﴾]
ای حسین مراقب آیات متشابه باش، تأویل آنها را جز خداوند نمی‌داند و هر آنچه از آن را که اراده کند به برخی از راسخان در علم که خود بخواهد؛ می‌آموزد!! پس به آیات محکم و واضح و بینه پایبند و ملتزم باش؛ آیات ام الکتابی که بنیان دین حنیف اسلام هستند . خداوند تعالی می‌فرماید:
{هُوَ الَّذِي أَنزَلَ عَلَيْكَ الْكِتَابَ مِنْهُ آيَاتٌ مُّحْكَمَاتٌ هُنَّ أُمُّ الْكِتَابِ وَأُخَرُ مُتَشَابِهَاتٌ ۖ فَأَمَّا الَّذِينَ فِي قُلُوبِهِمْ زَيْغٌ فَيَتَّبِعُونَ مَا تَشَابَهَ مِنْهُ ابْتِغَاءَ الْفِتْنَةِ وَابْتِغَاءَ تَأْوِيلِهِ ۗ وَمَا يَعْلَمُ تَأْوِيلَهُ إِلَّا اللَّهُ ۗ وَالرَّاسِخُونَ فِي الْعِلْمِ يَقُولُونَ آمَنَّا بِهِ كُلٌّ مِّنْ عِندِ رَبِّنَا ۗ وَمَا يَذَّكَّرُ إِلَّا أُولُو الْأَلْبَابِ ﴿٧﴾} صدق الله العظيم [آل عمران].مقصود این است که حق برایشان روشن می‌شود و حقیقت ، ساق خود را به آنان نشان می‌دهد و پرده از روی آن کنار می‌رود پس می‌فهمند که آشکارا گمراه بوده‌اند. نمی‌توانند برای پروردگارشان سجده کنند چون بعد از تمام شدن عمر دنیوی، خدا از آنها نمی‌پذیرد؛ عمری که زمان آزمون و امتحان بود. در آن روز درمی‌یابند به‌خاطر این که [در دنیا] در پیشگاه پروردگارشان سجده نکردند، چه ظلمی به خود کرده‌آند. از آنجا که در آن روز، چیزی از آنان پذیرفته نمی‌شود، آرزو می‌کنند کاش به دنیا بازگردند و اعمالی غیر از افعال گذشته‌شان انجام دهند. در آن روز است که تأویل حق قرآن عظیم به صورت واقعی و حقیقی برایشان روشن می‌شود و می‌بینند که حق است و می‌گویند: «رسولان پروردگار ما به حق آمده بودند» و حقیقت در برابر چشمشان آشکار می‌شود درحالیکه قبلا کور بودند. و همان‌طور که می‌گوید و حقیقت خود را برایشان آشکار می‌کند «یکشف عن ساق»، اما نمی‌توانند با سمع و طاعت در برابر پروردگارشان سجده کنند و در عذاب جاودان خواهند بود؛ آنها در دنیا و درحالیکه سالم بودند، به سجود و سمع و طاعت خدا خوانده می‌شدند و می‌گفتند: «آیا آن طور که به ما دستور می‌دهید سجده کنیم و الهه‌های خود و پدران و اجدادمان را رها کنیم؟ تو تمام الهه‌های ما را یک خدا کرده‌ای. [اشاره به آیه کریمه سوره ص: أَجَعَلَ الْآلِهَةَ إِلَـٰهًا وَاحِدًا ۖ إِنَّ هَـٰذَا لَشَيْءٌ عُجَابٌ ﴿٥﴾]. این چیز بسیار عجیبی است!» حق آمده در کتاب را تکذیب کردند و حال نادم شده و دستشان از همه چیز کوتاه شده است. [اشاره به آیه کریمه سوره: البقره إِذْ تَبَرَّأَ الَّذِينَ اتُّبِعُوا مِنَ الَّذِينَ اتَّبَعُوا وَرَأَوُا الْعَذَابَ وَتَقَطَّعَتْ بِهِمُ الْأَسْبَابُ ﴿١٦٦﴾]
ای حسین مراقب آیات متشابه باش، تأویل آنها را جز خداوند نمی‌داند و هر آنچه از آن را که اراده کند به برخی از راسخان در علم که خود بخواهد؛ می‌آموزد!! پس به آیات محکم و واضح و بینه پایبند و ملتزم باش؛ آیات ام الکتابی که بنیان دین حنیف اسلام هستند . خداوند تعالی می‌فرماید:
اگر بیان این آیه متشابه برایت درست روشن نشده است، حرجی بر تو نیست. برایت برهان‌های بیشتری خواهیم آورد؛ به علت تنگی وقت و فرا رسیدن نماز صبح؛ تأویل مختصری آوردیم.
أخوك الإمام ناصر محمد اليماني.
اقتباس: اضغط للقراءة