الإمام ناصر محمد اليماني
11 - 08 - 1432 هـ
13 - 07 - 2011 مـ
۲۲-تیر-۱۳۹۰ه.ش.
5:26 صباحاً
ــــــــــــــــ
جواب امام ناصر محمد یمانی درموردعدم صحت حدیثی که می‌گوید:
[قصد دارم دستور دهم تا نمازجماعت اقامه شود ، سپس دستور دهم فردی امامت نماز را برعهده گیرد و بعد از آن، خودم با تعدادی از مردم که پشته‌‌ای از هیزم به همراه دارند به سمت گروهی بروم که در نماز جماعت حضور پیدا نمیکنند، تا خانههایشان را بر سرشان آتش بزنم.]
بسم الله الرحمن الرحيم، والصلاة والسلام على جدي محمد رسول الله وآله الأطهار والسابقين الأنصار للحق من ربّهم في كلِّ زمانٍ ومكانٍ إلى اليوم الآخر..
می‌بینم جناب شیخ محمد حسان فتوا می‌دهد این حدیث از نبیّ درصحیح البخاری و مسلم آمده و می‌گوید:
جناب شیخ محمد حسان؛خداوند درآیات محکم قرآن به شما امر می‌فرماید قبل از پیروی از امری که از گذشتگان به دستتان رسیده، عقلتان را داور کرده و از آن استفاده کنید. تصدیق فرموده خداوند تعالی:
{وَلاَ تَقْفُ مَا لَيْسَ لَكَ بِهِ عِلْمٌ إِنَّ السَّمْعَ وَالْبَصَرَ وَالْفُؤَادَ كُلُّ أُولـئِكَ كَانَ عَنْهُ مَسْؤُولاً} صدق الله العظيم [الإسراء:36].
شیخ محمد حسان؛ فرض کنیم به سوی مردمانی رفتید که در منازلشان نماز می‌خوانند و به زور آنها را ازخانه‌‌هایشان بیرون کشیدید تا در نماز جماعت حاضر شوند؛ آیا از نظرتو خداوند نماز ایشان را می‌پذیرد؟ یا از ترس این که خانههایشان آتش زده نشود به نماز می‌آیند؛ آیا گمان می‌کنی خداوند نمازشان را می‌پذیرد؟ جواب حق این است: تا زمانی که از ترس شما در نماز جماعت حاضر شوند؛ خداوند نمازشان را نخواهد پذیرفت. این تصدیق فرموده خداوند تعالی است:
{إِنَّمَا يَعْمُرُ مَسَاجِدَ اللَّهِ مَنْ آمَنَ بِاللَّهِ وَالْيَوْمِ الْآخِرِ وَأَقَامَ الصَّلَاةَ وَآتَى الزَّكَاةَ وَلَمْ يَخْشَ إِلَّا اللَّهَ فَعَسَى أُولَئِكَ أَنْ يَكُونُوا مِنَ الْمُهْتَدِينَ}
صدق الله العظيم [التوبة:18]
برادر گرامی؛ خداوند به شما فرمان دخالت در اموری که بین خدا و بندگانش است را نداده و این امور تنها به خداوند ارتباط دارد؛ مثل رکن اول که شهادت حق-به یگانگی خداوند- است. همچنین نماز و روزه و حج؛ این ارکان چهارگانه بین بنده و وپروردگارش است چون مختص و مربوط به خداوند است. اما اموری که در ارتباط با مردم است مثل رکن زکات که حق فقرا بر گردن ثروت‌مندان و بلکه حق انسان بر گردن انسان است؛ انسان‌هایی که با خون؛ برادر هم هستند فرقی ندارد کافر باشند یا مسلمان. از مؤمنان زکات گرفته می شود که خداوند با زکات آنان را پاک می‌کند و از کافران به همان مقدار زکات گرفته می شود ولی نام آن زکات نیست؛ چون خداوند آن را به عنوان زکات از ایشان نپذیرفته و به واسطه آن پاکشان نمی‌کند، چرا که به خدا ایمان نداشته و او را بدون شریک عبادت نمیکنند؛ مال را می‌دهند ولی کافرند. برای همین نام جزیه به آن داده شده است . زکات و جزیه به بیت المال مسلمین داده می‌شود و بین فقرای مسلمان و کافر به صورت یکسان تقسیم می‌گردد و مسلمان به کافر ارجحیت داده نمی‌شود. همانا که عمل واجب زکات؛ حق انسان فقیر بر گردن برادر ثروتمند اوست فرقی ندارد فقرا مسلمان باشند یا کافر؛ میان انها یکسان تقسیم می‌شود.
و اما رکن شهادت دادن به ایمان به خدا و رسولانش؛ خداوند فرمان نداده تا مردم را به زور وادار کنید ایمان بیاورند. تصدیق فرموده خداوند تعالی:
{لَا إِكْرَاهَ فِي الدِّينِ قَدْ تَبَيَّنَ الرُّشْدُ مِنْ الغَيِّ فَمَنْ يَكْفُرْ بِالطَّاغُوتِ وَيُؤْمِنْ بِاللَّهِ فَقَدْ اسْتَمْسَكَ بِالْعُرْوَةِ الْوُثْقَى لَا انفِصَامَ لَهَا وَاللَّهُ سَمِيعٌ عَلِيمٌ (256)} [البقرة]،
چون خداوند پایداری در راه راست را امری اختیاری قرار داده و به شما فرمان نمی‌دهد انسان را به زور به راه راست-صراط مستقیم- هدایت کنید. تصدیق فرموده خداوند تعالی:
{وَقُلْ الحقّ مِنْ ربّكم فَمَنْ شَاءَ فَلْيُؤْمِنْ وَمَنْ شَاءَ فَلْيَكْفُرْ إِنَّا أَعْتَدْنَا لِلظَّالِمِينَ نَارًا أَحَاطَ بِهِمْ سُرَادِقُهَا وَإِنْ يَسْتَغِيثُوا يُغَاثُوا بِمَاءٍ كَالْمُهْلِ يَشْوِي الْوُجُوهَ بِئْسَ الشَّرَابُ وَسَاءَتْ مُرْتَفَقًا (29)} صدق الله العظيم [الكهف]،
و خداوند به شما فرمان نمی‌دهد مردم را مجبور کنید با اکراه ایمان بیاورند. تصدیق فرموده خداوند تعالى:
{إِنَّ هَذِهِ تَذْكِرَةٌ فَمَن شَاء اتَّخَذَ إِلَى ربّه سَبِيلاً} صدق الله العظيم [المزمل:19].
خداوند به هیچ یک از رسولانی که به سوی امت‌ها فرستاده است فرمان نداده مردم خود را مجبور کنند تا به خداوند الرحمن ایمان بیاورند. همانا که رسولان خدا وظیفه ابلاغ به مردم را بر عهده داشته و حساب انسانها با پروردگارشان است. تصدیق فرموده خداوند تعالی:
{فَهَلْ عَلَى الرُّسُلِ إِلاَّ الْبَلاغُ الْمُبِينُ} صدق الله العظيم [النحل:35]
چون خداوند به اولین رسول تا آخرین‌شان امر می‌نماید مردم را به زور وادار به ایمان آوردن نکنند؛ همانا که وظیفه آنها ابلاغ است و حساب مردمان با خداوند. تصدیق فرموده خداوند تعالی:
{وَإِنْ مَا نُرِيَنَّكَ بَعْضَ الَّذِي نَعِدُهُمْ أَوْ نَتَوَفَّيَنَّكَ فَإِنَّمَا عَلَيْكَ الْبَلَاغُ وَعَلَيْنَا الْحِسَابُ (40)} صدق الله العظيم [الرعد:40]
چگونه محمد رسول الله صلى الله عليه وآله وسلم بگوید:
[قصد دارم دستوردهم تا نماز اقامه شود ، سپس دستوردهم فردی امامت نمازجماعت را برعهده گیرد و بعد از آن، خودم با تعدادی از مردم که پشته‌‌ای از هیزم به همراه دارند به سمت گروهی بروم که در نمازجماعت حضور پیدا نمیکنند، تا خانههایشان را بر سرشان آتش بزنم.]
ای مرد؛ این کارزشت نمائی است و باعث ترساندن مردم و ایمان نیاوردن‌شان می‌شود. ای محمد حسان از خداوند الرحمن که فرقان را نازل نموده بترس و به دعوت به حکمیت بر اساس قرآن پاسخ ده تا بدانی چگونه حدیث حق را از حدیث باطل در کتاب البخاری و مسلم یا کتاب بحارالأنوار تشخیص دهی. یا مگر نمی‌خواهید به دعوت به حکمیت کتاب خدا قرآن عظیم پاسخ داده و حکمیت کتاب البخاری و مسلم و یا کتاب بحار الأنوار را می‌خواهید؟ هیهات هیهات در این صورت به ناحق برهان به دست شما داده‌ام تا با مطالبی با من مجادله کنید که مخالف ایات محکم کتاب خدا قرآن عظیم است؛ در این صورت در برابر خدا ولیّ و نصیری نخواهم یافت.
ای مرد؛ مگراین شما نیستید که به کتاب تورات و انجیل ایمان دارید چون این کتابها مانند قرآن عظیم توسط پروردگار عالمیان نازل شدهاند؟ حال سؤالی که مطرح می‌شود این است: ایا خداوند به عبد و رسولش محمد فرمان می‌دهد اهل کتاب را به حکمیت بر اساس کتاب تورات یا انجیل دعوت کند؟ جواب را درآیات محکم کتاب در این فرموده خداوند تعالی پیدا می‌کنید:
{وَأَنْزَلْنَا إِلَيْكَ الْكِتَابَ بالحقّ مُصَدِّقاً لِمَا بَيْنَ يَدَيْهِ مِنَ الْكِتَابِ وَمُهَيْمِناً عَلَيْهِ فَاحْكُمْ بَيْنَهُمْ بِمَا أَنْزَلَ اللَّهُ وَلا تَتَّبِعْ أَهْوَاءَهُمْ عَمَّا جَاءَكَ مِنَ الحقّ}
صدق الله العظيم [المائدة:48]،
چون خداوند قرآن عظیم را داور اختلافات انها قرار داده است. تصدیق فرموده خداوند تعالی:
{إِنَّ هَذَا الْقُرْآنَ يَقُصُّ علَى بَنِي إِسْرَائِيلَ أَكْثَرَ الَّذِي هُمْ فِيهِ يَخْتَلِفُونَ (76)} صدق الله العظيم [النمل].
جناب شیخ محمدحسان محترم؛ امام مهدی ناصر محمد یمانی سؤالی ازشما دارد که به این شرح است: چرا خداوند به محمد رسول الله صلى الله عليه وآله وسلم فرمان نداد اهل کتاب را به حکمیت براساس کتاب تورات و انجیل دعوت کند؛ با این که این دو کتاب از نزد خداوند بر رسولان الهی موسی و عیسی علیهم الصلاة والسلام نازل شدهاند؟ علت حکمیت نکردن به آنها چیست؛ عقل و منطق می‌گوید این امر دلیلی دارد؟ جواب را درآیات محکم کتاب در این فرموده خداوند تعالی پیدا می‌کنید:
{وَإِنَّ مِنْهُمْ لَفَرِيقًا يَلْوُونَ أَلْسِنَتَهُمْ بِالْكِتَابِ لِتَحْسَبُوهُ مِنَ الْكِتَابِ وَمَا هُوَ مِنَ الْكِتَابِ وَيَقُولُونَ هُوَ مِنْ عِنْدِ اللَّهِ وَمَا هُوَ مِنْ عِنْدِ اللَّهِ وَيَقُولُونَ عَلَى اللَّهِ الْكَذِبَ وَهُمْ يَعْلَمُونَ} صدق الله العظيم [آل عمران:78].
برای همین خداوند قرآن عظیم را داور و حکم مهیمن بر کتاب تورات و انجیل قرار داده است تا در موارد اختلاف براساس محکمات قرآن عظیم حکم داده شود . اهل کتاب می‌دانند در کتاب تورات و انجیل مطالب دروغ به خدا نسبت داده شده و این افتراها نه کار رسول الله عیسی بوده و نه کار موسی علیهم الصلاة و السلام و آلهم الأطهار؛ بلکه قومی دیگری آنها را تحریف کردند آن هم بعد از آن که در این کتب تدبیر کرده ومی‌دانستند به حق از نزد پروردگارشان آمده است و می‌خواهند بشریت را به گمراهی بکشند تا مانند آنها وارد آتش جهنم گردند چرا که از رحمت خداوند مأیوسند. خداوند تعالی می‌فرماید:
{أَفَتَطْمَعُونَ أَن يُؤْمِنُواْ لَكُمْ وَقَدْ كَانَ فَرِيقٌ مِّنْهُمْ يَسْمَعُونَ كَلاَمَ اللّهِ ثُمَّ يُحَرِّفُونَهُ مِن بَعْدِ مَا عَقَلُوهُ وَهُمْ يَعْلَمُونَ} صدق الله العظيم [البقرة:75].
آیا به دعوت حکمیت براساس کتاب خداوند قرآن عظیم پاسخ مثبت دادند؟ و جواب: خیر حاضر به پذیرش حکمیت بر اساس کتاب خداوند قرآن عظیم نشدند مگر کسانی که مورد رحمت پروردگارم قرار گیرند. چرا؟ چون می‌دانستند قرآن دروغ‌ها و بهتان‌هایی را که ظالمانه به پروردگارشان و انبیاء او زده بودند رسوا و افشا می‌کند. خداوند تعالی می‌فرماید:
{أَلَمْ تَرَ إِلَى الَّذِينَ أُوتُوا نَصِيبًا مِنَ الْكِتَابِ يُدْعَوْنَ إِلَى كِتَابِ اللَّهِ لِيَحْكُمَ بَيْنَهُمْ ثُمَّ يَتَوَلَّى فَرِيقٌ مِنْهُمْ وَهُمْ مُعْرِضُونَ (23)} صدق الله العظيم [آل عمران:23]
چقدر امروز شبیه گذشته است جناب شیخ محمد حسان! چقدر علمای مسلمین شبیه علمای یهود هستند که از دعوت به حکمیت بر اساس کتاب خداوند قرآن عظیم رومی‌گردانند مگر کسی که پروردگارم به او رحم کند و دعوت مهدی منتظرناصر محمد یمانی برای حکمیت بر اساس کتاب محفوظ از تحریف و دست‌کاری یعنی قرآن عظیم را استجابت کنند. کتابی که خداوند آن را داور و مرجع مسلمانان و اهل تورات و انجیل که به خدا و روز قیامت ایمان داشته باشند؛ قرار داده است. هرکس از احزاب و گروهها که از دعوت به حکمیت بر اساس کتاب خداوند قرآن عظیم روبرگرداند؛ وعده‌گاهش در آتش است و به آن چه بر محمد نازل شده کافر شده است. تصدیق فرموده خداوند تعالی:
{وَمَنْ يَكْفُرْ بِهِ مِنْ الأَحْزَابِ فَالنَّارُ مَوْعِدُهُ فَلا تَكُنْ فِي مِرْيَةٍ مِنْهُ إِنَّهُ الحقّ مِنْ ربّك وَلَكِنَّ أَكْثَرَ النَّاسِ لا يُؤْمِنُونَ (17)} صدق الله العظيم [هود:17].
جناب شیخ محمد حسان؛ من امام مهدی منتظر ناصر محمد شرطی برای شما و اهل کتاب نمی‌گذارم جزاین که راضی شوید خداوند و پروردگار عالمیان در موارد اختلاف فی مابین؛ حکم کند و همانا که امام مهدی مکلف است احکام کتاب خدا را به حق از آیات محکم قرآن عظیم؛ آیات ام الکتاب که برای عالم و جاهلتان روشن هستند؛ استنباط کند؛ آیات ام الکتابی که تنها قلب‌های منحرف از حق؛ از آنها رو می‌گردانند و به بیراهه می‌روند و برای این گروه ولیّ و ناصری جز خدا نیست.
جناب شیخ محمد حسان؛ دعوت به حکمیت بر اساس قرآن را استجابت کن؛ ای جماعت علمای مسلمین از اولین کسانی نباشید که نسبت به این امر کافر می شوید. و اگر از دعوت به حکمیت کتاب خدا قرآن عظیم روگردانده و اهل سنت بخواهد بر اساس کتاب البخاری و مسلم حکم دهیم و شیعیان بخواهند براسا بحار الأنوار حکم دهیم؛ اهل کتاب از یهودیان و نصاری-مسیحیان- خواهند گفت:" ناصر محمد یمانی ما از تو می‌خواهیم بر اساس تورات- آن چه که یهود خواهان آن است- یا کتاب انجیل- خواسته نصاری- حکم کنی. و سپس می‌گویند پروردگار در محکمات قرآن عظیم معترف است که این دو کتاب از نزد اوست:
{إِنَّا أَنزَلْنَا التَّوْرَاةَ فِيهَا هُدًى وَنُورٌ ۚ يَحْكُمُ بِهَا النَّبِيُّونَ الَّذِينَ أَسْلَمُوا لِلَّذِينَ هَادُوا وَالرَّبَّانِيُّونَ وَالْأَحْبَارُ بِمَا اسْتُحْفِظُوا مِن كِتَابِ اللَّهِ وَكَانُوا عَلَيْهِ شُهَدَاءَ ۚ فَلَا تَخْشَوُا النَّاسَ وَاخْشَوْنِ وَلَا تَشْتَرُوا بِآيَاتِي ثَمَنًا قَلِيلًا ۚ وَمَن لَّمْ يَحْكُم بِمَا أَنزَلَ اللَّهُ فَأُولَٰئِكَ هُمُ الْكَافِرُونَ ﴿٤٤﴾ وَكَتَبْنَا عَلَيْهِمْ فِيهَا أَنَّ النَّفْسَ بِالنَّفْسِ وَالْعَيْنَ بِالْعَيْنِ وَالْأَنفَ بِالْأَنفِ وَالْأُذُنَ بِالْأُذُنِ وَالسِّنَّ بِالسِّنِّ وَالْجُرُوحَ قِصَاصٌ ۚ فَمَن تَصَدَّقَ بِهِ فَهُوَ كَفَّارَةٌ لَّهُ ۚ وَمَن لَّمْ يَحْكُم بِمَا أَنزَلَ اللَّهُ فَأُولَٰئِكَ هُمُ الظَّالِمُونَ ﴿٤٥﴾وَقَفَّيْنَا عَلَىٰ آثَارِهِم بِعِيسَى ابْنِ مَرْيَمَ مُصَدِّقًا لِّمَا بَيْنَ يَدَيْهِ مِنَ التَّوْرَاةِ ۖ وَآتَيْنَاهُ الْإِنجِيلَ فِيهِ هُدًى وَنُورٌ وَمُصَدِّقًا لِّمَا بَيْنَ يَدَيْهِ مِنَ التَّوْرَاةِ وَهُدًى وَمَوْعِظَةً لِّلْمُتَّقِينَ ﴿٤٦﴾ وَلْيَحْكُمْ أَهْلُ الْإِنجِيلِ بِمَا أَنزَلَ اللَّهُ فِيهِ ۚ وَمَن لَّمْ يَحْكُم بِمَا أَنزَلَ اللَّهُ فَأُولَٰئِكَ هُمُ الْفَاسِقُونَ ﴿٤٧﴾ } صدق الله العظيم [المائدة].
ولی خداوند آن طور که اعتراف می‌کند تورات و انجیل کتاب هایی هستند که از نزد او آمده‌اند؛ ولی معترف نیست که کتاب البخاری و مسلم از نزد اوست؛ به همین دلیل حکمیت براساس کتاب تورات وانجیل بر کتاب البخاری و مسلم سزاوارتراست"
مهدی منتظرناصر محمد یمانی در پاسخ می‌گوید: ای جماعت یهودیان و نصاری؛ بی تردید مهدی منتظربه آن چه که خداوند در تورات و انجیل به حق نازل نموده کافر نیست؛ نکته اینجاست که این دو کتاب از تحریف و دست‌کاری محفوظ نیستند و به همین دلیل خداوند قرآن عظیم را مهیمن بر آنها قرار داده است. هر چه که در این کتابها بر خلاف آیات محکم قرآن عظیم باشد؛ باطل و افترای ساخته دست برخی از شماست که از شیاطین بشرند. برای همین خداوند قرآن عظیم را که از تحریف و دست‌کاری محفوظ است؛ دارو و حَکَم و مهیمن بر تورات و انجیل قرار داده است. تصدیق فرموده خداوند تعالی:
{يَا أَيُّهَا الرَّسُولُ لَا يَحْزُنكَ الَّذِينَ يُسَارِعُونَ فِي الْكُفْرِ مِنَ الَّذِينَ قَالُوا آمَنَّا بِأَفْوَاهِهِمْ وَلَمْ تُؤْمِن قُلُوبُهُمْ وَمِنَ الَّذِينَ هَادُوا سَمَّاعُونَ لِلْكَذِبِ سَمَّاعُونَ لِقَوْمٍ آخَرِينَ لَمْ يَأْتُوكَ يُحَرِّفُونَ الْكَلِمَ مِن بَعْدِ مَوَاضِعِهِ يَقُولُونَ إِنْ أُوتِيتُمْ هَـٰذَا فَخُذُوهُ وَإِن لَّمْ تُؤْتَوْهُ فَاحْذَرُوا وَمَن يردُّ اللَّـهُ فِتْنَتَهُ فَلَن تَمْلِكَ لَهُ مِنَ اللَّـهِ شَيْئًا أُولَـٰئِكَ الَّذِينَ لَمْ يردُّ اللَّـهُ أَن يُطَهِّرَ قُلُوبَهُمْ لَهُمْ فِي الدُّنْيَا خِزْيٌ وَلَهُمْ فِي الْآخِرَةِ عَذَابٌ عَظِيمٌ ﴿٤١﴾ سَمَّاعُونَ لِلْكَذِبِ أَكَّالُونَ لِلسُّحْتِ فَإِن جَاءُوكَ فَاحْكُم بَيْنَهُمْ أَوْ أَعْرِضْ عَنْهُمْ وَإِن تُعْرِضْ عَنْهُمْ فَلَن يَضُرُّوكَ شَيْئًا وَإِنْ حَكَمْتَ فَاحْكُم بَيْنَهُم بِالْقِسْطِ إِنَّ اللَّـهَ يُحِبُّ الْمُقْسِطِينَ ﴿٤٢﴾ وَكَيْفَ يُحَكِّمُونَكَ وَعِندَهُمُ التَّوْرَاةُ فِيهَا حُكْمُ اللَّـهِ ثُمَّ يَتَوَلَّوْنَ مِن بَعْدِ ذَٰلِكَ وَمَا أُولَـٰئِكَ بِالْمُؤْمِنِينَ ﴿٤٣﴾ إِنَّا أَنزَلْنَا التَّوْرَاةَ فِيهَا هُدًى وَنُورٌ يَحْكُمُ بِهَا النَّبِيُّونَ الَّذِينَ أَسْلَمُوا لِلَّذِينَ هَادُوا وَالرَّبَّانِيُّونَ وَالْأَحْبَارُ بِمَا اسْتُحْفِظُوا مِن كِتَابِ اللَّـهِ وَكَانُوا عَلَيْهِ شُهَدَاءَ فَلَا تَخْشَوُا النَّاسَ وَاخْشَوْنِ وَلَا تَشْتَرُوا بِآيَاتِي ثَمَنًا قَلِيلًا وَمَن لَّمْ يَحْكُم بِمَا أَنزَلَ اللَّـهُ فَأُولَـٰئِكَ هُمُ الْكَافِرُونَ ﴿٤٤﴾ وَكَتَبْنَا عَلَيْهِمْ فِيهَا أَنَّ النَّفْسَ بِالنَّفْسِ وَالْعَيْنَ بِالْعَيْنِ وَالْأَنفَ بِالْأَنفِ وَالْأُذُنَ بِالْأُذُنِ وَالسِّنَّ بِالسِّنِّ وَالْجُرُوحَ قِصَاصٌ فَمَن تَصَدَّق بِهِ فَهُوَ كَفَّارَةٌ لَّهُ وَمَن لَّمْ يَحْكُم بِمَا أَنزَلَ اللَّـهُ فَأُولَـٰئِكَ هُمُ الظَّالِمُونَ ﴿٤٥﴾ وَقَفَّيْنَا عَلَىٰ آثَارِهِم بِعِيسَى ابْنِ مَرْيَمَ مُصَدِّقًا لِّمَا بَيْنَ يَدَيْهِ مِنَ التَّوْرَاةِ وَآتَيْنَاهُ الْإِنجِيلَ فِيهِ هُدًى وَنُورٌ وَمُصَدِّقًا لِّمَا بَيْنَ يَدَيْهِ مِنَ التَّوْرَاةِ وَهُدًى وَمَوْعِظَةً لِّلْمُتَّقِينَ ﴿٤٦﴾ وَلْيَحْكُمْ أَهْلُ الْإِنجِيلِ بِمَا أَنزَلَ اللَّـهُ فِيهِ وَمَن لَّمْ يَحْكُم بِمَا أَنزَلَ اللَّـهُ فَأُولَـٰئِكَ هُمُ الْفَاسِقُونَ ﴿٤٧﴾ وَأَنزَلْنَا إِلَيْكَ الْكِتَابَ بالحقّ مُصَدِّقًا لِّمَا بَيْنَ يَدَيْهِ مِنَ الْكِتَابِ وَمُهَيْمِنًا عَلَيْهِ فَاحْكُم بَيْنَهُم بِمَا أَنزَلَ اللَّـهُ وَلَا تَتَّبِعْ أَهْوَاءَهُمْ عَمَّا جَاءَكَ مِنَ الحقّ لِكُلٍّ جَعَلْنَا مِنكُمْ شِرْعَةً وَمِنْهَاجًا وَلَوْ شَاءَ اللَّـهُ لَجَعَلَكُمْ أُمَّةً وَاحِدَةً وَلَـٰكِن لِّيَبْلُوَكُمْ فِي مَا آتَاكُمْ فَاسْتَبِقُوا الْخَيْرَاتِ إِلَى اللَّـهِ مَرْجِعُكُمْ جَمِيعًا فَيُنَبِّئُكُم بِمَا كُنتُمْ فِيهِ تَخْتَلِفُونَ ﴿٤٨﴾ وَأَنِ احْكُم بَيْنَهُم بِمَا أَنزَلَ اللَّـهُ وَلَا تَتَّبِعْ أَهْوَاءَهُمْ وَاحْذَرْهُمْ أَن يَفْتِنُوكَ عَن بَعْضِ مَا أَنزَلَ اللَّـهُ إِلَيْكَ فَإِن تَوَلَّوْا فَاعْلَمْ أَنَّمَا يُرِيدُ اللَّـهُ أَن يُصِيبَهُم بِبَعْضِ ذُنُوبِهِمْ وَإِنَّ كَثِيرًا مِّنَ النَّاسِ لَفَاسِقُونَ ﴿٤٩﴾ أَفَحُكْمَ الْجَاهِلِيَّةِ يَبْغُونَ وَمَنْ أَحْسَنُ مِنَ اللَّـهِ حُكْمًا لِّقَوْمٍ يُوقِنُونَ ﴿٥٠﴾ يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا لَا تَتَّخِذُوا الْيَهُودَ وَالنَّصَارَىٰ أَوْلِيَاءَ بَعْضُهُمْ أَوْلِيَاءُ بَعْضٍ وَمَن يَتَوَلَّهُم مِّنكُمْ فَإِنَّهُ مِنْهُمْ إِنَّ اللَّـهَ لَا يَهْدِي الْقَوْمَ الظَّالِمِينَ ﴿٥١﴾ فَتَرَى الَّذِينَ فِي قُلُوبِهِم مَّرَضٌ يُسَارِعُونَ فِيهِمْ يَقُولُونَ نَخْشَىٰ أَن تُصِيبَنَا دَائِرَةٌ فَعَسَى اللَّـهُ أَن يَأْتِيَ بِالْفَتْحِ أَوْ أَمْرٍ مِّنْ عِندِهِ فَيُصْبِحُوا عَلَىٰ مَا أَسَرُّوا فِي أَنفُسِهِمْ نَادِمِينَ ﴿٥٢﴾ وَيَقُولُ الَّذِينَ آمَنُوا أَهَـٰؤُلَاءِ الَّذِينَ أَقْسَمُوا بِاللَّـهِ جَهْدَ أَيْمَانِهِمْ إِنَّهُمْ لَمَعَكُمْ حَبِطَتْ أَعْمَالُهُمْ فَأَصْبَحُوا خَاسِرِينَ ﴿٥٣﴾ يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا مَن يَرْتَدَّ مِنكُمْ عَن دِينِهِ فَسَوْفَ يَأْتِي اللَّـهُ بِقَوْمٍ يُحِبُّهُمْ وَيُحِبُّونَهُ أَذِلَّةٍ عَلَى الْمُؤْمِنِينَ أَعِزَّةٍ عَلَى الْكَافِرِينَ يُجَاهِدُونَ فِي سَبِيلِ اللَّـهِ وَلَا يَخَافُونَ لَوْمَةَ لَائِمٍ ذَٰلِكَ فَضْلُ اللَّـهِ يُؤْتِيهِ مَن يَشَاءُ وَاللَّـهُ وَاسِعٌ عَلِيمٌ ﴿٥٤﴾} صدق الله العظيم [المائدة].
به فرموده خداوند تعالى بنگر:
{وَلْيَحْكُمْ أَهْلُ الْإِنجِيلِ بِمَا أَنزَلَ اللَّـهُ فِيهِ وَمَن لَّمْ يَحْكُم بِمَا أَنزَلَ اللَّـهُ فَأُولَـٰئِكَ هُمُ الْفَاسِقُونَ ﴿٤٧﴾ وَأَنزَلْنَا إِلَيْكَ الْكِتَابَ بالحقّ مُصَدِّقًا لِّمَا بَيْنَ يَدَيْهِ مِنَ الْكِتَابِ وَمُهَيْمِنًا عَلَيْهِ فَاحْكُم بَيْنَهُم بِمَا أَنزَلَ اللَّـهُ وَلَا تَتَّبِعْ أَهْوَاءَهُمْ عَمَّا جَاءَكَ مِنَ الحقّ} صدق الله العظيم [المائدة].
به خصوص به این دقت و تدبر کن:
{وَأَنزَلْنَا إِلَيْكَ الْكِتَابَ بالحقّ مُصَدِّقًا لِّمَا بَيْنَ يَدَيْهِ مِنَ الْكِتَابِ وَمُهَيْمِنًا عَلَيْهِ فَاحْكُم بَيْنَهُم بِمَا أَنزَلَ اللَّـهُ وَلَا تَتَّبِعْ أَهْوَاءَهُمْ عَمَّا جَاءَكَ مِنَ الحقّ} صدق الله العظيم
روشن شد که خداوند دقیقا قرآن را حکم و مهیمن بر تورات و انجیل قرار داده است:
مُصَدِّقًا لِّمَا بَيْنَ يَدَيْهِ مِنَ الْكِتَابِ وَمُهَيْمِنًا عَلَيْهِ فَاحْكُم بَيْنَهُم بِمَا أَنزَلَ اللَّـهُ وَلَا تَتَّبِعْ أَهْوَاءَهُمْ عَمَّا جَاءَكَ مِنَ الحقّ} صدق الله العظيم
خدا را شاهد می‌گیرم و شاهد بودن خدا کافی است؛ من نسبت به کتاب تورات و انجیل کافر نیستم؛ بلکه نسبت به آن چه مخالف محکمات قرآن عظیم در آنها وارد شده کافرم؛ اهل کتاب از خدا بترسید و از من پیروی کنید تا شما را به راه درست هدایت کنم و خدا را شاهد می‌گیرم من مهدی منتظر از انصار رسول الله موسى عليه الصلاة والسلام واز أنصارمسیح عيسى ابن مريم واز أنصار تمام رسولان الهی از اولین تا آخرین‌شان محمد رسول الله صلى الله عليهم وعلى آلهم الطيبين وأسلمُ تسليماً هستم و میان هیچ یک از رسولان الهی فرقی نگذاشته و همگی مسلمانیم.
ای جماعت مسلمین؛ از خدا پروا کرده و نسبت به تعدد مذهبی در دین خدا کافر شوید؛ نسبت به تعدد احزاب سیاسی کافر شوید وهمگی به ریسمان الهی قرآن عظیم چنگ زده و متفرق نگردید و بدانید قرآن عظیم ریسمان و حبل الهی است که خداوند به تمام انسانها فرمان داده تا به آن چنگ زده و نسبت به هرچه که مخالف آن است کافر شوند؛ باشد که مورد رحمت الهی قرار گیرید. تصدیق فرموده خداوند تعالی:
{يَا أَيُّهَا النَّاسُ قَدْ جَاءَكُمُ الرَّسُولُ بِالْحَقِّ مِن رَّبِّكُمْ فَآمِنُوا خَيْرًا لَّكُمْ ۚ وَإِن تَكْفُرُوا فَإِنَّ لِلَّهِ مَا فِي السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ ۚ وَكَانَ اللَّهُ عَلِيمًا حَكِيمًا ﴿١٧٠﴾ يَا أَهْلَ الْكِتَابِ لاَ تَغْلُواْ فِي دِينِكُمْ وَلاَ تَقُولُواْ عَلَى اللَّهِ إِلاَّ الحَقَّ إِنَّمَا الْمَسِيحُ عِيسَى ابْنُ مَرْيَمَ رَسُولُ اللَّهِ وَكَلِمَتُهُ أَلْقَاهَا إِلَى مَرْيَمَ وَرُوحٌ مِّنْهُ فَآمِنُواْ بِاللَّهِ وَرُسُلِهِ وَلاَ تَقُولُواْ ثَلاثَةٌ انتَهُواْ خَيْرًا لَّكُمْ إِنَّمَا اللَّهُ إِلَهٌ وَاحِدٌ سُبْحَانَهُ أَن يَكُونَ لَهُ وَلَدٌ لَّهُ مَا فِي السَّمَاوَات وَمَا فِي الأَرْضِ وَكَفَى بِاللَّهِ وَكِيلاً ﴿١٧۱﴾ لَّن يَسْتَنكِفَ الْمَسِيحُ أَن يَكُونَ عَبْدًا لِّلَّهِ وَلاَ الْمَلائِكَةُ الْمُقَرَّبُونَ وَمَن يَسْتَنكِفْ عَنْ عِبَادَتِهِ وَيَسْتَكْبِرْ فَسَيَحْشُرُهُمْ إِلَيْهِ جَمِيعًا ﴿١٧۲﴾ فَأَمَّا الَّذِينَ آمَنُواْ وَعَمِلُواْ الصَّالِحَاتِ فَيُوَفِّيهِمْ أُجُورَهُمْ وَيَزِيدُهُم مِّن فَضْلِهِ وَأَمَّا الَّذِينَ اسْتَنكَفُواْ وَاسْتَكْبَرُواْ فَيُعَذِّبُهُمْ عَذَابًا أَلِيمًا وَلاَ يَجِدُونَ لَهُم مِّن دُونِ اللَّهِ وَلِيًّا وَلاَ نَصِيرًا ﴿١٧۳﴾ يَا أَيُّهَا النَّاسُ قَدْ جَاءَكُم بُرْهَانٌ مِّن ربّكم وَأَنزَلْنَا إِلَيْكُمْ نُورًا مُّبِينًا ﴿١٧۴﴾ فَأَمَّا الَّذِينَ آمَنُواْ بِاللَّهِ وَاعْتَصَمُواْ بِهِ فَسَيُدْخِلُهُمْ فِي رَحْمَةٍ مِّنْهُ وَفَضْلٍ وَيَهْدِيهِمْ إِلَيْهِ صِرَاطًا مُّسْتَقِيمًا ﴿١٧۵﴾} صدق الله العظيم [النساء].
ای جماعت مسلمین اولین کسانی نباشید که نسبت به دعوت به حکمیت براساس قرآن عظیم کافر می‌شوند؛ که در این صورت خداوند شما را همراه کافران به قرآن عظیم گرفتار عذاب بسیار شدیدی می‌کند. به خداوندی که خدایی جز او نیست قسم؛ چنین نیست که مهدی منتظرحق پروردگارتان حتی اگربه اندازه عمر دهر و تا یوم الدین با شما گفتگو و مجادله کند پیرو تمایلات و خواست شما و اهل کتاب پیروی گردد. من از هوی و هوسهای شما، پیروی نمی‌کنم؛ اگر چنین کنم، گمراه شده‌ام؛ واز هدایت‌یافتگان نخواهم بود. تصدیق فرموده خداوند تعالی:
{إِذَا جَاءَكَ الَّذِينَ يُؤْمِنُونَ بِآيَاتِنَا فَقُلْ سَلَامٌ عَلَيْكُمْ ۖ كَتَبَ رَبُّكُمْ عَلَىٰ نَفْسِهِ الرَّحْمَةَ ۖ أَنَّهُ مَنْ عَمِلَ مِنكُمْ سُوءًا بِجَهَالَةٍ ثُمَّ تَابَ مِن بَعْدِهِ وَأَصْلَحَ فَأَنَّهُ غَفُورٌ رَّحِيمٌ ﴿٥٤﴾ وَكَذَٰلِكَ نُفَصِّلُ الْآيَاتِ وَلِتَسْتَبِينَ سَبِيلُ الْمُجْرِمِينَ ﴿٥٥﴾ قُلْ إِنِّي نُهِيتُ أَنْ أَعْبُدَ الَّذِينَ تَدْعُونَ مِن دُونِ اللَّهِ ۚ قُل لَّا أَتَّبِعُ أَهْوَاءَكُمْ ۙ قَدْ ضَلَلْتُ إِذًا وَمَا أَنَا مِنَ الْمُهْتَدِينَ ﴿٥٦﴾ قُلْ إِنِّي عَلَىٰ بَيِّنَةٍ مِّن رَّبِّي وَكَذَّبْتُم بِهِ ۚ مَا عِندِي مَا تَسْتَعْجِلُونَ بِهِ ۚ إِنِ الْحُكْمُ إِلَّا لِلَّهِ ۖ يَقُصُّ الْحَقَّ ۖ وَهُوَ خَيْرُ الْفَاصِلِينَ ﴿٥٧﴾ قُل لَّوْ أَنَّ عِندِي مَا تَسْتَعْجِلُونَ بِهِ لَقُضِيَ الْأَمْرُ بَيْنِي وَبَيْنَكُمْ ۗ وَاللَّهُ أَعْلَمُ بِالظَّالِمِينَ ﴿٥٨﴾} صدق الله العظيم [الأنعام].
شاید یکی از کسانی که نسبت به حق آمده از نزد پروردگارشان جهالت دارند؛ بخواهد بگوید:" ناصر محمد این آیه مختص محمد رسول الله صلى الله عليه وآله وسلم و خطاب به ایشان نازل شده است". امام مهدی ناصر در پاسخ می‌گوید: خیر بلکه برای پیروان محمد رسول الله صلى الله عليه وآله وسلم هم هست؛ خداوند قرآن را بصیرتی منحصر به محمد رسول الله صلى الله عليه وآله وسلم قرار نداده؛ بلکه این بصیرت برای ایشان وپیروانش و همه کسانی است که دعوت او را ابلاغ کرده و با حجت‌های ایشان حجت می‌آورند. تصدیق فرموده خداوند تعالی:
{قُلْ هَذِهِ سَبِيلِي أَدْعُو إِلَى اللَّهِ عَلَى بَصِيرَةٍ أَنَا وَمَنِ اتَّبَعَنِي وَسُبْحَانَ اللَّهِ وَمَا أَنَا مِنَ الْمُشْرِكِينَ (108)} صدق الله العظيم [يوسف].
ای جماعت یهودیان و نصاری و مسلمانان؛ من امام مهدی خداوند واحد قهار را شاهد می‌گیرم که نسبت به شفاعت بنده برای بندگان در پیشگاه رب المعبود مطلقاً کافرم و با قرآن به هرکس که ازعذاب خداوند هراسان است تذکر می‌دهم.[ اشاره به آیه کریمه سوره ق : فَذَكِّرْ بِالْقُرْآنِ مَن يَخَافُ وَعِيدِ ﴿٤٥﴾]. تصدیق فرموده خداوند تعالی:
{وَأَنذِرْ بِهِ الَّذِينَ يَخَافُونَ أَن يُحْشَرُوا إِلَى ربّهم لَيْسَ لَهُم مِّن دُونِهِ وَلِىٌّ وَلاَ شَفِيعٌ لَّعَلَّهُمْ يَتَّقُونَ} صدق الله العظيم [الأنعام:51].
هرکس منتظر باشد ولیّ یا نبیّ خداوند در پیشگاه خداوند شفاعتش را بکند؛ به پروردگارش شرک آورده؛ خداوند در این مورد برهانی نازل نفرموده و چنین کسی جز خداوند ولیّ و یاوری نخواهد داشت. ای کسانی که منتظرید انبیاءتان در پیشگاه خداوند شفاعت‌تان را بکنند؛ انبیاء و اولیای الهی نسبت به شرک شما کافر خواهند بود. خداوند تعالی می‌فرماید:
{وَيَوْمَ يَحْشُرُهُمْ وَمَا يَعْبُدُونَ مِن دُونِ اللَّـهِ فَيَقُولُ أَأَنتُمْ أَضْلَلْتُمْ عِبَادِي هَـٰؤُلَاءِ أَمْ هُمْ ضَلُّوا السَّبِيلَ ﴿١٧﴾ قَالُوا سُبْحَانَكَ مَا كَانَ يَنبَغِي لَنَا أَن نَّتَّخِذَ مِن دُونِكَ مِنْ أَوْلِيَاءَ وَلَـٰكِن مَّتَّعْتَهُمْ وَآبَاءَهُمْ حَتَّىٰ نَسُوا الذِّكْرَ وَكَانُوا قَوْمًا بُورً‌ا ﴿١٨﴾ فَقَدْ كَذَّبُوكُم بِمَا تَقُولُونَ فَمَا تَسْتَطِيعُونَ صَرْفًا وَلَا نَصْرًا وَمَن يَظْلِم مِّنكُمْ نُذِقْهُ عَذَابًا كَبِيرًا ﴿١٩﴾ وَمَا أَرْسَلْنَا قَبْلَكَ مِنَ الْمُرْسَلِينَ إِلَّا إِنَّهُمْ لَيَأْكُلُونَ الطَّعَامَ وَيَمْشُونَ فِي الْأَسْوَاقِ وَجَعَلْنَا بَعْضَكُمْ لِبَعْضٍ فِتْنَةً أَتَصْبِرُونَ وَكَانَ ربّك بَصِيرًا ﴿٢٠﴾وَقَالَ الَّذِينَ لَا يَرْجُونَ لِقَاءَنَا لَوْلَا أُنزِلَ عَلَيْنَا الْمَلَائِكَةُ أَوْ نَرَىٰ رَبَّنَا لَقَدِ اسْتَكْبَرُوا فِي أَنفُسِهِمْ وَعَتَوْا عُتُوًّا كَبِيرًا ﴿٢١﴾ يَوْمَ يَرَوْنَ الْمَلَائِكَةَ لَا بُشْرَىٰ يَوْمَئِذٍ لِّلْمُجْرِمِينَ وَيَقُولُونَ حِجْرًا مَّحْجُورً‌ا ﴿٢٢﴾ وَقَدِمْنَا إِلَىٰ مَا عَمِلُوا مِنْ عَمَلٍ فَجَعَلْنَاهُ هَبَاءً مَّنثُورً‌ا ﴿٢٣﴾ أَصْحَابُ الْجَنَّةِ يَوْمَئِذٍ خَيْرٌ مُّسْتَقَرًّا وَأَحْسَنُ مَقِيلًا ﴿٢٤﴾} صدق الله العظيم [الفرقان].
{وَيَوْمَ يَحْشُرُهُمْ وَمَا يَعْبُدُونَ مِن دُونِ اللَّـهِ فَيَقُولُ أَأَنتُمْ أَضْلَلْتُمْ عِبَادِي هَـٰؤُلَاءِ أَمْ هُمْ ضَلُّوا السَّبِيلَ ﴿١٧﴾ قَالُوا سُبْحَانَكَ مَا كَانَ يَنبَغِي لَنَا أَن نَّتَّخِذَ مِن دُونِكَ مِنْ أَوْلِيَاءَ وَلَـٰكِن مَّتَّعْتَهُمْ وَآبَاءَهُمْ حَتَّىٰ نَسُوا الذِّكْرَ وَكَانُوا قَوْمًا بُورً‌ا ﴿١٨﴾ فَقَدْ كَذَّبُوكُم بِمَا تَقُولُونَ فَمَا تَسْتَطِيعُونَ صَرْفًا وَلَا نَصْرًا وَمَن يَظْلِم مِّنكُمْ نُذِقْهُ عَذَابًا كَبِيرًا ﴿١٩﴾} صدق الله العظيم؟
اما سؤال خداوند تعالی:
{أَأَنتُمْ أَضْلَلْتُمْ عِبَادِي هَـٰؤُلَاءِ أَمْ هُمْ ضَلُّوا السَّبِيلَ ﴿١٧﴾} صدق الله العظيم
این سؤال پروردگار عالمیان از انبیاء و اولیایش است و به آنها می‌فرماید: آیا شما این بندگان مرا گمراه کرده و به آنان وعده دادید در پیشگاه پروردگارشان شفاعتش‌ان را از عذاب می‌کنید؟ انبیاء و اولیای الهی پاسخ می‌دهند:
{قَالُوا سُبْحَانَكَ مَا كَانَ يَنبَغِي لَنَا أَن نَّتَّخِذَ مِن دُونِكَ مِنْ أَوْلِيَاء وَلَكِن مَّتَّعْتَهُمْ وَآبَاءهُمْ حَتَّى نَسُوا الذِّكْرَ وَكَانُوا قَوْماً بُوراً(18)} صدق الله العظيم [الفرقان]
سپس خداوند به مشرکینی که معتقد به شفاعت برای رهایی از عذاب در پیشگاهش هستند می‌فرماید:
{فَقَدْ كَذَّبُوكُم بِمَا تَقُولُونَ فَمَا تَسْتَطِيعُونَ صَرْفاً وَلَا نَصْراً وَمَن يَظْلِم مِّنكُمْ نُذِقْهُ عَذَاباً كَبِيراً(19)} صدق الله العظيم [الفرقان]،
و این بیان حق فرموده خداوند تعالى است:
{وَيَوْمَ يَحْشُرُهُمْ وَمَا يَعْبُدُونَ مِن دُونِ اللَّـهِ فَيَقُولُ أَأَنتُمْ أَضْلَلْتُمْ عِبَادِي هَـٰؤُلَاءِ أَمْ هُمْ ضَلُّوا السَّبِيلَ ﴿١٧﴾ قَالُوا سُبْحَانَكَ مَا كَانَ يَنبَغِي لَنَا أَن نَّتَّخِذَ مِن دُونِكَ مِنْ أَوْلِيَاءَ وَلَـٰكِن مَّتَّعْتَهُمْ وَآبَاءَهُمْ حَتَّىٰ نَسُوا الذِّكْرَ وَكَانُوا قَوْمًا بُورً‌ا ﴿١٨﴾ فَقَدْ كَذَّبُوكُم بِمَا تَقُولُونَ فَمَا تَسْتَطِيعُونَ صَرْفًا وَلَا نَصْرًا وَمَن يَظْلِم مِّنكُمْ نُذِقْهُ عَذَابًا كَبِيرًا ﴿١٩﴾} صدق الله العظيم [الفرقان].
پس ای بندگان خدا از پروردگارتان پروا کنید؛ چه کسی بیش از خداوند ارحم الراحمین نسبت به بندگانش رحم دارد؟ به خداوند قسم نه در آسمان‌ها و نه در زمین بندگانی رانمی‌شناسم که در پیشگاه پروردگار و رب المعبود؛ شفاعت بندگان را بکنند. صدیق فرموده خداوند تعالی:
{وَيَقُولُونَ هَؤُلاءِ شُفَعَاؤُنَا عِنْدَ اللَّهِ قُلْ أَتُنَبِّئُونَ اللَّهَ بِمَا لا يَعْلَمُ فِي السَّمَوَاتِ وَلا فِي الأَرْضِ سُبْحَانَهُ وَتَعَالَى عَمَّا يُشْرِكُونَ} صدق الله العظيم [يونس:18].
ای مردم؛ به خداوند قسم اکثر شما ایمان نمی‌آورید مگر این که به او شرک آورده باشید؛ شما بندگان مقرب خدا را- به دلیل عقیده به شفاعت آنها برایتان در پیشگاه پروردگار- شریکش می‌گیرید و خداوند تعالی می‌فرماید:
{وَمَا يُؤْمِنُ أَكْثَرُهُمْ بِاللَّهِ إِلا وَهُمْ مُشْرِكُونَ} صدق الله العظيم [يوسف:106]
ای مردم راه نجاتی از عذاب الهی برایتان نمی‌شناسم جز این که با قلب سلیم و عاری از شرک به خدابه درگاهش بازگشته و توبه کنید که من ناصح امین شماهستم. از میان امت‌ها این فرقه نجات یافته (فرقه الناجیة) و از عذاب خدا در امانند. تصدیق فرموده خداوند تعالی:
{الَّذِينَ آمَنُوا وَلَمْ يَلْبِسُوا إِيمَانَهُمْ بِظُلْمٍ أُولَئِكَ لَهُمُ الْأَمْنُ وَهُمْ مُهْتَدُونَ} صدق الله العظيم [الأنعام:82].
و خداوند تعالی می‌فرماید:
{يَوْمَ لَا يَنْفَعُ مَالٌ وَلَا بَنُونَ (88) إِلَّا مَنْ أَتَى اللَّهَ بِقَلْبٍ سَلِيمٍ (89)} صدق الله العظيم [الشعراء].
به خداوندی که خدایی جز او نیست قسم؛ از میان امت‌ها تنها کسانی از رسولان الهی و امام مهدی پیروی می‌کنند که از عقل خود استفاده کنند. حجت بین من و شما عقل و منطق است؛ تا زمانی که حجت عقلانی و منطقی از آیات محکم قرآنی در برابرتان اقامه نکرده باشم؛ پیرو من نشوید اگر به قرآن عظیم ایمان دارید . کسی از احزاب و گروهها که نسبت به ان کافر شود؛ وعده‌گاه همگی انها در آتش است و حکم از آن خداوند خیر الفاصلین است. تصدیق فرموده خداوند تعالی:
{وَمَنْ يَكْفُرْ بِهِ مِنَ الأَحْزَابِ فَالنَّارُ مَوْعِدُهُ فَلاَ تَكُ فِي مِرْيَةٍ مِنْهُ إِنَّهُ الحقّ مِنْ ربّك وَلَكِنَّ أَكْثَرَ النَّاسِ لاَ يُؤْمِنُونَ} صدق الله العظيم [هود:17]،
خدایا ابلاغ کردم؛ خدایا شاهد باش.
وسلامٌ على المُرسلين، والحمد لله ربّ العالمين..
خليفة الله وعبده الإمام المهدي ناصر محمد اليماني
اقتباس: اضغط للقراءة
11 - 08 - 1432 هـ
13 - 07 - 2011 مـ
۲۲-تیر-۱۳۹۰ه.ش.
5:26 صباحاً
ــــــــــــــــ
جواب امام ناصر محمد یمانی درموردعدم صحت حدیثی که می‌گوید:
[قصد دارم دستور دهم تا نمازجماعت اقامه شود ، سپس دستور دهم فردی امامت نماز را برعهده گیرد و بعد از آن، خودم با تعدادی از مردم که پشته‌‌ای از هیزم به همراه دارند به سمت گروهی بروم که در نماز جماعت حضور پیدا نمیکنند، تا خانههایشان را بر سرشان آتش بزنم.]
بسم الله الرحمن الرحيم، والصلاة والسلام على جدي محمد رسول الله وآله الأطهار والسابقين الأنصار للحق من ربّهم في كلِّ زمانٍ ومكانٍ إلى اليوم الآخر..
می‌بینم جناب شیخ محمد حسان فتوا می‌دهد این حدیث از نبیّ درصحیح البخاری و مسلم آمده و می‌گوید:
[ولقد هممت أن آمر بالصلاة فتُقام، ثم آمر رجلا فيصلي بالناس، ثم أنطلق معي برجال معهم حزم من حطب إلى قوم لا يشهدون الصلاة فأحرق عليهم بيوتهم بالنار]
[قصد دارم دستوردهم تا نماز اقامه شود ، سپس دستوردهم فردی امامت نمازجماعت را برعهده گیرد و بعد از آن، خودم با تعدادی از مردم که پشته‌‌ای از هیزم به همراه دارند به سمت گروهی بروم که در نمازجماعت حضور پیدا نمیکنند، تا خانههایشان را بر سرشان آتش بزنم.]
[قصد دارم دستوردهم تا نماز اقامه شود ، سپس دستوردهم فردی امامت نمازجماعت را برعهده گیرد و بعد از آن، خودم با تعدادی از مردم که پشته‌‌ای از هیزم به همراه دارند به سمت گروهی بروم که در نمازجماعت حضور پیدا نمیکنند، تا خانههایشان را بر سرشان آتش بزنم.]
{وَلاَ تَقْفُ مَا لَيْسَ لَكَ بِهِ عِلْمٌ إِنَّ السَّمْعَ وَالْبَصَرَ وَالْفُؤَادَ كُلُّ أُولـئِكَ كَانَ عَنْهُ مَسْؤُولاً} صدق الله العظيم [الإسراء:36].
شیخ محمد حسان؛ فرض کنیم به سوی مردمانی رفتید که در منازلشان نماز می‌خوانند و به زور آنها را ازخانه‌‌هایشان بیرون کشیدید تا در نماز جماعت حاضر شوند؛ آیا از نظرتو خداوند نماز ایشان را می‌پذیرد؟ یا از ترس این که خانههایشان آتش زده نشود به نماز می‌آیند؛ آیا گمان می‌کنی خداوند نمازشان را می‌پذیرد؟ جواب حق این است: تا زمانی که از ترس شما در نماز جماعت حاضر شوند؛ خداوند نمازشان را نخواهد پذیرفت. این تصدیق فرموده خداوند تعالی است:
{إِنَّمَا يَعْمُرُ مَسَاجِدَ اللَّهِ مَنْ آمَنَ بِاللَّهِ وَالْيَوْمِ الْآخِرِ وَأَقَامَ الصَّلَاةَ وَآتَى الزَّكَاةَ وَلَمْ يَخْشَ إِلَّا اللَّهَ فَعَسَى أُولَئِكَ أَنْ يَكُونُوا مِنَ الْمُهْتَدِينَ}
صدق الله العظيم [التوبة:18]
برادر گرامی؛ خداوند به شما فرمان دخالت در اموری که بین خدا و بندگانش است را نداده و این امور تنها به خداوند ارتباط دارد؛ مثل رکن اول که شهادت حق-به یگانگی خداوند- است. همچنین نماز و روزه و حج؛ این ارکان چهارگانه بین بنده و وپروردگارش است چون مختص و مربوط به خداوند است. اما اموری که در ارتباط با مردم است مثل رکن زکات که حق فقرا بر گردن ثروت‌مندان و بلکه حق انسان بر گردن انسان است؛ انسان‌هایی که با خون؛ برادر هم هستند فرقی ندارد کافر باشند یا مسلمان. از مؤمنان زکات گرفته می شود که خداوند با زکات آنان را پاک می‌کند و از کافران به همان مقدار زکات گرفته می شود ولی نام آن زکات نیست؛ چون خداوند آن را به عنوان زکات از ایشان نپذیرفته و به واسطه آن پاکشان نمی‌کند، چرا که به خدا ایمان نداشته و او را بدون شریک عبادت نمیکنند؛ مال را می‌دهند ولی کافرند. برای همین نام جزیه به آن داده شده است . زکات و جزیه به بیت المال مسلمین داده می‌شود و بین فقرای مسلمان و کافر به صورت یکسان تقسیم می‌گردد و مسلمان به کافر ارجحیت داده نمی‌شود. همانا که عمل واجب زکات؛ حق انسان فقیر بر گردن برادر ثروتمند اوست فرقی ندارد فقرا مسلمان باشند یا کافر؛ میان انها یکسان تقسیم می‌شود.
و اما رکن شهادت دادن به ایمان به خدا و رسولانش؛ خداوند فرمان نداده تا مردم را به زور وادار کنید ایمان بیاورند. تصدیق فرموده خداوند تعالی:
{لَا إِكْرَاهَ فِي الدِّينِ قَدْ تَبَيَّنَ الرُّشْدُ مِنْ الغَيِّ فَمَنْ يَكْفُرْ بِالطَّاغُوتِ وَيُؤْمِنْ بِاللَّهِ فَقَدْ اسْتَمْسَكَ بِالْعُرْوَةِ الْوُثْقَى لَا انفِصَامَ لَهَا وَاللَّهُ سَمِيعٌ عَلِيمٌ (256)} [البقرة]،
چون خداوند پایداری در راه راست را امری اختیاری قرار داده و به شما فرمان نمی‌دهد انسان را به زور به راه راست-صراط مستقیم- هدایت کنید. تصدیق فرموده خداوند تعالی:
{وَقُلْ الحقّ مِنْ ربّكم فَمَنْ شَاءَ فَلْيُؤْمِنْ وَمَنْ شَاءَ فَلْيَكْفُرْ إِنَّا أَعْتَدْنَا لِلظَّالِمِينَ نَارًا أَحَاطَ بِهِمْ سُرَادِقُهَا وَإِنْ يَسْتَغِيثُوا يُغَاثُوا بِمَاءٍ كَالْمُهْلِ يَشْوِي الْوُجُوهَ بِئْسَ الشَّرَابُ وَسَاءَتْ مُرْتَفَقًا (29)} صدق الله العظيم [الكهف]،
و خداوند به شما فرمان نمی‌دهد مردم را مجبور کنید با اکراه ایمان بیاورند. تصدیق فرموده خداوند تعالى:
{إِنَّ هَذِهِ تَذْكِرَةٌ فَمَن شَاء اتَّخَذَ إِلَى ربّه سَبِيلاً} صدق الله العظيم [المزمل:19].
خداوند به هیچ یک از رسولانی که به سوی امت‌ها فرستاده است فرمان نداده مردم خود را مجبور کنند تا به خداوند الرحمن ایمان بیاورند. همانا که رسولان خدا وظیفه ابلاغ به مردم را بر عهده داشته و حساب انسانها با پروردگارشان است. تصدیق فرموده خداوند تعالی:
{فَهَلْ عَلَى الرُّسُلِ إِلاَّ الْبَلاغُ الْمُبِينُ} صدق الله العظيم [النحل:35]
چون خداوند به اولین رسول تا آخرین‌شان امر می‌نماید مردم را به زور وادار به ایمان آوردن نکنند؛ همانا که وظیفه آنها ابلاغ است و حساب مردمان با خداوند. تصدیق فرموده خداوند تعالی:
{وَإِنْ مَا نُرِيَنَّكَ بَعْضَ الَّذِي نَعِدُهُمْ أَوْ نَتَوَفَّيَنَّكَ فَإِنَّمَا عَلَيْكَ الْبَلَاغُ وَعَلَيْنَا الْحِسَابُ (40)} صدق الله العظيم [الرعد:40]
چگونه محمد رسول الله صلى الله عليه وآله وسلم بگوید:
[قصد دارم دستوردهم تا نماز اقامه شود ، سپس دستوردهم فردی امامت نمازجماعت را برعهده گیرد و بعد از آن، خودم با تعدادی از مردم که پشته‌‌ای از هیزم به همراه دارند به سمت گروهی بروم که در نمازجماعت حضور پیدا نمیکنند، تا خانههایشان را بر سرشان آتش بزنم.]
ای مرد؛ این کارزشت نمائی است و باعث ترساندن مردم و ایمان نیاوردن‌شان می‌شود. ای محمد حسان از خداوند الرحمن که فرقان را نازل نموده بترس و به دعوت به حکمیت بر اساس قرآن پاسخ ده تا بدانی چگونه حدیث حق را از حدیث باطل در کتاب البخاری و مسلم یا کتاب بحارالأنوار تشخیص دهی. یا مگر نمی‌خواهید به دعوت به حکمیت کتاب خدا قرآن عظیم پاسخ داده و حکمیت کتاب البخاری و مسلم و یا کتاب بحار الأنوار را می‌خواهید؟ هیهات هیهات در این صورت به ناحق برهان به دست شما داده‌ام تا با مطالبی با من مجادله کنید که مخالف ایات محکم کتاب خدا قرآن عظیم است؛ در این صورت در برابر خدا ولیّ و نصیری نخواهم یافت.
ای مرد؛ مگراین شما نیستید که به کتاب تورات و انجیل ایمان دارید چون این کتابها مانند قرآن عظیم توسط پروردگار عالمیان نازل شدهاند؟ حال سؤالی که مطرح می‌شود این است: ایا خداوند به عبد و رسولش محمد فرمان می‌دهد اهل کتاب را به حکمیت بر اساس کتاب تورات یا انجیل دعوت کند؟ جواب را درآیات محکم کتاب در این فرموده خداوند تعالی پیدا می‌کنید:
{وَأَنْزَلْنَا إِلَيْكَ الْكِتَابَ بالحقّ مُصَدِّقاً لِمَا بَيْنَ يَدَيْهِ مِنَ الْكِتَابِ وَمُهَيْمِناً عَلَيْهِ فَاحْكُمْ بَيْنَهُمْ بِمَا أَنْزَلَ اللَّهُ وَلا تَتَّبِعْ أَهْوَاءَهُمْ عَمَّا جَاءَكَ مِنَ الحقّ}
صدق الله العظيم [المائدة:48]،
چون خداوند قرآن عظیم را داور اختلافات انها قرار داده است. تصدیق فرموده خداوند تعالی:
{إِنَّ هَذَا الْقُرْآنَ يَقُصُّ علَى بَنِي إِسْرَائِيلَ أَكْثَرَ الَّذِي هُمْ فِيهِ يَخْتَلِفُونَ (76)} صدق الله العظيم [النمل].
جناب شیخ محمدحسان محترم؛ امام مهدی ناصر محمد یمانی سؤالی ازشما دارد که به این شرح است: چرا خداوند به محمد رسول الله صلى الله عليه وآله وسلم فرمان نداد اهل کتاب را به حکمیت براساس کتاب تورات و انجیل دعوت کند؛ با این که این دو کتاب از نزد خداوند بر رسولان الهی موسی و عیسی علیهم الصلاة والسلام نازل شدهاند؟ علت حکمیت نکردن به آنها چیست؛ عقل و منطق می‌گوید این امر دلیلی دارد؟ جواب را درآیات محکم کتاب در این فرموده خداوند تعالی پیدا می‌کنید:
{وَإِنَّ مِنْهُمْ لَفَرِيقًا يَلْوُونَ أَلْسِنَتَهُمْ بِالْكِتَابِ لِتَحْسَبُوهُ مِنَ الْكِتَابِ وَمَا هُوَ مِنَ الْكِتَابِ وَيَقُولُونَ هُوَ مِنْ عِنْدِ اللَّهِ وَمَا هُوَ مِنْ عِنْدِ اللَّهِ وَيَقُولُونَ عَلَى اللَّهِ الْكَذِبَ وَهُمْ يَعْلَمُونَ} صدق الله العظيم [آل عمران:78].
برای همین خداوند قرآن عظیم را داور و حکم مهیمن بر کتاب تورات و انجیل قرار داده است تا در موارد اختلاف براساس محکمات قرآن عظیم حکم داده شود . اهل کتاب می‌دانند در کتاب تورات و انجیل مطالب دروغ به خدا نسبت داده شده و این افتراها نه کار رسول الله عیسی بوده و نه کار موسی علیهم الصلاة و السلام و آلهم الأطهار؛ بلکه قومی دیگری آنها را تحریف کردند آن هم بعد از آن که در این کتب تدبیر کرده ومی‌دانستند به حق از نزد پروردگارشان آمده است و می‌خواهند بشریت را به گمراهی بکشند تا مانند آنها وارد آتش جهنم گردند چرا که از رحمت خداوند مأیوسند. خداوند تعالی می‌فرماید:
{أَفَتَطْمَعُونَ أَن يُؤْمِنُواْ لَكُمْ وَقَدْ كَانَ فَرِيقٌ مِّنْهُمْ يَسْمَعُونَ كَلاَمَ اللّهِ ثُمَّ يُحَرِّفُونَهُ مِن بَعْدِ مَا عَقَلُوهُ وَهُمْ يَعْلَمُونَ} صدق الله العظيم [البقرة:75].
آیا به دعوت حکمیت براساس کتاب خداوند قرآن عظیم پاسخ مثبت دادند؟ و جواب: خیر حاضر به پذیرش حکمیت بر اساس کتاب خداوند قرآن عظیم نشدند مگر کسانی که مورد رحمت پروردگارم قرار گیرند. چرا؟ چون می‌دانستند قرآن دروغ‌ها و بهتان‌هایی را که ظالمانه به پروردگارشان و انبیاء او زده بودند رسوا و افشا می‌کند. خداوند تعالی می‌فرماید:
{أَلَمْ تَرَ إِلَى الَّذِينَ أُوتُوا نَصِيبًا مِنَ الْكِتَابِ يُدْعَوْنَ إِلَى كِتَابِ اللَّهِ لِيَحْكُمَ بَيْنَهُمْ ثُمَّ يَتَوَلَّى فَرِيقٌ مِنْهُمْ وَهُمْ مُعْرِضُونَ (23)} صدق الله العظيم [آل عمران:23]
چقدر امروز شبیه گذشته است جناب شیخ محمد حسان! چقدر علمای مسلمین شبیه علمای یهود هستند که از دعوت به حکمیت بر اساس کتاب خداوند قرآن عظیم رومی‌گردانند مگر کسی که پروردگارم به او رحم کند و دعوت مهدی منتظرناصر محمد یمانی برای حکمیت بر اساس کتاب محفوظ از تحریف و دست‌کاری یعنی قرآن عظیم را استجابت کنند. کتابی که خداوند آن را داور و مرجع مسلمانان و اهل تورات و انجیل که به خدا و روز قیامت ایمان داشته باشند؛ قرار داده است. هرکس از احزاب و گروهها که از دعوت به حکمیت بر اساس کتاب خداوند قرآن عظیم روبرگرداند؛ وعده‌گاهش در آتش است و به آن چه بر محمد نازل شده کافر شده است. تصدیق فرموده خداوند تعالی:
{وَمَنْ يَكْفُرْ بِهِ مِنْ الأَحْزَابِ فَالنَّارُ مَوْعِدُهُ فَلا تَكُنْ فِي مِرْيَةٍ مِنْهُ إِنَّهُ الحقّ مِنْ ربّك وَلَكِنَّ أَكْثَرَ النَّاسِ لا يُؤْمِنُونَ (17)} صدق الله العظيم [هود:17].
جناب شیخ محمد حسان؛ من امام مهدی منتظر ناصر محمد شرطی برای شما و اهل کتاب نمی‌گذارم جزاین که راضی شوید خداوند و پروردگار عالمیان در موارد اختلاف فی مابین؛ حکم کند و همانا که امام مهدی مکلف است احکام کتاب خدا را به حق از آیات محکم قرآن عظیم؛ آیات ام الکتاب که برای عالم و جاهلتان روشن هستند؛ استنباط کند؛ آیات ام الکتابی که تنها قلب‌های منحرف از حق؛ از آنها رو می‌گردانند و به بیراهه می‌روند و برای این گروه ولیّ و ناصری جز خدا نیست.
جناب شیخ محمد حسان؛ دعوت به حکمیت بر اساس قرآن را استجابت کن؛ ای جماعت علمای مسلمین از اولین کسانی نباشید که نسبت به این امر کافر می شوید. و اگر از دعوت به حکمیت کتاب خدا قرآن عظیم روگردانده و اهل سنت بخواهد بر اساس کتاب البخاری و مسلم حکم دهیم و شیعیان بخواهند براسا بحار الأنوار حکم دهیم؛ اهل کتاب از یهودیان و نصاری-مسیحیان- خواهند گفت:" ناصر محمد یمانی ما از تو می‌خواهیم بر اساس تورات- آن چه که یهود خواهان آن است- یا کتاب انجیل- خواسته نصاری- حکم کنی. و سپس می‌گویند پروردگار در محکمات قرآن عظیم معترف است که این دو کتاب از نزد اوست:
{إِنَّا أَنزَلْنَا التَّوْرَاةَ فِيهَا هُدًى وَنُورٌ ۚ يَحْكُمُ بِهَا النَّبِيُّونَ الَّذِينَ أَسْلَمُوا لِلَّذِينَ هَادُوا وَالرَّبَّانِيُّونَ وَالْأَحْبَارُ بِمَا اسْتُحْفِظُوا مِن كِتَابِ اللَّهِ وَكَانُوا عَلَيْهِ شُهَدَاءَ ۚ فَلَا تَخْشَوُا النَّاسَ وَاخْشَوْنِ وَلَا تَشْتَرُوا بِآيَاتِي ثَمَنًا قَلِيلًا ۚ وَمَن لَّمْ يَحْكُم بِمَا أَنزَلَ اللَّهُ فَأُولَٰئِكَ هُمُ الْكَافِرُونَ ﴿٤٤﴾ وَكَتَبْنَا عَلَيْهِمْ فِيهَا أَنَّ النَّفْسَ بِالنَّفْسِ وَالْعَيْنَ بِالْعَيْنِ وَالْأَنفَ بِالْأَنفِ وَالْأُذُنَ بِالْأُذُنِ وَالسِّنَّ بِالسِّنِّ وَالْجُرُوحَ قِصَاصٌ ۚ فَمَن تَصَدَّقَ بِهِ فَهُوَ كَفَّارَةٌ لَّهُ ۚ وَمَن لَّمْ يَحْكُم بِمَا أَنزَلَ اللَّهُ فَأُولَٰئِكَ هُمُ الظَّالِمُونَ ﴿٤٥﴾وَقَفَّيْنَا عَلَىٰ آثَارِهِم بِعِيسَى ابْنِ مَرْيَمَ مُصَدِّقًا لِّمَا بَيْنَ يَدَيْهِ مِنَ التَّوْرَاةِ ۖ وَآتَيْنَاهُ الْإِنجِيلَ فِيهِ هُدًى وَنُورٌ وَمُصَدِّقًا لِّمَا بَيْنَ يَدَيْهِ مِنَ التَّوْرَاةِ وَهُدًى وَمَوْعِظَةً لِّلْمُتَّقِينَ ﴿٤٦﴾ وَلْيَحْكُمْ أَهْلُ الْإِنجِيلِ بِمَا أَنزَلَ اللَّهُ فِيهِ ۚ وَمَن لَّمْ يَحْكُم بِمَا أَنزَلَ اللَّهُ فَأُولَٰئِكَ هُمُ الْفَاسِقُونَ ﴿٤٧﴾ } صدق الله العظيم [المائدة].
ولی خداوند آن طور که اعتراف می‌کند تورات و انجیل کتاب هایی هستند که از نزد او آمده‌اند؛ ولی معترف نیست که کتاب البخاری و مسلم از نزد اوست؛ به همین دلیل حکمیت براساس کتاب تورات وانجیل بر کتاب البخاری و مسلم سزاوارتراست"
مهدی منتظرناصر محمد یمانی در پاسخ می‌گوید: ای جماعت یهودیان و نصاری؛ بی تردید مهدی منتظربه آن چه که خداوند در تورات و انجیل به حق نازل نموده کافر نیست؛ نکته اینجاست که این دو کتاب از تحریف و دست‌کاری محفوظ نیستند و به همین دلیل خداوند قرآن عظیم را مهیمن بر آنها قرار داده است. هر چه که در این کتابها بر خلاف آیات محکم قرآن عظیم باشد؛ باطل و افترای ساخته دست برخی از شماست که از شیاطین بشرند. برای همین خداوند قرآن عظیم را که از تحریف و دست‌کاری محفوظ است؛ دارو و حَکَم و مهیمن بر تورات و انجیل قرار داده است. تصدیق فرموده خداوند تعالی:
{يَا أَيُّهَا الرَّسُولُ لَا يَحْزُنكَ الَّذِينَ يُسَارِعُونَ فِي الْكُفْرِ مِنَ الَّذِينَ قَالُوا آمَنَّا بِأَفْوَاهِهِمْ وَلَمْ تُؤْمِن قُلُوبُهُمْ وَمِنَ الَّذِينَ هَادُوا سَمَّاعُونَ لِلْكَذِبِ سَمَّاعُونَ لِقَوْمٍ آخَرِينَ لَمْ يَأْتُوكَ يُحَرِّفُونَ الْكَلِمَ مِن بَعْدِ مَوَاضِعِهِ يَقُولُونَ إِنْ أُوتِيتُمْ هَـٰذَا فَخُذُوهُ وَإِن لَّمْ تُؤْتَوْهُ فَاحْذَرُوا وَمَن يردُّ اللَّـهُ فِتْنَتَهُ فَلَن تَمْلِكَ لَهُ مِنَ اللَّـهِ شَيْئًا أُولَـٰئِكَ الَّذِينَ لَمْ يردُّ اللَّـهُ أَن يُطَهِّرَ قُلُوبَهُمْ لَهُمْ فِي الدُّنْيَا خِزْيٌ وَلَهُمْ فِي الْآخِرَةِ عَذَابٌ عَظِيمٌ ﴿٤١﴾ سَمَّاعُونَ لِلْكَذِبِ أَكَّالُونَ لِلسُّحْتِ فَإِن جَاءُوكَ فَاحْكُم بَيْنَهُمْ أَوْ أَعْرِضْ عَنْهُمْ وَإِن تُعْرِضْ عَنْهُمْ فَلَن يَضُرُّوكَ شَيْئًا وَإِنْ حَكَمْتَ فَاحْكُم بَيْنَهُم بِالْقِسْطِ إِنَّ اللَّـهَ يُحِبُّ الْمُقْسِطِينَ ﴿٤٢﴾ وَكَيْفَ يُحَكِّمُونَكَ وَعِندَهُمُ التَّوْرَاةُ فِيهَا حُكْمُ اللَّـهِ ثُمَّ يَتَوَلَّوْنَ مِن بَعْدِ ذَٰلِكَ وَمَا أُولَـٰئِكَ بِالْمُؤْمِنِينَ ﴿٤٣﴾ إِنَّا أَنزَلْنَا التَّوْرَاةَ فِيهَا هُدًى وَنُورٌ يَحْكُمُ بِهَا النَّبِيُّونَ الَّذِينَ أَسْلَمُوا لِلَّذِينَ هَادُوا وَالرَّبَّانِيُّونَ وَالْأَحْبَارُ بِمَا اسْتُحْفِظُوا مِن كِتَابِ اللَّـهِ وَكَانُوا عَلَيْهِ شُهَدَاءَ فَلَا تَخْشَوُا النَّاسَ وَاخْشَوْنِ وَلَا تَشْتَرُوا بِآيَاتِي ثَمَنًا قَلِيلًا وَمَن لَّمْ يَحْكُم بِمَا أَنزَلَ اللَّـهُ فَأُولَـٰئِكَ هُمُ الْكَافِرُونَ ﴿٤٤﴾ وَكَتَبْنَا عَلَيْهِمْ فِيهَا أَنَّ النَّفْسَ بِالنَّفْسِ وَالْعَيْنَ بِالْعَيْنِ وَالْأَنفَ بِالْأَنفِ وَالْأُذُنَ بِالْأُذُنِ وَالسِّنَّ بِالسِّنِّ وَالْجُرُوحَ قِصَاصٌ فَمَن تَصَدَّق بِهِ فَهُوَ كَفَّارَةٌ لَّهُ وَمَن لَّمْ يَحْكُم بِمَا أَنزَلَ اللَّـهُ فَأُولَـٰئِكَ هُمُ الظَّالِمُونَ ﴿٤٥﴾ وَقَفَّيْنَا عَلَىٰ آثَارِهِم بِعِيسَى ابْنِ مَرْيَمَ مُصَدِّقًا لِّمَا بَيْنَ يَدَيْهِ مِنَ التَّوْرَاةِ وَآتَيْنَاهُ الْإِنجِيلَ فِيهِ هُدًى وَنُورٌ وَمُصَدِّقًا لِّمَا بَيْنَ يَدَيْهِ مِنَ التَّوْرَاةِ وَهُدًى وَمَوْعِظَةً لِّلْمُتَّقِينَ ﴿٤٦﴾ وَلْيَحْكُمْ أَهْلُ الْإِنجِيلِ بِمَا أَنزَلَ اللَّـهُ فِيهِ وَمَن لَّمْ يَحْكُم بِمَا أَنزَلَ اللَّـهُ فَأُولَـٰئِكَ هُمُ الْفَاسِقُونَ ﴿٤٧﴾ وَأَنزَلْنَا إِلَيْكَ الْكِتَابَ بالحقّ مُصَدِّقًا لِّمَا بَيْنَ يَدَيْهِ مِنَ الْكِتَابِ وَمُهَيْمِنًا عَلَيْهِ فَاحْكُم بَيْنَهُم بِمَا أَنزَلَ اللَّـهُ وَلَا تَتَّبِعْ أَهْوَاءَهُمْ عَمَّا جَاءَكَ مِنَ الحقّ لِكُلٍّ جَعَلْنَا مِنكُمْ شِرْعَةً وَمِنْهَاجًا وَلَوْ شَاءَ اللَّـهُ لَجَعَلَكُمْ أُمَّةً وَاحِدَةً وَلَـٰكِن لِّيَبْلُوَكُمْ فِي مَا آتَاكُمْ فَاسْتَبِقُوا الْخَيْرَاتِ إِلَى اللَّـهِ مَرْجِعُكُمْ جَمِيعًا فَيُنَبِّئُكُم بِمَا كُنتُمْ فِيهِ تَخْتَلِفُونَ ﴿٤٨﴾ وَأَنِ احْكُم بَيْنَهُم بِمَا أَنزَلَ اللَّـهُ وَلَا تَتَّبِعْ أَهْوَاءَهُمْ وَاحْذَرْهُمْ أَن يَفْتِنُوكَ عَن بَعْضِ مَا أَنزَلَ اللَّـهُ إِلَيْكَ فَإِن تَوَلَّوْا فَاعْلَمْ أَنَّمَا يُرِيدُ اللَّـهُ أَن يُصِيبَهُم بِبَعْضِ ذُنُوبِهِمْ وَإِنَّ كَثِيرًا مِّنَ النَّاسِ لَفَاسِقُونَ ﴿٤٩﴾ أَفَحُكْمَ الْجَاهِلِيَّةِ يَبْغُونَ وَمَنْ أَحْسَنُ مِنَ اللَّـهِ حُكْمًا لِّقَوْمٍ يُوقِنُونَ ﴿٥٠﴾ يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا لَا تَتَّخِذُوا الْيَهُودَ وَالنَّصَارَىٰ أَوْلِيَاءَ بَعْضُهُمْ أَوْلِيَاءُ بَعْضٍ وَمَن يَتَوَلَّهُم مِّنكُمْ فَإِنَّهُ مِنْهُمْ إِنَّ اللَّـهَ لَا يَهْدِي الْقَوْمَ الظَّالِمِينَ ﴿٥١﴾ فَتَرَى الَّذِينَ فِي قُلُوبِهِم مَّرَضٌ يُسَارِعُونَ فِيهِمْ يَقُولُونَ نَخْشَىٰ أَن تُصِيبَنَا دَائِرَةٌ فَعَسَى اللَّـهُ أَن يَأْتِيَ بِالْفَتْحِ أَوْ أَمْرٍ مِّنْ عِندِهِ فَيُصْبِحُوا عَلَىٰ مَا أَسَرُّوا فِي أَنفُسِهِمْ نَادِمِينَ ﴿٥٢﴾ وَيَقُولُ الَّذِينَ آمَنُوا أَهَـٰؤُلَاءِ الَّذِينَ أَقْسَمُوا بِاللَّـهِ جَهْدَ أَيْمَانِهِمْ إِنَّهُمْ لَمَعَكُمْ حَبِطَتْ أَعْمَالُهُمْ فَأَصْبَحُوا خَاسِرِينَ ﴿٥٣﴾ يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا مَن يَرْتَدَّ مِنكُمْ عَن دِينِهِ فَسَوْفَ يَأْتِي اللَّـهُ بِقَوْمٍ يُحِبُّهُمْ وَيُحِبُّونَهُ أَذِلَّةٍ عَلَى الْمُؤْمِنِينَ أَعِزَّةٍ عَلَى الْكَافِرِينَ يُجَاهِدُونَ فِي سَبِيلِ اللَّـهِ وَلَا يَخَافُونَ لَوْمَةَ لَائِمٍ ذَٰلِكَ فَضْلُ اللَّـهِ يُؤْتِيهِ مَن يَشَاءُ وَاللَّـهُ وَاسِعٌ عَلِيمٌ ﴿٥٤﴾} صدق الله العظيم [المائدة].
به فرموده خداوند تعالى بنگر:
{وَلْيَحْكُمْ أَهْلُ الْإِنجِيلِ بِمَا أَنزَلَ اللَّـهُ فِيهِ وَمَن لَّمْ يَحْكُم بِمَا أَنزَلَ اللَّـهُ فَأُولَـٰئِكَ هُمُ الْفَاسِقُونَ ﴿٤٧﴾ وَأَنزَلْنَا إِلَيْكَ الْكِتَابَ بالحقّ مُصَدِّقًا لِّمَا بَيْنَ يَدَيْهِ مِنَ الْكِتَابِ وَمُهَيْمِنًا عَلَيْهِ فَاحْكُم بَيْنَهُم بِمَا أَنزَلَ اللَّـهُ وَلَا تَتَّبِعْ أَهْوَاءَهُمْ عَمَّا جَاءَكَ مِنَ الحقّ} صدق الله العظيم [المائدة].
به خصوص به این دقت و تدبر کن:
{وَأَنزَلْنَا إِلَيْكَ الْكِتَابَ بالحقّ مُصَدِّقًا لِّمَا بَيْنَ يَدَيْهِ مِنَ الْكِتَابِ وَمُهَيْمِنًا عَلَيْهِ فَاحْكُم بَيْنَهُم بِمَا أَنزَلَ اللَّـهُ وَلَا تَتَّبِعْ أَهْوَاءَهُمْ عَمَّا جَاءَكَ مِنَ الحقّ} صدق الله العظيم
روشن شد که خداوند دقیقا قرآن را حکم و مهیمن بر تورات و انجیل قرار داده است:
مُصَدِّقًا لِّمَا بَيْنَ يَدَيْهِ مِنَ الْكِتَابِ وَمُهَيْمِنًا عَلَيْهِ فَاحْكُم بَيْنَهُم بِمَا أَنزَلَ اللَّـهُ وَلَا تَتَّبِعْ أَهْوَاءَهُمْ عَمَّا جَاءَكَ مِنَ الحقّ} صدق الله العظيم
خدا را شاهد می‌گیرم و شاهد بودن خدا کافی است؛ من نسبت به کتاب تورات و انجیل کافر نیستم؛ بلکه نسبت به آن چه مخالف محکمات قرآن عظیم در آنها وارد شده کافرم؛ اهل کتاب از خدا بترسید و از من پیروی کنید تا شما را به راه درست هدایت کنم و خدا را شاهد می‌گیرم من مهدی منتظر از انصار رسول الله موسى عليه الصلاة والسلام واز أنصارمسیح عيسى ابن مريم واز أنصار تمام رسولان الهی از اولین تا آخرین‌شان محمد رسول الله صلى الله عليهم وعلى آلهم الطيبين وأسلمُ تسليماً هستم و میان هیچ یک از رسولان الهی فرقی نگذاشته و همگی مسلمانیم.
ای جماعت مسلمین؛ از خدا پروا کرده و نسبت به تعدد مذهبی در دین خدا کافر شوید؛ نسبت به تعدد احزاب سیاسی کافر شوید وهمگی به ریسمان الهی قرآن عظیم چنگ زده و متفرق نگردید و بدانید قرآن عظیم ریسمان و حبل الهی است که خداوند به تمام انسانها فرمان داده تا به آن چنگ زده و نسبت به هرچه که مخالف آن است کافر شوند؛ باشد که مورد رحمت الهی قرار گیرید. تصدیق فرموده خداوند تعالی:
{يَا أَيُّهَا النَّاسُ قَدْ جَاءَكُمُ الرَّسُولُ بِالْحَقِّ مِن رَّبِّكُمْ فَآمِنُوا خَيْرًا لَّكُمْ ۚ وَإِن تَكْفُرُوا فَإِنَّ لِلَّهِ مَا فِي السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ ۚ وَكَانَ اللَّهُ عَلِيمًا حَكِيمًا ﴿١٧٠﴾ يَا أَهْلَ الْكِتَابِ لاَ تَغْلُواْ فِي دِينِكُمْ وَلاَ تَقُولُواْ عَلَى اللَّهِ إِلاَّ الحَقَّ إِنَّمَا الْمَسِيحُ عِيسَى ابْنُ مَرْيَمَ رَسُولُ اللَّهِ وَكَلِمَتُهُ أَلْقَاهَا إِلَى مَرْيَمَ وَرُوحٌ مِّنْهُ فَآمِنُواْ بِاللَّهِ وَرُسُلِهِ وَلاَ تَقُولُواْ ثَلاثَةٌ انتَهُواْ خَيْرًا لَّكُمْ إِنَّمَا اللَّهُ إِلَهٌ وَاحِدٌ سُبْحَانَهُ أَن يَكُونَ لَهُ وَلَدٌ لَّهُ مَا فِي السَّمَاوَات وَمَا فِي الأَرْضِ وَكَفَى بِاللَّهِ وَكِيلاً ﴿١٧۱﴾ لَّن يَسْتَنكِفَ الْمَسِيحُ أَن يَكُونَ عَبْدًا لِّلَّهِ وَلاَ الْمَلائِكَةُ الْمُقَرَّبُونَ وَمَن يَسْتَنكِفْ عَنْ عِبَادَتِهِ وَيَسْتَكْبِرْ فَسَيَحْشُرُهُمْ إِلَيْهِ جَمِيعًا ﴿١٧۲﴾ فَأَمَّا الَّذِينَ آمَنُواْ وَعَمِلُواْ الصَّالِحَاتِ فَيُوَفِّيهِمْ أُجُورَهُمْ وَيَزِيدُهُم مِّن فَضْلِهِ وَأَمَّا الَّذِينَ اسْتَنكَفُواْ وَاسْتَكْبَرُواْ فَيُعَذِّبُهُمْ عَذَابًا أَلِيمًا وَلاَ يَجِدُونَ لَهُم مِّن دُونِ اللَّهِ وَلِيًّا وَلاَ نَصِيرًا ﴿١٧۳﴾ يَا أَيُّهَا النَّاسُ قَدْ جَاءَكُم بُرْهَانٌ مِّن ربّكم وَأَنزَلْنَا إِلَيْكُمْ نُورًا مُّبِينًا ﴿١٧۴﴾ فَأَمَّا الَّذِينَ آمَنُواْ بِاللَّهِ وَاعْتَصَمُواْ بِهِ فَسَيُدْخِلُهُمْ فِي رَحْمَةٍ مِّنْهُ وَفَضْلٍ وَيَهْدِيهِمْ إِلَيْهِ صِرَاطًا مُّسْتَقِيمًا ﴿١٧۵﴾} صدق الله العظيم [النساء].
ای جماعت مسلمین اولین کسانی نباشید که نسبت به دعوت به حکمیت براساس قرآن عظیم کافر می‌شوند؛ که در این صورت خداوند شما را همراه کافران به قرآن عظیم گرفتار عذاب بسیار شدیدی می‌کند. به خداوندی که خدایی جز او نیست قسم؛ چنین نیست که مهدی منتظرحق پروردگارتان حتی اگربه اندازه عمر دهر و تا یوم الدین با شما گفتگو و مجادله کند پیرو تمایلات و خواست شما و اهل کتاب پیروی گردد. من از هوی و هوسهای شما، پیروی نمی‌کنم؛ اگر چنین کنم، گمراه شده‌ام؛ واز هدایت‌یافتگان نخواهم بود. تصدیق فرموده خداوند تعالی:
{إِذَا جَاءَكَ الَّذِينَ يُؤْمِنُونَ بِآيَاتِنَا فَقُلْ سَلَامٌ عَلَيْكُمْ ۖ كَتَبَ رَبُّكُمْ عَلَىٰ نَفْسِهِ الرَّحْمَةَ ۖ أَنَّهُ مَنْ عَمِلَ مِنكُمْ سُوءًا بِجَهَالَةٍ ثُمَّ تَابَ مِن بَعْدِهِ وَأَصْلَحَ فَأَنَّهُ غَفُورٌ رَّحِيمٌ ﴿٥٤﴾ وَكَذَٰلِكَ نُفَصِّلُ الْآيَاتِ وَلِتَسْتَبِينَ سَبِيلُ الْمُجْرِمِينَ ﴿٥٥﴾ قُلْ إِنِّي نُهِيتُ أَنْ أَعْبُدَ الَّذِينَ تَدْعُونَ مِن دُونِ اللَّهِ ۚ قُل لَّا أَتَّبِعُ أَهْوَاءَكُمْ ۙ قَدْ ضَلَلْتُ إِذًا وَمَا أَنَا مِنَ الْمُهْتَدِينَ ﴿٥٦﴾ قُلْ إِنِّي عَلَىٰ بَيِّنَةٍ مِّن رَّبِّي وَكَذَّبْتُم بِهِ ۚ مَا عِندِي مَا تَسْتَعْجِلُونَ بِهِ ۚ إِنِ الْحُكْمُ إِلَّا لِلَّهِ ۖ يَقُصُّ الْحَقَّ ۖ وَهُوَ خَيْرُ الْفَاصِلِينَ ﴿٥٧﴾ قُل لَّوْ أَنَّ عِندِي مَا تَسْتَعْجِلُونَ بِهِ لَقُضِيَ الْأَمْرُ بَيْنِي وَبَيْنَكُمْ ۗ وَاللَّهُ أَعْلَمُ بِالظَّالِمِينَ ﴿٥٨﴾} صدق الله العظيم [الأنعام].
شاید یکی از کسانی که نسبت به حق آمده از نزد پروردگارشان جهالت دارند؛ بخواهد بگوید:" ناصر محمد این آیه مختص محمد رسول الله صلى الله عليه وآله وسلم و خطاب به ایشان نازل شده است". امام مهدی ناصر در پاسخ می‌گوید: خیر بلکه برای پیروان محمد رسول الله صلى الله عليه وآله وسلم هم هست؛ خداوند قرآن را بصیرتی منحصر به محمد رسول الله صلى الله عليه وآله وسلم قرار نداده؛ بلکه این بصیرت برای ایشان وپیروانش و همه کسانی است که دعوت او را ابلاغ کرده و با حجت‌های ایشان حجت می‌آورند. تصدیق فرموده خداوند تعالی:
{قُلْ هَذِهِ سَبِيلِي أَدْعُو إِلَى اللَّهِ عَلَى بَصِيرَةٍ أَنَا وَمَنِ اتَّبَعَنِي وَسُبْحَانَ اللَّهِ وَمَا أَنَا مِنَ الْمُشْرِكِينَ (108)} صدق الله العظيم [يوسف].
ای جماعت یهودیان و نصاری و مسلمانان؛ من امام مهدی خداوند واحد قهار را شاهد می‌گیرم که نسبت به شفاعت بنده برای بندگان در پیشگاه رب المعبود مطلقاً کافرم و با قرآن به هرکس که ازعذاب خداوند هراسان است تذکر می‌دهم.[ اشاره به آیه کریمه سوره ق : فَذَكِّرْ بِالْقُرْآنِ مَن يَخَافُ وَعِيدِ ﴿٤٥﴾]. تصدیق فرموده خداوند تعالی:
{وَأَنذِرْ بِهِ الَّذِينَ يَخَافُونَ أَن يُحْشَرُوا إِلَى ربّهم لَيْسَ لَهُم مِّن دُونِهِ وَلِىٌّ وَلاَ شَفِيعٌ لَّعَلَّهُمْ يَتَّقُونَ} صدق الله العظيم [الأنعام:51].
هرکس منتظر باشد ولیّ یا نبیّ خداوند در پیشگاه خداوند شفاعتش را بکند؛ به پروردگارش شرک آورده؛ خداوند در این مورد برهانی نازل نفرموده و چنین کسی جز خداوند ولیّ و یاوری نخواهد داشت. ای کسانی که منتظرید انبیاءتان در پیشگاه خداوند شفاعت‌تان را بکنند؛ انبیاء و اولیای الهی نسبت به شرک شما کافر خواهند بود. خداوند تعالی می‌فرماید:
{وَيَوْمَ يَحْشُرُهُمْ وَمَا يَعْبُدُونَ مِن دُونِ اللَّـهِ فَيَقُولُ أَأَنتُمْ أَضْلَلْتُمْ عِبَادِي هَـٰؤُلَاءِ أَمْ هُمْ ضَلُّوا السَّبِيلَ ﴿١٧﴾ قَالُوا سُبْحَانَكَ مَا كَانَ يَنبَغِي لَنَا أَن نَّتَّخِذَ مِن دُونِكَ مِنْ أَوْلِيَاءَ وَلَـٰكِن مَّتَّعْتَهُمْ وَآبَاءَهُمْ حَتَّىٰ نَسُوا الذِّكْرَ وَكَانُوا قَوْمًا بُورً‌ا ﴿١٨﴾ فَقَدْ كَذَّبُوكُم بِمَا تَقُولُونَ فَمَا تَسْتَطِيعُونَ صَرْفًا وَلَا نَصْرًا وَمَن يَظْلِم مِّنكُمْ نُذِقْهُ عَذَابًا كَبِيرًا ﴿١٩﴾ وَمَا أَرْسَلْنَا قَبْلَكَ مِنَ الْمُرْسَلِينَ إِلَّا إِنَّهُمْ لَيَأْكُلُونَ الطَّعَامَ وَيَمْشُونَ فِي الْأَسْوَاقِ وَجَعَلْنَا بَعْضَكُمْ لِبَعْضٍ فِتْنَةً أَتَصْبِرُونَ وَكَانَ ربّك بَصِيرًا ﴿٢٠﴾وَقَالَ الَّذِينَ لَا يَرْجُونَ لِقَاءَنَا لَوْلَا أُنزِلَ عَلَيْنَا الْمَلَائِكَةُ أَوْ نَرَىٰ رَبَّنَا لَقَدِ اسْتَكْبَرُوا فِي أَنفُسِهِمْ وَعَتَوْا عُتُوًّا كَبِيرًا ﴿٢١﴾ يَوْمَ يَرَوْنَ الْمَلَائِكَةَ لَا بُشْرَىٰ يَوْمَئِذٍ لِّلْمُجْرِمِينَ وَيَقُولُونَ حِجْرًا مَّحْجُورً‌ا ﴿٢٢﴾ وَقَدِمْنَا إِلَىٰ مَا عَمِلُوا مِنْ عَمَلٍ فَجَعَلْنَاهُ هَبَاءً مَّنثُورً‌ا ﴿٢٣﴾ أَصْحَابُ الْجَنَّةِ يَوْمَئِذٍ خَيْرٌ مُّسْتَقَرًّا وَأَحْسَنُ مَقِيلًا ﴿٢٤﴾} صدق الله العظيم [الفرقان].
{وَيَوْمَ يَحْشُرُهُمْ وَمَا يَعْبُدُونَ مِن دُونِ اللَّـهِ فَيَقُولُ أَأَنتُمْ أَضْلَلْتُمْ عِبَادِي هَـٰؤُلَاءِ أَمْ هُمْ ضَلُّوا السَّبِيلَ ﴿١٧﴾ قَالُوا سُبْحَانَكَ مَا كَانَ يَنبَغِي لَنَا أَن نَّتَّخِذَ مِن دُونِكَ مِنْ أَوْلِيَاءَ وَلَـٰكِن مَّتَّعْتَهُمْ وَآبَاءَهُمْ حَتَّىٰ نَسُوا الذِّكْرَ وَكَانُوا قَوْمًا بُورً‌ا ﴿١٨﴾ فَقَدْ كَذَّبُوكُم بِمَا تَقُولُونَ فَمَا تَسْتَطِيعُونَ صَرْفًا وَلَا نَصْرًا وَمَن يَظْلِم مِّنكُمْ نُذِقْهُ عَذَابًا كَبِيرًا ﴿١٩﴾} صدق الله العظيم؟
اما سؤال خداوند تعالی:
{أَأَنتُمْ أَضْلَلْتُمْ عِبَادِي هَـٰؤُلَاءِ أَمْ هُمْ ضَلُّوا السَّبِيلَ ﴿١٧﴾} صدق الله العظيم
این سؤال پروردگار عالمیان از انبیاء و اولیایش است و به آنها می‌فرماید: آیا شما این بندگان مرا گمراه کرده و به آنان وعده دادید در پیشگاه پروردگارشان شفاعتش‌ان را از عذاب می‌کنید؟ انبیاء و اولیای الهی پاسخ می‌دهند:
{قَالُوا سُبْحَانَكَ مَا كَانَ يَنبَغِي لَنَا أَن نَّتَّخِذَ مِن دُونِكَ مِنْ أَوْلِيَاء وَلَكِن مَّتَّعْتَهُمْ وَآبَاءهُمْ حَتَّى نَسُوا الذِّكْرَ وَكَانُوا قَوْماً بُوراً(18)} صدق الله العظيم [الفرقان]
سپس خداوند به مشرکینی که معتقد به شفاعت برای رهایی از عذاب در پیشگاهش هستند می‌فرماید:
{فَقَدْ كَذَّبُوكُم بِمَا تَقُولُونَ فَمَا تَسْتَطِيعُونَ صَرْفاً وَلَا نَصْراً وَمَن يَظْلِم مِّنكُمْ نُذِقْهُ عَذَاباً كَبِيراً(19)} صدق الله العظيم [الفرقان]،
و این بیان حق فرموده خداوند تعالى است:
{وَيَوْمَ يَحْشُرُهُمْ وَمَا يَعْبُدُونَ مِن دُونِ اللَّـهِ فَيَقُولُ أَأَنتُمْ أَضْلَلْتُمْ عِبَادِي هَـٰؤُلَاءِ أَمْ هُمْ ضَلُّوا السَّبِيلَ ﴿١٧﴾ قَالُوا سُبْحَانَكَ مَا كَانَ يَنبَغِي لَنَا أَن نَّتَّخِذَ مِن دُونِكَ مِنْ أَوْلِيَاءَ وَلَـٰكِن مَّتَّعْتَهُمْ وَآبَاءَهُمْ حَتَّىٰ نَسُوا الذِّكْرَ وَكَانُوا قَوْمًا بُورً‌ا ﴿١٨﴾ فَقَدْ كَذَّبُوكُم بِمَا تَقُولُونَ فَمَا تَسْتَطِيعُونَ صَرْفًا وَلَا نَصْرًا وَمَن يَظْلِم مِّنكُمْ نُذِقْهُ عَذَابًا كَبِيرًا ﴿١٩﴾} صدق الله العظيم [الفرقان].
پس ای بندگان خدا از پروردگارتان پروا کنید؛ چه کسی بیش از خداوند ارحم الراحمین نسبت به بندگانش رحم دارد؟ به خداوند قسم نه در آسمان‌ها و نه در زمین بندگانی رانمی‌شناسم که در پیشگاه پروردگار و رب المعبود؛ شفاعت بندگان را بکنند. صدیق فرموده خداوند تعالی:
{وَيَقُولُونَ هَؤُلاءِ شُفَعَاؤُنَا عِنْدَ اللَّهِ قُلْ أَتُنَبِّئُونَ اللَّهَ بِمَا لا يَعْلَمُ فِي السَّمَوَاتِ وَلا فِي الأَرْضِ سُبْحَانَهُ وَتَعَالَى عَمَّا يُشْرِكُونَ} صدق الله العظيم [يونس:18].
ای مردم؛ به خداوند قسم اکثر شما ایمان نمی‌آورید مگر این که به او شرک آورده باشید؛ شما بندگان مقرب خدا را- به دلیل عقیده به شفاعت آنها برایتان در پیشگاه پروردگار- شریکش می‌گیرید و خداوند تعالی می‌فرماید:
{وَمَا يُؤْمِنُ أَكْثَرُهُمْ بِاللَّهِ إِلا وَهُمْ مُشْرِكُونَ} صدق الله العظيم [يوسف:106]
ای مردم راه نجاتی از عذاب الهی برایتان نمی‌شناسم جز این که با قلب سلیم و عاری از شرک به خدابه درگاهش بازگشته و توبه کنید که من ناصح امین شماهستم. از میان امت‌ها این فرقه نجات یافته (فرقه الناجیة) و از عذاب خدا در امانند. تصدیق فرموده خداوند تعالی:
{الَّذِينَ آمَنُوا وَلَمْ يَلْبِسُوا إِيمَانَهُمْ بِظُلْمٍ أُولَئِكَ لَهُمُ الْأَمْنُ وَهُمْ مُهْتَدُونَ} صدق الله العظيم [الأنعام:82].
و خداوند تعالی می‌فرماید:
{يَوْمَ لَا يَنْفَعُ مَالٌ وَلَا بَنُونَ (88) إِلَّا مَنْ أَتَى اللَّهَ بِقَلْبٍ سَلِيمٍ (89)} صدق الله العظيم [الشعراء].
به خداوندی که خدایی جز او نیست قسم؛ از میان امت‌ها تنها کسانی از رسولان الهی و امام مهدی پیروی می‌کنند که از عقل خود استفاده کنند. حجت بین من و شما عقل و منطق است؛ تا زمانی که حجت عقلانی و منطقی از آیات محکم قرآنی در برابرتان اقامه نکرده باشم؛ پیرو من نشوید اگر به قرآن عظیم ایمان دارید . کسی از احزاب و گروهها که نسبت به ان کافر شود؛ وعده‌گاه همگی انها در آتش است و حکم از آن خداوند خیر الفاصلین است. تصدیق فرموده خداوند تعالی:
{وَمَنْ يَكْفُرْ بِهِ مِنَ الأَحْزَابِ فَالنَّارُ مَوْعِدُهُ فَلاَ تَكُ فِي مِرْيَةٍ مِنْهُ إِنَّهُ الحقّ مِنْ ربّك وَلَكِنَّ أَكْثَرَ النَّاسِ لاَ يُؤْمِنُونَ} صدق الله العظيم [هود:17]،
خدایا ابلاغ کردم؛ خدایا شاهد باش.
وسلامٌ على المُرسلين، والحمد لله ربّ العالمين..
خليفة الله وعبده الإمام المهدي ناصر محمد اليماني
اقتباس: اضغط للقراءة