الإمام ناصر محمد اليماني
10 - ذو الحجة - 1441 هـ
31 - 07 - 2020 مـ
۱۰-مرداد-۱۳۹۹ه.ش.
02:38 مساءً
( بحسب التقويم الرسمي لأمّ القرى )
[ لمتابعة رابط المشاركة الأصلية للبيان ]
https://mahdialumma.online/showthread.php?p=333804
____________
هر سال سلامت بوده و در راه حقّ ثابت قدم باشید تا روزی که مردم در برابر پروردگار عالمیان قرار می‌گیرند..
بسم الله الرحمن الرحيم
سلام خدا و رحمت و برکات و نعیم رضوانش بر شما انصار پیشگام برگزیده عزیزم و تمام کسانی که در برابر پروردگار عالمیان تسلیم‌اند. هر سال سلامت بوده و در راه حقّ ثابت قدم باشید تا روزی که مردم در برابر پروردگار عالمیان قرار می‌گیرند، روزی که مال و فرزندان سودی ندارند؛ مگر کسی که با قلبی سلیم وعاری از شرک به خدا، به سوی پروردگارعالمیان بیاید.
چقدر این خبر مؤمنان به پروردگار عالمیان مرا غمگین می کند؛ آنان که اکثر آنها به خداوند ایمان نمی‌آورند مگر آلوده به شرک. خداوند تعالی می‌فرماید:
{وَكَأَيِّن مِّنْ آيَةٍ فِي السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ يَمُرُّونَ عَلَيْهَا وَهُمْ عَنْهَا مُعْرِضُونَ ﴿١٠٥﴾ وَمَا يُؤْمِنُ أَكْثَرُهُم بِاللَّـهِ إِلَّا وَهُم مُّشْرِكُونَ ﴿١٠٦﴾ أَفَأَمِنُوا أَن تَأْتِيَهُمْ غَاشِيَةٌ مِّنْ عَذَابِ اللَّـهِ أَوْ تَأْتِيَهُمُ السَّاعَةُ بَغْتَةً وَهُمْ لَا يَشْعُرُونَ ﴿١٠٧﴾ قُلْ هَـٰذِهِ سَبِيلِي أَدْعُو إِلَى اللَّـهِ ۚ عَلَىٰ بَصِيرَةٍ أَنَا وَمَنِ اتَّبَعَنِي ۖ وَسُبْحَانَ اللَّـهِ وَمَا أَنَا مِنَ الْمُشْرِكِينَ ﴿١٠٨﴾}صدق الله العظيم [سورة يوسف]
ای جماعت مسلمانان! به خداوند عظیم که پروردگار من و شماست قسم! تمام کسانی که به خدا ایمان دارند [ولی] در دنیا و آخرت، تنها او را نخوانند، از کسانی هستند که در دنیا و آخرت به خداوند شرک آورده‌اند و خداوند اعمالشان را نمی‌پذیرد. حتی اگر تمام دهر [از ازل تا ابد] نماز خوانده و روزه بگیرد و کوه‌هایی از طلا انفاق کند، اگر معتقد باشد بنده در پیشگاه رب المعبود شفاعت بندگان را خواهد کرد؛ اعمالش پذیرفته نخواهد شد و شفاعت کسانی که گمان می‌کنند در روزی که مردم در پیشگاه پروردگار عالمیان قرار می‌گیرند، شفیعشان خواهند بود؛ سودی برایشان نخواهد داشت؛ چون اعتقاد دارید انبیای شما در پیشگاه پروردگار شفاعتتان را خواهند کرد! درحالیکه احدی از بندگان خدا در آسمان‌ها و زمین، را نمی‌شناسم که حق داشته باشد طلب شفاعت کند؛ همه انبیای الهی و رسولان و ائمه برگزیده کتاب و همه خلفای الهی از اولین تا آخرینشان که امام مهدی است... راهی برای خارج کردنتان از تاریکی و وارد شدن به عالم نور نیست مگر دعوت تمام انبیا ورسولان خداوند را تصدیق کنید.
ای عجب از جماعت خردمندان! آیا معقول است که خداوند انبیا و رسولانش را برانگیزد و آنان به اقوام خود [مردمشان] بگویند ما در «یوم الدین»، روزی که انسان‌ها در پیشگاه پروردگار عالمیان قرار می‌گیرند؛ نزد خدا شفیع شما خواهیم بود؟ چطور ممکن است که مردمشان را از عقیده شفاعت در پیشگاه خداوند برحذر دارند و سپس بگویند ما در « یوم الدین» شفاعت شما را خواهیم کرد؟ بلکه آنچه که من [درکتاب] می‌یابم این است که تمام دعوتگران به سوی کتب ذکر [کتاب‌های آسمانی] ، اعتقاد مردمشان را در مورد شفیع شدنشان در روزی که انسان‌ها در پیشگاه پروردگار عالمیان قرار می‌گیرند، تکذیب خواهند کرد. آنها سخن شما در مورد اینکه در پیشگاه خداوند شفاعتتان را می‌کنند؛ تکذیب خواهند کرد. تصدیق فرموده خداوند تعالی:
{وَيَوْمَ يَحْشُرُهُمْ وَمَا يَعْبُدُونَ مِن دُونِ اللَّـهِ فَيَقُولُ أَأَنتُمْ أَضْلَلْتُمْ عِبَادِي هَـٰؤُلَاءِ أَمْ هُمْ ضَلُّوا السَّبِيلَ ﴿١٧﴾ قَالُوا سُبْحَانَكَ مَا كَانَ يَنبَغِي لَنَا أَن نَّتَّخِذَ مِن دُونِكَ مِنْ أَوْلِيَاءَ وَلَـٰكِن مَّتَّعْتَهُمْ وَآبَاءَهُمْ حَتَّىٰ نَسُوا الذِّكْرَ وَكَانُوا قَوْمًا بُورًا ﴿١٨﴾ فَقَدْ كَذَّبُوكُم بِمَا تَقُولُونَ فَمَا تَسْتَطِيعُونَ صَرْفًا وَلَا نَصْرًا ۚ وَمَن يَظْلِم مِّنكُمْ نُذِقْهُ عَذَابًا كَبِيرًا ﴿١٩﴾} صدق الله العظيم [سورة الفرقان]
چون همه‌ی آنها مردمشان را با ذکر [آمده از نزد پروردگار] انذار می‌کنند که جز خداوند ولیّ و شفیعی ندارند. تصدیق فرموده خداوند تعالی:
{وَأَنذِرْ بِهِ الَّذِينَ يَخَافُونَ أَن يُحْشَرُوا إِلَىٰ رَبِّهِمْ ۙ لَيْسَ لَهُم مِّن دُونِهِ وَلِيٌّ وَلَا شَفِيعٌ لَّعَلَّهُمْ يَتَّقُونَ ﴿٥١﴾} صدق الله العظيم [سورة الأنعام]
یا مگر می‌گویید این آیه، شفاعت برای کافران را نفی می‌کند، ولی انبیا و ائمه کتاب برای کسانی که ایمان آورده‌اند؛ شفاعت خواهند کرد. در این صورت با کلام خدا که در آیات محکم کتابش مؤمنان را مورد خطاب قرار می‌دهد؛ خاموش‌تان می‌سازیم. خداوند تعالی می‌فرماید:
{يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا أَنفِقُوا مِمَّا رَزَقْنَاكُم مِّن قَبْلِ أَن يَأْتِيَ يَوْمٌ لَّا بَيْعٌ فِيهِ وَلَا خُلَّةٌ وَلَا شَفَاعَةٌ ۗ وَالْكَافِرُونَ هُمُ الظَّالِمُونَ ﴿٢٥٤﴾} صدق الله العظيم [ سورة البقرة]؛
شاید یکی از کسانی که به خدا ایمان نمی‌آورند مگر آلوده به شرک، بخواهد با آیات متشابه قرآن با من مجادله کند که در ظاهر آن از شفاعت ذکر به میان آمده‌است و بگوید: «خداوند تعالی فرموده است:
{اللَّـهُ لَا إِلَـٰهَ إِلَّا هُوَ الْحَيُّ الْقَيُّومُ ۚ لَا تَأْخُذُهُ سِنَةٌ وَلَا نَوْمٌ ۚ لَّهُ مَا فِي السَّمَاوَاتِ وَمَا فِي الْأَرْضِ ۗ مَن ذَا الَّذِي يَشْفَعُ عِندَهُ إِلَّا بِإِذْنِهِ ۚ يَعْلَمُ مَا بَيْنَ أَيْدِيهِمْ وَمَا خَلْفَهُمْ ۖ وَلَا يُحِيطُونَ بِشَيْءٍ مِّنْ عِلْمِهِ إِلَّا بِمَا شَاءَ ۚ وَسِعَ كُرْسِيُّهُ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضَ ۖ وَلَا يَئُودُهُ حِفْظُهُمَا ۚ وَهُوَ الْعَلِيُّ الْعَظِيمُ ﴿٢٥٥﴾} صدق الله العظیم [ سورة البقرة]
پس امام مهدی در پاسخ می‌گوید: خداوند از شریکانی که برایش قائل می‌شوید، پاک و منزه و برتر است! چگونه ممکن است خداوند فتوای خود را نقض کند؟ خداوند در این جای کتاب دو آیه متوالی آورده‌است که اولین آیه از آیات بیّنه ومحکم است که ظاهر و باطن آن یکی است و دومی از متشابهات است و تأویلی غیر از ظاهر خود دارد. همانا که «اذن» دادن برای گفتن سخن صواب است؛ و سخن صواب درخواست تحقق شفاعت از جانب خداوند ارحم الراحمین است تا بعد از آنکه خداوند هرکس را به جزایش رساند، رحمتش دربرابر غضب و عذابش شفاعت کند؛ چون شفاعت تماماً از آن خداوند است نه اینکه بندهای برای احدی از بندگان درخواست شفاعت کند! شما را چه می‌شود؟ چگونه حکم می‌کنید؟ خداوند تعالی می‌فرماید:
{يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا أَنفِقُوا مِمَّا رَزَقْنَاكُم مِّن قَبْلِ أَن يَأْتِيَ يَوْمٌ لَّا بَيْعٌ فِيهِ وَلَا خُلَّةٌ وَلَا شَفَاعَةٌ ۗ وَالْكَافِرُونَ هُمُ الظَّالِمُونَ ﴿٢٥٤﴾ اللَّـهُ لَا إِلَـٰهَ إِلَّا هُوَ الْحَيُّ الْقَيُّومُ ۚ لَا تَأْخُذُهُ سِنَةٌ وَلَا نَوْمٌ ۚ لَّهُ مَا فِي السَّمَاوَاتِ وَمَا فِي الْأَرْضِ ۗ مَن ذَا الَّذِي يَشْفَعُ عِندَهُ إِلَّا بِإِذْنِهِ ۚ يَعْلَمُ مَا بَيْنَ أَيْدِيهِمْ وَمَا خَلْفَهُمْ ۖ وَلَا يُحِيطُونَ بِشَيْءٍ مِّنْ عِلْمِهِ إِلَّا بِمَا شَاءَ ۚ وَسِعَ كُرْسِيُّهُ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضَ ۖ وَلَا يَئُودُهُ حِفْظُهُمَا ۚ وَهُوَ الْعَلِيُّ الْعَظِيمُ ﴿٢٥٥﴾} صدق الله العظیم [ سورة البقرة]
و موضع متشابه در این فرموده خداوند تعالی است:
{ مَن ذَا الَّذِي يَشْفَعُ عِندَهُ إِلَّا بِإِذْنِهِ ۚ} صدق الله العظیم
و شما گمان کردید که خداوند به بندهای اجازه می‌دهد تا در پیشگاه پروردگار شفاعت بندگان را بکند! چطور این سخن می‌تواند «سخن صواب» باشد؛ درحالیکه خداوند در تمام آیات محکم و بیّنه و ام‌الکتاب که تأویلی ندارند؛ مردم را از آن برحذر داشته است؟ آیاتی که هیچ‌کس قادر نبوده و نیست که برایشان تأویل بیاورد چون تأویلی ندارند و ظاهر و باطن آنها یکی بوده و از آیات ام‌الکتابند که ذکر خردمندان است و من تمام علمای مسلمین را به چالش می‌کشم که اگر می‌توانند تأویلی غیر از آنچه که در ظاهر این آیات در نفی شفاعت توسط انبیا و اولیای الهی از ائمه کتاب آمده‌است؛ برایشان بیاورند. تصدیق تمام آیات محکم و بیّنه و ام‌الکتاب در این فرموده خداوند تعالی:
{اللَّـهُ الَّذِي خَلَقَ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضَ وَمَا بَيْنَهُمَا فِي سِتَّةِ أَيَّامٍ ثُمَّ اسْتَوَىٰ عَلَى الْعَرْشِ ۖ مَا لَكُم مِّن دُونِهِ مِن وَلِيٍّ وَلَا شَفِيعٍ ۚ أَفَلَا تَتَذَكَّرُونَ ﴿٤﴾} صدق الله العظيم [سورة السجدة]
و خداوند تعالی می‌فرماید:
{وَأَنذِرْ بِهِ الَّذِينَ يَخَافُونَ أَن يُحْشَرُوا إِلَىٰ رَبِّهِمْ ۙ لَيْسَ لَهُم مِّن دُونِهِ وَلِيٌّ وَلَا شَفِيعٌ لَّعَلَّهُمْ يَتَّقُونَ ﴿٥١﴾} صدق الله العظيم [سورة الأنعام]
و خداوند تعالی می‌فرماید:
{يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا أَنفِقُوا مِمَّا رَزَقْنَاكُم مِّن قَبْلِ أَن يَأْتِيَ يَوْمٌ لَّا بَيْعٌ فِيهِ وَلَا خُلَّةٌ وَلَا شَفَاعَةٌ ۗ وَالْكَافِرُونَ هُمُ الظَّالِمُونَ ﴿٢٥٤﴾} صدق الله العظيم [ سورة البقرة]؛
به خداوندی که خدایی جز او نیست قسم! نه شما و نه من امام مهدی، قادر نیستیم که برای این آیات محکم که از آیات ام‌الکتابند، تأویلی غیر از آنچه که در ظاهر آنها آمده‌است، بیاوریم؛ چون تأویلی ندارند همان‌طور که شما شفیعی ندارید که درپیشگاه خداوند، برایتان شفاعت کند. چطور می‌توانند تأویلی غیر از ظاهر آیه داشته باشند؟ چون این آیات «قلب» و کانون اصلی این عقیده هستند. فکر نمی‌کنید آیا معقول است که خداوند محمد رسول‌الله را برانگیزد تا جنّ و انس را از عقیده شفاعت در پیشگاه خداوند برحذر دارد و به آنان درمورد باور به این اعتقاد باطل هشدار دهد؛ تصدیق فرموده خداوند تعالی:
{وَأَنذِرْ بِهِ الَّذِينَ يَخَافُونَ أَن يُحْشَرُوا إِلَىٰ رَبِّهِمْ ۙ لَيْسَ لَهُم مِّن دُونِهِ وَلِيٌّ وَلَا شَفِيعٌ لَّعَلَّهُمْ يَتَّقُونَ ﴿٥١﴾} صدق الله العظيم [سورة الأنعام]
و بعد [رسول‌الله] دعوت خود را نقض کند و بگوید: « با من، بامن؛ من در روز قیامت شفیع شما هستم»؛ کما اینکه در روایتی که منافقان به دروغ به خدا و رسولش نسبت داده‌اند، چنین آمده‌است. و این دروغ است و نبیّ چنین نگفته است چون محمد رسول‌الله صلى الله عليه وآله وسلم فرموده است:
[فاطمة بنت محمد اعملي لا اغني عنك من الله شيئا] صدق عليه الصلاة والسلام
[فاطمه دختر محمد؛ خود عمل کن و بدان که در برابر خداوند کاری از من برایت ساخته نیست.]
پس چگونه درحالیکه می‌بینید فتوای نبیّ در این حدیث موافق فتوای خداوند در آیات محکم کتابش است؛ اما فرموده خداوند و رسولش در کتاب و سنت نبوی حقّ را که مخالف آیات محکم کتاب خداوند قرآن عظیم نیست؛ رها کرده و به سخنان منافقان از شیاطین بشر تمسک می‌جویید که برخلافشان هستند؛ کسانی که احادیثی غیر از آنچه که نبیّ فرموده‌است را نقل می‌کنند و می‌گویند: ایشان فرموده‌است: « با من، بامن؛...» و روایتی طولانی را که ظالمانه به دروغ به رسول‌الله نسبت داده شده را می‌آورند. آیا فکر نمی‌کنید؟
ای عجب از خردمندان؛ والله، والله، خودتان می‌بینید که عقلتان این دروغ و افترا را رد می‌کند؛ چطور از چیزی پیروی می‌کنید که عقلتان آن را نمی‌پذیرد و خودتان می‌دانید. در هرصورت این تنها اهل اندیشه هستند که به سوی حقّ هدایت می‌شوند. تصدیق فرموده خداوند تعالی:
{ يُؤْتِي الْحِكْمَةَ مَن يَشَاءُ ۚ وَمَن يُؤْتَ الْحِكْمَةَ فَقَدْ أُوتِيَ خَيْرًا كَثِيرًا ۗ وَمَا يَذَّكَّرُ إِلَّا أُولُو الْأَلْبَابِ ﴿٢٦٩﴾} صدق الله العظیم [سورة البقرة]
و تصدیق فرموده خداوند تعالی:
{هُوَ الَّذِي أَنزَلَ عَلَيْكَ الْكِتَابَ مِنْهُ آيَاتٌ مُّحْكَمَاتٌ هُنَّ أُمُّ الْكِتَابِ وَأُخَرُ مُتَشَابِهَاتٌ ۖ فَأَمَّا الَّذِينَ فِي قُلُوبِهِمْ زَيْغٌ فَيَتَّبِعُونَ مَا تَشَابَهَ مِنْهُ ابْتِغَاءَ الْفِتْنَةِ وَابْتِغَاءَ تَأْوِيلِهِ ۗ وَمَا يَعْلَمُ تَأْوِيلَهُ إِلَّا اللَّـهُ ۗ وَالرَّاسِخُونَ فِي الْعِلْمِ يَقُولُونَ آمَنَّا بِهِ كُلٌّ مِّنْ عِندِ رَبِّنَا ۗ وَمَا يَذَّكَّرُ إِلَّا أُولُو الْأَلْبَابِ ﴿٧﴾ رَبَّنَا لَا تُزِغْ قُلُوبَنَا بَعْدَ إِذْ هَدَيْتَنَا وَهَبْ لَنَا مِن لَّدُنكَ رَحْمَةً ۚ إِنَّكَ أَنتَ الْوَهَّابُ ﴿٨﴾ رَبَّنَا إِنَّكَ جَامِعُ النَّاسِ لِيَوْمٍ لَّا رَيْبَ فِيهِ ۚ إِنَّ اللَّـهَ لَا يُخْلِفُ الْمِيعَادَ ﴿٩﴾} صدق الله العظيم [آل عمران]
آیا ورود اهالی آتش به آتش، دلیلی غیر از استفاده نکردن از عقلشان دارد؟ تصدیق فرموده خداوند تعالی:
{ ولِلَّذِينَ كَفَرُوا بِرَبِّهِمْ عَذَابُ جَهَنَّمَ ۖ وَبِئْسَ الْمَصِيرُ ﴿٦﴾ إِذَا أُلْقُوا فِيهَا سَمِعُوا لَهَا شَهِيقًا وَهِيَ تَفُورُ ﴿٧﴾ تَكَادُ تَمَيَّزُ مِنَ الْغَيْظِ ۖ كُلَّمَا أُلْقِيَ فِيهَا فَوْجٌ سَأَلَهُمْ خَزَنَتُهَا أَلَمْ يَأْتِكُمْ نَذِيرٌ ﴿٨﴾ قَالُوا بَلَىٰ قَدْ جَاءَنَا نَذِيرٌ فَكَذَّبْنَا وَقُلْنَا مَا نَزَّلَ اللَّـهُ مِن شَيْءٍ إِنْ أَنتُمْ إِلَّا فِي ضَلَالٍ كَبِيرٍ ﴿٩﴾ وَقَالُوا لَوْ كُنَّا نَسْمَعُ أَوْ نَعْقِلُ مَا كُنَّا فِي أَصْحَابِ السَّعِيرِ ﴿١٠﴾ فَاعْتَرَفُوا بِذَنبِهِمْ فَسُحْقًا لِّأَصْحَابِ السَّعِيرِ ﴿١١﴾} صدق الله العظیم [ سورة الملک]
ای جماعت مسلمانان! منتظر کدام مهدی هستید؟ آیا منتظرید مهدی درحالیکه در مسیر هدایت هستید، برای هدایت کردنتان بیاید؟ اگر در مسیر هدایت باشید، نیازی نیست که امام مهدی برای هدایت کردنتان برانگیخته شود. والله که اگر هم‌چنان در مسیر هدایت بودید؛ خداوند امام مهدی را برای هدایت کردنتان برنمی‌انگیخت. بلکه بعد از اینکه به شدت از مسیر هدایت دور شدید و بعد از آن که کتاب خدا و سنت حق رسولش را رها کردید و به آنچه که مخالف کتاب خدا قرآن عظیم و سنت حقّ رسولش است؛ درآویختید. چطور درحالیکه به آنچه که مخالف کتاب خداوند قرآن عظیم و سنت حقّ نبوی تمسک جسته‌اید، خود را هدایت‌شده می‌دانید؟ سؤالی که مطرح می‌شود این است که: آیا منتظرید امام مهدی جلوی ریخته شدن خونتان را گرفته و صفوفتان را متحد کند و با حکم خدا اختلافتتان را از میان بردارد و با او مجادله نکنید مگر اینکه با برهان علمی و ملجم از آیات محکم قرآن عظیم برشما غالب گردد؟ یا منتظر امام مهدی هستید که خدا او را برانگیزد تا خون مسلمانان را ریخته و تحت لوای پرچم سیاه، شما را به بدترین شکل بکشند و با اکراه و زور و درحالیکه خوار و زبون هستید، با او بیعت کنید؛ آیا فکر نمی‌کنید؟ یا منتظر امام مهدی هستید که نگوید امام مهدی است، بلکه شما بگویید او امام مهدی است و با تهدید به قتل، مجبورش کنید که با او بیعت کنید؛ همانا که این دروغ عجیبی است که مخالف آیات محکم کتاب است.
پس بیایید به شما نشان دهم چگونه امام مهدی را بشناسید. بیایید اول از عقل‌ها سؤال کنیم. پس می‌گویم: ای عقل‌ها! همانا که شما بصیرتی هستید که از دیدن حق ناتوان و کور نمی‌شود؛ پس به ما خبر دهید وقتی خداوند امام مهدی را در دوران اختلافات دینی ما و تقسیم شدن به گروه‌ها و احزابی که هم‌دیگر را می‌کشند، برمی‌انگیزد؛ چگونه بدانیم امام مهدی کدام است؟ حتماً عقل‌ها پاسخ داده و می‌گویند: لابد او باید بتواند با برهان قاطع علمی از کتاب برشما غلبه کند و مهیمن باشد تا تفرقه و چند دسته شدن مذهبی را از میان ببرد و با برهان علمی از کتاب این مذاهب را در هم کوبد و احادیث سنت نبوی را با برهان علمی از کتاب غربال کند و با دلایل قاطع علمی برگرفته ازکتاب خداوند قرآن عظیم، شما را به منهاج اولیه نبوت بازگرداند و خداوند او را برای یاری دادن به آنچه که محمد رسول‌الله صلی الله علیه و آله و سلم آورده‌است؛ برمی‌انگیزد. چون محمد رسول‌الله آخرین رسول و نبیّ الهی است که با قرآن عظیم آمده‌است و خداوند امام مهدی را به عنوان یاری دهنده به محمد برمی‌انگیزد و با علم کتاب یاری می‌دهد. تصدیق فرموده خداوند تعالی:
{وَيَقُولُ الَّذِينَ كَفَرُوا لَسْتَ مُرْسَلًا ۚ قُلْ كَفَىٰ بِاللَّـهِ شَهِيدًا بَيْنِي وَبَيْنَكُمْ وَمَنْ عِندَهُ عِلْمُ الْكِتَابِ ﴿٤٣﴾} صدق الله العظیم [سورة الرعد]
ای عجب از امتی که نمی‌دانند وقتی امام مهدی در زمان مقدر در کتاب مسطور برانگیخته شد، چگونه او را بشناسند! چگونه می‌توانید او را بشناسید، اگر که خداوند الرحمن با عطا نمودن علم کتابش قرآن عظیم او را یاری نکرده باشد و احدی نباشد که از قرآن با او مجادله کند، مگر اینکه «شاهد حقّ» که خداوند علم کتابش قرآن عظیم را به او عطا نموده؛ بر وی غلبه کند؟ که اگر نتواند، امام مهدی؛ «شاهد موعود»ی که خداوند علم کتاب را به او عنایت می‌کند؛ نیست. چون باید علم کتاب از جانب خداوند به امام مهدی ناصر محمد داده شده باشد تا با برهان علمی از قرآن عظیم بر مسلمانان و مشرکان و ملحدین در عرصه‌های گوناگون علمی مهیمن گردد و ثابت شود که محمد رسول‌الله این قرآن را به دروغ به خدا نسبت نداده و واقعاً آن را از نزد خداوند حکیم و علیم دریافت نموده‌است؛ و خداوند آیات و نشانه‌های خود را در عالم واقعیات و حقایق به شما نشان می‌دهد. تصدیق فرموده خداوند تعالی:
{إِنَّمَا أُمِرْتُ أَنْ أَعْبُدَ رَبَّ هَـٰذِهِ الْبَلْدَةِ الَّذِي حَرَّمَهَا وَلَهُ كُلُّ شَيْءٍ ۖ وَأُمِرْتُ أَنْ أَكُونَ مِنَ الْمُسْلِمِينَ ﴿٩١﴾ وَأَنْ أَتْلُوَ الْقُرْآنَ ۖ فَمَنِ اهْتَدَىٰ فَإِنَّمَا يَهْتَدِي لِنَفْسِهِ ۖ وَمَن ضَلَّ فَقُلْ إِنَّمَا أَنَا مِنَ الْمُنذِرِينَ ﴿٩٢﴾ وَقُلِ الْحَمْدُ لِلَّـهِ سَيُرِيكُمْ آيَاتِهِ فَتَعْرِفُونَهَا ۚ وَمَا رَبُّكَ بِغَافِلٍ عَمَّا تَعْمَلُونَ ﴿٩٣﴾} صدق الله العظیم [ سورة النمل]
وسلام على المرسلين والحمد لله رب العالمين
خليفة الله وعبده الإمام المهدي ناصر محمد اليماني.
اقتباس: اضغط للقراءة
10 - ذو الحجة - 1441 هـ
31 - 07 - 2020 مـ
۱۰-مرداد-۱۳۹۹ه.ش.
02:38 مساءً
( بحسب التقويم الرسمي لأمّ القرى )
[ لمتابعة رابط المشاركة الأصلية للبيان ]
https://mahdialumma.online/showthread.php?p=333804
____________
هر سال سلامت بوده و در راه حقّ ثابت قدم باشید تا روزی که مردم در برابر پروردگار عالمیان قرار می‌گیرند..
بسم الله الرحمن الرحيم
سلام خدا و رحمت و برکات و نعیم رضوانش بر شما انصار پیشگام برگزیده عزیزم و تمام کسانی که در برابر پروردگار عالمیان تسلیم‌اند. هر سال سلامت بوده و در راه حقّ ثابت قدم باشید تا روزی که مردم در برابر پروردگار عالمیان قرار می‌گیرند، روزی که مال و فرزندان سودی ندارند؛ مگر کسی که با قلبی سلیم وعاری از شرک به خدا، به سوی پروردگارعالمیان بیاید.
چقدر این خبر مؤمنان به پروردگار عالمیان مرا غمگین می کند؛ آنان که اکثر آنها به خداوند ایمان نمی‌آورند مگر آلوده به شرک. خداوند تعالی می‌فرماید:
{وَكَأَيِّن مِّنْ آيَةٍ فِي السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ يَمُرُّونَ عَلَيْهَا وَهُمْ عَنْهَا مُعْرِضُونَ ﴿١٠٥﴾ وَمَا يُؤْمِنُ أَكْثَرُهُم بِاللَّـهِ إِلَّا وَهُم مُّشْرِكُونَ ﴿١٠٦﴾ أَفَأَمِنُوا أَن تَأْتِيَهُمْ غَاشِيَةٌ مِّنْ عَذَابِ اللَّـهِ أَوْ تَأْتِيَهُمُ السَّاعَةُ بَغْتَةً وَهُمْ لَا يَشْعُرُونَ ﴿١٠٧﴾ قُلْ هَـٰذِهِ سَبِيلِي أَدْعُو إِلَى اللَّـهِ ۚ عَلَىٰ بَصِيرَةٍ أَنَا وَمَنِ اتَّبَعَنِي ۖ وَسُبْحَانَ اللَّـهِ وَمَا أَنَا مِنَ الْمُشْرِكِينَ ﴿١٠٨﴾}صدق الله العظيم [سورة يوسف]
ای جماعت مسلمانان! به خداوند عظیم که پروردگار من و شماست قسم! تمام کسانی که به خدا ایمان دارند [ولی] در دنیا و آخرت، تنها او را نخوانند، از کسانی هستند که در دنیا و آخرت به خداوند شرک آورده‌اند و خداوند اعمالشان را نمی‌پذیرد. حتی اگر تمام دهر [از ازل تا ابد] نماز خوانده و روزه بگیرد و کوه‌هایی از طلا انفاق کند، اگر معتقد باشد بنده در پیشگاه رب المعبود شفاعت بندگان را خواهد کرد؛ اعمالش پذیرفته نخواهد شد و شفاعت کسانی که گمان می‌کنند در روزی که مردم در پیشگاه پروردگار عالمیان قرار می‌گیرند، شفیعشان خواهند بود؛ سودی برایشان نخواهد داشت؛ چون اعتقاد دارید انبیای شما در پیشگاه پروردگار شفاعتتان را خواهند کرد! درحالیکه احدی از بندگان خدا در آسمان‌ها و زمین، را نمی‌شناسم که حق داشته باشد طلب شفاعت کند؛ همه انبیای الهی و رسولان و ائمه برگزیده کتاب و همه خلفای الهی از اولین تا آخرینشان که امام مهدی است... راهی برای خارج کردنتان از تاریکی و وارد شدن به عالم نور نیست مگر دعوت تمام انبیا ورسولان خداوند را تصدیق کنید.
ای عجب از جماعت خردمندان! آیا معقول است که خداوند انبیا و رسولانش را برانگیزد و آنان به اقوام خود [مردمشان] بگویند ما در «یوم الدین»، روزی که انسان‌ها در پیشگاه پروردگار عالمیان قرار می‌گیرند؛ نزد خدا شفیع شما خواهیم بود؟ چطور ممکن است که مردمشان را از عقیده شفاعت در پیشگاه خداوند برحذر دارند و سپس بگویند ما در « یوم الدین» شفاعت شما را خواهیم کرد؟ بلکه آنچه که من [درکتاب] می‌یابم این است که تمام دعوتگران به سوی کتب ذکر [کتاب‌های آسمانی] ، اعتقاد مردمشان را در مورد شفیع شدنشان در روزی که انسان‌ها در پیشگاه پروردگار عالمیان قرار می‌گیرند، تکذیب خواهند کرد. آنها سخن شما در مورد اینکه در پیشگاه خداوند شفاعتتان را می‌کنند؛ تکذیب خواهند کرد. تصدیق فرموده خداوند تعالی:
{وَيَوْمَ يَحْشُرُهُمْ وَمَا يَعْبُدُونَ مِن دُونِ اللَّـهِ فَيَقُولُ أَأَنتُمْ أَضْلَلْتُمْ عِبَادِي هَـٰؤُلَاءِ أَمْ هُمْ ضَلُّوا السَّبِيلَ ﴿١٧﴾ قَالُوا سُبْحَانَكَ مَا كَانَ يَنبَغِي لَنَا أَن نَّتَّخِذَ مِن دُونِكَ مِنْ أَوْلِيَاءَ وَلَـٰكِن مَّتَّعْتَهُمْ وَآبَاءَهُمْ حَتَّىٰ نَسُوا الذِّكْرَ وَكَانُوا قَوْمًا بُورًا ﴿١٨﴾ فَقَدْ كَذَّبُوكُم بِمَا تَقُولُونَ فَمَا تَسْتَطِيعُونَ صَرْفًا وَلَا نَصْرًا ۚ وَمَن يَظْلِم مِّنكُمْ نُذِقْهُ عَذَابًا كَبِيرًا ﴿١٩﴾} صدق الله العظيم [سورة الفرقان]
چون همه‌ی آنها مردمشان را با ذکر [آمده از نزد پروردگار] انذار می‌کنند که جز خداوند ولیّ و شفیعی ندارند. تصدیق فرموده خداوند تعالی:
{وَأَنذِرْ بِهِ الَّذِينَ يَخَافُونَ أَن يُحْشَرُوا إِلَىٰ رَبِّهِمْ ۙ لَيْسَ لَهُم مِّن دُونِهِ وَلِيٌّ وَلَا شَفِيعٌ لَّعَلَّهُمْ يَتَّقُونَ ﴿٥١﴾} صدق الله العظيم [سورة الأنعام]
یا مگر می‌گویید این آیه، شفاعت برای کافران را نفی می‌کند، ولی انبیا و ائمه کتاب برای کسانی که ایمان آورده‌اند؛ شفاعت خواهند کرد. در این صورت با کلام خدا که در آیات محکم کتابش مؤمنان را مورد خطاب قرار می‌دهد؛ خاموش‌تان می‌سازیم. خداوند تعالی می‌فرماید:
{يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا أَنفِقُوا مِمَّا رَزَقْنَاكُم مِّن قَبْلِ أَن يَأْتِيَ يَوْمٌ لَّا بَيْعٌ فِيهِ وَلَا خُلَّةٌ وَلَا شَفَاعَةٌ ۗ وَالْكَافِرُونَ هُمُ الظَّالِمُونَ ﴿٢٥٤﴾} صدق الله العظيم [ سورة البقرة]؛
شاید یکی از کسانی که به خدا ایمان نمی‌آورند مگر آلوده به شرک، بخواهد با آیات متشابه قرآن با من مجادله کند که در ظاهر آن از شفاعت ذکر به میان آمده‌است و بگوید: «خداوند تعالی فرموده است:
{اللَّـهُ لَا إِلَـٰهَ إِلَّا هُوَ الْحَيُّ الْقَيُّومُ ۚ لَا تَأْخُذُهُ سِنَةٌ وَلَا نَوْمٌ ۚ لَّهُ مَا فِي السَّمَاوَاتِ وَمَا فِي الْأَرْضِ ۗ مَن ذَا الَّذِي يَشْفَعُ عِندَهُ إِلَّا بِإِذْنِهِ ۚ يَعْلَمُ مَا بَيْنَ أَيْدِيهِمْ وَمَا خَلْفَهُمْ ۖ وَلَا يُحِيطُونَ بِشَيْءٍ مِّنْ عِلْمِهِ إِلَّا بِمَا شَاءَ ۚ وَسِعَ كُرْسِيُّهُ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضَ ۖ وَلَا يَئُودُهُ حِفْظُهُمَا ۚ وَهُوَ الْعَلِيُّ الْعَظِيمُ ﴿٢٥٥﴾} صدق الله العظیم [ سورة البقرة]
پس امام مهدی در پاسخ می‌گوید: خداوند از شریکانی که برایش قائل می‌شوید، پاک و منزه و برتر است! چگونه ممکن است خداوند فتوای خود را نقض کند؟ خداوند در این جای کتاب دو آیه متوالی آورده‌است که اولین آیه از آیات بیّنه ومحکم است که ظاهر و باطن آن یکی است و دومی از متشابهات است و تأویلی غیر از ظاهر خود دارد. همانا که «اذن» دادن برای گفتن سخن صواب است؛ و سخن صواب درخواست تحقق شفاعت از جانب خداوند ارحم الراحمین است تا بعد از آنکه خداوند هرکس را به جزایش رساند، رحمتش دربرابر غضب و عذابش شفاعت کند؛ چون شفاعت تماماً از آن خداوند است نه اینکه بندهای برای احدی از بندگان درخواست شفاعت کند! شما را چه می‌شود؟ چگونه حکم می‌کنید؟ خداوند تعالی می‌فرماید:
{يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا أَنفِقُوا مِمَّا رَزَقْنَاكُم مِّن قَبْلِ أَن يَأْتِيَ يَوْمٌ لَّا بَيْعٌ فِيهِ وَلَا خُلَّةٌ وَلَا شَفَاعَةٌ ۗ وَالْكَافِرُونَ هُمُ الظَّالِمُونَ ﴿٢٥٤﴾ اللَّـهُ لَا إِلَـٰهَ إِلَّا هُوَ الْحَيُّ الْقَيُّومُ ۚ لَا تَأْخُذُهُ سِنَةٌ وَلَا نَوْمٌ ۚ لَّهُ مَا فِي السَّمَاوَاتِ وَمَا فِي الْأَرْضِ ۗ مَن ذَا الَّذِي يَشْفَعُ عِندَهُ إِلَّا بِإِذْنِهِ ۚ يَعْلَمُ مَا بَيْنَ أَيْدِيهِمْ وَمَا خَلْفَهُمْ ۖ وَلَا يُحِيطُونَ بِشَيْءٍ مِّنْ عِلْمِهِ إِلَّا بِمَا شَاءَ ۚ وَسِعَ كُرْسِيُّهُ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضَ ۖ وَلَا يَئُودُهُ حِفْظُهُمَا ۚ وَهُوَ الْعَلِيُّ الْعَظِيمُ ﴿٢٥٥﴾} صدق الله العظیم [ سورة البقرة]
و موضع متشابه در این فرموده خداوند تعالی است:
{ مَن ذَا الَّذِي يَشْفَعُ عِندَهُ إِلَّا بِإِذْنِهِ ۚ} صدق الله العظیم
و شما گمان کردید که خداوند به بندهای اجازه می‌دهد تا در پیشگاه پروردگار شفاعت بندگان را بکند! چطور این سخن می‌تواند «سخن صواب» باشد؛ درحالیکه خداوند در تمام آیات محکم و بیّنه و ام‌الکتاب که تأویلی ندارند؛ مردم را از آن برحذر داشته است؟ آیاتی که هیچ‌کس قادر نبوده و نیست که برایشان تأویل بیاورد چون تأویلی ندارند و ظاهر و باطن آنها یکی بوده و از آیات ام‌الکتابند که ذکر خردمندان است و من تمام علمای مسلمین را به چالش می‌کشم که اگر می‌توانند تأویلی غیر از آنچه که در ظاهر این آیات در نفی شفاعت توسط انبیا و اولیای الهی از ائمه کتاب آمده‌است؛ برایشان بیاورند. تصدیق تمام آیات محکم و بیّنه و ام‌الکتاب در این فرموده خداوند تعالی:
{اللَّـهُ الَّذِي خَلَقَ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضَ وَمَا بَيْنَهُمَا فِي سِتَّةِ أَيَّامٍ ثُمَّ اسْتَوَىٰ عَلَى الْعَرْشِ ۖ مَا لَكُم مِّن دُونِهِ مِن وَلِيٍّ وَلَا شَفِيعٍ ۚ أَفَلَا تَتَذَكَّرُونَ ﴿٤﴾} صدق الله العظيم [سورة السجدة]
و خداوند تعالی می‌فرماید:
{وَأَنذِرْ بِهِ الَّذِينَ يَخَافُونَ أَن يُحْشَرُوا إِلَىٰ رَبِّهِمْ ۙ لَيْسَ لَهُم مِّن دُونِهِ وَلِيٌّ وَلَا شَفِيعٌ لَّعَلَّهُمْ يَتَّقُونَ ﴿٥١﴾} صدق الله العظيم [سورة الأنعام]
و خداوند تعالی می‌فرماید:
{يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا أَنفِقُوا مِمَّا رَزَقْنَاكُم مِّن قَبْلِ أَن يَأْتِيَ يَوْمٌ لَّا بَيْعٌ فِيهِ وَلَا خُلَّةٌ وَلَا شَفَاعَةٌ ۗ وَالْكَافِرُونَ هُمُ الظَّالِمُونَ ﴿٢٥٤﴾} صدق الله العظيم [ سورة البقرة]؛
به خداوندی که خدایی جز او نیست قسم! نه شما و نه من امام مهدی، قادر نیستیم که برای این آیات محکم که از آیات ام‌الکتابند، تأویلی غیر از آنچه که در ظاهر آنها آمده‌است، بیاوریم؛ چون تأویلی ندارند همان‌طور که شما شفیعی ندارید که درپیشگاه خداوند، برایتان شفاعت کند. چطور می‌توانند تأویلی غیر از ظاهر آیه داشته باشند؟ چون این آیات «قلب» و کانون اصلی این عقیده هستند. فکر نمی‌کنید آیا معقول است که خداوند محمد رسول‌الله را برانگیزد تا جنّ و انس را از عقیده شفاعت در پیشگاه خداوند برحذر دارد و به آنان درمورد باور به این اعتقاد باطل هشدار دهد؛ تصدیق فرموده خداوند تعالی:
{وَأَنذِرْ بِهِ الَّذِينَ يَخَافُونَ أَن يُحْشَرُوا إِلَىٰ رَبِّهِمْ ۙ لَيْسَ لَهُم مِّن دُونِهِ وَلِيٌّ وَلَا شَفِيعٌ لَّعَلَّهُمْ يَتَّقُونَ ﴿٥١﴾} صدق الله العظيم [سورة الأنعام]
و بعد [رسول‌الله] دعوت خود را نقض کند و بگوید: « با من، بامن؛ من در روز قیامت شفیع شما هستم»؛ کما اینکه در روایتی که منافقان به دروغ به خدا و رسولش نسبت داده‌اند، چنین آمده‌است. و این دروغ است و نبیّ چنین نگفته است چون محمد رسول‌الله صلى الله عليه وآله وسلم فرموده است:
[فاطمة بنت محمد اعملي لا اغني عنك من الله شيئا] صدق عليه الصلاة والسلام
[فاطمه دختر محمد؛ خود عمل کن و بدان که در برابر خداوند کاری از من برایت ساخته نیست.]
پس چگونه درحالیکه می‌بینید فتوای نبیّ در این حدیث موافق فتوای خداوند در آیات محکم کتابش است؛ اما فرموده خداوند و رسولش در کتاب و سنت نبوی حقّ را که مخالف آیات محکم کتاب خداوند قرآن عظیم نیست؛ رها کرده و به سخنان منافقان از شیاطین بشر تمسک می‌جویید که برخلافشان هستند؛ کسانی که احادیثی غیر از آنچه که نبیّ فرموده‌است را نقل می‌کنند و می‌گویند: ایشان فرموده‌است: « با من، بامن؛...» و روایتی طولانی را که ظالمانه به دروغ به رسول‌الله نسبت داده شده را می‌آورند. آیا فکر نمی‌کنید؟
ای عجب از خردمندان؛ والله، والله، خودتان می‌بینید که عقلتان این دروغ و افترا را رد می‌کند؛ چطور از چیزی پیروی می‌کنید که عقلتان آن را نمی‌پذیرد و خودتان می‌دانید. در هرصورت این تنها اهل اندیشه هستند که به سوی حقّ هدایت می‌شوند. تصدیق فرموده خداوند تعالی:
{ يُؤْتِي الْحِكْمَةَ مَن يَشَاءُ ۚ وَمَن يُؤْتَ الْحِكْمَةَ فَقَدْ أُوتِيَ خَيْرًا كَثِيرًا ۗ وَمَا يَذَّكَّرُ إِلَّا أُولُو الْأَلْبَابِ ﴿٢٦٩﴾} صدق الله العظیم [سورة البقرة]
و تصدیق فرموده خداوند تعالی:
{هُوَ الَّذِي أَنزَلَ عَلَيْكَ الْكِتَابَ مِنْهُ آيَاتٌ مُّحْكَمَاتٌ هُنَّ أُمُّ الْكِتَابِ وَأُخَرُ مُتَشَابِهَاتٌ ۖ فَأَمَّا الَّذِينَ فِي قُلُوبِهِمْ زَيْغٌ فَيَتَّبِعُونَ مَا تَشَابَهَ مِنْهُ ابْتِغَاءَ الْفِتْنَةِ وَابْتِغَاءَ تَأْوِيلِهِ ۗ وَمَا يَعْلَمُ تَأْوِيلَهُ إِلَّا اللَّـهُ ۗ وَالرَّاسِخُونَ فِي الْعِلْمِ يَقُولُونَ آمَنَّا بِهِ كُلٌّ مِّنْ عِندِ رَبِّنَا ۗ وَمَا يَذَّكَّرُ إِلَّا أُولُو الْأَلْبَابِ ﴿٧﴾ رَبَّنَا لَا تُزِغْ قُلُوبَنَا بَعْدَ إِذْ هَدَيْتَنَا وَهَبْ لَنَا مِن لَّدُنكَ رَحْمَةً ۚ إِنَّكَ أَنتَ الْوَهَّابُ ﴿٨﴾ رَبَّنَا إِنَّكَ جَامِعُ النَّاسِ لِيَوْمٍ لَّا رَيْبَ فِيهِ ۚ إِنَّ اللَّـهَ لَا يُخْلِفُ الْمِيعَادَ ﴿٩﴾} صدق الله العظيم [آل عمران]
آیا ورود اهالی آتش به آتش، دلیلی غیر از استفاده نکردن از عقلشان دارد؟ تصدیق فرموده خداوند تعالی:
{ ولِلَّذِينَ كَفَرُوا بِرَبِّهِمْ عَذَابُ جَهَنَّمَ ۖ وَبِئْسَ الْمَصِيرُ ﴿٦﴾ إِذَا أُلْقُوا فِيهَا سَمِعُوا لَهَا شَهِيقًا وَهِيَ تَفُورُ ﴿٧﴾ تَكَادُ تَمَيَّزُ مِنَ الْغَيْظِ ۖ كُلَّمَا أُلْقِيَ فِيهَا فَوْجٌ سَأَلَهُمْ خَزَنَتُهَا أَلَمْ يَأْتِكُمْ نَذِيرٌ ﴿٨﴾ قَالُوا بَلَىٰ قَدْ جَاءَنَا نَذِيرٌ فَكَذَّبْنَا وَقُلْنَا مَا نَزَّلَ اللَّـهُ مِن شَيْءٍ إِنْ أَنتُمْ إِلَّا فِي ضَلَالٍ كَبِيرٍ ﴿٩﴾ وَقَالُوا لَوْ كُنَّا نَسْمَعُ أَوْ نَعْقِلُ مَا كُنَّا فِي أَصْحَابِ السَّعِيرِ ﴿١٠﴾ فَاعْتَرَفُوا بِذَنبِهِمْ فَسُحْقًا لِّأَصْحَابِ السَّعِيرِ ﴿١١﴾} صدق الله العظیم [ سورة الملک]
ای جماعت مسلمانان! منتظر کدام مهدی هستید؟ آیا منتظرید مهدی درحالیکه در مسیر هدایت هستید، برای هدایت کردنتان بیاید؟ اگر در مسیر هدایت باشید، نیازی نیست که امام مهدی برای هدایت کردنتان برانگیخته شود. والله که اگر هم‌چنان در مسیر هدایت بودید؛ خداوند امام مهدی را برای هدایت کردنتان برنمی‌انگیخت. بلکه بعد از اینکه به شدت از مسیر هدایت دور شدید و بعد از آن که کتاب خدا و سنت حق رسولش را رها کردید و به آنچه که مخالف کتاب خدا قرآن عظیم و سنت حقّ رسولش است؛ درآویختید. چطور درحالیکه به آنچه که مخالف کتاب خداوند قرآن عظیم و سنت حقّ نبوی تمسک جسته‌اید، خود را هدایت‌شده می‌دانید؟ سؤالی که مطرح می‌شود این است که: آیا منتظرید امام مهدی جلوی ریخته شدن خونتان را گرفته و صفوفتان را متحد کند و با حکم خدا اختلافتتان را از میان بردارد و با او مجادله نکنید مگر اینکه با برهان علمی و ملجم از آیات محکم قرآن عظیم برشما غالب گردد؟ یا منتظر امام مهدی هستید که خدا او را برانگیزد تا خون مسلمانان را ریخته و تحت لوای پرچم سیاه، شما را به بدترین شکل بکشند و با اکراه و زور و درحالیکه خوار و زبون هستید، با او بیعت کنید؛ آیا فکر نمی‌کنید؟ یا منتظر امام مهدی هستید که نگوید امام مهدی است، بلکه شما بگویید او امام مهدی است و با تهدید به قتل، مجبورش کنید که با او بیعت کنید؛ همانا که این دروغ عجیبی است که مخالف آیات محکم کتاب است.
پس بیایید به شما نشان دهم چگونه امام مهدی را بشناسید. بیایید اول از عقل‌ها سؤال کنیم. پس می‌گویم: ای عقل‌ها! همانا که شما بصیرتی هستید که از دیدن حق ناتوان و کور نمی‌شود؛ پس به ما خبر دهید وقتی خداوند امام مهدی را در دوران اختلافات دینی ما و تقسیم شدن به گروه‌ها و احزابی که هم‌دیگر را می‌کشند، برمی‌انگیزد؛ چگونه بدانیم امام مهدی کدام است؟ حتماً عقل‌ها پاسخ داده و می‌گویند: لابد او باید بتواند با برهان قاطع علمی از کتاب برشما غلبه کند و مهیمن باشد تا تفرقه و چند دسته شدن مذهبی را از میان ببرد و با برهان علمی از کتاب این مذاهب را در هم کوبد و احادیث سنت نبوی را با برهان علمی از کتاب غربال کند و با دلایل قاطع علمی برگرفته ازکتاب خداوند قرآن عظیم، شما را به منهاج اولیه نبوت بازگرداند و خداوند او را برای یاری دادن به آنچه که محمد رسول‌الله صلی الله علیه و آله و سلم آورده‌است؛ برمی‌انگیزد. چون محمد رسول‌الله آخرین رسول و نبیّ الهی است که با قرآن عظیم آمده‌است و خداوند امام مهدی را به عنوان یاری دهنده به محمد برمی‌انگیزد و با علم کتاب یاری می‌دهد. تصدیق فرموده خداوند تعالی:
{وَيَقُولُ الَّذِينَ كَفَرُوا لَسْتَ مُرْسَلًا ۚ قُلْ كَفَىٰ بِاللَّـهِ شَهِيدًا بَيْنِي وَبَيْنَكُمْ وَمَنْ عِندَهُ عِلْمُ الْكِتَابِ ﴿٤٣﴾} صدق الله العظیم [سورة الرعد]
ای عجب از امتی که نمی‌دانند وقتی امام مهدی در زمان مقدر در کتاب مسطور برانگیخته شد، چگونه او را بشناسند! چگونه می‌توانید او را بشناسید، اگر که خداوند الرحمن با عطا نمودن علم کتابش قرآن عظیم او را یاری نکرده باشد و احدی نباشد که از قرآن با او مجادله کند، مگر اینکه «شاهد حقّ» که خداوند علم کتابش قرآن عظیم را به او عطا نموده؛ بر وی غلبه کند؟ که اگر نتواند، امام مهدی؛ «شاهد موعود»ی که خداوند علم کتاب را به او عنایت می‌کند؛ نیست. چون باید علم کتاب از جانب خداوند به امام مهدی ناصر محمد داده شده باشد تا با برهان علمی از قرآن عظیم بر مسلمانان و مشرکان و ملحدین در عرصه‌های گوناگون علمی مهیمن گردد و ثابت شود که محمد رسول‌الله این قرآن را به دروغ به خدا نسبت نداده و واقعاً آن را از نزد خداوند حکیم و علیم دریافت نموده‌است؛ و خداوند آیات و نشانه‌های خود را در عالم واقعیات و حقایق به شما نشان می‌دهد. تصدیق فرموده خداوند تعالی:
{إِنَّمَا أُمِرْتُ أَنْ أَعْبُدَ رَبَّ هَـٰذِهِ الْبَلْدَةِ الَّذِي حَرَّمَهَا وَلَهُ كُلُّ شَيْءٍ ۖ وَأُمِرْتُ أَنْ أَكُونَ مِنَ الْمُسْلِمِينَ ﴿٩١﴾ وَأَنْ أَتْلُوَ الْقُرْآنَ ۖ فَمَنِ اهْتَدَىٰ فَإِنَّمَا يَهْتَدِي لِنَفْسِهِ ۖ وَمَن ضَلَّ فَقُلْ إِنَّمَا أَنَا مِنَ الْمُنذِرِينَ ﴿٩٢﴾ وَقُلِ الْحَمْدُ لِلَّـهِ سَيُرِيكُمْ آيَاتِهِ فَتَعْرِفُونَهَا ۚ وَمَا رَبُّكَ بِغَافِلٍ عَمَّا تَعْمَلُونَ ﴿٩٣﴾} صدق الله العظیم [ سورة النمل]
وسلام على المرسلين والحمد لله رب العالمين
خليفة الله وعبده الإمام المهدي ناصر محمد اليماني.
اقتباس: اضغط للقراءة