الموضوع: سبب حقیقی شرک آوردن به خداوند و سرّ شفاعت

11

محمد رسول الله از شما دعوت نکرد تا او را بیش از پروردگارش دوست داشته باشید، بلکه دعوت او، همان دعوت تمام انبیا و رسولان الهی است: «خدوند یکتا را که شریکی ندارد، عبادت کنید»

- 11 -
الإمام ناصر محمد اليماني
18 - شوّال - 1430 هـ
07 - 10 - 2009 مـ
۱۵ - مهر - ۱۳۸۸ه.ش.
09:45 بعد از ظهر
ـــــــــــــــــــــــ


محمد رسول الله از شما دعوت نکرد تا او را بیش از پروردگارش دوست داشته باشید، بلکه دعوت او، همان دعوت تمام انبیا و رسولان الهی است:
«خدوند یکتا را که شریکی ندارد، عبادت کنید»

بسم الله الرحمن الرحيم و صلوات و سلام بر آخرین نبیّ و رسول خدا، محمد رسول الله صلّى الله عليه و خاندان تواب و مطهرش و تمام پیروان حق تا یوم الدین باد.

خداوند تعالى می‌فرماید:
{وَقُلِ الحقّ مِنْ رَبِّكُمْ فَمَنْ شَاءَ فَلْيُؤْمِنْ وَمَنْ شَاءَ فَلْيَكْفُرْ إِنَّا أَعْتَدْنَا لِلظَّالِمِينَ نَارًا أَحَاطَ بِهِمْ سُرَادِقُهَا وَإِنْ يَسْتَغِيثُوا يُغَاثُوا بِمَاءٍ كَالْمُهْلِ يَشْوِي الْوُجُوهَ بِئْسَ الشَّرَابُ وَسَاءَتْ مُرْتَفَقًا}
صدق الله العظيم [الكهف:٢٩]

ای کسانی که به خداوندی که پروردگار عالمیان است، ایمان دارید! ای بندگان خدا از جنّ و انس و از هر گونه‌ای! من، امام مهدی، شما را به‌سوی همان امری دعوت می‌کنم که تمام رسولان انس و جن خداوند [بندگان خدا را] به‌سوی آن دعوت می‌کردند: تنها خداوندی را عبادت کنید که شریکی ندارد و کسی که به خداوندی ایمان دارد که خدا و معبودی جز او نیست، پس از خدا پروا و تقوا نماید و رقابت برای حب و قرب خداوند را منحصر به ملائکه‌ی خداوند رحمان و یا رسولان جنّ و انس او نکند بلکه به فرمان خداوند در محکمات کتابش عمل نماید که تمام بندگان مؤمن خود در آسمان‌ها و زمین را به تقوای الهی و یافتن وسیله برای محبوب‌ و مقرب‌تر بودن به درگاه او فرا می‌خواند. این فرمان خداوند در آیات محکم قرآن عظیم به شماست. خداوند تعالی می‌فرماید:
{يَا أيُّها الَّذِينَ آمَنُوا اتَّقُوا اللَّهَ وَابْتَغُوا إِلَيْهِ الْوَسِيلَةَ وَجَاهِدُوا فِي سَبِيلِهِ لَعَلَّكُمْ تُفْلِحُونَ} صدق الله العظيم [المائدة:٣٥]
خداوند به شما امر نمی‌فرماید تا به‌جای او، انبیا و رسولان و صالحان مکرم را ارباب خود قرار داده و از آنها بخواهید تا شفاعت شما را بکنند؛ چرا که آنها نیز همانند شما بندگان خداوند هستند. خداوند فرمان داده‌است تا پا جای پای ایشان گذاشته و برای حب و قرب الهی رقابت کنید و در آیات محکم کتابش به شما خبر داده‌است که ایشان نیز مانند شما بندگان خداوند هستند که امر خداوند را استجابت نموده و تقوا پیشه کرده و برای رسیدن به حب و قرب الهی رقابت می‌کنند؛ بدون اینکه کسی را به کسی دیگر برتری دهند و همگی برای حب و قرب بیشتر به خداوند تلاش می‌کنند.
به خداوند بزرگ قسم، آنانی که ترجیح می‌دهند انبیا و رسولانشان بیش از آنها مورد حب و قرب خداوند باشند؛ به خدا شرک آورده‌اند و انبیای خود را بیش از پروردگارشان دوست دارند و برای همین هم فیض حب و قرب به خداوند را به آنان واگذار می‌کنند. به خداوند بزرگ قسم کسانی که مهدی منتظر ناصر محمد یمانی را برای حب و قرب به خدا، به خود ترجیح می‌دهند، به خداوند شرک آورده‌اند و مهدی منتظر را بیش از پروردگارشان دوست دارند و من در برابر خدا به هیچ‌کار آنان نخواهم آمد.
به همه‌ی علمای امت اسلامی و پیروانشان می‌گویم: من از همه شما دعوت می‌کنم خداوند را آن‌گونه که شایسته اوست عبادت کنید و اگر به دعوت حق پروردگارتان پاسخ ندهید و با رقابت در راه حب و قرب خداوند یکتا و بی‌شریک او را عبادت نکنید؛ مشرک شده‌اید. پس فرمان خداوند در آیات محکم کتابش قرآن عظیم را استجابت کنید که می‌فرماید:

{يَا أيُّها الَّذِينَ آمَنُوا اتَّقُوا اللَّهَ وَابْتَغُوا إِلَيْهِ الْوَسِيلَةَ وَجَاهِدُوا فِي سَبِيلِهِ لَعَلَّكُمْ تُفْلِحُونَ} صدق الله العظيم [المائدة:٣٥]
مقصود خداوند از این فرمان چیست:

{يَا أيُّها الَّذِينَ آمَنُوا اتَّقُوا اللَّهَ وَابْتَغُوا إِلَيْهِ الْوَسِيلَةَ} صدق الله العظيم؟
بیان حق این فرمان خداوند را برایتان می‌آوریم:
از خدا پروا و تقوا کرده و امر او را اطاعت نمایید، خداوند فرمان داده‌است به دنبال وسیله باشید تا سببی برای رقابت در راه حب و قرب به او باشد و تمام مخلوقات خداوند، آرزو کنند که مقرب‌ترین و محبوب‌ترین بنده در نزد خدا بوده و به دنبال «وسیله» باشند. پس نباید به‌جای خداوند، انبیا و رسولان او را عبادت کنند، چون آنها بندگانی همانند شما هستند و فرمان خدا را که در آیات محکم کتابش آمده است، اجابت کرده‌اند. پس خداوند یکتا و بی‌شریک را عبادت کرده و برای رسیدن به بالاترین مرتبه حب و قرب الهی در پی وسیله باشید. خداوند تعالی می‌فرماید:

{أُولَٰئِكَ الَّذِينَ يَدْعُونَ يَبْتَغُونَ إِلَىٰ ربّهم الْوَسِيلَةَ أيّهم أقرب وَيَرْجُونَ رَحْمَتَهُ وَيَخَافُونَ عَذَابَهُ أن عَذَابَ ربّك كَانَ مَحْذُورًا} صدق الله العظيم [الإسراء:٥٧]
اما متأسفانه کسانی که به خدا شرک آورده‌اند، دعوتِ حقِّ امام مهدی را انکار کرده و می‌گویند: «چگونه می‌توانی ادعا کنی می‌خواهی از محمد رسول الله صلی الله علیه و آله و سلم به خدا نزدیک‌تر و نزد او محبوب‌تر باشی؟ تو مهدی منتظر نیستی بلکه دروغ‌گویی گستاخ و جسوری». امام مهدی، به‌حق در پاسخ آنان می‌گوید: به خداوند شهادت برحق و با یقین می‌دهم که جَدَّم، محمد رسول الله صلّى الله عليه و آله و سلّم را، بیش از خودم دوست دارم و راضی نمی‌شوم درجه و مقامِ من در بهشت نعیم خداوند بالاتر از ایشان باشد و می‌گویم خدایا درجه عالی و رفیع بهشت را به جَدَّم محمد رسول الله صلّى الله عليه و آله و سلّم عنایت فرما و شما را به شهادت می‌گیرم و شاهد بودن خداوند کافی است که اگر به بالاترین مقام و رتبه‌ای که در کتاب در مورد بهشت نعیم آمده است نائل شوم آن را به عنوان وسیله‌ای برای حب و قرب خدا انفاق خواهم کرد. اما اگر جَدَّم محمد رسول الله صلّى الله عليه و آله و سلّم را ترجیح دهم و بخواهم او بیش از من در نزد خدا مقرب بوده و محبوب باشد، محبتم به جَدَّم محمد رسول الله صلّى الله عليه و آله و سلّم بیش از محبت من به خدا خواهد بود و در این حالت محمد رسول الله صلّى الله عليه و آله و سلّم، در برابر خدا به هیچ‌کارم نخواهد آمد و اگر چنین کنم یعنی محمد، عبد و رسول خدا را، بیش از خدا دوست داشته و ایشان را به حب و قرب خدا ترجیح داده‌ام و نسبت به پروردگارم شرک آورده‌ام سبحان الله العظیم! به خداوندی که خدا و معبودی جز او نیست قسم! هرکس هریک از بندگان خدا از انبیا را، بیش از خداوند دوست داشته باشد، برای خداوند همتا قرار داده و محبت به آنها در قلبش بیش از محبت او برای خدا شده است؛ درحالی‌که نباید در قلبش هیچ محبتی بیش از محبت به خداوند باشد، در غیر این صورت، به پرورگار و خدایش شرک آورده است. خداوند تعالی می‌فرماید:
{وَمِنَ النّاس مَن يَتَّخِذُ مِن دُونِ اللهِ أَنْدَادًا يُحِبُّونَهُمْ كَحُبِّ اللهِ}صدق الله العظيم [البقرة:١٦٥]
محمد رسول الله از شما دعوت نکرد تا او را بیش از پروردگارش دوست داشته باشید بلکه شما را به‌سوی همان چیزی دعوت نمود که تمام انبیا و رسولان الهی به‌سوی آن دعوت می‌کنند: اینکه تنها خداوند یکتا را عبادت کرده و برای او شریک قائل نشوید. پس از خدا تقوا نمایید و مانند کسانی باشید که در راه حب و قرب بیشتر به پروردگارشان رقابت می‌کنند. خداوند از زبان رسولش خطاب به شما می‌فرماید:
{يَا أيُّها الَّذِينَ آمَنُوا اتَّقُوا اللَّهَ وَابْتَغُوا إِلَيْهِ الْوَسِيلَةَ وَجَاهِدُوا فِي سَبِيلِهِ لَعَلَّكُمْ تُفْلِحُونَ} صدق الله العظيم [المائدة:٣٥]
سپس به شما خبر می‌دهد که بی تردید، «وسیله» سببی برای رقابت در راه حب و قرب الهی و به‌دست آوردن آن است و با این رقابت روشن می‌شود کدام یک از شما به درگاه خداوندتان مقرب‌تر هستید ای بندگان خدا. اما شما «وسیله» برای رقابت در راه حب و قرب خدا را به انبیا و رسولان خدا و بندگان مقرب درگاه او منحصر کرده و به شفاعت آنان در پیشگاه خداوند سبحان امید بسته‌اید. خداوند تعالی می‌فرماید:
{أُولَٰئِكَ الَّذِينَ يَدْعُونَ يَبْتَغُونَ إِلَىٰ ربّهم الْوَسِيلَةَ أيّهم أقرب وَيَرْجُونَ رَحْمَتَهُ وَيَخَافُونَ عَذَابَهُ أن عَذَابَ ربّك كَانَ مَحْذُورًا} صدق الله العظيم [الإسراء:٥٧]
چرا از دعوت مهدی منتظرِ حقّ، سرباز می‌زنید؟ او شما را به عبادت خداوند یکتا و بی‌شریک فرا می‌خواند و همان فرمانی را که خداوند به رسولش داده‌است، به شما می‌دهد: از خدا پروا کرده و وسیله را به‌سوی او طلب کنید تا مقرب‌‌تر گردید؛ مانند تمام بندگانی که در آسمان‌ها و زمین تنها خداوند بی‌شریک را عبادت کرده و به دنبال وسیله‌اند تا به پروردگار خود نزدیک‌تر شده و مورد محبت او قرار گیرند؛ اگر واقعاً او را عبادت می‌کنید ....
ای علمای امت اسلامی! کیست که با مهدی منتظر درباره حقیقت دعوت حق او جدل و استدلال کرده و با دلایل علمی و حکم حقی که از آیات محکم کتاب می‌آورد محکوم نشود، حکم حقی که عالم و جاهلتان آن را درک می‌کند تا دیگر حجتی در برابر خداوند نداشته باشید. حکم حق در دعوت به‌سوی خدا که در محکمات قرآن آمده این است که باید در راه حب و قرب خداوند رقابت کنید تا امر خدا در آیات محکم کتابش را استجابت کرده باشید . خداوند تعالی می‌فرماید:
{يَا أيُّها الَّذِينَ آمَنُوا اتَّقُوا اللَّهَ وَابْتَغُوا إِلَيْهِ الْوَسِيلَةَ وَجَاهِدُوا فِي سَبِيلِهِ لَعَلَّكُمْ تُفْلِحُونَ} صدق الله العظيم [المائدة:٣٥]
خداوند فرمان داده‌است، به‌جای او، بندگانش را نخوانید و آنها را برای اینکه شما را خداوند نزدیک‌تر کرده و به ادعایتان، شفاعتتان را بنمایند؛ عبادت نکنید. خداوند تعالی می‌فرماید:
{أُولَٰئِكَ الَّذِينَ يَدْعُونَ يَبْتَغُونَ إِلَىٰ ربّهم الْوَسِيلَةَ أيّهم أقرب وَيَرْجُونَ رَحْمَتَهُ وَيَخَافُونَ عَذَابَهُ أن عَذَابَ ربّك كَانَ مَحْذُورًا} صدق الله العظيم [الإسراء:٥٧]
محمد رسول الله از کسانی بود که برای رسیدن به حب و قرب الهی رقابت می‌کرد و از شما دعوت می‌نمود تا از او پیروی کرده و خداوند یکتا را بدون شرک عبادت نموده و برای حب و قرب الهی رقابت کنید؛ اگر در قلبتان خداوند را بیش از تمام بندگانش دوست دارید، دوست داشتن خداوند، غیرت است. کسی که خدا را دوست نداشته باشد، در برابر دیگران نسبت به خدا غیرت ندارد. خداوند تعالی می‌فرماید:
{قُلْ أن كُنْتُمْ تُحِبُّونَ اللَّهَ فَاتَّبِعُونِي يُحْبِبْكُمُ اللَّهُ وَيَغْفِرْ لَكُمْ ذُنُوبَكُمْ وَاللَّهُ غَفُورٌ رَحِيمٌ}صدق الله العظيم [آل‌ عمران:٣١]
چون محمد رسول الله صلّى الله عليه و آله و سلّم با تمام بندگان خدا برای رسیدن به بالاترین مرتبه حب و قرب الهی رقابت می‌نمود. پس هرکس خدا را دوست دارد از محمد رسول الله صلّى الله عليه وآله وسلّم پیروی کرده و برای حب و قرب بیشتر الهی با بندگان خدا رقابت کند تا خداوند نیز او را دوست داشته و به خود نزدیک کند و برای همین است که خداوند تعالی می‌فرماید:
{قُلْ أن كُنْتُمْ تُحِبُّونَ اللَّهَ فَاتَّبِعُونِي يُحْبِبْكُمُ اللَّهُ وَيَغْفِرْ لَكُمْ ذُنُوبَكُمْ وَاللَّهُ غَفُورٌ رَحِيمٌ}صدق الله العظيم [آل‌ عمران:٣١]
ما تصمیم گرفتیم ممنوعیت ورود تمام کسانی که محدودیت برایشان اعمال شده بود برداریم تا ببینیم چه کسی می‌تواند درباره حقیقتی که ناصر محمد یمانی شما را به‌سوی آن دعوت می‌کند، ما را شکست دهد؛ فرقی ندارد محمود مصری باشد یا یک کافرِ فاجر یا کسانی از علمای امت یا یهود یا عامه مسلمانان و تمام مردم؛ من از صادقین هستم و لذا برایتان برهانی آشکار آوردم و به تمام کسانی که از دعوت حق من برای عبادت خدا رقابت در راه حب و قرب الهی رومی‌گردانند می‌گویم: خداوند فرمان داده تا به شما بگوییم :
{قُلْ هَاتُوا بُرْهَانَكُمْ أن كُنتُمْ صَادِقِينَ}صدق الله العظيم [البقرة:۱۱۱]
وسلامٌ على المرسلين، والحمدُ لله ربّ العالمين..
خلیفه‌ی خدا، عبد النّعيم الأعظم الإمام المهدي ناصر محمد اليماني.

اقتباس: اضغط للقراءة
اخرین به روز رسانی: 03-09-2024 12:53 PM
12

- 12 -
الإمام ناصر محمد اليماني
18 - شوّال - 1430 هـ
07 - 10 - 2009 مـ
۱۵ - مهر -۱۳۸۸ه.ش.
10:04 بعد از ظهر
ــــــــــــــــــــ



از شیاطین بشر باش یا از کسانی که به دنبال حق هستند، یا از کسانی که در این تصورند که اعمالشان درست و نیک است، اما تلاششان در دنیا به هدر رفته است، با نام محمود مصری وارد پایگاه شو و ما فوراً عضویت شما را فعال خواهیم کرد. علت این کار، اهمیت موضوعی است که اساس دعوت مهدویت است و شما درباره آن با ما جدال می‌کنی. یا من با برهان قاطع و خاموش‌کننده از آیات محکم قرآن برای تو حجت می‌آورم و یا تو با آیات محکم قران عظیم، در برابر ناصر محمد یمانی حجت می‌آوری. اما اگر جدال شما با ما، بدون پایه علمی باشد و چیزی جز انکار در دست نداشته باشید، حسین بن عمر را به خاطر تعلیق مجدد عضویتتان که کاری جز ناسزا دادن و بدگویی و جدال بی‌حاصل ندارید؛ سرزنش نکنید.
وسلامٌ على المرسلين، والحمدُ لله ربّ العالمين..
عبد الله وخليفته عبد النّعيم الأعظم الإمام المهدي ناصر محمد اليماني.

اقتباس: اضغط للقراءة

اخرین به روز رسانی: 03-09-2024 12:56 PM
13

کسی که از دعوت من روبرگرداند، از آنچه که محمد رسول الله صلّى الله عليه وآله وسلّم آورده است روگردان شده است...

- 13 -
الإمام ناصر محمد اليماني
18 - شوّال - 1430 هـ
07 - 10 - 2009 مـ
۱۵-مهر-۱۳۸۸ه.ش.
11:30 بعد از ظهر
ـــــــــــــــــــــ


کسی که از دعوت من روبرگرداند، از آنچه که محمد رسول الله صلّى الله عليه وآله وسلّم آورده است روگردان شده است...

خداوند تعالی می‌فرماید:
{إِنَّ الَّذِينَ يُجَادِلُونَ فِي آيَاتِ اللَّهِ بِغَيْرِ سلطان أَتَاهُمْ أن فِي صُدُورِهِمْ إِلَّا كِبْرٌ مَا هُمْ بِبَالِغِيهِ فَاسْتَعِذْ بِاللَّهِ إِنَّهُ هُوَ السَّمِيعُ الْبَصِيرُ} صدق الله العظيم [غافر:٥٦]
خداوند تعالی می‌فرماید:
{الَّذِينَ يُجَادِلُونَ فِي آيَاتِ اللَّهِ بِغَيْرِ سلطان أَتَاهُمْ كَبُرَ مَقْتًا عِنْدَ اللَّهِ وَعِنْدَ الَّذِينَ آمَنُوا كَذَٰلِكَ يَطْبَعُ اللَّهُ عَلَىٰ كلّ قَلْبِ مُتَكَبِّرٍ جَبَّارٍ} صدق الله العظيم [غافر:٣٥]
به تو که نسبت به یکی از انصار من ابراز بیزاری می‌کنی، می‌گویم: او از من پیروی می‌کند و کسی که پیرو من باشد، پیرو محمد رسول الله صلّى الله عليه وآله وسلّم است و کسی که از دعوت من روبرگرداند؛ از آنچه که محمد رسول الله صلّى الله عليه وآله وسلّم آورده است روگردان شده است. ای کسی که محمد رسول الله صلّى الله عليه وآله وسلّم را از مهدی منتظر ناصر محمد جدا می‌دانی، درحالی‌که او از شما دعوت می‌کند درموارد اختلافتان حکمیت را به کتاب خداوند بسپارید. کتابی که محمد رسول الله صلّى الله عليه وآله وسلّم از نزد خداوند آورده است؛ بصیرت محمد رسول الله و بصیرت مهدی منتظر در دعوت به‌سوی خداوند است.

من با کتاب محفوظ از تحریف خداوند، قرآن عظیم، شما را به چالش می‌کشم و این تحدی با آیات متشابه که تأویل آن را نمی‌دانید نیست بلکه خدا را به شهادت می‌گیرم و شهادت خداوند کافی است که با آیات محکم کتاب [آیات ام‌الکتاب] شما را به مبارزه می‌طلبم. ای کسانی که به‌جای خداوند، بنده رسولان او هستید، بفرمایید برای گفت‌وگو و با علمی که از دانش او هدایت کننده‌تر باشد، با مهدی منتظر مجادله کنید. ما شما را به‌سوی کفر به خدا نمی‌خوانیم، تمام دعوت من روی این امر متمرکز است که خداوند یکتا و بی‌شریک را آن‌گونه که شایسته و بایسته است، عبادت کنید؛ ولی شما راضی نمی‌شوید مگر اینکه عذاب دردناک الهی را ببینید.
و اما [درمورد] جناب محمود مصری، دعای من بر ضد او در صورتی است که از شیاطین بشر باشد، پس در دعای مهدی منتظر علیه محمود مغالطه نکن. اگر از شیاطین بشر باشد، خداوند دعای مرا اجابت خواهد کرد اما اگر از کسانی باشد که فکر می‌کنند اعمال درستی انجام می‌دهند ولی تلاششان در دنیا به هدر خواهد رفت، حق را برایشان روشن می‌کنم، [البته] اگر به دنبال حق بوده و جز حق چیزی نخواهند.
می‌بینم که می‌گویی: از محمد رسول الله صلّى الله عليه وآله وسلّم پیروی کن، سبحان الله العظیم، مگر من شما را به چیزی غیر از پیروی از محمد رسول الله صلّى الله عليه وآله وسلّم دعوت می‌کنم؟!
و اما در مورد «وسیله»، شما از راز آن آگاه نیستید. این رازی از اسرار کتاب است و خداوند کسی که علم کتاب را به او عنایت کرده‌است، از آن باخبر نموده است. من با علم و برهان آشکار شما را به چالش می‌کشم، ولی تصور شما این است که علم منحصر به انبیاست و صالحان نصیبی از آن ندارند. شما خدا را هم منحصر به انبیا می‌کنید و صالحان را محروم می‌دانید و تصور می‌کنید حق ندارید برای حب و قرب خداوند با انبیا رقابت کنید؛ چون اصلاً آنها را به‌جای خداوند عبادت می‌کنید.
ای مرد! همانا که امام ناصر محمد یمانی به مقام «وسیله» نائل شد و برای تحقق هدف و غایتش آن را انفاق کرد و من از راست‌گویانم. «وسیله» مقامی عالی است که [او آن را به جدّش هدیه کرد تا] به اذن خداوند برای جدّ او که در آرزوی رسیدن به این مقام بود، محقق شود، همان‌طور که خداوند به نبیِّ خود، محمد رسول الله صلّى الله عليه وآله وسلّم، وعده آن را داده بود. تصدیق فرموده خداوند تعالی:
{ن وَالْقَلَمِ وَمَا يَسْطُرُونَ ﴿١﴾ مَا أنت بِنِعْمَةِ ربّك بِمَجْنُونٍ ﴿٢﴾ وَإِنَّ لَكَ لَأَجْرًا غَيْرَ مَمْنُونٍ ﴿٣﴾ وَإِنَّكَ لَعَلَىٰ خُلُقٍ عَظِيمٍ ﴿٤﴾} صدق الله العظيم [القلم]
مقصود این نیست که {ن} مورد خطاب این آیات است، خیر، به هیچ‌وجه چنین نیست بلکه جَدَّم، محمد رسول الله صلّى الله عليه و آله و سلّم، مورد خطاب است و خداوند به نام بنده‌اش {ن} قسم می‌خورد، بنده‌ای که خداوند وی را سبب تحقق درجه عالی بهشت قرار داده است، درجه‌ای که خداوند به هیچ‌یک از انبیا خود عنایت نکرده است؛ این بالاترین درجه بهشت نعیم و بلکه «بزرگترین وسیله» است اگر می‌دانستید...
همانا که راز «بزرگترین وسیله» در درجه‌ی عالی بهشت نهفته است وکسی که به این فوز رسید، آن را برای تحقق نعیمی بزرگتر انفاق نموده است. این رازی از اسرار کتاب است. این مقام، برای من اهمیتی ندارد. تمام ملکوت خداوند در نگاه من اهمیتی ندارد، چرا که هیچ چیز برابر نعیم اعظم نیست. در این مورد با من مجادله مکن! همانا که من با «دعوت برای رقابت در راه حب و قرب خداوند» برایتان حجت می‌آورم....
وسلامٌ على المرسلين، والحمدُ لله ربّ العالمين..
عبد النّعيم الأعظم الإمام المهديّ ناصر محمد اليماني.

اقتباس: اضغط للقراءة
اخرین به روز رسانی: 03-09-2024 01:05 PM
14

پاسخ به محمود از قرآن مجید با بیان حق کلمه توحید...

- 14 -
الإمام ناصر محمد اليماني
18 - شوّال - 1430
هـ
08 - 10 - 2009
مـ
۱۶- مهر -۱۳۸۸ ه.ش.

11:39 بعد از ظهر

ــــــــــــــــــــــــ


پاسخ به محمود از قرآن مجید با بیان حق کلمه توحید
[گفتاری در باب وسیله و دانش بیشتری در مورد حقیقت اسم اعظم خداوند]

بسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ و صلوات و سلام بر آخرین نبی و رسول خدا و بهترین و داناترین و محبوب‌ترین ومقرب‌ترین آنان نزد خدا، محمد رسول الله، صلى الله عليه و آله التوابين المتطهرين وسلّم تسليماً، و بعد..
محمود! قرآن مجید بین من و تو است. قرآنی که به محمد رسول الله - صلّى الله عليه وآله وسلّم – نازل شد تا از مردم دعوت کند با بصیرتی که از جانب پروردگارم آمده است، خداوند یکتا را که شریکی ندارد؛ عبادت کنند. تصدیق فرموده خداوند تعالی:
{قُلْ هَـٰذِهِ سَبِيلِي أَدْعُو إِلَى اللَّـهِ ۚ عَلَىٰ بَصِيرَةٍ أَنَا وَمَنِ اتَّبَعَنِي ۖ وَسُبْحَانَ اللَّـهِ وَمَا أَنَا مِنَ الْمُشْرِكِينَ ﴿١٠٨} صدق الله العظيم [يوسف].

خداوند به عبد و رسولش فرمان داده است که با بصیرت حقّ، برای هدایتشان به سختی با آنان جهاد کند. تصدیق فرموده خداوند تعالی ؛
{فَلَا تُطِعِ الْكَافِرِينَ وَجَاهِدْهُم بِهِ جِهَادًا كَبِيرًا ﴿٥٢} صدق الله العظيم [الفرقان].

در اینجا سؤالی مطرح می‌شود: خداوند به عبد و رسولش، محمد فرمان داده‌است با کدام بصیرت، کافران را به چالش بکشد؟ و پاسخ آن از آیات محکم کتاب خداوند تعالی این است که:

{وَأَنْ أَتْلُوَ الْقُرْآنَ ۖ فَمَنِ اهْتَدَىٰ فَإِنَّمَا يَهْتَدِي لِنَفْسِهِ ۖ وَمَن ضَلَّ فَقُلْ إِنَّمَا أَنَا مِنَ الْمُنذِرِينَ ﴿٩٢} صدق الله العظيم [النمل].
و سؤال دیگری نیز مطرح است: آیا محمد رسول الله - صلّى الله عليه وآله وسلّم – به آنها دستور داده است که مقام «وسیله» را، منحصر به رسول الله کنند و رقابت برای حب و قرب بیشتر به خدا بر آنها و سایر بندگان مکرم خدا حرام شده‌است؟ خداوند جواب این سؤال را از زبان رسولش و در قرآنِ محفوظ از تحریف داده است:
{يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا اتَّقُوا اللَّـهَ وَابْتَغُوا إِلَيْهِ الْوَسِيلَةَ وَجَاهِدُوا فِي سَبِيلِهِ لَعَلَّكُمْ تُفْلِحُونَ ﴿٣٥} صدق الله العظيم [المائدة].

و سؤال: منظور اصلی از
«
در جستجوی وسیله‌ به‌سوی پروردگار بودن» چیست؟ و جواب: منظور این است که بندگان برای رسیدن به دوستی و نزدیکی بیشتر به معبودشان خداوند، باید با یک‌دیگر رقابت کنند.
سؤالی در وسط صحبت‌ها: آیا دلیل قاطعی از محکمات کتاب خدا برای صدور چنین فتوای مهمی هست؟ و جواب: دلیل قاطع از کتاب برای فتوا در مورد
رقابت بندگان برای معبود، این فرموده خداوند تعالی است که :
{يَبْتَغُونَ إِلَى ربّهم الْوَسِيلَةَ أيّهم أَقْرَبُ
}
صدق الله العظيم [الإسراء:۵۷]
انبیا و افراد مکرمی که به رسولان پروردگارشان ایمان دارند، به چه امید و آرزویی در راه خداوند رقابت می‌کنند؟ و جواب از کتاب محکم خداوند تعالی که می‌فرماید:

{يَبْتَغُونَ إِلَى ربّهم الْوَسِيلَةَ أيّهم أَقْرَبُ وَيَرْجُونَ رَحْمَتَهُ وَيَخَافُونَ عَذَابَهُ}
صدق الله العظيم [الإسراء:۵۷]
سؤال دیگر: رحمتی که رسولان خداوند و مؤمنان پیرو دعوتشان، به آن امید دارند، چیست؟ و جواب از کتاب محکم خداوند تعالی است که می‌فرماید:

{مُّحَمَّدٌ رَّسُولُ اللَّهِ وَالَّذِينَ مَعَهُ أَشِدَّاء عَلَى الْكُفَّارِ رُحَمَاء بَيْنَهُمْ تَرَاهُمْ رُكَّعًا سُجَّدًا يَبْتَغُونَ فَضْلًا مِّنَ اللَّهِ وَرِضْوَانًا سِيمَاهُمْ فِي وُجُوهِهِم مِّنْ أَثَرِ السُّجُودِ ذَلِكَ مَثَلُهُمْ فِي التَّوْرَاةِ وَمَثَلُهُمْ فِي الْإِنجِيلِ كَزَرْعٍ أَخْرَجَ شَطْأَهُ فَآزَرَهُ فَاسْتَغْلَظَ فَاسْتَوَى عَلَى سُوقِهِ يُعْجِبُ الزُّرَّاعَ لِيَغِيظَ بِهِمُ الْكُفَّارَ وَعَدَ اللَّهُ الَّذِينَ آمَنُوا وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ مِنْهُم مَّغْفِرَةً وَأَجْرًا عَظِيمًا﴿٢٩} صدق الله العظيم [الفتح].

و سؤال: آیا خداوند از آنها راضی است و آنها نیز از خداوند راضی هستند؟ و جواب از کتاب محکم خداوند تعالی که می‌فرماید:

{وَالسَّابِقُونَ الْأَوَّلُونَ مِنَ الْمُهَاجِرِينَ وَالْأَنصَارِ وَالَّذِينَ اتَّبَعُوهُم بِإِحْسَانٍ رَّضِيَ اللَّـهُ عَنْهُمْ وَرَضُوا عَنْهُ وَأَعَدَّ لَهُمْ جَنَّاتٍ تَجْرِي تَحْتَهَا الْأَنْهَارُ خَالِدِينَ فِيهَا أَبَدًا ۚ ذَٰلِكَ الْفَوْزُ الْعَظِيمُ ﴿١٠٠} صدق الله العظيم [التوبة].
هدف انبیا و کسانی که به دعوتشان ایمان آورده و پیرو آنها هستند از عبادت رضوان خدا چیست؟ به چه چیزی امید بسته‌اند؟ و جواب از کتاب محکم خداوند تعالی که می‌فرماید:

{تَرَاهُمْ رُكَّعًا سُجَّدًا يَبْتَغُونَ فَضْلًا مِّنَ اللَّهِ وَرِضْوَانًا}
صدق الله العظيم [الفتح:۲۹]
و سؤال: منظور کدام فضل خداوند است که
اوصاف آن را برای آنان بازگو کرده است؟ و جواب از کتاب محکم خداوند تعالی که می‌فرماید:
{وَ{وَيُدْخِلُهُمُ الْجَنَّةَ عَرَّفَهَا لَهُمْ ﴿٦} صدق الله العظيم [محمد].

در کتاب خداوند جنّت چگونه وصف شده است؟ و جواب از کتاب محکم خداوند تعالی که می‌فرماید:

{مَّثَلُ الْجَنَّةِ الَّتِي وُعِدَ الْمُتَّقُونَ ۖ تَجْرِي مِن تَحْتِهَا الْأَنْهَارُ ۖ أُكُلُهَا دَائِمٌ وَظِلُّهَا ۚ تِلْكَ عُقْبَى الَّذِينَ اتَّقَوا ۖ وَّعُقْبَى الْكَافِرِينَ النَّارُ ﴿٣٥} [الرعد].

و خداوند تعالی می‌فرماید:
{مَّثَلُ الْجَنَّةِ الَّتِي وُعِدَ الْمُتَّقُونَ ۖ فِيهَا أَنْهَارٌ مِّن مَّاءٍ غَيْرِ آسِنٍ وَأَنْهَارٌ مِّن لَّبَنٍ لَّمْ يَتَغَيَّرْ طَعْمُهُ وَأَنْهَارٌ مِّنْ خَمْرٍ لَّذَّةٍ لِّلشَّارِبِينَ وَأَنْهَارٌ مِّنْ عَسَلٍ مُّصَفًّى ۖ وَلَهُمْ فِيهَا مِن كُلِّ الثَّمَرَاتِ وَمَغْفِرَةٌ مِّن رَّبِّهِمْ ۖ كَمَنْ هُوَ خَالِدٌ فِي النَّارِ وَسُقُوا مَاءً حَمِيمًا فَقَطَّعَ أَمْعَاءَهُمْ ﴿١٥} [محمد].
و خداوند تعالی می‌فرماید:
{وَبَشِّرِ الَّذِينَ آمَنُوا وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ أَنَّ لَهُمْ جَنَّاتٍ تَجْرِي مِن تَحْتِهَا الْأَنْهَارُ ۖ كُلَّمَا رُزِقُوا مِنْهَا مِن ثَمَرَةٍ رِّزْقًا ۙ قَالُوا هَـٰذَا الَّذِي رُزِقْنَا مِن قَبْلُ ۖ وَأُتُوا بِهِ مُتَشَابِهًا ۖ وَلَهُمْ فِيهَا أَزْوَاجٌ مُّطَهَّرَةٌ ۖ وَهُمْ فِيهَا خَالِدُونَ ﴿٢٥} [البقرة].
و خداوند تعالی می‌فرماید:
{وَدَانِيَةً عَلَيْهِمْ ظِلَالُهَا وَذُلِّلَتْ قُطُوفُهَا تَذْلِيلًا ﴿١٤﴾ وَيُطَافُ عَلَيْهِم بِآنِيَةٍ مِّن فِضَّةٍ وَأَكْوَابٍ كَانَتْ قَوَارِيرَا ﴿١٥﴾ قَوَارِيرَ مِن فِضَّةٍ قَدَّرُوهَا تَقْدِيرًا ﴿١٦﴾ وَيُسْقَوْنَ فِيهَا كَأْسًا كَانَ مِزَاجُهَا زَنجَبِيلًا ﴿١٧﴾ عَيْنًا فِيهَا تُسَمَّىٰ سَلْسَبِيلًا ﴿١٨﴾ وَيَطُوفُ عَلَيْهِمْ وِلْدَانٌ مُّخَلَّدُونَ إِذَا رَأَيْتَهُمْ حَسِبْتَهُمْ لُؤْلُؤًا مَّنثُورًا ﴿١٩﴾ وَإِذَا رَأَيْتَ ثَمَّ رَأَيْتَ نَعِيمًا وَمُلْكًا كَبِيرًا ﴿٢٠} [الإنسان].
و خداوند تعالی می‌فرماید:
{فِي جَنَّةٍ عَالِيَةٍ ﴿١٠لَّا تَسْمَعُ فِيهَا لَاغِيَةً ﴿١١فِيهَا عَيْنٌ جَارِيَةٌ ﴿١٢فِيهَا سُرُرٌ مَّرْفُوعَةٌ ﴿١٣وَأَكْوَابٌ مَّوْضُوعَةٌ ﴿١٤وَنَمَارِقُ مَصْفُوفَةٌ ﴿١٥وَزَرَابِيُّ مَبْثُوثَةٌ ﴿١٦} [الغاشية].
و خداوند تعالی می‌فرماید:
{يُحَلَّوْنَ فِيهَا مِنْ أَسَاوِرَ مِن ذَهَبٍ وَلُؤْلُؤًا ۖوَلِبَاسُهُمْ فِيهَا حَرِيرٌ ﴿٢٣} [الحج].
و خداوند تعالی می‌فرماید:
{عَـلِيَهُمْ ثِيَابُ سُندُسٍ خُضْرٌ وَإِسْتَبْرَقٌ وَحُلُّواْ أَسَاوِرَ مِن فِضَّةٍ وَسَقَـهُمْ ربّهم شَرَاباً طَهُوراً﴿٢١} [الإنسان].
وخداوند تعالی میفرماید:
{مُتَّكِئِينَ عَلَىٰ رَفْرَفٍ خُضْرٍ وَعَبْقَرِيٍّ حِسَانٍ ﴿٧٦} [الرحمن].

و خداوند تعالی می‌فرماید:
{مُّتَّكِئِينَ فِيهَا عَلَى الْأَرَائِكِ ۖ لَا يَرَوْنَ فِيهَا شَمْسًا وَلَا زَمْهَرِيرًا ﴿١٣} [الإنسان].
و خداوند تعالی می‌فرماید:
{إِنَّ الْمُتَّقِينَ فِي مَقَامٍ أَمِينٍ ﴿٥١فِي جَنَّاتٍ وَعُيُونٍ ﴿٥٢يَلْبَسُونَ مِن سُندُسٍ وَإِسْتَبْرَقٍ مُّتَقَابِلِينَ ﴿٥٣كَذَٰلِكَ وَزَوَّجْنَاهُم بِحُورٍ عِينٍ ﴿٥٤يَدْعُونَ فِيهَا بِكُلِّ فَاكِهَةٍ آمِنِينَ ﴿٥٥} [الدخان].
و خداوند تعالی می‌فرماید:
{يُطَافُ عَلَيْهِم بِصِحَافٍ مِّن ذَهَبٍ وَأَكْوَابٍ ۖ وَفِيهَا مَا تَشْتَهِيهِ الْأَنفُسُ وَتَلَذُّ الْأَعْيُنُ ۖ وَأَنتُمْ فِيهَا خَالِدُونَ ﴿٧١} [الزخرف].
و خداوند تعالی می‌فرماید:
{فِيهِنَّ قَاصِرَاتُ الطَّرْفِ لَمْ يَطْمِثْهُنَّ إِنسٌ قَبْلَهُمْ وَلَا جَانٌّ ﴿٥٦فَبِأَيِّ آلَاءِ رَبِّكُمَا تُكَذِّبَانِ ﴿٥٧كَأَنَّهُنَّ الْيَاقُوتُ وَالْمَرْجَانُ ﴿٥٨} [الرحمن].
و خداوند تعالی می‌فرماید:
{فِيهِنَّ خَيْرَاتٌ حِسَانٌ ﴿٧٠فَبِأَيِّ آلَاءِ رَبِّكُمَا تُكَذِّبَانِ ﴿٧١حُورٌ مَّقْصُورَاتٌ فِي الْخِيَامِ ﴿٧٢} [الرحمن].
و خداوند تعالی می‌فرماید:
{فَلَا تَعْلَمُ نَفْسٌ مَّا أُخْفِيَ لَهُم مِّن قُرَّةِ أَعْيُنٍ جَزَاءً بِمَا كَانُوا يَعْمَلُونَ ﴿١٧} [السجدة].
و خداوند تعالی می‌فرماید:
{لِّلَّذِينَ أَحْسَنُوا الْحُسْنَىٰ وَ زِيَادَةٌ ۖ وَلَا يَرْهَقُ وُجُوهَهُمْ قَتَرٌ وَلَا ذِلَّةٌ ۚ أُولَـٰئِكَ أَصْحَابُ الْجَنَّةِ ۖ هُمْ فِيهَا خَالِدُونَ ﴿٢٦} صدق الله العظيم [يونس].
صبرکن، صبرکن؛ مگرافزون‌تر [وَزِيَادَةٌ] از بهشت خداوند چیزی هست؟ و جواب خداوند تعالی در کتاب محکمش:
{تَرَاهُمْ رُكَّعًا سُجَّدًا يَبْتَغُونَ فَضْلًا مِّنَ اللَّهِ وَرِضْوَانًا}
صدق الله العظيم [الفتح:۲۹]
لذا بهشتی که افزون‌تر از بهشت نعیم است، همان بهشتِ رضوان [رضای] خداوند از آنهاست. فردی سؤال می‌کند: «صبر کن، صبرکن، این بهشت رضوان او بر بندگان چگونه است؟ آیا این نعیم روحانی و در قلب آنهاست یا بهشتی مادی است؟»
و جواب از کتاب محکم خداوند: این نعیم رضوان خداوند، روحی [آرامش و شادمانی] است که به قلب افکنده می‌شود و خداوند تعالی می‌فرماید:

{فَأَمَّا إِن كَانَ مِنَ الْمُقَرَّبِينَ ﴿٨٨فَرَوْحٌ وَرَيْحَانٌ وَجَنَّتُ نَعِيمٍ ﴿٨٩} صدق الله العظيم [الواقعة].
سؤالی که مطرح می‌شود این است: آیا نعیم جنّت بزرگتر است یا نعیم رضوان خداوند؟ و جواب خداوند تعالی در کتاب محکمش:

{وَعَدَ اللَّـهُ الْمُؤْمِنِينَ وَالْمُؤْمِنَاتِ جَنَّاتٍ تَجْرِي مِن تَحْتِهَا الْأَنْهَارُ خَالِدِينَ فِيهَا وَمَسَاكِنَ طَيِّبَةً فِي جَنَّاتِ عَدْنٍ ۚ وَرِضْوَانٌ مِّنَ اللَّـهِ أَكْبَرُ ۚ ذَٰلِكَ هُوَ الْفَوْزُ الْعَظِيمُ ﴿٧٢} صدق الله العظيم [التوبة].
و از آنها در باره نعیم اعظم که در حقیقت راز آفرینششان در آن نهفته است سؤال خواهد شد. تصدیقِ فرموده‌ی خداوند تعالی:
{أَلْهَاكُمُ التَّكَاثُرُ ﴿١حَتَّىٰ زُرْتُمُ الْمَقَابِرَ ﴿٢كَلَّا سَوْفَ تَعْلَمُونَ ﴿٣ثُمَّ كَلَّا سَوْفَ تَعْلَمُونَ ﴿٤كَلَّا لَوْ تَعْلَمُونَ عِلْمَ الْيَقِينِ ﴿٥لَتَرَوُنَّ الْجَحِيمَ ﴿٦ثُمَّ لَتَرَوُنَّهَا عَيْنَ الْيَقِينِ ﴿٧ثُمَّ لَتُسْأَلُنَّ يَوْمَئِذٍ عَنِ النَّعِيمِ ﴿٨} [التكاثر].
سؤالی دیگر: راز و حکمت خدا از آفرینش بندگانش در چیست؟ آیا می‌خواهد آنها را به بهشت بفرستد یا در آتش عذاب کند؟ و جواب خداوند تعالی در آیات محکم کتاب:
{وَمَا خَلَقْتُ الْجِنَّ وَالْإِنسَ إِلَّا لِيَعْبُدُونِ ﴿٥٦} [الذاريات].

{وَلَقَدْ بَعَثْنَا فِي كلّ أُمَّةٍ رَسُولًا أَنِ اُعْبُدُوا اللَّهَ وَاجْتَنُبوا الطَّاغُوتَ}[النحل:۳۶]
{وَقَضَى رَبُّكَ أَلَّا تَعْبُدُوا إِلَّا إِيَّاهُ}[الإسراء:۲۳]
{وَاعْبُدُوا اللَّهَ وَلَا تُشْرِكُوا بِهِ شَيْئًا}صدق الله العظيم [النساء:۳۶]
یک سؤال مهم، خداوند تعالی می‌فرماید:
{اعْلَمُوا أَنَّمَا الْحَيَاةُ الدُّنيا لَعِبٌ وَلَهْوٌ وَزِينَةٌ وَتَفَاخُرٌ بَيْنَكُمْ وَتَكَاثُرٌ فِي الْأَمْوَالِ وَالْأَوْلَادِ كَمَثَلِ غَيْثٍ أَعْجَبَ الْكُفَّارَ نَبَاتُهُ ثمّ يَهِيجُ فَتَرَاهُ مُصْفَرًّا ثمّ يَكُونُ حُطَامًا..}صدق الله العظيم [الحديد:۲۰]
و خداوند تعالی می‌فرماید:
{يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا لَا تُلْهِكُمْ أَمْوَالُكُمْ وَلَا أَوْلَادُكُمْ عَن ذِكْرِ اللَّـهِ ۚ وَمَن يَفْعَلْ ذَٰلِكَ فَأُولَـٰئِكَ هُمُ الْخَاسِرُونَ ﴿٩} [المنافقون].
و خداوند تعالی می‌فرماید:
{يَا أَيُّهَا النَّاسُ إِنَّ وَعْدَ اللَّـهِ حَقٌّ ۖ فَلَا تَغُرَّنَّكُمُ الْحَيَاةُ الدُّنْيَا ۖ وَلَا يَغُرَّنَّكُم بِاللَّـهِ الْغَرُورُ ﴿٥} صدق الله العظيم [فاطر]

و سؤال این است که: حال که زندگی دنیوی آن‌قدر آنها را به خود مشغول می‌کند که از حکمت آفرینششان غافل می‌شوند تا اجلشان برسد، در روز ملاقات، خداوند از آنان چه خواهد پرسید؟ وجواب از محکمات کتاب:
{أَلْهَاكُمُ التَّكَاثُرُ ﴿١حَتَّىٰ زُرْتُمُ الْمَقَابِرَ ﴿٢كَلَّا سَوْفَ تَعْلَمُونَ ﴿٣ثُمَّ كَلَّا سَوْفَ تَعْلَمُونَ ﴿٤كَلَّا لَوْ تَعْلَمُونَ عِلْمَ الْيَقِينِ ﴿٥لَتَرَوُنَّ الْجَحِيمَ ﴿٦ثُمَّ لَتَرَوُنَّهَا عَيْنَ الْيَقِينِ ﴿٧ثُمَّ لَتُسْأَلُنَّ يَوْمَئِذٍ عَنِ النَّعِيمِ ﴿٨} [التكاثر].
پس حکمت آفرینش انسان‌ها برایشان روشن شد و دانستند راز خلقت آنها در نعیمی نهاده شده‌ است که مشغول شدن به دنیا و زینت‌هایش
باعث فراموشی آن می‌شود و از آنها در مورد آن نعیمی
سؤال خواهد شد که زینت‌های دنیا از آن غافلشان کرد، چون همان‌طور که از کتاب خدا بیان شد، حکمت خلقت آنها در حیات دنیاییشان بوده است.
و سؤال مهم این است: آیا واقعاً نعیم رضوان خداوند، از جنت نعیمی که خدا وعده‌اش را به ما داده بزرگتراست؟
و جواب از آیات محکم کتاب؛ خداوند تعالی که می‌فرماید:

{وَعَدَ اللَّـهُ الْمُؤْمِنِينَ وَالْمُؤْمِنَاتِ جَنَّاتٍ تَجْرِي مِن تَحْتِهَا الْأَنْهَارُ خَالِدِينَ فِيهَا وَمَسَاكِنَ طَيِّبَةً فِي جَنَّاتِ عَدْنٍ ۚ وَرِضْوَانٌ مِّنَ اللَّـهِ أَكْبَرُ ۚ ذَٰلِكَ هُوَ الْفَوْزُ الْعَظِيمُ ﴿٧٢} صدق الله العظيم [التوبة].
لذا آن نعیم افزون بر نعیم بهشت، نعیم رضوان خداوند است.
تصدیقِ فرموده‌ی خداوند تعالی؛
{لِّلَّذِينَ أَحْسَنُوا الْحُسْنَىٰ وَزِيَادَةٌ ۖ وَلَا يَرْهَقُ وُجُوهَهُمْ قَتَرٌ وَلَا ذِلَّةٌ ۚ أُولَـٰئِكَ أَصْحَابُ الْجَنَّةِ ۖ هُمْ فِيهَا خَالِدُونَ ﴿٢٦} صدق الله العظيم [يونس].
و تصدیقِ فرموده‌ی خداوند تعالی:
{ادْخُلُوهَا بِسَلَامٍ ۖ ذَٰلِكَ يَوْمُ الْخُلُودِ ﴿٣٤لَهُم مَّا يَشَاءُونَ فِيهَا وَلَدَيْنَا مَزِيدٌ ﴿٣٥} صدق الله العظيم [ق].
پس روشن شد برخلاف نظر آنان که ندانسته به خدا نسبت می‌دهند، منظور از «افزون» دیدن روی خداوند نیست، بلکه به نعیمی افزون بر بهشت نعیم اشاره دارد که از آن بزرگتر و با عظمت‌تراست و آن نعیم رضوان خداوند است. تصدیقِ فرموده‌ی خداوند تعالی:
{وَعَدَ اللَّـهُ الْمُؤْمِنِينَ وَالْمُؤْمِنَاتِ جَنَّاتٍ تَجْرِي مِن تَحْتِهَا الْأَنْهَارُ خَالِدِينَ فِيهَا وَمَسَاكِنَ طَيِّبَةً فِي جَنَّاتِ عَدْنٍ ۚ وَرِضْوَانٌ مِّنَ اللَّـهِ أَكْبَرُ ۚ ذَٰلِكَ هُوَ الْفَوْزُ الْعَظِيمُ ﴿٧٢} صدق الله العظيم [التوبة].

ناصر محمد! پس اگر این طور است، به من بیاموز آن درجه‌ی عالی در بهشت که تمام بندگان خداوند از انبیا و صالحین ربانی، امید رسیدن به آن را دارند چیست؟ وجواب از آیات محکم کتاب:بهشتی که از جانب خداوند به متقیان وعده داده شده یک غرفه است که عرض آن به اندازه‌ی آسمان‌ها و زمین است. تصدیقِ فرموده‌ی خداوند تعالی:
{ وَعِبَادُ الرَّ‌حْمَـٰنِ الَّذِينَ يَمْشُونَ عَلَى الْأَرْ‌ضِ هَوْنًا وَإِذَا خَاطَبَهُمُ الْجَاهِلُونَ قَالُوا سَلَامًا ﴿٦٣﴾ وَالَّذِينَ يَبِيتُونَ لِرَ‌بِّهِمْ سُجَّدًا وَقِيَامًا ﴿٦٤﴾ وَالَّذِينَ يَقُولُونَ رَ‌بَّنَا اصْرِ‌فْ عَنَّا عَذَابَ جَهَنَّمَ إِنَّ عَذَابَهَا كَانَ غَرَ‌امًا ﴿٦٥﴾ إِنَّهَا سَاءَتْ مُسْتَقَرًّ‌ا وَمُقَامًا ﴿٦٦﴾ وَالَّذِينَ إِذَا أَنفَقُوا لَمْ يُسْرِ‌فُوا وَلَمْ يَقْتُرُ‌وا وَكَانَ بَيْنَ ذَٰلِكَ قَوَامًا ﴿٦٧﴾ وَالَّذِينَ لَا يَدْعُونَ مَعَ اللَّـهِ إِلَـٰهًا آخَرَ‌ وَلَا يَقْتُلُونَ النَّفْسَ الَّتِي حَرَّ‌مَ اللَّـهُ إِلَّا بِالْحَقِّ وَلَا يَزْنُونَ وَمَن يَفْعَلْ ذَٰلِكَ يَلْقَ أَثَامًا ﴿٦٨﴾ يُضَاعَفْ لَهُ الْعَذَابُ يَوْمَ الْقِيَامَةِ وَيَخْلُدْ فِيهِ مُهَانًا ﴿٦٩﴾ إِلَّا مَن تَابَ وَآمَنَ وَعَمِلَ عَمَلًا صَالِحًا فَأُولَـٰئِكَ يُبَدِّلُ اللَّـهُ سَيِّئَاتِهِمْ حَسَنَاتٍ وَكَانَ اللَّـهُ غَفُورً‌ا رَّ‌حِيمًا ﴿٧٠﴾ وَمَن تَابَ وَعَمِلَ صَالِحًا فَإِنَّهُ يَتُوبُ إِلَى اللَّـهِ مَتَابًا ﴿٧١﴾ وَالَّذِينَ لَا يَشْهَدُونَ الزُّورَ‌ وَإِذَا مَرُّ‌وا بِاللَّغْوِ مَرُّ‌وا كِرَ‌امًا ﴿٧٢﴾ وَالَّذِينَ إِذَا ذُكِّرُ‌وا بِآيَاتِ رَ‌بِّهِمْ لَمْ يَخِرُّ‌وا عَلَيْهَا صُمًّا وَعُمْيَانًا ﴿٧٣﴾ وَالَّذِينَ يَقُولُونَ رَ‌بَّنَا هَبْ لَنَا مِنْ أَزْوَاجِنَا وَذُرِّ‌يَّاتِنَا قُرَّ‌ةَ أَعْيُنٍ وَاجْعَلْنَا لِلْمُتَّقِينَ إِمَامًا ﴿٧٤﴾ أُولَـٰئِكَ يُجْزَوْنَ الْغُرْ‌فَةَ بِمَا صَبَرُ‌وا وَيُلَقَّوْنَ فِيهَا تَحِيَّةً وَسَلَامًا ﴿٧٥﴾ خَالِدِينَ فِيهَا حَسُنَتْ مُسْتَقَرًّ‌ا وَمُقَامًا ﴿٧٦﴾} صدق الله العظيم [الفرقان].
لذا بهشتی که به اندازه‌ی آسمان‌ها و زمین است، شامل یک غرفه‌ی بسیار بزرگ است که داخل آن اتاق‌های دیگری است که بر بالای یک‌دیگر ساخته شده‌اند.
تصدیقِ فرموده‌ی خداوند تعالی:
{لَكِنِ الَّذِينَ اتَّقَوْا ربّهم لَهُمْ غُرَفٌ مِنْ فَوْقِهَا غُرَفٌ مَبْنِيَّةٌ}
صدق الله العظيم [الزمر:۲۰]
و بالاترین اتاق آن که درست در جوار عرش خداوند رحمان قرار دارد، تنها به یکی از بندگان خدا که می‌تواند از صالحین باشد یا انبیا و پیامبران، تعلق می‌گیرد. رقابت بر سرهمین غرفه است تا هر کسی که بیش از دیگران به خدا نزدیک شود، در آن جای گیرد و تمام بندگان خداوند رحمان و افراد ربانیّ امیدوار هستند، خودشان آن بنده باشند.
تصدیقِ فرموده‌ی خداوند تعالی:
{يَبْتَغُونَ إِلَى ربّهم الْوَسِيلَةَ أيّهم أَقْرَبُ وَيَرْجُونَ رَحْمَتَهُ وَيَخَافُونَ عَذَابَهُ}
صدق الله العظيم [الإسراء:۵۷]
پس برای تقرب به پروردگارشان «وسیله» را می‌جویند، تا مقرب‌ترین بنده‌ی درگاه او و صاحب آن بالاترین اتاق شوند، اتاقی که گل سرسبد بهشتی است که بزرگی آن به اندازه عرض آسمان‌ها و زمین است. [نبی الله] سلیمان گمان می‌کرد «وسیله»، جهاد در راه خدا و اعتلای «کلمة الله» در زمین و وارد کردن اختیاری و یا با اجبار و ذلت مردم به اسلام است، به همین دلیل گفت:
{رَبِّ اغْفِرْ لِي وَهَبْ لِي مُلْكًا لا يَنْبَغِي لأَحَدٍ مِنْ بَعْدِي إِنَّكَ أَنْتَ الْوَهَّابُ}صدق الله العظيم [ص:۳۵]
و زمانی که دانست در سرزمین سبأ چیزی جز خداوند عبادت می‌شود، نامه‌ای برایشان فرستاد و گفت:
{إِنَّهُ مِن سُلَيْمَانَ وَإِنَّهُ بِسْمِ اللَّـهِ الرَّحْمَـٰنِ الرَّحِيمِ ﴿٣٠أَلَّا تَعْلُوا عَلَيَّ وَأْتُونِي مُسْلِمِينَ ﴿٣١} صدق الله العظيم [النمل].
و زمانی که ملکه سبأ به رسم هدیه چندین تن طلای خالص برایش فرستاد گفت:
{فَلَمَّا جَاءَ سُلَيْمَانَ قَالَ أَتُمِدُّونَنِ بِمَالٍ فَمَا آتَانِيَ اللَّـهُ خَيْرٌ مِّمَّا آتَاكُم بَلْ أَنتُم بِهَدِيَّتِكُمْ تَفْرَحُونَ ﴿٣٦ارْجِعْ إِلَيْهِمْ فَلَنَأْتِيَنَّهُم بِجُنُودٍ لَّا قِبَلَ لَهُم بِهَا وَلَنُخْرِجَنَّهُم مِّنْهَا أَذِلَّةً وَهُمْ صَاغِرُونَ ﴿٣٧} صدق الله العظيم [النمل]
او می‌خواست راه را بر دیگر بندگان «الرحمن» بسته و خودش برنده آن درجه عالی و رفیع بهشتی شود. اما خداوند ملکی به او داد که پس از او به احدی از اهل بیتش داده نشد و او پادشاه جن و پرندگان و باد بود؛ چگونه می‌توانستند اینها را بعد از او به ارث برند؟ اما آن درجه رفیع به او تعلق نگرفت و خداوند از غرفه‌های انبیا که پایین‌تر از آن مقام هستند، به او عطا کردو اجر او را ضایع نکرد ولی سلیمان معنی درست «وسیله» را درک نکرد.
دیگر بندگان مقرب درگاه خدا هم به همین ترتیب در جستجوی وسیله حقّی هستند که با آن به بالاترین درجه رفیع بهشت که از آیات محکم کتاب خدا برایتان شرحش را دادیم، برسند که نه تنها بالاترین غرفه، بلکه گل سرسبد بهشت است که در قله‌ی بهشت قرار دارد و سقف این غرفه، مستقیماً عرش خداوند رحمان است و بین آن و ذات خداوند تنها یک حجاب قرار دارد. لذا همه بندگان مقرب خداوند در تلاش به دست آوردن آن هستند. تصدیق فرموده خداوند تعالی:
{يَبْتَغُونَ إِلَى ربّهم الْوَسِيلَةَ أيّهم أَقْرَبُ وَيَرْجُونَ رَحْمَتَهُ وَيَخَافُونَ عَذَابَهُ}
صدق الله العظيم [الإسراء:۵۷]
«امام ناصر محمد یمانی! پس به این ترتیب کدام یک از بندگان خدا برنده آن خواهد بود؟». ناصر محمد یمانی، امامی که هدایتگر شما به‌سوی نعیم اعظم خداست، در پاسختان می‌گوید: بر اساس علم کتاب، امام ناصر محمد یمانی برنده آن خواهد شد. این بشارتی است که محمد رسول الله صلی الله علیه و آله و سلم (وقتی او را در رؤیای صادقه‌اش ملاقات کرد) به او داد. بعد از آنکه محمد رسول الله با اجازه خداوند این بشارت را به او داد، امام با هدیه کردن این مقام به جَدَّش از آن به عنوان وسیله‌ای برای تحقق نعیم اعظم خداوندی و راضی شدن خداوند در نفسش استفاده کرد. پناه بر خدا که من به این مقام راضی شوم درحالی‌که می‌دانم خداوند در نفس خود به سبب ظلم بندگان در حق خودشان چه می‌گوید:
{يَا حَسْرَةً عَلَى الْعِبَادِ ۚ مَا يَأْتِيهِم مِّن رَّسُولٍ إِلَّا كَانُوا بِهِ يَسْتَهْزِئُونَ ﴿٣٠أَلَمْ يَرَوْا كَمْ أَهْلَكْنَا قَبْلَهُم مِّنَ الْقُرُونِ أَنَّهُمْ إِلَيْهِمْ لَا يَرْجِعُونَ ﴿٣١وَإِن كُلٌّ لَّمَّا جَمِيعٌ لَّدَيْنَا مُحْضَرُونَ ﴿٣٢} صدق الله العظيم [يس].
«صبرکن، صبرکن! خداوند چه زمانی این را نزد خودش می‌گوید؟» و پاسخ آن از آیات محکم کتاب: زمانی که [مردم] به‌خاطر تکذیب رسولان خدا هلاک می‌شوند و خداوند تعالی می‌فرماید:

{وَاضْرِبْ لَهُم مَّثَلًا أَصْحَابَ الْقَرْيَةِ إِذْ جَاءَهَا الْمُرْسَلُونَ ﴿١٣إِذْ أَرْسَلْنَا إِلَيْهِمُ اثْنَيْنِ فَكَذَّبُوهُمَا فَعَزَّزْنَا بِثَالِثٍ فَقَالُوا إِنَّا إِلَيْكُم مُّرْسَلُونَ ﴿١٤قَالُوا مَا أَنتُمْ إِلَّا بَشَرٌ مِّثْلُنَا وَمَا أَنزَلَ الرَّحْمَـٰنُ مِن شَيْءٍ إِنْ أَنتُمْ إِلَّا تَكْذِبُونَ ﴿١٥قَالُوا رَبُّنَا يَعْلَمُ إِنَّا إِلَيْكُمْ لَمُرْسَلُونَ ﴿١٦وَمَا عَلَيْنَا إِلَّا الْبَلَاغُ الْمُبِينُ ﴿١٧قَالُوا إِنَّا تَطَيَّرْنَا بِكُمْ ۖ لَئِن لَّمْ تَنتَهُوا لَنَرْجُمَنَّكُمْ وَلَيَمَسَّنَّكُم مِّنَّا عَذَابٌ أَلِيمٌ ﴿١٨قَالُوا طَائِرُكُم مَّعَكُمْ ۚ أَئِن ذُكِّرْتُم ۚ بَلْ أَنتُمْ قَوْمٌ مُّسْرِفُونَ ﴿١٩وَجَاءَ مِنْ أَقْصَى الْمَدِينَةِ رَجُلٌ يَسْعَىٰ قَالَ يَا قَوْمِ اتَّبِعُوا الْمُرْسَلِينَ ﴿٢٠اتَّبِعُوا مَن لَّا يَسْأَلُكُمْ أَجْرًا وَهُم مُّهْتَدُونَ ﴿٢١وَمَا لِيَ لَا أَعْبُدُ الَّذِي فَطَرَنِي وَإِلَيْهِ تُرْجَعُونَ﴿٢٢أَأَتَّخِذُ مِن دُونِهِ آلِهَةً إِن يُرِدْنِ الرَّحْمَـٰنُ بِضُرٍّ لَّا تُغْنِ عَنِّي شَفَاعَتُهُمْ شَيْئًا وَلَا يُنقِذُونِ ﴿٢٣إِنِّي إِذًا لَّفِي ضَلَالٍ مُّبِينٍ ﴿٢٤إِنِّي آمَنتُ بِرَبِّكُمْ فَاسْمَعُونِ ﴿٢٥قِيلَ ادْخُلِ الْجَنَّةَ ۖ قَالَ يَا لَيْتَ قَوْمِي يَعْلَمُونَ ﴿٢٦بِمَا غَفَرَ لِي رَبِّي وَجَعَلَنِي مِنَ الْمُكْرَمِينَ ﴿٢٧وَمَا أَنزَلْنَا عَلَىٰ قَوْمِهِ مِن بَعْدِهِ مِن جُندٍ مِّنَ السَّمَاءِ وَمَا كُنَّا مُنزِلِينَ ﴿٢٨إِن كَانَتْ إِلَّا صَيْحَةً وَاحِدَةً فَإِذَا هُمْ خَامِدُونَ ﴿٢٩يَا حَسْرَةً عَلَى الْعِبَادِ ۚ مَا يَأْتِيهِم مِّن رَّسُولٍ إِلَّا كَانُوا بِهِ يَسْتَهْزِئُونَ ﴿٣٠أَلَمْ يَرَوْا كَمْ أَهْلَكْنَا قَبْلَهُم مِّنَ الْقُرُونِ أَنَّهُمْ إِلَيْهِمْ لَا يَرْجِعُونَ ﴿٣١وَإِن كُلٌّ لَّمَّا جَمِيعٌ لَّدَيْنَا مُحْضَرُونَ ﴿٣٢} صدق الله العظيم [يس].

نعیم اعظم هرگز محقق نخواهد شد مگر زمانی که خداوند در نفس خود راضی شده و بر تمام بندگانش رحمت آورد و آنان را امت واحدی قرار دهد. تصدیقِ فرموده‌ی خداوند تعالی:

{وَلَوْ شَاءَ رَبُّكَ لآمَنَ مَنْ فِي الأَرْضِ كُلُّهُمْ جَمِيعًا
}
صدق الله العظيم [يونس:۹۹]
تصدیقِ فرموده‌ی خداوند تعالی:
{وَلَوْ شَاءَ اللَّـهُ لَجَعَلَكُمْ أُمَّةً وَاحِدَةً وَلَـٰكِن لِّيَبْلُوَكُمْ فِي مَا آتَاكُمْ ۖ فَاسْتَبِقُوا الْخَيْرَاتِ ۚ إِلَى اللَّـهِ مَرْجِعُكُمْ جَمِيعًا فَيُنَبِّئُكُم بِمَا كُنتُمْ فِيهِ تَخْتَلِفُونَ ﴿٤٨} صدق الله العظيم [المائدة]
تصدیقِ فرموده‌ی خداوند تعالی:
{وَلَوْ شَاءَ رَبُّكَ لَجَعَلَ النَّاسَ أُمَّةً وَاحِدَةً ۖ وَلَا يَزَالُونَ مُخْتَلِفِينَ ﴿١١٨إِلَّا مَن رَّحِمَ رَبُّكَ ۚ وَلِذَٰلِكَ خَلَقَهُمْ ۗ وَتَمَّتْ كَلِمَةُ رَبِّكَ لَأَمْلَأَنَّ جَهَنَّمَ مِنَ الْجِنَّةِ وَالنَّاسِ أَجْمَعِينَ ﴿١١٩} صدق الله العظيم [هود].
«صبرکن، صبرکن، امام ناصر محمد یمانی! یعنی خداوند آنها را برای اختلاف آفریده است؟ مگر خداوند تعالی نفرموده‌ است:
{وَلَوْ شَاءَ رَبُّكَ لَجَعَلَ النَّاسَ أُمَّةً وَاحِدَةً ۖ وَلَا يَزَالُونَ مُخْتَلِفِينَ ﴿١١٨إِلَّا مَن رَّحِمَ رَبُّكَ ۚ وَلِذَٰلِكَ خَلَقَهُمْ ۗ وَتَمَّتْ كَلِمَةُ رَبِّكَ لَأَمْلَأَنَّ جَهَنَّمَ مِنَ الْجِنَّةِ وَالنَّاسِ أَجْمَعِينَ ﴿١١٩} صدق الله العظيم [هود].»
جواب از آیات محکم کتاب خداوند: خیر، آنها را برای اختلاف نیافریده است، خداوند تعالی می‌فرماید:
{وَمَا خَلَقْتُ الْجِنَّ وَالْإِنسَ إِلَّا لِيَعْبُدُونِ ﴿٥٦} صدق الله العظيم [الذاريات].
«پس ای امام منظور خداوند این فرموده چیست:
{وَلَوْ شَاءَ رَبُّكَ لَجَعَلَ النَّاسَ أُمَّةً وَاحِدَةً ۖ وَلَا يَزَالُونَ مُخْتَلِفِينَ ﴿١١٨} صدق الله العظيم [هود]؟».

و جواب از آیات محکم کتاب:
{فَرِيقًا هَدَىٰ وَفَرِيقًا حَقَّ عَلَيْهِمُ الضَّلَالَةُ ۗ إِنَّهُمُ اتَّخَذُوا الشَّيَاطِينَ أَوْلِيَاءَ مِن دُونِ اللَّـهِ وَيَحْسَبُونَ أَنَّهُم مُّهْتَدُونَ ﴿٣٠} صدق الله العظيم [الأعراف].
«ای امام
! پس چرا خداوند تعالی می‌فرماید:
{إِلا مَنْ رَحِمَ رَبُّكَ وَلِذَلِكَ خَلَقَهُمْ}صدق الله العظيم [هود:۱۱۹]»؟
این فرد، صاحب بزرگترین هدف و عبد نعیم اعظم [نعیم بزرگتر از بهشت] است و از نعیم اعظم برای تحقق و رسیدن به نعیم کوچک‌تر خدا و آن درجه رفیع و عالی بهشتی استفاده نمی‌کند، بلکه آن درجه رفیع را برای تحقق نعیم اعظم بکار می‌گیرد. لذا آن را قربة الی الله به جدّش می‌بخشد تا رضایت خداوند در نفسش را بدست بیاورد و چگونه خداوند در نفسش راضی می‌شود؟ وقتی تمام مردم را به صورت امتی واحد و در راه مستقیم قرار دهد..

«صبرکن، صبرکن، ای امام! یعنی منظورت این است که خداوند مردم را به‌خاطر مهدی آفریده است»؟ و پاسخ این است که: پناه بر خدا از غضبش. من فقط بنده‌ای از بندگان صالح خداوندم. منظورم این گفته است:

{إِلا مَنْ رَحِمَ رَبُّكَ وَلِذَلِكَ خَلَقَهُمْ
}
صدق الله العظيم [هود:۱۱۹].
ا
ین یعنی خداوند به امام مهدی رحم می‌کند و با تحقق هدفش از آفرینش انسان، نعیم اعظمی را که بزرگتر از بهشت است و مد نظر امام مهدی است [و چیزی نیست جز رضوان در نفس خداوند] محقق می‌سازد. چگونه خدا در نفس خود راضی می‌شود؟ وقتی تمام مردم را به صورت امت واحده بر صراط مستقیم قرار دهد تا خداوند را بدون اینکه شریکی برایش قایل شوند، بپرستند.
ای محمود! آیا نمی‌بینی که چه ظلم بزرگی در حق امام مهدی کردی. ما با این بیان عظیم تو را تکریم کردیم. اگر خواهان هدایت باشی، با گفت‌وگوی اخیر سعی داریم تو را نجات دهیم و اگر از انسان‌های شیطان صفت نباشی، هم برای تو و هم برای تثبیت باور انصار پیشگام و برگزیده
به حق حجت آوردیم. جز عده کمی از آنها، تو بقیه را دچار تردیدی جدی کردی. چطور خداوند تو را که در مسیر حق فتنه به پا کردی، غضب نکند. خداوند در کتابش گناه به فتنه انداختن و دور کردن مؤمن از حق را، بزرگتر از قتل دانسته است. گاهی با اسم مذکر و گاهی با اسم مؤنث بحث می‌کنی. برایم مهم نیست مرد هستی یا زن، مهم این است که به راه مستقیم هدایت شوی و خداوند را بدون شرک بپرستی و نه امام مهدی و نه هیچ‌یک از انبیا و رسولانش را در مقام قرب و حب الهی از دیگران بالاتر ندانی. خداوند برخی از پیامبران را بر دیگران برتری داده است، محمود! آیا دیده‌ای آن پیامبری که مقامش پایین‌تر است مقاب قرب الهی را به آنان که مقام بالاتری دارند، واگذار کند؟ جواب این است که هرگز، هرگز چنین نیست. بلکه همه آنها تلاش می‌کنند از دیگران به خدا نزدیک‌تر باشند. تصدیقِ فرموده‌ی خداوند تعالی:
{يَبْتَغُونَ إِلَى ربّهم الْوَسِيلَةَ أيّهم أَقْرَبُ وَيَرْجُونَ رَحْمَتَهُ وَيَخَافُونَ عَذَابَهُ
}
صدق الله العظيم [الإسراء:۵۷]
اما با کمال تأسف اکثر مردم ایمان نمی‌آورند و باز هم با کمال تأسف اکثرشان با عبادت بندگان مقرب خدا ایمانشان را با شرک آلوده می‌کنند. خداوند تعالی فرموده است:
{وَمَا يُؤْمِنُ أَكْثَرُهُم بِاللَّـهِ إِلَّا وَهُم مُّشْرِكُونَ ﴿١٠٦} صدق الله العظيم [يوسف].

خطاب من به تمامی مسلمانان و تمام انسان‌هاست. چگونه ممکن است امام مهدی با دعوت شما به پرستش خداوند یکتا و بی شریک، فردی گمراه باشد؟ آیا با پیروی از من، از راه راستِ [صراط مستقیم] پرستشِ خداوند یکتا و بی‌شریک منحرف می‌شوید؟ ای مسلمانان و مؤمنانِ به قرآن عظیم! آیا تقوا پیشه نکرده و نمی‌ترسید؟ آیا حجت من برای عالم و جاهل شما، جز با زبان واضح عربی قرآنی بوده است؟ اما مشکل شما این است که علی‌رغم فرمان خدا در قرآن، حاضر نیستید خداوند را به یکتایی پرستیده و برای رسیدن به حب و قربش با یک‌دیگر رقابت کنید. خداوند تعالی می‌فرماید:

{يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا اتَّقُوا اللَّـهَ وَابْتَغُوا إِلَيْهِ الْوَسِيلَةَ وَجَاهِدُوا فِي سَبِيلِهِ لَعَلَّكُمْ تُفْلِحُونَ ﴿٣٥} صدق الله العظيم [المائدة].

یعنی به دنبال وسیله‌ای برای تقرب بیشتر به خداوند باشید. تصدیقِ فرموده‌ی خداوند تعالی:
{يَبْتَغُونَ إِلَىٰ رَبِّهِمُ الْوَسِيلَةَ أَيُّهُمْ أَقْرَبُ وَيَرْجُونَ رَحْمَتَهُ وَيَخَافُونَ عَذَابَهُ} صدق الله العظيم [الإسراء:۵۷].

به خداوند سوگند، اگر امام مهدی از بزرگترین علمای نصاری [مسیحی] سؤال کند: آیا به خودت اجازه می‌دهی که با رسول الله مسیح عیسی بن مریم صلى الله عليه وعلى أمّه و آل عمران وسلّم، در مقام دوست داشتن و نزدیک شدن به خدا رقابت کنی؟ برسر مهدی منتظر فریاد زده و می‌گوید: «چطور می‌خواهی من با پسر خدا در مقام دوستی و نزدیکی به خدا رقابت کنم؟ پسر خداوند از من به پدر نزدیک‌تر است. من مسیح عیسی فرزند مریم را می‌پرستم، چرا که او پسر خداست و به این ترتیب به خدا تقرب می‌جویم». پس جواب امام مهدی این است: پاک و منزه است خداوند از شرکایی که برای او قرار می‌دهید . خداوند تعالی بسیار بالامرتبه‌ و والاتر است.
به همین ترتیب اگر از بزرگترین اندیشمند و عالم مسلمان که پیرو جَِدّ من، نبی امّی
محمد رسول الله صلّى الله عليه وآله وسلّم است، سؤال کنی: آیا می‌توانی خود را با محمد رسول الله صلّى الله عليه وآله وسلّم در حال رقابت در مقام نزدیکی و دوستی بیشتر با خداوند ببینی؟ او هم با صدای بلند فریاد می‌زند:
«چطور می‌خواهی من با محمد رسول الله صلّى الله عليه وآله وسلّم، خاتم انبیا که در پیشگاه خداوند، شفیع ما در یوم الدین است، رقابت کنم؟ برو ای مجنون». جواب امام مهدی به او این است که: تو خداوند را می‌پرستی یا محمد رسول الله صلّى الله عليه وآله وسلّم را؟ جواب می‌دهد: «معلوم است که من خداوند یکتا و بدون شریک را می‌پرستم». امام مهدی دوباره می‌پرسد: تو محمد رسول الله صلّى الله عليه وآله وسلّم را بیشتر دوست داری یا خداوند را؟ جوابش این است که: «من خداوند را بیش از محمد بنده و رسولش دوست دارم». امام مهدی پاسخ می‌دهد: به خداوند سوگند، اگر محبت و دوستی تو نسبت به خدا بیش از محبت تو به محمد بنده و رسولش باشد،غیرتت در مورد خداوند باعث می‌شود برای این مقام [بالاترین درجه دوستی و نزدیکی به خداوند] با تمام انبیا و رسولان رقابت کنی. به خدا سوگند اگر هنوز در مسیر هدایت باقی بودید، خداوند امام مهدی را بر نمی‌انگیخت تا با بیان راستین و حق قرآن؛ شما را به راه خداوند عزیز و حمید هدایت کند.
خدایا شاهد باش که من به آنها ابلاغ کردم.
وسلامٌ على المرسلين والحمدُ لله ربّ العالمين.

خلیفه و عبد خداوند امام ناصر محمد یمانی
======== اقتباس =========
اقتباس: اضغط للقراءة
اخرین به روز رسانی: 04-09-2024 11:55 AM
15

چگونه خود را در بهشت مادی، بر کسی ترجیح دهم که در برابر کافران صبر پیشه نمود تا کتاب به صورت کامل نازل گردد؟

- 16 -
الإمام ناصر محمد اليماني
20 - شوّال - 1430 هـ
09 - 10 - 2009 مـ
۱۷- مهر -۱۳۸۸ه.ش.
02:13 صبح
ـــــــــــــــــــــــــ


چگونه خود را در بهشت مادی، بر کسی ترجیح دهم که در برابر کافران صبر پیشه نمود تا کتاب به صورت کامل نازل گردد؟

بسم الله الرحمن الرحيم، و سلامٌ على المرسلين، والحمدُ لله ربّ العالمين..

ای بانو و بنده مکرم خدا، در تصدیق رؤیای حق راست گفتی. من نیز چگونه در بهشت مادی خود را بر کسی ترجیح دهم که در برابر کافران صبر نمود تا کتاب به صورت کامل نازل شود. خداوند این کتاب را از تحریف محفوظ نگاه داشت تا به همان صورت به دست ما برسد و حتی یک کلمه آن نیز تغییر نکند. ستایش خداوند را به‌جا می‌آورم اگر بتوانم نیکی‌های جَدَّم را پاسخ دهم و جبران کنم. او که در میان مردم، بیش از همه محبوب من است و وی را از خود و مادر و پدرم و تمام مردم بیشتر دوست دارم، محمد رسول الله صلّى الله عليه وآله وسلّم. ای کسانی که ایمان آورده‌اید بر او صلوات بفرستید و تسلیم فرمان او باشید.
مهدی منتظر به شما دستور نمی‌دهد او را بیش از محمد رسول الله صلّى الله عليه وآله وسلّم دوست داشته باشید و مهدی منتظر به شما دستور نمی‌دهد تا محمد رسول الله صلّى الله عليه و آله وسلّم را بیش از خداوند دوست داشته باشید که هلاک خواهید شد. بلکه بالاترین محبت در قلب می‌بایست نسبت به خداوند غفور و ودود باشد. رسول خدا را به‌خاطر خدا دوست داشته باشید. تمام انبیا و رسولان الهی و امام مهدی و صالحان را به‌خاطر حب خدا دوست داشته باشید که برادران دینی شما هستند. با هم مهربان باشید و در برابر مؤمنان به واسطه این رحمت فروتن.
از شیطان رجیمی
که به نام امام ناصر محمد یمانی برای انصار پیشگام برگزیده نامه خصوصی می‌نویسد و به آنها ناسزا گفته و از میز گفت‌وگو بیرونشان می‌کند، برحذر باشید. به او می‌گوییم آیا از خداوندی که می‌بیند تو چگونه مکر کرده و به خلیفه او افترا می‌زنی نمی‌ترسی؟! او میان من و تو حکم خواهد کرد که خداوند اسرع الحاسبین است.
ای جماعت انصار! اگرهدایت شوید و چیزی را با خدا شریک نگیرید؛ گمراهیِ گمراهان به شما ضرر نمی‌رساند. بدانید که شرک، گناهی بسیار عظیم است. دوست دارم پاسخ‌های انصار را در ادامه بیان مفصلی که حاوی علوم بیشتری است ببینم تا آنها را به حق در راه راست استوار گردانیم.
وسلامٌ على المرسلين، والحمدُ لله ربّ العالمين..
أخوكم الإمام المهديّ ناصر محمد اليماني.
اقتباس: اضغط للقراءة
اخرین به روز رسانی: 04-09-2024 12:32 PM
16

سؤال امام از انصار و تمام میهمانان میز گفتگو و تمام علمای امت: چرا درجه رفیع و عالی بهشت «وسیله» نامیده می‌شود؟

- 17 -
امام ناصر محمد اليماني
20 - شوّال - 1430 هـ
10 - 10 - 2009 م
۱۸ - مهر - ۱۳۸۸ ه.ش.
01:08 صبح
ـــــــــــــــــــــ


سوال امام از انصار و تمام میهمانان میز گفت‌وگو و تمام علمای امت:
چرا درجه رفیع و عالی بهشت «وسیله» نامیده می‌شود؟

بسم الله الرحمن الرحيم، و صلوات و سلام بر جدّم نبیّ امی، آخرین نبیّ و رسول خدا و خاندان پاک و مطهرش و تمام پیروان حق تا یوم الدین.
برادرانم، انصار پیشگام برگزیده و تمام میهمانان میز گفت‌وگو و تمام علمای امت! خداوند شما را از رقابت تمام بندگان مقربش، بر سر درجه «وسیله» آگاه نموده است و
مقام وسیله بالاترین درجه در بهشت نعیم و نزدیک‌ترین درجه نسبت به ذات خداوند رحمان است؛ چون در تارک بهشت و چسبیده به عرش عظیم خداوند سبحان است و از میان تمام بندگان خداوند، تنها سزاوار یک نفر است تا نزدیک‌ترین عبد به ذات خداوند رحمان باشد و بین او و ذات خداوند رحمان و پاک و منزه؛ جز حجاب دیگر چیزی وجود ندارد. خداوند تعالی می‌فرماید:
{يَبْتَغُونَ إِلَىٰ ربّهم الْوَسِيلَةَ أيّهم أَقْرَبُ} صدق الله العظيم [الإسراء:٥٧]
بدین ترتیب که برنده این درجه، از میان تمام بندگان، به خداوند الرحمن نزدیک‌تر خواهد بود. محمد رسول الله - صلّى الله عليه وآله وسلّم – این درجه را برای شما توصیف نموده است. محمد رسول الله صلّى الله عليه وآله وسلّم می‌فرماید:
[الوسيلة درجة عند الله ليس فوقها درجة، فسلوا الله الوسيلة]
[درجه‌ی «وسیله»، مقامی در نزد خداوند است که بالاتر از آن درجه‌ای نیست؛ «وسیله» را از خداوند درخواست نمایید]

صدق محمد رسول الله صلّى الله عليه وآله وسلّم.
و محمد رسول الله صلّى الله عليه وآله وسلّم فرمود:

[سلوا الله الوسيلة، فإنها منزلة في الجنّة لا تنبغي إلا لعبد من عباد الله وأرجو أن أكون أنا هو]
[ «وسیله» را ازخداوند درخواست کنید که منزلی در بهشت است که تنها شایسته یکی از بندگان خداوند است و امیدوارم من آن بنده باشم]

صدق رسول الله صلّى الله عليه وآله وسلّم
سؤالی که در مقابل تمامی انصار پیشگام برگزیده و تمام حق جویان میهمان میز گفت‌وگو و تمامی علمای امت اسلامی قرار می‌گیرد این است که: در آیات محکم کتاب خداوند و سنت نبوی عالی‌ترین و رفیع‌ترین درجه بهشت با نام
«وسیله» تعریف شده است؛ سؤال این است که چرا به این درجه «وسیله» گفته می‌شود؟ سؤال را دوباره تکرار می‌کنیم: چرا نام آن «وسیله» است؟ برای بار سوم پرسیده و می‌گوییم چرا نام آن
«وسیله» نهاده شده‌است؟
بدانید هیچ‌کس بدون رضوان خداوند نمی‌تواند به بهشت نعیم دست یابد و هرکس راه رضوان الهی را درپیش گیرد، خداوند او را وارد بهشت می‌کند و هرکس از رضوان الهی پیروی ننماید؛ اعمالش به هدر رفته و خداوند او را وارد آتش خواهد ساخت و این تصدیق فرموده خداوند تعالی است که:

{وَاتَّبَعُوا رِضْوَانَ اللَّهِ وَاللَّهُ ذُو فَضْلٍ عَظِيمٍ} صدق الله العظيم [آل‌ عمران:١٧٤]
و اما بیان حق فرموده‌ی خداوند تعالی:
{وَاللَّهُ ذُو فَضْلٍ عَظِيمٍ} صدق الله العظيم؛
مقصود خداوند نعیم بهشت برای کسانی است که رضوان الهی را در پیش گیرند و اما اهالی آتش کسانی‌اند که از رضوان الهی اکراه داشتند و اعمالشان به هدر رفته و خداوند آنها را وارد آتش می‌کند. خداوند تعالی می‌فرماید:

{ذَٰلِكَ بِأَنَّهُمُ اتّبعوا مَا أَسْخَطَ اللَّهَ وَكَرِهُوا رِضْوَانَهُ فَأَحْبَطَ أَعْمَالَهُمْ} صدق الله العظيم [محمد:٢٨]
و سؤال دیگر: آیا در آیات محکم کتاب خداوند نشانی از اینکه نعیم بهشت از نعیم رضوان خداوند بر بندگانش بزرگتر باشد، پیدا می‌کنید؟ جواب را می‌توان در آیات محکم کتاب یافت. خداوند تعالی می‌فرماید:
{وَعَدَ اللَّهُ الْمُؤْمِنِينَ وَالْمُؤْمِنَاتِ جَنَّاتٍ تَجْرِي مِنْ تَحْتِهَا الْأَنْهَارُ خَالدّين فِيهَا وَمَسَاكِنَ طَيِّبَةً فِي جَنَّاتِ عَدْنٍ وَرِضْوَانٌ مِنَ اللَّهِ أَكْبَرُ ذَٰلِكَ هُوَ الْفَوْزُ الْعَظِيمُ} صدق الله العظيم [التوبة:٧٢]
و وقتی مهدی منتظر برایتان فتوا می‌دهد که رقابت تمام مقربین برای کسب رضوان الهی (یعنی نعیم اعظم خداوند) دستاویزی برای تحقق «وسیله» است که درجه‌ای عالی و رفیع در بهشت کوچک [نعیم کوچک‌تر] خداوند است، نمی‌گوید آنان از راه راست، صراط مستقیم، منحرف شده‌اند. چون آنها تنها خداوند را عبادت می‌نمایند و شریکی برای او قائل نیستند و من نه تنها بر این امر شهادت می‌دهم، بلکه در عبادت عاری از شرک خداوند از آنها پیروی می‌کنم. تمام بندگان خالص خداوند چنین کرده و دین خود را در راه خداوند خالص می‌کنند. بدانید که دین خالص از آن خداوند است.
ولی وقتی امام مهدی ناصر محمد یمانی فتوا می‌دهد که تمام بندگان مقرب خداوند که در راه رسیدن به درجه عالی و رفیع رقابت می‌کنند در مورد «وسیله» به خطا رفته‌اند، فتوایش به حق است. من از صادقین و راست‌گویانم. اما دشمنان خداوند و کسانی که آگاه نیستند، از فتوای حق من چنین برداشت [غلطی] می‌کنند و می‌خواهند با این بهانه در برابر انصارم حجت اقامه کنند.
میگویند: «آیا نمی‌بینید امام مورد ادعای شما، ناصر محمد یمانی، می‌گوید تمام بندگان مقرب خداوند، از انبیا و رسولان تا بندگان صالح، که برای پروردگارشان با هم رقابت می‌کنند در مورد «وسیله» به خطا رفته‌اند! آیا نمی‌بینید او از راه راست، صراط مستقیم، گمراه شده است؟» و سپس انصارم پاسخی ندارند که به این‌گونه افرادی بدهند که قصد دارند مردم را از راه حق بازدارند. پس امام مهدی، به اذن خداوند، به آنها چیزهای بیشتری یاد می‌دهد. امام مهدی منتظر حقِّ پروردگار در پاسخ به تردیدکنندگان و شکّاکان می‌گوید: آیا خداوند و رسولش - صلّى الله عليه وآله وسلّم – برایتان روشن نکرده‌اند که نام آن درجه رفیع و عالی بهشت «وسیله» است؟ خداوند تعالی می‌فرماید:
{يَبْتَغُونَ إِلَىٰ ربّهم الْوَسِيلَةَ أيّهم أَقْرَبُ} صدق الله العظيم [الإسراء:٥٧]
و محمد رسول الله صلّى الله عليه وآله وسلّم فرمود:
[الوسيلة درجة عند الله ليس فوقها درجة، فسلوا الله الوسيلة]
[درجه «وسیله» مقامی در نزد خداوند است که بالاتر از آن درجه‌ای نیست؛ «وسیله» را از خداوند درخواست نمایید]

صدق محمد رسول الله صلّى الله عليه وآله وسلّم.
و محمد رسول الله صلّى الله عليه وآله وسلّم فرمود:

[سلوا الله الوسيلة، فإنها منزلة في الجنّة لا تنبغي إلا لعبد من عباد الله وأرجو أن أكون أنا هو]
[«وسیله» را از خداوند درخواست کنید؛ که منزلی در بهشت است که تنها شایسته یکی از بندگان خداوند است و امیدوارم من آن بنده باشم]

صدق رسول الله صلّى الله عليه وآله وسلّم
راز امام مهدی هم در این امر نهفته شده است که محمد رسول الله - صلّى الله عليه وآله وسلّم – بشارتش را به شما داده و فرموده است:
[أبشركم بالمهدي].

علت این است که او، امام مهدی، شما را به‌سوی حقیقت نام اعظم خداوند یعنی «نعیم اعظم» هدایت می‌کند و آن را از آیات محکم کتاب به تفصیل برایتان شرح می‌دهد. هرکس که درباره حقیقت اسم الله اعظم با من به مناظره و مجادله برخیزد، با دلایل علمی قاطع ازآیات محکم قرآن بر او غلبه خواهم نمود و من از صادقانم.
شب جمعه‌ای که گذشت و بعد از نماز صبح جمعه، محمد رسول الله - صلّى الله عليه وآله وسلّم – را در رؤیا دیدم. ایشان در آن رؤیای صادقه برای سومین بار به من فرمودند:
{وَقُلِ الحقّ مِنْ رَبِّكُمْ فَمَنْ شَاءَ فَلْيُؤْمِنْ وَمَنْ شَاءَ فَلْيَكْفُرْ} صدق الله العظيم [الكهف:٢٩]
سپس وعده‌ی حقِّ خداوند را به من یادآوری نمود: عالم و جاهلی نیست که با قرآن با من مجادله کند، مگر اینکه با آیات محکم قرآن عظیم وی را مغلوب کنم تا یا به قرآن عظیم ایمان بیاورد و یا نسبت به آن کافر گردد و انتخاب دیگری برایش باقی نماند. من گاهی مجبورم از ترس به فتنه افتادن انصار پیشگام برگزیده، از بیان برخی مطالب، طفره بروم و گوشه‌هایی از دلایل و علومی را که هر دهانی را خاموش می‌سازد؛ مخفی نگاه دارم. اما بین من و بندگان خدا چیزی است که هیچ‌گاه از آن منحرف نخواهم شد و هیچ تغییری در آن نخواهم داد:
دعوت به عبادت بدون شرک خداوند؛ آن‌گونه که شایسته و سزاوار اوست تا هدف خلقتشان محقق گردد.
به خداوند قسم هدف از خلقتشان محقق نمی‌گردد تا خداوند امام مهدی را برانگیزد که این هدف را محقق سازد. خداوند را شاهد می‌گیرم من از کسانی هستم که به دعوت تمامی انبیا و رسولان الهی برای عبادت عاری از شرک خداوند یگانه؛ پاسخ مثبت می‌دهند. تنها تفاوت در این است که امام مهدی از نعیم اعظم خداوند برای رسیدن به مقام «وسیله» استفاده نمی‌کند. به خدایی که خداوند و معبودی جز او نیست قسم می‌خورم که حتی
اگر تمام بندگان خداوند در آسمان‌ها و زمین نسبت به دعوت من کافر شوند، من قدمی از دعوت حق خود عقب نخواهم نشست.
ای خردمندان! من از تمام بندگان خداوند دعوت می‌نمایم قدر خداوند را آن‌گونه که شایسته اوست بدانند. خداوند «عزیز و حکیم و متکبر» برای عبادت خود اجری مادی قرار داده که به صورت خرید و فروش در کتاب آمده است. خداوند تعالی می‌فرماید:
{إِنَّ اللّهَ اشْتَرَى مِنَ الْمُؤْمِنِينَ أَنفُسَهُمْ وَأَمْوَالَهُم بِأَنَّ لَهُمُ الجَنَّةَ} صدق الله العظيم [التوبة:١١١]
و به بندگان خود وعده داده است که اگر او راعبادت کرده و رضوان او را در پیش گیرند، بهشت را به آنان عنایت خواهد کرد و به بندگانی که از رضوان خداوند کراهت داشته باشند؛ آتش خود را وعده داده است. این خرید و فروش در کتاب خداوند به صورت اجبار آمده است، یا جان و مال خود را در برابر اجری مادی یعنی بهشت نعیم که در آن خالد خواهند بود بفروشند و یا اگر ابا کنند جایگاهشان آتش است که بسیار بدفرجامی است. اما امام مهدی که علم کتاب به وی عطا شده است؛ درجه عالی و رفیع بهشت را که در کتاب با نام «وسیله» از آن یاد شده‌است، نپذیرفت.
ماجرایی از داستان زندگی امام مهدی را پیش از آنکه علم کتاب به او عطا شود، برایتان نقل می‌کنم. او در ظلمات شب از آبادی خود خارج شد و به مکانی دور از مردم به‌سوی خداوند خود پناه برده بود و با صدای بلند و اشک‌ریزان خداوند خود را صدا می‌کرد. اشک از چشمانش جاری بود و محاسنش را خیس کرده و بر روی سینه‌اش سرازیر شده بود. به درگاه پروردگارش پناه برده و می‌گفت:
«پروردگارا، به بندگانت فرمان داده‌ای تا تو را عبادت نمایند و جان و مال خود را درمقابل بهشت به تو بفروشند؛ اما بنده‌ات به صراحت می‌گوید من نعیم بهشت تو را رد می‌کنم. هرچیزی که هست و می‌خواهد باشد، هرچقدر که می‌خواهد به آن اضافه شود. حتی اگر به آن برابر تمام ذرات این جهان عظیم اضافه ن
مایی؛ باز هم من آن را به عنوان اجرعبادت خداوند سبحان رد می‌کنم. اف بر ملکوت دنیا و اف بر ملکوت آخرت و اف بر بهشتت که عرض آن به اندازه آسمان‌ها و زمین است. به عزت و جلالت سوگند بعد از آنکه مرا از نعیم رضوانت که نعیم اعظم توست آگاه نمودی، نمی‌توانی مرا با ملکوت دنیا و آخرت گرفتار فتنه کنی. من به نعیم رضوانت بر این بنده‌ات اکتفا نمی‌کنم، بلکه عبادت من برای آن است که تو در نفست راضی شوی. چگونه ممکن است بنده‌ات از بهشت و حورالعین لذت ببرد و تو به خاطر ظلمی که بندگان بر خودشان کرده‌اند؛ در نفست راضی نباشی. پروردگارا، تو را به شهادت می‌گیرم که من تا زمانی که نعیم اعظمت برایم محقق نشود و تو در نفست متحسر و خشمگین نبوده و راضی شده باشی؛ بهشت نعیم را برخود حرام کرده‌ام. اما خدای من! تعداد بسیار زیادی از بندگانت، بین من و تحقق کامل نعیم رضوانت قرار دارند؛ پس مرا برای چه آفریده‌ای؟ بنده‌ات، نعیم رضوان تو را عبادت می‌کند و از اینکه می‌بیند، کسانی که بندگی تو را کرده‌اند و ساکن بهشت‌شان کرده‌ای، از آنچه که خداوند از فضلش به آنان عطا نموده راضی و مسرورند، بسیار متعجب است. چگونه درحالی‌که خداوندی که از همه‌چیز در نزدشان محبوب‌تر است، در نفس خود حزین بوده و به خاطر ظلمی که بندگان در حق خود مرتکب شده‌اند، در نفس خود راضی نیست؛ نعیم و حور العین برایشان گواراست. خداوند تعالی می‌فرماید:

{يَا حَسْرَةً عَلَى الْعِبَادِ مَا يَأْتِيهِمْ مِنْ رَسُولٍ إِلَّا كَانُوا بِهِ يَسْتَهْزِئُونَ ﴿٣٠﴾ أَلَمْ يَرَوْا كَمْ أَهْلَكْنَا قَبْلَهُمْ مِنَ الْقُرُونِ أَنَّهُمْ إِلَيْهِمْ لَا يَرْجِعُونَ ﴿٣١﴾ وَإِنْ كلّ لَمَّا جَمِيعٌ لَدَيْنَا مُحْضَرُونَ ﴿٣٢﴾} صدق الله العظیم [ یس].
در شب تاریک، در آن دَرّه دورافتاده از مردم، مرتب این مناجات را با پروردگارم تکرار می‌کردم و صدایم در آن مکان دورافتاده انعکاس شدیدی داشت. در آرامش و سکون شب به آن دَر‌ّه می‌رفتم و بر روی یک صخره که به‌خاطر خداوند آن را بسیار دوست دارم؛ نماز می‌گزاردم. به خداوند بزرگ قسم که بعضی شب‌ها آن‌قدر از چشم‌هایم اشک می‌آمد که در هنگام سجده بر صخره جاری شده و از کناره‌های آن فرو می‌ریخت. این مبالغه به ناحق نیست و منظور من این نیست که شما را از آن آگاه کنم، بلکه می‌خواهم بدانید؛ برای تحقق نعیم اعظم چقدر با پروردگارم سخن گفته و اصرار کردم و علت خلقت شما همین تحقق نعیم اعظم است.
ای انصار پیشگام برگزیده! در آیات این سوره‌ها تدبر کنید:
سوره‌ی انعام
{أَلَمْ يَرَوْا كَمْ أَهْلَكْنَا مِنْ قَبْلِهِمْ مِنْ قَرْنٍ مَكَّنَّاهُمْ فِي الأرض مَا لَمْ نُمَكِّنْ لَكُمْ وَأَرْسَلْنَا السَّمَاءَ عَلَيْهِمْ مِدْرَارًا وَجَعَلْنَا الْأَنْهَارَ تَجْرِي مِنْ تَحْتِهِمْ فَأَهْلَكْنَاهُمْ بِذُنُوبِهِمْ وَأَنْشَأْنَا مِنْ بَعْدِهِمْ قَرْنًا آخَرِينَ} صدق الله العظيم [الأنعام:٦]

{وَلَقَدْ أَرْسَلْنَا إِلَىٰ أُمَمٍ مِنْ قَبْلِكَ فَأَخَذْنَاهُمْ بِالْبَأْسَاءِ وَالضَّرَّاءِ لَعَلَّهُمْ يَتَضَرَّعُونَ ﴿٤٢﴾ فَلَوْلَا إِذْ جَاءَهُمْ بَأْسُنَا تَضَرَّعُوا وَلَٰكِنْ قَسَتْ قُلُوبُهُمْ وَزَيَّنَ لَهُمُ الشَّيْطَانُ مَا كَانُوا يَعْمَلُونَ ﴿٤٣﴾ فَلَمَّا نَسُوا مَا ذُكِّرُوا بِهِ فَتَحْنَا عَلَيْهِمْ أَبْوَابَ كلّ شَيْءٍ حَتَّىٰ إِذَا فَرِحُوا بِمَا أُوتُوا أَخَذْنَاهُمْ بَغْتَةً فَإِذَا هُمْ مُبْلِسُونَ ﴿٤٤﴾ فَقُطِعَ دَابِرُ الْقَوْمِ الَّذِينَ ظَلَمُوا وَالْحَمْدُ لِلَّهِ ربّ العالمين ﴿٤٥﴾} صدق الله العظيم [الأنعام]
سوره‌ی الأعراف:

{وَكَمْ مِنْ قَرْيَةٍ أَهْلَكْنَاهَا فَجَاءَهَا بَأْسُنَا بَيَاتًا أَوْ هُمْ قَائِلُونَ ﴿٤﴾ فَمَا كَانَ دَعْوَاهُمْ إِذْ جَاءَهُمْ بَأْسُنَا إِلَّا أن قَالُوا إِنَّا كُنَّا ظَالِمِينَ ﴿٥﴾} صدق الله العظيم [الأعراف]
{وَمَا أَرْسَلْنَا فِي قَرْيَةٍ مِنْ نبيّ إِلَّا أَخَذْنَا أَهْلَهَا بِالْبَأْسَاءِ وَالضَّرَّاءِ لَعَلَّهُمْ يَضَّرَّعُونَ ﴿٩٤﴾ ثُمَّ بَدَّلْنَا مَكَانَ السَّيِّئَةِ الْحَسَنَةَ حَتَّىٰ عَفَوْا وَقَالُوا قَدْ مَسَّ آبَاءَنَا الضَّرَّاءُ وَالسَّرَّاءُ فَأَخَذْنَاهُمْ بَغْتَةً وَهُمْ لَا يَشْعُرُونَ ﴿٩٥﴾ وَلَوْ أن أَهْلَ الْقُرَىٰ آمَنُوا وَاتَّقَوْا لَفَتَحْنَا عَلَيْهِمْ بَرَكَاتٍ مِنَ السَّمَاءِ وَالأرض وَلَٰكِنْ كَذَّبُوا فَأَخَذْنَاهُمْ بِمَا كَانُوا يَكْسِبُونَ ﴿٩٦﴾ أَفَأَمِنَ أَهْلُ الْقُرَىٰ أن يَأْتِيَهُمْ بَأْسُنَا بَيَاتًا وَهُمْ نَائِمُونَ ﴿٩٧﴾ أَوَأَمِنَ أَهْلُ الْقُرَىٰ أن يَأْتِيَهُمْ بَأْسُنَا ضُحًى وَهُمْ يَلْعَبُونَ ﴿٩٨﴾ أَفَأَمِنُوا مَكْرَ اللَّهِ فَلَا يَأْمَنُ مَكْرَ اللَّهِ إِلَّا الْقَوْمُ الْخَاسِرُونَ ﴿٩٩﴾ أَوَلَمْ يَهْدِ لِلَّذِينَ يَرِثُونَ الأرض مِنْ بَعْدِ أَهْلِهَا أن لَوْ نَشَاءُ أَصَبْنَاهُمْ بِذُنُوبِهِمْ وَنَطْبَعُ عَلَىٰ قُلُوبِهِمْ فَهُمْ لَا يَسْمَعُونَ ﴿١٠٠﴾ تِلْكَ الْقُرَىٰ نَقُصُّ عَلَيْكَ مِنْ أَنْبَائِهَا وَلَقَدْ جَاءَتْهُمْ رُسُلُهُمْ بِالبيّنات فَمَا كَانُوا لِيُؤْمِنُوا بِمَا كَذَّبُوا مِنْ قَبْلُ كَذَٰلِكَ يَطْبَعُ اللَّهُ عَلَىٰ قُلُوبِ الْكَافِرِينَ ﴿١٠١﴾ وَمَا وَجَدْنَا لِأَكْثَرِهِمْ مِنْ عَهْدٍ وَإِنْ وَجَدْنَا أَكْثَرَهُمْ لَفَاسِقِينَ ﴿١٠٢﴾} صدق الله العظيم [الأعراف]
سوره‌ی الأنفال:
{كَدَأْبِ آلِ فِرْعَوْنَ وَالَّذِينَ مِنْ قَبْلِهِمْ كَفَرُوا بِآيَاتِ اللَّهِ فَأَخَذَهُمُ اللَّهُ بِذُنُوبِهِمْ أن اللَّهَ قَوِيٌّ شَدِيدُ الْعِقَابِ} صدق الله العظيم [الأنفال:٥٢]
{كَدَأْبِ آلِ فِرْعَوْنَ وَالَّذِينَ مِنْ قَبْلِهِمْ كَذَّبُوا بِآيَاتِ ربّهم فَأَهْلَكْنَاهُمْ بِذُنُوبِهِمْ وَأَغْرَقْنَا آلَ فِرْعَوْنَ وكلّ كَانُوا ظَالِمِينَ} صدق الله العظيم [الأنفال:٥٤]
سوره‌ی التوبة:
{كَالَّذِينَ مِنْ قَبْلِكُمْ كَانُوا
أَشَدَّ مِنْكُمْ قُوَّةً وَأَكْثَرَ أَمْوَالًا وَأَوْلَادًا فَاسْتَمْتَعُوا بِخَلَاقِهِمْ فَاسْتَمْتَعْتُمْ بِخَلَاقِكُمْ كَمَا اسْتَمْتَعَ الَّذِينَ مِنْ قَبْلِكُمْ بِخَلَاقِهِمْ وَخُضْتُمْ كَالَّذِي خَاضُوا أُولَٰئِكَ حَبِطَتْ أَعْمَالُهُمْ فِي الدُّنيا وَالْآخِرَةِ وَأُولَٰئِكَ هُمُ الْخَاسِرُونَ ﴿٦٩﴾ أَلَمْ يَأْتِهِمْ نَبَأُ الَّذِينَ مِنْ قَبْلِهِمْ قَوْمِ نُوحٍ وَعَادٍ وَثَمُودَ وَقَوْمِ إِبْرَاهِيمَ وَأَصْحَابِ مَدْيَنَ وَالْمُؤْتَفِكَاتِ أَتَتْهُمْ رُسُلُهُمْ بِالبيّنات فَمَا كَانَ اللَّهُ لِيَظْلِمَهُمْ وَلَٰكِنْ كَانُوا أَنْفُسَهُمْ يَظْلِمُونَ ﴿٧٠﴾} صدق الله العظيم [التوبة]
سوره‌ی يونس:
{وَلَقَدْ أَهْلَكْنَا الْقُرُونَ مِنْ قَبْلِكُمْ لَمَّا ظَلَمُوا وَجَاءَتْهُمْ رُسُلُهُمْ بِالبيّنات وَمَا كَانُوا لِيُؤْمِنُوا كَذَٰلِكَ نَجْزِي الْقَوْمَ الْمُجْرِمِينَ} صدق الله العظيم [يونس:١٣]
سوره‌ی هود:
{ذَٰلِكَ مِنْ أَنْبَاءِ الْقُرَىٰ نَقُصُّهُ عَلَيْكَ مِنْهَا قَائِمٌ وَحَصِيدٌ ﴿١٠٠﴾ وَمَا ظَلَمْنَاهُمْ وَلَٰكِنْ ظَلَمُوا أَنْفُسَهُمْ فَمَا أَغْنَتْ عَنْهُمْ آلِهَتُهُمُ الَّتِي يَدْعُونَ مِنْ دُونِ اللَّهِ مِنْ شَيْءٍ لَمَّا جَاءَ أَمْرُ ربّك وَمَا زَادُوهُمْ غَيْرَ تَتْبِيبٍ ﴿١٠١﴾ وَكَذَٰلِكَ أَخْذُ ربّك إِذَا أَخَذَ الْقُرَىٰ وَهِيَ ظَالِمَةٌ أن أَخْذَهُ أَلِيمٌ شَدِيدٌ ﴿١٠٢﴾} صدق الله العظيم [هود]
سوره‌ی إبراهيم:
{أَلَمْ يَأْتِكُمْ نَبَأُ الَّذِينَ مِن قَبْلِكُمْ قَوْمِ نُوحٍ وَعَادٍ وَثَمُودَ وَالَّذِينَ مِن بَعْدِهِمْ لاَ يَعْلَمُهُمْ إِلاَّ اللّهُ جَاءتْهُمْ رُسُلُهُم بِالبيّنات فَرَدُّواْ أَيْدِيَهُمْ فِي أَفْوَاهِهِمْ وَقَالُواْ إِنَّا كَفَرْنَا بِمَا أُرْسِلْتُم بِهِ وَإِنَّا لَفِي شَكٍّ مِّمَّا تَدْعُونَنَا إِلَيْهِ مُرِيبٍ (۹) قَالَتْ رُسُلُهُمْ أَفِي اللّهِ شَكٌّ فَاطِرِ السَّمَاوَاتِ وَالأرض يَدْعُوكُمْ لِيَغْفِرَ لَكُم مِّن ذُنُوبِكُمْ وَيُؤَخِّرَكُمْ إِلَى أَجَلٍ مُّسَـمًّى قَالُواْ أن أَنتُمْ إِلاَّ بَشَرٌ مِّثْلُنَا تُرِيدُونَ أن تَصُدُّونَا عَمَّا كَانَ يَعْبُدُ آبَآؤُنَا فَأْتُونَا بِسلطان مبين (۱۰) قَالَتْ لَهُمْ رُسُلُهُمْ أن نَّحْنُ إِلاَّ بَشَرٌ مِّثْلُكُمْ وَلَـكِنَّ اللّهَ يَمُنُّ عَلَى مَن يَشَاءُ مِنْ عِبَادِهِ وَمَا كَانَ لَنَا أن نَّأْتِيَكُم بِسلطان إِلاَّ بِإِذْنِ اللّهِ وَعلَى اللّهِ فَلْيَتَوَكَّلِ الْمُؤْمِنُونَ (۱۱) وَمَا لَنَا أَلاَّ نَتَوَكَّلَ عَلَى اللّهِ وَقَدْ هَدَانَا سُبُلَنَا وَلَنَصْبِرَنَّ عَلَى مَا آذَيْتُمُونَا وَعَلَى اللّهِ فَلْيَتَوَكَّلِ الْمُتَوَكِّلُونَ (۱۲) وَقَالَ الَّذِينَ كَفَرُواْ لِرُسُلِهِمْ لَنُخْرِجَنَّـكُم مِّنْ أَرْضِنَا أَوْ لَتَعُودُنَّ فِي مِلَّتِنَا فَأَوْحَى إِلَيْهِمْ ربّهم لَنُهْلِكَنَّ الظَّالِمِينَ (۱۳) وَلَنُسْكِنَنَّـكُمُ الأرض مِن بَعْدِهِمْ ذَلِكَ لِمَنْ خَافَ مَقَامِي وَخَافَ وَعِيدِ (۱۴) وَاسْتَفْتَحُواْ وَخَابَ كلّ جَبَّارٍ عَنِيدٍ (۱۵) مِّن وَرَآئِهِ جهنّم وَيُسْقَى مِن مَّاء صَدِيدٍ (۱۶) يَتَجَرَّعُهُ وَلاَ يَكَادُ يُسِيغُهُ وَيَأْتِيهِ الْمَوْتُ مِن كلّ مَكَانٍ وَمَا هُوَ بِمَيِّتٍ وَمِن وَرَآئِهِ عَذَابٌ غَلِيظٌ (۱۷)} صدق الله العظيم [إبراهيم]
سوره‌ی الحجر:
{وَلَقَدْ أَرْسَلْنَا مِنْ قَبْلِكَ فِي شِيَعِ الْأَوَّلِينَ ﴿١٠﴾ وَمَا يَأْتِيهِمْ مِنْ رَسُولٍ إِلَّا كَانُوا بِهِ يَسْتَهْزِئُونَ ﴿١١﴾} صدق الله العظيم [الحجر]
سوره‌ی النحل:
{قَدْ مَكَرَ الَّذِينَ مِنْ قَبْلِهِمْ فَأَتَى اللَّهُ بُنْيَانَهُمْ مِنَ الْقَوَاعِدِ فَخَرَّ عَلَيْهِمُ السَّقْفُ مِنْ فَوْقِهِمْ وَأَتَاهُمُ الْعَذَابُ مِنْ حَيْثُ لَا يَشْعُرُونَ} صدق الله العظيم [النحل:٢٦]
{تَاللَّهِ لَقَدْ أَرْسَلْنَا إِلَىٰ أُمَمٍ مِنْ قَبْلِكَ فَزَيَّنَ لَهُمُ الشَّيْطَانُ أَعْمَالَهُمْ فَهُوَ وَلِيُّهُمُ الْيَوْمَ وَلَهُمْ عَذَابٌ أَلِيمٌ} صدق الله العظيم [النحل:٦٣]
سوره‌ی الإسراء:
{وَكَمْ أَهْلَكْنَا مِنَ الْقُرُونِ مِنْ بَعْدِ نُوحٍ وَكَفَىٰ بِربّك بِذُنُوبِ عِبَادِهِ خَبِيرًا بَصِيرًا} صدق الله العظيم [الإسراء:١٧]
سوره‌ی مريم:
{وَكَمْ أَهْلَكْنَا قَبْلَهُمْ مِنْ قَرْنٍ هُمْ أَحْسَنُ أَثَاثًا وَرِئْيًا} صدق الله العظيم [مريم: ٧٤]
{وَكَمْ أَهْلَكْنَا قَبْلَهُمْ مِنْ قَرْنٍ هَلْ تُحِسُّ مِنْهُمْ مِنْ أَحَدٍ أَوْ تَسْمَعُ لَهُمْ رِكْزًا} صدق الله العظيم [مريم: ٩٨]
سوره‌ی طه:
{أَفَلَمْ يَهْدِ لَهُمْ كَمْ أَهْلَكْنَا قَبْلَهُمْ مِنَ الْقُرُونِ يَمْشُونَ فِي مَسَاكِنِهِمْ أن فِي ذَٰلِكَ لَآيَاتٍ لِأُولِي النُّهَىٰ} صدق الله العظيم [طه:١٢٨]
سوره‌ی الأنبياء:
{وَكَمْ قَصَمْنَا مِن قَرْيَةٍ كانت ظَالِمَةً وَأَنشَأْنَا بَعْدَهَا قَوْماً آخَرِينَ (۱۱) فَلَمَّا أَحَسُّوا بَأْسَنَا إِذَا هُم مِّنْهَا يَرْكُضُونَ (۱۲) لَا تَرْكُضُوا وَارْجِعُوا إِلَى مَا أُتْرِفْتُمْ فِيهِ وَمَسَاكِنِكُمْ لَعَلَّكُمْ تُسْأَلُونَ (۱۳) قَالُوا يَا وَيْلَنَا إِنَّا كُنَّا ظَالِمِينَ (۱۴) فَمَا زَالَت تِّلْكَ دَعْوَاهُمْ حَتَّى جَعَلْنَاهُمْ حَصِيداً خَامِدِينَ (۱۵)} صدق الله العظيم [الأنبياء]
سوره‌ی الحج:
{فَكَأَيِّنْ مِنْ قَرْيَةٍ أَهْلَكْنَاهَا وَهِيَ ظَالِمَةٌ فَهِيَ خَاوِيَةٌ عَلَىٰ عُرُوشِهَا وَبِئْرٍ مُعَطَّلَةٍ وَقَصْرٍ مَشِيدٍ} صدق الله العظيم [الحج:٤٥]
{وَكَأَيِّنْ مِنْ قَرْيَةٍ أَمْلَيْتُ لَهَا وَهِيَ ظَالِمَةٌ ثُمَّ أَخَذْتُهَا وَإِلَيَّ الْمَصِيرُ} صدق الله العظيم [الحج:٤٨]

سوره‌ی المؤمنون:
{ثُمَّ أَنْشَأْنَا مِنْ بَعْدِهِمْ قُرُونًا آخَرِينَ ﴿٤٢﴾ مَا تَسْبِقُ مِنْ أُمَّةٍ أَجَلَهَا وَمَا يَسْتَأْخِرُونَ ﴿٤٣﴾ ثُمَّ أَرْسَلْنَا رُسُلَنَا تَتْرَىٰ كلّ مَا جَاءَ أُمَّةً رَسُولُهَا كَذَّبُوهُ فَأَتْبَعْنَا بَعْضَهُمْ بَعْضًا وَجَعَلْنَاهُمْ أَحَادِيثَ فَبُعْدًا لِقَوْمٍ لَا يُؤْمِنُونَ ﴿٤٤﴾} صدق الله العظيم [المؤمنون]
سوره‌ی النور:
{وَلَقَدْ أَنْزَلْنَا إِلَيْكُمْ آيَاتٍ مُبَيِّنَاتٍ وَمَثَلًا مِنَ الَّذِينَ خَلَوْا مِنْ قَبْلِكُمْ وَمَوْعِظَةً لِلْمُتَّقِينَ} صدق الله العظيم [النور:٣٤]

سوره‌ی الفرقان:
{وَعَادًا وَثَمُودَ وَأَصْحَابَ الرَّسِّ وَقُرُونًا بَيْنَ ذَٰلِكَ كَثِيرًا ﴿٣٨﴾ وَكُلًّا ضَرَبْنَا له الْأَمْثَالَ وَكُلًّا تَبَّرْنَا تَتْبِيرًا ﴿٣٩﴾ وَلَقَدْ أَتَوْا عَلَى الْقَرْيَةِ الَّتِي أُمْطِرَتْ مَطَرَ السَّوْءِ أَفَلَمْ يَكُونُوا يَرَوْنَهَا بَلْ كَانُوا لَا يَرْجُونَ نُشُورًا ﴿٤٠﴾} صدق الله العظيم [الفرقان]
سوره‌ی القصص:
{وَكَمْ أَهْلَكْنَا مِنْ قَرْيَةٍ بَطِرَتْ مَعِيشَتَهَا فَتِلْكَ مَسَاكِنُهُمْ لَمْ تُسْكَنْ مِنْ بَعْدِهِمْ إِلَّا قَلِيلًا وَكُنَّا نَحْنُ الْوَارِثِينَ} صدق الله العظيم [القصص: ٥٨]
سوره‌ی العنكبوت:
{وَعَادًا وَثَمُودَ وَقَدْ تبيّن لَكُمْ مِنْ مَسَاكِنِهِمْ وَزَيَّنَ لَهُمُ الشَّيْطَانُ أَعْمَالَهُمْ فَصَدَّهُمْ عَنِ السَّبِيلِ وَكَانُوا مُسْتَبْصِرِينَ ﴿٣٨﴾ وَقَارُونَ وَفِرْعَوْنَ وَهَامَانَ وَلَقَدْ جَاءَهُمْ مُوسَىٰ بِالبيّنات فَاسْتَكْبَرُوا فِي الأرض وَمَا كَانُوا سَابِقِينَ ﴿٣٩﴾ فَكُلًّا أَخَذْنَا بِذَنْبِهِ فَمِنْهُمْ مَنْ أَرْسَلْنَا عَلَيْهِ حَاصِبًا وَمِنْهُمْ مَنْ أَخَذَتْهُ الصَّيْحَةُ وَمِنْهُمْ مَنْ خَسَفْنَا بِهِ الأرض وَمِنْهُمْ مَنْ أَغْرَقْنَا وَمَا كَانَ اللَّهُ لِيَظْلِمَهُمْ وَلَٰكِنْ كَانُوا أَنْفُسَهُمْ يَظْلِمُونَ ﴿٤٠﴾} صدق الله العظيم [العنكبوت]
سوره‌ی السجدة:
{أَوَلَمْ يَهْدِ لَهُمْ كَمْ أَهْلَكْنَا مِنْ قَبْلِهِمْ مِنَ الْقُرُونِ يَمْشُونَ فِي مَسَاكِنِهِمْ أن فِي ذَٰلِكَ لَآيَاتٍ أَفَلَا يَسْمَعُونَ} صدق الله العظيم [السجدة:٢٦]
سوره‌ی سبأ:
{وَكَذَّبَ الَّذِينَ مِنْ قَبْلِهِمْ وَمَا بَلَغُوا مِعْشَارَ مَا آتَيْنَاهُمْ فَكَذَّبُوا رُسُلِي فَكَيْفَ كَانَ نَكِيرِ} صدق الله العظيم [سبأ:٤٥]

سوره‌ی الصافات:
{وَلَقَدْ ضَلَّ قَبْلَهُمْ أَكْثَرُ الْأَوَّلِينَ ﴿٧١﴾ وَلَقَدْ أَرْسَلْنَا فِيهِمْ مُنْذِرِينَ ﴿٧٢﴾ فَانْظُرْ كَيْفَ كَانَ عَاقِبَةُ الْمُنْذَرِينَ ﴿٧٣﴾} صدق الله العظيم [الصافات]
سوره‌ی ص:
{كَمْ أَهْلَكْنَا مِنْ قَبْلِهِمْ مِنْ قَرْنٍ فَنَادَوْا وَلَاتَ حِينَ مَنَاصٍ} صدق الله العظيم [ص:٣]
سوره‌ی الزمر:
{كَذَّبَ الَّذِينَ مِنْ قَبْلِهِمْ فَأَتَاهُمُ الْعَذَابُ مِنْ حَيْثُ لَا يَشْعُرُونَ ﴿٢٥﴾ فَأَذَاقَهُمُ اللَّهُ الْخِزْيَ فِي الْحَيَاةِ الدُّنيا وَلَعَذَابُ الْآخِرَةِ أَكْبَرُ لَوْ كَانُوا يَعْلَمُونَ ﴿٢٦﴾} صدق الله العظيم [الزمر]

سوره‌ی غافر:
{كَذَّبَتْ قَبْلَهُمْ قَوْمُ نُوحٍ وَالْأَحْزَابُ مِنْ بَعْدِهِمْ وَهَمَّتْ كلّ أُمَّةٍ بِرَسُولِهِمْ لِيَأْخُذُوهُ وَجَادَلُوا بِالْبَاطِلِ لِيُدْحِضُوا بِهِ الحقّ فَأَخَذْتُهُمْ فَكَيْفَ كَانَ عِقَابِ} صدق الله العظيم [غافر:٥]
سوره‌ی فصلت:
{فَإِنْ أَعْرَضُوا فَقُلْ أَنْذَرْتُكُمْ صَاعِقَةً مِثْلَ صَاعِقَةِ عَادٍ وَثَمُودَ} صدق الله العظيم [فصلت:١٣]
سوره‌ی الزخرف:
{وَمَا يَأْتِيهِمْ مِنْ نبيّ إِلَّا كَانُوا بِهِ يَسْتَهْزِئُونَ ﴿٧﴾ فَأَهْلَكْنَا أَشَدَّ مِنْهُمْ بَطْشًا وَمَضَىٰ مَثَلُ الْأَوَّلِينَ ﴿٨﴾} صدق الله العظيم [الزخرف]
سوره‌ی الدخان:
{أَهُمْ خَيْرٌ أَمْ قَوْمُ تُبَّعٍ وَالَّذِينَ مِنْ قَبْلِهِمْ أَهْلَكْنَاهُمْ إِنَّهُمْ كَانُوا مُجْرِمِينَ} صدق الله العظيم [الدخان:٣٧]
سوره‌ی الأحقاف:
{وَلَقَدْ أَهْلَكْنَا مَا حَوْلَكُمْ مِنَ الْقُرَىٰ وَصَرَّفْنَا الْآيَاتِ لَعَلَّهُمْ يَرْجِعُونَ ﴿٢٧﴾ فَلَوْلَا نَصَرَهُمُ الَّذِينَ اتَّخَذُوا مِنْ دُونِ اللَّهِ قُرْبَانًا آلِهَةً بَلْ ضَلُّوا عَنْهُمْ وَذَٰلِكَ إِفْكُهُمْ وَمَا كَانُوا يَفْتَرُونَ ﴿٢٨﴾} صدق الله العظيم [الأحقاف]
سوره‌ی محمد:
{وَكَأَيِّنْ مِنْ قَرْيَةٍ هِيَ أَشَدُّ قُوَّةً مِنْ قَرْيَتِكَ الَّتِي أَخْرَجَتْكَ أَهْلَكْنَاهُمْ فَلَا نَاصِرَ لَهُمْ} صدق الله العظيم [محمد:١٣]
سوره‌ی ق:
{وَكَمْ أَهْلَكْنَا قَبْلَهُمْ مِنْ قَرْنٍ هُمْ أَشَدُّ مِنْهُمْ بَطْشًا فَنَقَّبُوا فِي الْبِلَادِ هَلْ مِنْ مَحِيصٍ ﴿٣٦﴾ أن فِي ذَٰلِكَ لَذِكْرَىٰ لِمَنْ كَانَ له قَلْبٌ أَوْ أَلْقَى السَّمْعَ وَهُوَ شَهِيدٌ ﴿٣٧﴾} صدق الله العظيم [ق]
سوره‌ی النجم:
{وَأَنَّهُ أَهْلَكَ عَادًا الْأُولَىٰ ﴿٥٠﴾ وَثَمُودَ فَمَا أَبْقَىٰ ﴿٥١﴾ وَقَوْمَ نُوحٍ مِنْ قَبْلُ إِنَّهُمْ كَانُوا هُمْ أَظْلَمَ وَأَطْغَىٰ ﴿٥٢﴾ وَالْمُؤْتَفِكَةَ أَهْوَىٰ ﴿٥٣﴾ فَغَشَّاهَا مَا غَشَّىٰ ﴿٥٤﴾} صدق الله العظيم [النجم]
سوره‌ی القمر:
{وَلَقَدْ جَاءَهُمْ مِنَ الْأَنْبَاءِ مَا فِيهِ مُزْدَجَرٌ ﴿٤﴾ حِكْمَةٌ بَالِغَةٌ فَمَا تُغْنِ النُّذُرُ ﴿٥﴾} صدق الله العظيم [القمر]
{وَلَقَدْ أَهْلَكْنَا أَشْيَاعَكُمْ فَهَلْ مِنْ مُدَّكِرٍ} صدق الله العظيم [القمر:٥١]
سوره‌ی التغابن:
{أَلَمْ يَأْتِكُمْ نَبَأُ الَّذِينَ كَفَرُوا مِنْ قَبْلُ فَذَاقُوا وَبَالَ أَمْرِهِمْ وَلَهُمْ عَذَابٌ أَلِيمٌ} صدق الله العظيم [التغابن:٥]
سوره‌ی الطلاق:
{وَكَأَيِّنْ مِنْ قَرْيَةٍ عَتَتْ عَنْ أَمْرِ رَبِّهَا وَرسله فَحَاسَبْنَاهَا حِسَابًا شَدِيدًا وَعَذَّبْنَاهَا عَذَابًا نُكْرًا ﴿٨﴾ فَذَاقَتْ وَبَالَ أَمْرِهَا وَكَانَ عَاقِبَةُ أَمْرِهَا خُسْرًا ﴿٩﴾} صدق الله العظيم [الطلاق]

اما امام مهدی دریافته است که خداوند رحمان در نزد خود می‌فرماید:

{يَا حَسْرَةً عَلَى الْعِبَادِ مَا يَأْتِيهِمْ مِنْ رَسُولٍ إِلَّا كَانُوا بِهِ يَسْتَهْزِئُونَ ﴿٣٠﴾ أَلَمْ يَرَوْا كَمْ أَهْلَكْنَا قَبْلَهُمْ مِنَ الْقُرُونِ أَنَّهُمْ إِلَيْهِمْ لَا يَرْجِعُونَ ﴿٣١﴾ وَإِنْ كلّ لَمَّا جَمِيعٌ لَدَيْنَا مُحْضَرُونَ ﴿٣٢﴾} صدق الله العظيم [يس]

ای عجب از کسانی که به نعیم بهشت و حورالعین رضایت می‌دهند درحالی‌که آنچه که در نزدشان محبوب‌ترین است، به‌خاطر بندگانش متحسر و خشمگین است و بر بندگانی حسرت می‌خورد که در حق خود ظلم کرده‌اند. با اینکه خداوند هیچ ظلمی در حقّشان ننموده و خودشان به خود ظلم کرده‌اند؛ اما می‌شنود که بعد از هلاک چگونه به حال خود تأسف می‌خورند. خداوند تعالی می‌فرماید:
{وَاتَّبِعُوا أَحْسَنَ مَا أُنْزِلَ إِلَيْكُمْ مِنْ رَبِّكُمْ مِنْ قَبْلِ أن يَأْتِيَكُمُ الْعَذَابُ بَغْتَةً وَأَنْتُمْ لَا تَشْعُرُونَ ﴿٥٥﴾ أن تَقُولَ نَفْسٌ يَا حَسْرَتَا عَلَىٰ مَا فَرَّطْتُ فِي جَنْبِ اللَّهِ وَإِنْ كنت لَمِنَ السَّاخِرِينَ ﴿٥٦﴾} صدق الله العظيم [الزمر]
و سپس خداوند در نفس خود به آنان پاسخ داده و می‌فرماید:
{يَا حَسْرَةً عَلَى الْعِبَادِ مَا يَأْتِيهِمْ مِنْ رَسُولٍ إِلَّا كَانُوا بِهِ يَسْتَهْزِئُونَ ﴿٣٠﴾ أَلَمْ يَرَوْا كَمْ أَهْلَكْنَا قَبْلَهُمْ مِنَ الْقُرُونِ أَنَّهُمْ إِلَيْهِمْ لَا يَرْجِعُونَ ﴿٣١﴾ وَإِنْ كلّ لَمَّا جَمِيعٌ لَدَيْنَا مُحْضَرُونَ ﴿٣٢﴾} صدق الله العظيم [يس]
ای کسانی که خداوند نزدتان از همه‌چیز محبوب‌تر است، شما را به خدا، چگونه درحالی‌که به شما خبر داده‌ام حال «الرحمن»، پروردگار من و شما، پروردگار ارحم الراحمینتان، چگونه است؛ بازهم می‌توانید از نعیم و حورالعین لذت ببرید؟ ای بندگان مقرب خداوند، ای کسانی که خدا را دوست دارید، چگونه نعیم و حورالعین برایتان گوارا خواهد بود؟ حتی جَدِّ من محمد رسول الله - صلّى الله عليه وآله وسلّم – برای رسیدن به مقام «وسیله» که عالی‌ترین و رفیع‌ترین درجه بهشت است، با مقربان رقابت می‌کرد چون از حال خداوندی که از محمد رسول الله - صلّى الله عليه وآله وسلّم – نسبت به بندگان رحیم‌تر
است؛ خبر نداشت. نزدیک بود ایشان جان خود را به‌خاطر حسرت خوردن بر بندگان خداوند از دست بدهد. حال ببینید احوال پروردگار ارحم الراحمینی که بیش از محمد رسول الله - صلّى الله عليه وآله وسلّم – نسبت به بندگان رحم دارد، چگونه است؟ برای همین خداوند تعالی می‌فرماید:
{الَّذِي خَلَقَ السَّمَاوَاتِ وَالأرض وَمَا بَيْنَهُمَا فِي سِتَّةِ أَيَّامٍ ثُمَّ اسْتَوَىٰ عَلَى الْعَرْشِ الرَّحْمَٰنُ فَاسْأَلْ بِهِ خَبِيرًا} صدق الله العظيم [الفرقان:٥٩]
به‌خاطر همین است که امام مهدی درجه عالی و رفیع بهشت را که به‌نام «وسیله» خوانده می‌شود، رد می‌کند و از آن به عنوان وسیله‌ای برای تحقق نعیمی استفاده می‌کند که بسیار بزرگ‌تر از آن درجه است تا خداوند در نفس خود راضی باشد. پروردگارم مرا آفریده است تا نعیم اعظم او را عبادت نمایم و تا او در نفس خود راضی نشده؛ راضی نشوم. حال چگونه خداوند در نفس خود راضی خواهد شد؟ زمانی که تمام بندگان را مشمول رحمت خود نماید. سبحان الله العظیم! با اینکه تمام انبیا و رسولان و مقربین می‌دانستند نام این مقام «وسیله» است، اما هیچ یک فکر نکردند چرا خداوند نام آن را «وسیله» نهاده‌است. پس به حق برایتان فتوا می‌دهم که علت این نام‌گذاری آن است که این مقام، غایت خلقت ما نیست. بلکه خداوند ما را برای عبادت نعیم اعظم خود خلق نموده است و این نعیم، رضایت و رضوان خداوند نسبت به تمام بندگانش است. تصدیق فرموده خداوند تعالی:
{وَمَا خَلَقْتُ الجنّ وَالْإِنْسَ إِلَّا لِيَعْبُدُونِ} صدق الله العظيم [الذاريات:٥٦]
خداوند آنها را برای این نیافریده که رضوان الهی، یعنی نعیم اعظم را وسیله‌ای برای تحقق و رسیدن به مقام «وسیله» قرار دهند و این از بزرگی خداوند عزیز و متکبر است که در برابر عبادت خود، اجر معین نموده و کسانی که چیزی را شریک خداوند قرار نداده‌اند، [به‌خاطر وسیله قرار دادن نعیم اعظم] مورد محاسبه قرار نخواهد داد. خداوند تعالی می‌فرماید:
{لَوْ أَنْزَلْنَا هَٰذَا القرآن عَلَىٰ جَبَلٍ لَرَأَيْتَهُ خَاشِعًا مُتَصَدِّعًا مِنْ خَشْيَةِ اللَّهِ وَتِلْكَ الْأَمْثَالُ نَضْرِبُهَا لِلنَّاسِ لَعَلَّهُمْ يَتَفَكَّرُونَ ﴿٢١﴾ هُوَ اللَّهُ الَّذِي لَا إِلَٰهَ إِلَّا هُوَ عَالِمُ الْغَيْبِ وَالشَّهَادَةِ هُوَ الرَّحْمَٰنُ الرَّحِيمُ ﴿٢٢﴾ هُوَ اللَّهُ الَّذِي لَا إِلَٰهَ إِلَّا هُوَ الْمَلِكُ الْقُدُّوسُ السَّلَامُ الْمُؤْمِنُ الْمُهَيْمِنُ الْعَزِيزُ الْجَبَّارُ الْمُتَكَبِّرُ سبحان اللَّهِ عَمَّا يُشْرِكُونَ ﴿٢٣﴾ هُوَ اللَّهُ الْخَالِقُ الْبَارِئُ الْمُصَوِّرُ له الْأَسْمَاءُ الْحُسْنَىٰ يُسَبِّحُ له مَا فِي السَّمَاوَاتِ وَالأرض وَهُوَ الْعَزِيزُ الْحَكِيمُ ﴿٢٤﴾} صدق الله العظيم [الحشر]
به تعریف اسم «العزیز» که در این آیات آن را برجسته می‌کنیم؛ نظر کنید. اول:
{الْعَزِيزُ الْجَبَّارُ الْمُتَكَبِّرُ}
اینجا «العزیز» صفت عزت و برتری خداوند و سلطنت و قوت و جبروت و کبریای او در دنیا و آخرت است که او پاک ومنزه است.
تصدیقِ فرموده‌ی خداوند تعالی:
{مَنْ كَانَ يُرِيدُ الْعِزَّةَ فَلِلَّهِ الْعِزَّةُ جَمِيعًا}[فاطر:۱۰]

سپس فرموده خداوند تعالی در همین موضوع را می‌آوریم که اسم {الْعَزِيزُ} تکرار شده و می‌فرماید:
{وَهُوَ الْعَزِيزُ الْحَكِيمُ} صدق الله العظيم،
در اینجا مقصود خداوند سبحان، عزت نفس اوست. برای همین برای بندگان عبادت اجباری را مقرر نمی‌نماید تا او را برای حب به ذاتش و به طمع رضوانش عبادت نمایند. عزت نفس خداوند مانع آن شد که بندگان را اجبار کند تا برای حب و قرب و نعیم رضوانش، او را عبادت نمایند. با اینکه نعیم رضوان خداوند بزرگ‌تر از نعیم جنت است، اما صفت عزت نفس مانع آن شد که نفس خود را به آنان تحمیل
نماید، بلکه عبادتشان را با اجری مادی خریداری نمود؛
تصدیقِ فرموده‌ی خداوند تعالی:
{إِنَّ اللَّهَ اشْتَرَىٰ مِنَ الْمُؤْمِنِينَ أَنْفُسَهُمْ وَأَمْوَالَهُمْ بِأَنَّ لَهُمُ الْجَنَّةَ} صدق الله العظيم [التوبة:١١١]
اما خداوند پاک و منزه و بزرگ است و هیچ‌کس کریم‌تر از او نیست. بنده‌ای که خداوند را به علت ذات پروردگار و به طمع حب و قربش دوست دارد و تا پروردگارش در نفسش راضی نشود، حاضر به پذیرفتن بهشت نیست، آرزو دارد که به خداوند برسد و او را چنان که شایسته است عبادت نماید و نه به دنیا طمعی دارد و نه به آخرت و از آنجا که خداوند از بنده خود امام مهدی کریم‌تر است؛ ملکوت دنیا و آخرت را به او عطا خواهد نمود.
تصدیقِ فرموده‌ی خداوند تعالی:
{أَمْ لِلْإِنْسَانِ مَا تَمَنَّىٰ ﴿٢٤﴾ فَلِلَّهِ الْآخِرَةُ وَالْأُولَىٰ ﴿٢٥﴾} صدق الله العظيم [النجم]

ای پرسش‌گر! فراموش نکرده‌ام که جواب سؤالت را بدهم که پرسیده‌ای:
ای امام مهدی ناصر محمد یمانی، اگر درجه‌ای را که خداوند در کتاب خود به تو بخشیده است، به جَدَّت محمد رسول الله صلی الله علیه و اله و سلم واگذار کرده‌ای؛ پس جای تو در بهشت کجاست؟
در جوابت به حق می‌گویم: و اما درمورد من، بعد از آنکه بشارت آن به من داده شد، آن را به جَدَّم واگذار کردم و امور در گذشته و آینده با خداوند است و برایم مهم نیست که اراده خداوند چه خواهد بود. همانا که من آن مقام را به عنوان وسیله‌ای برای تحقق غایتی که خداوند برای آن ما را خلق نموده است؛ به کار گرفته‌ام تا خداوند در نفس خود راضی باشد و این نعیمی است که از «وسیله» بسیار عظیم‌تر است. چگونه ممکن است از نعیم اعظم به عنوان وسیله‌ای برای دستیابی به بهشت کوچک‌تر خداوند استفاده کنم؛ بلکه من آن درجه رفیع و عالی را وسیله‌ای برای تحقیق غایتی در نظر گرفته‌ام که همان راضی شدن خداوند در نفس اوست و برای همین هم نام آن مقام «وسیله» نهاده شده است. یعنی وسیله‌ای برای تحقق آن غایت. حال، آیا تصور می‌کنید من به شدت گمراهم؟
به خدایی که خداوند و معبودی جز او نیست قسم! این توضیحات مفصل و بیشتر را که در مورد حقیقت وسیله و غایت آن نوشته شده، تنها مؤمنانی انکار خواهند کرد که انبیا و رسولان را شریک خداوند قرار داده‌اند؛ کسانی که رقابت برای حب و قرب خداوند را بر خود حرام نموده و آن را مختص بندگان مقربی کرده‌اند که نبی یا رسول خداوندند؛ درحالی‌که آنان بندگانی مانند شما بوده و مانند شما بشرند و حقشان نسبت به خداوند همانند حق شماست. خداوند [با گزینش آنها به عنوان نبی و رسول] بر آنان منت گذاشته است واین چنین نیکوکاران را جزا می‌دهد. ولی رقابت برای پروردگار را به آنان منحصر نساخته و آنان نیز مانند شما بندگان مؤمن خداوندند. خداوند تعالی می‌فرماید:
{وَنَادَيْنَاهُ أن يَا إِبْرَاهِيمُ ﴿١٠٤﴾ قَدْ صَدَّقْتَ الرُّؤْيَا إِنَّا كَذَٰلِكَ نَجْزِي الْمُحْسِنِينَ ﴿١٠٥﴾} صدق الله العظيم [الصافات]
و خداوند تعالی می‌فرماید:
{سَلَامٌ عَلَىٰ نُوحٍ فِي الْعَالَمِينَ ﴿٧٩﴾ إِنَّا كَذَٰلِكَ نَجْزِي الْمُحْسِنِينَ ﴿٨٠﴾ إِنَّهُ مِنْ عِبَادِنَا الْمُؤْمِنِينَ ﴿٨١﴾} صدق الله العظيم [الصافات]

خداوند سبحان این تکریم را تنها منحصر به آنان نکرده است، بلکه درباره آنان فتوا داده و می‌فرماید:
{إِنَّا كَذَلِكَ نَجْزِي الْمُحْسِنِينَ} صدق الله العظيم
به خداوند قسم! از آن درجه عالی و رفیعی که بر سر آن رقابت می‌شود چشم
ه‌ی رحیق مختوم [سر به مهر] جاری می‌شود که مقربین از آن می‌نوشند.
تصدیقِ فرموده‌ی خداوند تعالی:
{كَلَّا أن كِتَابَ الْأَبْرَارِ لَفِي عِلِّيِّينَ ﴿١٨﴾ وَمَا أَدْرَاكَ مَا عِلِّيُّونَ ﴿١٩﴾ كِتَابٌ مَرْقُومٌ ﴿٢٠﴾ يَشْهَدُهُ الْمقربونَ ﴿٢١﴾ أن الْأَبْرَارَ لَفِي نَعِيمٍ ﴿٢٢﴾ عَلَى الْأَرَائِكِ يَنْظُرُونَ ﴿٢٣﴾ تَعْرِفُ فِي وُجُوهِهِمْ نَضْرَةَ النّعيم ﴿٢٤﴾ يُسْقَوْنَ مِنْ رَحِيقٍ مَخْتُومٍ ﴿٢٥﴾ خِتَامُهُ مِسْكٌ وَفِي ذَٰلِكَ فَلْيَتَنَافَسِ الْمُتَنَافِسُونَ ﴿٢٦﴾} صدق الله العظيم [المطففين]
وسلامٌ على المرسلين و الحمدُ لله ربّ العالمين..
برادرتان و خلیفه‌ی خداوند، عبد النّعيم الأعظم الإمام المهديّ ناصر محمد اليماني.

اقتباس: اضغط للقراءة
اخرین به روز رسانی: 04-09-2024 01:03 PM
17

{إِنَّمَا تُنذِرُ مَنِ اتَّبَعَ الذِّكْرَ وَخَشِيَ الرَّحْمَـٰنَ بِالْغَيْبِ ۖ فَبَشِّرْهُ بِمَغْفِرَةٍ وَأَجْرٍ كَرِيمٍ } صدق الله العظيم .

- 18 -
الإمام ناصر محمد اليماني
20 - شوّال - 1430 هـ
10 - 10 - 2009 مـ
۱۸- تیر- ۱۳۸۸ه.ش.
09:34
صباحاً
ـــــــــــــــــــ

{إِنَّمَا تُنذِرُ مَنِ اتَّبَعَ الذِّكْرَ وَخَشِيَ الرَّحْمَـٰنَ بِالْغَيْبِ ۖ فَبَشِّرْهُ بِمَغْفِرَةٍ وَأَجْرٍ كَرِيمٍ } صدق الله العظيم .

نوشته اصلی توسط ابووهبی
بسم الله الرحمن الرحیم.السلام علیکم و رحمة الله و برکاته. سؤالی دارم که حقیقتاً مرا متحیر کرده است. شما می‌فرمایید انسان‌هایی غیر از انبیا وجود دارند که در عبادت خداوند با انبیا رقابت می‌کنند. سؤال این است که پس چرا ذکری از هیچ‌یک از آنها در قرآن نیامده‌ و خداوند از آنان صحبتی نکرده‌است؟ این تنها یک سؤال است و تصور نکنید که سؤال‌های محمود مصری مرا به فتنه انداخته است. به خداوندی که خدایی جز او نیست قسم! من یقین کامل دارم که شما مهدی موعود هستید و خداوند این دانش را روزی شما کرده است؛ دانشی که تنها از راه وحی به دست می‌آید و نمی‌تواند اجتهاد شخصی فردی عادی باشد . والسلام علیکم و رحمة الله و برکاته.


بسم الله الرحمن الرحيم، وسلامٌ على المُرسلين، والحمدُ لله ربّ العالمين..
خداوند تعالی می‌فرماید:
{يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا اتَّقُوا اللَّهَ وَابْتَغُوا إِلَيْهِ الْوَسِيلَةَ وَجَاهِدُوا فِي سَبِيلِهِ لَعَلَّكُمْ تُفْلِحُونَ ‎﴿٣٥﴾‏} صدق الله العظيم [المائدة]

ابو وهبی! این کلام پروردگار من است که به مؤمنان فرمان می‌دهد برای تقرب بیشتر به او وسیله را بجویند و به شما فتوا می‌دهد بندگان مکرم خداوند، از انبیا و رسولان و مقربین، بندگانی مانند شما هستند و برای تقرب بیشتر به خداوند در پی وسیله هستند و امید به رحمت خدا داشته و از عذاب او در هراسند. خداوند تعالی می‌فرماید:
{ قُلِ ادْعُوا الَّذِينَ زَعَمْتُم مِّن دُونِهِ فَلَا يَمْلِكُونَ كَشْفَ الضُّرِّ عَنكُمْ وَلَا تَحْوِيلًا ﴿٥٦﴾ أُولَـٰئِكَ الَّذِينَ يَدْعُونَ يَبْتَغُونَ إِلَىٰ ربّهم الْوَسِيلَةَ أيّهم أَقْرَبُ وَيَرْجُونَ رَحْمَتَهُ وَيَخَافُونَ عَذَابَهُ...} صدق الله العظيم [الإسراء]
اما کسانی که رقابت در راه خداوند را منحصر به مقربانی می‌دانند که از انبیا و رسولان هستند، مقربان را به‌جای خداوند می‌خوانند تا به خدا نزدیکشان کنند و امیدوارند این بندگان مقرب، در پیشگاه خداوند از آنان شفاعت کنند. خداوند تعالی می‌فرماید:
{ أَلا لِلَّهِ الدِّينُ الْخَالِصُ وَالَّذِينَ اتَّخَذُوا مِنْ دُونِهِ أَوْلِيَاءَ مَا نَعْبُدُهُمْ إِلَّا لِيُقَرِّبُونَا إِلَى اللَّهِ زُلْفَى } صدق الله العظيم [الزمر:۳]
و لذا خداوند تعالی می‌فرماید:
{ قُلِ ادْعُوا الَّذِينَ زَعَمْتُم مِّن دُونِهِ فَلَا يَمْلِكُونَ كَشْفَ الضُّرِّ عَنكُمْ وَلَا تَحْوِيلًا ﴿٥٦﴾ أُولَـٰئِكَ الَّذِينَ يَدْعُونَ يَبْتَغُونَ إِلَىٰ ربّهم الْوَسِيلَةَ أيّهم أَقْرَبُ وَيَرْجُونَ رَحْمَتَهُ وَيَخَافُونَ عَذَابَهُ...}صدق الله العظيم

و کسانی که به دعوت مهدی منتظر برای رقابت بندگان به سوی معبود پاسخ ندهند و تصور کنند که حق ندارند برای تقرب به پروردگارشان، با رسولان و انبیای الهی رقابت کنند؛ به خداوند شرک آورده‌اند. آنها امیدوارند انبیای مقرب و مسیح عیسی بن مریم که از بندگان مقرب خداست در پیشگاه خداوند برای آنان شفاعت کنند. خداوند تعالی می‌فرماید:
{اذْ قَالَتِ الْمَلَائِكَةُ يَا مَرْيَمُ إِنَّ اللَّهَ يُبَشِّرُكِ بِكَلِمَةٍ مِّنْهُ اسْمُهُ الْمَسِيحُ عِيسَى ابْنُ مَرْيَمَ وَجِيهًا فِي الدُّنْيَا وَالْآخِرَةِ وَمِنَ الْمُقَرَّبِينَ ‎﴿٤٥﴾‏} صدق الله العظيم [آل عمران]
ولی نصاری [مسیحیان] به‌ناحق در مورد او مبالغه کرده‌اند تا جایی که وی را فرزند خدا می‌خوانند؛ سبحان الله و به‌جای خدا، او را خوانده و امیدوارند در پیشگاه خداوند شفاعتشان را بنماید و به همین خاطر است که می‌بینید نصاری [مسیحیان] خود را مجاز نمی‌دانند برای قرب به پروردگارشان با مسیح عیسی بن مریم که عبد خدا و رسول اوست رقابت کنند؛ با اینکه او نیز مانند آنها بنده خداست. درمورد بنده مقرب خدا، محمد رسول الله صلى الله عليه وآله وسلم، نیز وضع به همین ترتیب است و مسلمانان امیدوارند در پیشگاه خدا مورد شفاعت او قرار گیرند و اعتقاد دارند شفاعت تنها به دست اوست و سایر انبیا چنین حقی ندارند. برای همین هم می‌بینید مسلمانان مجاز نمی‌دانند در راه قرب الهی با محمد رسول الله صلى الله عليه وآله وسلّم رقابت نمایند.
ولی مهدی منتظر این عقیده باطل کسانی را که در مورد بندگان مقرب خداوند مبالغه می‌کنند، رد می‌کند؛ همان کسانی که رقابت برای تقرب به خداوند را منحصر به انبیا و رسولان دانسته و صالحان را محق نمی‌دانند. [آگاه باشید] هر کس به شفاعت بنده در پیشگاه معبود سبحان اعتقاد داشته باشد، مشرک شده است. تصدیق فرموده خداوند تعالی:
{ وَأَنذِرْ بِهِ الَّذِينَ يَخَافُونَ أَن يُحْشَرُواْ إِلَى ربّهم لَيْسَ لَهُم مِّن دُونِهِ وَلِيٌّ وَلاَ شَفِيعٌ لَّعَلَّهُمْ يَتَّقُونَ﴿٥١﴾‏ } صدق الله العظيم [الأنعام]
اگر مؤمنان معتقد بودند حق دارند در راه رسیدن به پروردگار با انبیا و رسولانشان رقابت نمایند، به خدا شرک نمی‌آوردند و برای حب و قرب الهی با آنان رقابت کرده و درست مانند ایشان به رحمت الهی امیدوار و از عذاب او در هراس بودند. این همان دعوت انبیا از مردمانشان است تا خداوند را به یگانگی و بدون شرک عبادت کنند و برای حب و قرب او رقابت کرده و برای قرب بیشتر الهی، به رحمت الهی امیدوار بوده و در پی وسیله باشند نه اینکه در پیشگاه الهی در انتظار رحمت کسی غیر از خدا باشند تا برایشان شفاعت کند، درحالی‌که خداوند ارحم الراحمین بیش از همه بندگانش رحیم است. این افراد، خدا را آن‌گونه که شایسته اوست، نشناخته‌اند و برای همین می‌بینید حتی بعد از اینکه گرفتار آتش شدند باز هم به‌جای خداوند؛ بندگان او را می‌خوانند. هربار پوستشان می‌سوزد و از بین می‌رود و پوست جدیدی جای آن را می‌گیرد تا طعم عذاب را چشیده و دست از خواندن بندگان به‌جای خدا بردارند، اما آنان مانند چهارپایان، بلکه گمراه‌ترند. آنان حتی بعد از اینکه وارد آتش جهنمی شدند که در آن می‌سوزند، بندگان را به‌جای خداوند می‌خوانند. آنها از ملائکه که بنده خدا هستند می‌خواهند در نزد پروردگارشان برایشان شفاعت کنند تا ولو یک روز هم که شده از عذابشان کاسته شود و می‌گویند:
{ وَقَالَ الَّذِينَ فِي النّار لِخَزَنَةِ جهنّم ادْعُوا رَبَّكُمْ يُخَفِّفْ عَنَّا يَوْماً مِنْ الْعَذَابِ}
[غافر:۴۹]

اما ملائکه مقرب خداوند رحامن که نگهبان جهنم هستند، از فرشتگان بسیار سخت‌گیر پروردگار بوده و از فرمان خداوند، سرپیچی نمی‌کنند. فرمان الهی را اجرا کرده و جرأت ندارند در پیشگاه خداوند برای اهالی آتش شفاعت کنند تا ولو یک روز، از عذابشان کاسته شود. ملائکه مقرب خداوند رحامن که نگهبان جهنم‌اند، در پاسخ به کافران می‌گویند:
{ قَالُوا فَادْعُوا وَمَا دُعَاء الْكَافِرِينَ إِلَّا فِي ضَلَالٍ } صدق الله العظيم [غافر:۵۰]
یعنی از پروردگاری که از بندگانش به شما رحیم‌تر است درخواست کنید و دعای کافران به درگاه بندگان خدا جز گمراهی نیست.

ولی متأسفانه کافران به شدت از رحمت خداوند مأیوس‌اند و تنها اقوام ظالم از رحمت الهی مأیوس می‌شوند. همان کسانی که در حیات دنیوی، خدای خود را نشناختند، در روز قیامت نیز حق معرفت وی را به‌جا نمی‌آورند و همان‌طور که در دنیا کور بودند و حق را ندیدند؛ در آخرت هم از دیدن آن قاصرند. خداوند تعالی می‌فرماید:
{ وَمَنْ كَانَ فِي هَذِهِ أَعْمَى فَهُوَ فِي الآخرة أَعْمَى وَأَضَلُّ سَبِيلًا } صدق الله العظيم [الإسراء:۷۲]
و این مهدی منتظر است که خداوند او را برانگیخته تا مردم را به‌سوی رحمت الهی دعوت نماید و اسمای حسنه پروردگار و صفات عالی او را به ایشان بشناساند و آنان را به عبادت خداوند یگانه و بی‌شریک فرا خواند تا او را آن‌گونه که باید عبادت کنند. آنان را از شرک برحذر دارد و از کتاب، عقیده حق را برایشان به تفصیل بیان نماید و آنچه را که نمی‌دانستند به ایشان بیاموزد. اما باعث تأسف است که از میان مردم عالم، مؤمنان از اولین کسانی هستند که نسبت به مهدی منتظر حق کافر می‌شوند؛ با اینکه مسلمان بوده و به قرآن عظیم ایمان دارند!! چه کسی ایشان را از عذاب شدید و نزدیک خداوند که در آستانه‌ی دروازه‌هاست و برای تکذیب‌کنندگان بیان حق کتاب در نظر گرفته شده‌است، در امان نگاه خواهد داشت؟ آیا از نظر شما، ناصر محمد یمانی مانند شما قرآن را از روی هوی و با ظن و گمان (که کسی را از حق بی‌ نیاز نمی‌کند) تفسیر می‌نماید؟ از غضب خدا به خدا پناه می‌برم تا مبادا مانند علمای مسلمانی باشم که خود و امتشان را از راه راست گمراه کردند، همان‌طور که پیش از آنان اهل کتاب گمراه شدند. ولی امام مهدی منتظر از کسانی است که بیش از همه مردم، «ندانسته به خداوند رحمان نسبت دادن» را انکار و رد می‌کند. مهدی منتظر، از همین قرآن، بیان قرآن را می‌آورد و با نظر و رأی شخصی اجتهاد نمی‌کند و مانند شما نمی‌گوید: «الله اعلم، ممکن است اشتباه کرده باشم و ممکن است به هدف زده باشم»، به هیچ وجه چنین نیست، به هیچ وجه. بلکه فقط و فقط حق را می‌گویم و شایسته است که تنها از حق پیروی شود. من به مردم نمی‌گویم رسول جدید خدا هستم که به سویتان آمده‌ام، بلکه می‌گویم من امام مهدی هستم و خداوند خبر و امرم را در نامم «ناصر محمد» قرار داده‌است، یعنی «یاری دهنده به محمد». من پیرو ذکر محفوظ از تحریفی هستم که مُحمد رسول الله صلى الله عليه وآله وسلم، برایتان آورده و به کسانی که پیرو ذکر محفوظ از تحریف پروردگارشان هستند،هشدار می‌دهم و تنها کسانی پیرو من خواهند شد که به آن ایمان داشته باشند.
تصدیقِ فرموده‌ی خداوند تعالی:
{إِنَّمَا تُنذِرُ مَنِ اتَّبَعَ الذِّكْرَ وَخَشِيَ الرَّحْمَٰنَ بِالْغَيْبِ ۖ فَبَشِّرْهُ بِمَغْفِرَةٍ وَأَجْرٍ كَرِيمٍ ‎﴿١١﴾}
صدق الله العظيم [يس]

اما متأسفانه با اینکه عمر دعوت مهدوی به پایان سال پنجم خود رسیده‌است و او با بیان حق قرآن عظیم برای مؤمنان حجت می‌آورد، ولی تا الآن وقت آن نرسیده تا به دعوت مهدی منتظر که از قرآن عظیم است، ایمان بیاورند و اولین کسانی نباشند که به آن کافر می‌شوند. خداوند تعالی می‌فرماید:
{ أَلَمْ يَأْنِ لِلَّذِينَ آمَنُوا أَن تَخْشَعَ قُلُوبُهُمْ لِذِكْرِ اللَّـهِ وَمَا نَزَلَ مِنَ الحقّ وَلَا يَكُونُوا كَالَّذِينَ أُوتُوا الْكِتَابَ مِن قَبْلُ فَطَالَ عَلَيْهِمُ الْأَمَدُ فَقَسَتْ قُلُوبُهُمْ وَكَثِيرٌ مِّنْهُمْ فَاسِقُونَ ﴿١٦﴾ اعْلَمُوا أَنَّ اللَّـهَ يُحْيِي الْأَرْضَ بَعْدَ مَوْتِهَا قَدْ بَيَّنَّا لَكُمُ الْآيَاتِ لَعَلَّكُمْ تَعْقِلُونَ ﴿١٧﴾ } صدق الله العظيم [الحديد]

ولی آنان به دعوتی که قلب ایشان را زنده می‌کند و مانند آبی است که زمین مرده را حیات می‌بخشد، پاسخ نمی‌دهند. خداوند تعالی می‌فرماید:
{يا أيّها الذين آمنوا اسْتَجِيبُوا لِلَّـهِ وَلِلرَّسُولِ إِذَا دَعَاكُمْ لِمَا يُحْيِيكُمْ وَاعْلَمُوا أَنَّ اللَّـهَ يَحُولُ بَيْنَ الْمَرْءِ وَقَلْبِهِ وَأَنَّهُ إِلَيْهِ تُحْشَرُونَ ﴿٢٤﴾ وَاتَّقُوا فِتْنَةً لَّا تُصِيبَنَّ الَّذِينَ ظَلَمُوا مِنكُمْ خَاصَّةً وَاعْلَمُوا أَنَّ اللَّـهَ شَدِيدُ الْعِقَابِ ﴿٢٥﴾ } صدق الله العظيم [الأنفال]
وسلامٌ على المُرسلين والحمدُ لله ربّ العالمين..
أخو المسلمين الإمام المهدي ناصر محمد اليماني.
اقتباس: اضغط للقراءة
اخرین به روز رسانی: 04-09-2024 01:18 PM
18

پاسخ امام به محمود مصری: محمد رسول الله صلی الله علیه و آله سلم، به تو امر نمی‌کند تا او را وسیله رسیدن به خداوند قرار دهی....

- 19 -
الإمام ناصر محمد اليماني
24 - ذی القعدة - 1430 هـ
11 - 11 - 2009 مـ
۲۰ - آبان - ۱۳۸۸ه.ش.
10:25 بعد از ظهر
ــــــــــــــــــــــــ

{يَا حَسْرَةً عَلَى الْعِبَادِ ۚ مَا يَأْتِيهِم مِّن رَّسُولٍ إِلَّا كَانُوا بِهِ يَسْتَهْزِئُونَ}
پاسخ امام به محمود مصری:
محمد رسول الله صلی الله علیه و آله سلم، به تو امر نمی‌کند تا او را وسیله رسیدن به خداوند قرار دهی....


بسم الله الرحمن الرحيم و صلوات و سلام بر آخرین نبیّ و رسول خدا و خاندان پاک و مطهرش و بر تمام پیروان حق تا یوم الدین و سلامٌ على المرسلين، والحمدُ لله ربّ العالمين..

ای کسی که به مهدی منتظر، ناصر محمد یمانی نسبت دروغ می‌دهی، مثل تو مانند کسانی‌است کهتنها صدایی می‌شنوند و معنی آن را درک نمی‌کنند و در مورد چیزهایی که نمی‌داند صحبت می‌کنند. محمد رسول الله - صلّى الله عليه وآله وسلّم - به تو امر نکرده است او را به عنوان وسیله اختیار کنی، بلکه از شما دعوت کرده برای قرب به خداوند به دنبال وسیله بوده و برای نزدیک شدن به خدا با هم رقابت کنید. پس بیا ببینیم چه کسی به این دعوت حقِ کتاب که از زبان سيد الأنبياء والمرسلين، النّبي الأميّ الأمين، جَدَّم محمد صلّى الله عليه وآله وسلم بیان شده پاسخ می‌دهد. خداوند تعالی می‌فرماید:
{يَا أيُّها الَّذِينَ آمَنُوا اتَّقُوا اللَّهَ وَابْتَغُوا إِلَيْهِ الْوَسِيلَةَ وَجَاهِدُوا فِي سَبِيلِهِ لَعَلَّكُمْ تُفْلِحُونَ﴿٣٥﴾}
صدق الله العظيم [المائدة]

بیان حق این فرموده‌ی خداوند تعالی چیست:

{يَا أيُّها الَّذِينَ آمَنُوا اتَّقُوا اللَّهَ وَابْتَغُوا إِلَيْهِ الْوَسِيلَةَ} صدق الله العظيم،
یعنی فقط خدا را عبادت کنید و به دنبال «وسیله» بوده و برای حب و قرب خداوند رقابت کنید و از بندگانی باشید که برای حب و قرب بیشتر به پروردگارشان باهم رقابت می‌کنند. خداوند تعالی می‌فرماید:
{أُوْلَئِكَ الَّذِينَ يَدْعُونَ يَبْتَغُونَ إِلَى ربّهم الْوَسِيلَةَ أيّهم أقرب وَيَرْجُونَ رَحْمَتَهُ وَيَخَافُونَ عَذَابَهُ أن عَذَابَ ربّك كَانَ مَحْذُورًا} صدق الله العظيم [الإسراء:۵۷]
ولی تو و امثال تو، ابا دارید که با انبیا و رسولان الهی در راه حب و قرب خدا رقابت کنید و این رقابت را تنها به آنها واگذار کرده و به این ترتیب بندگان مقرب خدا را با او شریک گرفته‌اید و منتظر هستید آنها در پیشگاه خداوند شفاعتتان را بکنند، ولی در برابر خدا به هیچ کار شما نمی‌آیند. چطور به مهدی منتظر نسبت دروغ داده و می‌گویی او از محمد رسول الله صلّى الله عليه وآله وسلم پیروی نمی‌کند؟ خداوند این نسبت دروغ تو را نوشته و از تو در مورد آن سؤال خواهد کرد و هرکس بار ظلمی بر دوش داشته باشد؛ زیان‌کار خواهد بود. مهدی منتظر پیرو جَدَّش، محمد رسول الله صلّى الله عليه وآله وسلم، است و خداوند را بدون شریک عبادت کرده و با جَدَّش و تمام بندگان خدا در راه حب و قرب الهی رقابت می‌کند. و اگر به این دعوتِ حق پاسخ ندهی؛ مشرک شده‌ای. سبحان الله، من از مشرکین نیستم و جَدَّم، محمد رسول الله صلّى الله عليه وآله وسلم، در برابر خداوند به کار من نمی‌آید. ای کسی که از دعوت محمد رسول الله صلّى الله عليه وآله وسلم و دعوت مهدی منتظر برای عبادت عاری از شرک خداوند و رقابت برای حب و قرب خداوند رومی‌گردانی، از خدا تقوا کن. اما تو از کسانی هستی که به دعوت حق پاسخ نمی‌دهند زیرا اصلا نمی‌دانند «وسیله» چیست. محمد رسول الله - صلّى الله عليه وآله وسلّم - در مورد «وسیله» به شما فتوا داده است. ایشان عليه الصلاة والسلام فرمودند:
[الوسيلة منزلة لا تنبغي إلا لعبد من عباد الله وأرجو أن أكون أنا هوالوسيلة]

[«وسیله» مقامی در بهشت است که تنها شایسته یکی از بندگان خداوند است و امیدوارم من آن بنده باشم]
لذا «وسیله» بالاترین درجه بهشت و نزدیک‌ترین مقام به عرش خداوند رحمان است و تنها به یکی از بندگان صالح خداوند خواهد رسید. برای همین هم می‌بینید که انبیا و بندگان مخلص خداوند که به خدا شرک نیاورده‌اند؛ برای رسیدن به بالاترین مقام حب و قرب خدا و این درجه عالی با هم رقابت می‌کنند. خداوند تعالی می‌فرماید:
{رَبُّكُمْ أَعْلَمُ بِكُمْ ۖ إِنْ يَشَأْ يَرْحَمْكُمْ أَوْ إِنْ يَشَأْ يُعَذِّبْكُمْ ۚ وَمَا أَرْسَلْنَاكَ عَلَيْهِمْ وَكِيلًا ﴿٥٤﴾ وَرَبُّكَ أَعْلَمُ بِمَنْ فِي السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ ۗ وَلَقَدْ فَضَّلْنَا بَعْضَ النَّبِيِّينَ عَلَىٰ بَعْضٍ ۖ وَآتَيْنَا دَاوُودَ زَبُورًا ﴿٥٥﴾ قُلِ ادْعُوا الَّذِينَ زَعَمْتُمْ مِنْ دُونِهِ فَلَا يَمْلِكُونَ كَشْفَ الضُّرِّ عَنْكُمْ وَلَا تَحْوِيلًا ﴿٥٦﴾ أُولَـٰئِكَ الَّذِينَ يَدْعُونَ يَبْتَغُونَ إِلَىٰ رَبِّهِمُ الْوَسِيلَةَ أَيُّهُمْ أَقْرَبُ وَيَرْجُونَ رَحْمَتَهُ وَيَخَافُونَ عَذَابَهُ ۚ إِنَّ عَذَابَ رَبِّكَ كَانَ مَحْذُورًا ﴿٥٧﴾ وَإِنْ مِنْ قَرْيَةٍ إِلَّا نَحْنُ مُهْلِكُوهَا قَبْلَ يَوْمِ الْقِيَامَةِ أَوْ مُعَذِّبُوهَا عَذَابًا شَدِيدًا ۚ كَانَ ذَٰلِكَ فِي الْكِتَابِ مَسْطُورًا ﴿٥٨﴾} صدق الله العظيم [الإسراء]
ولی متأسفانه اکثریت شما ایمان نمی‌آورید، مگر آن که انبیا و رسولان را شریک خدا گرفته باشید. خداوند تعالی می‌فرماید:
{وَمَا يُؤْمِنُ أَكْثَرُهُمْ بالله إِلاَّ وَهُمْ مشركونَ﴿۱۰۶﴾} صدق الله العظيم [يوسف]
و اما شرک آوردن چیست؟ تعظیم و بزرگداشت به ناحق رسولان و انبیا الهی و مبالغه ناحق در مورد آنان است. اگر به یکی از نصاری [مسیحیان] بگویم: از آنجایی که تو به رسول الله مسیح عیسی بن مریم صلّى الله عليه وعلى أمه و آل عمران و سلم ایمان داری، آیا خود را مجاز می‌‌دانی برای حب و قرب بیشتر به خداوند، به رقابت با رسول الله مسیح عیسی بن مریم بپردازی؟ او از دست مهدی منتظر خشمگین شده و می‌گوید: «ای کسی که ادعا داری مهدی منتظری، دیوانه شده‌ای؟ چطور برای حب و قرب خدا با پسر او رقابت کنم؟! او پسر خداست ونسبت به پدر به بندگان اولویت دارد» و مهدی منتظر در پاسخ او می‌گوید:
سبحان الله العظیم علوا کبیرا.

می‌گویم: ای جماعت نصاری [مسیحیان]‍! بیایید تا کتاب خدا را حکم قرار دهیم: آیا مسیح عیسی بن مریم از شما خواسته در مورد او به ناحق مبالغه کرده و او را مورد تعظیم قرار دهید؟ او مانند شما بنده‌ای از بندگان خداست. مسيح عيسى بن مريم صلّى الله عليه وعلى أمّه وسلم از شما دعوت نکرده تا به‌جای خدا، او را عبادت کنید. مگر او شما را به عبادت خداوند یکتا و بی‌شریک و رقابت برای حب و قرب او نخوانده است؟ جواب را به علمِ کتاب علام الغیوب می‌سپاریم . ببینید جواب مسیح عیسی بن مریم چیست. خداوند تعالی می‌فرماید:
{وَإِذْ قَالَ اللَّـهُ يَا عِيسَى ابْنَ مَرْيَمَ أَأَنْتَ قُلْتَ لِلنَّاسِ اتَّخِذُونِي وَأُمِّيَ إِلَـٰهَيْنِ مِنْ دُونِ اللَّـهِ ۖ قَالَ سُبْحَانَكَ مَا يَكُونُ لِي أَنْ أَقُولَ مَا لَيْسَ لِي بِحَقٍّ ۚ إِنْ كُنْتُ قُلْتُهُ فَقَدْ عَلِمْتَهُ ۚ تَعْلَمُ مَا فِي نَفْسِي وَلَا أَعْلَمُ مَا فِي نَفْسِكَ ۚ إِنَّكَ أَنْتَ عَلَّامُ الْغُيُوبِ ﴿١١٦﴾ مَا قُلْتُ لَهُمْ إِلَّا مَا أَمَرْتَنِي بِهِ أَنِ اعْبُدُوا اللَّـهَ رَبِّي وَرَبَّكُمْ ۚ وَكُنْتُ عَلَيْهِمْ شَهِيدًا مَا دُمْتُ فِيهِمْ ۖ فَلَمَّا تَوَفَّيْتَنِي كُنْتَ أَنْتَ الرَّقِيبَ عَلَيْهِمْ ۚ وَأَنْتَ عَلَىٰ كُلِّ شَيْءٍ شَهِيدٌ ﴿١١٧﴾ إِنْ تُعَذِّبْهُمْ فَإِنَّهُمْ عِبَادُكَ ۖ وَإِنْ تَغْفِرْ لَهُمْ فَإِنَّكَ أَنْتَ الْعَزِيزُ الْحَكِيمُ ﴿١١٨﴾ قَالَ اللَّـهُ هَـٰذَا يَوْمُ يَنْفَعُ الصَّادِقِينَ صِدْقُهُمْ ۚ لَهُمْ جَنَّاتٌ تَجْرِي مِنْ تَحْتِهَا الْأَنْهَارُ خَالِدِينَ فِيهَا أَبَدًا ۚ رَضِيَ اللَّـهُ عَنْهُمْ وَرَضُوا عَنْهُ ۚ ذَٰلِكَ الْفَوْزُ الْعَظِيمُ ﴿١١٩﴾ لِلَّـهِ مُلْكُ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ وَمَا فِيهِنَّ ۚ وَهُوَ عَلَىٰ كُلِّ شَيْءٍ قَدِيرٌ ﴿١٢٠﴾} صدق الله العظيم [المائدة]
تمامِ انبیا و رسولان الهی هم، مردم را به عبادت خداوند یکتا و بی‌شریک و رقابت برای حب و قرب او دعوت می‌کنند. محمد رسول الله هم، شما را به‌سوی همین امر الهی دعوت می‌کند که بر زبان مسيح عيسى بن مريم و تمام رسولان الهی جاری شد:
{يَا أيُّها الَّذِينَ آمَنُوا اتَّقُوا اللَّهَ وَابْتَغُوا إِلَيْهِ الْوَسِيلَةَ}صدق الله العظيم [المائدة:۳۵]
یعنی در پی کسب مقام وسیله و نائل شدن به آن باشید. من از تمام مسلمانانی که رسولان و انبیا را شریک خدا گرفته‌اند، سؤالی دارم: آیا رسولان و انبیای الهی مانند شما بنده خدا هستند و شما هم همان حقی را که آنها دارند نسبت به پروردگار دارید و می‌توانید خدا را به یگانگی و بدون شریک عبادت کرده و برای حب و قرب الهی رقابت کنید؛ یا آنها را بندگانی مانند خود نمی‌دانید؟ شما را چه می‌شود که ایمان نمی‌آورید مگر آن را به شرک آلوده کرده و انبیا و رسولان الهی را با او شریک گیرید؟ خداوند در آیات محکم کتابش به شما فتوا داده است که انبیا و رسولان الهی مانند شما بندگان خدا هستند و برای رسیدن به مقام وسیله و تقرب به خدا تلاش می‌کنند؟ خداوند تعالی می‌فرماید:
{رَبُّكُمْ أَعْلَمُ بِكُمْ ۖ إِنْ يَشَأْ يَرْحَمْكُمْ أَوْ إِنْ يَشَأْ يُعَذِّبْكُمْ ۚ وَمَا أَرْسَلْنَاكَ عَلَيْهِمْ وَكِيلًا ﴿٥٤﴾ وَرَبُّكَ أَعْلَمُ بِمَنْ فِي السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ ۗ وَلَقَدْ فَضَّلْنَا بَعْضَ النَّبِيِّينَ عَلَىٰ بَعْضٍ ۖ وَآتَيْنَا دَاوُودَ زَبُورًا ﴿٥٥﴾ قُلِ ادْعُوا الَّذِينَ زَعَمْتُمْ مِنْ دُونِهِ فَلَا يَمْلِكُونَ كَشْفَ الضُّرِّ عَنْكُمْ وَلَا تَحْوِيلًا ﴿٥٦﴾ أُولَـٰئِكَ الَّذِينَ يَدْعُونَ يَبْتَغُونَ إِلَىٰ رَبِّهِمُ الْوَسِيلَةَ أَيُّهُمْ أَقْرَبُ وَيَرْجُونَ رَحْمَتَهُ وَيَخَافُونَ عَذَابَهُ ۚ إِنَّ عَذَابَ رَبِّكَ كَانَ مَحْذُورًا ﴿٥٧﴾ وَإِنْ مِنْ قَرْيَةٍ إِلَّا نَحْنُ مُهْلِكُوهَا قَبْلَ يَوْمِ الْقِيَامَةِ أَوْ مُعَذِّبُوهَا عَذَابًا شَدِيدًا ۚ كَانَ ذَٰلِكَ فِي الْكِتَابِ مَسْطُورًا ﴿٥٨﴾} صدق الله العظيم [الإسراء]
آیا می‌دانید چرا خداوند تمام آبادی‌های بشر را، چه مسلمان و چه کافر، عذاب می‌کند؟ چون اکثر آنها ایمان نیاورده‌اند مگر آن را با شرک آلوده کرده و رسولان وانبیا را با خدا شریک گرفته باشند و حاضر به استجابت دعوت رسولان الهی و تقوای الهی و جستن مقام وسیله برای تقرب به خداوند و اجرای فرمان الهی نیستند که می‌فرماید:
{يَا أيُّها الَّذِينَ آمَنُوا اتَّقُوا اللَّهَ وَابْتَغُوا إِلَيْهِ الْوَسِيلَةَ﴾}صدق الله العظيم [المائدة:۳۵]
ای مشرک به خدا! آیا از خدا تقوا نکرده و نمی‌ترسی! بلکه به خداوند قسم می‌خورم، تو دعوت محمد رسول الله - صلّى الله عليه وآله وسلّم - را اجابت نکرده و به دنبال مقام وسیله در نزد پروردگار نیستی. جناب محمود مصری! اگر محمد رسول الله - صلّى الله عليه وآله وسلّم - را دوست داشتی، در صورت رسیدن به مقام وسیله که بالاترین و رفیع‌ترین درجه بهشت است، برای حب و قرب خدا و رضایت او در نفسش برای تحقق نعیم اعظم؛ آن را به هرکسی که می‌خواستی می‌بخشیدی و برای همین هم نام این مقام وسیله است نه غایت.

در برابر کسانی که می‌خواهند دعوت حق را منحرف کنند؛ خداوند برای من کافی است! ای مرد! تو چه طور مهدی منتظر را گمراه می‌دانی، درحالی‌که او از شما دعوت می‌کند خداوند یکتا را بدون شریک عبادت کرده و به‌‌سوی پروردگارم و پروردگارتان راهی جسته و به دنبال مقام وسیله باشید و برای حب و قرب او رقابت نمایید. جناب محمد مصری چگونه‌ است که تو مهدی منتظر و پیروانش را در گمراهی آشکار می‌بینی؟! مگر این حکم خدا نیست؟ ای کسی که عبادت خداوند بی‌شریک و رقابت برای حب و قرب او را رد می‌کنی! خداوند تعالی می‌فرماید:
{أَلَيْسَ اللَّهُ بِأَحْكَمِ الْحَاكِمِينَ} صدق الله العظيم [التين:۸]
و خداوند میان من و کسانی که دعوت مرا انکار کرده و فتوا می‌دهند: «بندگان حق ندارند برای حب و قرب خدا با رسولان الهی رقابت کنند»، حکم خواهد کرد. یا مگر نمی‌دانی محمد رسول الله صلّى عليه وآله وسلم مردم را به‌سوی چه چیزی دعوت می‌کرد. خلاصه دعوت او را برایت می‌آورم. خداوند تعالی می‌فرماید:
{قُلْ يَا أيُّها النّاس إِنِّي رَسُولُ اللَّهِ إِلَيْكُمْ جَمِيعاً الَّذِي له مُلْكُ السَّمَاوَاتِ وَالأرض لا إِلَهَ إِلَّا هُوَ يُحْيِي وَيُمِيتُ فَآمِنُوا بِاللَّهِ وَرَسُولِهِ النّبي الأميّ الَّذِي يُؤْمِنُ بِاللَّهِ وَكَلِمَاتِهِ وَاتَّبِعُوهُ لَعَلَّكُمْ تَهْتَدُونَ﴿۱٥٨﴾} صدق الله العظيم[الأعراف]
و خداوند تعالی می‌فرماید:
{يَا أَيُّهَا النَّاسُ اعْبُدُوا رَبَّكُمُ الَّذِي خَلَقَكُمْ وَالَّذِينَ مِن قَبْلِكُمْ لَعَلَّكُمْ تَتَّقُونَ ‎﴿٢١﴾‏}
صدق الله العظيم [البقرة]
و خداوند تعالی می‌فرماید:
{يَا أيُّها الَّذِينَ آمَنُوا اتَّقُوا اللَّهَ وَابْتَغُوا إِلَيْهِ الْوَسِيلَةَ}
[المائدة:۳۵]
و خداوند تعالی می‌فرماید:

{قُلِ ادْعُوا الَّذِينَ زَعَمْتُمْ مِنْ دُونِهِ فَلَا يَمْلِكُونَ كَشْفَ الضُّرِّ عَنْكُمْ وَلَا تَحْوِيلًا ﴿٥٦﴾ أُولَـٰئِكَ الَّذِينَ يَدْعُونَ يَبْتَغُونَ إِلَىٰ رَبِّهِمُ الْوَسِيلَةَ أَيُّهُمْ أَقْرَبُ وَيَرْجُونَ رَحْمَتَهُ وَيَخَافُونَ عَذَابَهُ ۚ إِنَّ عَذَابَ رَبِّكَ كَانَ مَحْذُورًا ﴿٥٧﴾} صدق الله العظيم [الإسراء]

و خداوند تعالی می‌فرماید:

{قُلْ إِنِّي أُمِرْتُ أَنْ أَعْبُدَ اللَّهَ مُخْلِصًا لَّهُ الدِّينَ ‎﴿١١﴾‏ وَأُمِرْتُ لِأَنْ أَكُونَ أَوَّلَ الْمُسْلِمِينَ ‎﴿١٢﴾‏ قُلْ إِنِّي أَخَافُ إِنْ عَصَيْتُ رَبِّي عَذَابَ يَوْمٍ عَظِيمٍ ‎﴿١٣﴾‏ قُلِ اللَّهَ أَعْبُدُ مُخْلِصًا لَّهُ دِينِي ‎﴿١٤﴾‏ فَاعْبُدُوا مَا شِئْتُم مِّن دُونِهِ ۗ قُلْ إِنَّ الْخَاسِرِينَ الَّذِينَ خَسِرُوا أَنفُسَهُمْ وَأَهْلِيهِمْ يَوْمَ الْقِيَامَةِ ۗ أَلَا ذَٰلِكَ هُوَ الْخُسْرَانُ الْمُبِينُ ‎﴿١٥﴾‏ لَهُم مِّن فَوْقِهِمْ ظُلَلٌ مِّنَ النَّارِ وَمِن تَحْتِهِمْ ظُلَلٌ ۚ ذَٰلِكَ يُخَوِّفُ اللَّهُ بِهِ عِبَادَهُ ۚ يَا عِبَادِ فَاتَّقُونِ ‎﴿١٦﴾‏}
[الزمر]‏
و خداوند تعالی می‌فرماید:

{قُلْ أن كُنْتُمْ تُحِبُّونَ اللَّهَ فَاتَّبِعُونِي يُحْبِبْكُمُ اللَّهُ وَيَغْفِرْ لَكُمْ ذُنُوبَكُمْ وَاللَّهُ غَفُورٌ رَحِيمٌ‎﴿٣١﴾‏}
صدق الله العظيم [آل عمران]
ولی آنها به خدا ایمان نمی‌آورند، مگر اینکه بندگان مقرب را با پروردگارشان شریک گیرند. خداوند تعالی می‌فرماید:

{تَنزِيلُ الْكِتَابِ مِنَ اللَّهِ الْعَزِيزِ الْحَكِيمِ ‎﴿١﴾‏ إِنَّا أَنزَلْنَا إِلَيْكَ الْكِتَابَ بِالْحَقِّ فَاعْبُدِ اللَّهَ مُخْلِصًا لَّهُ الدِّينَ ‎﴿٢﴾‏ أَلَا لِلَّهِ الدِّينُ الْخَالِصُ ۚ وَالَّذِينَ اتَّخَذُوا مِن دُونِهِ أَوْلِيَاءَ مَا نَعْبُدُهُمْ إِلَّا لِيُقَرِّبُونَا إِلَى اللَّهِ زُلْفَىٰ إِنَّ اللَّهَ يَحْكُمُ بَيْنَهُمْ فِي مَا هُمْ فِيهِ يَخْتَلِفُونَ ۗ إِنَّ اللَّهَ لَا يَهْدِي مَنْ هُوَ كَاذِبٌ كَفَّارٌ ‎﴿٣﴾‏ لَّوْ أَرَادَ اللَّهُ أَن يَتَّخِذَ وَلَدًا لَّاصْطَفَىٰ مِمَّا يَخْلُقُ مَا يَشَاءُ ۚ سُبْحَانَهُ ۖ هُوَ اللَّهُ الْوَاحِدُ الْقَهَّارُ ‎﴿٤﴾‏ خَلَقَ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضَ بِالْحَقِّ ۖ يُكَوِّرُ اللَّيْلَ عَلَى النَّهَارِ وَيُكَوِّرُ النَّهَارَ عَلَى اللَّيْلِ ۖ وَسَخَّرَ الشَّمْسَ وَالْقَمَرَ ۖ كُلٌّ يَجْرِي لِأَجَلٍ مُّسَمًّى ۗ أَلَا هُوَ الْعَزِيزُ الْغَفَّارُ ‎﴿٥﴾‏
خَلَقَكُم مِّن نَّفْسٍ وَاحِدَةٍ ثُمَّ جَعَلَ مِنْهَا زَوْجَهَا وَأَنزَلَ لَكُم مِّنَ الْأَنْعَامِ ثَمَانِيَةَ أَزْوَاجٍ ۚ يَخْلُقُكُمْ فِي بُطُونِ أُمَّهَاتِكُمْ خَلْقًا مِّن بَعْدِ خَلْقٍ فِي ظُلُمَاتٍ ثَلَاثٍ ۚ ذَٰلِكُمُ اللَّهُ رَبُّكُمْ لَهُ الْمُلْكُ ۖ لَا إِلَٰهَ إِلَّا هُوَ ۖ فَأَنَّىٰ تُصْرَفُونَ ‎﴿٦﴾‏ إِن تَكْفُرُوا فَإِنَّ اللَّهَ غَنِيٌّ عَنكُمْ ۖ وَلَا يَرْضَىٰ لِعِبَادِهِ الْكُفْرَ ۖ وَإِن تَشْكُرُوا يَرْضَهُ لَكُمْ ۗ وَلَا تَزِرُ وَازِرَةٌ وِزْرَ أُخْرَىٰ ۗ ثُمَّ إِلَىٰ رَبِّكُم مَّرْجِعُكُمْ فَيُنَبِّئُكُم بِمَا كُنتُمْ تَعْمَلُونَ ۚ إِنَّهُ عَلِيمٌ بِذَاتِ الصُّدُورِ ‎﴿٧﴾‏} صدق الله العظيم [الزمر]
جناب محمود مصری که با نام «مدینة المنورة» با من در مورد پروردگارم محاجه می‌کنی! آیا محمد رسول الله - صلّى الله عليه وآله وسلّم - از شما دعوت کرده که به‌جای خدا، او را عبادت کنید تا ایشان، در پیشگاه خداوند شفیعتان گردد؟ چگونه می‌گویی مهدی منتظر پیرو محمد رسول الله - صلّى الله عليه وآله وسلّم - نیست، من پیرو او هستم و خدا را عبادت کرده و برایش شریک قائل نمی‌شوم، همان‌طور که محمد رسول الله و تمام انبیا ورسولان الهی؛ خدا را عبادت کرده و شریکی برای او نگرفته و برای حب و قرب الهی رقابت می‌کردند. ولی تو از کسانی هستی که انبیا و رسولان را شریک خدا گرفته‌ای. تو از کسانی هستی که امر خداوند را حرام دانسته و تصور می‌کنی انسان‌هایی که پیرو انبیا و رسولان خدا هستند، حق ندارند برای حب و قرب الهی با رسولان او رقابت کنند چون انبیا و رسولان، بسیار گرامی و مکرم بوده و از نظر تو ما حق نداریم برای حب و قرب خدا با آنان رقابت کنیم. با اینکه چنین چیزی را به صورت آشکار نگفته‌ای، ولی حقیقت شما همین است؛ خودتان هم شاهدید و لذا از کسانی هستید که به خدا شرک آورده‌اند.
به خداوندی که خدایی جز او نیست قسم! من جز خداوند یکتا و بی‌شریک، هیچ‌چیزی را عبادت نکرده و نخواهم کرد و برای حب و قرب خداوند با جَدَّم، محمد رسول الله صلّى الله عليه وآله وسلّم و تمام انبیا و رسولان الهی رقابت خواهم کرد تا محبوب‌ترین و مقرب‌ترین بنده به پرگاه خداوند سبحان مشخص گردد. و هرکس در این راه از من پیروی نکند، نه از محمد رسول الله - صلّى الله عليه وآله وسلّم پیروی کرده، نه از تمام انبیا و رسولان الهی که همگی برانگیخته خدا هستند تا یک کلمه را به تمام بندگان بگویند. خداوند تعالی می‌فرماید:
{وَمَا أَرْسَلْنَا مِن قَبْلِكَ مِن رَّسُولٍ إِلَّا نُوحِي إِلَيْهِ أَنَّهُ لَا إِلَٰهَ إِلَّا أَنَا فَاعْبُدُونِ ‎﴿٢٥﴾} صدق الله العظيم [الأنبياء]
ما چیزی را به اهل کتاب و تمام مردم می‌گوییم که خدا به ما فرمان داده تا به حق آن را بیان کنیم:
{قُلْ يَا أَهْلَ الْكِتَابِ تَعَالَوْا إِلَىٰ كَلِمَةٍ سَوَاءٍ بَيْنَنَا وَبَيْنَكُمْ أَلَّا نَعْبُدَ إِلَّا اللَّهَ وَلَا نُشْرِكَ بِهِ شَيْئًا وَلَا يَتَّخِذَ بَعْضُنَا بَعْضًا أَرْبَابًا مِّن دُونِ اللَّهِ ۚ فَإِن تَوَلَّوْا فَقُولُوا اشْهَدُوا بِأَنَّا مُسْلِمُونَ ‎﴿٦٤﴾‏} صدق الله العظيم [آل عمران]
وسلامٌ على المرسلين، والحمدُ لله ربّ العالمين..

ولی محمود مصری، تعریف مهدی منتظر درباره اسم اعظم الهی را رد می‌کند. اسم اعظمی که خداوند راز آن را در نفس خود قرار داده‌است تا صفت رضوان نفس خداوند رحمان بر بندگانش؛ اسم اعظم او باشد و از آیات قرآن به شما یاد داده شد که این نعیمی است که بزرگتر از نعیم جنت و بزرگتر از «نعیمِ وسیله» خداوند است. تصدیق فرموده خداوند تعالی:
{وَعَدَ اللَّهُ الْمُؤْمِنِينَ وَالْمُؤْمِنَاتِ جَنَّاتٍ تَجْرِي مِنْ تَحْتِهَا الأَنْهَارُ خَالدّين فِيهَا وَمَسَاكِنَ طَيِّبَةً فِي جَنَّاتِ عَدْنٍ وَرِضْوَانٌ مِنَ اللَّهِ أَكْبَرُ ذَلِكَ هُوَ الْفَوْزُ الْعَظِيمُ﴿٧٢﴾} صدق الله العظيم [التوبة]
اما محمود مصری، سخنان مهدی منتظر را در مورد اینکه
حب و قرب الهی و نعیم رضوان خدا بر بندگانش نعیم اعظم و بزرگتر از هر درجه عالی و رفیع بهشت است، به شدت محکوم و انکار می‌کند، انگار که خداوند ما را برای این آفریده تا به‌خاطر «وسیله» یعنی بالاترین و رفیع‌ترین مقام بهشت، رقابت کنیم. البته خداوند اینکه بندگانش او را به یگانگی و عاری از شرک عبادت کنند تا به بهشت برسند، برآنان حرام نکرده است. خداوند تعالی می‌فرماید:
{إِنَّ اللّهَ اشْتَرَى مِنَ الْمُؤْمِنِينَ أَنفُسَهُمْ وَأَمْوَالَهُم بِأَنَّ لَهُمُ الجَنَّةَ} صدق الله العظيم [التوبة:۱۱۱]
با اینکه خداوند ما را برای بهشت و حورالعین نیافریده، اما همان‌گونه که خداوند سبحان، «عزیز» است و در نفس خود عزت دارد، در برابر بندگانش نیز با عزت و عزیز است. او حکمت و هدف حق آفرینش را به شما خبر داده و فتوای خود دراین مورد را در آیات محکم کتاب که عالم و جاهل جن و انس آن را می‌دانند قرار داده است. خداوند تعالی می‌فرماید:
{وَمَا خَلَقْتُ الجنّ وَالإِنْسَ إِلا لِيَعْبُدُونِ‎﴿٥٦﴾} صدق الله العظيم [الذاريات]
اما محمود مصری، به‌خاطر اینکه مهدی منتظر، عبدالنعیم الأعظم، نعیم رضوان پروردگارش را عبادت کرده و در راه حب و قرب خداوند رقابت می‌کند؛ او را در گمراهی آشکار می‌بیند! و این امر، مورد اعتراض محمود است! مهدی منتظر این سؤال را از او کرده و می‌گوید: پس چرا بالاترین درجه جنت النعیم، «وسیله» نامیده می‌شود؟ مهدی منتظر، عبدالنعیم الأعظم، پیش از این به شما خبر داده که چرا نام «وسیله» به آن داده شده‌است؟ چون این مقام، هدف خلقت نیست؛ بلکه وسیله‌ای برای تحقق نعیمی است که از آن بسیار بزرگتر است. بزرگترین نعیم خداوند این است که: پروردگارت در نفس خود راضی باشد. برای همین، من این مقام را به جَدِّ عزیزم انفاق کردم تا خداوند نعیم اعظم را برای من محقق کرده و در نفس خود راضی باشد. اما خداوند در نفسش راضی نخواهد بود مگر اینکه تمام مردم را به امتی واحد تبدیل کند که در راه راست قرار دارند. برای همین، برای تحقق هدف مهدی منتظر؛ خداوند همه مردم را به یک امت واحد مبدل خواهد ساخت که در راه راست قرار خواهند داشت و هدف خلقت شما همین است. تصدیق فرموده خداوند تعالی:
{وَلَوْ شَاءَ رَبُّكَ لَجَعَلَ النَّاسَ أُمَّةً وَاحِدَةً ۖ وَلَا يَزَالُونَ مُخْتَلِفِينَ ‎﴿١١٨﴾‏ إِلَّا مَن رَّحِمَ رَبُّكَ ۚ وَلِذَٰلِكَ خَلَقَهُمْ ۗ وَتَمَّتْ كَلِمَةُ رَبِّكَ لَأَمْلَأَنَّ جَهَنَّمَ مِنَ الْجِنَّةِ وَالنَّاسِ أَجْمَعِينَ ‎﴿١١٩﴾} صدق الله العظيم [هود]
و چرا خداوند تحقق این هدف را به واسطه یکی از انبیا و رسولان الهی علیهم السلام قرار نداد؟ و جواب را در کتاب و این فرموده‌ی خداوند تعالی می‌یابید:
{ رَبُّكُمْ أَعْلَمُ بِكُمْ ۖ إِنْ يَشَأْ يَرْحَمْكُمْ أَوْ إِنْ يَشَأْ يُعَذِّبْكُمْ ۚ وَمَا أَرْسَلْنَاكَ عَلَيْهِمْ وَكِيلًا ﴿٥٤﴾ وَرَبُّكَ أَعْلَمُ بِمَنْ فِي السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ ۗ وَلَقَدْ فَضَّلْنَا بَعْضَ النَّبِيِّينَ عَلَىٰ بَعْضٍ ۖ وَآتَيْنَا دَاوُودَ زَبُورًا ﴿٥٥﴾ قُلِ ادْعُوا الَّذِينَ زَعَمْتُمْ مِنْ دُونِهِ فَلَا يَمْلِكُونَ كَشْفَ الضُّرِّ عَنْكُمْ وَلَا تَحْوِيلًا ﴿٥٦﴾ أُولَـٰئِكَ الَّذِينَ يَدْعُونَ يَبْتَغُونَ إِلَىٰ رَبِّهِمُ الْوَسِيلَةَ أَيُّهُمْ أَقْرَبُ وَيَرْجُونَ رَحْمَتَهُ وَيَخَافُونَ عَذَابَهُ ۚ إِنَّ عَذَابَ رَبِّكَ كَانَ مَحْذُورًا ﴿٥٧﴾ وَإِنْ مِنْ قَرْيَةٍ إِلَّا نَحْنُ مُهْلِكُوهَا قَبْلَ يَوْمِ الْقِيَامَةِ أَوْ مُعَذِّبُوهَا عَذَابًا شَدِيدًا ۚ كَانَ ذَٰلِكَ فِي الْكِتَابِ مَسْطُورًا ﴿٥٨﴾} صدق الله العظيم [الإسراء]
برای این است که آنها برای نائل شدن به قرب الهی و مقام وسیله رقابت می‌کنند. ولی ای برادران من! چرا نام این مقام «وسیله» است؟ مهدی منتظر هم فتوا نداده که این کار برای آنها جایز نبوده است؛ حاشالله. خداوند تعالی می‌فرماید:
{إِنَّ اللّهَ اشْتَرَى مِنَ الْمُؤْمِنِينَ أَنفُسَهُمْ وَأَمْوَالَهُم بِأَنَّ لَهُمُ الجَنَّةَ} صدق الله العظيم [التوبة:۱۱۱]
ولی عبدالنعیم الأعظم، مهدی منتظر، خدا و تمام ملائکه و رسولان و همه بندگان صالحان جن و انس و تمام بندگان خدا در کتاب و هر موجودی که راه می‌رود و پرواز می‌کند را به شهادت می‌گیرد که: من بهشت را بر خود حرام کردم تا زمانی که نعیمی بزرگتر از آن، نعیم اعظم، برایم محقق شود و خداوند درنفس خود راضی باشد و نسبت به بندگانی که در حق خود ظلم کرده ولی خودشان تصور می‌کردند کار درستی انجام می‌دهند؛ متحسر و خشمگین نباشد.
برادران من! به خداوندی که خدا و معبودی جز او نیست قسم! که خداوند ارحم الراحمین است. شاید یکی از مؤمنان بخواهد سخن مرا قطع کرده و بگوید: «ناصر محمد یمانی! این احتیاج به قسم خوردن دارد؟ خداوند واقعاً و به حق، ارحم الراحمین است». مهدی منتظر در جوابش می‌گوید: آیا ایمان داری خداوند از مادر و پدر و محمد رسول الله - صلّى الله عليه وآله وسلّم - به تو مهربان‌تر است و از همه بندگان رحیمش؛ نسبت به تو رحیم‌تر است؟ جواب می‌دهد: «البته که چنین است.» پس مهدی منتظر در جوابش می‌گوید: برادر گرامی، فرض کنیم که خدای نکرده به جهنم افتادی و مادرت تو را می‌بیند و صدای فریاد تو در آتش را می‌شنود؛ تصور می‌کنی شدت تحسر مادرت چقدر است؟ و یا شدت حسرت تو نسبت به مادر یا پدر و برادارنت، اگر در آتش جهنم فریاد بزنند، چقدر است؟ حال فکر می‌کنی شدت حسرت خداوندی که خیلی بیش از تو نسبت به بندگانش رحیم است چگونه باشد؟ تفاوت بسیار بسیار زیاد است چون خداوند ارحم الراحمین است و می‌فرماید:
{ إِنَّمَا تُنْذِرُ مَنِ اتَّبَعَ الذِّكْرَ وَخَشِيَ الرَّحْمَـٰنَ بِالْغَيْبِ ۖ فَبَشِّرْهُ بِمَغْفِرَةٍ وَأَجْرٍ كَرِيمٍ ﴿١١﴾ إِنَّا نَحْنُ نُحْيِي الْمَوْتَىٰ وَنَكْتُبُ مَا قَدَّمُوا وَآثَارَهُمْ ۚ وَكُلَّ شَيْءٍ أَحْصَيْنَاهُ فِي إِمَامٍ مُبِينٍ ﴿۱۲)وَاضْرِبْ لَهُمْ مَثَلًا أَصْحَابَ الْقَرْيَةِ إِذْ جَاءَهَا الْمُرْسَلُونَ ﴿١٣﴾ إِذْ أَرْسَلْنَا إِلَيْهِمُ اثْنَيْنِ فَكَذَّبُوهُمَا فَعَزَّزْنَا بِثَالِثٍ فَقَالُوا إِنَّا إِلَيْكُمْ مُرْسَلُونَ ﴿١٤﴾ قَالُوا مَا أَنْتُمْ إِلَّا بَشَرٌ مِثْلُنَا وَمَا أَنْزَلَ الرَّحْمَـٰنُ مِنْ شَيْءٍ إِنْ أَنْتُمْ إِلَّا تَكْذِبُونَ ﴿١٥﴾ قَالُوا رَبُّنَا يَعْلَمُ إِنَّا إِلَيْكُمْ لَمُرْسَلُونَ ﴿١٦﴾ وَمَا عَلَيْنَا إِلَّا الْبَلَاغُ الْمُبِينُ ﴿١٧﴾ قَالُوا إِنَّا تَطَيَّرْنَا بِكُمْ ۖ لَئِنْ لَمْ تَنْتَهُوا لَنَرْجُمَنَّكُمْ وَلَيَمَسَّنَّكُمْ مِنَّا عَذَابٌ أَلِيمٌ ﴿١٨﴾ قَالُوا طَائِرُكُمْ مَعَكُمْ ۚ أَئِنْ ذُكِّرْتُمْ ۚ بَلْ أَنْتُمْ قَوْمٌ مُسْرِفُونَ ﴿١٩﴾ وَجَاءَ مِنْ أَقْصَى الْمَدِينَةِ رَجُلٌ يَسْعَىٰ قَالَ يَا قَوْمِ اتَّبِعُوا الْمُرْسَلِينَ ﴿٢٠﴾ اتَّبِعُوا مَنْ لَا يَسْأَلُكُمْ أَجْرًا وَهُمْ مُهْتَدُونَ ﴿٢١﴾ وَمَا لِيَ لَا أَعْبُدُ الَّذِي فَطَرَنِي وَإِلَيْهِ تُرْجَعُونَ ﴿٢٢﴾ أَأَتَّخِذُ مِنْ دُونِهِ آلِهَةً إِنْ يُرِدْنِ الرَّحْمَـٰنُ بِضُرٍّ لَا تُغْنِ عَنِّي شَفَاعَتُهُمْ شَيْئًا وَلَا يُنْقِذُونِ ﴿٢٣﴾ إِنِّي إِذًا لَفِي ضَلَالٍ مُبِينٍ ﴿٢٤﴾ إِنِّي آمَنْتُ بِرَبِّكُمْ فَاسْمَعُونِ ﴿٢٥﴾ قِيلَ ادْخُلِ الْجَنَّةَ ۖ قَالَ يَا لَيْتَ قَوْمِي يَعْلَمُونَ ﴿٢٦﴾ بِمَا غَفَرَ لِي رَبِّي وَجَعَلَنِي مِنَ الْمُكْرَمِينَ ﴿٢٧﴾ وَمَا أَنْزَلْنَا عَلَىٰ قَوْمِهِ مِنْ بَعْدِهِ مِنْ جُنْدٍ مِنَ السَّمَاءِ وَمَا كُنَّا مُنْزِلِينَ ﴿٢٨﴾ إِنْ كَانَتْ إِلَّا صَيْحَةً وَاحِدَةً فَإِذَا هُمْ خَامِدُونَ ﴿٢٩﴾ يَا حَسْرَةً عَلَى الْعِبَادِ ۚ مَا يَأْتِيهِمْ مِنْ رَسُولٍ إِلَّا كَانُوا بِهِ يَسْتَهْزِئُونَ ﴿٣٠﴾ أَلَمْ يَرَوْا كَمْ أَهْلَكْنَا قَبْلَهُمْ مِنَ الْقُرُونِ أَنَّهُمْ إِلَيْهِمْ لَا يَرْجِعُونَ ﴿٣١﴾ وَإِنْ كُلٌّ لَمَّا جَمِيعٌ لَدَيْنَا مُحْضَرُونَ ﴿٣٢﴾}صدق الله العظيم [يس]
ای مؤمنان به کتابِ خداوندِ ارحم الراحمین! بنگرید و ببینید خداوند بعد از هلاک کردن بندگان و وارد کردن آنها به آتش، نزد خود چه می‌گوید؛ آن هم بدون اینکه ظلمی از جانب خداوند سبحان به آنها شده باشد و ورود آنها به آتش، به‌خاطر ظلمی است که خودشان مرتکب شده بودند؛ آنان از دعوت به‌سوی مغفرت خداوند سر باز زده و از رحمت خدا روگرداندند
و خداوند آنان را هلاک کرد. با این وجود، خداوند ارحم الراحمین در نفس خود چیزی را می‌گوید که نه ملائکه و نه حاملان عرش و نه هیچ‌یک از بندگان آن را نمی‌شنوند:
{وَمَا أَنْزَلْنَا عَلَىٰ قَوْمِهِ مِنْ بَعْدِهِ مِنْ جُنْدٍ مِنَ السَّمَاءِ وَمَا كُنَّا مُنْزِلِينَ ﴿٢٨﴾ إِنْ كَانَتْ إِلَّا صَيْحَةً وَاحِدَةً فَإِذَا هُمْ خَامِدُونَ ﴿٢٩﴾ يَا حَسْرَةً عَلَى الْعِبَادِ ۚ مَا يَأْتِيهِمْ مِنْ رَسُولٍ إِلَّا كَانُوا بِهِ يَسْتَهْزِئُونَ ﴿٣٠﴾ أَلَمْ يَرَوْا كَمْ أَهْلَكْنَا قَبْلَهُمْ مِنَ الْقُرُونِ أَنَّهُمْ إِلَيْهِمْ لَا يَرْجِعُونَ ﴿٣١﴾} صدق الله العظيم [يس]
و سخنی که خداوند بعد از هلاک کردن آن مردم [ آن هم] به دلیل ظلمی که خودشان در حق خود کرده بودند، می‌فرماید، از آیات محکم کتاب است:
{يَا حَسْرَةً عَلَى الْعِبَادِ ۚ مَا يَأْتِيهِمْ مِنْ رَسُولٍ إِلَّا كَانُوا بِهِ يَسْتَهْزِئُونَ ﴿٣٠﴾ أَلَمْ يَرَوْا كَمْ أَهْلَكْنَا قَبْلَهُمْ مِنَ الْقُرُونِ أَنَّهُمْ إِلَيْهِمْ لَا يَرْجِعُونَ ﴿٣١﴾} صدق الله العظيم [يس]
لذا؛ شما را به خدا! چه طور بعد از اینکه دریافتید خداوند به حق ارحم الراحمین است؛ می‌توانید با نعیم و حورالعین خوش باشید؟ اگر خداوند به حق، ارحم الراحمین نبود چرا می‌فرماید:
{يَا حَسْرَةً عَلَى الْعِبَادِ ۚ مَا يَأْتِيهِمْ مِنْ رَسُولٍ إِلَّا كَانُوا بِهِ يَسْتَهْزِئُونَ ﴿٣٠﴾ أَلَمْ يَرَوْا كَمْ أَهْلَكْنَا قَبْلَهُمْ مِنَ الْقُرُونِ أَنَّهُمْ إِلَيْهِمْ لَا يَرْجِعُونَ ﴿٣١﴾} صدق الله العظيم [يس]
{يَا حَسْرَةً عَلَى الْعِبَادِ ۚ مَا يَأْتِيهِمْ مِنْ رَسُولٍ إِلَّا كَانُوا بِهِ يَسْتَهْزِئُونَ ﴿٣٠﴾ أَلَمْ يَرَوْا كَمْ أَهْلَكْنَا قَبْلَهُمْ مِنَ الْقُرُونِ أَنَّهُمْ إِلَيْهِمْ لَا يَرْجِعُونَ ﴿٣١﴾} صدق الله العظيم [يس]
{يَا حَسْرَةً عَلَى الْعِبَادِ ۚ مَا يَأْتِيهِمْ مِنْ رَسُولٍ إِلَّا كَانُوا بِهِ يَسْتَهْزِئُونَ ﴿٣٠﴾ أَلَمْ يَرَوْا كَمْ أَهْلَكْنَا قَبْلَهُمْ مِنَ الْقُرُونِ أَنَّهُمْ إِلَيْهِمْ لَا يَرْجِعُونَ ﴿٣١﴾} صدق الله العظيم [يس]
{يَا حَسْرَةً عَلَى الْعِبَادِ ۚ مَا يَأْتِيهِمْ مِنْ رَسُولٍ إِلَّا كَانُوا بِهِ يَسْتَهْزِئُونَ ﴿٣٠﴾ أَلَمْ يَرَوْا كَمْ أَهْلَكْنَا قَبْلَهُمْ مِنَ الْقُرُونِ أَنَّهُمْ إِلَيْهِمْ لَا يَرْجِعُونَ ﴿٣١﴾} صدق الله العظيم [يس]
{يَا حَسْرَةً عَلَى الْعِبَادِ ۚ مَا يَأْتِيهِمْ مِنْ رَسُولٍ إِلَّا كَانُوا بِهِ يَسْتَهْزِئُونَ ﴿٣٠﴾ أَلَمْ يَرَوْا كَمْ أَهْلَكْنَا قَبْلَهُمْ مِنَ الْقُرُونِ أَنَّهُمْ إِلَيْهِمْ لَا يَرْجِعُونَ ﴿٣١﴾} صدق الله العظيم [يس]
{يَا حَسْرَةً عَلَى الْعِبَادِ ۚ مَا يَأْتِيهِمْ مِنْ رَسُولٍ إِلَّا كَانُوا بِهِ يَسْتَهْزِئُونَ ﴿٣٠﴾ أَلَمْ يَرَوْا كَمْ أَهْلَكْنَا قَبْلَهُمْ مِنَ الْقُرُونِ أَنَّهُمْ إِلَيْهِمْ لَا يَرْجِعُونَ ﴿٣١﴾} صدق الله العظيم [يس]
خدایا! من بنده‌‌ی توام و تو را به شهادت می‌گیرم که: از اینکه بندگانت با معجزه آیاتی که از جانب تو آمده‌اند، هدایت شوند، مأیوس شده‌ام. این آیات هرچه که باشند و هر چقدر من آنها را ابلاغ کنم، به‌سوی حق هدایت نمی‌شوند؛ درحالی‌که پیشینیان و متأخران تصور می‌کردند با نزول آیات و نشانه‌هایت، همگی ایمان خواهند آورد. ولی من به حق و با یقین شهادت می‌دهم که آنها به «حق آمده از نزد پروردگارشان» ایمان نمی‌آورند، مگر تو قلبشان را هدایت کنی. خداوندا! نام مرا در زمره کسانی ثبت فرما که مأیوسند مردم با فرستادن نشانه‌ها و معجزات؛ ایمان بیاورند. خداوندا! مرا جزو آنانی ثبت نما که شهادت می‌دهند: هدایت قلب بندگان به دست توست و اگر بخواهی همه را هدایت کرده و با قدرت خود آنها را در راه راست قرار می‌دهی. خداوندا فرموده‌ای و سخن تو حق است:
{كَذَٰلِكَ أَرْسَلْنَاكَ فِي أُمَّةٍ قَدْ خَلَتْ مِن قَبْلِهَا أُمَمٌ لِّتَتْلُوَ عَلَيْهِمُ الَّذِي أَوْحَيْنَا إِلَيْكَ وَهُمْ يَكْفُرُونَ بِالرَّحْمَٰنِ ۚ قُلْ هُوَ رَبِّي لَا إِلَٰهَ إِلَّا هُوَ عَلَيْهِ تَوَكَّلْتُ وَإِلَيْهِ مَتَابِ ‎﴿٣٠﴾‏ وَلَوْ أَنَّ قُرْآنًا سُيِّرَتْ بِهِ الْجِبَالُ أَوْ قُطِّعَتْ بِهِ الْأَرْضُ أَوْ كُلِّمَ بِهِ الْمَوْتَىٰ ۗ بَل لِّلَّهِ الْأَمْرُ جَمِيعًا ۗ أَفَلَمْ يَيْأَسِ الَّذِينَ آمَنُوا أَن لَّوْ يَشَاءُ اللَّهُ لَهَدَى النَّاسَ جَمِيعًا ۗ وَلَا يَزَالُ الَّذِينَ كَفَرُوا تُصِيبُهُم بِمَا صَنَعُوا قَارِعَةٌ أَوْ تَحُلُّ قَرِيبًا مِّن دَارِهِمْ حَتَّىٰ يَأْتِيَ وَعْدُ اللَّهِ ۚ إِنَّ اللَّهَ لَا يُخْلِفُ الْمِيعَادَ ‎﴿٣١﴾‏} صدق الله العظيم [الرعد]
خداوندا! بنده‌ات به حق «لا اله الا انت» و به حق «نعیم اعظم رضوان تو در نفست» و به حق «رحمتی که بر خود فرض نموده‌ای» به درگاهت دعا می‌کند تا گروهی از بندگانت را که تصور می‌کردند اعمالشان نیکوست، اما چون نسبت به دعوت بنده‌ات، مهدی منتظر ناصر محمد یمانی، کافر شده‌اند؛ تلاششان در دنیا به هدر رفته‌است، عذاب نفرمایی. قارعه را در میان ایشان یا نزدیک دیارشان فرود نیاور و عذابشان مفرما. چون من ایمان دارم تو به حق ارحم الراحمین هستی و رحمت تو به بندگانت، به‌حق، بیش از این بنده توست و وعده تو حق است و تو ارحم الراحمینی. خدایا! من ایمان دارم که قلب بندگانت به دست توست، ای خدایی که شریک و مانند نداری و اگر بخواهی، تمام مردم را به راه راست خود هدایت می‌فرمایی؛ تصدیق فرموده خداوند تعالی:
{وَلَوْ أن قُرْآناً سُيِّرَتْ بِهِ الْجِبَالُ أَوْ قُطِّعَتْ بِهِ الأرض أَوْ كُلِّمَ بِهِ الْمَوْتَى بَل لِّلّهِ الأَمْرُ جَمِيعاً أَفَلَمْ يَيْأَسِ الَّذِينَ آمَنُواْ أن لَّوْ يَشَاءُ اللّهُ لَهَدَى النّاس جَمِيعاً}صدق الله العظيم [الرعد:۳۱]
خداوندا! شهادت بنده‌ات را نزد خود بنویس که هدایت به دست توست و آن طور که بندگانت تصور می‌کنند هدایت به دست خودشان نیست وسنت این نیست که اگر با نشانه‌ها و آیات، به رسولانت یاری رسانی؛ بندگانت کوتاهی نکرده و تصدیق ‌خواهند کرد، آنها دروغ می‌گویند. به خداوندی که خدایی جز او نیست قسم، در این صورت، اصلا هدایت نخواهند شد؛ چون اگر چه آنها مخیر هستند، ولی تدبیر امور به دست آنان نیست؛ بلکه امر گذشته و آینده با خداوند است ولی ایشان نمی‌دانند. خداوندا! مرا از جاهلان قرار مده؛ خداوندا بنده‌ات از تو نمی‌خواهد با نشانه عذاب او را یاری کنی تا ایمان بیاورند چون حتی اگر تصدیق کنند؛ بعد مدت کوتاهی به عقب برمی‌گردند و از آنها انتقام بسیار بدی خواهی گرفت. خداوندا! بنده‌ات به تو متوسل می‌شود که با حول و قوت و قدرت خود آنان را هدایت فرمایی، بدون اینکه هلاکشان کنی. ای کسی که خداوند ارحم الراحمینی! شهادت بنده‌ات را نزد خود بنویس که تو از بنده‌ات نسبت به مردم رحیم‌تری و وعده تو حق است و تو ارحم الراحمینی. خداوندا! تمام مردم را به راه راستت هدایت فرما. خدایا از آنان امتی واحد بساز که همگی در راه راست باشند که اگر چنین نکنی؛ پس مرا برای چه آفریده‌ای خدای من؟ می‌دانم جوابت به این بنده و تمام بندگانت چیست:
{وَمَا خَلَقْتُ الجنّ وَالإِنْسَ إِلا لِيَعْبُدُونِ﴿٥٦﴾} صدق الله العظيم [الذاريات]
خداوندا! من مانند بندگانت، رضوان نفس تو را به عنوان وسیله‌ای برای رسیدن به مقام «وسیله» عبادت نمی‌کنم؛ بلکه نصیب خود از نعیم جنت را به عنوان وسیله‌ای برای تحقق نعیم رضوانت انفاق می‌کنم تا در نفست راضی باشی و چگونه در نفست راضی می‌شوی؟ اینکه تمام مردم را امتی واحد سازی که در راه راست قرار دارند. پس خدایا! از روی رحمت به بنده‌ات، مردم را امتی واحد در راه راست قرار ده و اگر چنین نکنی؛ تو را به شهادت می‌گیرم که من بهشت را بر خود حرام کردم و اینکه خلیفه تو بر تمام ملکوت باشم، این امانت بسیار بزرگ را بر خود حرام کردم. هر چقدر ملکوتت عظیم باشد و هرچه باشد، به حق نعیم اعظم رضوان نفس پروردگارم قسم! من آن را نمی‌پذیرم مگر اینکه بدانم پروردگارم نعیمی را برایم محقق خواهد ساخت که از ملکوت دنیا و آخرت و ملکوت بهشتی که به اندازه آسمان‌ها و زمین است؛ عظیم‌تر است. این عهدی است که من در نزد پروردگار با خود بسته‌ام و تمام بندگانت که از بیانات من خبر دارند، شاهد آن هستند و شهادت خدا کافی است.
خداوندا! بنده‌ات به حق «لا اله الا انت» و به حق «رحمتی که برخود فرض نموده‌ای» و به حق «نعیم اعظم رضوان نفست» از تو درخواست می‌کند که اگر بنده‌ات در این عهد صادق است و با خلوص قلب پروردگارش را می‌خواند، از روی رحمت به بنده‌ات، تمام مردم را هدایت فرمایی و وعده‌ی تو حق است و تو ارحم الراحمین هستی.
وسلام على المرسلين، والحمدُ لله ربّ العالمين..
برادر فروتن شما الإمام المهدي عبد النّعيم الأعظم ناصر محمد اليماني.
ــــــــــــــــــــــــ

اقتباس: اضغط للقراءة


اخرین به روز رسانی: 07-01-2025 09:28 AM
19

سؤال مهدی از علمای امت و محققان: چرا خداوند مشخص نکرده‌‌است، چه کسی به مقام وسیله دست می‌یابد؟

- 20 -
الإمام ناصر محمد اليماني
08 - ذی الحجة - 1430 هـ
25 - 11 - 2009 م
۴ - آذر -۱۳۸۸ ه.ش.
10:27 بعد از ظهر
ــــــــــــــــــــــــ

سؤال مهدی از علمای امت و محققان:

چرا خداوند مشخص نکرده‌‌است، چه کسی به مقام وسیله دست می‌یابد؟

بسم الله الرحمن الرحيم و صلوات و سلام بر خاتم الأنبياء والمرسلين و خاندان تواب و مطهرش و بر تمام پیروان حق تا یوم الدین وسلامٌ على المرسلين، والحمدُ لله ربّ العالمين..

و اما سؤال مهدی منتظر از تمام مفتیان و خطبای منابر و حق‌جویان این است: خداوند و رسولش به شما خبر داده‌اند که «وسیله» بالاترین مقام در بهشت و نزدیک‌ترین مکان نسبت به ذات خداوند رحمان است و در بالاترین مکان بهشت قرار دارد، بهشتی که به اندازه آسمان‌ها و زمین است و تنها یکی از بندگان مسلمان خدا به آن خواهد رسید. سؤالی که مطرح می‌شود این است که: چرا خداوند کسی را که به این درجه خواهد رسید؛ معرفی نکرده است؟ جواب را در آیات محکم کتاب پیدا می‌کنید. دلیل این است که رقابت برای قرب به خدا و رسیدن به مقام «وسیله» در میان بندگان ادامه داشته باشد. تصدیقِ فرموده‌ی خداوند تعالی:
{يَبْتَغُونَ إِلَى ربّهم الْوَسِيلَةَ أيّهم أقرب وَيَرْجُونَ رَحْمَتَهُ وَيَخَافُونَ عَذَابَهُ} صدق الله العظيم [الإسراء:٥٧]
پس اگر شما واقعاً، تنها خدا را بدون شریک عبادت می‌کنید؛ چرا این رقابت را منحصر به انبیا و رسولان الهی دانسته و آن را رها کرده‌اید؟

{قُلْ هَاتُوا بُرْهَانَكُمْ أن كُنْتُمْ صَادِقِينَ} صدق الله العظيم [البقره:۱۱۱]
اگر خدا را دوست دارید، چرا از رسولان الهی پیروی نکرده و برای حب و قرب الهی و برای نزدیک‌تر شدن به خداوند رحمان؛ رقابت نمی‌کنید تا به مقام وسیله برسید؟ یا مگر خداوند در آیات محکم کتابش به شما بندگان، دستور نداده است که از پروردگارتان تقوا کرده و او را به یگانگی و دور از شرک عبادت کرده و به دنبال «وسیله» باشید؟ یعنی همان کاری که همه بندگانی که در راه حب و قرب خدا رقابت می‌کنند؛ انجام می‌دهند؟ اگر خدا را عبادت می‌کنید نه انبیا و رسولان الهی را، پس چرا «وسیله» را منحصر به رسولان الهی کرده و پیروان آنها را محروم می‌کنید؟ چرا «وسیله» و رقابت برای حب و قرب پروردگارشان را به آنها منحصر کرده و با فرمان خدا در آیات محکم کتابش مخالفت می‌کنید که:
{يَا أيُّها الَّذِينَ آمَنُوا اتَّقُوا اللَّهَ وَابْتَغُوا إِلَيْهِ الْوَسِيلَةَ وَجَاهِدُوا فِي سَبِيلِهِ لَعَلَّكُمْ تُفْلِحُونَ} صدق الله العظيم [المائدة:٣٥]
لا قوة إلا بالله و خداوند تعالی می‌فرماید:
{وَمَا يُؤْمِنُ أَكْثَرُهُمْ بِاللَّهِ إِلا وَهُمْ مشركونَ}
صدق الله العظيم [يوسف:١٠٦]

ای علمای مسلمین! ای امت مسلمان! اگر خدا را دوست دارید، همان کاری را بکنید که انبیا و رسولان الهی می کردند و برای حب و قرب الهی رقابت کنید و از بندگانی باشید که در راه قرب پروردگار رقابت می‌کنند. برای همین خداوند مشخص نکرده است، در میان تمام بندگان مسلمانش و انبیا و رسولان و صالحان، چه کسی صاحب مقام «وسیله» است و خداوند شما را از اینکه کدام بنده به این مقام نایل می‌شود، آگاه نساخته است تا رقابت بین بندگان برای قرب به خداوند و نائل شدن به مقام «وسیله» ادامه داشته باشد؛ مقامی که تنها به یکی از بندگان تعلق خواهد داشت. برای همین خداوند آن بنده را مشخص نکرده است و حکمت این امر برایتان روشن شد، پس هر کس می‌خواهد ایمان بیاورد و هرکس می‌خواهد کافر شود. تصدیقِ فرموده‌ی خداوند تعالی:
{أَمْ لِلْإِنْسَانِ مَا تَمَنَّىٰ ﴿٢٤﴾ فَلِلَّهِ الْآخِرَةُ وَالْأُولَىٰ ﴿٢٥﴾} صدق الله العظيم [النجم]
وإنا لله وإنا إليه لراجعون، وسلامٌ على المرسلين، والحمدُ لله ربّ العالمين..
مُفتي البشر بالبيان الحقّ للذكر، المهديّ المنتظَر الإمام ناصر محمد اليماني.

اخرین به روز رسانی: 05-09-2024 02:17 PM
20

اگر خداوند را دوست دارید، چرا از رسولانِ الهی پیروی نکرده و در زمره بندگانی درنمی‌آیید که برای حب و قرب خداوند رقابت می‌کنند؟

- 21 -
الإمام ناصر محمد اليماني
09 - ذی الحجة - 1430 هـ
27 - 11 - 2009 مـ
۶-آذر-۱۳۸۸ه.ش.
11:01 بعد از ظهر
ـــــــــــــــــــــــ


اگر خداوند را دوست دارید، چرا از رسولانِ الهی پیروی نکرده و در زمره بندگانی درنمی‌آیید که برای حب و قرب خداوند رقابت می‌کنند؟


بسم الله الرحمن الرحيم، السلام عليكم ورحمة الله وبركاته السلام علينا، وعلى جميع عباد الله الصالحين في الأولين وفي الآخرين وفي الملأ الأعلى إلى يوم الدّين، وسلامٌ على المرسلين، والحمدُ لله ربّ العالمين...

و اما سؤال مهدی منتظر این است: خداوند تمام رسولان حق خود [از جن و انس و تمام موجودات و هر چه که در زمین راه می‌رود و پرواز می‌کند]، با یک دعوت واحد برانگیخته است؛ آنها [تمام موجودات را] به عبادت چه کسی دعوت می‌کردند؟ جوابِ همگی را در آیات محکم کتاب و این فرموده خداوند تعالی می‌یابیم:
{وَمَا أَرْسَلْنَا مِنْ قَبْلِكَ مِنْ رَسُولٍ إِلَّا نُوحِي إِلَيْهِ أَنَّهُ لَا إِلَٰهَ إِلَّا أَنَا فَاعْبُدُونِ} صدق الله العظيم [الأنبياء:٢٥]
حال مهدی منتظر سؤال دیگری از شما می‌کند: انبیا و رسولان الهی چگونه خداوند را عبادت می‌کردند؟ جواب پروردگار را در آیات محکم کتاب و در این فرموده خداوند تعالی پیدا می‌کنیم:
{يَبْتَغُونَ إِلَى ربّهم الْوَسِيلَةَ أيّهم أقرب وَيَرْجُونَ رَحْمَتَهُ وَيَخَافُونَ عَذَابَهُ} صدق الله العظيم [الإسراء:٥٧]

حال مهدی منتظر سؤال دیگری هم از شما می‌کند: آیا عبادت کسانی که پیرو رسولان خدا بودند، با عبادت رسولان الهی پروردگارشان فرقی دارد؟ و جواب همه ما این فرموده خداوند تعالی در آیات محکم کتابش است:
{يَا أيُّها الَّذِينَ آمَنُوا اتَّقُوا اللَّهَ وَابْتَغُوا إِلَيْهِ الْوَسِيلَةَ وَجَاهِدُوا فِي سَبِيلِهِ لَعَلَّكُمْ تُفْلِحُونَ} صدق الله العظيم [المائدة:٣٥]
پس مهدی منتظر سؤال دیگری از شما می‌کند، سؤال این است: اگر شما خداوند را دوست دارید و اگر راست می‌گویید و از کسانی هستید که خداوند را بسیار دوست دارند؛ پس چرا از رسولان الهی پیروی نکرده و در زمره بندگانی درنمی‌آیید که برای حب و قرب خداوند رقابت می‌کنند؟ پس چرا رقابت با انبیای الهی را، در راه حب و قرب بیشتر به خداوند، بر خود حرام می‌کنید؟ اگر عقیده دارید حق شما نیست که برای حب و قرب خداوند با رسولان رقابت کنید و لذا جواب شما خشمگین شدن نسبت به ناصر محمد یمانی است و اگر این علت روگرداندنتان از دعوت امام مهدی ناصر محمد یمانی است، به خداوندِ عزیزِ وهاب که شما را از خاک آفریده و کتاب را بر شما نازل نموده‌است، قسم می‌خورم، به پروردگارعالمیان شرک آورده‌اید؛ اگر این علت روگرداندن شما از دعوت امام مهدی ناصر محمد یمانی باشد...

ای امت اسلام! ای حجاج بیت الله الحرام! همانا که من امام مهدی هستم که [مردم را] با قرآن مجید به راه راست خداوند عزیز و حمید هدایت می‌کنم و به شما و همه انسان‌ها در مورد عذابِ شدید ِ خداوند هشدار می‌دهم و خدا شاهد و وکیل این سخن است. عذاب خداوند نزدیک و نزدیک‌تر و شدید و شدیدتر می‌شود و شما هم چنان از دعوت مهدی منتظر که شما را به پیروی از ذکر، قرآن عظیم، فرا می‌خواند، روگردانید. درمورد فرموده خداوند تعالی چه گمانی دارید:
{إِنَّمَا تُنْذِرُ مَنِ اتَّبَعَ الذِّكْرَ وَخَشِيَ الرَّحْمَٰنَ بِالْغَيْبِ فَبَشِّرْهُ بِمَغْفِرَةٍ وَأَجْرٍ كَرِيمٍ} صدق الله العظيم [يس:١١]
چرا در برابر فرمان خدا عصیان می‌کنید، درحالی‌که می‌دانید امام مهدی از کلام خدا برای شما حجت می‌آورد، حجت‌هایی که از آیات بینه و محکم کتاب یعنی آیات ام الکتاب هستند وعالم و جاهلتان آنها را درک می‌کنند. تصدیق فرموده خداوند تعالی:
{هُوَ الَّذِي أَنْزَلَ عَلَيْكَ الْكِتَابَ منه آيَاتٌ مُحْكَمَاتٌ هُنَّ أمّ الكتابِ} صدق الله العظيم [آل‌ عمران:٧]
و جز خردمندان کسی متذکر نشده و نخواهد شد. تصدیق فرموده خداوند تعالی:
{وَمَا يَذَّكَّرُ إِلَّا أُوْلُوا الأَلْبَابِ} صدق الله العظيم [البقرة:۲۶۹]
ای امت اسلام! آیا تصور می‌کنید اگر به دعوت امام مهدی ناصرمحمد یمانی پاسخ داده و مبالغه در مورد انبیای الهی و رسولانش را ترک کرده ودر راه حب و قرب خداوند، با تمام بندگان مسلمانِ او [به صورت عام] رقابت نمایید؛ از راه راست منحرف شده‌اید؟ اگر به دعوت امام مهدی حق پروردگارتان جواب دهید، آیا فکر می‌کنید گمراه شده‌اید؟ اگر چنین است و راست می‌گویید و اگر قادر هستید و توانش را دارید، برهانتان را بیاورید و ناصر محمد یمانی و انصارش را به راهی که درست‌تر است و سخنانی که پایدارتر و محکم‌تر است هدایت کنید! ولی نمی‌توانید و هرگز قادر نیستید چنین کنید، مگر اینکه کافر شده و به خدا افترا بزنید و چیزی را به خداوند نسبت دهید که در آیات محکم کتابش نازل نشده‌است و یا از افتراهای کسانی که دانسته به خداوند نسبت دروغ می‌دهند پیروی کنید. تا کی می‌خواهید روگردانده و در برابر حق سکوت کنید؛ یا مگر از نظر شما ناصر محمد یمانی در دین بدعت آورده و چیزی که در دین نیامده را مطرح می‌کند.اگر راست می‌گویید، پس چرا در باره ناصر محمد یمانی سکوت کرده‌ و فتوا نمی‌دهید؟ یا مگرحجت‌های ناصر محمد یمانی از آیات متشابه هستند نه ازآیات بینه ومحکم و ام الکتاب ؟ هیهات هیهات.. شما می‌د‌انید من از آیات محکم و ام الکتاب برای شما حجت می‌آورم، آیاتی که به زبان عربیِّ مبین هستند وبرای عالم و جاهلتان روشن و قابل درک‌اند؛ آیا تعقل نمی‌کنید؟
ای امت اسلام! ای مردان و زنان مسلمان! چرا عقلتان را تکذیب می‌کنید؟ درحالی که عقل، آشکارا حقیقت این امر را به شما نشان می‌دهد که ناصر محمد یمانی مردم را به‌سوی حق دعوت کرده و راه راست را نشان می‌دهد؛ اما از فتوای عقلتان رومی‌گردانید و می‌گویید: «ما از احادیث نقل شده از ثقات پیروی می‌کنیم». با این کار از آیات محکم و ام الکتاب که ذکرِ خردمندان هستند، رومی‌گردانید. بدانید که امام مهدی به هیچ یک از صحابه رسول الله صلّى الله عليه وآله وسلم، ایراد نمی‌گیرد که بعد بگوید: چون این روایت از أبو هریره نقل شده؛ پس ابوهریره دروغ گفته و به او بد بگوید؛ پناه برخدا که از جاهلان باشم. وقتی منافقان توانسته‌اند به محمد رسول الله - صلّى الله عليه وآله وسلّم - نسبت دروغ بدهند، چه چیزی مانع از آن می‌شود که به ابوهریره نسبت دروغ ندهند؛ آیا فکر نمی‌کنید؟ اگر حدیثی بر خلاف آیات محکم کتاب خدا باشد، من خودِ آن حدیث را رد می‌کنم؛ آیا ایمان می‌آورید؟
ای امت اسلام! والله که من سُنًّتِ محمد رسول الله - صلّى الله عليه وآله وسلّم - را تکذیب نمی‌کنم، می‌دانید چرا؟ چون من
سُنًّتِ حق محمد رسول الله - صلّى الله عليه وآله وسلّم - را مستقیم از خود قرآن برای شما می‌آورم؛ یا مگر نمی‌دانید که سُنًّتِ محمد رسول الله - صلّى الله عليه وآله وسلّم - چیست؟ سُنًّتِ ایشان، همان سُنًّتِ خداوند است که در آیات محکم کتاب آمده است و تصدیق فرموده خداوند تعالی:
{يُرِيدُ اللّهُ لِيُبَيِّنَ لَكُمْ وَيَهْدِيَكُمْ سُنَنَ الَّذِينَ مِن قَبْلِكُمْ وَيَتُوبَ عَلَيْكُمْ وَاللّهُ عَلِيمٌ حَكِيمٌ} صدق الله العظيم [النساء:٢٦]
همانا که کتاب خداوند روشنگر است و مهدی منتظرهم برانگیخته شده تا کتاب خداوند را برای شما روشن نماید تا بدانید خداوند چه چیزی بر شما نارل نموده است. تصدیق فرموده خداوند تعالی:
{وَأَنزَلْنَا إِلَيْكَ الذِّكْرَ لِتُبَيِّنَ لِلنَّاسِ مَا نُزِّلَ إِلَيْهِمْ وَلَعَلَّهُمْ يَتَفَكَّرُونَ} صدق الله العظيم [النحل:٤٤]
محمد رسول الله - صلّى الله عليه وآله وسلّم - همان طور که خداوند به او فرمان داده‌بود، به هیچ‌وجه، از هیچ‌یک از حدود کتاب خداوند خارج نشد:
{ يَا أيُّها النَّبِيُّ اتَّقِ اللَّهَ وَلَا تُطِعِ الْكَافِرِينَ وَالْمُنَافِقِينَ إن اللَّهَ كَانَ عَلِيمًا حَكِيمًا ﴿١﴾ وَاتَّبِعْ مَا يُوحَىٰ إِلَيْكَ مِنْ ربّك إن اللَّهَ كَانَ بِمَا تَعْمَلُونَ خَبِيرًا ﴿٢﴾ وَتَوَكَّلْ عَلَى اللَّهِ وَكَفَىٰ بِاللَّهِ وَكِيلًا ﴿٣﴾} صدق الله العظيم [الأحزاب]

پس محمد رسول الله - صلّى الله عليه وآله وسلّم - از ذکر پروردگارش، قرآن عظیم، پیروی می‌نمود. خداوند و رسولش به شما فرمان داده‌اند که اگر از مقام، پروردگار رحمان که قرآن را نازل کرده بیم و هراس دارید[خشیّت]؛ از ذکر پیروی کرده و با اوامر او مخالفت نکنید. تصدیق فرموده خداوند تعالی:
{إِنَّمَا تُنْذِرُ مَنِ اتَّبَعَ الذِّكْرَ وَخَشِيَ الرَّحْمَنَ بِالْغَيْبِ فَبَشِّرْهُ بِمَغْفِرَةٍ وَأَجْرٍ كَرِيمٍ} صدق الله العظيم [يس:١١]

ای علمای مسلمین! ای امت مسلمان! به خداوندی که خدایی جز او نیست قسم، مهدی منتظر به آنچه که از نزد خداوند آمده است، کافر نیست، بلکه نسبت به هر چه که از نزد خدا نباشد و شیطان رجیم [طاغوت] آورده باشد؛ کافر است. همان شیطانی که قسم خورده، شما و گذشتگان شما را منحرف کرده و مانع پیروی شما از راه راست شود. شایسته‌ی مهدی منتظر حق نیست که از امیال و خواست شما پیروی کند. در این صورت چیزی در برابر خداوند به کار او نخواهد آمد. من از شما اطاعت نکرده و نمی‌کنم و به دنبال آن قسم می‌خورم، مهدی منتظر به پروردگار و خداوند واحد قهار قسم می‌‌خورد؛ این قسمِ بنده‌ای فرمان‌بردار و پیرو ذکر، قرآن، است نه قسم یک کافر و یا فاجر: حتی اگر تمام بشریت در برابر مهدی منتظر بایستند؛ من به هیچ‌وجه از شما پیروی نمی‌کنم. حتی اگر همه‌ی کشور و دارایی‌هایشان را به من بدهند، تنها باعث ایمان و ثبات بیشتر من خواهد شد؛ چون من به آن چه که پروردگارم به من آموخته است، یقین دارم و مانند کسانی نیستم که به آیات خدا یقین ندارند و از روی ظن [که احتمال دارد درست باشد یا خطا] درباره پروردگار سخن می‌گویند و پناه بر خدا که از جاهلان باشم.
ای امت اسلام! من مهدی منتظر برای همه شما فتوا می‌دهم: خدا را به شهادت می‌گیرم، هر یک از مفتیان کشورها و یا خطبای منابر که نسبت به دعوت مهدی منتظر ناصر محمد یمانی کافر شود،نسبت به کتاب خداوند، قرآن عظیم، کافر شده‌است و از کتابِ شیطانِ رجیم پیروی نموده و به‌جای خداوند؛ شیطان ولی او است. اینان همانند عنکبوت هستند که برای خود خانه‌ای اختیار نموده‌است، ولی سست‌ترین خانه؛ خانه عنکبوت است. چون آنان از حبل متین الهی و عروة الوثقی که گسستی در آن نیست، یعنی قرآن عظیم رو گردانده‌اند درحالی‌که خداوند در آیات محکم کتابش به مؤمنان فرمان داده است همگی به حبل الهی و برهان آشکار و مبین پروردگار عالمیان تمسک جویند. تصدیق فرموده خداوند تعالی:
{يَا أيُّها النّاس قَدْ جَاءَكُمْ بُرْهَانٌ مِنْ رَبِّكُمْ وَأَنْزَلْنَا إِلَيْكُمْ نُورًا مُبِينًا ﴿١٧٤﴾ فَأَمَّا الَّذِينَ آمَنُوا بِاللَّهِ وَاعْتَصَمُوا بِهِ فَسَيُدْخِلُهُمْ فِي رَحْمَةٍ منه وَفَضْلٍ وَ يَهْدِيهِمْ إِلَيْهِ صِرَاطًا مُسْتَقِيمًا ﴿١٧٥﴾} صدق الله العظيم [النساء]
ای علما و ای امت مسلمان! خدا را به شهادت می‌گیرم [و شهادت خداوند کافی است]، من از شما دعوت می‌کنم از آیات محکم کتاب خداوند، قرآن عظیم، پیروی نموده و نسبت به هرچه که برخلاف آیات محکم کتاب خدا قرآن عظیم است، کافر شوید؛ فرقی ندارد در سُنَّتِ نبوی باشد یا در تورات و یا انجیل. چون خداوند قرآن عظیم را مهیمن بر تورات و انجیل و سُنَّتِ نبوی قرار داده و آن را مرجع تمامی آنها دانسته است؛ البته اگر به فرموده خداوند تعالی در آیات محکم کتابش ایمان داشته باشید:
{وَكَيْفَ يُحَكِّمُونَكَ وَعِندَهُمُ التَّوْرَاةُ فِيهَا حُكْمُ اللَّـهِ ثُمَّ يَتَوَلَّوْنَ مِن بَعْدِ ذَٰلِكَ ۚ وَمَا أُولَـٰئِكَ بِالْمُؤْمِنِينَ ﴿٤٣إِنَّا أَنزَلْنَا التَّوْرَاةَ فِيهَا هُدًى وَنُورٌ ۚ يَحْكُمُ بِهَا النَّبِيُّونَ الَّذِينَ أَسْلَمُوا لِلَّذِينَ هَادُوا وَالرَّبَّانِيُّونَ وَالْأَحْبَارُ بِمَا اسْتُحْفِظُوا مِن كِتَابِ اللَّـهِ وَكَانُوا عَلَيْهِ شُهَدَاءَ ۚ فَلَا تَخْشَوُا النَّاسَ وَاخْشَوْنِ وَلَا تَشْتَرُوا بِآيَاتِي ثَمَنًا قَلِيلًا ۚ وَمَن لَّمْ يَحْكُم بِمَا أَنزَلَ اللَّـهُ فَأُولَـٰئِكَ هُمُ الْكَافِرُونَ﴿٤٤وَكَتَبْنَا عَلَيْهِمْ فِيهَا أَنَّ النَّفْسَ بِالنَّفْسِ وَالْعَيْنَ بِالْعَيْنِ وَالْأَنفَ بِالْأَنفِ وَالْأُذُنَ بِالْأُذُنِ وَالسِّنَّ بِالسِّنِّ وَالْجُرُوحَ قِصَاصٌ ۚفَمَن تَصَدَّقَ بِهِ فَهُوَ كَفَّارَةٌ لَّهُ ۚ وَمَن لَّمْ يَحْكُم بِمَا أَنزَلَ اللَّـهُ فَأُولَـٰئِكَ هُمُ الظَّالِمُونَ ﴿٤٥وَقَفَّيْنَا عَلَىٰ آثَارِهِم بِعِيسَى ابْنِ مَرْيَمَ مُصَدِّقًا لِّمَا بَيْنَ يَدَيْهِ مِنَ التَّوْرَاةِ ۖ وَآتَيْنَاهُ الْإِنجِيلَ فِيهِ هُدًى وَنُورٌ وَمُصَدِّقًا لِّمَا بَيْنَ يَدَيْهِ مِنَ التَّوْرَاةِ وَهُدًى وَمَوْعِظَةً لِّلْمُتَّقِينَ ﴿٤٦وَلْيَحْكُمْ أَهْلُ الْإِنجِيلِ بِمَا أَنزَلَ اللَّـهُ فِيهِ ۚ وَمَن لَّمْ يَحْكُم بِمَا أَنزَلَ اللَّـهُ فَأُولَـٰئِكَ هُمُ الْفَاسِقُونَ ﴿٤٧وَأَنزَلْنَا إِلَيْكَ الْكِتَابَ بِالْحَقِّ مُصَدِّقًا لِّمَا بَيْنَ يَدَيْهِ مِنَ الْكِتَابِ وَمُهَيْمِنًا عَلَيْهِ ۖ فَاحْكُم بَيْنَهُم بِمَا أَنزَلَ اللَّـهُ ۖوَلَا تَتَّبِعْ أَهْوَاءَهُمْ عَمَّا جَاءَكَ مِنَ الْحَقِّ ۚ لِكُلٍّ جَعَلْنَا مِنكُمْ شِرْعَةً وَمِنْهَاجًا ۚ وَلَوْ شَاءَ اللَّـهُ لَجَعَلَكُمْ أُمَّةً وَاحِدَةً وَلَـٰكِن لِّيَبْلُوَكُمْ فِي مَا آتَاكُمْ ۖ فَاسْتَبِقُوا الْخَيْرَاتِ ۚ إِلَى اللَّـهِ مَرْجِعُكُمْ جَمِيعًا فَيُنَبِّئُكُم بِمَا كُنتُمْ فِيهِ تَخْتَلِفُونَ ﴿٤٨وَأَنِ احْكُم بَيْنَهُم بِمَا أَنزَلَ اللَّـهُ وَلَا تَتَّبِعْ أَهْوَاءَهُمْ وَاحْذَرْهُمْ أَنْ يَفْتِنُوكَ عَن بَعْضِ مَا أَنزَلَ اللَّـهُ إِلَيْكَ ۖ فَإِن تَوَلَّوْا فَاعْلَمْ أَنَّمَا يُرِيدُ اللَّـهُ أَنْ يُصِيبَهُم بِبَعْضِ ذُنُوبِهِمْ ۗ وَإِنَّ كَثِيرًا مِّنَ النَّاسِ لَفَاسِقُونَ ﴿٤٩أَفَحُكْمَ الْجَاهِلِيَّةِ يَبْغُونَ ۚ وَمَنْ أَحْسَنُ مِنَ اللَّـهِ حُكْمًا لِّقَوْمٍ يُوقِنُونَ ﴿٥٠﴾} صدق الله العظيم [المائدة]
ای علمای مسلمین و مفتیان کشورها و خطبای منابر! اگر به کتاب محفوظ از تحریف خداوند که در اختیارتان است، یعنی قرآن عظیم ایمان دارید؛ پس چرا از دعوت به حکمیت بر اساس کتاب خدا رومی‌گردانید؟ یا مگر از یهودیانی هستید که در زمان نزول کتاب خداوند، قرآن عظیم، از دعوت به حکمیت بر اساس آن روگردان بودند! خداوند تعالی می‌فرماید:
{إِنَّ الدّين عِندَ اللّهِ الإِسْلاَمُ وَمَا اخْتَلَفَ الَّذِينَ أُوْتُواْ الْكِتَابَ إِلاَّ مِن بَعْدِ مَا جَاءهُمُ الْعِلْمُ بَغْياً بَيْنَهُمْ وَمَن يَكْفُرْ بِآيَاتِ اللّهِ فَإِنَّ اللّهِ سَرِيعُ الْحِسَابِ ﴿۱۹} صدق الله العظيم [آل عمران]
{أَلَمْ تَرَ إِلَى الَّذِينَ أُوْتُواْ نَصِيباً مِّنَ الْكِتَابِ يُدْعَوْنَ إِلَى كِتَابِ اللّهِ لِيَحْكُمَ بَيْنَهُمْ ثُمَّ يَتَوَلَّى فَرِيقٌ مِّنْهُمْ وَهُم معرضونَ
﴿۲۳﴾ ذَلِكَ بِأَنَّهُمْ قَالُواْ لَن تَمَسَّنَا النَّار إِلاَّ أَيَّاماً مَّعْدُودَاتٍ وَغَرَّهُمْ فِي دِينِهِم مَّا كَانُواْ يَفْتَرُونَ ﴿۲۴﴾} صدق الله العظيم [آل عمران]
{كُنتُمْ خَيْرَ أُمَّةٍ أُخْرِجَتْ لِلنَّاسِ تَأْمُرُونَ بِالْمَعْرُوفِ وَتَنْهَوْنَ عَنِ الْمنكر وَتُؤْمِنُونَ بِاللّهِ وَلَوْ آمَنَ أَهْلُ الْكِتَابِ لَكَانَ خَيْراً لَّهُم مِّنْهُمُ الْمُؤْمِنُونَ وَأَكْثَرُهُمُ الْفَاسِقُونَ
﴿۱۱۰﴾ لَن يَضُرُّوكُمْ إِلاَّ أَذًى وَإِن يُقَاتِلُوكُمْ يُوَلُّوكُمُ الأَدُبَارَ ثُمَّ لاَ يُنصَرُونَ ﴿۱۱۱﴾ ضُرِبَتْ عَلَيْهِمُ الذِّلَّةُ أَيْنَ مَا ثُقِفُواْ إِلاَّ بِحَبْلٍ مِّنْ اللّهِ وَحَبْلٍ مِّنَ النّاس وَبَآؤُوا بِغَضَبٍ مِّنَ اللّهِ وَضُرِبَتْ عَلَيْهِمُ الْمَسْكَنَةُ ذَلِكَ بِأَنَّهُمْ كَانُواْ يَكْفُرُونَ بِآيَاتِ اللّهِ وَيَقْتُلُونَ الأَنبِيَاءَ بِغَيْرِ حقّ ذَلِكَ بِمَا عَصَوا وَّكَانُواْ يَعْتَدُونَ﴿۱۱۲﴾} صدق الله العظيم [آل عمران]
{لَّقَدْ سَمِعَ اللّهُ قَوْلَ الَّذِينَ قَالُواْ إن اللّهَ فَقِيرٌ وَنَحْنُ أَغْنِيَاء سَنَكْتُبُ مَا قَالُواْ وَقَتْلَهُمُ الأَنبِيَاءَ بِغَيْرِ حقّ وَنَقُولُ ذُوقُواْ عَذَابَ الْحَرِيقِ ﴿۱۸۱﴾ ذَلِكَ بِمَا قَدَّمَتْ أَيْدِيكُمْ وَأَنَّ اللّهَ لَيْسَ بِظَلاَّمٍ لِّلْعَبِيدِ
﴿۱۸۲﴾ الَّذِينَ قَالُواْ إن اللّهَ عَهِدَ إِلَيْنَا أَلاَّ نُؤْمِنَ لِرَسُولٍ حَتَّىَ يَأْتِيَنَا بِقُرْبَانٍ تَأْكُلُهُ النَّار قُلْ قَدْ جَاءكُمْ رُسُلٌ مِّن قَبْلِي بِالبيّنات وَبِالَّذِي قُلْتُمْ فَلِمَ قَتَلْتُمُوهُمْ أن كنتم صَادِقِينَ ﴿۱۸۳﴾} صدق الله العظيم [آل عمران]
{أَلَمْ تَرَ إِلَى الَّذِينَ أُوتُواْ نَصِيباً مِّنَ الْكِتَابِ يُؤْمِنُونَ بِالْجِبْتِ وَالطَّاغُوتِ وَيَقُولُونَ لِلَّذِينَ كَفَرُواْ هَؤُلاء أَهْدَى مِنَ الَّذِينَ آمَنُواْ سَبِيلاً ﴿۵۱﴾ أُوْلَـئِكَ الَّذِينَ لَعَنَهُمُ اللّهُ وَمَن يَلْعَنِ اللّهُ فَلَن تَجِدَ له نصيراً ﴿۵۲﴾}
صدق الله العظيم [النساء]

{أَلَمْ تَرَ إِلَى الَّذِينَ يَزْعُمُونَ أَنَّهُمْ آمَنُواْ بِمَا أُنزِلَ إِلَيْكَ وَمَا أُنزِلَ مِن قَبْلِكَ يُرِيدُونَ أن يَتَحَاكَمُواْ إِلَى الطَّاغُوتِ وَقَدْ أُمِرُواْ أن يَكْفُرُواْ بِهِ وَيُرِيدُ الشَّيْطَانُ أن يُضِلَّهُمْ ضَلاَلاً بَعِيداً ﴿۶۰﴾ وَإِذَا قِيلَ لَهُمْ تَعَالَوْاْ إِلَى مَا أَنزَلَ اللّهُ وَإِلَى الرَّسُولِ رَأَيْتَ الْمُنَافِقِينَ يَصُدُّونَ عَنكَ صُدُوداً ﴿۶۱﴾} صدق الله العظيم [النساء]
{وَلَوْ أَنَّا كَتَبْنَا عَلَيْهِمْ أن اقْتُلُواْ أَنفُسَكُمْ أَوِ اخْرُجُواْ مِن دِيَارِكُم مَّا فَعَلُوهُ إِلاَّ قَلِيلٌ مِّنْهُمْ وَلَوْ أَنَّهُمْ فَعَلُواْ مَا يُوعَظُونَ بِهِ لَكَانَ خَيْراً لَّهُمْ وَأَشَدَّ تَثْبِيتاً﴿۶۶﴾} صدق الله العظيم [النساء]
{يَسْأَلُكَ أَهْلُ الْكِتَابِ أَن تُنَزِّلَ عَلَيْهِمْ كِتَابًا مِّنَ السَّمَاءِ ۚ فَقَدْ سَأَلُوا مُوسَىٰ أَكْبَرَ مِن ذَٰلِكَ فَقَالُوا أَرِنَا اللَّهَ جَهْرَةً فَأَخَذَتْهُمُ الصَّاعِقَةُ بِظُلْمِهِمْ ۚ ثُمَّ اتَّخَذُوا الْعِجْلَ مِن بَعْدِ مَا جَاءَتْهُمُ الْبَيِّنَاتُ فَعَفَوْنَا عَن ذَٰلِكَ ۚ وَآتَيْنَا مُوسَىٰ سُلْطَانًا مُّبِينًا ‎﴿١٥٣﴾‏ وَرَفَعْنَا فَوْقَهُمُ الطُّورَ بِمِيثَاقِهِمْ وَقُلْنَا لَهُمُ ادْخُلُوا الْبَابَ سُجَّدًا وَقُلْنَا لَهُمْ لَا تَعْدُوا فِي السَّبْتِ وَأَخَذْنَا مِنْهُم مِّيثَاقًا غَلِيظًا ‎﴿١٥٤﴾‏
فَبِمَا نَقْضِهِم مِّيثَاقَهُمْ وَكُفْرِهِم بِآيَاتِ اللَّهِ وَقَتْلِهِمُ الْأَنبِيَاءَ بِغَيْرِ حَقٍّ وَقَوْلِهِمْ قُلُوبُنَا غُلْفٌ ۚ بَلْ طَبَعَ اللَّهُ عَلَيْهَا بِكُفْرِهِمْ فَلَا يُؤْمِنُونَ إِلَّا قَلِيلًا ‎﴿١٥٥﴾‏ وَبِكُفْرِهِمْ وَقَوْلِهِمْ عَلَىٰ مَرْيَمَ بُهْتَانًا عَظِيمًا ‎﴿١٥٦﴾‏ وَقَوْلِهِمْ إِنَّا قَتَلْنَا الْمَسِيحَ عِيسَى ابْنَ مَرْيَمَ رَسُولَ اللَّهِ وَمَا قَتَلُوهُ وَمَا صَلَبُوهُ وَلَٰكِن شُبِّهَ لَهُمْ ۚ وَإِنَّ الَّذِينَ اخْتَلَفُوا فِيهِ لَفِي شَكٍّ مِّنْهُ ۚ مَا لَهُم بِهِ مِنْ عِلْمٍ إِلَّا اتِّبَاعَ الظَّنِّ ۚ وَمَا قَتَلُوهُ يَقِينًا ‎﴿١٥٧﴾‏} صدق الله العظيم [النساء]
{
وَإِن مِّنْ أَهْلِ الْكِتَابِ إِلَّا لَيُؤْمِنَنَّ بِهِ قَبْلَ مَوْتِهِ ۖ وَيَوْمَ الْقِيَامَةِ يَكُونُ عَلَيْهِمْ شَهِيدًا ‎﴿١٥٩﴾‏ فَبِظُلْمٍ مِّنَ الَّذِينَ هَادُوا حَرَّمْنَا عَلَيْهِمْ طَيِّبَاتٍ أُحِلَّتْ لَهُمْ وَبِصَدِّهِمْ عَن سَبِيلِ اللَّهِ كَثِيرًا ‎﴿١٦٠﴾‏} صدق الله العظيم [النساء]
{يَا قَوْمِ ادْخُلُوا الْأَرْضَ الْمُقَدَّسَةَ الَّتِي كَتَبَ اللَّهُ لَكُمْ وَلَا تَرْتَدُّوا عَلَىٰ أَدْبَارِكُمْ فَتَنقَلِبُوا خَاسِرِينَ ‎﴿٢١﴾‏} صدق الله العظيم [المائدة]
{مِنْ أَجْلِ ذَلِكَ كَتَبْنَا عَلَى بَنِي إِسْرَائِيلَ أَنَّهُ مَن قَتَلَ نَفْساً بِغَيْرِ نَفْسٍ أَوْ فَسَادٍ فِي الأرض فَكَأَنَّمَا قَتَلَ النّاس جَمِيعاً وَمَنْ أَحْيَاهَا فَكَأَنَّمَا أَحْيَا النّاس جَمِيعاً وَلَقَدْ جَاءتْهُمْ رُسُلُنَا بِالبيّنات ثُمَّ أن كَثِيراً مِّنْهُم بَعْدَ ذَلِكَ فِي الأرض لَمُسْرِفُونَ
﴿۳۲﴾‏} صدق الله العظيم [المائدة]
{ يَا أَيُّهَا الرَّسُولُ لَا يَحْزُنكَ الَّذِينَ يُسَارِعُونَ فِي الْكُفْرِ مِنَ الَّذِينَ قَالُوا آمَنَّا بِأَفْوَاهِهِمْ وَلَمْ تُؤْمِن قُلُوبُهُمْ ۛ وَمِنَ الَّذِينَ هَادُوا ۛ سَمَّاعُونَ لِلْكَذِبِ سَمَّاعُونَ لِقَوْمٍ آخَرِينَ لَمْ يَأْتُوكَ ۖ يُحَرِّفُونَ الْكَلِمَ مِن بَعْدِ مَوَاضِعِهِ ۖ يَقُولُونَ إِنْ أُوتِيتُمْ هَٰذَا فَخُذُوهُ وَإِن لَّمْ تُؤْتَوْهُ فَاحْذَرُوا ۚ وَمَن يُرِدِ اللَّهُ فِتْنَتَهُ فَلَن تَمْلِكَ لَهُ مِنَ اللَّهِ شَيْئًا ۚ أُولَٰئِكَ الَّذِينَ لَمْ يُرِدِ اللَّهُ أَن يُطَهِّرَ قُلُوبَهُمْ ۚ لَهُمْ فِي الدُّنْيَا خِزْيٌ ۖ وَلَهُمْ فِي الْآخِرَةِ عَذَابٌ عَظِيمٌ ‎﴿٤١﴾‏}‏ صدق الله العظيم [المائدة]
{وَكَيْفَ يُحَكِّمُونَكَ وَعِندَهُمُ التّوراة فِيهَا حُكْمُ اللّهِ ثُمَّ يَتَوَلَّوْنَ مِن بَعْدِ ذَلِكَ وَمَا أُوْلَـئِكَ بِالْمُؤْمِنِينَ ‎﴿٤٣﴾‏}
صدق الله العظيم [المائدة]
{قُلْ يَا أَهْلَ الْكِتَابِ هَلْ تَنقِمُونَ مِنَّا إِلَّا أَنْ آمَنَّا بِاللَّهِ وَمَا أُنزِلَ إِلَيْنَا وَمَا أُنزِلَ مِن قَبْلُ وَأَنَّ أَكْثَرَكُمْ فَاسِقُونَ ‎﴿٥٩﴾‏ قُلْ هَلْ أُنَبِّئُكُم بِشَرٍّ مِّن ذَٰلِكَ مَثُوبَةً عِندَ اللَّهِ ۚ مَن لَّعَنَهُ اللَّهُ وَغَضِبَ عَلَيْهِ وَجَعَلَ مِنْهُمُ الْقِرَدَةَ وَالْخَنَازِيرَ وَعَبَدَ الطَّاغُوتَ ۚ أُولَٰئِكَ شَرٌّ مَّكَانًا وَأَضَلُّ عَن سَوَاءِ السَّبِيلِ ‎﴿٦٠﴾‏ وَإِذَا جَاءُوكُمْ قَالُوا آمَنَّا وَقَد دَّخَلُوا بِالْكُفْرِ وَهُمْ قَدْ خَرَجُوا بِهِ ۚ وَاللَّهُ أَعْلَمُ بِمَا كَانُوا يَكْتُمُونَ ‎﴿٦١﴾‏ وَتَرَىٰ كَثِيرًا مِّنْهُمْ يُسَارِعُونَ فِي الْإِثْمِ وَالْعُدْوَانِ وَأَكْلِهِمُ السُّحْتَ ۚ لَبِئْسَ مَا كَانُوا يَعْمَلُونَ ‎﴿٦٢﴾‏ لَوْلَا يَنْهَاهُمُ الرَّبَّانِيُّونَ وَالْأَحْبَارُ عَن قَوْلِهِمُ الْإِثْمَ وَأَكْلِهِمُ السُّحْتَ ۚ لَبِئْسَ مَا كَانُوا يَصْنَعُونَ ‎﴿٦٣﴾‏ وَقَالَتِ الْيَهُودُ يَدُ اللَّهِ مَغْلُولَةٌ ۚ غُلَّتْ أَيْدِيهِمْ وَلُعِنُوا بِمَا قَالُوا ۘ بَلْ يَدَاهُ مَبْسُوطَتَانِ يُنفِقُ كَيْفَ يَشَاءُ ۚ وَلَيَزِيدَنَّ كَثِيرًا مِّنْهُم مَّا أُنزِلَ إِلَيْكَ مِن رَّبِّكَ طُغْيَانًا وَكُفْرًا ۚ وَأَلْقَيْنَا بَيْنَهُمُ الْعَدَاوَةَ وَالْبَغْضَاءَ إِلَىٰ يَوْمِ الْقِيَامَةِ ۚ كُلَّمَا أَوْقَدُوا نَارًا لِّلْحَرْبِ أَطْفَأَهَا اللَّهُ ۚ وَيَسْعَوْنَ فِي الْأَرْضِ فَسَادًا ۚ وَاللَّهُ لَا يُحِبُّ الْمُفْسِدِينَ ‎﴿٦٤﴾‏}
صدق الله العظيم [المائدة]
{لَقَدْ أَخَذْنَا مِيثَاقَ بَنِي إِسْرَائِيلَ وَأَرْسَلْنَا إِلَيْهِمْ رُسُلاً كُلَّمَا جَاءهُمْ رَسُولٌ بِمَا لاَ تَهْوَى أَنْفُسُهُمْ فَرِيقاً كَذَّبُواْ وَفَرِيقاً يَقْتُلُونَ ‎﴿٧٠﴾‏ وَحَسِبُواْ أَلاَّ تَكُونَ فِتْنَةٌ فَعَمُواْ وَصَمُّواْ ثُمَّ تَابَ اللّهُ عَلَيْهِمْ ثُمَّ عَمُواْ وَصَمُّواْ كَثِيرٌ مِّنْهُمْ وَاللّهُ بَصِيرٌ بِمَا يَعْمَلُونَ ‎﴿٧۱﴾‏} صدق الله العظيم [المائدة]
{وَلَقَدْ أَنزَلْنَا إِلَيْكَ آيَاتٍ بَيِّنَاتٍ وَمَا يَكْفُرُ بِهَا إِلاَّ الْفَاسِقُونَ}
صدق الله العظيم [البقرة:٩٩]
ای مفتیان کشورها و خطبای منابر! ای امت اسلام! من با آیاتی که برای عالم و جاهلتان روشن است، برای شما حجت می‌آورم. تصدیق فرموده خداوند تعالی:
{وَلَقَدْ أَنزَلْنَا إِلَيْكَ آيَاتٍ بَيِّنَاتٍ وَمَا يَكْفُرُ بِهَا إِلاَّ الْفَاسِقُونَ} صدق الله العظيم [البقرة:٩٩]
منتظر چه هستید! عذر شما برای عدم استجابت دعوتی که به شما حیات می‌بخشد، چیست که اگر از کتاب خداوند، قرآن عظیم که در اختیار شماست پیروی کنید؛ قلبتان با قرآن زنده می‌شود! و حلاوت ایمان را احساس می‌کنید که همانا اخلاص در عبادت خداوند رحمان و یکتا و بی‌شریک اس. پس شرک را به شیطان و اولیایش واگذارید و از من پیروی نمایید تا شما را به راه درست هدایت نمایم؛ راهی که مورد رضای خداوند است و راه کسی است که بخواهد رضوان خداوند را پیروی نماید و حقیقت اسم اعظم خدا را دانسته و به آن یقین آورده و پیرو آن گردد. من برای شما نه شعر می‌سرایم و نه نثر می‌نویسم؛ بلکه بیان حقِّ ذکر را برای کسانی روشن کرده و تشریح می‌کنم که می‌خواهند متذکر شوند و از خداوند و عذاب یوم الآخر در هراس‌اند. من مهدی منتظرم و خداوند مرا به عنوان یکی از نشانه‌های بزرگ ساعت برانگیخته است تا شما را از یکی از نشانه‌های دیگر بزرگ ساعت یعنی رسیدن خورشید به ماه [ادراک] برحذر دارم و این نشانه تصدیق مهدی منتظر برای کسانی است که می‌خواهند قبل از آنکه به علت عبور سیاره عذاب؛ شب از روز پیشی گیرد و از هراس آن شب قلب‌ها به گلوها برسند، در پیروی از ذکر پیش‌قدم شده و جلو بیفتند؛ ... ای مردمی که از ذکر پروردگارتان روگردانید؛ بیش از ۱۴۳۰ سال است که این ذکر در اختیار شماست و شما از آن رومی‌گردانید؛ مگر گروه اندکی از پیشینیان... شما از دعوت کسی رو می‌گردانید که شما را به‌سوی قرآن مجید دعوت می‌کند تا به راه خداوند عزیز و حمید هدایت گردید؛ پس به کجا می‌روید؟
ای امت اسلام! به خداوندی که خدایی جز او نیست قسم! تمام دانشمندان نجوم می‌دانند که خسوف ماه تنها در شب کامل شدن بدر رخ می‌دهد و همین طور می‌دانند بدر در نیمه ماه کامل می‌شود. حال سؤال مهدی منتظر این است: چرا ماه در شب چهاردهم دچار خسوف شد نه شب پانزدهم که شب نیمه ماه است؟ پیش از این مهدی منتظر به تمام مردم جهان فتوا داده بود که در اول ماه، خورشید به ماه رسیده‌است و در حالی با ماه تقارن و اجتماع کرده که ماه از قبل به شکل هلال درآمده بود و به دنبال خورشید روان شده‌است. زمانی که شب فرا رسید، ماه قبل از آفتاب غروب کرده و خورشید بعد از ماه غروب نموده است و برای همین شب اول ماه از شما مخفی مانده است [مترجم: با وجود تولد هلال، به علت ادراک؛ ماه که باید بعد از میلادش، در شرق خورشید باشد و دیرتر از آن غروب کند، قبل از خورشید غروب کرده و لذا ناظر زمینی قادر به رصد هلال ماه نو نیست]. اما بعد از گذشت ۱۳ روز از زمان اعلان آغاز ماه، خسوف قمری رخ می‌دهد و موضوع آشکار می‌شود، آن هلالی که شما در ابتدای ماه رؤیت و با آن آغاز ماه را اعلان کردید، هلال شب دوم است؛ حال اگر راست می‌گویید پس شب اول کجا رفت؟
اگر جوابتان این باشد: «هیچ جا نرفته، دروغ نگو، ای کسی که تصور می‌کنی پیرو کتاب و مهدی منتظری و مردم را از واقعه ادراک و رسیدن خورشید به ماه برحذر می‌داری.....ما دانشمندان نجوم هستیم و می‌دانیم هیچ اختلال فلکی رخ نداده است». اگر جواب شما این باشد، در پاسخ می‌گوییم: بیایید عقل را داور کنیم؛ اگر راست می‌گویید، به من بگویید چطور ممکن است هلال بعد از اجتماع با خورشید؛ زودتر از خورشید غروب کند؟ [مترجم: چون بعد از اقتران ماه و خورشید؛ ماه از سمت شرق، از خورشید دور می‌شود و لذا باید بعد از خورشید که در سمت غرب ماه قرار دارد، غروب نماید]. به من فتوا دهید چطور ماه تنها بعد از گذشت ۱۳ روز از آغاز ماه [بر اساس اعلان کسانی که اولین بار هلال را دیده‌اند] خسوف پیدا می‌کند؟ اگر نتوانستید جواب دهید؛ مهدی منتظر به شما فتوا می‌دهد: چون آنچه که شما دیده‌اید، هلال شب دوم ماه بوده است و برای همین هم در شب چهاردهم خسوف می‌کند، درحالی‌که اصلا خسوف ماه در شب پانزدهم که شب نیمه ماه است رخ می‌دهد و شما شب اول ماه را به علت رسیدن خورشید به ماه [وقوع ادراک] از دست داده‌اید. والله که اگر با لشکری از گاوها سخن گفته بودم تا به حال متوجه این خبر شده بودند، از بس که آن را تکرار کرده‌ام. ولی شما نمی‌فهمید تا زمانی برسد که شب از روز پیش بیفتد. آیا شما از چهارپایان گمراه‌ترید یا تأویل و تفسیرتان از مهدی منتظربهتر است؟
{قُلْ هَاتُوا بُرْهَانَكُمْ أن كنتم صَادِقِينَ} صدق الله العظيم [البقرة:۱۱۱]

به من بگویید چرا هلال قبل از خورشید غروب می‌کند، درحالی‌که می‌دانید اقتران صورت گرفته‌است؛ چطور ممکن است هلال ماه از سمت غرب از خورشید دور شود؟ شما می‌دانید که از آغاز دهر و عمر جهان، هلال ماه بعد از اقتران از سمت شرق از خورشید جدا می‌شود و نه خورشید را سزاست که به ماه برسد و نه شب می‌تواند از روز جلو بیفتد؟ اما شما وارد دورانی شده‌اید که نشانه‌های بزرگ ساعت [قیامت] در حال وقوع هستند. ای کسانی که زمان طولانی بر شما گذشته و قلب‌هایتان در برابر ذکر [قرآن] قسی و به سختی سنگ شده است. شما از احادیث شیاطین بشر پیروی می‌کنید، آنان که تظاهر می‌کنند ایمان دارند ولی کفر خود را نهان کرده‌اند. شما هم مانند آنها از دعوت به حکمیت بر اساس ذکر، رساله محفوظ از تحریف خداوند که به سوی تمام انسان‌ها فرستاه شده‌است، رومی‌گردانید. چگونه خود را هدایت شده می‌دانید، شما که نمی‌گویید شنیدیم و اطاعت کردیم؛ مگر مسلمان نیستید؟ از اسلام تنها نام و از قرآن تنها خط آن باقی مانده‌است! والله که تنها کسانی به دعوت به حکمیت بر اساس کتاب خدا سرمی‌نهند که مسلمان و تسلیم باشند. تصدیق فرموده خداند تعالی:
{وَمَا أنت بِهَادِي الْعُمْيِ عَن ضَلَالَتِهِمْ أن تُسْمِعُ إِلَّا مَن يُؤْمِنُ بِآيَاتِنَا فَهُم مسلمونَ} صدق الله العظيم [الروم:٥٣]
وسلامٌ على المرسلين، والحمدُ لله ربّ العالمين..
مُفتي البشر بالبيان الحقّ للذكر خليفة الله المُنتظر والأخير الإمام ناصر محمد اليماني.

اقتباس: اضغط للقراءة
اخرین به روز رسانی: 27-07-2022 03:17 PM